With No Remorse Copy Chapter 15 Cr psycho2544

[zaaaar65]

"...ผู้กำกับการเชียงใหม่ได้รับแจ้งเหตุยิงกันหลายศพในเขตอำเภอแม่สาจึงนำกำลังเข้าไปตรวจสอบ ที่เกิดเหตุเป็น บ้านหลังใหญ่ปลูกอยู่ห่างไกลจากชุมชน..." การุณย์ที่นอนเอนอยู่บนเก้าอี้รับแขกหันไปมองหน้ากานดาที่นั่งอยู่ข้างๆ มือทั้งสองจับกันไว้อย่างให้กำลังใจกันและกัน นับแต่การุณย์กลับมาบ้าน กานดาก็คอยดูแลอยู่ตลอดเวลายามนั้นกานดาหันมายิ้มให้นิดหนึ่งก่อนที่ทั้งสองจะหันกลับไป ดูข่าวในจอโทรทัศน์ต่อ"
...ศพแรกถูกยิงเสียชีวิตอยู่ข้างรถจักรยานยนต์ห่างประตูไปประมาณร้อยเมตรส่วนในตัวบ้านมีอีกสี่ศพ สภาพถูกยิงเข้า ที่สำคัญนอนตายอยู่ในตัวบ้านด้านหนึ่งมีรอยไหม้ที่ตำรวจพบกระเดื่องระเบิดมือตกอยู่ ในบริเวณบ้านเต็มไปด้วยปลอกกระสุนไม่ทราบขนาด ซึ่งตำรวจได้เก็บรวบรวมไว้เป็นหลักฐาน..."

"ฝีมือพวกเขาละ...กวาดเรียบ" การุณย์พูดขึ้นเบา ๆ มือรับความรู้สึกมือนุ่ม ๆที่บีบกระชับเป็นเชิงรับรู้ "

....คาดว่าเป็นฝีมือของขบวนการค้ายาเสพติดที่คงจะขัดแย้งผลประโยชน์กันเองหรือหักหลังกันจึงบุกสังหารคู่อริจนตายห้าศพในครั้งนี้ นอกจากวัตถุพยานแล้ว ตำรวจยังพบยาบ้าอีกจำนวนมากในชั้นแรกประมาณสองแสนเม็ด..."

"เสร็จไปหนึ่งแล้ว" การุณย์หันมาบอกกานดาเบา ๆ

"ค่ะ คุณต้นเพลียไหมคะ" กานดาขยับตัวประคองการุณย์ที่ขยับลุกขึ้นนั่งตัวตรง

"จะขึ้นนอนเลยหรือเปล่าคะ"

"ครับ ง่วง ๆ เหมือนกันคงเป็นยาที่หมอให้มาเมื่อเช้าน่ะครับ" การุณย์ยิ้มให้กานดาด้วยสีหน้าโรยๆ

"งั้นดาปิดบ้านก่อน" กานดาบอกแล้วลุกกระฉับกระเฉงขึ้นไปจัดการปิดประตูหน้าต่างเรียบร้อยแล้วกลับมาพยุงการุณย์ลุกขึ้นเดินขึ้นห้องนอนชั้นบน การุณย์ทอดตัวลงนอนช้า ๆ โดยกานดาช่วยประคองพอการุณย์ลงนอนเรียบร้อยเธอก็ลุกไปเปิดเครื่องปรับอากาศปิดหน้าต่างแล้วเดินหายไปชั่วครู่ก่อนกลับมาพร้อมอ่างน้ำใบย่อมวางลงบนโต๊ะข้างหัวเตียงแล้วหยิบผ้าขนหนูขึ้นมา บิดน้ำจนหมาดก่อนจะบรรจงเช็ดใบหน้าคมสันที่จับจ้องมองเธออย่างเต็มตื้นกานดาบรจงเช็ดใบหน้านั้นจนทั่วแล้วซักผ้า ก่อนจะมาเช็ดตัวระวังไม่ให้โดนผ้าก๊อซที่ปิดแผลที่สีข้าง

"สบายตัวขึ้นไหมคะ"

