หนังสั้นนักศึกษา 6 เคดิต คุณ Noopman

[1000sa]

[เบอร์โทรอื่นนนอาจได้ยินเสียงงรอสายแบบๆ ว่า...]] เสียงเพลงรอสายของโบวนไปมาอยู่นานมากก็ไม่มีคนรับสาย ผมชักใจแป้วเริ่มใจคอไม่ค่อยดี จนโทรเข้าสายที่สี่โบถึงกดรับผมรีบพูด ฮัลโหลๆ โบๆทำไมรับช้าจัง โบบอก อือ...ก็..ก็โบ..คุยอยู่น่ะ  เสียงโบดูพูดติดๆขัดๆผมเลยต้องขึ้นเสียง คุยอะไรโบ นานจัง โบบอก อะไรล่ะ... เจษ...โบปลอดภัยดีน่ะ...แค่นี้ก่อน..นะเดี๋ยวโทรกลับ [[ ตื้ดด...ด ]] แล้วโบก็วางสายใส่ผมเลย


มันยังไงกันวะเนี่ยผมคิด แต่ก็พยามคิดในแง่ดีว่านี่มันในมหาลัยน่าจะไม่มีอะไร อีกอย่างยังไงชีวิตผมกับโบคงไม่เกิดเรื่องร้ายๆขึ้นซ้ำมาอีกหรอก  เพราะอุตส่าห์รอดจากการท้องกับไอ้พี่เชมาได้คราวนั้น โบคงไม่ประมาทให้ใครทำอะไรได้ง่ายๆอีกหรอก บางทีที่โบต้องรีบวางคงเพราะเกรงใจ อ.วร ที่กำลังคุยด้วยอยู่ คิดแล้วผมเลยบอกไอ้โตว่ามีธุระต้องรีบออกไปที่ ม.ไอ้โตมันบอก สาดจะรีบไปเอากันอะเด่ะเมิงงง


ผมไม่สนใจมันรีบอาบน้ำลวกๆแล้วใส่เสื้อยืดเกงยีนสเสร็จก็รีบออกจากหอแล้วเรียกมอไซวินไป ม.ผมอยู่ไม่ไกลจากหอมากแค่ครึ่งกิโล แต่เวลารีบๆมันไม่มีกะใจจะเดินแล้วต้องมอไซเท่านั้น พอถึงหน้า ม. ผมรีบจ้ำอ้าวไปที่ตึกอธิการ ตอนนั้นยังมีคนเยอะอยู่เพราะพวกเรียนภาคค่ำยังมี แต่ส่วนใหญ่ก็เริ่มจะเลิกกิจกรรม เห็นนั่งคุยกันบางตาเตรียมกลับบ้านกันแล้ว


ผมเดินเข้าลิฟทไปจนถึงชั้นสิบเดินออกจากลิฟทก็ถึงหน้าห้องอธิการที่มีโต๊ะ รปภ อยู่ด้านหน้าแล้วหลังประตูบานใหญ่ถึงจะเจอโซฟารับรองที่พวกเราพึ่งขึ้นมานั่งคุยกับ อ.วรเมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมา พี่ รปภ ( ยามนั่นแหละ ) ถามผม น้องมาทำไรครับ  ผม... มารอเพื่อนครับ พอดีเพื่อนผมคุยกับอธิการอยู่  แต่พี่ยามกลับบอกผมว่า เฮ้ย น้องเราแต่งตัวแบบนี้ พี่ว่าเราลงไปรอข้างล่างเถอะนี่มันห้องอธิการนะไม่แต่งชุดนศ.มาป้วนเปี้ยนได้ไง


