ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

OUT OF AMMO EP 6 คดีปริศนา 1

เริ่มโดย cd13579, ตุลาคม 09, 2016, 01:40:30 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

cd13579

ทักทายกันก่อน
สวัสดียามดึกครับท่านผู้อ่านที่น่ารักทั้งหลาย นี้คงเป็นตอนสุดท้ายสำหรับเดือนนี้ละ คนเขียนจะสอบละครับ
ที่จริงคือเป็นตอนที่แต่งระหว่างพักอ่านหนังสือ ไปๆมาๆ จบตอนซะงั้น(แต่อ่านหนังสือไม่จบเฉย)
อย่างแรกต้องขอบอกก่อนว่าเปลี่ยนแนวเรื่องมาสืบสวนกันซักพัก ใครที่อยากเห็นฉากบู๊ล้างโครตรอไปก่อน
ไปอ่านคอมเมนต์มามีหลายคนสงสัยว่าพระเอกคือใคร จะบอกไว้ตรงนี้ว่ามีหลายตนครับตอนนี้อาจมีแค่หนึ่ง
เขียนบู๊ล้างผลาญกับเขียนสืบสวนมันยากคนละแบบครับ ไม่อยากให้ปมคดีมันกิ๊กก็อกเลยปวดหัวเยอะหน่อย
แต่รู้มั้ยว่าแต่งเรื่องพวกนี้สำหรับผมอะไรยากสุด  
สุดท้ายก็เหมือนเดิมครับ ขอให้ทุกท่าน ENJOY  ::Falling::