"ขอบคุณมากครับ" การุณย์มองตามร่างของกานดาที่ถืออ่างน้ำออกไป ชั่วอึดใจเธอก็กลับเข้ามาลงกลอนประตูแล้วเดินมาทอดตัวลงนอนเคียงเขา พลิกตัวตะแคงพาดเขาลงบนหน้าอกกว้างเบา ๆ

"พวกเด็ก ๆ จะเป็นยังไงบ้างคะ"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ พวกนี้มือดี ๆของผมทั้งนั้น ชาติชายกับศรัณย์เองก็ระดับมือหนึ่งของมนุษย์กบเหมือนกัน พวกนี้ แทบไม่ต้องพูดกันก็รู้ว่าใครจะต้องทำอะไรแล้วล่ะครับ" การุณย์หันมาจ้องตากานดา ยื่นจมูกมาสูดไรผมที่หน้าผาก

"อืมม เพิ่งเช็ดตัวเอง เหงื่อซึมอีกแล้วแอร์เก่าเย็นไม่ทันใจเลยนะคะ"

"ของหลวงก็ยังงี้แหละครับ" การุณย์พูดเบา ๆ

"เช็ดตัวอีกทีไหมคะ จะได้หลับสบาย" กานดายันตัวขึ้นถาม

"ก็ ดีครับ ขอบคุณมากเลย" พอจบคำกานดาก็ลุกขึ้นเดินไปเตรียมของพอกลับมาก็ค่อยๆ ถอดเสื้อการุณย์ออก ค่อย ๆ เช็ดลำตัวไปเรื่อย ๆจนถึงช่วงล่างพอเธอล้วงเข้าไปเช็ดก็ติดขอบกางเกงนอนที่รั้งมือจนเช็ดไม่ถนัดเธอเลยจัดแจง ถอดกางเกงท่ามกลางเสียงประท้วงของการุณย์แต่ในที่สุดการุณย์ก็เหลือแต่ตัวเปล่าเปลือยนอนให้กานดาเช็ดตัว

"นี่ถ้าผมไม่เจ็บอยู่คุณดาไม่มีโอกาสทำกับผมอย่างนี้หรอกนะครับ"

"ค่า พ่อคนเก่ง" กานดาหันมายิ้ม

"เอาไว้ถ้าดาป่วยก็ตาคุณต้นบ้างล่ะ"

"ผมจะเช็ดทั้งวันเลย" การุณย์บอกตอนที่เธอเช็ดไปถึงอวัยวะสำคัญ

"แน่ะ ทำเก่งอีก" กานดาพูดปนยิ้มเมื่อมือปะกับท่อนเนื้อแข็ง "พักผ่อนก่อนเถิดนะคะ เดี๋ยวทรุดไปแล้วหมอจะมาต่อว่า"

"คร๊าบบบโผมมมม" การุณย์ลากเสียงยาวเป็นเชิงล้อเลียนแล้วนอนจ้องใบหน้าหวานแฉล้มของกานดา ไม่นานนักด้วย ร่างกายที่ยังอ่อนเพลียกอรปกับฤทธิ์ยานายพันเอกหนุ่มใหญ่ก็ม่อยหลับไปทั้ง ๆ ที่กานดายังเช็ดตัวไม่เสร็จด้วยซ้ำ

...........................เสียงโทรศัพท์ที่ตั้งเป็นเสียงดนตรีดังขึ้น เจ้าก้องลูกชายเสี่ยค้ายาเงยหน้าจากอกอวบของมารดาตัวเองขึ้นมามองแต่ เอวยังไม่หยุดซอยส่งท่อนเอ็นแข็งพุ่งทะลวงกลีบเนื้อแม่ตัวเอง"อูย ตาก้อง อย่าควง มันเสียว" สาวใหญ่ครางลั่น ๆเมื่อเจ้าก้องกดหนอกเนื้อจมมิดแล้วส่ายเอวหมุนวน แท่งเอ็นยาวกวาดควานไปทั่วจนเสียวไปทั้งตัว

"ก็ของม้าน่ะ มันดูดควยผมหมุบ ๆต้องกระเด้าแรง ๆ แหละม้า" ไอ้ก้องตอบคำพลางกระเด้าฮวบๆ เสียงโทรศัพท์ก็ยังลั่น ๆ