ผมรีบเถียงบอก อ่าวพี่ผมพึ่งมาตอนบ่ายๆพี่น่าจะจำได้ผมขอยืนรอแปบเดียวเอง ผมอ้อนแกแต่พี่ยามกลับกดพูดวิทยุตรงไหล่แกว่า อาจารย์คมสัน วอ.2 วอ.2 มีนศ.แต่งตัวไม่เรียบร้อยมาห้องอธิการครับ เสียง วอ.ก็ตอบมา ให้ลงมาข้างล่างเลย พี่ยามยังพูดอีก บอกแล้ว..น้องเข้าไม่ยอมลงครับ สสสส  อ.คมสันทำเสียงแข็งๆตอบมา เดี๋ยวผมไปดู สสส...สสสส  ผมเลยสบตาพี่ยามแกเคืองๆแล้วรีบเข้าลิฟท พอถึงข้างล่างก็จ้ำอ้าวออกไปนั่งหลบอยู่ตรงสนามบาสใกล้ๆตึก เพราะว่าผมไม่อยากจะมีปัญหากับพวกอาจารย์พวกนี้เท่าไหร่กลัวจะเรื่องเยอะ


นับเวลาจากที่โบวางสายไปจนถึงตอนนี้ก็เกือบจะสามทุ่มแล้ว คนเริ่มหมด ม. ผมก็ยังไม่เห็นวี่แววว่าโบจะลงมา ร้อนใจจนต้องยกโทรศัพทขึ้นโทรหาโบอีกรอบ พอดีผมมองไปหน้าตึกก็เห็นว่าโบกำลังเดินออกมาพอดีเลยโล่งอก รีบลุกไปเรียกโบ โบสะดุ้งนิดนึงคงเพราะไม่นึกว่าผมจะมารอที่ ม.โดยไม่ได้บอก เจษ..ทำไมมาอยู่ที่นี่.. ผมบอก ไม่รู้ดิ เจษไม่สบายใจเป็นห่วงอะเห็นโทรไม่สะดวกเลยมารอเลย โบก็ก้มหน้านิดนึงแล้วเงยหน้าบอกผม อือ..ไม่มีไรแล้วกลับกันเถอะ แต่ตาโบมีน้ำตาคลอเบ้าอยู่มันทำให้ผมอึ้งๆค้างคาใจ แต่ยังไม่อยากพูดไรมาก ผมจูงมือโบมาหน้า ม.แล้วเรียกแท๊กซี่ทันที


ผมรีบบอกแท๊กซี่ว่าไปโรงแรมที่ใกล้ที่สุด โบหันมามองหน้าผมแต่ก็ไม่พูดอะไร ตลอดเวลาที่อยู่บนแท๊กซี่โบกำมือผมไว้ไม่ปล่อยเลย ที่น่าใจหายก็คือผมได้กลิ่นเหม็นเขียวคนแก่อ่อนๆมาจากตัวโบด้วย  ผมใจแป้วหวิวๆแล้วก็ปั่นป่วนท้องด้วย จนควยเริ่มแข็งขึ้นมาอีกจนได้ ผมคิดว่ายังไงผมก็คงต้องเตรียมใจไว้อีกแล้ว แท๊กซี่พาพวกผมมาส่งโรงแรมที่ใกล้ที่สุดจริงๆห่างจาก ม.แค่สองสามกิโลเท่านั้น แถมมันยังเป็นโรงแรมม่านรูดซะด้วย ผมรู้เลยว่าแท๊กซี่มองผมกับโบยังไง เพราะโบทั้งสวยหน้าตาดีซ้ำอยู่ในชุด นศ.กระโปรงจีบเข้ารูป สวยทั้งนมสวยทั้งสะโพกแถมแฟนยังพามาโรงแรมอีก คงมีแต่คนโง่เท่านั้นที่ไม่รู้ว่าพวกเรามาทำไมที่นี่


พอเข้าห้องได้ผมรีบล็อคประตูแล้วหันไปหาโบกะจะพูดว่าผมรับได้ให้รีบเล่ามาเลย แต่กำลังอ้าปากโบก็เอามือยันอกผมไว้แล้วบอกว่า ไม่ถึงขนาดที่เจษคิดหรอกนะ... ผมก็ทั้งดีใจทั้งเสียดายแปลกๆรีบถาม แล้วยังไงอะโบ..เล่าให้เจษฟังเหมือนเดิมเดี๋ยวนี้เลย โบถอนหายใจเฮือกนึงยาวๆ ฮื้อออ.... ก่อนจะเดินไปนอนซบหน้าลงบนเตียงฟูกกลมกลางห้องแล้วทำท่าเหมือนอยากนอน


