พรหมลิขิตขีดเขียน ตอนที่8 (copy) โดยคุณซุ่ม

[corei5]

  ...เย็นนั้นผมเดินเล่นในห้างไปมาอยู่ 2 ชม.กว่า...พอผ่านไป 2 ชม.ครึ่งผมก็เริ่มกระสับกระส่ายคงเพราะอาการหิวปนไม่รู้จะเดินดูอะไรอีกแล้วเพราะดูมานานมาก...เลยลองโทรหาแอม...ปรากฎเธอไม่รับสาย...คราวนี้เลยชักร้อนใจทีแรกก็กลัวว่าเธอคงจะลืมที่นัดผมไว้....แต่ก็ไม่แน่ใจเลยพยายามหาทางขึ้นไปฟิตเนสเพื่อจะดูว่าเธอยังอยู่หรือกลับไปแล้วกันแน่ซึ่งมันก็ไม่ยากเลยเพราะที่ห้างฯนี้ด้านบนมันมีฟิตเนสเพียงเจ้าเดียว....พอผมขึ้นไปถึงทีแรก ปชส.เขาไม่ให้เข้า..ผมก็รีบบอกไปว่าเป็นเพื่อนน้องแอม.....คราวนี้มันทำให้ผมรู้เลยว่าแอมนั้นเป็นลูกค้าแบบ V.I.P. เพราะ ปชส. รีบเปลี่ยนนามเรียกชื่อผมจากคุณกระด้างๆ เป็นพี่ค่ะพี่ขา....ทันที.......แต่เธอคนนี้ก็ไม่ยอมให้เข้าไปบอกจะไปตามมาให้.............ผมนั่งรอไม่นานก็เห็นน้อง ปชส.รีบเดินเข้ามาหาผม
"พ..พี่ค่ะๆ..เอ่อ...หนูว่าพี่เข้าไปหาคุณแอมเองดีกว่าคือ..เอ่อ"
"มีไรหรือครับ" ผมรีบถามออกไปด้วยความตกใจเมื่อเห็น ปชส.เธอตะกุกตะกักแบบนั้น
"หนูว่าพี่เข้าไปดูเองดีกว่าค่ะ...โน่นค่ะด้านใน..ในห้องวิ่งนะค่ะ....พี่รีบไปเถอะ"
ผมรีบจำอ้าวเข้าไปทันทีเมื่อเห็นทิศทางจากมือไม้เธอที่ชี้ส่งให้.........
แล้วสิ่งที่ผมคิดไว้เมื่อตอนเช้าก็เปลี่ยนไป......ห้องที่ผมก้าวเท้าเข้าไปเป็นห้องกระจกใหญ่โปรงใส.....ภายในเปิดไฟไม่จ้ามากนักเหมือนฟิตเนสทั่วไปคงเป็นเพราะภายในห้องตอนนี้มีแต่น้องแอมคนเดียวที่ยังวิ่งอยู่บนลู่อัตโนมัติ.....สิ่งที่ผมเห็นก็คือ...ร่างของน้องแอมในชุดเสื้อกล้ามแขนกุดรัดรูปขาวสะอาดตาเปียกฉ่ำไปด้วยหยาดเงื่อจนชุ่มโชกจนเนื้อผ้ามันรัดให้เห็นทรวงทรงอันงดงามของเธออย่างเต็มตา.แม้ตอนนี้ผมจะเห็นเพียงด้านข้างของเธอก็ตาม......เนินเนื้อเนินมอกสาวข้างนั้นที่ผมเห็นมันงามงอนตั้งตึงเห็นเป็นลูกกลมๆมนสวยขนาดเท่าซาละเปาเซเว่นกระเพื่อมไปๆมาขึ้นๆลงๆตามจังหวะการวิ่ง เสื้อที่มันเปียกฉ่ำโอบรัดเอวกิ่วให้ชัดแจ้งแจ่มตา....ยิ่งกางเกงที่เธอสวมใส่มันเป็นแบบผ้ายืดสีดำสนิทขาสั้นเต่อเหมือนกางเกงนักวอลเลย์บอลในการ์ตูนญี่ปุ่นที่ผมเคยอ่านสมัยเด็กๆเปี๊ยบ.