เรื่องสั้นสร้างกำลังใจ #เทพธิดาโรงแรม

[นีโอ]

คุยก่อนอ่าน

เป็นเรื่องสั้นที่เขียนไว้นานเเล้ว และเป็นเรื่องที่เขียนมาจากอารมณ์ ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆที่เกิดขึ้นในคืนหนึ่ง
ฉะนั้น..มันจะไม่มีฉากเสียวอะไรมากมายถึงอกถึงใจ (ปรกติก็เขียนไม่ค่อยเสียวอยู่แล้ว) บางคนอ่านอาจจะไม่เข้าใจด้วยซ้ำ
ว่าไอ้คนเขียนมันตั้งใจจะสื่ออะไรกับสังคม ^^ แต่ผมอ่านที่ไรก็รู้สึกมีกำลังใจทุกที
บางทีปัญหาชีวิตมันก็ไม่ได้เลวร้าย ถ้าเราจะอยู่และสู้กับมันไม่ถอยหนี เป็นเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งที่ผมชอบมาก




กดอ่านก่อนอ่านผลงาน อาจารย์พี่นีโอ



เรื่องสั้นสร้างกำลังใจ


-----000-----

#  เทพธิดาโรงแรม




เวลา ๒๒ . ๓๕ น.

บนถนนทางหลวงสายหนึ่ง 
ผมขับรถยนต์ไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย

ความมืดโรยตัวลงมาคลุมทางหลวง แสงไฟจากหัวรถสาดจ้าไปเบื้องหน้าเหมือน นัยน์ตาพยัคฆ์ยามราตรี  ผมไม่รู้สึกล้าแม้ไม่ได้นอนเต็มอิ่มมาสองคืนกับการครุ่นคิดถึงปัญหาส่วนตัวบางอย่าง  ระยะทางราวสองชั่วโมงจากหมู่บ้านของผมบนถนนสภาพดีกับรถใหม่เอี่ยม ช่วยได้มาก ใครจะไปนึกว่าเด็กชายคนหนึ่งที่เมื่อยี่สิบปีก่อนเคยเดินเท้าเปล่าสิบ กิโลเมตรไปโรงเรียน ไม่มีเงินแม้แต่ซื้ออาหารกลางวัน  แต่จะสามารถเป็นเจ้าของรถ ยนต์รุ่นใหม่ๆมากกว่าหนึ่งคัน บ้านหลังใหญ่ ทรัพย์สินพอประมาณ และมีครอบครัวที่น่ารักพร้อมมูลในวันนี้ แต่ว่า....................(บางครั้งปัญหาบางอย่างมันอธิบายไม่ได้ว่ามาอย่างไรและทำไมต้องทนทุกข์หนักใจจนหาทางออกไม่ได้........)







ผมยังขับรถยนต์ไปเรื่อยๆไม่มีจุดหมาย  เมื่อจุดหมายไม่มีแล้วผมจะไปที่ไหนดี  รถวิ่งไปเรื่อยๆ

เบื้องหน้ามีป้ายคัตเอ้าท์ขนาดใหญ่โฆษณาหนังเรื่องยิ่งใหญ่แห่งสยามประเทศ  ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช  กำกับโดยท่านมุ้ย หรือ หม่อมเจ้า  ชาตรีเฉลิม  ยุคล  หนังเรื่องยิ่งใหญ่ว่ากันว่าทุนสร้างมหาศาลที่สุดเท่าที่เมืองไทยเคยมีการลงทุนสร้างมา  แล้วฉับพลันสมองของผมก็หวนไปคิดถึงเรื่องราวเก่าๆในสมัยวัยละอ่อน  นึกถึงโรงหนัง ร้านกาแฟ  การ์ตูนเรื่องต่างๆที่ฝังอยู่ในอดีตก้นบึ้งของความทรงจำที่ลืมเลือนเช่น  ไอ้มดแดง  ขบวนการต่างๆ และเส้นทางการเติบโตของชีวิตที่หลอมรวมกลายมาเป็นตัวผมในวันนี้  เวลานี้  ซึ่งจิตใจกำลังสับสนและว้าวุ่นหาทางออกให้ปัญหาที่ตัวเองเผชิญอยู่ไม่ได้  มันกำลังรุมเร้าบีบให้ผมจนตรอก

ระหว่างผมคิดคำนึงอยู่นั้นผมก็ขับรถมาถึงในเมือง  ป้ายโรงแรมต่างๆปรากฏให้เห็นรายทาง  ผมหวนไปนึกถึงยุคตอนที่โรงหนังยังรุ่งเรืองอยู่  ในความทรงจำอันลางเรือน  ผมเคยไปยืนที่หน้าโรงหนังและได้เห็นโปรแกรมหนังพร้อมใบปิดเรื่องเทพธิดาโรงแรม  ที่ผมจำได้เพราะหนังเรื่องนี้โด่งดังมากและเป็นหนังที่เปิดตัวท่านมุ้ยให้เป็นที่รู้จักของนักดูหนังเมืองไทยและตอนนี้กำลังจะก้าวไปไกลถึงต่างแดน  แต่ตอนนี้ถึงแดนไหนแล้วก็ไม่รู้