"เดี๋ยวนะม้า" ไอ้ก้องเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นดู

"กดทิ้งไป ม้ากำลังจะถึงแล้ว" สาวใหญ่ยกสะโพกดันกลีบแคมใส่ท่อนเอ็นลูกชายไม่ละลดโพรงเนื้อขมิบวูบวาบหลั่ง น้ำเมือกออกมาชโลมท่อนเอ็นจนชุ่มโชก

"เดี๋ยวม้าเงียบ ๆ ก่อนเตี่ยโทรมา" ไอ้ก้องกระซิบบอกแล้วกดก้นดันท่อนเอ็นมิดแนบสนิทส่วนสาวใหญ่ก็ใจหายวาบ หยุดกระเด้งสะโพกผายใส่ท่อนเอ็นลูกชายเงี่ยหูฟัง

"โหล เตี่ย มีอะไรครับ"........... "ไม่เจอเลยเตี่ยเห็นว่าไปบ้านมันที่ดอยเต่าสักสี่ห้าวันแล้ว..."........... "จริงอ่ะ... ไม่ได้ดูหรอก ไม่ว่าง ก็กระเด้าสาวอยู่" ไอ้ก้องพูดแล้วกระเด้าเบา ๆพลางยิ้มกับแม่ที่นอนแผ่กอดรัดร่างเปลือย ลูกชายเอาไว้กระชับไม่มีโอกาสได้เห็นว่าเสี่ยใหญ่ที่อยู่อีกด้านหนึ่งนั้นหน้าตาเคร่งเครียดเพียงใด

"ลูกน้องไอ้ชัยตายโหงหมดแล้ว ตอนนี้เซฟเฮ้าส์ที่สันทรายใช้ไม่ได้แล้วไอ้ชัยก็ไม่รู้อยู่ไหนหายหัวไปเลย"

"มันคงไปอัดเด็กอยู่มั๊งเตี่ย" มันยังมีหน้าทำท่อนเอ็นพอง ๆ วูบ ๆ ในร่องเนื้อแม่มัน "ถ้างั้นมันก็ต้องโผล่หัวมาแล้วลูกน้องมันตายโหงไปเนี่ย สงสัยใครเด็ดหัวมันไปแล้ว"

"ก็จริงเตี่ยแล้วจะเอาไง"

"แกแหละระวังตัวหน่อยเตี่ยเรียกจ่าชดมาคุ้มกันแล้ว" เสียงเสี่ยหยุดเว้นจังหวะ

"ถ้าแม่งกล้ามาทำกะเตี่ยเดี๋ยวจะให้จ่าชด จัดการแม่งให้เกลี้ยง"

"จ่าชดไหนเตี่ย"

"จ่าชดตชด. เตี่ยเลี้ยงไว้ แกนึกว่าใครจะคาบข่าวมาบอกเตี่ยวะ" เสียงเสี่ยใหญ่หงุดหงิดเคร่งเครียด

"อีกสามวันแกไปดูของที่เล่าต๋าด้วย เตี่ยจะลงไปกรุงเทพพบท่านหน่อย แค่นี้ จะล่อสาวก็ล่อไประวังจะติดโรคนะแก"

"คร๊าบคุณเตี่ย สาวคนนี้รับรองไม่มีโรคแน่นอน ผมจะปั๊มให้ลืมโลกไปเลย" ไอ้ก้องส่งเสียงปนหัวเราะแล้วกดปิดโทรศัพท์วางลงบนโต๊ะข้างหัวเตียง หันกลับมาจับข้อเท้าแม่ตนเองยกขึ้นดันจนหัวเข่าแบะขึ้นไปติดเต้าอวบโคกเนื้อเบ่งพูอม ท่อนเอ็นมันตุ่ย ๆ นูนขึ้นสูงเด่น

"หนูจ๋า ระวังนะ พี่จะปั๊มให้ลืมโลกไปเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า" มันหัวเราะก้องแล้วเกร็งเอวกระเด้าสะโพกส่งท่อนเอ็นยาวอวบพุ่งเสียงโพรงถ้ำชุ่มเมือกของแม่มันจนร่างอวบ ๆสะเทือนเป็นจังหวะ

"ว้าย.. ๆ ๆ ๆ โอยยยย ถึงแล้วววววว" เสียงสาวใหญ่ร้องลั่น ๆ เมื่อความเสียวซ่านพุ่งขึ้นสุดๆ

