หนูได้แฟนเป็นคนงานก่อสร้าง ตอนที่ 3

[darkgiggs]

*ถ้าชอบขอฟีคแบ็คด้วยนะ

จังหวะชลมุนต่อสู้กัน น้ำฟ้าวิ่งไม่คิดชีวิตออกมาจากห้องน้ำ ไม่ได้เหลียวกลับไปมองเลยว่าเกิดอะไรขึ้น
วิ่งออกมาก็เจอกางเกงยีนส์ขาสั้นที่มันโยนออกมา แต่ไม่เจอกางเกงใน  เวลานั้นฟ้าไม่มีเวลาหาแล้ว เอาชีวิตไว้ก่อน
รีบคว้าเอากางเกงขาสั้นแล้ววิ่งกลับมาที่รถเบนซ์ C-class สีขาวที่จอดอยุ่หน้าไซต์งานทันที
ขึ้นรถได้ ฟ้าก็รีบใส่กางเกงอย่างฉุกละหุก แล้วบึ้งรถกลับคอนโดทันที โดยมีกางเกงขาสั้นตัวเดียว ส่วนเสื้อโดนฉีกกระจุยไปแล้ว
โชดดีที่น้ำมันเหลืออยุ่ครึ่งถัง น่าจะขับถึงคอนโดได้โดยไม่ต้องแวะเติมน้ำมัน ไม่อย่างนั้นล่ะก็แย่แน่ๆ
เพราะน้ำฟ้าตอนนี้น่ะเหรอ ใบหน้ามีมีน้ำควยของไอ้พวกตัวแสบเคลือบไว้ หน้าขาวข้นเหนียวไปหมด  ผมฟูยุ่งเหยิง
ขับรถไปน้ำควยพวกมันก็ไหลย้อยเป็นสายจากใบหน้าลงมาถึงนม ไหลยาวถึงหน้าขา  จนเบาะรถเบนซ์เจิงนองไปด้วยน้ำควย
ที่มือของฟ้าก็มีแต่เปียกน้ำควย จับพวกมาลัยขับไปทั้งเปียกๆน้ำควยแบบนั้นเลยตลอดทาง
ด้วยความตกใจ สติไม่อยุ่กับเนื้อกับตัวเลยไม่ได้เช็ดอะไร  ได้แค่รวบผมมาข้างหน้าบังนมไว้
และคอยเอานิ้วปาดน้ำควยมันออกจากตา พอให้มองทางได้บ้าง ในใจคิดอย่างเดียวว่าพ้นฝันร้ายแล้ว
และยังมีดีที่ไม่ได้เสียตัวให้พวกมัน  น้ำฟ้าร้องไห้ไม่หยุดเลยค่ะ ตลอดทางจนถึงคอนโด

