ทิฐิหรือความเกลียด 4

[twintower]

***จากผู้เขียน ตอนนี้ไม่มีบทเสียวนะครับ ขอบอกไว้ก่อนครับ***

ผ่านไป 2-3 วัน หลังจากที่ผู้เป็นอดีตสามีมาเยี่ยม แม่กับน้าของมิ่งได้ไปถือศีลที่วัดอีกอำเภอ ทำให้มิ่งอยู่บ้านดูแลไร่คนเดียว หลังจากที่มิ่งกลับจากสวนได้ไปแวะทานข้าวที่รีสอร์ท ก่อนจะขับรถกลับบ้านในตอนค่ำ แต่ช่วงก่อนจะถึงบ้าน มิ่งสังเกตเห็นรถกระบะคันหนึ่งจอดอยู่ มิ่งขับผ่านก่อนมองไปที่กระจกมองหลัง แต่ไม่เห็นอะไร เพราะรถคันนั้นติดฟิลม์ดำสนิท  แต่ด้วยปฏิภาณที่ฝึกฝนมาอย่างดี อดีตเนวี่ซีลนั้นจำป้ายทะเบียนได้ทันทีแม้จะเห็นแค่แว้บเดียว  มิ่งลงไปเปิดประตูรั้วก่อนขับเข้าไปในบ้านแล้วกลับไปปิดพร้อมล็อคกุญแจ  โดยมีเจ้าเขี้ยววิ่งตามมาไม่ห่าง  พร้อมเห่าด้วยความดีใจที่เห็นมิ่ง

"ไง เหงาละสิไม่มีคนอยู่ เดี๋ยวเอาเนื้อต้มให้กิน  อาหารเม็ดไม่ถูกปากหรอก รอแป็บนึง"

มิ่งก้มลงไปเล่นกับเจ้าเขี้ยวพร้อมคุยด้วยก่อนที่ตัวเองจะเดินขึ้นบ้านเข้าไปในครัวเพื่ออุ่นเนื้อที่ต้มไว้เมื่อเช้า  จนเห็นว่าเริ่มร้อน มิ่งเอาเนื้อ มาหั่นเป็นชิ้นๆ  แล้วใส่จานโฟมถือลงไปให้เจ้าเขี้ยวที่ยืนรออยู่ตรงบันได ที่แสดงความดีใจพร้อมเสียงร้องเมื่อได้กลิ่นของโปรดที่มิ่งจะทำให้กินทุกวัน    มิ่งยืนดู เจ้าเขี้ยวจัดการกับของโปรดสักพักแล้วเดินเข้าบ้านขึ้นไปบนห้องนอน มิ่งมองไปทีบนโต๊ะเขียนหนังสือ   แล้วหยิบกล่องที่ใส่เหรียญเนวี่ครอสกับเหรียญซิสเวอร์สตาร์ขึ้นมาดู มิ่งดูแลรักษาเครื่องหมายทุกอย่าที่นำกลับมาอย่างดีและหวังว่าตนเองคงจะไม่มีวันได้กลับไปเกี่ยวข้องกับที่มาของเครื่องหมายเหล่านี้อีกต่อไป 

แล้ววางข้างๆกล่องที่เก็บเครื่องหมาย Trident  พร้อมยิ้มออกมาที่น้าอยากให้เอาเครื่องหมายพวกนี้ไปตั้งโชว์ที่ตู้โชว์ แต่เจ้าตัวไม่ยอมบอกว่าขอเก็บไว้ดีกว่า  แต่มิ่งได้ยินเสียงเจ้าเขี้ยวเห่ากรรโชก สัญชาติญาณของมิ่งบอกว่าต้องมีอะไรแน่นอน  มิ่งไปยืนตรงริมหน้าต่างแล้วลอบมองออกไป ก็ไม่เห็นอะไร  มิ่งเดินมาเปิดตู้หยิบเอา Sig Sauer P 226 ปืนคู่มือที่ใช้ตั้งแต่อยู่หน่วยซีลขึ้นมา

ปืนกระบอกนี้มิ่งเอาเข้ามาโดยวิธีพิเศษผ่านทางสถานทูตสหรัฐ  ก่อนเสียบแม็คเข้าในตัวปืนแล้วเลื่อนลูกขึ้นลำ พร้อมตรวจดูเซฟปืนว่ายังอยู่ในตำแหน่ง    มิ่งเดินลงมาข้างล่าง  ก่อนทำเป็นส่งเสียงดุเจ้าเขี้ยว  แต่ตัวเองเดินออกทางประตูครัว โชคดีที่มีรองเท้าผ้าใบที่ตัวเองใส่ออกกำลังกายทุกวันอยู่ตรงหลังบ้านเพราะเมื่อเช้าหลังจากมิ่งออกกำลังกายเสร็จก็เดินเข้าทางด้านหลังบ้าน   มิ่งเดินเลียบตัวบ้านมาตรงโรงจอดรถเก่าที่ตอนนี้ดัดแปลงเป็นลานออกกำลังกายของตนเอง บริเวณนั้นยังมืดอยู่เพราะมิ่งไม่ได้เปิดไฟ

เจ้าเขี้ยวที่ยืนอยู่ตรงบันไดบ้านมองไปทางรั้วพร้อมเห่ากรรโชกขนตั้งฟู  มิ่งเดินย่อตัวเหมือนตอนที่อยู่ในสงคราม เลียบรั้วบ้านไป   ก่อนไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่แล้วมองไปตรงจุดที่เจ้าเขี้ยวจ้องอยู่    มิ่งเห็นเงามืดๆอยู่สองเงาที่พึ่งปีนรั้วเข้ามา พร้อมมีเป้สะพายหลังทั้งสองคน ร่างทั้งสองนั้น เดินแยกจากกันมีร่างหนึ่งเดินมาทางที่มิ่งซุ่มอยู่  เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าเขี้ยววิ่งพุ่งเข้าใส่อีกร่าง พร้อมกับมีเสียงร้อง