ขอบขามันเว้ากระชับรัดง่ามขาจนเห็นโคนขาอ่อนอวบแน่นขาวผ่องและเลยไปถึงเกือบจะเห็นปรีก้นอวบกลมแน่นตึงทั้งหมด...ผิวกายของน้องแอมนั้นช่างขาวผ่องนวลเนียนประดับประดาด้วยเลือดฝาดวัยสาวจนเมื่อตัดรับกับความขาวเปล่งปลั่งของเรือนร่างมันก็กลายเป็นสีชมพูสดฝาดอย่างชัดเจน...........ความชุ่มฉ่ำด้วยเหงื่อสาวที่มากมายทำเอาลอนสะโพกกลมกลึงของน้องแอมอวดโชว์ความโค้งมนกลมกลึงอย่างเต็มที่......ผมยืนนิ่งจ้องมองร่างงามของน้องแอมวิ่งไหวๆได้ไม่นานก็ต้องปรับเปลี่ยนอารมย์อีกครั้งพลันที่ผมใบหน้าของน้องแอม......
............ใช่แอมกำลังวิ่งอยู่บนลู่วิ่ง...แต่เธอวิ่งไปร้องไห้ไปน้ำตาบอาบแก้มขาวๆอันเปล่งปลั่งด้วยเลือดสาวที่กำลังออกแรงอย่างหนัก...ริมฝีปากของเธอเม้มระริกๆ....สองมือของเธอกำเป็นหมัดจนกลมแน่น...และดูเหมือนถึงจะกำมันจนแน่นขนัดแทบจะถึงกับเกร็งกระสันต์เสียด้วยซ้ำ............ผมยืนมองพร้อมกับถอนหายใจเบาๆแล้วก็กลับตัวหันหลังก้าวเดินออกมาและรู้ตัวดีว่าน้องแอมคงไม่รู้ตัวว่าผมได้เข้าไปเห็นสภาพของเธอ...จิตใจที่แท้จริงของเธอจนรู้เห็นเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว........."เอ่อพี่ค่ะคุณแอม...คือเอ่อ...เป็นยังไงมั่งค่ะ"
"คงทะเลาะกับแฟนละครับ..ก็งี้แหละเนอะ...เป็นเรื่องปกติ"
"เอ่อ..ก็จริงค่ะ...แต่หนูก็ไม่เคยเห็นคุณแอมเป็นอย่างนี้เลยเหมือนกันเล่นเอาใจเสียหมด....อ้าวแล้วพี่จะไปไหนละค่ะ"
"เอ่อพี่ว่าพี่ลงไปเดินเล่นรอน้องแอมข้างล่างดีกว่าครับยังไงก็ฝากบอกหน่อยแล้วกันนะ"
"ค่ะๆ...เดี๋ยวที่นี่ก็จะปิดแล้วละค่ะพี่วันนี้ไม่มีแขกเลย...เดี๋ยวคุณแอมเธอคงออกมาแล้วแหละ...เดี๋ยวหนูจะบอกให้นะค่ะ..ว่าแต่พี่ชื่ออะไรนะค่ะ"
"อ๋อ..บอกพี่ศักดิ์แล้วกัน..นะ..ขอบคุณครับ" ผมเดินออกมาจาก ปชส.สาวคนนั้นอย่างช้าๆ..แรกๆตอนหันหลังกลับจะไปทางประตูใจก็ยังรู้สึกสงสารน้องแอมกับสภาพที่เธอเป็นอยู่แต่ใจลึกๆมันก็บอกตัวเองว่ามันไม่ใช่เรื่องของเรานี่หว่า...กูไม่ได้เป็นแฟนซะหน่อย..เฮ้อ...แล้วความคิดผมก็แล่นปรู๊ด...จนต้องเหลียวกลับไปมองผ่านประตูกระจกใสๆที่ ปชส. คนนั้นอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจกับสิ่งที่แล่นแว๊ปเข้ามาอย่างรวดเร็วเมื่อชั่วครู่