ระยะทางกว่า 100 กิโล น้องฟ้าขับรถมาถึงคอนโดเป็นเวลาเกือบตี 2 คอนโดน้ำฟ้าเป็นคอนโดหรู  7 ชั้น 
น้ำฟ้าอาศัยอยู่ที่ ชั้นสูงสุดของอาคาร เป็น ห้องเพนเฮ้า หรูหรากว้างขว้าง 150 ตรม.  ราคากว่า 10 ล้านบาท
ตกแต่งด้วยโทนสีขาวเป็นหลัก ไฟดาวไลท์สีเหลือง เฟอร์นิเจอร์ครบเซทหรูหรา
คุณพ่อท่านซื้อให้เป็นของขวัญที่ฟ้าสอบเข้าได้คะแนนสูงสุดของคณะ ด้วยความหวงลูกสาวสุดที่รัก ไม่อยากให้พักในหอ
เลี้ยวเข้าลานจอดรถ เจอลุงชิต นั่งดูทีวีอยู่ในตู้ยาม
น้ำฟ้าที่มีน้ำควยเคลือบเต็มหน้า พยายามก้มหน้าสุดๆ รวบเส้นผมบังหน้าบังอกเปลีอยเปล่า และไม่ยอมเปิดไฟในรถ 
ภาวนาว่าลุงยามจะไม่เห็นภาพอุจาดตา
"เอ๊ะ ใช่คุณน้ำฟ้าหรือเปล่าครับ"  ลุงชิต เปิดกระจกตู้ยามแล้วร้องถาม
น้ำฟ้าไม่พูด แต่ยกมือทำนิ้ว  Ok ให้ยามชิต แบบไม่มองหน้า, ลุงชิตจึงเปิดแนวกั้นให้แบบงงๆ เพราะแกก็จำรถน้ำฟ้าได้อยู่
น้ำฟ้าโล่งอก แล้วรีบขับรถไปที่ลานจอดรถทันที "ค่อยยังชั่ว" น้ำฟ้าพูดกับตัวเอง เพราะได้ที่จอดติดกับลิฟท์พอดี
ฟ้าหลังซ้ายหันขวาไม่มีใคร  รีบเปิดประตูรถเข้าลิฟท์ทันที
ลิฟท์ค่อยๆเคลื่อนขึ้นไปที่ละชั้น  ฟ้ายืนกอดอกอยู่ในลิฟท์ แต่ละวินาทีช่างยาวนาน เหมือนมันเดินช้ากว่าทุกวัน
หลับตาภาวนาขอไม่ให้ใครมาเจอตัวเองในสภาพนี้เลย
แม้น้ำควยไหลออไปเยอะแล้ว แต่ยังเยิ้มอยู่ น้ำควยไม่น้อยหยดแหมะลงที่พื้นลิทฟ์ " ติ้ง...ติ้ง.. " เป็นหยดๆ
ในคอนโดเงียบฉี่ไม่มีใคร  ถึงชั้น 7 น้ำฟ้าก็รีบวิ่งกลับเข้าห้องเพนเฮ้าอย่างราบรื่น



น้ำฟ้าเข้าห้องน้ำ มองตัวเองในกระจก "หมดเวรหมดกรรมซักที" แล้วก็อาบน้ำล้างน้ำควยออก
สำรวจความเสียหาย เธอดีใจว่าร่างกายยังดูดี ไม่ได้บอบช้ำมากเท่าไร  และยังไม่ได้เสียตัวให้พวกสารเลวนั้น
แล้วเธอก็ทิ้งตัวลงนอนหลับไปบนเตียงคิงไซค์แสนนุ่ม

ตื่นเช้ามาวันนี้มีเรียนช่วงเช้า น้ำฟ้าแต่งตัวไปเรียนตามปกติ แต่ยังหลอนกับเหตุการณ์เมื่อวาน
วันนี้ฟ้าไม่ได้แต่งชุดรัดติ้วกระโปรงคืบเดียวเหมือนทุกวัน ใส่กระโปรงยาวคลุมเข่า  แต่ยังใส่เสื้อรัดๆที่ซุกซ้อนหน้าอก36" เหมือนเดิม
เพราะฟ้ามีแต่เสื้อนักศึกษาแบบนี้ เดินมาเข้าลิฟท์ เจอกับป้าอร ป้าอรเป็นแม่บ้านประจำชั้น 7 เข้าพอดี
"อรุณสวัสดิ์ หนูฟ้า, วันนี้มีเรียนแต่เช้าเลยนะ" ป้าอรทักทาย
"อ่อ ใช่คะ" ฟ้าตอบสั้นๆ
"เมื่อคืนน่ะ ไม่รู้ใครมาอ้วกใส่ลิฟท์ เหม็นไปหมดเลย" ป้าอรบ่น ฟ้าได้แต่อึ้งๆ กลัวว่าป้าอรจะพูดอะไรต่อ
"เนี่ย แถมยังมีอ้วกหยดตามพื้นด้วยนะ ตลอดทางชั้น 7 เลย ป้าว่าต้องเป็นคนชั้น 7 แน่ๆ, คนสมัยนี้เมาแล้วทิ้งสวะให้คนอื่นเก็บ"
ฟ้าหน้าชาๆ คิดในใจ....ป้าอรคงนึกไม่ถึงหรอกว่าไม่ใช่อ้วก แต่มันเป็นน้ำควยของพวกสารเลวที่ไหลเยิ้มออกจากหน้าฟ้าเองนี่ละ
"แย่เนอะ ป้า" ฟ้าตอบตัดบทให้จบๆไป