เทพธิดาโรงแรม  เป็นหนังเก่าๆของท่านมุ้ย  นำแสดงโดยพระเอกตลอดกาลอย่าง สรพงศ์  ชาตรี  และเป็นหนังเรื่องแรกของ วิยะดา อุมารินทร์  ที่เด็กสมัยนี้คงจะรู้จักหรือจดจำเธอได้จากบทป้าหรือแม่ในละครหลังข่าวมากกว่า  แต่ในยุคนั้นป้าอูม(ชื่อเล่นของวิยะดา  อุมารินทร์) สดสวยและอวบอั๋นเป็นที่ใฝ่ฝันของเหล่าฉกาจชาติฉกรรจ์ทั้งหลายๆมากๆ  สวยไม่สวยฟังจากสโลแกนของหนังได้ "อีมาลี  เป็นกระหรี่ที่สวยที่สุดในโลก"

หนำซ้ำหนังเรื่องนี้ถูกยกย่องว่านำการเมืองมาใส่ในหนังได้อย่างแยบคาย  โดยจับเหตุการณ์เรียกร้องประชาธิปไตยในสมัย ๑๔ – ๑๖ ตุลาคม ที่เป็นตำนานมาใส่ไว้ในฉากที่มีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งถูกบังคับให้ขายตัว  แต่เธอกลับเลือกกระโดดตึกตายเพื่อรักษาอิสรภาพของตน  ในขณะที่ถัดออกไปขบวนเรียกร้องประชาธิปไตยกำลังต่อสู้แลกชีวิตกับเผด็จการณ์เพื่อรักษาและคงไว้เพื่ออิสรภาพของสังคม  ฉากนี้ถูกวิจารณ์ถึงความล้ำลึกในการเปรียบเทียบห้วงชีวิตทั้งสองขั้วจวบจนปัจจุบัน

และต่อมา  คำว่าเทพธิดาโรงแรมก็กลายเป็นคำเรียกที่แสนสุภาพให้เหล่าหญิงที่ประกอบการกลุ่มนี้ให้ฟังดูดีมีชาติตระกูลขึ้นมาบ้านิดหน่อย  ที่เอ่ยอ้างและหยิบยกหนังเก่าเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพราะว่า  ในช่วงชีวิตชีวิตวัยหนุ่มผมก็เคยใช้บริการของพวกเธอๆ  และไม่คาดคิดว่าในวันที่มืดมนและสับสนผมก็ยังได้พบเจอ เทพธิดาโรงแรม ตัวจริงอีกครั้ง.....








เทพธิดาโรงแรมในจอภาพยนต์รับบทบาทโดย วิยะดา อุมารินทร์  เนื้อเรื่องว่าด้วยสาวเหนือที่ถูกหลอกมาขายตัวอยู่ในโรงแรมราคาถูก  แล้วโรงแรมแบบนั้นก็มีจริงๆในสมัยก่อน  ว่ากันว่าตอนเขียนบทเรื่องนี้ท่านมุ้ยเข้าไปเขียนในซ่องกระหรี่จริงๆเพื่อให้ได้อรรถรถและบรรยากาศ ( ทำให้สงสัยนักประพันธุ์หลายๆท่านที่รจนาเรื่องเสียวที่ยามอ่านแล้วได้บรรยากาศจริงจังหลายๆท่านทำอย่างนี้ด้วยหรือเปล่า  แต่ผมนั่งเทียนเอาครับ)  อันนี้เป็นเอกลักษณ์ของท่านมุ้ยที่มีในหนังแทบทุกเรื่องซึ่งมักจะเอาแง่มุมชีวิตของคนจริงๆแท้ๆที่เห็นอยู่ในสังคมที่ประกอบสัมมาอาชืพต่างๆมาสร้าง....

เช่น  มือปืนรับจ้าง (มือปืน)  คนขับรถแท็กซี่ (ทองพูน  โคกโพธิ์)  ควาญช้าง (คนเลี้ยงช้าง) หมอ (เขาชื่อกานต์) ฯลฯ และในเรื่อง  เทพธิดาโรงแรมก็คือเรื่องราวของหญิงโสเภณี หรือ กระหรี่ราคาถูกๆที่มีอยู่ดาษดื่นในยุคนั้น

เพราะเท่าที่จำได้นั้น ค่าตัวต่อครั้งของเธอในโรงแรมแต่ละคนจริงๆไม่เคยเกิน ๕๐๐ บาท

ผมขับรถไปเรื่อยๆ  เบาแอร์และปิดเพลงของนักร้องคนโปรดที่ทุกครั้งได้ฟังแล้วจะรื่นหูอารมณ์เบิกบาน  แต่ทำไมวันนี้มันรู้สึกรำคาญและหงุดหงิดไปหมด  แต่ผมก็ขมวดคิ้วเมื่อแลไปเห็นป้ายโรงแรมแห่งหนึ่ง  ความทรงจำในสมองบอกผมทันทีว่าณ.ที่นั่นคือที่เสียความบริสุทธิ์ครั้งแรกของผม 