"อื้อย..น่ารักดีนี่หว่า.......เฮ้อ..ทำไมเด็กสาวๆสมัยนี้มันขาวไปทั้งตัวแบบนี้ว้า...นี่ก็น้องคนนี้ก็น่าเอาเหมือนกัน อิอิ"
แค่คิดห่ามๆผมก็ตัวเกร็งแล้ว...ก็น้อง ปชส.คนมะกี้ อายุอานามน่าจะสัก 20 เศษ คงเรียนมหาลัยแล้วมาหารายได้พิเศษ...คุณเธอรูปร่างนั้นใช่ได้เลยแหละผมเห็นตอนเธอเดินไปตามน้องแอมแล้วเมื่อกี้ กระโปรงสั้นๆแบบนักเทนนิสสีขาวรับกับเสื้อยืดรัดรูปสีเดียวกันมันเน้นทรวดทรงองค์เอว เห็นนมเป็นนม เอวกิ่วสะโพกผาย..ปรีก้นเด้งไหวๆกลมกลึงส่ายไปส่ายมาไปตามจังหวะก้าวเดิน...ทำเอาผมเองคครึ้มอกครึ้มใจไปเลย...เผลอนึกถึงที่ผ่านมาเมื่อกี้ตอนน้องคนนั้น หันหลังเดินไปตามน้องแอม เวลาเธอเดินเอวเธอนั้นบิดไปทางสะโพกผายก็แกว่งไปอีกทางทำเอาชายกระโปรงขาวๆตัวสั้นสะบัดพริ้วซ้ายพริ้วขวาจนเลิกไปเลิกมาเห็นต้นขาอ่อนขาวๆเนียนแน่นวับๆแววๆไปพร้อมๆกับปรีก้นของเธอแต่ละข้างยักย้ายไปมาเผยิบๆน่าดูจริงๆ...แต่ตอนนั้นมัวแต่กังวลเรื่องน้องแอมเลยลืมตั้งใจดูเท่านั้น................
........................." ตายห่า..สี่ทุ่มแล้วเหรือว่ะ...โอ้ยกุ...น้องแอมทำไรอยู่ว้า...หิวแล้ววุ้ย" ผมเดินซ้ำไปซ้ำมาจนหน้าจะมืดพยายามไม่มองดูเวลาว่าผ่านไปกี่โมงแล้ว...จนทนหิวไม่ไหวเลยต้องยกขึ้นดูพอเห็นว่ากี่โมงก็ขี้เกจียจทนแล้ว ตัดสินใจขึ้นไปตามทันที...กะว่าเป็นไงเป็นกันละว่ะ
........................."ตายห่า..ปิดหรือเปล่าว่ะ..เฮ้ยเป็นไปได้ไงก็ไหน...อ้าว..นึกว่าล๊อกประตูไปแล้ว" ผมโล่งใจนิดๆเมื่อลองใช้มือผลักประตูก็พบว่ามันเปิดได้..สภาพเคาเตอร์ด้านหน้าที่ใช้รับแขกมันดูเกือบมืดมีเพียงไฟสลัวๆเปิดไว้แค่ดวงเดียว...ทำเอาผมชักใจไม่ดีกับความวังเวงที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
"น้องคนนั้นไปไหนว่ะ...เฮ้อ...น้องแอมยังอยู่มั้ยนี่" ผมรีบจ้ำอ้าวแบบใจเสียๆกลัวไม่เจอน้องแอม...แล้วพอผมไปถึงห้องที่แอมเคยวิ่งไปร้องไห้ไปผมก็เข่าอ่อนเมื่อไม่เจอเธอจริงๆ..ตอนนั้นผมเริ่มหัวเสียนึกด่าตัวเองในใจว่าทำไมโง้โง่จริงน้อที่เสือกมารอ...หิวจะตาย แถมไม่ได้ไปไหนอีกตาหาก.....แต่พอใจเริ่มปลอบตัวเองว่าแอมอาจจะไปอยู่ตรงโซนอื่นยังไม่กลับหรืออาจจะไปอาบน้ำเพราะที่หรูๆแบบนี้คงมีแน่ๆแล้วมันก็อาจเป็นไปได้เพราะแอมเหงื่อออกมากทั้งตัวเลยตอนที่ผมเห็น.....
