ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

สองรัก บทที่ 6 by //Omega19//

เริ่มโดย Omega19, พฤษภาคม 06, 2018, 03:06:44 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Omega19

สองรัก 6

........ แสงอาทิตย์ที่ส่องลอดผ่านช่องกระจกส่องมาแยงตาชั้น ทำให้ชั้นตื่นขึ้นและรู้ว่าตอนนี้เช้าของอีกวันแล้ว ชั้นค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา ความเหนื่อยล้าจากเมื่อคืนทำให้ชั้นรู้สึกอ่อนเพลียมากในเช้า ชั้นอยากจะหลับพักอีกซักงีบ แต่แล้วชั้นก็รู้สึกตัวว่ามีคนกอดชั้นอยู่ทางด้านหลัง ชั้นลืมไปสนิทเลยว่าพี่ชาญยังอยู่ เค้ายังหลับอยู่โดนที่เค้าโอบยังโอบกอดชั้นไว้อยู่ ร่างของเรายังคงเปลือยเปล่าทั้งคู่ นั่นทำให้ชั้นตาสว่างทันที หายง่วงเป็นปลิดทั้ง ตายแล้วชั้นจะทำยังไงดีล่ะ ชั้นคิดในใจ

........ ชั้นได้แต่นอนนิ่งๆอยู่พักใหญ่ๆ เกร็งตัวไปหมดกลัวว่าถ้าขยับตัวพี่ชาญจะตื่นขึ้น นี่เราจะต้องทำแบบนี้อีกนานเท่าไหร่กันนะ 1 วัน 1 เดือน 1 ปี หรือมากกว่านั้น แม้ว่าชั้นจะไม่เต็มใจก็เถอะ แต่ชั้นก็ยอมรับว่าพี่ชาญทำให้ชั้นเสียวใจแทบขาด  สุขสมนับครั้งไม่ถ้วน แต่นั้นก็เป็นเพียงแค่ความสุขทางกามรมณ์โดยที่ชั้นก็ไม่ค่อยเต็มใจนักเท่าไหร่ อีกอย่างชั้นแทบจะไม่รู้จักพี่ชาญเลย รู้แค่ว่าเป็นเจ้าของรีสอร์ทนี้เท่านั้น ชั้นอยากจะหนีไปเสียเวลานี้เลย ถ้าไม่ติดที่พี่ชาญมีคลิบนั้นอยู่ ซึ่งลำพังแค่คลิบชั้นมีอะไรกับพี่ชาญไม่เท่าไหร่ ชั้นไม่สนใจมากนัก แต่คลิบที่พวกชั้นสูบกัญชานี่สิที่ชั้นกังวล นั้นเพราะชั้นเป็นห่วงอนาคตของพีและแบงค์ กลัวจะต้องออกจากมหาลัย ติดคุกติดตาราง หมดอนาคตทั้งสองคน เพราะอย่างนี้ชั้นจึงต้องอดทนยอมเป็นทาสกามให้พี่ชาญสนองตัณหาไปจนกว่าจะพอใจแล้วคืนคลิบนั้นให้ ต่อจากนี้ชั้นคงไม่สามารถสู้หน้าพีและแบงค์ได้อีกแล้ว ยิ่งคิดน้ำตาชั้นก็ไหลออกมา ความเข้มแข็งที่ชั้นเคยมีเริ่มถดถอย นอนสะอื้นร้องไห้ออกมา
........ พี่ชาญตื่นชึ้นมาได้ยินชั้นสะอื้นร้องไห้ แม้ว่าชั้นจะพยายามเก็บเสียงปิดปากแล้ว แต่ก็ยังเล็ดลอดเข้าหูพี่ชาญจนได้
........ "น้องแป้งร้องไห้เหรอ ร้องไห้ทำไมครับ" พี่ชาญลุกขึ้นนั่งจับชั้นพลิกตัวให้นอนหงาย ชั้นไม่ตอบอะไร แต่ยิ่งทำให้น้ำตาชั้นไหลพลากออกมาอีก
........ "ถ้าเป็นเรื่องในคืนนี้ พี่ขอโทษนะครับ พี่รู้ว่าพี่มันเห็นแก่ตัว แต่ที่พี่ทำไปเพราะพี่รักน้องแป้งนะครับ รักตั้งแต่แรกเห็น รักตั้งแต่คืนวันนั้น รักมากจนพี่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆครับ" พี่ชาญบอกพร้อมกับพยายามเช็ดน้ำตาชั้น
........ "รักแล้วต้องทำแบบนี้เหรอคะ" ชั้นถามไปโดยที่แทบจะไม่มองหน้าพี่ชาญเลย
........ "พี่ขอโทษครับ พี่รู้ว่าทำผิดไปแล้ว แต่พี่จะรับผิดชอบทุกอย่างเองครับ"
........ "ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรหรอกค่ะ แค่พี่ชาญลบคลิบนั้นทิ้งไปก็จบแล้ว"
........ "เรื่องคลิบพี่รับปากว่าลบให้แน่นอนครับ แต่คงไม่ใช่ตอนนี้ ให้เราทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้ แล้วพี่จะลบให้ครับ" พี่ชาญเสนอ
........ "ถ้าแค่ทำความรู้จักกัน งั้นเราก็ไม่ต้องมีอะไรกันอีกได้ไหมค่ะ"
........ "ไม่ได้ครับ เพราะพี่คิดว่าการที่เรามีอะไรกันแบบนี้ มันจะยิ่งเพิ่มความสัมพันธ์ให้แนบแน่นขึ้นไปอีก พี่อยากให้น้องแป้งให้โอกาสพี่หน่อยนะครับ เปิดใจให้พี่บ้าง แล้วพี่จะทำให้น้องแป้งมีความสุขเองครับ" ดูเหมือนว่าพี่ชาญคงจะไม่ยอมปล่อยชั้นไปง่ายๆแน่ ถ้าอย่างนั้นช่วงนี้ชั้นคงต้องแกล้งโอนอ่อนทำตามใจพี่ชาญไปก่อน แล้วค่อยหาวิธีอื่นต่อไป
........ เราคุยกันอีกพักหนึ่ง น้ำตาชั้นก็หยุดไหลแล้วคงเพราะเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว ส่วนพี่ชาญพอเห็นชั้นหยุดร้องไห้ มือไม้ก็อยู่ไม่เป็นสุข เริ่มลูบไล้ไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่าชั้น ชั้นได้แต่ปล่อยให้เค้าทำ ก็นะชั้นห้ามเค้าได้ที่ไหนล่ะ
........ พี่ชาญไล่มือลงมาจนถึงระหว่างขาชั้น แล้วค่อยๆจับกางออกช้าๆ พี่ชาญลูบขาอ่อนของชั้นครู่หนึ่ง แกก็จับมือของชั้นวางไว้ที่ลำเนื้อของเค้าซึ่งตอนนี้มันแข็งเต็มที่แล้ว ชั้นเลยกำลำเนื้อไว้ มันใหญ่ชะมัด กำแทบไม่รอบ แถมยังร้อนมืออีก จากนั้นพี่ชาญก็หันไปเล่นร่องสาวของชั้น
........ นิ้วมือของพี่ชาญที่คลึงอยู่ตรงปากร่องเสียว ทำให้ชั้นตัวกระตุก สะดุ้งเป็นพักๆ ชั้นต้องพยายามเม้มปากไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางออกมา ชั้นยอมรับเลยว่าพี่ชาญเก่งเรื่องนี้จริงๆ แม้ว่าชั้นจะเสียวมาทั้งคืนแล้ว แต่พี่ชาญก็ทำให้ชั้นแทบขาดใจในตอนเช้าแบบนี้อีก นิ้วมือที่บดไปตามติ่งเสียว การสัมผัสที่ถูกจุด ทำให้ชั้นต้องส่ายสะโพกไปมา
........ ชั้นหลับตาปี๋ มือข้างหนึ่งจิกผ้าปูเตียง ส่วนอีกข้างก็บีบท่อนเนื้อของพี่ชาญแน่น พี่ชาญเห็นชั้นแบบนี้ก็เริ่มได้ใจ แกเริ่มเร่งนิ้วมือบดไปตามร่องเสียวจนชั้นได้ยินเสียง เฉาะแฉะ จากน้ำรักที่ชั้นขับออกมา ตอนนี้คงเปียกชุ่มแล้วแน่ๆ
........ พี่ชาญไม่หยุดเท่านี้ เค้าก้มหน้าที่หน้าอกชั้น ทันทีที่ลิ้นของพี่ชาญแตะโดนปลายหัวแค่นั้นแหละ
........ "อ๊ายยย ซี๊ดดดด" ชั้นเผลอร้องครางออกมาทันที หน้าอกและสะโพกแอ่นนิ้วมือและลิ้นสากของพี่ชาญสลับไปมา มือของชั้นรูดลำเนื้อของพี่ชาญอย่างลืมตัว ยิ่งความเสียวที่พี่ชาญป้อนให้เพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ชั้นก็ยิ่งรูดลำเนื้อเร็วเท่านั้น
........ "ซี๊ดด อ้า... ซี๊ดดด ส...เสียวว ม..ไม่ไหว...โอ้ย..ไม่ไหวแล้ว" ชั้นถึงจุดสุดยอดคานิ้วมือของพี่ชาญ มือบีบลำเนื้อของพี่ชาญแน่นจนแทบจะแหลกคามือชั้น
........ แต่แล้วชั้นก็จำต้องปล่อยมือจากลำเนื้อ เพราะพี่ชาญขยับตัวขึ้นมานอนทับตัวชั้น ปากก็ไซ้ซอกคอขยับขึ้นมาหอมแก้ม จากนั้นก็เลื่อนมาประกบปาก ชั้นที่พึ่งสุขสมไปหมาดๆเมื่อกี่ก็เผลอตัวจูบแลกลิ้นกับพี่ชาญ โดยที่ลำเนื้อของพี่ชาญก็บดเบียดไปมาตามร่องสาวของชั้นไปด้วย
........ ความเสียวที่พึ่งถึงจุดสุดยอดไปหมาดๆเมื่อกี้ถูกพี่ชาญจุดขึ้นมาใหม่อีก นี่ชั้นเป็นอะไรไปนะทำไมถึงได้เคลิ้มไปกับรสสวาทของพี่ชาญแบบนี้ ชั้นโอบกอดแผ่นหลังกำยำของพี่ชาญ สองขาก็ค่อยๆแยกออก ยกสะโพกแอ่นร่องสาวบดเบียดลำเนื้อ เหมือนเชื้อเชิญลำเนื้อของพี่ชาญแล้วตอนนี้
........ แต่แล้วอยู่ๆพี่ชาญก็ถอนปากออก ยกตัวสูงขึ้น หยุดการกระทำทุกอย่างทำเอาชั้นแปลกใจ
........ "ไปอาบน้ำกันเถอะครับ เดี๋ยวไปทานข้าวกัน พี่หิวแล้ว" แล้วพี่ชาญก็ลุกขึ้นจากตัวชั้น ฉุดแขนชั้นให้ลุกขึ้น แล้วจูงมือชั้นเข้าห้องน้ำ
........ พี่ชาญเปิดน้ำฝักบัว จูงมือชั้นให้เข้าไปอาบน้ำ พี่ชาญอาบน้ำให้ชั้น เค้าทั้งขัดหลัง ถูสบู่แทบจะทุกซอกทุกมุม ทำอย่างกับเค้าอาบน้ำให้เด็กเล็กยังไงยังงั้น ซึ่งชั้นก็ไม่อยากขัดเค้า ในตอนนี้เค้าอยากทำอะไรก็ปล่อยให้เค้าทำไปก่อน ชั้นคิดแบบนั้น