.............เจ้าก้องประคองพวงมาลัยรถฟอร์จูนเนอร์ฝ่าความมืดของถนนสายย่อมแสงไฟหน้ารถสาดส่องไปยังพื้นถนนเบื้องหน้า มันหันกลับไปมองที่เบาะหลังพลางยิ้มให้กับตนเองห่อกระดาษที่พันด้วยเทปสีน้ำตาลแน่นหนาสองห่อวางสงบนิ่งอยู่นั่น ยาบ้าร่วม ๆห้าหมื่นเม็ดที่มันหยิบมาจากเล่าต๋าเมื่อตอนบ่ายก่อนออกเดินทางนั่นมันคิดไว้ว่าจะเอาไปขายเอาเงินมาใช้ อย่างไม่ให้พ่อมันรู้ อีกส่วนจะเก็บไว้ล่อสาวๆ ใจแตกทั้งหลายมาให้มันทะลวงท่อนเอ็นใส่โพรงโยนีเสียให้ช่ำปอดมันมองกวาดไปที่แผงหน้ารถอย่างไม่สบอารมณ์คิดถึงรถสปอร์ทของมันขึ้นมาจับใจแต่อย่างว่าจะเดินทางไปหมู่บ้าน ของเล่าต๋านี่รถสปอร์ทคันหรูคงไม่ไหวมันจึงต้องเอารถคันนี้มาทั้งแข็งกระด้างทั้งไม่ทันใจแม้ว่าจะกดคันเร่งขึ้นไปเกือบ ๆร้อยสี่สิบบนทางแค่สองช่องนี้ เอาเถอะ มันบอกตนเอง เดี๋ยวจะต้องไปถอย เบ๊นซ์เอ็มคลาส มาขับสักคันจะได้ไม่ต้อง อาศัยไอ้ฟอร์จูนเนอร์นี่อีกใกล้จะถึงเชียงใหม่รอมร่อ เดี๋ยวจะต้องไปอาบน้ำให้สดชื่น ตอกเบียร์เย็น ๆสักสองกระป๋อง ถ้าดวงดีอาจจะมีโคกขาว ๆ เนียน ๆ นูน ๆ กับเต้าแน่น ๆมาสังเวยเอ็นควยของมันสักหน่อยก็จะแจ๋ว มันหันมองเส้นทาง เล็ก ๆที่ทอดเข้าเซฟเฮ้าส์ของมัน เสียดายตงิด ๆ ที่ใช้ไม่ได้เสียแล้วลูกน้องเจ้าชัยโดนเป่าไปห้าตัว ไอ้ชัยก็หายหัวไปไม่รู้ว่าเผ่าหนีตายหรือใครลากไปเชือด ก็ดี เพราะมันจะได้เป็นคนไปจัดการเรื่องอย่างวันนี้แทนจะได้มีของติดมือมาบ้าง ไม่ต้องคอยขอเตี่ยมันทุกเรื่องไอ้ก้องเขม้นมองไปตามแสงไฟจากโคมหน้ารถถอนเท้าออกจากคันเร่งแล้วเหยียบเบรกบังคับให้เจ้าฟอร์จูนเนอร์ชะลอก่อนจะหยุดลงข้างขาง มันมองไปเบื้องหน้า แสงไฟจากเมืองเชียงใหม่ส่องท้องฟ้าสว่างอยู่ไม่ไกลออกไปเท่าไรแต่ที่มันสนใจกลับเป็นร่างของสาวที่ยืนอยู่ข้างรถเก๋งที่จอดเปิดไฟกระพริบอยู่ข้างทางมันมองปราดไปที่ร่างอวบอัดของ สาวน้อยที่ยืนพูดโทรศัพท์อยู่ข้างรถอกอวบตันล้นหลามขึ้นมาจากเสื้อยืดคอกว้างจนเห็นเป็นร่องเนื้อนูนอยู่กลางแสงไฟเอวคอดกิ่วเรียวแล้วผายออกตรงสะโพกกลมกางเกงยีนส์รัดรึงร่างยามที่สาวน้อยหันตัวหลบแสงไฟรถของมัน แสงไฟก็สาดส่องด้านข้างจนเห็นเนื้อนูนโหนกโป่งเป็นพูนอยู่ตรงหน้าขามันแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างรวดเร็ว ฟ้าประทานสาวน้อย มาให้สังเวยกามของมันซะแล้วมันลงจากรถแล้วเดินเข้าไปหา