หลายคนอาจจำไม่ได้ว่านอนกับผู้หญิงมากี่คนและกี่ครั้ง (ก็ไม่ได้นับนี่) แต่เชื่อว่าอะไรที่ขึ้นชื่อว่าเป็นครั้งแรกและคนแรกของเรามักจำได้ดี  ผมก็เช่นกันแม้นว่าภาพผู้หญิงสาวที่ผมขึ้นครูแล้วได้ความบริสุทธิ์ของผมไปจะพล่าเลือน แต่ผมยังจำเสียงหัวเราะใสๆตอนที่ผมยังไม่ทันสอดใส่ก็น้ำแตกเสียก่อนของเธอได้  ความรู้สึกตอนนั้นมันอับอายหดหู่ช่างสิ้นเชิงชายเสียนี่กระไร  แต่ว่าเธอคนนั้นก็เมตรตาช่วยให้ผมกลับมาแข็งสู้และได้เรียนรู้ชั้นเชิงการกามอย่างหฤหรรษ์  หากถูกเธอดูแครนละก็  ผมอาจสูญเสียความมั่นใจไปตลอดชีวิตในเรื่องนี้ก็ได้

แต่ก็ไม่รู้ว่า เพราะสาเหตุใด  ทำไม และอะไรดลใจให้ผมเลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรมแห่งนั้นอีกครั้ง 
รถของผมเข้าไปจอดในโรงแรมเก่าที่ไม่เคยเข้ามาเหยียบย่างเข้ามาอีกเลยร่วมๆ ๒๐ ปีเห็นจะได้

ผมเลี้ยวเข้ามาทำไม?

หรือเป็นเพราะผมกำลังทุกข์ใจด้วยเรื่องราวที่กำลังรุมเร้า  หรือไม่ก็เป็นเพราะอารมณ์ดิบของผมที่แฝงอยู่ในกมลสันดาน
พอถูกกระตุ้นเร้าด้วยเครื่องดื่มมึนเมา  มันก็ถูกด้านมืดของผมชักชวนให้เผยอเสนอหน้าออกมาจากส่วนลึก.....

ที่จริงผมเข้ามาแล้วผมก็ไม่ได้คิดเลยว่าจะมาเที่ยวกระหรี่ที่โรงแรมนี้  เพราะเวลาที่ผ่านไปเนิ่นนานและสภาพของโรงแรมที่ถูกปรับปรุงให้ดูหรูหราขึ้นมันน่าจะทำให้น้องหนูในโรงแรมแห่งนี้สูญพันธุ์ไป  เรื่องในตอนช่วงต้นวัยรุ่นของผมมันก็คงจะเหลือเพียงอดีตเช่นกัน

ผมเดินไปเปิดห้องที่เคาเตอร์  แต่พลันราวกับผมได้ย้อนไปสู่ภาพเดิมๆของอดีตเมื่อวันวาน  ขณะกำลังจ่ายเงินก็มีชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาผมแล้วกระซิบถาม "น้องชาย...เที่ยวอ่ะป่าว?"
ทุกอย่างในที่นี่ยังเหมือนเดิม  สิ่งที่ผมได้เจอราวกับภาพเก่าๆบรรยากาศเก่าๆที่ถูกฉายซ้ำราวฟิมส์หนังม้วนเดิมอีกครั้ง  ผมมองกลับไปอย่างฉงนใจแล้วถามกลับ "มีให้เที่ยวด้วยหรอ?"
"มีสิ...เด็ดๆทั้งนั้น..." เขาตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มอย่างรู้ความต้องการของผม
"เด็ดจริงหรอ?  งั้นก็พาไปดูหน่อยสิ...."
"ตามมาทางนี้เลยน้องชาย"

ผมเดินตามเขาไปในห้องกว้างๆแต่โล่งๆมีโซฟาตั้งอยู่ ๒ – ๓ ตัว  ผมถูกเชื้อเชิญให้นั่งลง  เขาหายไปชั่วครู่  และประตูห้องก็เปิดออก  น้องๆ ๔ คนเดินเข้ามาพร้อมๆกับยกมือไหว้ผมราวเป็นบุคคลสำคัญ  น้องทั้ง ๔ ยืนเรียงแถวในชุดโชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งอวดโนนเนื้อจนผมแทบใจละลาย  ชายคนเดิมเดินเข้ามาหาผมแล้วยิ้ม









เขาเดินมายืนข้างๆผม พลางอธิบาย " คนขวามือนั่นน้องกิ่ง เพิ่งมาไม่นาน  น่ารักเอาใจเก่งเห็นไหมว่าผิวสีแทนและลีลาเร้าใจ  ที่สำคัญคืนนี้ยังไม่ได้สักประตู  คนนี้ถ้าหากน้องชายช่วยประเดิมซัลโวเบิกร่องให้  จะ ลดให้พิเศษ ๓๕๐ เอง..."
"ฮื่อ.อ.อ...อ์...ไม่ง่ะ...ไม่ชอบดำๆ" ผมส่ายหัว แล้วมองคนถัดไป
"นั่นน้องดาว  มาไม่ค่อยประจำ  แบบนานๆมาที คนนี้แน่นและเอาใจเก่งไม่เร่ง  รับรองติดใจถ้าน้องชายถูกใจก็ราคา ๔๐๐ ขาดตัว ช่วงนี้โปรโมชั่นพิเศษของน้องเค้าทำให้สองอย่างเลย..." ผมฟังคำของคนเชียร์แขกแล้วส่ายหน้า
เขาเห็นผมไม่สนใจก็บอกคุณสมบัติของคนต่อไปทันที "นี่น้องหนิง ถ้าไม่ชอบมืดๆก็คนนี้ไง โอโม่มากๆ  แถมดัดฟันด้วยอีก  ปากนิดจมูกหน่อยกำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่นช่างอ้อน  ชอบไหม?  คนนี้รีบหาค่าเช่าบ้านน้องเค้าขอแค่ ๓๕๐ เอง"
"ผมกลัวเหล็กดัดฟัน แล้วน้องคนสุดท้ายนี่หล่ะ  บอกราคามาเลย..." ผมทำท่าเซ็งๆ  เพราะไม่เห็นใครถูกใจสักคน
"น้องไก่นี่หรอ เอ่อ..อ..อ..อ์..คนนี้ก็ ๓๕๐...เอาเลยชอบคนไหนเลือกเอาได้ตามสบายหรืออยากจะแซนวิทก็หิ้วไปสองคนได้เลยนะน้องชาย..."
"เฮ้อ.อ.อ...อ์.." ผมเอนกายส่ายหน้า
เขาเห็นอาการของผมก็ขมวดคิ้วมองหน้า "ไม่มีถูกใจสักคนเลยหรอน้องชาย?"
ผมส่ายหัวแทนคำตอบ "อื่ม.ม...ม์......"