........ อาบได้ซักพักพี่ชาญก็กอดชั้นด้านหลัง มือคลึงสองเต้าชั้น ลำเนื้อที่ยังแข็งเด่เมื่อตะกี้ยังไม่ยอมหดตัว บดเบียดไปตามร่องตูดชั้น ให้ตายสิพี่ชาญจะปลุกอารมณ์ชั้นไปถึงไหน แต่ชั้นก็ดันทะลึ่งมีอารมณ์ร่วมไปกับเค้าอีกนี่สิ
........ ชั้นหลับตาแน่น เมื่อมือข้างหนึ่งของพี่ชาญเปลี่ยนจากหน้าอกชั้นมาคลึงตรงติ่งเสียวที่ระหว่างขาชั้นแทน
........ "อื้มม ซี๊ดดด" ชั้นเสียวจนแข้งขาแทบจะไม่มีแรง จนชั้นต้องเอามือเกาะรั้งไปที่อ่างล้างมือ เพื่อช่วยพยุงไม่ให้ตัวชั้นล้มลง แค่นั้นยังไม่พอพี่ชาญยังเอาเข่าของเค้าแหวกขาของชั้นให้กางออกเล็กน้อย แล้วเค้าก็จับท่อนเนื้อสอดเข้ามาตรงระหว่างขาชั้นทางด้านหลังเพื่อให้ลำเนื้อเค้าเสียดสีกับร่องสาวชั้น
........ และอีกครั้งพอชั้นกำลังเคลิ้มๆ พี่ชาญก็ผละตัวออกจากชั้นอีกครั้ง เค้าปิดน้ำฝักบัวเสร็จก็หยิบผ้าขนหนูยื่นให้ชั้น
........ "พี่ขออาบน้ำบ้างนะครับ น้องแป้งแต่งตัวเลยนะ เดี๋ยวเราออกไปทานข้าวเช้ากัน" นึกว่าจะเสร็จพี่ชาญอีกละ เกือบไปแล้ว แต่ก็ดีชั้นก็พยักหน้ารับไป พี่ชาญหอมแก้มชั้นทีหนึ่งก็หันไปเปิดน้ำฝักบัวเพื่ออาบน้ำบ้าง
........ ชั้นเดินไปนั่งตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เอาที่เป่าผมมาเป่าผมที่เปียก มันยังไม่แห้งดีพี่ชาญก็เดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวนุ่งมาผืนเดียว ตรงกลางผ้าแข็งโด่ดันผ้าขนหนูตั้งเด่จนเห็นได้ชัด ไม่บอกก็รู้ว่าคืออะไร แล้วเค้าก็เดินไปนั่งเอนหลังไปที่หัวเตียงนั่งดูชั้นแต่งตัว
........ พี่ชาญนั่งดูชั้นเป่าผม แต่งหน้าแต่งตา ใส่เสื้อผ้าจนเสร็จ เสื้อผ้าก็เป็นชุดเดิมจากเมื่อวานเพราะชั้นไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามาเลยซักชุดเดียว เป็นเสื้อสายเดี่ยวกางเกงยีนขาสั้น ด้วยที่ผิวขาวบวกกับชุดที่ใส่ก็เซ็กซี่นิดๆ ชั้นก็สังเกตว่าตรงกึ่งกลางลำตัวของพี่ชาญมันดันผ้าขึ้นมาอีก แล้วพี่ชาญก็กวักมือให้ชั้นเข้าไปหา
........ "สวยจริงๆน้องแป้งของพี่" พูดจบพี่ชาญโอบเอวชั้นก็ดึงชั้นให้นั่งลงบนตักเค้า
........ "ตัวหอมจังครับ" ไม่แค่จมูกของพี่ชาญเท่านั้นทำงาน มือไม้ของเค้าก็ไม่เว้น บีบเค้นหน้าอกชั้นอีกแล้ว
........ เท่านั้นยังไม่พอพี่ชาญก็เอนตัวชั้นให้นอนบนเตียง มือก็ถลกเสื้อและยกทรงขึ้นไปไว้ที่ราวนม มือบี้เค้นหน้าอก ปากก็ซุกที่ซอกคอชั้น ชั้นได้แต่คิดในใจ ถ้าจะเย็ดชั้นทำไมต้องให้เสียเวลาแต่งตัวด้วยนะ ทำเสร็จเดี๋ยวก็มานั่งแต่งตัวใหม่อีกรอบ คงไม่ต้องกินข้าวกันพอดี แต่ก็ยังดีที่พี่ชาญหยุดเสียก่อน
........ "พี่ไปแต่งตัวก่อนนะ" แล้วพี่ชาญก็ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ชั้นเองก็ลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าจนเรียบร้อย พี่ชาญก็จับมือชั้นจูงมือเดินไปที่รถเค้าแล้วขับไปที่ห้องอาหารที่รีสอร์ท
........ ระหว่างทานข้าวเช้ากัน พี่ชาญก็ถามนูนถามนี่ชั้นตลอด ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ เรียนที่ไหน สัดส่วนเท่าไหร่ เยอะแยะมากมายไปหมด ชั้นก็ตอบตามจริงไป ก็ไม่รู้ว่าจะโกหกเค้าไปทำไมนะ แล้วเค้าก็เล่าเรื่องของเค้าให้ฟังบ้าง เค้าบอกว่าจะได้ทำความรู้จักกันไว้เยอะๆ
........ ประวัติเค้าก็เป็นพ่อม่าย เมียตายเพราะอุบัติเหตุรถคว่ำ มีลูกสาวอายุ 7 ขวบ ตอนนี้อยู่บ้านกับพี่เลี้ยงเค้า พี่ชาญก็ยอมรับกับชั้นว่าเค้าเป็นคนที่มีความต้องการทางเพศสูงมาก เมียที่ตายไปก็เหมือนกัน มีอะไรกันแทบจะทุกวัน และเมียเค้าก็ตายก่อนที่จะเจอแป้งประมาณ 3 เดือน ตอนที่เมียตายเค้ากับลูกเสียใจมาก นับจากนั้นมาเค้าก็เก็บกดอารมณ์เอาไว้ อยากหาผู้หญิงอื่นก็กลัวว่าลูกจะเสียใจเพราะพึ่งเสียแม่ไป จนกระทั่งเค้ามาเจอชั้นตอนที่เมาไม่ได้สติ เค้าพยายามข่มอารมณ์แล้วแต่ก็ทนไม่ไหว เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ
........ พี่ชาญบอกว่าวันนั้นเค้าเหมือนกับได้พบรักใหม่อีกครั้ง ชั้นทั้งสวย ทั้งน่ารัก ถูกสเปคเค้ามาก พอแป้งกลับไปแล้วเค้าก็เฝ้าคิดถึงทุกวัน คลิบที่ถ่ายก็กะว่าจะเอาไว้ดูคนเดียวตอนเหงา แต่ยิ่งดูก็ยิ่งคิดถึง ก็เลยจำเป็นต้องทำแบบนี้ และเค้าก็สารภาพว่าเมื่อเช้าเค้าคิดจะลองใจชั้นคือถ้าชั้นเรียกร้องให้เค้าเย็ดชั้นได้แสดงว่าเค้าก็สามารถพิชิตใจชั้นได้ เค้าก็ทำทุกทางแล้วแต่ชั้นก็ใจแข็งไม่เอยปากขอซะที แต่จะเป็นพี่ชาญเองเสียมากว่าที่จะทนไม่ไหว ฟังตรงนี้ก็ไม่รู้ว่าพี่ชาญคิดได้ไงนะ แต่เค้าก็เกือบทำให้ชั้นเอ่ยขอได้เหมือนกันถ้าเค้าทำนานกว่านั้นอีกซักนิดหนึ่งชั้นคงยอมไปแล้วล่ะ
........ พอฟังเค้าเล่า ชั้นไม่รู้จะสงสารเค้าดีหรือเปล่า แต่ชั้นก็รับปากพี่ชาญไปว่าจะลองเปิดใจให้โอกาสพี่ชาญดูบ้างก็ได้ ซึ่งชั้นก็ยอมรับข้อหนึ่งว่าพี่ชาญเก่งในเรื่องบนเตียงมาก ทำเอาชั้นเคลิ้มได้ทุกครั้งเชียว
........ หลังจากเล่าประวัติของกันและกันมาหมดแล้ว พี่ชาญก็พาชั้นเที่ยวนู่นเที่ยวนี่ไปทั่ว เอาอกเอาใจชั้นมากเป็นพิเศษ จับมือถือแขนชั้นอย่างกับว่าชั้นเป็นแฟนเค้ายังไงยังงั้น ซึ่งชั้นก็ไม่ว่าอะไรก็รับปากเค้าไปแล้วนิว่าจะพิจารณาเค้าดู แล้วเค้าก็พาชั้นไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ ซึ่งเสื้อผ้าแต่ละชุดที่เค้าเลือก สายเดียวเอย เกาะอกเอย กางเกงกับกระโปรงก็สั้นๆทั้งนั้น ยิ่งชุดนอนแล้วด้วย คิดว่าคงไม่ได้นอนกันพอดี เท่านั้นยังไม่พอยังพาชั้นไปซื้อชุดนักศึกษาอีก นี่พี่ชาญเป็นคนหื่นอย่างที่เค้าบอกจริงๆ ชั้นคิดว่าคงต้องอยู่ที่นี่อีกนานแน่ๆแบบนี้
........ ซื้อเสื้อผ้าเสร็จก็พาไปเที่ยวอีกจนเริ่มเย็นมาก ก็พากันกลับรีสอร์ท ชั้นหวั่นๆว่าคืนนี้ชั้นคงไม่รอดตัวแน่นอน ซึ่งก็ไม่ผิดไปจากที่คิด เพราะหลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ พอมาถึงห้องพี่ชาญก็ให้ชั้นลองชุดใหม่ ใส่ชุดนั้นชุดนี้ ดูเค้าชอบมากจนมาถึงชุดนักศึกษาดูเค้าชอบมากเป็นพิเศษ แบบนี้มันจะเหลือเหรอ
........ คืนนั้นพี่ชาญจัดการชั้นหลายยกในชุดนักศึกษา เค้าแทบไม่ได้ถอดชุดนี้ออกเลย ถอดแค่กางเกงในเท่านั้น แต่สุดท้ายก็ต้องถอดเสื้อผ้าจนหมดอยู่ดีเพราะชุดนักศึกษาที่ใส่มันเลอะไปด้วยน้ำเชื้อของพี่ชาญที่เค้ามักจะชักออกมาแตกใส่กระโปรงบ้างเสื้อบ้าง ดูสีหน้าเค้าสะใจยังไงไม่รู้ที่ได้ทำแบบนั้น แม้ว่าจะผ่านไปหลายรอบแต่เรี่ยวแรงของพี่ชาญก็ไม่ตกเลยซักนิด คนอะไรจะหื่นกามได้ถึงเพียงนี้ รอบสุดท้ายของพี่ชาญก็น่าจะเสร็จราวๆตีสอง เสร็จแล้วเค้าก็หลับเป็นตายเลย ส่วนชั้นก็เอาเรี่ยวแรงสุดท้ายอาบน้ำอาบท่าแล้วก็นอนเลยทั้งที่นุ่งกระโจมอกแบบนั้น เพราะเพลียเหลือเกิน พอนึกถึงวันต่อๆไปก็เหนื่อยใจวูบหลับไปในทันที