ตอนที่6
"เวรเอยย นี้มันคดีห่าไรวะ"จ่าดำบ่นโวยวายขณะกำลังอ่านการให้ปากคำของพยานในคดี
"เอาน่าจ่าของจากเป็นภาษาคนไอ้พวกผมต้องอ่านรายงานชันสูตรภาษานักวิชาการล้วนๆ"
ดาบชัยที่นั่งอ่านแฟ้มอยู่ที่โต๊ะอีกตัวกล่าวขึ้นข้างๆหมู่นาก็กำลังไล่ดูรูปภาพของศพตามกระสาคนพอมีความรู้ทางการแพทย์และนิติเวชอยู่บ้าง
จ่าดำ:"เอาแล้วนี้หมวดไปไหนแล้ว"
ไปคุยกับผู้การพร้อมกับหมู่แสง"ดาบชัยตอบแบบไม่เงยหน้าจากรายงาน
ที่รถหุ้มเกราะของทีม
"ครับ ทราบครับผู้การผมจะเร่งหาข้อสรุปให้ได้ครับ"
หมวดหนุ่มกำลังสนนทนาระยะไกลกับผู้การที่กรุงเทพโดยมีหมู่แสงเป็นพนักงานควบคุมการติดต่อ
ทั้งคู่อยู่ในรถหุ้มเกราะที่สั่งจากในประเทศและเอามาปรับปรุงให้สำหรับหน่วยของพวกตน
ซึ่งจากรถหุ้มเกราะเฉยๆก็ดัดแปลงโดยลดตัวที่นั่งลงและแทนที่ด้วยระบบสื่อสารระยะไกล
และการเชื่อมต่อกับฐานข้อมูลโดยตรง ระบบแจ้งพิกัดตัวรถเองและหน่วยงานอื่นๆใกล้เคียง
และยังมีระบบอื่นอีกมากมาย
ซึ่งไอ้รถเกราะราคาหลายสิบล้านนี้ได้มาเพราะหลังจากเรื่องไม่นานผู้การถวิลก็ผลักดันให้มีหน่วยเคลื่อนที่เร็วอเนกประสงค์ไว้ในกรณีต่างๆในหน่วยเดียว           
ด้วยในเหตุก่อการร้ายนั้นหน่วยงานความมั่นคงนั้นขาดความคล่องตัวและเชี่ยวชาญในการรับมือ
น้อยจนเกินไปจนทำให้หากมีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกจะทำให้ความปัญหาด้านความมั่นคงได้
เหล่านายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ทั้งหลายจึงมีมติให้ตั้งหน่วยงานขึ้นมาอีกชุดเพื่อไว้ตอบสนองต่อทุกเหตุการณ์ต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นการก่อความไม่สงบ  จนถึงการสืบสวนคดีดังๆทั่วไปดังเช่นกรณีนี้
หมวดเข้มคุยกับผู้การซักครู่ก่อนผู้การจะวางสายไป
หมวดหนุ่มลุกออกจากรถแล้วเดินเข้าบ้านพักรับรองที่ทางตำรวจท้องที่จัดไว้ให้ บ้านไม้กลางใหม่กลางเก่า
มีสามห้องนอนตรงกลางเป็นที่ว่างซึ่งตอนนี้เป็นที่ทำงานชั่วคราวของทีมยักษ์
มีโต๊ะทำงานกับเก้าอี้พลาสติกตั้งอยู่
"หมวดครับผู้การท่านว่าไงบ้างครับ"
หมวดหนุ่มขยี้ผมก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ที่ว่างอยู่ก่อนตอบอย่างอารมณ์ไม่ค่อยจะดี
:"ก็บอกว่า ไปท้าเอาไว้ก็รับผิดชอบตัวเอง ถ้าทำไม่ได้ตามที่บอกกลับไปท่านก็จะเล่นเราอีกรอบ" 
จ่าดำฟุ้บหัวลงอย่างไม่มีแรง
ส่วนดาบชัยกุมขมับแล้วบ่น:"ไปท้าไว้7วันนี้เข้าวันที่3แล้วแย่ๆ"
หมู่แสงเดินตามออกมาพอดีจึงพูดว่า