ลงจากลิฟท์ฟ้าก็เดินมาที่รถเบนซ์สีขาว เปิดประตูเข้าไป ฉุนกึกกกกกก เหม็นคาวเหมือนมีอะไรตาย
"โถเอยย ลืมไปเลย ทำไงดีละ" ฟ้าอุทาน เมื่อมองเข้าไปในรถ มีคราบน้ำควยเจิงนองอยู่ที่เบาะ ที่พวกมาลัยเป็นคราบแห้งๆ
คอนโทรลบรถ บางส่วนแห้งแก๊ก บางส่วนยังไม่แห้งก็ส่งกลิ่นคาวเหม็นหึ่งไปทั้งคัน   
น้ำฟ้าเสียสละผ้าขนหนูปูเบาะนั่งชั่วคราว แล้วก็ขับรถไปเข้าคาร์แคร์ที่ไกลที่สุดอีกฝากของเมือง กะว่าไม่มีใครรู้จัก
"มาล้างรถ มีคนเมาอ้วกใส่ ล้างภายในด้วยนะคะ" ฟ้าบอกเด็กรับรถที่คาร์แคร์แห่งนึงที่อยู่อีกฝากของเมือง
แล้วเธอก็เข้าไปนั่งรถในห้องรับแขกติดแอร์ ไม่วายพวกเด็กพม่าล้างรถไปก็หันมามองน้ำฟ้ำไป พากันซุบซิบหัวเราะคิกคัก
ฟ้าว่าพวกมันคงรู้แน่ๆว่าน้ำคาวๆที่เลอะไม่ใช่อ้วก แต่เป็นน้ำควย ฟ้าได้แต่ทำใจ รู้ก็รู้ไป เพราะคิดว่าโซนนี้คงไม่มีใครรู้จักฟ้า



"ฮัลโหล คุณพ่อโทรมาแต่เช้าเลยนะคะ"  นายพลสุรศักดิ์ คุณพ่อน้ำฟ้า โทรมาหาขณะกำลังนั่งรอล้างรถ
"ลูกฟ้า ช่วงนี้อย่าไปไซต์งานนะ มันอันตราย" คุณพ่อพูดด้วยน้ำเสียงกังวล
"ทำไมละคะคุณพ่อ" น้ำฝนถามกลับ หัวใจเต้นตุ๊บๆลงมาอยู่ที่ตาตุ้ม คิดว่าคุณพ่อจะรู้เรื่อง
"เมื่อคืนน่ะสิ มีพวกเด็กแว๊นมามั่วสุมที่รีสอร์ทเรา ช่างคำปุนเห็นเข้าเลยไปไล่พวกมัน" คุณพ่อตอบ
น้ำฟ้าอึ้ง เมื่อทราบว่าที่แท้ชายคนนั้นเป็นลุงคำปุน  แต่ก็ยังหวาดเสียวว่าพ่อรู้อะไรบ้าง ลุงคำปุนจะพูดในสิ่งที่เห็นหรือป่าว
"อ้าวว แล้วเหตุการณ์เป็นยังไงบ้างค่ะ" น้ำฟ้าถามคุณพ่อต่อ
"ช่างคำปุนโดนมีดแทงปอดทะลุอยู่ห้อง ICU โรงบาลAในตัวเมือง พวกนั้นโดนยิงตายไปคนนึง ช่วงนี้อย่าไปไซต์งานนะลูกฟ้า"
น้ำฟ้าอ้าปากค้าง ไม่คาดคิดว่าเหตุการณ์จะรุนแรงบานปลายขนาดนี้
"ค่ะ คุณพ่อ น้ำฟ้าทราบแล้ว, สวัสดีคะคุณพ่อ" ตู๊ดๆ น้ำฟ้าวางสาย นั่งครุ่นคิด
ทั้งนึกขอบคุณและสงสารลุงคำปุนที่มาช่วยตัวเองจนต้องเข้าห้อง ICU
ใจนึงก็นึกกลัวว่าลุงคำปุนเห็นอะไรแค่ไหน แล้วถ้าแกฟื้นขึ้นมาจะเล่าให้ใครฟังหรือป่าว น้ำฟ้าเป็นกังวล