........ ชั้นตื่นขึ้นมาตอนประมาณ 8 โมงเช้า มองตัวเองผ้าขนหนูที่ใส่อยู่ไม่รู้หลุดออกตอนไหน เหลือแต่ตัวเปลือยเปล่า ตายละถ้าพี่ชาญเห็นเข้ามีหวังเสร็จอีกรอบหรือไม่ก็หลายรอบแน่ เพราะวันนี่พี่ชาญคงไม่ลองใจอีกครั้งแล้วล่ะ ชั้นได้แต่นอนนิ่งๆก่อน ค่อยๆขยับหันหน้าไปมองก็เห็นพี่ชาญนอนหันหลังให้ชั้น
........ โชคดีที่เค้ายังคงหลับอยู่ ชั้นจึงค่อยๆขยับตัวลุกออกจากเตียงช้าๆ หยิบผ้าขนหนู ย่องเข้าห้องน้ำ เปิดน้ำอาบเบาๆ พออาบเสร็จก็ค่อยๆย่องออกมาอีกครั้ง แล้วรีบแต่งตัวหน้าตาก็ไม่แต่งมันแล้วไปทั้งอย่างนี้แหละ ชั้นย่องออกมานอกบังกะโลได้ก็สบายใจแล้ว ที่จริงชั้นไม่ได้จะหนีไปไหนนะคะ เพียงแต่ชั้นคิดว่าถ้าขืนยังอยู่ในห้องรับรองว่าโดนพี่ชาญเย็ดรอบเช้าอีกแน่นอน
........ แต่จะว่าไปถ้าในเวลาปรกติ พี่ชาญก็ดูโอเคนะ ดูเป็นผู้ใหญ่ดี เอาอกเอาใจเก่ง แต่พอกลางคืนปุ๊บกลายเป็นคนหื่นกามไปเสียนี่ ถ้าถามว่าเค้าทำเก่งไหม ชั้นยอมรับเค้าทำชั้นถึงสวรรค์ชั้น 7 เลยล่ะ แต่เสียอย่างตรงที่เค้าทำมากไปนี่สิ แบบนี้ชั้นก็ไม่ไหวเหมือนกัน ทำให้เช้านี้ชั้นตัดสินใจหลบเค้าออกมาดีกว่า
........ ชั้นออกมาเดินเล่นตามชายหาดซึ่งไม่ไกลจากบังกะโลเท่าไหร่ น้ำทะเลที่นี่สวยใสมาก นักท่องเที่ยวก็ไม่เยอะเท่าไหร่คงเพราะวันนี้ไม่ใช่วันหยุด ก็ดีเหมือนกันไม่วุ่นวายดี ชั้นเดินเล่นตามหาดทรายดูหอยดูปูได้ซักพัก ก็เห็นเด็กกำลังเล่นน้ำอยู่กับสาววัยรุ่นคนหนึ่ง ดูก็น่าจะเป็นพี่น้องกันนะ เค้าเล่นกวักน้ำใส่กัน ทำให้ชั้นนึกถึงตอนที่ชั้นมาทะเลกับพวกพีและแบงค์ นี่ถ้าไม่เกิดเรื่องบ้าๆแบบนี้ขึ้นมา ความสัมพันธ์ของเราทั้งสามคงไม่แตกแยกกันแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งเศร้า รู้สึกเหงาๆคิดถึงสองคนขึ้นมายังไงไม่รู้
........ "ว๊าย...ช่วยด้วยยย" ขณะที่ชั้นคิดอะไรเพลินๆ ก็แว่วเสียงร้องขอความช่วยเหลือดังออกมา เป็นเสียงของสองพี่น้องที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ดูเหมือนว่าคนน้องกำลังโดนคลื่นซัดออกไปที่ทะเลจมหายไปต่อหน้าต่อตาชั้นเลย ส่วนคนพี่หนีตะเกียดตะกายกลับเข้าฝั่งได้ ตายแล้วชั้นต้องรีบเข้าไปช่วย
........ ชั้นรีบวิ่งลงไปทะเล ว่ายออกไปตรงจุดที่คิดว่าเด็กจมอยู่ ดีที่ชั้นว่ายน้ำแข็งพอสมควร แต่คลื่นก็แรงเหมือนกัน ชั้นดำผุดดำว่ายงมหาเด็กคนนั้นอยู่ครู่หนึ่ง โชคดีมากที่เจอน้องเค้านอนนิ่งอยู่พื้นทะเล คนพี่วิ่งออกไปตามคนมาช่วย ทำให้ชั้นต้องพยุงน้องเค้าที่ไม่ได้สติขึ้นฝั่งเอง
........ "แย่แล้วไม่หายใจ" ชั้นรีบผายปอดปั้มหัวใจอย่างที่เคยเรียนมา ทำอยู่ครู่หนึ่งคนพี่ก็ตามผู้ใหญ่มาได้ 5-6 คน แต่น้องเค้ายังไม่ฟื้นชั้นยังคงผายปอดอยู่ต่อ
........ "เฮ้ยนี่คุณหนูแพรนิ แกรีบไปตามนายมาเร็ว" เสียงของลุงแก่ๆคนหนึ่งสั่ง เด็กหนุ่มจึงหยิบโทรศัพท์โทรหาใครบางคน แต่ชั้นไม่สนใจยังคงผายปอดต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุดน้องเค้าก็สำลักน้ำออกมา
........ "แค๊กๆๆ" "ฟื้นแล้วๆ รีบพาคุณหนูไปโรงพยาบาลเร็ว" แล้วลุงก็อุ้มน้องเค้ารีบวิ่งขึ้นรถโดยที่ชั้นก็รีบวิ่งตามขึ้นรถไปด้วย