หมู่แสง:"ก็วันแรกพอถึงก็มัวแต่ไปทะเลาะกับตำรวจท้องที่จนเกือบหมดวัน ไม่พอยังจะไปท้า
           พนันกับตำรวจท้องที่อีกเป็นไงละมีซวยกันทั่วหน้า"
หมวด:"ก็ใครใช้ให้มันวางก้ามใหญ่โตละ พูดกับเรายังกะหมูหมา ไม่ตบทิ่มก็บุญละ ว่าแต่ได้ข้อมูลว่าไงบ้าง"
จ่าดำตอบเป็นคนแรก"พยานที่พบศพไม่มีใครตอบเหมือนกันเลยครับ"
ดาบชัย:"รายงานชันสูตรก็ไม่มีอะไรผิดสังเกต"
หมู่นา:"สภาพศพก็ตรงกับรายงานทุกอย่าง"
หมวดหนุ่มเดินไปที่กระดานพยายามมองหาไว้ผิดปกติในคดี
กระดานติดรูปและข้อมูลให้ภาพหลักฐานหรือข้อมูลที่เกี่ยวข้องมีเส้นโยกลากหาความสัมพันธ์ของบุคคลไปทั่วทั้งกระดาน
หมวดเข้ม:"เอ้าทุกคน นั่งลง  เราจะระดมสมองกันแล้ว"
ก่อนหยิบเลเซอร์มาชี้ที่กระดานก่อนไล่รายเอียดของคดี
"ผู้ตายคือนายธนง แกนนำเคลื่อนไหวต่อต้านการสร้างอ่างเก็บน้ำของจังหวัดในภาคกลาง
หมู่ขอสาเหตุการตาย"
หมู่นา:"ผู้ตายโดนกรีดคอครับ ต้องเรียกว่าโดนของมีคมกรีดผ่านเสียเลือดใหญ่และหลอดลมทำให้ผู้ตายไม่สามารถร้องหรือส่งเสียงอะไรได้
และขาดอากาศหายใจตายในเวลาไม่เกิน5นาทีต่อมา"
ดาบชัยก็พูดต่อ:"จากการตรวจที่เกิดเหตุและการชันสูตรพลิกศพของโรงบาลในจังหวัดสอดคล้องกัน
     คือกองเลือดบริเวณผู้ตายรั้นแข็งเป็นลิ่มเลือดสีคล้ำและใต้ซอกเล็บมีเพียงเศษดินและดินที่พบนั้นตรงกับ
     ในที่เกิดเหตุก็มีร่องการตะกุกตะกายก่อนผู้ตายจะเสียชีวิตอย่างทรมารและรายงานเวลาตาย
     ยังสอดคล่องกับการพบเจอศพของพยานและการชันสูตรด้วครับ"
จ่าดำพูดแทรกออกมา:"แต่พยานสามรายเสือกให้การผู้ต้องสงสัยไม่เหมือนกันซักราย"
หมวดหนุ่มหันไปหาหมู่แสงแล้วถาม:"แล้วบันทึกการโทรตรวจสอบได้ความว่าไง"
หมู่แสงเปิดฝาโน็ตบุ๊คก็จะเปิดหน้าจอที่แสดงบันทึกออกมา
"ผู้ตายไม่ได้นำมือถือติดตัวไป สายล่าสุดคือภรรยาของธนงโทรหากำนันเฉิดหนึ่งในพยาน
  ว่าสามีตนหาออกจากบ้านไป กำนันเฉดกับพยานอีกสองคนซึ่งเป็นลูกบ้านก็ร่วมกันเดินหาในสวนของ
  ผู้ตายก่อนพบศพและแจ้งตำรวจในเวลาต่อมา"
ดาบชัย:"แต่ผู้ต้องสงสัยมีแค่คนเดียวคือเสี่ยภูมิ ศักดิ์ เศรษฐีก่อสร้างผู้ทรงอิทธิพลในแถบนี้
          มีความเกี่ยวข้องกับสิ่งผิดกฎหมายหลายอย่างแต่ยังหาหลักฐานชัดเจนไม่ได้"
หมวดเข้ม:"ตำรวจท้องที่ก็หมายหัวเสี่ยไว้แต่เราไม่มีหลักฐานเชื่อมโยงเสี่ยกับเรื่องนี้เลย
             และนี้คืองานวันนี้ของเรา แสง,ดาบ ผมต้องการให้คุณไปตรวจกล้องวงจรปิดทุกตัว
             ที่อยู่แถวบ้านเสี่ยส่วนผมกับจ่าจะไปดูที่เกิดเหตุอีกรอบ"
