ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

บทเพลงอนธกาล เพลงที่ 1 งานใหม่ by Lustlow Zuse

เริ่มโดย mimza12348, พฤศจิกายน 15, 2015, 05:53:33 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

mimza12348

          เปิดโปรเจ็กส์ใหม่อีกเรื่องนึงครับ ใม่ใช่ดารานะครับ แต่คิดว่าทุกคนคงรู้จักพวกเธอดีครับ ^^


เพลงที่ 1 งานใหม่

          เสียงปรบมือดังกึกก้องในหอประชุม ผมรู้สึกเหมือนเหินข้ามคนมากมายที่อยูข้างหน้าเพื่อไปอยูบนเวที
     ผมสวมหมวกสีแดงและชุดยาวรุ่มร่าม ผมเดินตรงไปที่แท่นหน้าเวที อธิการบดีของมหาวิทยาลัยยิ้มให้กับผม ปริญญาบัตรของผมถูกปกป้องอย่างดีจากซองกำมะหยี่สีแดงสด ผมยื่นมือไปรับสิ่งนั้นมา ชื่นชมกับมันระหวางที่เดินลงไปจากเวทีอีกฟาก ดวงใจผมพองโต เพื่อน ๆ ของผมก็สำเร็จการศึกษาแล้ว พวกเรารอมานานเพื่อให้ถึงวันนี้

มันสิ้นสุดการเรียนแล้ว ชีวิตที่เหลืออยู่จากนี้มันจะต้องเป็นปีของผม ชีวิตของผมอาจประสบความสำเร็จสูงสุดก็เป็นได้ ผมคิดแบบนั้น พวกเราโยนหมวกบัณฑิตลอยคว้างในอากาศ ผมจับจ้องมองหมวกของผม นี่เป็นสิ่งที่พอแมผมเฝ้ารอพวกเค้าผลักดันผมด้วยเงินจำนวนมหาศาลของพวกเขา

ผมกลับบ้าน พ่อแม่ผมรออยูที่นั่น แม่ผมเธอเดินเข้ามาสวมกอดผมน้ำตาไหลริน ผมกอดแม่ตอบ ไม่มีคำพูดอะไรกล่าวออกมา แม่ร้องไห้บนไหล่ของผม พ่อของผมยืนยิ้มอยูขางหลัง สีหน้าภูมิใจอย่างที่สุด ผมนึกถึงทีมบาสของผมที่มหาลัย ผมคงคิดถึงพวกเค้าเพื่อนรวมหอผม ครั้งสุดท้ายที่ผมไปหอพักนั้น มันว่างเปล่าแล้ว พวกเราจบการศึกษากันแล้ว หอพักนี้คงจะมีรุ่นน้องเข้าอยูในไม่ช้า

     ผมขึ้นรถของผมขับออกไปชานเมือง เพื่อรำลึกอะไรบางอย่าง ผมคิดว่าผมจะกลับไปทำงานที่่เมืองไทย ที่นี่ออสเตรเลีย พ่อแม่ผมอาศัยอยู่ที่นี่ แต่ผมตัดสินใจจะกลับไปใช้ชีวิตที่นั่นบ้านเกิดของผม แล้วจะกลับมาเมื่อผมคิดว่าผมพร้อม นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่่ผมจะขับรถ
เพื่อไปมองเส้นขอบฟ้า

เส้นขอบฟ้าที่ผมกับเธอคนนั้นเคยมองรวมกัน ผมรู้สึกเศร้าในใจ ความรู้สึกมหาศาลหลั่งไหลมาจุกแน่นอก ความรัก ความสุข ความเศร้า

----6 เดือนต่อมา----

" ไอ้หลานรัก!!! มานี่เลย " เสียงนั่นลุงผมเอง แกโผล่มาจากห้องที่เขียนป้ายตัวเบ้อเร่อว่าประธานบริษัท

     ผมถอนหายใจเฮือก ผมยิ้มกับตัวเองแล้วเดินเขาไปในหองนั่น ได้ยินเสียงหัวเราะกันของสองคนนั่น

" เฮ้ย...นี่เพื่อนลุง ศุภชัย เค้าเป็นประธานทรูมิวสิค ค่ายเพลงที่ไทยนี่ " ลุงผมบอกกับผม ผมยกมือไหว้
" ทำตัวสบาย ๆ ลุงเธอบอกกับชั้นว่า เธอเก่งภาษาอังกฤษมาก แล้วก็มีความสามารถในการบริหารจัดการได้ดีซึ่งชั้นกำลังอยากได้คนที่มีความสามารถแบบนี้อยู่พอดี " ชายคนนั้นกล่าวกับผม
" ครับ " ผมขานรับสั้น ๆ
" ชั้นอยากร่วมงานกับเธอ ตอนนี้มันมีกระแสที่ค่อนข้างแรงของรายการประกวดร้องเพลงในเครือ เธอรู้จักรึเปลา The voice น่ะ ? "