"เฮ้ยช่วยกูด้วย หมาจะกัดกูมันไม่ได้ล่ามไว้"

ไอ้คนที่่เดินย่องมาทางมิ่งจะหันกลับไปช่วยเพื่อน  แต่มิ่งพุ่งไปประชิดตัวทันที ก่อนจะเอาสันมือสับไปที่คอ ทำเอาร่างนั้นสลบร่วงไปกองกับพื้น มิ่งก้มไปกระชากคอเสื้อขึ้นมาเพื่อดูให้แน่ใจ  ก่อนเดินอย่างใจเย็นไปที่อีกคนที่กำลังร้องโหยหวนให้เพื่อนช่วยเพราะถูกเจ้าเขี้ยวฟัดอยู่  มิ่งเดินเข้าไปใกล้ ก่อนดึงปลอกคอเจ้าเขี้ยวและบอกว่า

"เขี้ยว พอๆๆ หยุดๆๆๆ พอก่อน"

หมาแสนรู้แม้จะไม่เคยได้รับการฝึกอย่างถูกวิธีแต่ก็รู้ว่าเจ้านายหมายถึงอะไร หยุดลงเขี้ยวทันที มิ่งดึงเจ้าเขี้ยวมายืนข้างๆซึ่งมันยังขู่คำรามร่างทีโชกเลือดนั้นอยู่  แต่พอมันรู้ตัวมันลุกขึ้นทำท่าจะวิ่งหนีไปทางประตู  อดีตครูฝึกหน่วยซีลที่ยืนระวังอยู่แล้ว  ง้างเท้าเตะไปเต็มแรงที่ต้นแขนข้างขวาของผู้บุกรุก ทำเอามันทรุดลงพร้อมร้องโอดโอย  มิ่งมั่นใจว่ากระดูกต้นแขนมันหักแน่น มิ่งหันไปบอกเจ้าเขี้ยวว่า

"เขี้ยวเฝ้าไว้ก่อน"

เจ้าหมาแสนรู้ทำตามคำสั่งของเจ้านายอย่างดียืนส่งเสียงขู่ร่างที่นอนร้องกลิ้งไปมาอยู่บนพ้น  มิ่งเดินกลับไปตรงที่คนที่ถูกตนเองน็อคให้สลบแล้วลากตรงเป้ที่มันสะพายเอามาใกล้กับโรงรถเก่า  พร้อมกับหยิบโซ่ที่ใช้ล่ามเจ้าเขี้ยวไปด้วยมิ่งปลดเป้ของมันก่อน ที่จะเอาโซ่ไปมัดมือไพล่หลังเจ้าคนที่ถูกเจ้าเขี้ยวฟัด ซึ่งร่างมันโชกเลือด และร้องอุทธรณ์ ตอนโดนมัดว่า

"โอ๊ยพี่ครับ ช่วยผมด้วย แขนผมหัก"

มิ่งไม่ตอบอะไร  พอมัดเสร็จมิ่งลากตัวมันมาใกล้ๆเพื่อนของมันที่สลบ   ก่อนไปเอาเชือกที่ตัวใช้กระโดดออกกำลังกายมามัดขาอีกที  แล้วปล่อยให้มันร้องครวญครางต่อไป โดยที่เจ้าเขี้ยวยืนจ้องมองอยู่ใกล้   มิ่งลากไอ้คนที่สลบไปมัดบนเก้าอี้ที่ตัวเองใช้เวลาซิตอัพ เอาหัวไว้ทางที่ลาดต่ำ แล้วหันไปสำรวจหมาของตัวเองจนทั่ว  ก็พบว่าเจ้าเขี้ยวไม่เป็นอะไรนอกจากมีเลือดของไอ้คนที่โดนกัดเปื้อนอยู่ตรงเขี้ยวกับตรงปากมิ่งเอาผ้าเช็ดหน้าตัวเองมาเช็ดเลือดที่เปื้อนให้เกลี้ยงแล้วเอาผ้าผืนนั้น ไปมัดปากไอ้คนที่โอดครวญอยู่ ก่อนขู่ไปว่า

"ถ้ามึงยังไม่เลิกแหกปาก กูเอาลูกปืนยัดใส่สมองมึงแน่"

มิ่งพูดพร้อมชักปืนที่เหน็บอยู่ด้านหลังเอามาให้เห็น ซึ่งมันตาเหลือกและหุบปากทันที  มิ่งหันไปมองเป้ที่มันทั้งคู่สะพายมา ในเป้มีกระบอกน้ำมันและผ้าอยู่ ส่วนไอ้คนที่สลบมิ่งไปค้นตัวได้มีดปลายแหลมมา 1 ด้ามกับปืนลูกโม่1 กระบอก ส่วนไอ้คนที่โดนมัดมีปืนลูกโม่เหน็บหลังอยู่ แต่ไม่โอกาสได้ใช้ มิ่งปลดลูกโม่ออกมาดูพบว่ามีปืนทั้งสองกระบอกลูกอยู่ครบ 6นัดแต่ไม่มีลูกสำรองแล้วโทรศัพท์คนละเครื่อง มิ่งไปหยิบเอาขันน้ำที่รองไว้ให้เจ้าเขี้ยวดื่มซึ่งยังมีน้ำเหลืออยู่ครึ่งขัน ถือไปทางไอ้คนที่ถูกมัดบนเก้าอี้     แต่ก็ต้องหันไปมองเจ้าของน้ำดื่มที่มองมาแบบไม่พอใจเท่าไหร่  มิ่งจึงบอกไปว่า

"เออนะ  เดี๋ยวรินให้ใหม่  แถมนมให้ด้วย"

