sea 1

[apinyaporn]

เพื่อนๆยังจำครั้งแรกที่แฟนชวนไปเที่ยวทะเลได้ไหมคะครั้งแรกของเราจริงๆนะประเภทที่ว่าครั้งแรกกับคนโน้นครั้งแรกกับคนนั้นไม่ต้องเอามานับ อาจเพราะว่าพ่อแม่ตั้งชื่อให้ว่าซี(sea)ด้วยแหละเราก็เลยเป็นคนที่ชอบทะเลมากและก็คาดว่าพ่อกับแม่เราก็คงจะชอบทะเลเหมือนกันก็เลยตั้งชื่อให้เราแบบนั้น ที่บ้านเราเป็นร้านขายอาหารตามสั่งประมาณห้องแถวสองคูหาอยู่ในหมู่บ้านใหญ่แห่งหนึ่งย่านรังสิตมีลูกค้าขาประจำทั้งนักเรียนนักศึกษาและคนทำงานแถวนั้นเดินเข้าออกร้านคนนั้นลุกคนนี้นั่งทั้งวันไม่ขาดสาย เราเองกลับมาถึงบ้านขึ้นไปเก็บข้าวของยังไม่ทันได้อาบน้ำก็ต้องลงมาช่วยรับออร์เดอร์ช่วยเสริฟด้วยเป็นแบบนี้มาตั้งแต่อยู่ประถมโตพอจะหยิบจับช่วยอะไรเล็กๆน้อยๆได้จนตอนนี้เรียนมหาลัยแล้วแต่ทุกวันของชีวิตเราก็ยังหมุนไปแบบเดิมๆเหมือนทุกๆวัน คงเพราะว่าเราเป็นลูกสาวแบบอยู่ในโอวาทเป็นเด็กดีขยันขันแข็งขนาดว่าผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีแต่ป๊าบอกให้เราเรียนมหาลัยเอกชนในหมู่บ้านเพราะจะได้กลับมาช่วยงานได้เร็วๆไม่ต้องเสียเวลาเดินทางเราก็ยังต้องพับเก็บความอยากเรียนที่โน่นที่นี่เอาไว้แค่ในใจ

ที่เกริ่นเรื่องทะเลก็เพราะเราเป็นคนที่ชอบทะเลมากแต่ในชีวิตเพิ่งเคยได้ไปเห็นทะเลจริงๆแค่สองครั้ง ครั้งนึงตอนเด็กๆซึ่งก็น่าจะเป็นเพียงครั้งเดียวที่ป๊ายอมปิดร้านซึ่งความทรงจำก็เลือนลางเต็มทีส่วนอีกครั้งนึงก็ตอนไปทัศนศึกษาตอนอยู่มัธยมจำได้ว่ามีคนใส่ชุดพละเหมือนกันเดินเล่นริมชายหาดแถวระยองเป็นร้อยคน นอกนั้นเราก็จะได้เห็นทะเลผ่านรูปภาพหรือในจอโทรทัศน์ แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือเห็นผ่านเฟสบุ๊คเวลาคนโน้นคนนั้นโพสอวดว่าไปเที่ยวทะเล

ย้อนไปสักสามสี่เดือนที่แล้วเพื่อนในกลุ่มแบกถุงดำที่บรรจุของข้างในไว้จนอ้วนแทบปริสามใบใหญ่ๆเอามาโยนให้ที่คณะ คือกลุ่มของเราจะเป็นพวกเด็กอยู่หอทั้งหมดมีเราเพียงคนเดียวที่อยู่บ้านและตอนนั้นเกิดอุทกภัยในจังหวัดทางภาคอีสานอาจารย์เค้าก็ให้ชั้นปีของเราเป็นตัวตั้งตัวตีในการทำกิจกรรมเปิดรับบริจาคโดยจะมีคะแนนตามกลุ่มที่อาจารย์แบ่งให้ก็เลยคล้ายๆแข่งกันกลายๆบ้าง ก็ไปเล่นกีตาร์ร้องเพลงบ้างก็เดินถือกล่องรับบริจาคในมหาลัย กลุ่มของพวกเราขอยู่ด้วยกันโดยมีผู้ชายคณะอื่นที่รู้จักแค่เคยเห็นหน้าอีกสามคนพวกเพื่อนเราก็กระดี๊กระด๊ากันใหญ่ออกหน้าว่ามีไอเดียแต่ขออุบไว้ก่อนรับรองว่าเจ๋งเดี๋ยวจะจัดการให้จนถึงตอนนี้ที่มันเอาถุงดำใหญ่อ้วนๆสามถุงมาวางไว้ตรงหน้า