ผมร้อนใจต้องเดินตามไปนอนตะแคงกอดโบไว้ แล้วซักไซร้เร่งถามอีก โบ..โบ..รีบเล่าให้เจษฟังได้มั้ย โบยังซบหน้ากับเตียงหันหน้าไปอีกทางแล้วบอกผม รู้แล้วๆ..ก็โดน อ.วร ลวนลามน่ะ...แต่โบไม่ได้โดนเอา..เข้าใจมั้ย ผมถึงเสียวท้องวูบวาบเลยกับคำว่าโดนลวนลามแต่ไม่ได้โดนเอารีบถามโบกลับ ยังไงอะเล่ามาละเอียดๆสิ เจษเป็นห่วงนะ


โบหันหน้ามาแล้วสบตาหวานๆใส่ผมบอกว่า ก็ได้จะเล่าทุกอย่างเลย...แต่ห้ามโกธรจริงๆนะ.. ผมรีบพยักหน้าชันตัวพิงหมอนแบบให้ดูว่าตั้งใจรับฟังสุดๆบอกโบ บ้าใครจะโกธรเล่า อือๆ ก็..ตอนพวกเราออกมาจากห้องแก...อ.วรแกก็โทรมาแบล็คเมล์โบอะ...แกว่าจะช่วยพวกเราไม่ให้โดนเล่นงานแต่ให้โบ...เข้าไปคุยคนเดียว ผมกลืนน้ำลายดังเอื้อกแต่ไม่พูดอะไรขัดคอโบเพราะอยากให้โบเล่าต่อไปเรื่อยๆ


โบก็กลับไปบ้านก่อนแล้วรีบกลับเข้าไปแล้วโทรบอกเจษก่อนอะแหละ...โบก็รู้นะว่าอาจจะโดนอะไร...แต่โบคิดว่าจะลองต่อรองดูน่ะ...   โบเห็นผมเงียบฟังเลยสูดหายใจยาวๆแล้วเล่าต่อ ขึ้นไปถึงพี่ยามก็มองโบแปลกๆ...แกเปิดประตูให้โบแล้วไม่ถามอะไรซักคำเลย....พอเข้าไปในห้องรับรองที่พวกเราพึ่งคุยกับแกเมื่อกี๊...โบก็เจอ อ.วร แกนั่งรออยู่ตรงโซฟา...แกจิบไวน์นั่งรอเลยนะ...โบเห็นก็รู้แล้วว่าแกคิดยังไง...


ผมรีบดึงโบให้ขยับมานอนกอดกันเหมือนเดิม แต่ผมให้โบหันหลังตะแคงให้ผม  โบดูหายใจแรงขึ้นแล้วหน้าก็ดูแดงๆแต่ไม่พูดอะไรพอผมกอดซุกเข้าหลังโบแล้วโบก็ค่อยเล่าอีก โบเดินไปถึงหน้าแก..แกก็ทำมือบอกให้โบเข้าไปนั่งข้างๆแกบนโซฟา.... ผมเริ่มใจหาย เพราะนึกถึงโซฟาในห้องรับรองที่เป็นเบาะหนังนุ่มเด้งที่ดูน่าไปนอนจู๋จี๋กันกับโบ แต่เจ็บแปล๊บในอกที่ไม่ใช่ตัวผมที่ได้ทำ