พอล้างรถเสร็จ ฟ้าก็บึ้งรถเบนซ์ไปที่โรงบาลทันที โดดเรียนภาคเช้า
พอไปถึงโรงบาลA ฟ้าก็ไปตามหาลุงคำปุนทันที ก็พบว่าแกออกมาจากห้อง ICU แล้ว พ้นขีดอันตราย
ย้ายมานอนอยู่ห้องพักฟื้น โดยมีผู้หญิงอายุราว 55 ปี ตัวใหญ่อ้วนๆ ผิวดำ นั่งเฝ้าอยู่ปลายเตียง
"สวัสดีคะ ป้าคงเป็น...." น้ำเอ่ยทักทาย
"ป้าชื่อดวงจ๊ะ คุณหนู ป้าเป็นเมียของคำปุน" ป้าดวงตอบด้วยสีหน้าเศร้าหมอง /ป้าดวงแกจำน้ำฟ้าได้ตอนดูงานกับพ่อรอบก่อน
"ลุงคำปุนอาการเป็นบ้างคะ" น้ำฟ้าถาม
"พ้นขีดอันตรายแล้วละคะคุณหนู โถเอ้ย...ป้าเคยบอกมันแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับพวกเด็กแว๊นพวกนั้น มันเมายา"
"นี่ก็ไม่รู้ยังไง ถึงไปมีเรื่องกับพวกมันได้  หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ โดนแทงเกือบตาย ไหนจะมีคดียิงมันตายอีก ผัวป้ามันโง่"
ป้าดวงพูดทั้งร้องไห้ไป
"ไม่หรอกคะป้า สามีคุณป้าเป็นคนกล้าหาญ" น้ำฟ้าซึ้งน้ำตาซึม ที่ลุงคำปุนมาช่วยตนเองไว้ 
ทั้งที่ไม่ได้เป็นญาติหรือสนิทอะไรกันเลย
"ส่วนเรื่องคดี ไม่ต้องห่วง, น้ำฟ้าจะให้คุณพ่อเคลียร์ให้ ฝ่ายเราไม่ผิดอยู่แล้ว" น้ำฟ้ากุมมือคุณป้าปลอบใจ

น้ำฟ้าลงมาที่ชั้นล่าง หาตู้ ATM กดเงินออกมา 5 หมื่นบาท แล้วกลับไปที่ห้อง
"ป้าดวงคะ นี่เป็นค่าทำขวัญ ป้ารับไว้นะ" น้ำฟ้ายื่นเงิน 5 หมื่นบาทให้ป้าดวง
"คุณหนูไม่ได้ทำอะไรผิด คุณหนูจะเอาเงินให้ป้าทำไม" ป้าดวงยื่นเงินคืน
น้ำฟ้านึกในใจ....ฟ้านี่แหล่ะที่ผิด ที่ไปเสียท่าให้พวกสารเลวนั้นทำระยำ ถ้าไม่เพราะฟ้า ลุงคำปุนคงไม่ปางตายแบบนี้
.......แต่ไม่สามารถเล่าความจริงข้อนี้ให้ป้ารู้ได้
"รับไว้เถอะคะ ลุงคำปุนกับป้าทำงานให้คุณพ่อ ถือว่านี่เป็นค่าใช้จ่ายตอนพักฟื้นจากฟ้าและคุณพ่อนะคะ" ป้าดวงไหว้ขอบคุณแล้วก็รับเงินไว้