ความจริงราคามันถูกมากๆ  ถูกเสียจนผมอยากจะเหมาเอาไปทั้งหมดแล้วขึ้นห้องไปเปิดห้องเสวยสุขแบบฮาเล็มมันเลย  แต่ผมก็ไม่ทำทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องลำบากกระเป๋าเลย    แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้  ยามนั้นผมไม่ถูกใจใครเลยสักคน  ผมจึงไม่ได้เลือกใครยังคงนั่งทำท่าเซ็งๆท่ามกลางสายตาความผิดหวังของสาวๆทั้ง ๔  แต่ชายคนนั้นไม่ยอมแพ้  เขาก้มลงมาพูดใกล้ๆหูผม

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เสียงบอกราวกระซิบ  ท่วงท่าสมเป็นนักเชียร์แขก "น้องชายชอบดาราทีวีไหม?"
"หื่อ.อ..อ..อ..อ์..."ผมหูผึ่งทันที....
"ที่นี่มีน้องที่น่ารักอยู่คนหนึ่ง  หน้าตาและทรวดทรงของน้องเขาเหมือนดาราทีวีคนนั้นหยั่งกะโครนนิ่งกันมาเลย"
"จริงอ่ะ?" ผมถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
"จริงดิ..น้องเค้านี่เหมือนดาราที่ชื่อ........(ดาราละครทีวีหลังข่าว ผิวขาวท่าทางเรียบร้อยน่ารักคนหนึ่งซึ่งผมเองก็ชมชอบเป็นการส่วนตัวเหมือนกัน  เธอมีชื่อเหมือนแมลงชนิดหนึ่ง.....) .."
"แน่ใจนะว่าเหมือน..." ผมถามย้ำเพื่อความมั่นใจ
"พี่จะหลอกน้องชายไปทำไม?  เอางี้ขึ้นห้องไปก่อนถ้าเห็นแล้วไม่เหมือนไม่ต้องจ่ายเงิน" ชายคนนั้นยืนยัน  หากใครเป็นนักเที่ยวแนวนี้ย่อมเข้าใจว่าต้องจ่ายก่อนค่อยขึ้นห้อง  แต่สำหรับน้องรายนี้เขากล้าให้ขึ้นห้องก่อนแล้วจ่ายทีหลัง  แสดงว่าของๆเขาดีจริงจึงกล้าท้าให้ลองอย่างนี้

ผมจึงตัดสินใจจะลองดู แล้วก็มองหา "แล้วตอนนี้น้องเขาอยู่ที่ไหน  ทำไมไม่เดินร่วมมากับน้องๆกลุ่มนี้หล่ะ?"
"น้องเขากำลังขึ้นห้องกับแขกอยู่  นี่ขึ้นไปนานแล้วอีกสัก ๕ นาทีคงจะลงมา" นักเชียร์แขกบอกกับผม
"อีก ๕ นาที?"
"ใช่..น้องเขาป๊อบมากๆที่นี่ ใครๆมาก็เรียกหาแต่น้องเขา  เป็นเทพธิดาประจำโรงแรมนี้เลยก็ว่าได้..."
"อื่อ.อ.อ...อ์......." ผมใช้มโนภาพไปถึงดาราสาวคนนั้น  ภาพของเธอลอยไปลอยมาในจินตนาการของผม  ไม่ได้ล่อของจริงขอลองกับคนเหมือนก็ได้  และใช้เวลารอไม่เกิน ๕ นาทีอย่างที่คนเชียร์แขกบอก  มันก็เลยทำให้ผมตัดสินใจทั้งๆที่ยังไม่ได้เห็นหน้าหรือเห็นสินค้าทันที "ตกลง...ผมรอ...แต่ ๕ นาทีแน่นะ?"
"แน่นอนน้องชาย  ขึ้นห้องไปรอเลย  แล้วอีก ๕ นาทีน้อง.......๒  จะขึ้นไปมอบสวรรค์ให้.."
"ขอให้จริงเหอะ...." แล้วผมก็เดินโซเซไปยังห้องที่ผมเปิดไว้ 