มันกระดิกหางรับแล้วหันไปมองไอ้คนที่ถูกมัดอยู่    มิ่งเอาน้ำไปสาดหน้าไอ้คนที่ถูกมัดบนเก้าอี้  แล้วเอาเท้าเขี่ยแรงๆไปที่เอว มันสะดุ้งฟื้นขึ้นมาทันทีแล้วมองไปรอบ  ก่อนเห็นพญามัจจุราชยืนอยู่ใกล้และเพื่อนที่มาด้วยโดนมัดอยู่ มันมองไปมิ่งอย่างหวาดๆ แต่ไม่พูดอะไร มิ่งถามมันไปว่า

"พวกมึงมาทำอะไร"

"ผมจะมาขโมยผลไม้ในสวนครับพี่"

มิ่งเอาสันมือทุบไปที่ท้องมันถึงจะไม่แรงเท่าไหร่แต่มันก็สะดุ้งออกมา

"เอาตรงๆ จะไม่เจ็บไปกว่านี้"

"กูไม่พูด  มึงส่งกูไปให้ตำรวจพวกกูก็หลุดมึงรู้จักกูน้อยไป พวกกูเส้นใหญ่"

ด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย มิ่งหยิบเอาปืนก่อนปลดเซฟแล้วจ่อไปตรงหน้าผากมัน แล้วบอกว่า

"นับ 3 ไม่บอกมึงตาย 1"

มันที่สีหน้าหวาดกลัวรีบพูดออกเพราะความกลัวตาย

"มีคนชื่อ ชื่อ ชื่อไวย์จ้างพวกผมให้มาเผาบ้านพี่ครับ"

มิ่งหยุดไปนิดนึงเพราะชื่อนี้มันเป็นชื่อลูกคนเล็กของผู้เป็นพ่อ แต่มิ่งที่ผ่านการสอบเชลยมานักต่อนักแล้วยิ้มออกมาอย่างเหี้ยมเกรียมแล้วบอกว่า

"พวกมึงรู้อะไรไหม  กูเคยสอบเชลยไอ้พวกก่อการร้ายนะไอ้พวกนี้มันหัวแข็งนี้แม่งไม่ยอมพูดอะไรเลย พอพูดพวกมันก็อ้างอัลเลาะห์อย่างเดียวหรือไม่ก็พูดเรื่องโกหก ฉิบหายวายป่วง  แต่กูมีวิธี  โดนเข้าไปไม่กี่ครั้งพวกมันพูดความจริงไม่หยุดหวะ"

"มึงจะทำอะไรกูก็เชิญ  กูไม่กลัวหรอกไอ้กระจอกอย่างมึงนะ ปืนกระบอกเดียวกับหมาตัวเดียวกูไม่กลัว"

มันยังปากแข็งบอกมาแต่คนที่ผ่านมาเยอะดูออกว่ามันกลัว   มิ่งเดินทางบันไดแล้วหยิบผ้าเช็ดเท้าพร้อมเดินไปถังน้ำที่ใช้ล้างรถมารองน้ำ ก่อนเดินกลับมา มันมองมาที่มิ่งด้วยสายตาที่หวาดกลัว พอๆกับเพื่อนของมันที่เบิ่งตามองมาด้วยสายตาแบบเดียวกันเพราะไม่รู้จะโดนอะไรจากชายร่างใหญ่ ที่มันรู้ว่าเป็นแค่อดีตทหารเท่านั้น มิ่งเอาผ้าเช็ดเท้าที่เคยเป็นผ้าเช็ดตัว มาคลุมตรงปากของมันแล้วมัดหลวมๆ ก่อนสบตามันแล้วบอกว่า

"ให้โอกาสอีกหน ใครจ้างมา"

"ผมๆๆ บอกแล้วพี่คนชื่อไวย์ ไม่เชื่อพี่ถามเพื่อนผมได้"

"โอกาสหมดแล้ววะ  จะตายแล้วยังโกหกอีก"

มิ่งพูดจบเอาน้ำในถังที่รองมาราดลงไปตรงปากของมันน้ำจากถังเทเข้าทั้งปากทั้งทางจมูก  มันดิ้นพล่านร้องขอชีวิตทันที ถึงมันจะปิดปากน้ำก็ไหลเข้าทางจมูก  มิ่งราดไปไม่ถึงครึ่งนาที ก็หยุด  มันที่กำลังสำลักน้ำรีบบอกความจริงพร้อมร้องไห้ออกมาไม่หยุด

"พี่ครับผมบอกแล้ว  บอกแล้ว  อย่าทำผมอีกเลย  กราบละพี่ ไว้ชีวิตผมเหอะ  คนชื่อชัยจ้างผมมาครับ  ผมไม่โกหกพี่แล้ว เค้ากำชับว่าถ้าโดนจับให้บอกว่าคนชื่อไวย์จ้างมา เชื่อผมเหอะอย่าทำผมอีกเลยมันทรมาณมากครับ"

มิ่งมองดูมันด้วยแววตาที่เรียบเฉยเพราะรู้ดีว่าต่อให้ทหารที่ถูกฝึกมาดีขนาดไหนก็ทนวิธีทรมาณแบบ Waterboarding ไม่ได้  เกือบทั้งหมดที่ถูกทรมาณแบบนี้จะคายความจริงออกมาทั้งหมด  มิ่งกับทีมซีลหรือพวก CIA ใช้วิธีบ่อยในการสอบพวกนักโทษที่จับมาได้ แต่นี่เป็นแค่นักเลงธรรมดาที่ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน มันคงสร้างความหวาดกลัวให้อย่างมากรวมถึงเพื่อนมันที่ถูกมัดที่ตาเบิกโพลงด้วยความหวาดกลัวกับสิ่งที่เห็น และรู้สึกว่าสิ่งที่มันโดนน้อยกว่าเพื่อนที่เจอ เสียงโหยหวนจากเพื่อนที่มันไม่เคยได้ยินมาก่อนยิ่งสร้างความกลัวให้มันอย่างยิ่ง