........ เราทั้งหมดนั่งลุ้นกันที่หน้าห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลใกล้ๆรีสอร์ท น้องเค้าหายไปในห้องอยู่ครู่ใหญ่ๆคุณหมอก็เดินออกมาบอกว่าปลอดภัยแล้ว ทำเอาชั้นโล่งอกไปทันที
........ "ลุงแม้น ลูกชั้นอยู่ไหนแล้ว ลูกชั้นเป็นยังไงบ้าง" เสียงชายคนหนึ่งตะโกนดังลั่นมาแต่ไกล
........ "ปลอดภัยแล้วครับนาย โชคดีที่ได้หนูคนนี้ช่วยไว้" ลุงชี้มาที่ชั้น
........  "น้องแป้ง!" "พี่ชาญ!" สรุปคือคนที่ชั้นช่วยคือลูกสาวของพี่ชาญชื่อน้องแพรนี่เอง ส่วนเด็กวัยรุ่นที่ชั้นคิดว่าคือพี่สาวนั่นก็คือพี่เลี้ยงของน้องแพร ทั้งคู่ชวนกันมาเล่นน้ำแล้วก็เกือบจมน้ำตาย ดีนะที่ชั้นเข้าไปช่วยไว้ทัน
........ "ขอบคุณน้องแป้งมากนะครับที่ช่วยลูกสาวพี่เอาไว้ ถ้าพี่เสียลูกคนนี้ไปพี่ไม่รู้จะอยู่ยังไงแล้วเหมือนกัน" พี่ชาญน้ำตาไหลพราก ดีใจที่ลูกสาวเค้าปลอดภัย จากนั้นพี่ชาญก็ส่งชั้นกลับบังกะโลส่วนตัวเค้าก็กลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อดูอาการของลูกเค้า คืนนี้ชั้นก็นอนไม่ค่อยหลับเหมือนกันเป็นห่วงน้องแพรไม่น้อย แต่คิดว่าคงไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ
........ พี่ชาญมาหาชั้นแต่เช้า ดีที่ชั้นตื่นก่อนและอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อยก่อนที่เค้าจะมา
........ "น้องแพรเป็นไงบ้างคะ" ชั้นถามเพราะเป็นห่วงจริงๆ
........ "หมอให้กลับบ้านได้แล้วครับ พี่ต้องขอบคุณน้องแป้งอีกครั้งนะครับที่ช่วยลูกของพี่ไว้" ได้ยินแบบนี้ชั้นก็รู้สึกโล่งใจ
........ "ไม่เป็นไรค่ะ เป็นใครๆก็ช่วยค่ะ"
........ "น้องแพรเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของพี่เลยครับ พี่เป็นหนี้บุญคุณน้องแป้งจริงๆ แล้ว...พี่รู้สึกผิดที่ทำเรื่องชั่วๆไว้กับน้องแป้งไว้ พี่ขอโทษนะครับ" ดูแล้วพี่ชาญคงรู้สึกผิดจริงๆแล้ว ชั้นก็ใจอ่อนไม่โกรธอะไรพี่ชาญอีก
........ "ช่างมันเถอะค่ะพี่ชาญ เรื่องมันแล้วไปแล้วกลับมาแก้ไขไม่ได้ แต่ถ้าพี่ชาญสำนึกผิดจริงๆ แป้งก็ขอร้องให้พี่ชาญช่วยลบคลิบนั้นให้หมดได้ไหมค่ะ แป้งขอร้อง"
........ "พี่ลบหมดตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ พี่ต้องขอโทษและขอบคุณน้องแป้งอีกครั้งนะครับสำหรับทุกเรื่อง" ชั้นโล่งอกไปอีกเรื่องแล้ว อย่างน้อยพี่ชาญก็ยังเป็นคนดีอยู่บ้างนะ
........ "ค่ะ เออ..พี่ชาญค่ะ แป้งมีเรื่องจะขอร้องอะไรพี่ชาญอีกเรื่องได้ไหมค่ะ"
........ "ได้ครับ กี่เรื่องก็ได้ครับ"
........ "แป้งขออยู่ที่นี่ต่ออีกซักพักได้หรือเปล่าค่ะ" ชั้นอยากอยู่ต่อที่นี่จริงๆ แต่ไม่ใช่ว่าชั้นติดใจอะไรที่นี่นะคะ แต่ชั้นแค่ยังไม่อยากกลับไปเจอหน้าพีและแบงค์ ชั้นคงต้องขอเวลาหาคำตอบว่าชั้นจะตัดสินใจยังไงต่อไปดี
........ "ได้ครับ น้องแป้งจะอยู่อีกกี่วันก็ได้ครับ ตามสบายเลยครับ"
........ "ขอบคุณค่ะพี่ชาญ แล้วพี่ชาญคงไม่...." ชั้นถามเพื่อความแน่ใจว่าพี่ชาญคงจะไม่มาวุ่นวายกับชั้นอีก
........ "พี่สัญญาครับว่าจะไม่ทำแบบนั้นกับน้องแป้งอีก น้องแป้งสบายใจได้ครับ" เมื่อพี่ชาญยืนยันรับปากเสียงแข็งแบบนี้ชั้นก็สบายใจขึ้นมาก
........ ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ ชั้นก็นั่งคิดแต่เรื่องของพีและแบงค์ ชั้นก็ยังแก้ไม่ตกซักทีว่าจะตัดสินใจยังไง จะเลือกใครดี หรือจะกลับไปเป็นความสัมพันธ์แบบเดิมดีไหม แต่ชั้นจะมองหน้าทั้งสองคนยังไงดีล่ะ คิดไม่ออกซักที
........ โดยในระหว่างที่ชั้นพักอยู่ที่นี่ พี่ชาญก็แวะมาหาชั้นบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากันแล้ว มีแต่เข้ามาทักทายพูดคุยเล็กน้อยแล้วก็กลับ จนชั้นเริ่มวางใจพี่ชาญได้แล้ว ซึ่งชั้นคิดผิด ชั้นพลาดลืมคิดไปว่าพี่ชาญเป็นคนบอกเองว่าเค้าเป็นคนมีความต้องการทางเพศสูงมาก แล้วคนแบบนี้จะอดทนได้นานแค่ไหนเชียว แล้วในที่สุดคืนที่ 7 นับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เรามีอะไรกัน ความอดทนของพี่ชาญก็ขาดลง
........ มันเป็นวันที่ฝนตกหนักพอสมควร ตกลงมาตลอดทั้งวันจนถึงตอนกลางคืนฝนก็ยังกระหน่ำตกไม่ยอมหยุด ชั้นเลยได้แต่นอนเซ็งอยู่แต่ในห้อง ชั้นเปิดทีวีดูรายการช่องต่างๆ แต่ก็แว่วเสียงเหมือนคนวิ่งมาที่หน้าประตู ชั้นเลยมองออกไปทางกระจกก็เป็นพี่ชาญกำลังวิ่งฝ่าฝนเข้ามาที่บ้านชั้น ชั้นเลยไปเปิดประตูให้พี่ชาญเข้ามา
........ "ฝนตกหนักเลยนะครับวันนี้" พี่ชาญทักทายก่อน
........ "ค่ะ ตกทั้งวันเลย แป้งไม่ได้ไปไหนเลย"
........ "นั่นแหละพี่เลยเป็นห่วงน้องแป้ง ฝนตกหนักแบบนี้อยู่คนเดียวได้มั้ย แล้วนี่ทานอะไรละยัง" พี่ชาญถาม
........ "อยู่ได้ค่ะพี่ชาญ แค่นี้สบายมาก ส่วนเรื่องอาหารการกินไม่ต้องห่วงค่ะ แป้งตุนเอาไว้เต็มตู้เย็นแล้ว"
........ "อื้มงั้นก็ดีละ นึกว่าถ้ายังไม่กินอะไรพี่จะได้ให้แม่บ้านเอามาให้"
........ "ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไรจริงๆ"
........ "เออ พี่ขอหลบฝนอยู่อีกซักแป๊บนะน้องแป้ง ฝนซาอีกหน่อยพี่จะรีบกลับเลย" พี่ชาญขอหลบฝนที่บ้านชั้นก็ไม่ว่าอะไร
........ "แป้งว่าพี่ชาญถอดเสื้อผ้าที่เปียกออกก่อนดีไหมค่ะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา แล้วเดี๋ยวแป้งจะเอาไปปั่นแห้งให้" แล้วชั้นก็ไปหยิบผ้าเช็ดตัวยื่นให้พี่ชาญ
........ พี่ชาญหยิบผ้ายขนหนูไปนุ่ง แล้วถอดเสื้อผ้าที่เปียกออกจนหมด ชั้นก็เอาเสื้อผ้าของพี่ชาญไปปั่นแห้งให้ ออกมาก็เห็นพี่ชาญนั่งรออยู่ตรงโซฟา เค้ามองแป้งตั้งแต่หัวจรดเท้า ก็ตอนนี้ชั้นใส่ชุดนอนที่พี่ชาญซื้อให้นั่นแหละ ทั้งบางทั้งสั้น ที่ใส่นี่ก็กะว่าจะเข้านอนแล้ว ไม่นึกว่าพี่ชาญจะมาตอนนี้
........ "ชุดนอนที่พี่ซื้อให้นิ น้องแป้งใส่แล้วสวยมากครับ" พี่ชาญชม ชั้นแอบสังเกตว่ามีบางอย่างเริ่มดันตรงเป้าของพี่ชาญแล้ว
........ "มันโป้จะตายพี่ชาญ เดี๋ยวแป้งไปเปลี่ยนก่อนนะ" ชั้นรีบเดินเข้าห้องนอนมองหาชุดว่าจะเปลี่ยน แต่แล้วพี่ชาญก็เปิดประตูห้องเดินตามชั้นเข้ามา
........ "พี่ชาญเข้ามาทำไม่ แป้งจะเปลี่ยนชุด" แต่ดูเหมือนพี่ชาญจะไม่ฟัง กลับเดินตรงมาหาชั้นอีก
........ "พี่คิดถึงน้องแป้งมากเลยนะครับ คิดถึงจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว" สีหน้าพี่ชาญดูหื่นกระหายมาก ตาก็จ้องมองเรือนร่างของชั้น ชั้นไม่รู้จะหนีไปทางไหนดี ห้องน้ำกับประตูห้องก็อยู่ทางด้านหลังของพี่ชาญ ชั้นได้แต่ถอยหลังไปจนชิดกำแพง ไม่สามารถถอยหนีไปได้อีก
........ "พี่ชาญออกไปก่อนนะ แป้งแต่งตัวเสร็จจะรีบออกไปหา" ชั้นพยายามทำใจดีสู้เสือ แต่ดูเหมือนว่าเสือตัวนี้จะหิวกระหายมากจนไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแล้ว
........ "พี่คิดถึงน้องแป้งนะครับ พี่ไม่อยากไปไหนอีกนอกจากอยู่ใกล้ๆน้องแป้ง" พี่ชาญเดินเข้ามาจนชิดตัวชั้นแล้ว มือก็เริ่มลูบไล้ไปตามแขนของชั้น
........ "แต่พี่ชาญรับปากแป้งแล้วนะว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก พี่ชาญกำลังทำผิดสัญญา" ชั้นพยายามเตือนสติพี่ชาญอีกครั้ง แต่ก็คงไม่ได้ผล เพราะมืออีกข้างของพี่ชาญบีบขยำหน้าอกชั้นจากนอกชุดนอน
........ "พี่รู้ว่าพี่กำลังทำผิดสัญญา แต่พี่อดใจไม่ไหวแล้วจริงๆครับ อีกอย่างน้องแป้งก็เป็นของพี่แล้ว เป็นเมียพี่แล้ว พี่จะรับผิดชอบทุกอย่างเอง น้องแป้งอยากได้อะไรพี่จะหามาให้หมดทุกอย่าง ขอแค่น้องแป้งเป็นของพี่ตลอดไปนะ" พูดจบพี่ชาญก็ซบหน้าลงไปที่ซอกคอของชั้น มือหนึ่งโอบเอวไว้แน่น ส่วนอีกมือก็คลึงตรงหน้าอก
........ "ม..ไม่พี่ชาญ แป้งไม่ต้องการอะไรจากพี่ชาญ แป้งไม่รักพี่ชาญ หยุดเถอะ แป้งขอร้อง" ชั้นขอร้องพี่ชาญอีกครั้งแต่พี่ชาญก็คงหน้ามืดตามัวไปหมดแล้ว
........ "ไม่รักตอนนี้ไม่เป็นไร อีกหน่อยก็รักพี่เอง" พูดจบพี่ชาญก็ดันตัวชั้นมาที่เตียงประคองให้ใช้นอนลงก่อนที่พี่ชาญจะทาบทับลงมาบนตัวชั้น ผ้าเช็ดตัวที่พี่ชาญนุ่งก็ปลดออกตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว ลำเนื้อที่แข็งเต็มที่ถูไถไปตามหน้าขาของชั้น
........ ชั้นดิ้นหนีพี่ชาญอีกเล็กน้อยก็คิดว่ายังไงพี่ชาญคงไม่เปลี่ยนใจแน่นอน ชั้นเลยได้แต่ปล่อยให้พี่ชาญทำตามอำเภอใจเค้า ขัดขืนไปก็เท่านั้น อีกอย่างชั้นกับเค้าก็เคยมีอะไรกันมาแล้วไม่รู้กี่รอบ ครั้งนี้ก็ถือซะว่าเป็นบทเรียนที่เชื่อใจคนง่ายเกินไปก็แล้วกัน