ผมเดินเลาะไปมาเรื่อยใจนึงก็เริ่มจะหวั่นๆเพราะยังไม่เจอน้องแอมสักทีอีกใจก็กลัวๆเพราะรู้สึกว่าตอนนี้ไม่มีใครแล้วถ้าหากแอมกลับไปแล้วหรือที่เขาลืมล๊อกประตูเกิดมี รปภ. มาเห็นผมมิกลายเป็นโจรเหรอนี่....เห้อ...เซ็งโคตร...
ผมเดินไปจนเจอห้องน้ำพอคาดว่าคงเป็นห้องอาบน้ำด้วยแน่ๆเพราะทางเข้ามันดูหรูหราเกินกว่าเป็นห้องน้ำปกติ....ผมก็ค่อยๆย่องเข้าไปในส่วนของผู้หญิง...แป่ว....มืดตื๋อ....ไม่มีแม่แต่ไฟเปิดไว้สักดวง.....ขณะที่ผมกำลังจะพาตัวเองออกมาจากฟิตเนสแห่งนั้นอย่างสิ้นหวังและกร่นด่าตัวเองอยู่ในใจ...ผมไม่รู้ว่าผมเดินยังไงอาจเป็นเพราะแสงไฟในฟิตเนสตอนนี้มันสลัวๆทำให้ผมเดินเวียนไปเวียนมาจนกระทั่ง...
"อื้ยๆๆๆ...อ..อูยยย...อ..อย่า..อย่า...อื้อๆๆๆๆ" เสียงครางกระเส่าทำนองห้ามปรามของผู้หญิงดังแว่วออกมาจากมุมหนึ่งทำเอาขาผมหยุดชงักทันที....สติของผมลุกโชนเพื่อรอเสียงของเธออีกครั้งอย่างตั้งใจ..
"อ้ายยย....อ..อูยยยยย..ไม่..ไม่น่า...อย่า..อย่าฉั้น...อื้ยยยยยย...อูยยยยยยย"
ชัวร์....เสียงแบบนี้........ไม่ใช่เสียงน้องแอมแน่ๆ..แต่มันคุ้นๆยังไงก็ไม่รู้..แล้ว....มันเกิดไรขึ้นว่ะ....หรือว่า...
ผมค่อยๆก้าวขาไปตามเสียงนั่นด้วยความระมัดระวังจนมายืนอยู่หน้าห้องๆหนึ่ง.......ห้องๆนี้ไม่มีประตูมีแต่ม่านบังสายตาแบบทิ้งตัวลงมาเป็นริ้วๆจากขอบวงกบประตูยาวลงไปถึงพื้น....ชัวร์เสียงมันมาจากในห้องนี้แน่นอน...เพราะมันดังลั่นชัดเจนเลยตอนนี้...ผมย่อตัวลงหันซ้ายหันขวาเพื่อมองว่าจะมีใครอยู่ข้างนอกอีกมั่งแต่ก็มองหาได้ไม่นานประสาทกายทั่วร่างของผมก็ลุกซุ่ทันที
"ซี๊ดดด...อ..อูยยย..อย่า..อย่าเลีย...อ้ายยซ์....อย่า..อ..อื้ยๆๆๆ..อย่าเลียตรงนั้น.ม..ไม่นะ..อย่า...อูววววววซี๊ดดดด...อ..อื้ยยๆๆๆๆ"...เสียงครางกระเส่าถี่ยิบที่ได้ยินทำเอาท่อนลำในกางเกงผมลุกพรวดอย่างรวดเร็วขณะที่ผมกำลังเบี่ยงตัวน้อยๆค่อยๆใช้มือแหวกรอยแยกของสายบังตานั้นออกทีละนิดเพื่อมองภาพภายในห้อง.......