ทุกคนต่างลุกขึ้นแล้วเดินไปขึ้นรถก่อนจะขับออกไป  หมวดส่งดาบกับหมู่แสงที่ศูนย์ควบคุมจราจร
ก่อนตรงไปที่เกิดเหตุทันที
ที่เกิดเหตุ
สวนผลไม้ถูกก้างเทปสีเหลืองล้อมรอบบริเวณ เมื่อจ่ากับหมวดมาถึงก็พบตำรวจสองนายยืนเฝ้าพื้นที่อยู่
เมื่อเห็นพวกเขาเดินมาพวกมันก็ยิ้มเยาะก่อนจะพูดกวนประสาทเล็กๆ
"อีก4วันเองนะ อย่าผิดคำพูดนะจ๊ะ อิอิ"
ทั้งสองไม่สนใจก่อนจะเดินรอดใต้เทปความไปในพื้นที่ก่อจะตรวจสอบซ้ำๆ จนเวลาล่วงเลยไปพอสมควร
:"หมวดผมว่าตรงนี้ไม่น่ามีอะไรแล้ว เราไปหาจ้อมูลทะเบียนอาชาญกรจากสน.ท้องที่ดีกว่า
   ผมว่าน่าจะเจออะไร   มากกว่านี้"
หมวดเข้มก็เห็นด้วยก่อนจะกลับไปมือเปล่า
ทั้งคู่ขับรถมาจอดหน้าสน.แล้วเดินฝ่าฝูงชนจำนวนมากที่ตามยกโขยงกันมาประท้วงเรียกร้องความเป็นธรรม
ให้นายธนงแกนนำต่อต้านอ่างเก็บน้ำของจังหวัด เหล่ามวลชนต่างตะโกนด่าท่อและปลุกระดมโดยใช้
การตายของนายธนงเป็นเชื้อไฟโหมประโคมข่าวเรียกมวลชนมากขึ้นเรื่อยๆ
เหล่ามวลชนต่างโยนความผิดให้นายภูมิศักด์ เนืองจากนายธนงเป็นคนอัธยาสัยดี ไม่มีศัตรูที่ไหนจนกระทั่งจะมีการก่อสร้างอ่างเก็บน้ำเนืองจาก
ปัญหาภัยแล้งที่กำลังทวีขึ้นในบางพื้นที่ของจังหวัดแต่งานก่อสร้างนั้นอาจให้ผลประโยชน์แต่บางกลุ่มบางบุคคลเป็นหลัก
นายธนงจึงออกมาเป็นแกนนำประท้วง   แต่ไม่นานก็ถูกฆาตกรรม เมื่อมีเหตุการณ์ที่น่าสนใจ
เหล่าสื่อมวลชนก็ต่างมาทำข่าวกัน แน่นอนว่าประเด็นการตายของแกนนำชาวบ้านนั้นล้วนมีคนสนใจมากข่าวนี้ย่อมขายได้อยู่แล้ว
ขณะที่หมวดเข้มจะเดินเข้าไปถึงตัวอาคาร ก็มีรถเบนซ์สีดำติดฟิล์มมืดขับความมาจอด
ก่อนชายชรารูปร่างไม่ท้วมมาก    สวมแว่นกรอบทองไว้หมวดเล็กน้อยก้าวลงมาจากรถพร้อมกับชายในชุดสูท
ที่น่าจะเป็นทนายก้าวตามลงมา
เมื่อชาวบ้านเห็นก็ต่างเฮกันเข้ามารุมแต่  ตำรวจในสน.ก็ต่างออกมาล้อมกรอบป้องกันให้
เหล่าประชาชนก็ขวางปาข้าวของใส่พร้อมๆกับตะโกนด่าทอ นักข่าวต่างวิ่งเข้ามาสัมภาษ์
นักข่าว1:"ที่เค้ากล่าวหาว่าเสี่ยเป็นคนฆ่าจริงรึเปล่าครับ"
นักข่าว2:"ท่านจะความเห็นยังไงกับเรื่องนี้ค่ะ"
แต่เสี่ยภูมิกลับสะดุ้งกับหนึ่งคำถาม  
"เฮ้อ"   หมวดเข้มปิดแฟ้มเล่มสุดท้ายก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ผู้กองอินที่พึ่งออกไปหยิบกาแฟมาให้ก็กลับเข้ามา
"เล่มสุดท้ายแล้ว สินะครับ" หมวดเข้มพยักหน้าก่อนหยิบกาแฟที่ผู้กองส่งให้เข้มกระดกขึ้นดื่ม
กาแฟร้อนๆเข้มๆสำหรับผู้ทำงานทั้งคืนมันก็เหมือนกับยาชุบชีวิตดีๆนี้เอง 