น้ำฟ้ากลับเข้ามาเรีย ด้วยใจลอยๆตลอดช่วงบ่าย สับสนกับเหตุการณ์สารพัดที่เกิดขึ้นในคืนเดียว
"เห้ย น้ำฟ้า ทำไมแกไม่มาเรียนภาคเช้าวะ" ตุ๊กตา สาวสวยเพื่อนสนิทเรียนห้องเดียวกันของน้ำฟ้า เจ้าของสัดส่วน 34-25-36
คู่หูรับงานพริตตี้ด้วยกันกับฟ้า ทั้งคู่เป็นสมาชิกทีมนางฟ้าประจำมหาลัย
"ชั้นเพลียๆน่ะแก ไม่มีอะไรหรอก" น้ำฟ้าตอบตุ๊กตาปัด
ตกช่วงเย็น เรียนคาบสุดท้าย
"ฮัลโหล..." ฟ้ารับสายโทรศัพท์
"พี่โทรหาตั้งหลายรอบ ทำไมไม่รับเลย" ปกรณ์แฟนหนุ่ม อาชีพนายแบบ ขาวตี๋ สูงหล่อ ฐานะทางบ้านด้อยกว่าน้ำฟ้าหน่อย แต่ก็เข้าขั้นรวย
ปกรณ์อายุมากกว่า 2 ปี  วางแผนจะแต่งงานกันหลังน้ำฟ้าเรียนจบและจะไปบริหารรีสอร์ทด้วยกัน
"ฟ้าเหนื่อยๆ เพลียๆอะคะ ช่วงนี้ขอเวลาเป็นส่วนตัวหน่อยนะ" น้ำฟ้าตอบกลับแฟนหนุ่ม
" อืมม ถึงพี่ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ตามใจนะ มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอก" ปกรณ์แสดงความเป็นห่วง
"ค่ะ พี่ปกรณ์" น้ำฟ้าตอบด้วยเสียงอ่อนเพลีย พลางนึกในใจว่า ในเวลาที่เธอต้องการความช่วยเหลือที่สุด
แฟนหนุ่มของเธอก็ช่วยอะไรไม่ได้ เมื่อคืนเกือบจะเสียแฟนตัวเองไปเป็นเมียของพวกติดยาแท้ๆ 
เกือบต้องท้อง และเกือบเป็นทาสกระหรี่ของพวกนั้นไปแล้ว  แถมยังนั่งขับรถแช่น้ำควยคนอื่นมาทั้งคืน
"เฮ้ออ..." ฟ้าวางสายแล้วถอนหายใจยาว