   "กูก็นึกว่าเจ๋ง แต่แม่ง.. เอาไปใช้ได้เลยนะเว่ย ผู้หญิงแม่งก็ต้องใช้ทุกคนแหละ จารย์แม่งอคติ"
   "เค้าก็ไม่ได้อคติหรอกเว่ย แต่เป็นใครแม่งก็อึ้งมึงเล่นขนมาสามถุงขนาดนี้กูว่าเค้ารับมือไม่ทัน"
   "จารย์แม่งไม่ชอบกู"
   "เค้าก็แค่ให้มึงเอากลับไปซักมาก่อน เค้าบอกขนไปแบบนี้ชาวบ้านเค้าต้องเอาไปซักอีกบางคนจะรังเกียจด้วยซ้ำ"
   "รีดด้วยเลยมั้ย สัส.. แม่ง เยอะขนาดนี้ใครจะซักไหววะ นังซี!! แกอ่ะเอาไปซักเลยบ้านแกอยู่แถวนี้ ขืนให้พวกชั้นเอากลับไปซักที่หอโดนนังป้าแม่บ้านโหดเฉ่งเรื่องใช้น้ำแน่ๆไหนจะที่ตากอีก เนี่ยเสาร์อาทิตย์แกเอาไปเลยแล้ววันจันทร์ให้ไอ้ป้อนมันขับรถไปขนมาให้จารย์อีกที"
   
   "เอ่อ.. มีอะไรให้พวกผมช่วยได้บ้างมั้ยครับ" หนุ่มคณะอื่นที่นั่งฟังไม่พูดไม่จาเอ่ยถามขึ้น
   "อ๋อ ไม่มีอะไรค่ะ พอดีมันเป็นพวกเสื้อผ้าน่ะอาจารย์เค้าให้ไปซักมาก่อนถึงจะพิจารณาเรื่องคะแนนให้" จ๋อมตัวต้นคิดรีบออกตัว
   "งั้นพวกผมช่วยซักก็ได้ครับยังไม่ได้ช่วยทำอะไรเลยอ่ะ"
   "อ่อ ไม่เป็นไรค่ะนังซีมันก็ไม่ได้ช่วยเหมือนกัน เดี๋ยวเสาร์อาทิตย์จ๋อมไปช่วยมันซักเองค่ะ
   "ซักได้นะครับ พวกผมช่วยได้จริงๆเห็นเป็นผู้ชายแบบนี้อยู่หอก็ซักผ้ากันเองนะ"
   "ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ไม่เป็นไร งั้นเอาเป็นว่าช่วยขนเข้าไปไว้ในชมรมก่อนก็แล้วกันค่ะเดี๋ยวตอนเย็นค่อยขนไปบ้านนังซีมัน"
   "โอ้.. ไม่หนักนะครับ ตอนแรกนึกว่าจะหนัก"
   "ก็เสื้อผ้านั่นแหละค่ะไม่มีอะไรหรอก" จ๋อมรีบตัดบท

เราบอกไปรึยังว่านอกจากเราจะเป็นเด็กดีอยู่ในโอวาทของป๊าแล้วเราก็ยังอยู่ในโอวาทของเพื่อนๆด้วย จ๋อมกับอ้วนเป็นสองสาวรูมเมทเพื่อนซี้เราเองซึ่งก็แปลกตรงคนที่ดูเรียบร้อยอย่างเรากลับพูดคุยคบกันได้สนิทสนมกับสองสาวแก่นเซี้ยวอย่างจ๋อมกับอ้วน