"จ้างให้มาเผาบ้านกู   ถ้าวันนี้กูไม่อยู่ แล้วแม่กูกับน้ากูละ"

มิ่งตาลุกโพลง มันนิ่งเงียบแต่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว มิ่งเริ่มสอบถามรายละเอียด มันได้คายทุกอย่างออกมา  ตัวมันชื่อเกิดส่วนเพื่อนมันชื่อสิงห์  เป็นนักเลงที่เชียงใหม่ รับจ้างทำเกี่ยวกับสิ่งที่ทุจริตทุกอย่าง  โดยชัยที่ตอนนี้อยู่ในตัวเมืองได้จ้างวานผ่านคนรู้จักของมันให้มาลอบวางเพลิงบ้านของมิ่ง ถ้ามีโอกาสก็ฆ่ามิ่งด้วย โดยบอกว่ามีความแค้นที่ต้องชำระแต่ถ้าโดนจับให้บอกว่าคนชื่อไวย์จ้างมาโดยให้ข้อมูลว่ามิ่งเป็นอดีตทหารเท่านั้น   มันกับเพื่อนขับรถคันที่มิ่งเห็น มาซุ่มดูลาดเลาแต่เห็นว่ามิ่งอยู่คนเดียวเลยตัดสินใจลงมือพอเห็นมิ่งเข้าบ้านมันเลยเตรียมจะลงมือ  โดยชัยบอกว่าจะช่วยเหลือถ้าถูกตำรวจจับ พอมิ่งถามไปว่าชัยพักอยู่ที่โรงแรมไหนมันบอกทันที  มิ่งฟังจนจบและเชื่อว่ามันบอกความจริงเพราะสิ่งที่มันเจอเข้าไป

"ได้ไอ้ลูกกะหรี่ ในเมื่อไม่หยุด  เล่นแบบนี้กูก็จะทำให้แบบที่มึงไม่เคยเจอ"

มิ่งคิดออกมาด้วยความแค้นที่ชัยทำแบบนี้  มิ่งขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ในห้องนอน โดยรู้สึกโล่งใจว่า แม่กับน้าไม่อยู่บ้าน และมิ่งต้องการให้เรื่องนี้จบไปโดยเงียบที่สุดโดยแม่กับน้าไม่ต้องรู้ มิ่งเลยไม่แจ้งตำรวจท้องที่  มิ่งพลิกสมุดโน้ตเล่มเล็กก่อนกดไปที่เบอร์ติดต่อเบอร์หนึ่งที่ทาง ผู้ใหญ่ของทางกองทัพไทยและหน่วยความมั่นคงให้ไว้ กรณีมิ่งมีเรื่องฉุกเฉิน  หลังจากติดต่อได้และปลายสายสอบถามเรื่อง  มิ่งบอกไปว่ามีคนจะมาลอบเผาบ้านแต่มิ่งจับได้ พร้อมกับชื่อของคนจ้างวานที่ตอนนี้อยู่ในตัวเมืองเชียงใหม่มิ่งบอกเสร็จสรรพว่าพักอยู่ที่ไหน 

ทางปลายสายบอกให้มิ่งรอประมาณ ไม่เกิน 2 ช.ม.จะมีคนไปช่วยเหลือ พร้อมให้เบอร์ติดต่อคนที่ไปช่วย ไม่นานนักพอมิ่งลงมาที่ตรงโรงรถเก่า เจ้าของเบอร์ที่มิ่งพึ่งได้มาก็โทรมาทันทีและบอกว่ากำลังรีบเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่ แต่พอมิ่งแจ้งเรื่องชัยไป ทางนั้นเงียบไปสักพักก่อนบอกว่าจะจัดการให้ก่อน  พอวางสายมิ่ง เดินไปหาไอ้คนที่โดนมัดแล้วแก้ผ้าที่คลุมปากออก แล้วเอาโทรศัพท์ของมันมาให้ดู แล้วถามมันไปว่า

"มีเบอร์ไอ้ชัยไหม"

"มีครับพี่มี  พี่เข้าไปดูได้เลย เบอร์ล่าสุดนะครับ ผมโทรบอกตอนที่เห็นพี่เลี้ยวรถเข้าบ้าน"

มิ่งกดดูหน้าจอ แล้วลองเทียบเวลาตอนที่ตัวเองเข้าบ้านซึ่งมันใกล้เคียงกัน  มิ่งมองหน้ามันแล้วบอกว่า

"กูจะให้มึงบอกไอ้ชัยว่างานเรียบร้อย  จะเข้าไปรับเงินค่าจ้างที่เหลือที่โรงแรมให้ไอ้ชัยมันรออยู่ที่นั้น  อีกครึ่ง ช.ม. มึงจะไปเอาเงิน บอกมันไปเจอที่ลานจอด ถ้ามึงส่งสัญญาณคงรู้นะว่าจะโดนอะไรอีก"

"ได้ครับพี่  ผมยอมทำตามที่พี่บอก"

น้ำเสียงและใบหน้าของมันที่บ่งบอกได้ว่ามันเจอของจริงเข้าไปแล้วทำเอามันรีบรับปากทันที    มิ่งกดโทรศัพท์ โทรไปที่เบอร์ชัยแล้วเอาไปจ่อที่ปากมันพร้อมกดสปีกเกอร์  รอสายอยู่ครู่หนึ่งชัยรับสายและไอ้เกิดรีบบอกตามที่มิ่งบอก ซึ่งเสียงของชัยแสดงความยินดีอย่างมาก และเกิดบอกว่าจะไปแจ้งรายละเอียดที่โรงแรมแต่ให้ชัยไปรอที่ลานจอดรถเพราะตนเองไม่อยากเข้าไปในล็อบบี้ ก่อนที่มิ่งจะกดวางสายสาย   มิ่งมองหน้าไอ้เกิดที่ตอนนี้แสดงความหวาดกลัวออกมาอย่างมาก ก่อนที่มิ่งจะเอาโทรศัพท์ตนเองโทรไปแจ้งกับเจ้าของเบอร์ที่ได้มาว่า หลอกให้ชัยไปรอรับเงินที่ลานจอดรถพร้อมแจ้งลักษณะของชัยให้ทราบ