      ชายคนนั้นพยายามค้นกระเป๋าเพื่อเอาโปสเตอร์รายการออกมา

" ชั้นอยากให้เธอเป็นผู้จัดการของสาว ๆ ที่ไม่ได้ชนะเลิศแตก็ดูจะเป็นกระแส เธอจะทำได้รึเปล่า?"
" ได้แน่นอนครับ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่จะได้ทำครับ ผมติดรายการนี้ตอนอยู่ต่างประเทศเหมือนกัน " ผมยิ้มให้กับท่าน

" แต่ผมก็ยังกังวลหน่อย ๆ เพราะผมไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับเพลงเท่าไหร่ " ผมยักไหล่
" ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ขอแค่มีความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้เท่านั้นเอง เรื่องร้องเพลงปลอยเป็นหน้าที่สาว ๆพวกนั้นเถอะ " ท่านประธานหัวเราะดังลั่นการสนทนายืดยาวไปอีกหลายนาทีและก็ได้ขอสรุปด้วยการจับมือกับซีอีโอ

     ผมและลุงเดินออกจากห้องนั้น ลุงตบไหล่ผมอยางแรง

" ดูเหมือนว่ามันจะชอบแกนะ " ลุงผมโอบไหล่ผมแน่น
" เขาเสนองานให้ผม งานที่เปิดใหม่ ผมแทบไมมีแบบให้ทำตามเลย " ผมถอนหายใจ ผมรู้สึกตื่่นเต้นกับตำแหน่งงานนี้
" เอาเหอะ...ถือว่าเป็นข่าวดีละนะ...คุณผู้จัดการ " ลุงผมหยอก มันไม่น่าเชื่อว่าจะได้เข้ามาทำงานในบริษัทใหญ่แบบนี้

     อา...อีกไม่นานงานผมจะเริ่มขึ้น มันจะนำผมไปสู่ความสำเร็จที่ผมตั้งเป้าไว้

---หนึ่่งสัปดาห์ต่อมา---

     ระหว่างที่ผมนอนเอกเขนกบนโซฟาก็มีโทรศัพท์ให้ผมไปรับตำแหนงที่ว่าไว้ ผมถูกพาตัวเขาไปในตึกใหญ ลิฟท์พาผมดิ่งขึ้นสูงขึ้นไป พนักงานตอนรับเดินนำผมออกจากลิฟท์ เขาไปในห้องๆหนึ่งมันเหมือนห้องอัด ที่นั้นคนนั่งกันเต็มไปหมดทั้งชายหญิงพนักงานต้อนรับพาผมเข้าไปนั่งกลางวงบนเก้าอีกทรงสูงตัวหนึ่ง

     ทุกสายตาจับจ้องมาที่ผม ผมถึงกับตัวแข็งทื่อ

" นี่คือผู้จัดการคนใหม่ของพวกคุณ " พนักงานตอนรับที่เดินนำหน้าผมบอกกับวงสนทนานั่น ทุกอย่างดูจะหยุดนิ่งไปจนกระทั่ง ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวกับผม
 [align=center][/align]
" ก็ได้นะ...ผู้จัดการคนใหม่...ชั้นชื่อ เปอติ๊ด " เสียงเธอแหบพร่า ผมไมแน่ใจว่าเธอตั้งใจทำแบบนั้นเพื่อขู่ขวัญหรือว่าเสียงธรรมชาติของเธอเป็นแบบนั้นกันแน่
" ครับ..ผมเป็นผู้จัดการ " ยังไม่ทันที่ผมจะได้กล่าวแนะนำตัว เธอก็ตัดบทผม
" นายคิดว่านายมีสิ่งไหนคู่ควรกับการเป็นผู้จัดการของทีมเรา.. นายดูเหมือนมือสมัครเล่นกระจอกๆ บางทีนายไม่ควรที่จะมาอยูในตำแหน่งนี้ ? " เธอจ้องมองผมผ่านดวงตาที่เรียวเล็กของเธอ

-------------โปรดติดตามตอนตอไป-------------------------


......................................
 ประพันธ์ในเงา by Lustlow Zuseติดตามตอนเก่าๆได้ที่นี่นะ....

 ตอนที่ 1  http://xonly69.com/read-xonly-tid-154974-fpage-2.html
บทเสริม ตอนที่ 1.1http://xonly69.com/read-xonly-tid-154995-fpage-2.html
ตอนที่ 2  + บทเสริม ตอนที่ 2.1http://xonly69.com/read-xonly-tid-155087.html
ตอนที่ 3  http://xonly69.com/read-xonly-tid-155245.html
ตอนที่ 4  http://xonly69.com/read-xonly-tid-155388.html
ตอนที่ 5  http://xonly69.com/read-xonly-tid-155432.html
ตอนที่ 6  http://xonly69.com/read-xonly-tid-155587.html
ตอนที่ 7 http://xonly69.com/read-xonly-tid-155828.html
ตอนที่ 8  http://xonly69.com/read-xonly-tid-155905.html
ตอนที่ 9  http://xonly69.com/read-xonly-tid-156060.html
ตอนที่ 10 http://xonly69.com/read-xonly-tid-156277.html
ตอนที่ 11 http://xonly69.com/read-xonly-tid-156714.html
ตอนที่ 12 http://xonly69.com/read-xonly-tid-157529.html

......................