ผมเดินเข้ามาในห้องที่สั่งเปิดไว้แล้วก็ทิ้งตัวลงนอนแผ่  ทำไมผมถึงเข้ามาในนี้แล้วมาอยู่ที่นี่ทำไม  ผมเองก็ไม่รู้   
แต่ที่รู้ๆ  คือผมขี้เกียจกลับบ้าน  ผมเบื่อๆกับชีวิตของตัวเองในช่วงขณะนั้น  ชีวิตในช่วงตกต่ำอีกครั้ง  เส้นกราฟชีวิตที่กำลังพุ่งขึ้นดันตกต่ำดิ่งลงเหว
ผมจึงอยากนอนโรงแรมถูกๆ  มั่วกับกระหรี่ราคาถูกๆ  เพื่อปลดปล่อยตัวเองให้ตกต่ำให้ลึกถึงที่สุดประชดความเป็นไปของชีวิตมันเสียเลย  เพราะทำอย่างนี้มันสะใจและคงเป็นห้วงเวลาที่สมควรจะทำที่สุด  สำหรับค่ำคืนอันหดหู่

บางครั้งการที่เราดื่มด่ำยอมรับและทนทรมานกับความทุกข์ให้เต็มที่  เศร้าและทดท้อให้ถึงที่สุดกับมัน  ผมเชื่อว่ามันอาจจะช่วยให้พรุ่งนี้ที่เราตื่นมาแล้วเราจะหลุดพ้นหรือดีขึ้น  ประมาณ  A Better Tomorrow  หรือพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว  ผมมีความเชื่อฝังหัวว่า  อะไรที่มันฆ่าเราไม่ตาย  มันจะทำให้เราแกร่งขึ้น  ร่างกายของผมมันมี แอนตี้ บอดี้  ซึ่งเป็นธาตุชีวิตอย่างหนึ่งในตัวของผม  มันจะมีพลังสามารถเอาชนะความทุกข์ทนและเจ็บปวดได้เสมอ  ยิ่งถูกต้อนให้จนตรอกมันก็จะยิ่งตอบโต้   และพาผมก้าวข้ามทุกสิ่งทั้งปวงออกมาได้และเสริมให้แกร่งขึ้นกว่าเดิม

สำหรับคนอื่นเป็นเหมือนผมหรือเปล่าผมไม่รู้  และผมไม่คิดใส่ใจสงสัยในยามนี้  เพราะหวังแค่เอาตัวให้รอดก่อนในคืนนี้ก็พอ  และการนอนรอกระหรี่หรือสาวที่สวยที่สุดในโรงแรมของผมก็น่าจะเป็นหนึ่งในกระบวนการเสริมสร้างแอนตี้ บอดี้  ซึ่งก็คิดว่ามันน่าจะได้ผลบ้างไม่มากก็น้อย

ผมพลิกตัวนอนกระสับกระส่ายเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์ที่กำลังปั่นหัวและระบบประสาท  การรอคอยไม่ใช่ ๕ นาทีอย่างที่บอก  เวลาเดินไปเรื่อยๆจนเกือบๆครึ่งชั่วโมง  จะออกไปตามก็ใช่ที่เกรงมันจะว่าเราเงี่ยนรอไม่ไหวเสียฟอร์มเปล่าๆ  ผมเลยนอนไปเรื่อยๆ   จนกระทั่งเผลอหลับไป

นานเท่าไหร่ไม่รู้  ผมสะดุ้งตื่นเมื่อมีเสียงเคาะประตู

"ใครอ่ะ...." ผมร้องถามไป  ทั้งๆที่เดาไม่อยาก
เสียงตอบมาด้วยภาษาไทยแปร่งๆ "นู๋เองก่ะ....."
"เข้ามา..." ผมบอกแล้วผลิกตัวขึ้นนั่ง 












ใจของผมระทึกเพราะอัดอั้นมากับการรอ  จึงกระสับกระส่ายอยากจะเจอเธอที่สุด
มันจะคุ้มค่ากับการรอคอยเกินกว่า ๕ นาทีจนผมเผลอหลับไปหรือเปล่า  ผมมองประตูที่เปิดออกช้าๆ
แล้วคนที่ผมรอคอยก็ก้าวเข้ามา   ผมยอมรับว่าได้เจอ เทพธิดาโรงแรม จริงๆ
แต่เธอก็ไม่ได้มีรูปร่างหน้าตาเหมือน วิยะดา อุมารินทร์  ดารารุ่นคุณป้าของผมหรอก

หญิงสาวที่ผมยาวเคียงคอ  ใบหน้ารูปไข่  คิ้วไม่บางไม่หนา ตากลมโต  จมูกโด่งพอประมาณ  ริมฝีปากหนาๆน่าบดจูบ ทรวดทรงสมส่วน  มองรวมๆแล้วเธอก็คล้ายๆดาราสาวคนนั้นชนิดอาจทักผิดได้ถ้าไม่สังเกต  ยิ่งผิวของเธอนั้นขาวมากๆเพราะเธอเป็นสาวเหนือ.....และเหนือจริงๆ   เธออยู่เหนือเมืองไทยขึ้นไปมากเลย  มากถึงขนาดไปอยู่ที่ประเทศเพื่อนบ้านทีเดียว  ที่รู้เพราะเธอพูดไทยไม่ชัดเวลาคุยต้องตั้งใจมากๆ  แต่ก็ยังฟังได้ง่ายกว่าดาราทีวีลูกครึ่งบางคนอยู่ 