........ พี่ชาญเห็นชั้นหยุดดิ้นก็ได้ใจ เค้าถลกชุดนอนขึ้นจนยกทรงกับกางเกงในลายลูกไม้ที่พี่ชาญซื้อให้ชั้นใส่อยู่ตรงหน้าเค้า
........ "อื้มหื้ม สวยมากครับ เซ็กซี่จริงๆ ยกทรงตัวนี้เหมาะกับน้องแป้งจริงๆครับ" พี่ชาญชื่นชมยกทรงตัวนี้ได้ไม่นาน เค้าก็ปลดตะขอที่อยู่ตรงหน้าออก หน้าอกขาวอวบก็ดีดผึ่งออกมา พี่ชาญรีบซุกหน้าโลมเลียอย่างตะกละตะกลาม จนชั้นรู้สึกว่าครั้งนี้พี่ชาญดูจะหื่นมากว่าครั้งก่อนๆ พอชั้นเริ่มทำใจได้ ความเสียวก็ไม่รู้มาจากไหนก็พรั่งพรูออกมาจากทั่วทั้งร่างชั้น จนชั้นต้องบิดตัวไปมา
........ มือข้างที่เหลือก็ไม่อยู่เปล่า ล้วงลึกเข้าไปในกางเกงในลายลูกไม้สีเดียวกับยกทรง แล้วก็กรีดนิ้วไปตามร่องเสียว เขี่ยไปมาจนชุ่มแล้วก็ค่อยๆกดนิ้วมือเข้าร่องสาวที่เปียกชุ่มอย่างง่ายดาย
........ "อ๊ายยย ซี๊ดดด" ชั้นหลับตาปี๋ นอนรับความเสียวที่พี่ชาญป้อนมาให้อย่างต่อเนื่อง แล้วกางเกงในลายลูกไม้ก็ถูกถอดออกอีกเป็นชิ้นต่อไป แต่นิ้วของพี่ชาญยังคงบี้ไปที่ติ่งเสียวไม่ยอมหยุด แต่ปากของพี่ชาญกลับเลื่อนลงมาเรื่อยๆจากหน้าอก ลิ้นเลียรอบสะดือแล้วลงมาที่ท้องน้อย แล้วมาหยุดตรงปากร่องเสียว
........ "ไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะ ยังสวยเหมือนเดิม" พี่ชาญทักทายร่องสาวชั้นก่อนจะฉกลิ้นสากของพี่ชาญเข้าร่องเสียว
........ "โอ้วววว ซี๊ดด พี่ชาญญญ โอ้ยยย ซี๊สสสส" ลิ้นพี่ชาญยังคงทำงานได้ดีเหมือนเดิม ทำเอาก้นชั้นแทบไม่ติดพื้น ทำเอาชั้นถึงจุดสุดยอดครั้งแรกคาลิ้นพี่ชาญ
........ พี่ชาญขยับตัวขึ้นมาประกบจากจูบชั้น มือก็จับลำเนื้อจ่อตรงปากร่องเสียว แล้วแทงเข้าพรวดเดียวมิดด้าม โดยที่ชั้นยังไม่หายเกร็งกระตุกดี ทำเอาชั้นต้องผวากอดพี่ชาญแน่น
........ "โอ้ยยย พี่ชาญญญญ ซี๊ดดดดด" ชั้นถึงจุดสุดยอดติดกันอีกครั้งแล้ว
........ "อูยย แน่นจัง ตอดควยพี่ใหญ่เลย" พี่ชาญกระซิบข้างหูชั้น ชั้นหน้าแดงอายมาก ไม่เต็มใจแต่เสร็จไปแล้วถึงสองครั้ง
........ พี่ชาญคาลำเนื้อของเค้าอยู่ครู่หนึ่งจนชั้นหายเกร็งจากการเสร็จสมถึงสองครั้งติด เค้าก็เริ่มถอนลำเนื้อกระดกลำควยเข้าออกช้าๆ มันทั้งเสียวและแน่นมาก ชั้นกอดพี่ชาญแน่น ขาก็ตวัดรัดเอวเค้า สะโพกก็กระดกรับการกระแทกของเค้า
........ "อื้มม ซี๊ดด อ้า...ซี๊ดดดด เสียววว พี่ชาญ แป้งงงเสียววว"
........ ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ เอี๊ยด ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังปะปนกับเสียงเตียงนอน ฝนข้างนอกหยุดตกแล้ว แต่กิจกรรมภายในห้องพึ่งจะเริ่มต้น
........ พี่ชาญเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ คงเพราะใกล้จะเสร็จแล้ว ส่วนชั้นก็เหมือนกัน เราต่างก็ร้องครางแข่งกันดังลั่นห้อง
........ "อู้ยยย น้องแป้งสุดยอดจริงๆ พี่หลงน้องแป้งหัวปักหัวปำแล้วแบบนี้ ซี๊ดดด" ชั้นหูอื้อไปหมด ได้แต่ครางอื้มๆรับไป
........ "ซี๊ดดด น้องแป้งจ๋า เป็นเมียพี่นะ พี่จะเย็ดน้องแป้งทุกวันเลยนะ นะน้องแป้ง"
........ "พ..พี่ชาญ แป้งเสียว ซี๊ดดดด...โอ้ย..แป้งยอมแล้ว พี่ชาญ..แป้งเสียวว โอ้ยยย แป้งยอมแล้วว" ความเสียวทำให้ชั้นเผลอตอบตกลงไป
........ "จริงนะแป้ง อู้ยยย จริงนะ" พี่ชาญถามย้ำอีกครั้ง ชั้นก็พยักหน้าให้ ยิ่งทำให้พี่ชาญดีใจใหญ่ เค้าเลยโหมเร่งจังหวะอีก
........ "พี่ชาญ....โอ้ยยแป้ง...แป้งจะไม่ไหวแล้ว ช่วยแป้งด้วย โอ้ยยย ช่วยแป้งด้วย...โอ้ยยย" ชั้นไม่รู้ว่าร้องครางอะไรออกมา รู้แต่ว่าพี่ชาญทำให้ชั้นเสียวสุดๆ แล้วยิ่งตอนที่เค้าฉีดน้ำเชื้อเข้ามาในตัวชั้น ทำให้ชั้นผวาเกร็งตัวกอดรัดเค้าแน่นมาก ลำเนื้อของเค้ากดเข้ามาในตัวชั้นลึกมาก แถมน้ำเชื้อก็เยอะมากๆเพราะชั้นรู้สึกได้เลย พี่ชาญคงอั้นมาตลอดทั้งอาทิตย์นี้แน่ๆ
........ เรานอนหอบเหนื่อยด้วยกันทั้งคู่ พี่ชาญยังคงนอนทับตัวชั้นอยู่ครู่หนึ่งก็ล้มตัวมานอนข้างชั้น นี่ชั้นพูดอะไรออกไปนั่น ไปตอบตกลงรับปากพี่ชาญทำไมนะ ชั้นคิดในใจ
........ "สุดยอดมากเลยน้องแป้ง เมียเก่าของพี่ยังไม่เย็ดมันเท่าน้องแป้งเลย" พี่ชาญกระซิบที่ข้างหูชั้น มือไม้ของเค้าก็ไม่อยู่สุขเหมือนเดิม ท่อนเนื้อที่หลั่งน้ำกามเมื่อตะกี้กลับมาแข็งเหมือนเดิมอีกครั้งแล้ว พี่ชาญลูบหัวชั้นครู่หนึ่งดึงชั้นให้เลื่อนลง จับหัวชั้นกดไปที่ลำเนื้อเค้า
........ "อมให้พี่หน่อยสิ" ชั้นคงปฏิเสธไม่ได้นิ ชั้นมองลำเนื้อที่เคลือบไปด้วยน้ำเชื้อและน้ำหล่อลื่นของชั้นจนเหนียวเลอะไปทั่วทั้งลำ ได้แต่กลั้นไปค่อยๆอ้าปากส่งท่อนเนื้อนั่นเข้ามาในปาก กลิ่นน้ำเชื้อและน้ำหล่อลื่นมันคาวในปากของชั้น แต่เพียงครู่เดียวชั้นก็เริ่มชินกับมันแล้ว
........ พี่ชาญให้ชั้นดูดเลียทำทำความสะอาดให้จนเกลี้ยง แต่ชั้นก็แถมเลียพวงไข่ให้พี่ชาญไปอีกชุดใหญ่ ดูพี่ชาญจะพอใจมาก จากนั้นเค้าก็ให้ชั้นขึ้นนั่งยองๆคร่อมตัวเค้า ชั้นรู้ว่าเค้าจะให้ชั้นทำอะไร ชั้นก็จับลำควยของเค้าจ่อตรงปากร่องเสียวแล้วก็ค่อยๆกดตัวลงไปมันเข้าได้ไม่ยากนัก แป๊บเดียวก็หมดลำ
........ ท่านี่ชั้นรู้สึกว่าลำเนื้อของพี่ชาญเข้ามาในตัวชั้นลึกมาก และก็เสียวมากด้วยเช่นกัน ชั้นเลยตั้งหน้าตั้งตาขย่มลำเนื้อโดยที่ไม่กลัวมันจะหักเลย
........ "อ๊ะ..ซี๊ดด อ๊ะ...อ๊ะ" ชุดนอนที่พี่ชาญยังไม่ยอมถอด ปลิวไหวไปตามจังหวะที่ชั้นขย่ม มือพี่ชาญก็สอดเข้าไปบีบเค้นสองเต้าใช้ในชุดนอน สีหน้าเค้าดูพึงพอใจมาก ชั้นขย่มให้พี่ชาญครู่ใหญ่ๆพี่ชาญก็จับตัวชั้นพลิกให้มาอยู่ข้างล่างแทน แล้วก็โหมกระเด้าเอวทันที
........ ตับๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พี่ชาญโหมกระเด้าเอวอย่างไม่เหน็ดไม่เหนื่อย จนสุดท้ายก็ฟุบลงบนตัวชั้น ตัวเกร็งกระตุกฉีดน้ำเชื้ออีกชุดเข้ามา ส่วนชั้นนะเหรอ เสร็จไปก่อนหน้านี้แล้วตั้งสองรอบ
........ พี่ชาญพักเพียงครู่เดียวก็เริ่มใหม่อีกยก ความอัดอั้นทั้งอาทิตย์ของพี่ชาญถูกปลดปล่อยออกมาในตัวชั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดทั้งคืน รอบสุดท้ายไม่รู้ว่าเสร็จกี่โมงกี่ยามเพราะเราทั้งคู่เพลียเผลอหลับไปพร้อมกัน
........ ชั้นตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืด รู้สึกเมื่อยล้า เหนียวเนื้อเหนียวตัวไปหมด อยากจะลุกไปอาบน้ำแต่ก็ยังไม่กล้าขยับตัวมากนักเพราะพี่ชาญนอนกอดชั้นอยู่ ชั้นจึงต้องนอนนิ่งๆ ก็ถ้าเกิดพี่ชาญตื่นขึ้นมาคงไม่รอดโดนอีกรอบแน่ๆ
........ นี่ชั้นจะต้องเสียตัวให้พี่ชาญอีกกี่ครั้งนะ ขนาดพี่ชาญสัญญาแล้วว่าจะไม่ยุ่งกับชั้นอีก แต่ก็รอดเพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้น แล้วแบบนี้ต่อไปชั้นคงต้องตกเป็นทาสกามของพี่ชาญเรื่อยไปหรือไง แต่ชั้นก็ยอมรับว่าพี่ชาญนั้นทำให้ชั้นสุขสมกับรสสวาทอันเร้าร้อนของเค้า แต่ชั้นก็ไม่ได้คิดรักหรือเสน่หาอะไรกับพี่ชาญเลยซักนิด สุขกายแต่ทุกข์ใจอย่างบอกไม่ถูก
........ คนที่ชั้นคิดถึงตอนนี้ก็มีแค่พีกับแบงค์เท่านั้น นี่ชั้นหนีปัญหามานานเกินไปแล้ว คลิปวันนั้นพี่ชาญคงลบไปแล้วจริงๆ คงถึงเวลาที่ชั้นจะต้องกลับไปเคลียร์ปัญหาระหว่างเราสามคนเสียที ชั้นจึงตัดสินใจคุยกับพี่ชาญให้รู้เรื่องกันไปเลยดีกว่า
........ "พี่ชาญค่ะ พี่ชาญ" ชั้นเขย่าแขนพี่ชาญเบาๆครู่หนึ่งพี่ชาญก็ตื่น
........ "นี่พี่เผลอหลับไปตอนไหนเนี้ย...ห้าวววววว" พี่ชาญนอนบิดขี้เกียจอยู่ครู่หนึ่งก็ดึงตัวชั้นมากอดแน่น พร้อมกับพรมจูบแก้มชั้น
........ "อย่าพี่ชาญ....พอแล้ว" ชั้นคิดอยู่แล้วว่าถ้าปลุกพี่ชาญต้องเจอแบบนี้ แต่มันจำเป็นจริงๆเพราะชั้นอยากคุยกับเค้าให้จบๆกันเสียที
........ "พออะไรล่ะ กับน้องแป้งคนสวยนี่ พี่ไม่รู้จักคำว่าพอเลยนะครับ" พูดจบพี่ชาญก็พลิกตัวขึ้นทับตัวชั้น ปากก็ซุกไซ้ซอกคอ มือก็บีบเค้นหน้าอกชั้น ซึ่งชั้นพยายามดิ้นมือก็ผลักหน้าอกเค้าเพื่อจะให้เค้าหยุด
........ "พอก่อนพี่ชาญ แป้งมีเรื่องจะคุยกับพี่ชาญ" ชั้นพยายามร้องห้าม แต่ดูเหมือนว่าพี่ชาญจะไม่ฟัง
........ "เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ ขอพี่อีกซักรอบก่อนนะ" ชั้นคงห้ามเค้าไม่อยู่แล้วล่ะ เพราะเข่าของเค้าดันขาของชั้นให้แยกออกจากกัน ชั้นได้แต่ถอนหายใจ ปล่อยให้เค้ากดลำเนื้อเข้ามาในตัวชั้นอีกรอบ