จากทั้งทั้งคู่ก็ปลุกลูกน้องตนที่พากันนอนหลับอยู่ในห้องก่อนเก็บกวาดทุกอย่างแล้วจึงเดินออกมาจากตึก
ผู้กองอิน:"หมู่แห้วออกตรวจท้องที่ไหวมั๊ย"
ฝั่งลูกน้องนั้นยิ้มฝืนให้
หมวดเข้ม:"จ่าไปกับหมู่เค้าหน่อยไป จ่าไปแอบหลับมาทั้งคืนแล้วไปช่วยขับรถแทนหมู่หน่อย"
จ่าดำพนักหน้าก่อนจะลากคอเพื่อนใหม่ขึ้นรถกระบะของสน.แล้วขับออกไป
ผู้กองอิน:"ทีนี้เราต้องทำอะไรต่อหมวด"
หมวดหนุ่มดัดแขนตัวเองไล่ความเมื่อยขบออกก่อนบอก
หมวดเข้ม:"เราเอาทุกอย่างที่สน.พี่มีใส่เข้าฐานข้อมูลกลางแล้วที่เหลือคือให้ลูกน้องผมใช้โปรแกรมตรวจจับใบหน้า ค้นหาร่องรอยต่อดู"
ผู้กองอินพยักหน้าเข้าใจก่อนจะชวนหมวดไปเดินตลาดยามเช้ากับตนผู้กองเลือกซื้อไข่กับหมูสับและข้อตัวกลับบ้าน
:"ผมคงต้องกลับบ้านก่อนนะหมวด เมื่อคืนออกมาไม่ได้บอกเมียไว้คงต้องรีบกลับก่อน"  
หมวดหนุ่มรีบจ่ายเงินแล้วลุกออกมาทันที
ภาพอดีตคนรักที่ตายไปฉายซ้ำในห้องสมองของเค้าพร้อมกับความเศร้าที่จุกอกขึ้นมาทันควันเค้าเดินไปอย่างไร้จุดหมาย
จนมือนุ่มจะรั้งแขนเค้าไว้
เลนส์:"มานี้นายยักษ์"  
หมวดหนุ่มลุกขึ้นยืนพร้อมกับเลนส์ต่อมาไม่นานมือถือของหญิงสาวก็ดังขึ้นเมื่อเธอกดดูข้อความพบว่าเป็นบก.
เจ้านายเธอหมวดหนุ่มจึงเดินไปส่งเธอที่โรมแรมแห่งหนึ่งใกล้ๆ ไม่ห่างจากเรือนไม้ของตนเท่าไหร่ทั้งคู่แยกกันที่ตรงนั้น
ก่อนหมวดกลับมานอนในห้องเขาทิ้งตัวลงนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
เข้มรู้สึกตัวขึ้นพบว่าตนไม่ได้อยู่ที่บ้านพักแต่อยู่ใน ดินแดนรกร้างแห่งหนึ่ง  
เธอยิ้มแห้งๆให้ด้วยรู้ว่าหัวค่ำพวกหมวดจะออกจากบ้านไม่มีใครเธออยู่เลยเป็นการสะดวกต่อเธออย่างยิ่งนั้นเป็นที่มา
ของสายตาอ้อนวอนของเธอที่มานั่งทำตาละห้อยอยู่
หมวด:"เอ้า อันนี้ใช้แขได้ทุกห้องมีดอกเดียวนะ ว่าแต่ห้องน้ำที่นี้มันไม่ค่อยดีนะ"
เลนส์:"ไม่เป็นไรฉันมาอาบตอนเย็นไม่มีคนพวกนายเก็บมาดึกๆไม่เจอฉันอยู่แล้ว"
เธอรีบกลับไปเตรียมชุดมาอาบน้ำอาบท่าที่นี้ ส่วนเหล่าตำรวจก็มานั่งรอนอนในรถอันแสนดีเลิศของพวกเค้า
จนถึงสามทุ่มเหล่าตำรวจก็ได้แลกเวรกับตำรวจท้องที่ พวกทีมยักลากสังขารกลับมาถึงบ้านพัก
แล้วเหล่าชายโสดที่หวนนึกขึ้นได้ว่า พื้นที่ต่างจังหวัดสองทุ่มก็ไม่มีอะไรขายแล้วยิ่งที่นี้เป็นอำเภอเล็กๆ
การหาของกินยามวิกาลจึงแสนเข็ญเหมือนหาตัวชายปริศนาในคดี
ทั้งหมดลากสังขารอันเหี่ยวแห้งขึ้นมาบนบ้านพักก่อนที่ทุกจะตะลึงสภาพบ้านที่และแทะจากฝีมือเหล่าชายโสดถูกปัดกวาดเช็ดถูจนสะอาดเอี่ยม