พอนั่งลงข้างๆแก อ.วร แกก็เอาแขนมาวางกอดคอดึงตัวโบให้เถิบชิดตัวแกทันทีเลย...แล้วแกก็เปลี่ยนมาเรียกตัวเองว่าป๋าด้วยนะ แกบอกว่า ป๋าดูหนั้งสั้นที่หนูโบแสดงฉากนักศึกษากับอาจารย์แล้ว ป๋าชอบมากเลย หนูโบคงรู้นะว่าป๋าอยากให้หนูโบทำให้ป๋าบ้างถ้าอยากจะให้ป๋าช่วย โบโมโหที่แกคิดอกุศลกับโบทั้งๆที่เมื่อตอนบ่ายแกยังพูดเรียกว่าตัวเองเป็นอาจารย์อยู่เรย แล้วโบพูดกับแกยังไง ผมถาม โบก็เสียงแข็งใส่แกอะสิว่า หนูแค่แสดงนะคะอาจารย์บวร...ถ้าอาจารย์อยากให้หนูทำอะไรให้มันก็ได้แค่ทำปลอมๆเหมือนในหนังเท่านั้น.. โบจ้องหน้าแกด้วยนะ ดูแกอึ้งเลยที่โบไม่ยอมเรียกแกว่าป๋า


โบนึกว่าแกจะกลัวโบบ้างแกเอามือมาจับคางโบขึ้นเฉยเลย แกว่า อื้อหือต้องแบบนี้สิคนเก่งของป๋า ก็เอาสิจ๊ะ แต่ต้องให้ป๋ามีความสุขถึงสวรรค์เหมือนในหนังเลยนะจ๊ะ แกพูดแล้วก็ยิ้มเจ้าเล่ห์น่าเกลียดมากเลย.... แล้วโบทำยังไงต่อล่ะ ผมถามเซ้าซี้แล้วรีบรูดซิปเอาควยออกมาถูก้นโบไปด้วย  โบรีบเอามือดึงร่นกระโปรงตัวเองขึ้นให้ควยผมสอดอยู่ง่ามขาอ่อนทันทีโบบอก สอดตรงนี้สิเจษ..... เดี๋ยวกระโปรงโบเปื้อนอีก ผมก็ซุกกดควยแอ่นสอดไปมาให้ถูโดนแคมหีโบนอกเกงในไว้  โบเริ่มหายใจเสียงดังแอ่นสะโพกให้ผมถูไถได้ถนัดขึ้นแล้วพยามเล่าต่อ


โบก็จะนั่งลงไปรูดซิปกางเกงให้แกน่ะสิ...แต่..แกดึงโบเข้าไปกอดซบอกแกซะแน่นเลย...มือซ้ายแกจับนมโบใหญ่เลย ผมรีบถาม แล้วอีกมือล่ะ โบตีแขนผมดังเพี๊ยะแล้วบอก ก็ลูบก้นโบน่ะสิถามได้.... ผมใจสั่นปรี๊ดเลยแต่แกล้งเด้าเอวช้าๆต่อไป  โบบอก โบดุแกนะว่าไม่ใช่แบบนี้...


โบจะดันตัวออก...แต่แกแรงเยอะกอดโบไว้แน่นเลย... แกบอก เอาน่า หนูโบก็ ป๋าแค่ขอกำไรนิดหน่อยๆเอง พวกที่ป๋าต้องไปคุยไม่ให้ตอแยหนูโบกับเพื่อนๆน่ะคุยแพงมากเลยนะจ๊ะ แกพูดไปมือก็จับนมโบกับลูบก้นโบไปด้วย โบก็เรย...ต้องยอมๆให้แกจับๆไปน่ะ....  ถึงตรงนี้ผมชักมีอารมณ์มากขึ้น โบก็ดูเล่าไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ เพราะผู้ชายที่ไหนจะจับนมลูบก้นอยู่แค่นั้น มันต้องมากกว่านั้นแน่ๆ