"ซาหวัดดีก่ะ  รอนานมั๊ย..." พูดไทยก็พอฟังได้  แต่ผมแน่ใจอย่างหนึ่งเธอคงร้องเพลงชาติไทยให้ผมฟังไม่ได้แน่ๆ
"อื่อ.อ....อ...อ์..ก็พอสมควร  แต่ไม่เป็นไรหรอก.." ผมบอกแล้วทิ้งตัวลงนอน
"พอดีแขกเค้าติดใจ  เลยขอต่อนู๋อีกรอบ  เค้ามาประจำนู๋ไม่อยากขัด.." เธอบอกผมมาอย่างตรงๆถึงสาเหตุที่มาช้า  และผมก็คงไม่มีอะไรจะสงสัยเธออีก
ผมจ้องหน้าของเธอชัดๆ "อื่อ.อ.อ...อ์..น้องนี่คล้าย.........จริงๆ"
"ใช่ก่ะ...ใครๆก็บอกกันอย่างนั้น  นู๋เองก็สงสัยว่าเหมือนตรงไหน  แต่ก็ดีต่ออาชืพของนู๋ก่ะ..."
ผมเองก็แปลกใจ  เธอไม่ใช่คนไทยแล้วรู้ได้อย่างไร "รู้จัก.....ด้วยหรอ...."
"ก่อนมาเมืองไทย  นู๋เคยดูละครที่เค้าเล่นที่บ้านนู๋  ที่ประเทศนู๋.....ก็มีละครของเค้าดูนะ..."
"หรอ...แสดงว่าก็ชอบเค้าด้วยสิ  ถึงตัดผมทรงเดียวกันเลย..."
เธอเอามือจับที่ผมแล้วยิ้มๆ "นู๋ไม่ได้อยากตัดทรงนี้นะ  แต่พี่เจ๋งคนเชียร์แขกบอกให้นู๋ไปตัด  พี่เจ๋งบอกว่ามันจะทำให้คนจำได้ง่าย  นู๋ก็ว่าจริงพอเวลาใครมาก็ถาหาแต่น้อง......มันก็หมายถึงนู๋นี่แหล่ะ..."
"อื่อ..อ..อ...อ์....." ผมพยักหน้าทึ่งๆ

"เอาล่ะปี้...จะใส่เลยมั๊ย  ต้องทำเวลาหน่อย  มีคนรอคิวต่อจากพี่อีกนะ..." เธอเอ่ยบอกผมเสียงเรียบๆ แต่เป็นผมที่ต้องฉงน
ผมหัวเราะหึๆ ส่ายหน้าถามตัวเอง "นี่กูคิดอะไรอยู่วะ?"

แล้วเกมกามราคาถูกในคืนสับสนของผมก็เริ่มขึ้น  เธอคลานเข้ามาหาผมโดยไม่ต้องบอก  สองมือของเธอปลดเข็ดขัดแล้วรูดซิปกางเกงงัดเจ้าท่อนเอ็นตัวปัญหาออกมา   เธอรูดๆแล้วใช้ปลายนิ้วปาดน้ำเยิ้มๆออก  พอเสร็จสรรพเธอก็อ้าปากอมเข้าไปทั้งดุ้น  ด้านลีลานั้นไม่ต้องพูดถึง  ราคาเพียง ๕๐๐ บาท  ผมได้รับการบริการอย่างเต็มที่  เรียกว่าคุ้มมหาคุ้มเกินราคาทีเดียว..

ผมถูกเธอใช้ปากสดๆกับท่อนเนื้อที่ใช้สืบพันธุ์  เธองัดลีลาเท่าที่เธอทำได้ประเคนความสุขเสียวให้ผมโดยที่ไม่ต้องกระดุกกระดิกตัวหรือขยับร่างกายส่วนใด   นอกจากย้ายตำแหน่งการนอนเพื่อให้สิ่งสำคัญที่เรียกว่า ค – ว – ย ของผมมันอยู่ในตำแหน่งที่ปากของเธอจะอ้าอมให้และอยู่ในองศาเท่าที่ความสามารถของเธอจะสามารถให้บริการไ

ผมร้องครวญครางเอ่ยชมว่าเธอใช้ปลายลิ้นได้เก่งมาก  เพราะมันกระดุกกระดิกอยู่ตลอดเวลา  ลิ้นของเธอโลมเล้าแลบเลียทั่วท่อนลำของผมจนถ้วนทั่วทุกอณูของส่วนเนื้อนอก  บางจังหวะก็ทำเอาผมผวาเมื่อเธอกลืนชนิดจากยอดบนสุดจรดปลายโคนแล้วอ้าอมคาไว้  ก่อนที่จะรูดกลับขึ้นมาอีกในจังหวะที่ถี่ขึ้น   ผมนอนรับความสุขจากอุ้งปากของเธออย่างเพลิดเพลิน ถึงตอนนี้นอกจากรูปร่างหน้าตาของเธอแล้วลีลาของเธอมันก็คุ้มค่าสมกับการรอคอยจริงๆ