เหล่าเอกสารถูกจัดวางเป็นระเบียบเศษขยะที่เคยมีอยู่ทั่วก็หายจนเกลี้ยง
แค่นั้นยังไม่พอโต๊ะกลางบ้านพักกลับมีสิ่งที่พวกเค้าต้องการมากที่สุดมันคือข้าวต้มที่ยังอุ่นๆ1หม้อพร้อมกับข้าวหลายจาน
หมวดเข้มเดินมาเห็นกระดาษโน้ตวางไว้บนโต๊ะ
ค่าให้ยืมห้องน้ำจ้า เลนส์
เหล่าตำรวจผู้หิวโหยก็ต่างกระโจนใส่อาหารอันโอชะตรงหน้ายกเว้นหมวดหนุ่มที่แอบเดินเลี่ยงออกมาชมฟ้าชมไม้หลังเรือนพัก
ทบทวนสิ่งที่เธอบอกตอนอยู่ในฝัน
หลังจากคิดอย่างถ้วนถี่แล้วเค้าก็หยิบสร้อยที่มีแหวนคล้องออกมาเขาจ้องมันครู่ใหญ่ๆก่อนโยนทิ้งเข้าป่าไป
หมวดหนุ่มมีสีหน้าผ่อนคลายลงก่อนสังเกตเห็นว่าจากมุมนี้เค้าสามารถเห็นภายในห้องน้ำมุมสังกะสีของที่นี้ได้ทั้งหมด
แต่สิ่งที่อยู่ในห้องน้ำนี้สิประเด็น หมวดหนุ่มแทบอ้าปากค้างตาเบิกโพล่งอย่างตกใจ  
(โห นายกูโครตเนียน) เหล่าลูกสมุนคิดในใจ แต่ทางหญิงนั้นหน้าแดงขึ้น จนเห็นได้ชัด
เธอรีบออกตัวกลับทันที เลนส์:"อะ เออหนูขอตัวกลับก่อนนะค่ะ รบกวนมานานแล้ว"
จ่าดำ:"นี้มันดึกแล้ว มาๆลุงไปส่งเอง" จ่าผู้อาวุโสสุดลุกขึ้นจะไปส่งเธอ
หมวดเข้ม:"ไม่ต้องไปหรอกจ่า อย่าลืมเราต้องพร้อมไปสมทบกับพวกตำรวจท้องที่ทันทีถ้าพวกเขาติดต่อมา
ผมอยากให้ทุกคนพร้อมเพราะเราไม่รู้ว่าเสี่ยภูมิชัยอันตรายแค่ไหน"
หมู่นา:"อ้าวแล้วจะปล่อยผู้หญิงกลับคนเดียวเหรอครับ ดึกๆต่างจังหวัดมันน่ากลัวนะครับ"
หมู่เอ่ยอยากเป็นห่วง เข้มส่ายหน้า:"ก็ไม่ต้องไปไหน นอนนี้เลย"ทุกคนหันมามองที่ตน
แต่เขาก็ยังพูดต่อไป"ว่าไปที่นี้ไม่มีแอร์นะ สวมชุดหนาๆแบบนั้นระวังร้อนนะ"
เขาชี้ไปยังเธอที่แต่งตัวมิดชิดและหนาเป็นพิเศษ ทั้งที่แถวนี้อากาศไม่หนาวเลย
หมู่แสง:"นอนที่ไหนละครับ?  ห้องหับก็เต็มหมดแล้ว" แต่หมวดเข้มชี้ไปทางห้องตัวเอง
หมวดเข้ม:"ไม่ต้องกังวลผมจะออกมาแย่งที่นอนพวกคุณก่อนเพราะต้องมีคนอยู่เฝ้าวิทยุอยู่แล้วพอหมดเวรก็มาปลุกคนไปนั่งแทน ดาบฝากเวรแรกด้วยนะ"
พูดจบเขาก็เดินเข้าไปนอนอย่างสบายใจ ทุกคนรีบลุกไปทีละคนทิ้งดาบชัยกับหญิงสาวไว้
ดาบชัย:"รีบไปนอนเถอะครับ ผมต้องขอตัวไปทำงานก่อน  อะไรๆก็ไอ้ชัยตลอดๆ"
เขาบ่นจบก็ขอตัวก่อนจะเดินไปจัดแจงเฝ้าหน้าจอรอสัญญาณ เลนส์ไม่มีทางเลือกก็จำใจเดินเข้าไปในห้อง
เธอทึ้งกับสภาพห้องที่ดูสะอาดเรียบร้อย ทั้งเตียงก็จัดไว้เป็นระเบียบ ตู้โต๊ะต่างถูกเก็บกวาดไว้อย่างดี
เลนส์รำพึงขึ้นหลังจากมองไปรอบๆ :"เรียบร้อยกว่าที่คิด ทำงานเนียบไม่เหมือนหน้าตาเลย"
ก่อนเธอจะโดดขึ้นเตียงนอนหลับไป