........ จากห้องที่มืดมิด ค่อยๆสว่างขึ้นช้าๆเพราะพระอาทิตย์เคลื่อนตัวขึ้นอย่างช้าๆจากขอบฟ้าจนแสงแดดเริ่มสาดส่องผ่านช่องกระจก ส่องทะลุเข้ามาในห้องนอน ตั้งแต่เช้ามืดยันสว่าง พี่ชาญยังคงส่งลำเนื้อกระเด้าเข้าๆออกๆร่องสาวของชั้นอย่างไม่รู้เหน็ดรู้เหนื่อย ครั้งนี้ดูเหมือนจะเนิ่นนานกว่าครั้งที่ผ่านมา แต่กระนั้นในที่สุดพี่ชาญก็กระเด้าเอวถี่ยิบก่อนจะกอดชั้นแน่น กดลำเนื้อเข้าตัวชั้นสุดลำ ตัวเกร็งแน่นถึงจุดสุดยอดในเช้าวันใหม่ในที่สุด
........ พี่ชาญนอนทับตัวชั้นหอบกระเส่าอยู่ครู่ใหญ่ๆก็ค่อยๆล้มตัวนอนข้างชั้น ชั้นเลยถือโอกาสนี้รีบลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวแล้วเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย น้ำเชื้อที่พี่ชาญฉีดเข้ามาในตัวชั้นตลอดทั้งคืน ไหลหยดออกมาตามง่ามขาชั้น นี่ถ้าชั้นยังอยู่ที่นี่ต่อ มีหวังชั้นจะท้องเองง่ายๆได้ จะว่าไปตั้งแต่ที่ลาวแล้วชั้นไม่ได้ป้องกันอะไรเลย ยาคุมก็ไม่ได้กิน ถ้าท้องขึ้นมาใครคือพ่อเด็กกันล่ะ แต่เรื่องท้องไม่ท้องคงไม่เท่าไหร่ ตอนนี้ชั้นต้องกลับกรุงเทพแล้วล่ะ
........ "พี่ชาญ แป้งจะกลับกรุงเทพแล้วนะ" ชั้นตัดสินในบอกพี่ชาญทันทีที่ก้าวออกจากห้องน้ำ
........ "กลับกรุงเทพ! กลับทำไมครับ" พี่ชาญถาม
........ "กลับไปเรียนหนังสือค่ะ แป้งขาดเรียนมาหลายวันแล้ว"
........ "เรียน...แล้วจะกลับมาวันไหนเหรอครับ"
........ "แป้งคงไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วนะพี่ชาญ"
........ "อะไรนะน้องแป้ง น้องแป้งจะไม่กลับมาอีก ทำไมล่ะน้องแป้ง แล้วพี่ล่ะ" พูดจบพี่ชาญก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินมาหาชั้น ชั้นหลบสายตาพี่ชาญ เพราะตอนนี้สีหน้าพี่ชาญดูหน้ากลัวมาก
........ "ทำไมน้องแป้งจะทิ้งพี่ พี่ไม่ให้ไปไหนทั้งนั้น น้องแป้งต้องอยู่กับพี่ที่นี่เท่านั้น" พี่ชาญดึงตัวชั้นไปกอดแน่น ชั้นพยายามผลักตัวเค้าออกแต่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งทำให้พี่ชาญกอดแน่นไปอีก
........ "พี่ชาญก็ได้สิ่งที่พี่ชาญต้องการแล้ว อีกอย่างแป้งก็ไม่ได้คิดอะไรกับพี่ชาญ พี่ชาญปล่อยแป้งไปเถอะนะคะ" ชั้นพยายามขอร้องให้เค้าปล่อยชั้น แต่ดูเหมือนพี่ชาญจะไม่ยอม
........ "ไม่ น้องแป้งเป็นเมียพี่แล้ว พี่จะไม่ให้ไปไหนทั้งนั้น"
........ "แป้งบอกแล้วไงว่าไม่ได้คิดอะไรกับพี่ชาญ แป้งไม่ได้รักพี่ชาญ" ชั้นพยายามย้ำเตือนเค้าอีกครั้ง แต่เค้าก็ไม่ฟัง
........ "แต่พี่รักน้องแป้งนะ รักมาก พี่ไม่ยอมเสียน้องแป้งไปหรอก" พูดจบพี่ชาญก็กระตุกผ้าขนหนูชั้นออก แล้วผลักชั้นไปนอนที่เตียง
........ "พี่จะย้ำอีกครั้งว่าน้องแป้งเป็นเมียพี่ และจะย้ำไปเรื่อยๆจนน้องแป้งเห็นว่าพี่เป็นผัว" แล้วพี่ชาญก็กระโจนเข้ามาหาชั้น
........ ชั้นพยายามขอร้องเค้ายังไงก็ไม่เป็นผล พี่ชาญตอกย้ำลำเนื้อเข้ามาในตัวชั้น ปากพร่ำบอกว่าชั้นเป็นเมียเค้า ชั้นเป็นของเค้าคนเดียว อยู่อย่างนี้ตลอดเวลา ตอนนี้ชั้นทำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ได้แต่นอนให้พี่ชาญกระเด้าเอวเย็ดชั้นอีกรอบจนเสร็จ
........ จากนั้นพี่ชาญก็ยึดกุญแจรถชั้นเอาไว้ เวลาเค้าไปไหนมาไหนก็ลากชั้นไปด้วย ชั้นต้องอยู่ในสายตาของเค้าตลอดทั้งวัน จนมาถึงกลางคืนก็โดนพี่ชาญตอกย้ำความเป็นผัวเมียอีก
........"ซี๊ดด โอ้วว แป้ง...แป้งเมียพี่ อู้ยย" ชั้นอยู่ที่นี่ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว ชั้นคิดในใจแต่ตอนนี้คงต้องอดทนรอไปก่อน แต่เมื่อไหร่กันล่ะ...