ผมเลยขู่ถามโบว่า แน่ใจนะว่าแค่จับนมกับลูบก้นแค่นั้นน่ะอย่าให้รู้ทีหลังนะ โบถึงกับเงียบไปเลย คงรู้ว่าผมไม่เชื่อแน่ถ้าเล่าแบบโกหก แต่ก็ถามคำถามที่ทำเอาผมใจสั่นไปเหมือนกันว่า ก็ถ้าโบบอกเจษว่าโดน อ.วร แกดูดนมกับล้วงจิ๋มไปด้วย...แล้วโดนแกจูบปากด้วย....เจษจะโกธรโบมั้ยล่ะ ผมใจหายวาบไปอยู่ตาตุ่มอึ้งไปแปบนึงแต่รีบแกล้งทำเป็นซุกหน้าหอมซอกคอโบต่อ


โบเลยเสียงอ่อยยอมเล่าว่า ก็แกตัวใหญ่....มือแก...เลยเหนียวเป็นปลาหมึกเลย...โบโดนแกดึงมาจูบปากแล้วจับนมไปด้วย...จน...โบเผลอนึกว่าแกจะทำแค่นี้... เลยโดนแกแกะกระดุมแล้วดึงเสื้อในโบลงได้แกก็ควักนมโบไปดูดเรยนินา...พูดแล้วก็ฟุบหน้าลงกับเตียง ผมเห็นหูโบแดงแจ๋เลย ผมเอื้อมตัวตามกอดซุกหอมที่ท้ายทอยโบแล้วกอดโบไว้แน่น โบเลยเล่าต่อ มืออีกข้างแกก็จะล้วงกระโปรงโบให้ได้เรย...


โบพยามหนีบขาแล้ว...แต่นิ้วแกแข็งมาก....โบเจ็บ...เลยต้องยอมให้แกล้วงจนได้อะ.... กี่นิ้วผมถาม  นิ้วเดียว...โบตอบเบาๆ ผมย้ำอีก นิ้วเดียวแน่นะ  โบรีบบอก ก็..ตอนแรก...นิ้วเดียว...ตอนหลัง...แกใช้สองนิ้วเมื่อไหร่ไม่รู้นี่... นานมั้ย  ผมถามอีก  ก็..ก็นาน...  ผมจี๊ดใจเลยรู้ทันทีว่าโบต้องเสียทีเสร็จคานิ้ว อ.วร แน่ๆ  เสร็จใช่มั้ยโบ  อึ..อือออ เสียงตอบของโบทำให้ผมอดใจไม่ไหว


ผมรีบดึงเกงในสีชมพูตัวน้อยของโบลงไว้ใต้ก้นแล้วเอาหัวควยจ่อร่องหีทันที โบรีบชันตัวขึ้นเอามือมากำควยผมไว้แล้วบอก วันนี้ไม่ได้นะ...เมนส์มา ผมทั้งขัดใจทั้งโมโหแต่ก็โล่งอก รู้เหตุผลแล้วว่าทำไมโบถึงรอดมาได้วันนี้ โบค่อยๆกำรูดมือเนียนนุ่มชักควยให้ผมแล้วบอก ก็มันเสียวนี่...โบ..เสร็จแล้วถึงเห็นว่าอาจารย์แกถอดเกงลงตั้งนานแล้ว.... โบมัวแต่ตกใจ...แกเลยเข้ามากอดทับ....กดตัวโบลงกับโซฟาแล้ว....แล้วก็จับขาโบดันยกขึ้นจน....เข่าโบติดหน้าอกเรย...


ผมอึ้งลุ้นฟังใจระทึก ไม่คิดมาก่อนว่าแฟนตัวเองจะโดนขนาดนี้ทั้งๆที่อยู่ในห้องรับรองของอธิการบดี ผมใจระทึกอยากรู้ว่าโบรอดควยไอ้อาจารย์บวรมาได้ยังไงทั้งๆที่โดนถึงขั้นนี้แล้ว โบจะดิ้นแล้ว...แต่มันดิ้นหนีไม่ได้...ตัวอาจารย์วรมันหนักมาก...แกก็ทั้งจูบปากโบแล้ว...มือก็ล้วง...เอ่อ...ล้วงจิ๋มโบไปด้วย...โบข่มใจหลุดจากจูบแกได้ เลยด่าแกบอก ทุเรศ ไหนบอกจะทำตามหนัง