มิ่งหันไปมองที่ไอ้สิงห์ที่ตอนนี้ทำตัวเหมือนลูกหมาที่บาดเจ็บ  โดยเจ้าเขี้ยวนั่งเฝ้าไม่ห่าง  มิ่งไม่พูดอะไร  เดินขึ้นไปบนบ้านอีกครั้ง  ไปที่ตู้เย็นและหยิบเอาแกลอนที่ใส่นมสดออกมาพร้อมแฮมอีก5-6 ชิ้น แล้วเดินลงไปด้านล่าง ก่อนหยิบเอาขันน้ำดื่มน้ำประจำตัวของเขี้ยว มาเทนมใส่ก่อนจะเรียกให้มาดื่ม  เจ้าเขี้ยววิ่งหางกระดิกมาทันที แล้วก้มไปเลียนมสดที่เป็นของโปรดอีกอย่างของมันทันที   ก่อนทีมิ่งจะป้อนแฮมให้เป็นรางวัลในวีรกรรมของวันนี้  ไม่นานนักมีโทรศัพท์โทรมาแจ้งมิ่งว่าได้ตัวชัยแล้ว  กำลังนำตัวมาที่บ้านของมิ่ง   อดีตเนวี่ซีลนั่งรออย่างใจเย็นโดยไม่สนใจคนที่โดนมัดอยู่ทั้งคู่    ผ่านไป ช.ม.เศษๆ รถ SUV สีดำ ไม่ติดป้ายทะเบียน เลี้ยวเข้ามาจอดในบ้าน โดยมิ่งไปเปิดประตูรอก่อนแล้ว  ผู้ชาย 4 คนที่ต่างกายด้วยชุดธรรมดาก้าวลงจากรถ มิ่งเดินไปต้อนรับก่อนห้ามเจ้าเขี้ยวให้อยู่เฉยๆ แล้วยิ้มให้คนที่ดูเหมือนหัวหน้าเหมือนคุ้นเคยกันมาก่อน แล้วพาไปที่โรงรถเก่า  พอเห็นไอ้คนที่ถูกมัดนอนหงายอยู่  คนที่เป็นดูเหมือนเป็นหัวหน้านั้นตาเบิกกว้างออกมาด้วยความดีใจแล้วหันไปบอกมิ่งว่า

"คุณมิ่งครับ ผมเจอขุมทองเข้าแล้วครับ  ไอ้เกิดนี่เราตามมานานแล้วมันหนีไปได้ทุกที  มันเป็นเอเย่นต์ขายยาด้วยครับ"

"แล้วแต่ครับ แต่งานนี้ผมอยากให้เงียบที่สุดครับ"

คนที่เป็นหัวหน้าหันมาจับแขนมิ่งก่อนบอกว่า 

"ผมทราบครับ เพราะทางผู้ใหญ่ก็กำชับมาแล้วครับ  คุณมิ่งไม่ต้องเป็นห่วง  แต่คุณมิ่งก็เล่นมันซะน่วมเลยนี่ครับ มันคงไม่รู้ว่าเล่นกับใคร"

มิ่งยิ้มออกมาก่อนชี้ไปให้คนที่ติดตามไปดูของที่มิ่งยึดมาได้และบอกว่ารถของพวกมันจอดอยู่ข้างนอก ก่อนที่หัวหน้าของคนเหล่านั้นจะพามิ่งไปที่รถ เบาะด้านหลัง ชัยที่ถูกสวมกุญแจมือและมีถุงดำคลุมหน้าอยู่นั่งตัวสั่นอยู่หลังรถ  ชัยนั้นทำลงไปด้วยความแค้นที่เสียหน้าในวันนั้น  โดยคิดจะจ้างนักเลงมาเผาบ้านของมิ่งที่ตัวเองรู้แล้วว่าอยู่ที่ไหน และสั่งให้ฆ่ามิ่งด้วยถ้ามีโอกาส โดยไม่สนคำที่รอดหรือกำพลที่บอกว่าอย่าไปยุ่ง  เพราะมิ่งเป็นลูกชายของดิเรก แต่ความแค้นที่ตัวเองเสียหน้าโดยเฉพาะต่อหน้าสาวที่ตนเองหมายปอง   มันทำให้เสียหน้าและวุ้นไม่ยอมพูดกับตนเองอีกเลย  เรื่องที่ถูกมิ่งสั่งสอนและเรื่องที่โดนตัดเงินเดือนแถมคาดโทษอย่างหนักมัน แพร่ไปทั่วบริษัท    ยิ่งทำให้ชัยขายหน้าอย่างยิ่งจากคนที่เคยกร่างวางอำนาจไปทั่วมาถูกซุบซิบนินทาและมีสายตาที่ดูถูก

ชัยนั้นเคยหวังว่าถ้าตนเองจีบวุ้นสำเร็จ ทุกอย่างก็จะตกอยู่ในมือตัวเองเพราะในอนาคตถ้าดิเรกไม่อยู่วุ้นต้องเข้ามาบริหารและถ้าตนเองเป็นแฟนกับวุ้นบริษัทนี้จะหนีไปไหน     ส่วนไวย์นั้นชัยคิดว่าตัวเองครอบงำความคิดของไวย์ไว้ได้หมด เพราะถ้าชัยเสนออะไรไวย์จะเชื่อหมด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ฝันของชัยพังทลาย  ทำให้ ชัยยิ่งแค้นโดยไม่สนแล้วว่ามิ่งเคยเป็นซีล ชัยติดต่อคนรู้จักให้หานักเลงที่เชียงใหม่ที่พร้อมทำเรื่องนี้ ซึ่งพอได้มา ชัยได้กำชับกับคนที่ตนเองจ้างไปว่าถ้าโดนจับให้บอกว่าคนชื่อไวย์เป็นคนจ้าง 