กลางดึก 01.37น
เลนส์ตื่นขึ้นมากลางดึก เธอนอนไม่ค่อยหลับ เลนส์:(กี่โมงแล้วเนี่ย ต่างที่นอนไม่ค่อยหลับจริงๆด้วย) หลังจากพยายามนอนยังไงก็ไม่หลับ
เธอก็เลยตัดสินใจเดินออกมารับลมข้างนอกแทนข้างนอก โต๊ะทำงานยังมีโน้ตบุ๊กเปิดค้างไว้ แต่ไม่มีคนนั่งเฝ้าอยู่
เธอเดินออกไปตรงระเบียงหน้าบ้านลมเย็นๆพาอากาศสดชื่นมาเธอสูดหายใจรับอากาศบริสุทธิ์อยู่ซักพักก็มีกลิ่นลอยมา
กลิ่นเหมือนใครพยายามจุดเตาฟืนหลังบ้าน
เธอย่องไปดูที่ห้องครัว พบหมวดหนุ่มกำลังวุ่นว้ายกับการพยายามจุดเตาอยู่
เข้ม:"วู้วทำไมมันไม่ทำเป็นเตาแก็สวะ จุดยากจุดเย็นจริง" เธอยืนดูเขากำลังพยายามพักใหญ่ๆก็สงสารก่อนเดินเข้าไป
เลนส์:"ท่าทางคุณตำรวจจะต้องการคนช่วยนะค่ะ "
เข้มหันได้ยินแล้วก็พูดกลับไป:" เหอะ! จุดเองเป็น เคยฝึกมาแล้ว"
เธอลากเสียงยาวๆเป็นการล้อเลียน "ค่าาาาาา" แต่ผ่านไปไม่นานเข้มก็ยอมแพ้
เลนส์:"คิคิ ท่าทางต้องส่งกลับไปฝึกใหม่นะเนี่ย"
เข้ม:"ก็ไม่ได้ทำนานแล้วมันก็ลืมดิ ใครจะไปจำได้" เธอขำตำรวจหนุ่มที่ดูหงุดหงิดเพราะเสียฟอร์ม
เลนส์:"เอาๆ แล้วนี้มาทำไรดึกๆละเนี่ย" เข้มไม่ตอบก่อนจะรีบเดินผ่านเธอออกไป แต่ก่อนที่จะออกไปพ้นห้องครัว
โครกกกก เสียงท้องร้องดังขึ้น หมวดหนุ่มรีบตีหน้าขรึมแต่เธอสังเกตพบว่ามันขึ้นสีนิดๆ
ตำรวจหรุ่มรีบเดินชิ่งหนีไปทันที
เลนส์:"หิวตอนดึกๆ เอาน่ะถือว่าทำบุญ"  ก่อนจะเดินเข้าไปในครัว
โครกกก เสียงท้องเขาร้องงอแง หมวดหนุ่มสบถอย่างขัดใจ เขาต้องมาเฝ้าเป็นคนสุดท้ายแล้วดันหิวนึกได้ว่ามีบะหมี่กึ่งสำเร็จอยู่ แต่ดันจุดเตาไม่ติด
เข้ม:"โดนแซวแน่ๆเลยกู" เขาจ้องจอพยายามไม่คิดเรื่องอาหารพลางดื่มน้ำแก้หิวไปพลางๆ
ทันใดนั้นกลิ่นหอมของหมูสับก็ลอยมาอัดจมูกเขา  เข้มขยี้จมูก รำพึงขึ้นงงๆ
:"หิวจนจมูกเพื้ยนแน่ๆ ใครจะมาทำกับข้าวตอนตี1วะ"
"ฉันไง" เลนส์เดินมาพร้อมชามบะหมี่ในมือเธอว่างไว้ข้างๆโน้ตบุ๊ก
"หิวๆทำงานไม่มีสมาธินะ เอา ทำให้แล้วกินสิ"
เข้มมองชามอย่างไม่เชื่อตา จากบะหมี่ซองละสิบกว่าบาทแต่พอเธอทำมันดูน่ากินทันที
ทั้งหมูทั้งไข่ไก่กับสารพัดผักที่เธอหาในครัวได้ เขาหันไปหาเธอที่ยืนอยู่ข้างๆ
เลนส์ถามอย่างสงสัย:"นิ่งทำไม ไม่น่ากินเหรอ ไม่ต้องคิดมากคิดซะว่าเลี้ยงคืนในร้านโจ๊กเมื่อเช้า หรือมันไม่น่ากินก็มีของแค่นี้ก็ได้แค่นี้ละ"
แต่สิ่งที่เขาอึ้งคือร่องอกเบียดชิดขาวโพลนในเสื้อเธอที่ก้มลงมามองชามมื้อดึกอย่างไม่ระวังตัว
เธอลืมไปแล้วว่าเธอถอดเสื้อหนาทิ้งไว้ในห้องตอนนี้เธอแค่สวมเสื้อกล้ามสีชมพูอ่อนปิดเสื้อในและก้อนเนื้อสีขาวกลมคลึงแค่นั้นในมุมนี้เขาเห็นเกือบจะครึ่งเต้า ชายหนุ่มรีบตั้งสติละสายตาก่อนจะตอบเบาๆ:"น่ากินๆ"
ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตากิน เพียงไม่นานชามก็ว่างเปล่า เธอถามด้วยน้ำเสียงภูมิใจ"อร่อยละสิ นายยักษ์"
เข้ม:"เออ อร่อยยอมรับก็ได้ว่าทำอาหารอร่อย" เธอยิ้มอย่างยินดีเข้มรีบเบือนหน้ากลับไปมองจอ
เข้ม :( ทำไมตอนยิ้มแล้วดูน่ารักวะ สงสัยเบลอๆแล้วเรา) ทันใดนั้นสัญญาณภาพก็มีการติดต่อมา
เข้มรีบกดตอบรับ ภาพผู้กองอินปรากฏขึ้น:"หมวด หมวดต้องดูนี้ "
ก่อนจะตัดภาพไปหากล้องหน้ารถ ภาพรถยนต์สีแดงวิ่งออกไป
แต่ระบบจับภาพใบหน้าเปรียบเทียบอย่างรวดเร็ว  ติ๊ดๆเปรียบเทียบสมบูรณ์ ยืนยันอัตตาลักษณ์บุคคล
เข้ม:"บุคคลเดียวกันกับที่ออกมาพร้อมกับเสี่ยคนนั้น"     "เราส่งคนตามประกบแล้วอีกไม่นาน..."
วิทยุตำรวจท้องที่:"ผู้กองครับ เราคลาดกับเขาแล้ว มันหลุดไปได้"
ผู้กอง:"บ้าชิบ เราจะเฝ้าดูไปก่อนทางคุณได้อะไรบอกด้วย"
ก่อนจะตัดสัญญาณไป เข้ม:"เกือบจะได้เรื่องแล้วเชียว บ้าเอ๊ย"
เลนส์:"นี้ๆย้อนกลับไปหน่อยสิ"
เข้ม:"แนะๆ จะขโมยภาพไปทำข่าวอีกละสิ"
เลนส์ตีแขนเขาเร่งให้ย้อนภาพ เข้มกดเล่นภาพใหม่
เลนส์:"นี้ๆ หยุดตรงนี้ ซูมไปที่ข้อมือสิ"   ตำรวจหนุ่มกดซูมไป
เลนส์:"นี้ไงๆ ลายสักตรงข้อมือนี้ชั้นเคยเห็น"
เข้ม:"รอยสักบ้าอะไรนี้อะ?"
เลนส์:"เคยมีข่าวล้ำลือกันว่า ผู้มีลายสักแบบนี้คือสมาชิกของ THE CLUB "
"แล้วไอ้เดอะๆ นี้มันจะช่วยไขคดียังไง" ตำรวจหนุ่มถามงงๆ
เลนส์:"แล้วไอ้คลับนี้มันมีคนเข้าออกกำจำกัดเป็นเหมือนสมาคมลับอะไรทำนองนั้น ถ้านายแอบเข้าไปสืบได้นายก็หาตัวตานี้ไม่ยากหรอก"
ตำรวจหนุ่มตบมือฉาดใหญ่ก่อนจะตะโกนอย่างดีใจ แล้วกอดเธอแน่นๆก่อนจะยกตัวเธอไปรอบๆบ้านก่อนมาทิ้งลงที่เดิม
"ขอบใจมากฉันไปเตรียมตัวก่อนนะ"
แล้วเขาก็วิ่งเข้าห้องดาบชัยไป เธอยืนตัวแข็งอยู่ซักพัก:"อีตายักษ์ บ้า"
เธออมยิ้มนิดๆก่อนจะนั่งลงที่เดิม สายตาเธอมองชายปริศนาอย่างไม่ค่อยสบายใจ
ติดตามตอนต่อไป "THE CLUB  ผับนรก"