2 เดือนผ่านไป....
ชีวิตของน้ำฟ้ากลับสู่ชีวิตปกติ รับงานพริตตี้,ถ่ายแบบด้วยกันกับตุ๊กตาเพื่อนสนิทและบรรดาทีมนางฟ้าเหมือนเดิม
ยกเว้นเรื่องเดียว คือ ค่อนข้างห่างเหินกับพี่ปกรณ์ไปบ้างคะ ไม่ได้เลิกนะ เจอกันตามงานอีเว้ทก็คุย แต่ไม่ค่อยได้นัดเจอ
ฝั่งลุงคำปุน อาการดีขึ้นมาก เริ่มกลับมาทำงานที่ไซค์ก่อสร้างได้บ้างแล้ว
เย็นวันนึง...หลังจากเลิกเรียน ราว 6 โมงเย็น ฟ้าเลี้ยวรถเข้าลานจอดรถของคอนโด
เจอลุงคำปุนยื่นรอดักอยู่หน้าตู้ยาม แกใส่เสื้อแจ๊คเก้ตลายทหารตัวเก่ง และเป็นตัวเดียวทีแกมี
ฟ้าเห็นรอบก่อนก็ใส่ตัวนี้ ใกล้ๆมีมอเตอร์ไซค์เก่าๆจอดอยู่ แกขี่มาจากบนดอยกว่า 100 กิโล
"อ้าวว ลุงคำปุน หายดีแล้วเหรอ แล้วมาได้ยังไงเนี่ย" น้ำฟ้าลดกระจกทักทายและยิ้มกว้างให้กับลุง
ลุงแกรู้ที่อยู่น้ำฟ้า จากการเคยมากับสถาปนิกและโฟร์แมนตอนมาบรีฟสระว่ายของน้ำฟ้า ที่ฟ้าเป็นคนออกไอเดียดีไซน์
"ลุงเอาเงินมาคืนครับ คุณหนู" ลุงคำปุนมายืนข้างๆรถเบนซ์ หน้านิ่งพูดด้วยน้ำเสียงซือๆ แล้วยื่นเงินที่อยู่ในซองคืนให้
"อ้าว...." น้ำฟ้าทำหน้างงๆ ครุ่นคิดว่าลุงแกทำไมถึงเอามาคืน
"งั้นลุงขึ้นมาดื่มน้ำก่อนนะ ขี่รถมาตั้งไกล"  น้ำฟ้าเองอยากจะคุยกับลุง และยังคาใจเหตุการณ์วันนั้น อยากจะถามหลายอย่าง
"ไม่ดีกว่าครับ ลุงเนื้อตัวสปรกเดียวทำห้องคุณหนูเลอะ"  ลุงคำปุนตอบอย่างเกรงใจ
"ถ้าลุงไม่ขึ้นมา หนูจะไม่รับเงินคืน " น้ำฟ้ายืนคำขาด และ ยื่นซองเงินคืนให้
"....งั้นก็ได้ครับ คุณหนู" ลุงคำปุนตอบ

[adagio]

ได้กับลุงแน่นอนครับ
ติดตามๆๆๆๆๆ

[midnightblusie]

ต้องมาติดตามซะหน่อยแล้ว

[cd13579]

ลุงเป็นพ่อพระจริงๆ แต่ดีจริงหรือแกล้งดีวะ ช่วงนี้ขี้ระแวงคนจริงๆอะ

[outsider]

เข้าทางลุงเลยหนูฟ้า

[7946410]

อย่าวางใจคนมาก เดี๋่ยวจะเสียใจ โดนอีกรอบนะน้องฟ้า  ขอบคุณมาก

[fantastica]

เสร็จคุณลุงแน่ๆ

[dwarf]

ขอบคุณครับ...อ่านถึงช่วงนี้เดาได้ยากเหลือเกินว่า..น้องฟ้าจะได้...เอ้ย..จะเสียท่าหรือยินยอมให้คนงานก่อสร้างคนไหน

[naitoom]

เรื่องกระจ่างแล้ว ลูงคำปุ่นนี่เอง แต่ไม่น่าจะใช่คนที่จะมาเป็นแฟนคุณหนูหรอกนะ เพราะดูซื่อๆและมีเมียแล้ว
น่าจะเป็นหลานหรือลูกของลุงคำปุ่นมั้งครับ

[bammeister]

สนุกมากเลยครับ
ขอติดตาม

[maioz]

นี่สนะที่เค้าเรียกว่า ทำดีได้เย็ด เอ้ย!!!ทำดีได้ดี

[jinpin]

ต้องตอบแทนลุงนะครับ

[thmaysa2016]

ลุงได้แน่ใช่ไหมครับ ขอบคุณครับ

[darkseeker]

ลุงจะมาแนวไหน จะได้กับน้องฟ้าหรือไม่  (ผมเอาใจช่วยลุงนะ) รอลุ้นตอนต่อไป

ขอบคุณมากครับ

[strikef.]

ขอบคุณครับ สวัสดีปีใหม่ครับ เนื้อเรื่องเดาไม่ออกจริงๆ ครับว่าจะไปทางไหนต่อ หวังว่าลุงจะเป็นคนดีจริงๆ