เพราะคิดไปว่าจะทำให้มิ่งมีความกลัวในอิทธิพลครั้งนี้ ชัยหวังว่าจะช่วยให้ไวย์มีอิทธิพลต่อมิ่งและอาจจะได้ที่มาฟรีๆ เพราะมิ่งเกิดความเกรงกลัว   และถ้าเป็นไปแบบนั้นตัวเองก็กลับจะมามีอำนาจอีกครั้ง  หรือไม่ถ้าผลเป็นตรงกันข้ามไวย์ก็จะตกเป็นเป้าหมายแทน  เพราะตั้งแต่ที่เกิดเรื่องขึ้นเจ้านายของตนเอง กลายเป็นคนที่เก็บตัวไม่กล้าทำอะไร ทำให้ชัยผิดหวังเป็นอย่างมากจึงคิดแผนนี้ขึ้นมา แต่แล้วตนเองก็ถูกชายฉกรรจ์ 4คน บุกรวบตัวขณะอยู่ที่ลานจอดรถหน้าโรงแรมและพาตัวมาโดยไม่รู้ว่าที่ไหน   เพราะทั้ง 4 คนไม่ยอมพูดอะไรเลย  มิ่งยืนมองแล้วพยักหน้า กับคนที่เป็นหัวหน้า ซึ่งดึงถุงดำที่ครอบหัวออกมาทันที  ชัยดูมึนงงไปชั่วขณะและแสงไฟจากในรถทำให้เห็นว่ามิ่งยืนมองมาอยู่แต่พูดอะไรไม่ได้เพราะปากถูกมัดด้วยผ้า  พอผ้าที่มัดปากถูกปลดออก ชัยที่ปากคอสั่นรีบพูดออกมา

"คุณมิ่งครับ  คุณไวย์จ้างครับไม่ใช่ผมครับ  ผมยินดีเป็นพยานให้ครับ  อย่าทำอะไรผมนะครับ"

"แน่ใจนะว่าไวย์จ้าง"

มิ่งถามด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม

"ครับ ผมสาบานครับ  อย่าทำผมเลยครับ ผมกราบละ"

"เอาตัวมันออกมาครับ"

ชายหนุ่มสั่งด้วยเสียงเฉียบขาด  ก่อนเดินนำไปที่โรงรถเก่า  ชัยที่ถูกหิ้วปีกมา พอเห็นสภาพของคนที่ตนเองจ้างมาแล้วยิ่งสร้างความผวาให้กับชัยอย่างยิ่ง  มิ่งหันหน้ามาแล้วยิ้มแบบเหี้ยมเกรียมก่อนเดินไปปลดเชือกที่มัดไอ้เกิดอยู่แล้วลากมันมาให้ชายอีกคนที่ยืนคุมเชิงอยู่ ไอ้เกิดโดนใส่กุญแจมือทันที

"ไอ้ลูกกะหรี่ กูถามมึงอีกครั้งใครจ้างให้มาเผาบ้านกู"

ชัยตอบด้วยเสียงสั่นไปด้วยความกลัวว่า

"คุณไวย์ครับคุณมิ่ง  โธ่ผมบอกแล้วอย่าทำอะไรผมเลยครับ"

มิ่งเดินจิกหัวของชัยมาที่เก้าอี้ซิตอัพแล้วจับมัดเหมือเกิด ก่อนหันไปบอกกับคนที่เป็นหัวหน้าว่า

"ผู้กอง เคยถามผมใช่ไหมครับว่าถ้าคนเราโดน  Waterboarding แล้วจะเป็นแบบไหน  แต่ตอนนั้นผมห้ามไม่มีการสาธิตเพราะมันทารุณมาก  แต่วันนี้ผมจะสาธิตให้ผู้กองกับลูกน้องดูครับ"

คนที่มิ่งเรียกผู้กองมองมาทีมิ่งและยิ้มให้  มิ่งจัดการทำตามที่เคยทำกับเกิดให้ดู โดยบังคับให้เกิดกับสิงห์ดูเพราะมันทั้งคู่ไม่กล้ามองมา  เสียงของชัยโหยหวนกว่าเกิด พร้อมอาการสำลักไม่หยุดก่อนที่มิ่งจะย้ำไปอีกครั้ง

"ไอ้ชัย ใครจ้างกูถามครั้งสุดท้าย"

"โอยๆๆ คุณมิ่งครับอย่าทำผมครับ  ผมกลัวแล้ว  ผมทำเองครับคุณมิ่ง  ผมกลัวแล้ว"

ชัยที่ดูเหมือนจะสติแตกไปกว่าเกิดรีบสารภาพออกมาหลังจากเจอสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตเข้าไป มิ่งหันไปมองหน้าคนที่เรียกว่าผู้กอง  แล้วบอกว่า

"ต่อไปนี้เป็นเรื่องของผู้กองแล้วนะครับ  และขอบคุณมากที่มาช่วยจัดการ ลำพังผมคนเดียวไม่รู้จะทำยังไงครับ  ไว้คราวหน้า ผมจะขอเลี้ยงผู้กองกับทีมงานตอบแทนครับ ขอบคุณจริงๆครับ"

ผู้ชายคนนั้นส่งมือให้มิ่งจับแล้วบอกว่า

"ไม่เป็นไรครับ ผมทำตามหน้าที่ ยิ่งเจ้านายกำชับมา และอย่าลืมสิครับคุณมิ่งก็ฝึกให้พวกผมมาแล้ว วันนี้ได้เห็นของจริงแล้วละ  มันคงทรมาณมาก  ลาก่อนครับคุณมิ่ง"