.......เวลาผ่านไปกว่าครึ่งค่อนคืน ในที่สุดโอกาสที่ชั้นจะหนีไปจากที่นี่ก็มาถึง เมื่อพี่ชาญตัวเกร็งกระตุกอยู่บนร่างชั้น น้ำเชื้อที่แทบจะไม่เหลือ มีเพียงกระปิดกระปอยที่หลั่งออกมาจากลำเนื้อของเค้า ก็แหงล่ะพี่ชาญเสร็จไม่รู้กี่รอบแล้วในคืนนี้ คนอะไรหื่นเป็นบ้า พี่ชาญหอบกระเส่าครู่หนึ่งก็ฟุบตัวทับชั้นไว้ ชั้นเริ่มรู้สึกหนักเพราะพี่ชาญทับตัวชั้นไว้ เสียงกรนเบาๆทำให้ชั้นรู้ว่าเค้าคงเหนื่อยจนหลับไปแล้ว เป็นโอกาสหนีของชั้นแล้ว
........เมื่อชั้นแน่ใจว่าพี่ชาญหลับสนิทไปแล้ว ชั้นก็ค่อยๆประคองตัวพี่ชาญที่ตอนนี้ทับตัวชั้นอยู่ให้ขยับมานอนข้างๆตัวชั้นช้าๆ ชั้นแทบไม่หายใจเลยเพราะกลัวว่าพี่ชาญจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง โชคดีที่พี่ชาญเผลอหลับไปแล้ว ชั้นรีบแต่งตัวทันที น้ำท่าไม่อาบมันแล้ว แล้วกุญแจรถชั้นล่ะ ชั้นต้องมานั่งเสียเวลาค้นหากุญแจรถของชั้นที่พี่ชาญเก็บไว้ เจอแต่กุญแจรถของพี่ชาญที่จอดอยู่ด้านหน้าบังกะโล ชั้นเลยลองเปิดรถดูก็เจอกุญแจรถชั้นซ่อนอยู่ตรงแก๊ะในรถ ในที่สุดก็หาเจอได้กลับบ้านเสียที
........ชั้นค่อยๆย่องกลับเข้าไปในบังกะโลอีกครั้งเพื่อเก็บข้าวของ ห้องมืดก็มืด เลยได้แต่เก็บข้าวของที่สำคัญใส่กระเป๋าแล้วค่อยๆย่องออกจากห้องนอนเพราะกลัวว่าพี่ชาญจะตื่นแต่แล้ว
........ "ตุ๊บ...เพล้ง" ด้วยความมืด ชั้นดันไปสะดุดกับโต๊ะวางของ ทั้งโต๊ะและแก้วน้ำล้มลงพื่นเสียงดังจนพี่ชาญสะดุ้งตื่น
........ "อะไรน่ะ นั่นใคร" พี่ชาญเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟตรงหัวเตียง มันเริ่มสว่างขึ้นมา
........ "น้องแป้ง...น้องแป้งทำอะไร แล้วนั่นแต่งตัวจะไปไหน" ชั้นที่กำลังตกใจที่ทำโต๊ะล้มจนพี่ชาญตื่น ก็รีบตั้งสติรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกจากบังกะโลทันทีโดยไม่สนใจที่พี่ชาญร้องบอกให้หยุด ชั้นรีบวิ่งไปที่รถของชั้น พี่ชาญที่กว่าจะแต่หาผ้าขนหนูมานุ่งได้ ชั้นก็ถึงรถของชั้นแล้ว
........ พี่ชาญรีบวิ่งตามชั้นออกมาจากบังกะโล แต่ก็ไม่ทันชั้นโยนกุญแจรถของพี่ชาญทิ้งไปที่ชายหาด พอเข้ารถได้รีบล๊อกประตูทันที ถึงแม้ว่าพี่ชาญจะวิ่งมาทันแต่ก็เปิดประตูไม่ได้แล้ว
........ "น้องแป้งจะไปไหน อย่าทิ้งพี่ไปนะน้องแป้ง อย่าทิ้งพี่" ชั้นไม่สนใจรีบสตาร์ทรถแล้วขับออกจากรีสอร์ททันที ชั้นไม่เหลียวมองแม้กระจกหลังเลยด้วยซ้ำ ในที่สุดชั้นก็หนีออกจากที่นี่จนได้ ชั้นสาบานว่าจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีกแน่นอน