   "แล้วคุณซีจะซักหมดนี่คนเดียวจริงๆเหรอครับ"
   "เรียกซีเฉยๆก็พอค่ะไม่ต้องเรียกคุณหรอก"
   "บ้านซีที่เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวตรงหน้ามหาลัยใช่มั้ยครับ"
   "อ่อ.. ใช่ค่ะ ทำไมเหรอ"
   "พวกผมเคยไปกินน่ะ โดยเฉพาะไอ้นี่"
   "ทำไมต้องโดยเฉพาะกูด้วยวะ"
   "ก็มึงไปกินทุกวันอ่ะ ซีเคยเห็นมันบ้างป่ะครับ"
   "อ๋อ.. ปกติเราไม่ได้มองหน้าใครเลยอ่ะอยู่ที่ร้านก็ทำงานอย่างเดียว นี่ก็ยังห่วงว่าถ้าเอากลับที่ร้านจะมีเวลาตอนไหน"
   "กูว่าแล้ว.. มึงนี่ไม่ได้อยู่ในสายตาเค้าเล้ยยย"
   "อ่า.. เดี๋ยวจะไปกันใหญ่ครับไอ้พวกนี้มันปากหมาซีอย่าไปสนใจมันดีกว่า"
   "อ่ะ ไอ้นี่ อยู่กับพวกกูล่ะทำเป็นเก่งอยู่ต่อหน้าเค้ามึงจ๋อยทำไมอ่ะ" เจ้าแฮ็กยังสนุกกับการอำเพื่อนซี๊
   "ผมว่าเดี๋ยวพวกผมไปเอากะละมังเอาถังที่หอมาดีกว่าเอามาซักตากไว้ที่ชมรมนี่แหละ เดี๋ยววันจันทร์คงแห้งทัน"
   "เอ่อ.. เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"

เราเพิ่งรู้สึกจังๆว่าคนที่ชื่อเป้จีบเรา จริงๆก่อนหน้านี้ก็มีสบตากันแบบผ่านๆบ้างก็ยังแอบคิดเข้าข้างตัวเองไปตามประสาคนที่ยังไม่เคยมีใครแต่เป้ก็ดูนิ่งๆไม่ค่อยพูดเล่นสนุกเหมือนพวกเพื่อนอีกสองคน กับตัวเราเองก็รู้สึกแปลกๆเริ่มอยากรู้ว่าเรียนรวมคราวหน้าเป้จะมาหรือเปล่าบางทีก็แอบมองหาในโรงอาหารตอนพักเที่ยง

   "มาแล้ว ๆ ๆๆๆ" เจ้าแฮ็กเดินร้องเป็นเพลง
   "อ๋อค่ะ.."
   "มาแค่สองนะครับไอ้โอ่งมันนัดแฟนไว้ จริงๆมันบอกให้ไอ้เป้มาคนเดียวแต่ผมไม่ยอมครับ เพราะผมก็ลุ้นอยู่เหมือนกัลลล" เราได้แต่หัวเราะแก้เขินเพราะตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยมีใครมาพูดคำหวานโอ้โลมแบบนี้
   "เอ่อ.. ไม่ต้องช่วยก็ได้ค่ะ ซีเปิดดูแล้วไม่เยอะหรอกเดี๋ยวค่อยๆซักไปคนเดียวได้ ขอยืมแค่กะละมังกับผงซักฟอกก็พอ"
   "โอ้ย!! ตั้งสามถุงไม่น้อยนะครับ ผมว่าช่วยกันดีกว่าสามแรงคนเดี๋ยวก็เสร็จ"
   "เอ่อ.. แบบว่า ซีไม่อยากให้ช่วยจริงๆค่ะ"
   "ไม่เป็นไรครับ ขี้เกรงใจแบบนี้ยิ่งน่ารักนะเนี่ย" แฮ็กพุ่งเข้าไปที่ถุงดำสูงขนาดครึ่งตัวสามถุงทำท่าจะเทลงพื้นจนเราถลาเข้าไปห้ามแทบไม่ทัน