พูดจบหันไปบอกลูกน้องที่ทุกคนต่างก้มหัวให้มิ่งแทนคำกล่าวลา  ก่อนพาชัยกับพรรคพวกกับสิ่งของที่ติดตัวมาไปที่รถ  มิ่งเดินตามไปส่งแล้วปิดประตูทันทีที่รถเลี้ยวออกไป ซึ่งไม่นานนักมิ่งก็ได้ยินเสียงสตาร์ทรถอีกคันที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบ  มิ่งเดินไปทำความสะอาดบริเวณโรงรถเก่าแล้วนึกถึงกลุ่มคนที่มาวันนี้  มิ่งพูดอะไรมากไม่ได้  มิ่งรู้ว่าตนเองจัดอยู่ในประเภท บุคคลที่ต้องดูแล ถึงจะไม่การส่งคนมาดูแลแต่ถ้ามีปัญหาอะไรมิ่งสามารถที่จะขอความร่วมมือหรือความช่วยเหลืออย่างเรื่องทีเกิดวันนี้  ทางการส่งคนมาช่วยมิ่งและอีกอย่างมิ่งเป็นฝ่ายที่ถูกกระทำ แถมหัวหน้าชุดที่เข้ามาดูแลวันนี้ คือ ตำรวจ ตชด.ที่ประจำการอยู่ที่เชียงใหม่และมิ่งเคยเป็นครูฝึกให้มาแล้วเลยคุ้นเคยกันดี

ส่วนเรื่องต่อจากนี้ มิ่งไม่สนใจ  เพราะมิ่งแจ้งไปแล้วว่าขอให้เงียบที่สุดจะได้ไม่สะเทือนไปถึงแม่กับน้าและที่สำคัญคือชื่อเสียงของพ่อ  เพราะถ้าเป็นข่าวขึ้นมา บริษัทของพ่อรับผลกระทบแน่นอนถึงไม่มากเท่าไหร่แต่ก็เป็นข่าวได้ เพราะชัยนั้นทำงานให้กับบริษัทของพ่อและดีไม่ดีถ้ามีการคุ้ยข่าวขึ้นมามันอาจกระทบถึงเรื่องทีดินที่เป็นปัญหาอยู่  มิ่งไม่อยากให้แม่สะเทือนใจไปมากกว่านี้ มิ่งเดินสำรวจอีกครั้งพร้อมไฟฉายส่องสำรวจดูว่าตนเองเก็บงานเรียบร้อยหรือเปล่าโดยมีเจ้าเขี้ยวเดินตามมาด้วยก่อนที่มิ่งจะขึ้นบ้านแล้วบอกกับเจ้าเขี้ยวว่า

"อย่าทะเล้นไปฟ้องแม่กับป้าแกละเรื่องวันนี้  พี่ให้ค่าปิดปากแกแล้วนะโว้ย พรุ่งนี้จะเอาสเต็กเนื้อมาฝากเป็นมื้อเย็น เดี๋ยวเอาน้ำเปล่ามาให้"

เจ้าเขี้ยวเห่าเหมือนรับคำสั่ง แล้วมองเจ้านายที่เดินขึ้นไปบนบ้าน หลังจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ชายหนุ่มที่อยู่ในห้องนอน หยิบเอาเหรียญเนวี่ครอสที่ตัวเองได้มา ก่อนนึกว่าเรื่องแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้นมิ่งไม่อยากทำแบบนี้อีก แต่มันจำเป็นที่ต้องทำ มิ่งเห็นมามากแล้วกับการสอบนักโทษหรือเชลยแบบนี้ และนี่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ตนเองได้เนวี่ครอสมาในปฏิบัติการลับในแอฟริกา ในภารกิจลักพาตัวแกนนำก่อการการร้ายคนหนึ่ง เพื่อมารีดข่าว  แต่การเข้าถึงตัวนั้นยากมากเพราะแกนนำคนนี้ไม่ค่อยจะเปิดเผยตัวการเคลื่อนไหวมักจะเป็นความลับมีคนรู้ไม่กี่คนว่าอยู่ที่ไหน พร้อมมีกำลังติดอาวุธคุ้มกัน  มิ่งกับ CIA นั้นได้ตัวคนสนิทของแกนนำคนนี้มาก่อน และทำการสอบสวนด้วยวิธีนี้ จนเชลยยอมบอกความจริงทั้งหมดและมิ่งเป็นคนยิงเชลยคนนั้นทิ้งหลังจากได้ข้อมูลมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

และภารกิจสำเร็จไปด้วยดี  แต่มิ่งนั้นเฉียดตายจริงๆเพราะตอนเอาแกนนำคนนั้นขึ้น Black Hawk ที่มารับ ขณะเครื่องกำลังลอยตัวขึ้น มี จรวด RPG ยิงมาและเฉี่ยวใต้ท้องเครื่องไปนิดเดียว แล้วกลุ่มที่ยิงโดน ฮ. Apacha ที่บินคุ้มกันจะถล่มด้วยปืนและจรวดชุดใหญ่ใส่  มิ่งในตอนนั้นยศจ่าเอก หลังจากนั้น มิ่งและทีมงานได้รับเหรียญเนวี่ครอส พร้อมหนังสือชมเชยจาก CIA. แต่เป็นภารกิจที่ลับมากไม่สามารถเปิดเผยออกมาได้  แต่มิ่งรู้ดีว่ามันทรมาณมากในการสอบเชลยแบบนี้ ทั้งคนที่สอบและเชลย   ทำเอาชายหนุ่มพยายามข่มตาให้หลับโดยไม่นึกถึงชะตากรรมที่ชัยกับพวกจะเจอ