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

cd13579

อ้างจาก: koroman-777 เมื่อ ตุลาคม 09, 2016, 01:59:52 ก่อนเที่ยง
ตอนนี้แต่งได้น่ารักมากครับ
รักใหม่คงก่อตัวกับผู้หมวด
อ่านไวแท้ นี้พึ่งจัดหน้ากับใส่รูปเสร็จ ขอบคุณครับที่ติดตามอ่าน ::WowWow::
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

darkdd1999

มาแล้วสินะครับ ขอรับไปอ่านนะครับ หวังว่าตอนนี้จะมีบทเสียวนะ5555

beeriero

ตั้งใจสอบจะได้คะแนนดีๆแล้วค่อยมาเขียนต่อยังไม่สายรอได้ครับ

gorncp

 ขอบคุณครับ ตอนนี้ออกแนวกุ๊กกิ๊กนะครับ

hanabombam

คดีซับซ้อนแบบนี้ ไปท้า ตร.ท้องที่ จะทำทันไหมอ่ะพี่ยักษ์ แค่เจ็ดวันเอง

5969sp


sun_307


aumoum

หมวดจัดนักข่าวเลยปล่อยไว้นานเดี๋ยวเสียของนะ เสื้อกล้ามสีชมถู

phaii

ขอให้สอบผ่านนะครับ จะได้อารมณ์ดีๆ มาเขียนต่อ

sushinmana

รอนานแต่คุ้มค่ามากๆครับ สืบกันวนไป :)

swss2511

คดีนี้จะทำให้เข้มใกล้ชิดนักข่าวสาวมากขึ้นหรือเปล่า

wut tong

มีอีโรติกนิดๆตอนเห็นนมนักข่าวสาว หวังว่านางคงไม่โดนผู้ร้ายซั่มก่อน

crazylex

ขอบคุณครับ ท่าทางบทสวาทจะต้องรออีกนาน 😆

aekkung

ถึงไม่มีฉากเสียวแต่อ่านสนุกมากเลย