ความรักปีกหัก ตอน 3 ประธาน+ผอ

[ึthanossa]

หลังจากเกิดเรื่องในวันแรก ก็ทำให้พวกเด็กแต่ละคนพากันซุ่มซิบกันใหญ่


"ประธานนักเรียนเรามีอาการทางจิตปะวะ ลงมือซะรุนแรงขนาดนั้น ทั้งที่ความจริงแม่งไม่เห็นความจำเป็นเลยอะ"
"สงสารก็แต่ไอ้ภูแหละวะ ดันไปเจอหญิงโหดประจำโรงเรียนจักหนักเอง"


 ส่วนสาวเนตรก็ได้แต่ถอนหายใจ


ไปหาเรื่องเป็นศัตรูกับประธานนักเรียนแบบนี้ ตัวเธอก็คงอยู่ที่นี่ยากแล้วกระมัง


........................................................................................................................................


วันเปิดเรียนถัดมา นายภูก็ยังไม่มาโรงเรียน เล่นเอาทุกคนเป็นห่วงไปไม่ใช่น้อย
บางคนไปถามเรนนี่ ก็เจอตอบกลับมาแบบอารมณ์ไม่ดี
"โดนชั้นหวดจังๆ แบบนั้น ไม่ตายก็บุญหัวเท่าไหร่แล้ว" แววตาอำมหิตผุดขึ้นในดวงตา
เล่นเอาเด็กๆ คนอื่นพากันหน้าซีด แล้วเดินถอยออกมาช้า..


ยกเว้นเนตรที่เดินเข้าไปหาสาวเรนนี่ พลางพูดขึ้น
"ประธานยังโกรธชั้นอยู่หรือคะ"
เรนนี่หันแววตางามมามอง
"เธอตามชั้นมานี่"


ประธานสาวจูงมือเนตรนภาเข้ามาตรงมุมตึก ก่อนจะมองไปรอบๆเมื่อเธอเห็นว่าไม่มีใครอยู่
และปลอดภัยที่จะเปิดใจ จึ่งเอ่ยขึ้น
"เธอรู้ใช่มั้ย ว่าชั้นรู้จักวิชาต่อสู้พอควร"


"ค่ะ ถ้าไม่โง่เกินไป คนครึ่งโรงเรียนก็น่าจะรู้นะคะ ไอ้การลงมือของพี่สาวเมื่อวานน่าประทับใจมาก ในแง่ของฝืมือนะ"
เนตรนภาตอบชัดถ้อยชัดคำ แต่กลับรั้งคำพูดหนึ่งใว้ในใจ
แต่จิตใจพี่สาวทำด้วยอะไรคะ ทำกับเขาถึงขนาดนั้น


เรนนี่ถอนลมหายใจ
"ชั้นชื่อ เรนนี่ ควอนอา เป็นลูกครึ่งเกาหลี-อังกฤษนะ มาที่นี่ตาม รอง ผอ"


"อย่าบอกนะ ว่าพี่เกี่ยวกับคู่หมั้นของท่าน รอง ผอ นะ" เนตรนภาทำหน้าตกใจ
"ใช่ คู่หมั้นท่านรองเป็นญาติกับพี่ ส่วนตัวพี่ก็ไม่พอใจหรอก ที่ท่านเจ้าชู้"


"แล้วเรื่องเมื่อวานนะขอบใจนะ ที่ไม่โทรแจ้งตำรวจเข้ามาจับพี่"
สักพักคริสก็โผล่มา"เรนนี่อยู่นี่เอง ผอ เรียกไปพบ มาเร็วเข้า"


..............................................................................................................................................................


"ผมบอกไปแล้ว ว่าค่ารักษาพยาบาลลูกคุณ ทางเราจะจ่าย" ผอ หนุ่ม พูดใส่มนุษย์ป้าผิวคล้ำ ด้วยท่าทีน้ำเสียงจริงจัง
"เรื่องเงินไม่ใช่ประเด็นนะโว้ย" ป้าแก่หุ่นไม่ดีโวยวายน้ำลายแตกฟอง
"งั้นจะให้ทำอะไร ผมไม่ไล่ลูกน้องผมออกหรอก"ผอ ว่าพลางชี้ที่เรนนี่ที่ยืนกอดอกอยู่ข้างหลัง
"รับเงินแล้วจบกันเถอะ ต่อให้ผมส่งตัวเรนนี่ให้คุณเอาไปฆ่า ก็ใช่ว่าลูกคุณจะหายจากอาการบาดเจ็บ"


ผู้อำนวยการหนุ่มขยับแว่นด้วนสีหน้านิ่งเฉย พลางพิมแชทในเฟสบุ็ค ปากก็พูดต่อไปว่า
"รับเงินแล้วยอมจบเรื่องซะเถอะ" มือก็ทำการส่งกระเป๋าเงินเข้าให้มนุษย์ป้า ในนั้นมีเงินสด 30,000 บาท"
"ชั้นไม่ต้องการเงินสั่วๆของแก ที่ชั้นต้องการคือความยุติธรรม"
"อย่าทำตัวไม่มีเหตุผลจะได้มั้ย ถ้าผมฆ่าพ่อคุณตาย ต่อให้คุณฆ่าผมตายตาม พ่อคุณก็ไม่ลุกขึ้นมาจากโลงอยู่ดี"




ผอ เอ่ยพลางขยับแว่น มนุษย์ป้าที่โมโห จะเอามือทุบคอมโน็คบุ็คของ ผอ แต่ถูกเรนนี่ดึงแขนใว้
"กรุณาให้เกียรติ ท่านผู้อำนวยการด้วยค่ะ"
"แต่ถ้าชั้นจับแกกับนายชั่วๆของแกเข้าคุกได้ ชั้นก็จะทวงความยุติธรรมให้กับภูที่ต้องเจ็บตัว"
"มีสติหน่อยป้า ผมให้เงินนี่คือผมให้เกียรติแล้วนะ" แววตาของ ผอ เปลื่ยนไป พลางยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม


"ใครจะทนใหว แกมันไม่ใช่ครู ทำร้ายเด็กผู้บริสุทธ์"ป้าคนนั้นโวยวายไม่หยุด ก่อนจะถูกเรนนี่เตะร่างจนลงไปกองกับพึ้นดิน
และครีสที่เดินเข้ามา ก็ใช้ดาบตอกจนทะลุกระโหลก
ตายอย่างน่าสยดสยอง


ผอ มองศพของมนุษย์ป้า พลางยิ้มเหี้ยมเกรียม
"เหล้าคารวะรินให้ไม่ดื่ม ก็ต้องดื่มเหล้าลงทันท์ละนะ"
เนตรนภาที่เกิดความกลัว ก็ถูกเรนนี่เข้ามาจับมือใว้ทำนองว่าไม่ต้องกลัว
ส่วน รอง ผอ ริว ก็ถามผอ
"ฆ่าคนตายแบบนี้มันไม่เกินไปหรือ จอห์น"
ผอ สวมแว่นหัวเราะพลางตอบกลับ
"จะปล่อยให้อีป้าโง่ๆ คนเดียวมาทำให้เด็กของเราหลายคนไม่มีที่เรียน แล้วชั้นกับนายเข้าคุก ใครจะยอม"

เนตร

เรนนี่

ริว(รอง ผอ)

จอห์น(ผอ)