   "ไอ้เชี่ยแฮ็ก!! แม่งหลอกกู" โอ่งจอดมอเตอร์ไซค์เดินเข้ามาในชมรม
   "กูไปหลอกอะไรมึง"
   "ก็มึงบอกกูว่าจะให้ไอ้เป้มันมาคนเดียวไง แล้วมึงมาทำเชี่ยอะไร"
   "อ้าว.. แล้วมึงมาทำไมอ่ะ"
   "ค้วย!! กูก็มาเหมือนมึงแหละ!! อุ๊ย.. ขอโทษครับซี" โอ่งหันมายิ้มแหยๆ
   "ไอ้แฮ็กมันบอกซีเค้าว่ามึงไปหาแฟน" เป้ที่ยืนเฉยๆนานๆจะพูดทีนึง
   "ไอ้ควาย!! แม่งบอกให้กูรออยู่ในห้องจะเอากะละมังลงมาให้มึงจะให้มึงมาคนเดียว กูว่าแล้ว..แม่งกั๊กกูแม่งเหี้ยจริง"
   "ไอ้สัส ..แฟนเพื่อน ไอ้โอ่ง!! เชี่ย..ไมมึงทำตัวแบบนี้วะ" แฮ็กหันมาแกล้งว่าอำเพื่อน
   "เอ่อ.. คือ ยังไม่ได้เป็นแฟนมั้งคะ" เราเห็นว่ามันจะไปกันใหญ่
   "อ้าว ยังไม่ได้เป็นแฟนงั้นกูก็มีสิทธิ์" โอ่งไม่ยอมแพ้ "จริงๆกูเห็นก่อนด้วยนะสัสถ้ากูไม่มาบอกพวกมึงให้ไปแดกพวกมึงก็ไม่เจอ"
   "อ้าว.. ไหนมึงบอกมึงยอมหลีกทางให้ไอ้เป้มันแล้วไง" แฮ็กยังสนุก
   "แล้วมึงมาทำเหี้ยอะไรอ่ะ"
   "ก็กูมาช่วยซีกับไอ้เป้มัน สัสมึงลองคิดดูมึงให้เค้ามาอยู่กันสองต่อสองใครเค้ารู้เข้ามันดูไม่ดี"
   "มึงแม่งเหี้ยยย!! จริงๆ ทำงานดีกว่าสัสแล้วมึงเทของเค้าออกมากองทำเหี้ยอะไรเนี่ย"
   "เห้ย!! สัสโอ่ง!! เชี่ย.." เจ้าแฮ็กถึงกับตะลึงกับภาพที่เห็นส่วนโอ่งเพื่อนซี๊ก็ออกอาการเหวอไม่แพ้กัน

จริงๆเรารู้ก็ตอนที่เปิดออกมาดูก่อนระหว่างที่เพื่อนใหม่ทั้งสามกลับไปเอาอุปกรณ์ซักผ้าว่าข้างในถุงดำทั้งสามถุงที่จ๋อมกับอ้วนรับบริจาคคือชุดชั้นในใช้แล้วจากหอพักหญิงหอในทั้งสามหอ นึกภาพหน้าอาจารย์ที่ปรึกษาหนุ่มตอนเปิดถุงขณะที่เพื่อนสาวพรีเซนต์ไปด้วยว่าจะเป็นประโยชน์กับผู้รับบริจาคมากมาย

   "ทั้งหมดแบ่งเป็นชิ้นบนห้าร้อยสามสิบสองชิ้น ชิ้นล่างเจ็ดร้อยสิบหกชิ้น เราแยกแบบที่ดูแล้วน่าจะเป็นแบบเข้าชุดกันเอาไว้ด้วย" แฮ็กรายงานผลการคัดแยก
   "แล้วมึงรู้ได้ไงว่าชุดเดียวกัน" โอ่งเพื่อนซี๊ตามขัดคอตลอด
   "กูก็ดูสี ดูลายดูลูกไม้ ดูยี่ห้อดูขนาดสิสัส"
   "ถึงว่า.. แม่งพิถีพิถันเหลือเกินจะเสร็จมั้ยเนี่ย"
   "มึงจะซักหมดเลยเหรอ มันมีที่ซักแล้วก็มีนะเว่ย"
   "แล้วมึงรู้ได้ไงว่าอันไหนซักแล้วอันไหนยังไม่ได้ซัก"
   "ดมสิ ถ้าหอมก็แสดงว่าซักมาแล้วมึงจะซักอีกเหรอ เสียดายกลิ่นว่ะ"
   "สัส.. นี่มึงเป็นหมารึคนวะเนี่ยไอ้แฮ็ก"