Suchart Thanee

น้องแป้งโดนพี่ชาญจนได้ อย่างนี้น่าจะติดใจพี่ชาญนะครับผม

pinmonkey

จะสุข จะดีอย่างไง เขาไม่รัก ก็ต้องเศร้านะชาญ ขอบคุณมากครับ

ปฐพี คิ้วตรง

น้องแป้งจะโดนพีกับแบงค์ลุมไหมนี้หลังจากโดนพี่ชาญติดใจในกาม

3kkkk5j

ในที่สุดตอนใหม่ก็มาแล้วรอมานานมากสมกับการรอคอย

jjhj1988

พออ่านตอนนี้แล้วน่าสงสารทุกคนเลยนะคับ
ทั้งแป้ง พี่ชาญ หรือแม้แต่สองหนุ่มที่ไม่ได้รู้อะไรเลย
เดาไม่ได้จริงๆ ว่าเรื่องนี้จะจบยังไง

nooy01

กำลังรอเรื่องนี้อยู่เลยครับ หายไปนานมาก คิดว่าจะไม่ได้อ่านซะแล้ว

anigkanjana

น้องแป้งโดนจัดหนักเลย กลับไปน่าจะเจอ2หนุ่มรุมซะหน่อยนะครับ

aek01

มีความสุขกับคนที่เขาไม่รักเรา ต้องทำใจครับ แต่ขนาดนี้เเล้วยังไม่ติดใจคงต้องฝึกฝีมืออีกเยอะๆนะคุณชาญ

review1972

อูยส์...สาสมกับความคิดถึงมากเลยครับ โชคดีมากครับที่เปิดมาเจอน้องแป้งอีกครั้ง ยังเข้มข้นเหมือนเดิม ขอบคุณมากครับ

medsay

น้องแป้งไม่ระบมบ้างหรอ ผมเอาสองชั่วโมงของผมก็บวมแล้ว น่าสงสารน้องแป้งนะนี่ โดนหนักขนาดนี้ มาๆเดี๊ยวพี่พาไปปลอบขวัญกันสองคน

llar

ขอบคุณสำหรับบทประพันธ์ครับ เนื้อเรื่องเข้มข้นสมกับที่รอมานาน

แอบสงสารชะตาชีวิตน้องแป้ง แต่ดูๆไปน้องแป้งก็เหมือนจะติดใจเหมือนกันนะครับ

Whoo Amm Ii

พี่ชาญนี่จัดเป็นบ้า กระดิกไม่ได้เลย

hanabombam

จัดหนักจัดเต็นแบบนั้น ใครจะไปทนไหว สมควรแล้วที่น้องแป้งหนี ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::

gafa.friyu