หลังจากนั้น อีก 2-3 วันหลังจากที่แม่กับน้ากลับจากถือศีลแล้ว มีข่าวเล็กๆลงในหนังสือพิมพ์ว่า มีรถประสบอุบัติเหตุพลิกคว่ำตกเหวจนไฟลุกคลอกคนในรถทั้ง 3 คน ตายคาที่  มิ่งอ่านแล้วก็ได้แต่ทำใจแล้วเลิกสนใจไปในทันที เพราะทุกอย่างมันเป็นไปตามที่มิ่งต้องการ  เรื่องจะไม่มาถึงมิ่งกับแม่และน้ารวมถึงพ่อ  เพราะมิ่งแอบคิดได้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งถึงจะทิ้งขว้างตนเองแต่ยังไงก็เป็นพ่อ  ไม่ควรมารับรู้กับการกระทำที่ตนเองไม่ก่อขึ้นจะดีที่สุด ก่อนจะพาเจ้าเขี้ยวเดินผ่านประตูรั้วที่ทำไว้เพื่อให้เข้าไร่ได้โดยไม่ต้องขับรถ  มิ่งมักจะใช้เวลาช่วงเช้าๆ  พาเจ้าเขี้ยวเดินตรวจไร่ด้วยวิธีนี้ แต่พอเดินไปได้สักพัก  โทรศัพท์ของมิ่งก็มีสายเข้าและเห็นว่าเป็นเบอร์ของหมวดสาวที่ตั้งแต่แลกเบอร์กันแล้วไม่ได้มีการติดต่อกันเลย มิ่งทำหน้าสงสัยก่อนกดรับ

"ฮัลโหลครับ"

เสียงใสๆตอบกลับมาว่า

"คะคุณมิ่งป็อปนะคะ"

"ครับผม"

"ป็อปมาราชการที่เชียงใหม่นะคะ เลยอยากชวนคุณมิ่งทานข้าวเย็น เพื่อตอบแทนน้ำใจคุณมิ่งนะคะ"

"อ้อ เรื่องตอบแทนนะไม่เป็นไรครับผมยินดีช่วย  แต่เลี้ยงอาหารผมไม่ปฏิเสธครับ"

ทำเอาหญิงสาวหัวเราะออกมาทันที  ก่อนที่เธอจะนัดมิ่งซึ่งชายหนุ่มรับคำว่าจะไปหาเย็นนี้  ป็อปนั้นมาราชการที่เชียงใหม่ 3 วัน  เธอจึงจะตอบแทนน้ำใจของชายหนุ่มที่ช่วยเหลือเธอกับเพื่อน หลังจากที่กลับไปถึงบ้านเธอนำเรื่องที่เจอมิ่งไปบอกพ่อ ซึ่งพ่อเธอบอกว่า  พอจะรู้เหมือนกันเรื่องที่มิ่งมาอยู่เมืองไทยเพราะหน่วยงานความมั่งคงของไทยรู้ว่า พันจ่าโท มงคล สิทธิรักษ์ จัดอยู่ในประเภทบุคคลที่ต้องดูแล  ทางสหรัฐนั้นประสานมาว่าขอให้ช่วยดูแลมิ่งโดยบอกเหตุผลว่ามิ่งนั้นเข้าถึงชั้นความลับของสหรัฐ จึงขอให้ช่วยดูแลให้ด้วย  แต่พลโทวิชัยจึงได้บอกลูกสาวว่า ว่างๆค่อยโทรคุยเพราะเดาว่ามิ่งอยากใช้ชีวิตแบบเงียบๆมากกว่า

[kaithai]

คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[bergkamp]

สนุก อ่านเพลิน ลื่นไหลมากครับ 

เหมือนอ่านิยายแอคชั่น ไม่สนบทเสียวเลย เวลาอ่าน

[cd13579]

เรื่องบางเรื่องทำแบบผิดๆก็อาจกีกว่าทำถูกๆก็ได้ เจอเส้นใหญ่ของแท้ไป ลาก่อย สมควรละเล่นไม่เลิกเอง ว่าแต่หมวดสาวจะเสร็จพันจ่าวันไหนนะ?

[jashow]

 บทจะโหดก็โหดได้ใจ แต่ก็มีเรื่องค้างคาใจตามมา ต่อไปคงเป็นเรื่องผ่อนคลายจิตใจแล้วมั้งนิ

[e20pat]

เริ่มใจอ่อนขึ้นมาบ้างแล้ว
รายต่อไปคงเป็นป๊อปแน่นอน

[mighty]

สนุกอยากอ่านตอนต่อไปเร็วจังเลยครับ..บางครั้งอารมณ์เพียงชั่วครู่ก้ทำให้ตัวเองมีจุดจบที่ไม่สวยงามคิดแค่ว่าตัวเองนั้นยิ่งใหญ่คิดจะทำอะไรก้ได้สะท้อนถึงสังคมในยุคนี้ได้ดีทีเดียวครับ...ขอบคุณครับ

[nitty46]

สะท้อนสังคมในยุคนี้ได้ดีทีเดียว !! อย่าคิดทำอะไร แค่ชั่ววูบ

[Aerials]

  ขอบคุณครับ สนุกมากๆเลยครับ อ่านไปอินไป 

[grut1247]

พวกไอ้กันนี่ไปรู้ความลับของมันมากไม่ได้เลยนะ ไม่น่าคบเท่าไหร่

[br007]

ขอบคุณครับ

พี่ชัยเล่นไม่เลิก เลยโดนซะ

[sniperteam]

ชอบมากครับ เนื้อเรื่องมีหลายหลายชวนให้ติดตาม หน่วนนาวีซีลนี่น่ากลัวมาก รู้ทั้งรู้มีคนเตือนยังจะลองของ ตายเรียบเลย ขอบคุณนะครับนิยายสนุกมาก

[adas]

 ::Thankyou::สนุกมากครับ เนื้อเรื่องดี อ่านลื่นไหล

[633sqd]

โหดจริงๆเคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนท้ายเรื่องมีหมวดป็อบมา สงสัยตอนหน้าจะมีอะไรเกิดขึ้นมั๊ยนะ

[swss2511]

มิ่งเผยบทโหดให้ศัตรูขาสั่น คนร้ายช่างกล้ากระตุกหนวดเสือ