"เป็นอะไรครับ" ส่งเสียงเข้าไปก่อน สาวน้อยหันร่างมามองหน้ามันใบหน้าเรียว คิ้วโก่ง ตาโต แก้มยุ้ย ปากจิ้มลิ้ม เข้าสมัยจนมันดูแล้วอยากจะเอาท่อนเอ็นเสียบปากน้อย ๆ นั่น

"ไม่รู้อ่ะค่ะ ขับ ๆมามันดับไปเฉยเลย" สาวน้อยเก็บมือถือเสียบกระเป๋าหลังตอนที่ยกมือเสียบลงกระเป๋า ร่างท่อนบนก็ เอนก้มลงมาจนเนินเต้าถันอวบ ๆหันมาให้มันชื่นชม ไอ้ก้องคันไม้คันมืออยากขยำเสียให้ช่ำปอด

"เดี๋ยวผมดูให้" มันทำทีเป็นเปิดประตูรถสาวน้อยขึ้นไปบิดกุญแจรถสักสองสามทีแต่ไม่มีเสียงตอบสนอง มันลงจากรถ มายืนจ้องหุ่นอวบอัดของสาวน้อยนั้น

"สงสัยแบตพังแล้วครับไม่มีเสียงเลย จะไปไหนครับ"

"ไปเมืองอ่ะจะไปหาเพื่อนที่ช้างคลาน แล้วจะทำไงเนี่ย" สาวน้อยยกมือเกาหัวทำเอาเต้ากระเพื่อมไหว

"ผมไปส่งก็ได้ครับ เดี๋ยวเช้าผมส่งคนมาดูให้ เอาป่าว"

"ก็ได้" สาวน้อยรับคำ เดินไปปิดประตูรถแล้วเดินตามมันมาขึ้นรถไอ้ก้องนึกครึ้มอกครึ้มใจ สาวเอ๋ย สงสัยจะเป็นลูกเศรษฐี เชียงรายซะกระมังเดินมาขึ้นรถมันนี่ รถตัวเองก็ไม่ได้ล๊อก นมต้มกระเพื่อม ๆยวนใจน่าขยำน่าดูดให้จมเขี้ยวนัก ไอ้ก้อง ติดเครื่องพารถออกเดินทางต่อไป

"เพื่อนอยู่ไหนครับ"

"สวนดอก" ไอ้ก้องแทบควยลุกเมื่อรู้จุดหมายมันยังชวนคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปจนสาวเจ้าค่อย ๆคุยมากขึ้นจนกระทั่งมันใกล้ที่หมาย เข้าไปทุกที

"เดี๋ยวผมขอแวะเข้าห้องน้ำที่คอนโดหน่อยนะครับมาจากเชียงรายนี่ เหนื่อยเหมือนกัน ยังไงก็ขึ้นไปพักที่ห้องผมก็ได้เผื่ออยากล้างหน้าล้างตาเข้าห้องน้ำ" ไอ้ก้องพูดเรื่อยๆ เหมือนปกติ

"ก็ดีแหละ งั้นเดี๋ยวขึ้นไปด้วยละกัน" {{เสร็จกูละมึง กูจะเย็ดให้น้ำนอง หีปลิ้นไปเลยมึงเอ๋ย}} ไอ้ก้องนั่งกระหยิ่มใจขณะที่หักเลี้ยวรถเข้าที่พักพอจอดรถเสร็จมันก็พาสาวน้อยขึ้นไปบนอาคารที่พักมัน ลิฟท์ช่างช้าไม่ทันใจเสียจริงมันยืนพลางเหลือบมองเต้าอวบ ๆ ของสาวน้อยที่ยืนไม่ระวังตัวอยู่เบื้องหน้าพอเข้าห้องได้มันก็จัดการเปิดเครื่องปรับอากาศแล้วเดินไปหยิบเบียร์สองกระป๋องออกมาเปิดแล้วเดินไปยื่นให้สาวน้อยที่ยืนมองไปรอบ ๆ ห้อง