เธอเริ่มรัวปากกับท่อนเนื้อของผมถี่ขึ้น  รวดเร็วขึ้นจนผมเองร้องแหกปากสองขาเกร็งจนต้องยกขึ้นบรรเทาความเสียว  ผมแทบจะแตกคาปากของเธออยู่แล้วหากปล่อยให้เธอทำไปมากกว่านี้  แต่ผมอยากจะซึมซาบกับรสพิศวาสของเธอมากกว่านี้  ผมจับหัวของเธอให้หยุดแล้วดึงหน้าของเธอให้ถอนปากออกจากดุ้นของผม  แล้วผลักให้เธอนอนหงายลงไป

และเธอเองก็รู้งานว่าขั้นต่อไปจะต้องเจออะไร  เธอรีบถอดเสื้อออกทันที  จากนั้นก็ถอดกางเกงขาสั้นออกตามด้วยยกทรงเผยให้เห็นสองเต้าอวบอิ่มน่าขยำซึ่งมีขนาดใหญ่เต็มมือ  แม้นในห้องจะมีแสงไฟสลัวๆ  แต่แสงต่ำๆก็ยังฉายให้เห็นความขาวสว่างจากเนื้อสาวที่นวลเนียนของเธอ  ทำเอาผมเคลิ้มลืมเรื่องราวที่ร้าวใจทุกสิ่งไปสิ้น  และขอบอกว่าอะไรก็หยุดกูไม่ได้แล้วในตอนนี้

เธอขยับไปที่หัวเตียงหยิบถุงยางออกมา "พี่ต้องใส่นี่น่ะก่ะ..."
"อื่อ.อ.อ...อ์...." ผมผงกหัวยอมรับข้อเสนอ
"พี่นี่พูดง่ายนะ..." เธอบอกแล้วฉีกซองถุงยาง  ก่อนจะเอามาครอบใส่ท่อนเนื้อของผมอย่างชำนาญ
"อายุเท่าไหร่หรอ?"
"เอ่อ.อ..อ์...๑๙ ก่ะ..."
"แล้วมาที่นี่ได้อย่างไง?"
"ตามเพื่อนมา  ตอนแรกก็รับจ้างทำงานทั่วไป  แต่อยู่ที่ไหนก็โดนนายจ้างผู้ชายปล้ำ  ไหนๆก็ชอบปล้ำกันดีนักนู๋เลยมาทำงานที่นี่เสียเลย  โดนแล้วได้ตังส์ดีกว่าโดนฟรีๆไม่พอ   บางทียังถูกเมียๆเค้าตบตีแล้วไล่ออกไม่ได้สักบาท..."
"หา......." คำตอบของเธอทำผมชักสะดุด
เธอนอนหงายลงไปแล้วถอดกางเกงในออก  เนินสวาทที่ไร้ขนอ้าแบะรอผมเสียบ  เธอร้องบอก "เอามาใส่เร็วๆเถอะพี่.."
"เอ่อ..อ....อ์...." ตอนนี้ผมชักสองจิตสองใจ  แต่อารมณ์ก็ยังพลุ่กพล่านอยู่

ผมสลัดเรื่องต่างๆในหัวออกแล้วโถมกายเข้าไปทาบทับร่างเปลือยของเธอ  แต่พอผมจะฟัดสองเต้าตรงหน้าให้สาแก่ใจผมก็ต้องชะงัก  เมื่อสองเต้าของเธอเข้ามาอยู่ใกล้ๆในระยะประชิดหน้ามากขึ้น  ผมก็เห็นว่ามีรอยช้ำๆจากรอยฟันที่ป้านหัวนมจนห้อเลือดทั้งสองข้าง  และในแสงไฟสลัวๆ  ก็ยังเห็นรอยเขียวช้ำอมม่วงที่เหมือนเกิดขึ้นจาการขบกัดอยู่รอบๆก้อนเนื้อเต้านมของเธอทั้งสองข้าง

เท่านั้นยังไม่พอเมื่อผมมองสำรวจจนทั่วตัวก็ยิ่งเห็นได้ชัดว่าเนื้อเนียนๆขาวๆของเธอนั้นมีรอยฟันอย่างนี้ไปแทบทั่วทุกแห่ง  มีทั้งรอยที่กำลังจะจาง รอยที่กำลังจะหาย  และรอยที่น่าจะเพิ่งเกิดขึ้นใหม่ถมทับกันอยู่เป็นวงหลาบรอบ  ผมชะงักแล้วเกิดอาการหดตัวและหดหู่ขึ้นมาทันที  ผมยันร่างขึ้นมานั่งข้างๆเธอ  ซึ่งเธอก็มองอย่างแปลกใจ

เธอมองหน้าผมแล้วถาม "เป็นอะไรไปล่ะพี่  ทำไมไม่ใส่เข้าไป..."
"เอ่อ..อ..อ...อ์....คิดถึงเมียน่ะ.." ผมตอบแบบไม่รู้จะตอบอะไร
"แล้ว...จะไม่....."
ผมถอนหายใจหนักๆ  "อื่อ.อ...อ...อ์...ไม่แล้ว...."
"อ้า...แล้วค่า...." เธอถามแบบเกรงๆ

ผมลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อย  ก่อนจะควักกระเป๋าตังส์ออกมาหยิบเงินส่งให้ 
"นี่ค่าตัวของเธอนะ...."
เธอยกมือไหว้ "ขอบคุณก่ะพี่...."