   "เอ่อ.. ผมว่า ปล่อยให้พวกมันซักกันไปเลยสองคนมั้ยครับ เจอเยอะเป็นกองภูเขาขนาดนี้เป็นใครก็เหวอครับ"
   "ซีว่า มันดูจะโรคจิตหน่อยๆแล้วนะคะเนี่ย"
   "ผมว่าสติแตกมากกว่าครับ"
   "เห้ย!! ไอ้เป้!! น้องหลีดคณะเราเค้าอยู่หอในใช่ป่าววะ" เจ้าโอ่งนั่งยองๆถามเพื่อน
   "ตัวนี้มึงว่าของใครวะ เชี่ยโอ่ง.. กูไม่อยากซักเลยว่ะ คราบ..นี้มันชั่ง.." แฮ็กเสียงสั่น

   "ซีทานข้าวรึยังครับ ผมว่าไปโรงอาหารกันดีกว่า"
   "เดี๋ยวซีกลับบ้านเลยดีกว่าค่ะเย็นแล้ว ต้องไปช่วยป๊าที่ร้านด้วย"
   "งั้นผมไปกินที่ร้านซีดีกว่า"
   "ได้ แต่เข้าไปคนละทีนะ"
   "อ้าว ทำไมอ่ะ"
   "ขี้เกียจตอบคำถามป๊า"
   "งั้น เป้เอาข้าวมันไก่ทอดแต่เอาน้ำจิ้มธรรมดานะ"

จากวันนั้นเราก็เหมือนจะมีแฟนนะเพราะรู้ว่าเป้คิดกับเรายังไงส่วนเราเองก็ไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธ ถึงแม้เป้จะไม่ใช่เจ้าชายเดินออกมาจากหนังสือการ์ตูนตาโตไม่ใช่พระเอกนักกีฬามหาลัยแบบในนิยายอย่างที่เราเคยอ่านแล้วเก็บเอาไปฝัน แต่ที่เราเคยสงสัยว่าคนอย่างเราจะมีใครบ้างไหมที่เกิดมาเพื่อกันและแล้วก็ถึงวันที่คนคนนั้นเผยรูปร่างหน้าตาให้เราเห็น ถึงจะคิ้วหนาติดเงียบๆไปหน่อยแต่ก็ดูอบอุ่นดี

เล่ามาตั้งนานเผลอออกไปเรื่องอื่นซะนี่ไว้เดี๋ยวว่างๆวันหลังมาเล่าเรื่องไปทะเลต่อก็แล้วกันนะ
   

[devilzoa]

สงสัยแบบนี้จะมี 3-1 อิอิ


................................................

ใครจะอ่านผลงานทุกโพสต์ในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

................................................................................................................

[hanabombam]

แค่บทนำก็ชวนติดตามแล้ว ยิ่งมีเพื่อนเป้อีกสองคนแสบสันแบบนี้

[blackjack]

  ยังจมอยู่ก้นทะเลอยู่ครับเดาทางไม่ถูกเลย รอตอนต่อไปครับ ขอบคุณ

[olemantu]

คิดถึงท่านนะครับ..หายไปจากหน้าเรื่องเล่านี้นานเป็นปีเลยนะครับ..ดีใจที่ยังได้อ่านเรื่องที่น่ารักครับ

[arsenyo]

ชื่อเรื่องน่าติดตาม ต้องตามติดๆ ซะแล้วครับผม

[review1972]

แนวนักศึกษาเหรอครับ ก็ดีครับ เซ็กส์ใสๆวัยมันๆ555

[may_290607908]

น่าจะมีสวิงกิ้งแน่นอนครับ

[johnywalker]

เริ่มต้นมาได้น่ารักมากครับ 

[swss2511]

เวลาจีบสาวไม่มีคำว่าเพื่อน