"ห้องสวยนี่ ขอบใจ เย็นดี" สาวน้อยรับเบียร์ไปถือ

"เดี๋ยวผมเข้าห้องน้ำก่อนนั่งเล่นไปก่อนนะครับ ตามสบาย" มันเดินไปเข้าห้องน้ำก่อนจะเข้าไปมันหันกลับไปมองเห็น สาวน้อยนั่งลงบนเตียงนุ่มหนาของมันสมองมันวิ่งพล่าน

"เดี๋ยวกูจะสอยให้เต็มควยเชียวมึง" มันล้างหน้าล้างตาแล้วออกจากห้องน้ำ สาวน้อยที่อยูบนเตียงมันตอนนี้นอนแผ่หงายอยู่บนเตียงปลายท่อนขาห้อยที่ลง กับข้างเตียงดันให้ร่างนั้นแอ่นขึ้นเล็กน้อยเนื้อนูนโคกเนื้อดันกางเกงขึ้นนูนเป็นก้อน ไอ้ก้องเลียปาก

"เข้าห้องน้ำไหมครับ"

"ดีค่ะ" สาวน้อยลุกขึ้นเดินเต้ากระเพื่อมไปเข้าห้องน้ำ ไอ้ก้องปราดไปที่โต๊ะหนังสือดึงลิ้นชักเปิดออกล้วงขวดยาใบเล็กออกมาเปิดเทยาเม็ดเล็กลงบนฝ่ามือ เก็บขวด ปิดลิ้นชักมันตรงไปที่กระป๋องเบียร์ของสาวน้อยที่วางทิ้งอยู่แล้วหย่อน เม็ดยาลงไปในกระป๋องสายตาจับจ้องอยู่ที่ประตูห้องน้ำที่ปิดสนิท

"ฮึ ฮึ เจอยาปลุกเซ็กซ์ของกูเข้าไปเดี๋ยวมึงจะต้องอ้อนให้กูเย็ดจนหีสั่นละมึง" มันรำพึงขณะที่ค่อยๆ แก่งกระป๋องเบียร์ ให้ยาละลายพอสาวน้อยออกมาจากห้องน้ำมันก็ยื่นกระป๋องเบียร์ให้

"สักหน่อยครับ ให้สดชื่น เดี๋ยวผมไปส่ง ขอพักขาสักหน่อย" มันบอกพอสาวน้อยรับกระป๋องเบียร์ไปจิบ มันก็ยิ้มแล้วเดินไปเปิดโทรทัศน์มันกลับมานั่งที่เก้าอี้พยายามทำเหมือนเหยียดแข้งเหยียดขาเหมือนไม่สนใจสาวน้อยก็ดื่มเบียร์ในกระป๋อง ไปเรื่อย ๆ ท่าทีเหมือนไม่เร่งรีบอะไรมันจึงกระหยิ่มใจยิ่ง หางตาคอยเหลือบมองใบหน้าเนียน ๆ ที่ค่อย ๆ เริ่มแดงขึ้นมาด้วยฤทธิ์ของเบียร์และยาปลุกเซ็กซ์ของมัน

"ทำไมร้อน ๆ คะ" สาวเจ้าดึงคอเสื้อเหมือนจะให้ลมเข้า เต้าตึง ๆกระเพื่อมไหว ไอ้ก้องลุกขึ้นยืนวางเบียร์ในมือลงแล้วเดินเข้าไปหาสาวน้อยที่นั่งหน้าแดงอยู่บนเตียง มันเอื้อมมือไปจับจับร่างอวบตันนั่นติ้ง.ต่อง...... ไอ้ก้องขมวดคิ้วเมื่อเสียงกริ่งประตูห้องมันดังขึ้นหันไปมองที่ประตูด้วยความสงสัยว่าหรือเป็นแม่มันที่มาหา ถ้าแม่มันมามันจะได้เย่ออีสาวคนนี้หรือจะต้องปล่อยไป เสียดายแย่ ยาก็ใส่ไปแล้วหน้าแม่งแดงอย่างนี้อีกไม่เกินห้านาทีอีนังนี่ต้องให้ กูขึ้นขี่แน่นอนแต่ถ้าแม่มันมามันจะได้ล่อหรือเปล่า ติ้ง.ต่อง...ติ้ง.ต่อง......มันหันกลับไปที่ประตูห้อง มองลอดช่องตาแมวออกไป หน้าประตูห้องมันนั่นเด็กส่งพิซซ่ายืนอยู่