สิ่งรายรอบที่มีอยู่ในห้องนั้นเป็นอย่างไรผมไม่ได้สนใจเลยเพราะสายตาผมมันพุ่งตรงไปยังต้นกำเนิดเสียงด้วยสัญชาติญาณทันทีที่ดวงตาผมมองแหกสายม่านบังตานั้นเข้าไปได้...แสงไฟสว่างจ้าแบบแสงแรงเทียนของดาวน์ไลท์มันสาดส่องให้เห็นภาพที่ผมไม่อยากเชื่อตัวเองเลย....เพราะผมเห็นภาพผู้หญิงซึ่งทีแรกผมไม่รู้ว่าเธอคือใครกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้แบบสำหรับใช้บริการพวกสปาฝ่าเท้าตะแคงด้านข้างให้สายตาผม หญิงาสาวคนนั้นท่าทางที่เห็นแผ่นหลังของเธอน่าจะเอนแนบกับพนักพิงเก้าอี้ตัวนั้น..วางบั้นท้ายกอยก้นหมิ่นเหม่อยู่ขอบเก้าอี้ปล่อยปลายเท้าทั้งสองข้างลงพื้นห้องทั้งๆที่ยังสวมใส่ถุงเท้าบางๆสีขาวเอาไว้อยู่...รายรอบตัวเธอเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่นในชุด ร.ด. 2 คน คนยืนขนาบด้านซ้านขวาของเธอทำท่าทางเมือนกำลังใช้มือของมันยันร่างเธอให้นั่งอยู่อย่างนั้นเอาไว้...ไอ้คนที่ขนาบด้านซ้ายนี่แหละที่มันบังช่วงบนลำตัวของเธอจนถึงใบหน้าไม่ให้ผมเห็นส่วนอีกคนมันนั่งคุกเข่าอยู่กลางหว่างขาอันเปลือยเปล่า......ที่แน่ๆแม้จะไม่เต็มตาผมเห็นชัดตำตาเลยว่าช่วงล่างตั้งแต่ลอนสะโพกขาวๆของผู้หญิงคนนั้นมันเปลือยเปล่าไปหมดเห็นแก้มสะโพกลอนโค้งผุดผาดขาวโพลนสะท้อนแสงไฟจนนวลเนียน....ลำขาของเธอข้างซ้ายข้างที่ตรงสายตาผมเรียวสวยเสียเหลือเกินมันเรียวยาวกลมกลึงเสียจริงๆเล่นเอาผมเองยังกระตุกๆไปด้วยความกระสันต์เสียวตามไปด้วย....ยิ่งรู้อยู่เต็มอกว่าไอ้คนที่นั่งคุกเข่าก้มหน้าลงไปกลางหว่างขาซึ่งดูเหมือนกำลังถ่างอ้าอยู่นั้นมันกำลังทำอะไร...ผมก็ยิ่งกระสันต์ซ่านเป็นทวีคูณ...
"แมร่ง...คนกำลังโดนข่มขืน...ทำไงดีว่ะ.." แม้อารมย์ผมจะกำลังโลดแล่น..แต่สติสำนึกของผมมันยังตะโกนก้องให้รู้ชั่วดีอยู่....ความคิดที่จะเข้าไปช่วยแบบในหนังตอนนนั้นยอมรับเลยครับไม่มีเพราะแม้มันจะเป็นเด็ก..แต่เด็ก 17-18 ที่กำลังเรียน รด. 3 คนนี้ถ้ามันเอาเรื่องผมกลับผมก็คงไม่ไหวแน่...แถมตัวมันแต่ละคนก็สูงใหญ่กันทั้งนั้น คงเป็นเพราะสมัยนี้เด็กไทยหันมากินนมกันมากขึ้นตั้งแต่เด็กๆละมั้ง......