แกเลยบอก โธ่ๆป๋าแค่ลองใจหนูโบดูไง ว่าจะใจดีให้ป๋ามั้ยแหมๆ โบเลยบอกให้แกปล่อยโบ...แต่แกก็ยังขอเอาจู๋มาถูๆของโบนิดนึงด้วยนะ...กว่าจะยอมปล่อยโบลุกขึ้นได้อะเจษ... ผมแปลกใจไม่อยากเชื่อที่ว่า อ.วรแกจะยอมปล่อยโบง่ายๆ แต่คิดถึงที่ว่าเมนส์โบมาแล้วผมเลยลังเล โบก็ชิงพูดขึ้นมา แล้วแกก็ให้โบอมให้แกน่ะ... แต่ผมถามอีก เดี๋ยวๆ มันถูนานมั้ย คราวนี้โบเงียบนาน ผมต้องถามซ้ำอีก ถูนานมั้ยโบ โบเลยรีบบอกว่าแปบเดียวเอง... ได้ยินแปบบนี้ผมถึงยอมเลิกซัก


โบยังว่า อาจารย์แกถูๆแล้วรู้ว่าเมนส์โบมาไง...แกเลย...เปลี่ยนมาให้โบอมให้น่ะ ผมเลยเออออถามต่อ ของมันกับของพี่เชใครใหญ่กว่า  โบคิดแปบนึงแล้วบอกของพี่เชใหญ่กว่า ผมก็โล่งอกไปหน่อยนึงจุบแก้มโบแล้วรอฟังต่อ โบบอก โบอมให้แกเสร็จไปตั้งสามครั้ง...สองครั้งหลังอาจารย์แกเสร็จยากมาก... เลยนานอย่างที่เจษเห็นอะแหละ... ผมนึกขึ้นได้ที่โบรับโทรศัพท์แล้วพูดติดๆขัดทำเอาเจ็บอกจี๊ดเลย ต้องถามโบตรงๆ ตอนที่เจษโทรไป โบกำลังอมให้มันอยู่ใช่มั้ย


โบก็บอกเสียงอ่อน  อือ....  ผมว่าโบว่า  โบไม่กลัวเจษรู้หรอตอนนั้นอะ โบบอก  ก็เจษโทรมาไม่เลิก...อาจารย์แกก็เลยกดรับสาย...แล้วส่งให้โบพูดน่ะสิ...โบป่าวอยากโกหกเจษนะ ผมได้ยินแบบนี้ก็เสียวควยจี๊ดจนควยพองเลย โบเห็นควยผมแบบนั้นก็รู้ว่าผมใกล้จะแตก รีบรูดเร่งให้ผมให้ผมใหญ่เลย ผมก็กัดฟันเกร็งตัวกำลังจะน้ำแตกเสียงโทรศัพทโบดันดังเตือนข้อความขึ้นมาซะได้ โบก็ปล่อยมือแล้วลุกไปหยิบโทรศัพทมากดดูเฉย




อารมณ์ค้างสิคับผมน่ะ กำลังจะชักว่าวเองเสียงคลิปวีดีโอก็ดังลั่นจากมือถือของโบ [[[ โอยยย ดีมากกก หนูโบ... อมควยเก่งจัง ควยป๋...า ]]] โบรีบกดปิดคลิปทันที ทุกอย่างในห้องเงียบสนิท ทั้งผมทั้งโบไม่มีใครนึกคำพูดอะไรต่อได้เกือบนาที ผมแน่ใจแล้วว่ามีบางอย่างที่โบยังเล่าไม่หมด   เจษว่า...โบต้องเริ่มเล่าให้เจษฟังใหม่ตั้งแต่ต้นแล้วล่ะ........

[avazon]

อารมณ์ค้างจริงๆครับ ชอบๆขอรับไปอ่าน