"แม่งเอ๊ย พิซซ่าเนี่ยนะกูไม่ได้สั่งแม่งซะหน่อย แม่มากดผิดห้องชัวร์ ไอ้นี่ขัดจังหวะ เดี๋ยวเหอะมึง" ไอ้ก้องคำรามแล้ว บิดลูกบิดเปิดประตูด้วยความโกรธ

"ไอ้..อ๊อก.." มันอ้าปากจะก่นโคตรของเด็กส่งพิซซ่ายังไม่ทันจะได้เต็มคำเมื่อบานประตูเปิดอ้าออกพร้อมกับความฉงนใจของมันที่รองเท้าคู่เบ้อเริ่มลอยแหวกช่องประตูเข้ามาเต็มหน้าท้อง ร่างผอม ๆมันเซผวาหงายหลังเข้าไปในห้องล้มไม่เป็นท่า ลงไปกองกับพื้นชายร่างบึกบึนสองคนมุดพรวดเข้ามาทิ้งไอ้คนส่งพิซซ่ายืนหน้าห้อง

"เฮ้ยอะไรวะ พวกมะ.." พลั่ก....เท้าข้างหนึ่งยัดเข้าเต็มชายโครงจนเสียงมันขาดหายไอ้ก้องจุกเสียดแน่นขึ้นมาเป็นริ้ว ๆ โก่งคอหอบอ๊อก ๆ อีกคนหนึ่งปราดไปที่ร่างสาวน้อยที่นั่งอยู่บนเตียง

"เป็นไงยายก้อย" ชายคนที่ปราดเข้าไปหาร้องถาม

"ก้อยไม่เป็นไรพี่แก้ว" สาวน้อยตอบพร้อมกับหยิบกระเป๋าถือขึ้นมา

"ทำไมแกหน้าแดงนัก" วรวุฒิในชุดยีนส์ร้องถาม ตามองอย่างพิจารณา

"ก้อยกินเบียร์ไปหน่อย มันร้อนน่ะ"

"จับอะไรในห้องมั่งป่าว" "เปล่าจ๊ะ" วรวุฒิหยิบกระป๋องเบียร์ของสาวน้อยขึ้นมาเดินไปเทเบียร์ใส่อ่างล้างหน้าจนเกลี้ยงก่อนจะบีบกระป๋องจนบี้แบนแล้วรื้อเอาถุงพลาสติกจากลิ้นชักมาห่อก่อนยัดใส่กระเป๋าเสื้อแจ๊กเก็ตที่สวมอยู่

"พวกมึงเป็นใครวะไม่รู้จักกูหรือไง เข้ามายุ่งกะกูนี่ อยากตายเรอะมึง

" ไอ้ก้องตวาดใส่ชายคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มัน ละสายตาจากวรวุฒิที่เปิดลิ้นชักโต๊ะรื้อค้นอยู่หันมามองหน้าไอ้ก้อง

"กูน่ะรู้ว่ามึงเป็นใครแต่มึงนั่นแหละที่ไม่รู้ว่ากูเป็นใคร" ร่างนั้นก้มลงตอบไอ้ก้องเริ่มหนาว ๆ ขึ้นมา นึกถึงปืนที่ใส่ลิ้นชักโต๊ะ เอาไว้ มันหันไปมองก็พอดีกับวรวุฒิหยิบปืนขึ้นมาวางแล้วหยิบขวดยาขึ้นมาดู

"ตายห่า ชายแม่งวางยาปลุกเซ็กซ์น้องกู" วรวุฒิปราดเข้ามาหาเหวี่ยงเท้าเข้าหน้าเสี้ยม ๆของมันจนสะบัด พอไอ้ก้อง หันกลับมานั่น เลือดสด ๆไหลรินออกมากบปากมันเอามือกุมปากด้วยความเจ็บปวด

"ไอ้เหี้ย เดี๋ยวมึงตาย" มันคำรามใส่วรว