แต่ขณะผมจะเดินออกจากห้อง  ผมก็ย้อนกลับไปหาเธอที่กำลังแต่งตัว  เธอมองผมด้วยแววตาสงสัย

เธอถามมา "ลืมอะไรหรอก่ะ?"
"ปะ..ป่าว..ว..ว..ว์..." ผมบอกแล้วหยิบแบงค์พันออกมาส่งให้เธอ
"ค่าอะไรหรอก่ะ?" เธอไม่รับแต่กลับ
ผมบอกยิ้มๆ "เก็บเอาไว้ใช้ส่วนตัวนะ  แล้วก็เก็บเงินให้ได้เยอะๆ  ถ้ามันพอแล้วละก็  รีบกลับบ้านไปนะ..."
"ขอบคุณก่ะ..." เธอแม้นจะมีสีหน้างงๆปนทึ่งๆแต่ก็รับแล้วยกมือไหว้


-----000-----










เวลา  ๒๓ .๔๕ น.

บนถนนทางหลวงสายหนึ่ง 

ผมขับรถยนต์ไปเรื่อยๆมีจุดหมายอยู่ที่บ้าน

ความมืดโรยตัวลงมาคลุมทางหลวง แสงไฟจากหัวรถสาดจ้าไปเบื้องหน้าเหมือน นัยน์ตาพยัคฆ์ยามราตรี  ผมไม่รู้สึกล้าแม้ไม่ได้นอนเต็มอิ่มมาสองคืนกับการครุ่นคิดถึงปัญหาบางอย่าง  เหลือระยะทางอีกราวสองชั่วโมงกำลังจะถึงหมู่บ้านของผมบนถนนสภาพดีกับรถใหม่เอี่ยม ช่วยได้มาก  ผมกำลังจะกลับไปเผชิญสภาพรับความเป็นจริงในปัญหาที่ผมก่อขึ้น  นึกถึงแม่ เทพธิดาโรงแรม ที่ผมเพิ่งจากมาแล้ว  แอนตี้  บอดี้ ของผมถูกเธอกระตุ้นขึ้นมาไวเกินคาด  ชีวิตของเธอทำให้ผมมีกำลังใจอยู่สู้กับชีวิตบนโลกห่วยๆเน่าๆใบนี้  และพร้อมกลับไปเผชิญปัญหาสะสมทั้งหลายที่ผมหลบหนีมันมาอีกครั้ง....


ผมขับรถไปเรื่อยๆอย่างมีจุดหมาย  ภายในใจคิดคำนึง ขอบคุณมากๆ  แม่ เทพธิดาโรงแรม....


ด้วยไมตรีจิต    นีโอ.......

22 Jul 2011, 16:00

[delixis]

ครับผม ถึงจะไม่มีอะไรเสียวมาก แต่ก็สนุกในสไตล์ของคุณนีโอจริงๆ
ชอบครับ ชอบ

[adagio]

แนวนี้ดูสร้างสรรค์ เอาไปทำหนังอาร์ตๆได้เลยนะครับ
อารมณ์ประมาณ อนันดา พอนึกออกไหม555
ขอบคุณมากครับ

[xonly289482]

ขอบคุณครับ ไม่ใช่เสียวเเบบเพียว ๆ ได้อรรถรสไปอีกแบบ

[cd13579]

ค่อนข้างตีความหมายยากนะครับ ถ้าไม่เคยรู้สึกคล้ายๆกันน่าจะงงพอสมควร

[searat2523]

อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆครับ  ถึงแม้จะไม่ถึงขนาดเปลี่ยนความคิดในหัวไปเลย  แต่ก็ได้เห็นในอีกมุมมองหนึ่งเลยละครับ

[areja]

................................................

ใครจะอ่านผลงานทุกโพสต์ในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

................................................................................................................

กดอ่านก่อนอ่านผลงาน อาจารย์พี่นีโอ

https://xonly8.com/index.php?topic=169668.msg271389#msg271389

[pinmonkey]

ได้อารมณ์ความรู้สึกของสาว ๆ ที่ทำงานบริการชายหนุ่มทั้งหลายดีมากครับ บางทีอ่านแล้วก็รู้สึกสงสารพวกเธอเหมือนกันนะครับ ขอบคุณท่านมากครับ

[poison_react]

สมเป็นอาจารย์พี่นีโอครับ อรรถรสกินขาด มากกว่าอรรถรสคือข้อคิด ท่านทำให้ผมมีกำลังใจสู้เหมือนกันครับ ทุกอย่างมีทางออก มันต้องไปได้ครับ

[peddo]

นี่สิครับ คนจริง บอกไม่เสียบก็ไม่เสียว แต่ได้แง่คิด มาถูกเวลาเลยครับ ขอบคุณครับ

[johnywalker]

อ่านแล้วสนุกอยากติดตามถ้ามีภาคต่อไป แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไร
เพียงอยากจะบอกว่า เรื่องของคุณน่าอ่านกว่าเรื่องอื่น ๆ

[ponggunyuki2527]

ชอบอ่ะ งานดี เรื่องสั้นหักมุมดีชอบ

[earlybird]

คิดถึงเมีย อืม...น่าคิด คิดมากเลยทีนี้ 555 มันได้สติตอนไหน

[may_290607908]

ชีวิตจริงน่าเศร้ากว่านี้ก็มีครับ

[artmanna]

แบบนี้ก็สนุกดีนะครับ ไม่เสียวมากก้โอเคนะ