"ม..ไม่..ไม่นะอย่าทำพี่เลย...อ..อย่า..อย่าทำพี่..อะ.อะ..โอ๊ะ..ๆๆ..ๆ..อ..อ.อ..อูยยยยยยยย"..ม..ไม่.อ้ายยยยยยย" เสียงร้องตะโกนลั่นของผู้หญิงที่ผมไม่เห็นหน้าทำเอาผมสะดุ้งตื่นจากความสับสนอย่างรวดเร็ว...สิ่งที่ผมเห็นตามมาก็คือไอ้สองคนที่ยืนอยู่มันมันก้มตัวลงนิดหน่อยใช้มือข้างนึงยยันร่างเธอให้เอนติดพนักผิดแต่ใช้มือของมันคนละข้างช้อนลงไปใต้ต้นขาอ่อนขาวๆของผู้หญิงคนนั้นแล้วจับท่อนขาของเธอยกลอยขึ้นแถมยังดึงออกจากกันทำให้เธอแหกหว่างขาจนอ้ากว้างขระที่ไอ้คนที่นั่งคกเข่าก้มหน้างุดๆอยู่กลางหว่างขามันก็ยกมือของมันทั้งสองข้างทำท่ายุกยิกๆพร้อมกับขยับหัวไปๆมาไม่มีหยุด..ผมเห็นแบบนั้นก็รู้ดีเลยว่าเพื่อนมันสองคนคงช่วยกันแหกขาให้ผู้หญิงคนนั้นแบโคกเนื้อของเธอให้กว้างพอที่จะให้มันใช้มือของมันแหกแคมหีของเธอโลมเลียลิ้นใส่ไปมาได้สะดวก...เพราะผมเห็นบั้นท้ายของผู้หญิงคนนั้นจากที่เคยวางหมิ่นเหม่กับขอบเก้าอี้กลับกลายเป็นกระเด้งลอยเผยอแอ่นส่ายไหวๆขึ้นๆลงไม่มีหยุดพร้อมๆกับเสียงร้องครางระริกๆ....ท่อนขาของเธอที่ลอยละล่องเกร็งกระสันต์จนเห็นชัดปลายเท้าแม้จะมีถุงเท้าสวมใส่อยู่แต่ผมก็รู้ดีว่ามันคงหงิกงอและเหยียดเกร็งด้วยความเสียวซ่านสุดใจอย่างแน่นอนเพราะผมเห็นส้นเท้าของเธอกระตุกสั่นอย่างรุนแรงไปมาไม่มีหยุด
............"ซี๊ดดด...อ..อูยยย..อย่า..อย่าทำ..ฉั้น..อ.อูยยยยย..ไ..ไม่..ม..อ้ายยยยยซ..พ..พี่..อี้ๆๆๆๆ..อูยยยยยย" ผมได้ยินเสียงร้องครางไม่ขาดปากพร้อมกับบั้นท้ายของเธอกระเด้งถี่เร็วขึ้นพร้อมๆกับเห็นไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างขวาของเธอมันก้มหน้ามองเพื่อนมันที่กำลังเลียโคกหีอยู่ด้วยตาเป็นประกายหื่นกระหายมันเผยอปากมุบมิบๆบางครั้งก็ทำท่าซ๊ดซ๊าดตามไปด้วยเหมือนกำลังตื่นเต้นสุดตัวเช่นกัน
"เฮ้ย..ไอ้เหี้ย...เร็วๆหน่อยกูเงี่ยนจะตายห่าแล้ว"
"เอ่อ..เร็วๆๆโว้ย....กูก็สุดทนแล้ว..หีโหนกฉิบหายเลยพี่สาว...ขาวๆอูมๆแบบนี้น่าเย็ดที่ซู๊ดด...ฮ่าๆๆๆๆ" คำพูดของเพื่อนมันสองคนที่กำลังยืนอยู่ทำเอาผมตื่นเต้นและตื่นกลัวจนทำอะไรไม่ถูกแล้วพลันสายตาผมก็เห็นสิ่งๆหนึ่งอย่างไม่ตั้งใจ.
"เห้ยนั้นกล้อง.."

[review1972]

อ้าว..ความวัวยังไม่ทันหายความควายเข้ามาแทรกอีกแล้ว