ผมไม่เล็กนะ ตอนที่3 จบ.

[pana159]

ขอบอกย้ำเรื่องนี้แต่งจบไปได้ระยะนึงแล้วเป็นเรื่องสั้น ขอขอบคุณทุกท่านที่คอมเม้นขออภัยที่ไม่ได้เข้าไปตอบขอบคุณคอมเม้นของทุกท่านนะครับขอน้อมรับด้วยใจที่คอมเม้นให้.. จบแล้วโอกาสหน้าพบกันใหม่ครับ


ผมไม่เล็กนะ ตอนที่3 จบ.
********** ********** **********
อีก5เดือนต่อมา..
********** ********** **********
ผมกลายเป็นผู้ชายที่ต้องคอยสับรางระหว่างคุณให่หยีกับน้องมุ่ย ด้วยภาพลักษณ์ที่ดีในอดีตทำให้ทั้งสองไว้ใจผมเป็นที่สุดจึงผ่านพ้นไปด้วยดี ปัญหานึงผ่านพ้นไป(เรื่องดุ้นเล็ก)ปัญหาใหม่ก็ตามมา(เรื่องผู้หญิง) แม้จะพยายามคิดว่าคุณให่หยีเป็นคู่ขาแต่ผมเองรักและมั่นใจว่าคุณให่หยีรักผมเช่นกันแลจะรักผมมากกว่าที่ผมรักเธอด้วยซ้ำ เราเป็นเหมือนคู่รักกันแม้ไม่ได้นอนด้วยกันตลอดเพราะผมพยายามหาข้ออ้างต่างๆนานาเพื่อให้มีเวลากับน้องมุ่ยบ้างตามจังหวะเวลาและโอกาส

กับน้องมุ่ยผมก็เกิดความรู้สึกรักขึ้นมา เธอเองก็แสนดีไม่แพ้คุณให่หยี ผมไม่อาจตัดใครได้โดยเฉพาะคุณให่หยี เธอเป็นคนแรกของผมทำให้ได้รู้ความลับของดุ้นน้อยๆนี้ อีกทั้งถ้าไม่มีผมเธอจะหาผู้ชายที่สามารถสยบหอยอูมเธอได้อีกหรือเปล่าไม่รู้ ก็คงต้องปล่อยไปอย่างนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
"เฮ้ยยย เพื่อนๆพูดถึงมึงกันทั้งนั้น ปีนี้มาเถอะนะทุกคนอยากเจอ"
ผมกำลังโทรคุยกับเพื่อนสมัยมัธยมชวนผมไปงานศิษย์เก่าโรงเรียนมัธยมซึ่งจัดประจำทุกปีแต่ผมไม่เคยไปซักครั้ง ล้วนปมด้อยตนเองทำให้ผมไม่กล้าไปเผชิญกับอดีตที่ชวนน่าอับอาย

แต่ตอนนี้ผมมีความมั่นใจต่างจากเดิมจึงตอบตกลงหากไปคนเดียวก็กระไรอยู่ต้องควงสาวสวยไปอวดซะหน่อย เลือกโทรหาคุณให่หยี "เค้าไม่ว่างเลยอะ ลืมไปแล้วเหรอว่าเค้าติดไปดูงานต่างจังหวัดพอดี"
ผมนึกขึ้นมาได้ จึงโทรมาหาน้องมุ่ย "ว้าเสียดายจัง มุ่ยติดกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยโดดไม่ได้ซะด้วยซี ขอโทษนะคร๊าที่รัก"

ผมกะว่าพาสาวสวยคนใดคนหนึ่งไปอวดกลับปิ๋วหมดจึงไปคนเดียว ส่วนจุ้นปีนี้ปฏิเสธไม่ไป

..ผมขับมายังต่างจังหวัดสมัยอดีตผมเคยอยู่ที่นี่หลังจากที่จุ้นเรียนจบม.6ก็ย้ายไปอยู่ดังที่อยู่ ณ ปัจจุบันนี้ด้วยกันทั้งหมด ภาพเก่าๆผุดขึ้นมาล้วนมีแต่เรื่องดีๆ มีแค่ช่วงม.6เท่านั้นที่ไม่น่าจดจำ

ในวันงานศิษย์เก่าผู้คนทยอยมาร่วมงานมีจำได้และจำไม่ได้แต่ส่วนใหญ่ผู้หญิงจะจำผมได้บ้างมาทักบ้างจับจ้องมองผมไม่รู้ว่ามองเพราะแค่จำผมได้หรือเพราะเรื่องราวในอดีต ผมไม่แคร์แล้วเพราะพกความมั่นใจมาเต็มที่
"เฮ้ยย..นั่น ไอ้หล่อเล็ก..ไอ้หล่อเล็กจริงๆด้วยไม่เจอซะนานยังหล่อเหมือนเดิมนะแต่ไม่รู้ว่ายังเล็กเหมือนเดิมหรือเปล่า ฮ่า ฮ่า"
ผมจำพวกนี้ได้ดีห้องทับสิบสองยังกวนเหมือนเดิมแต่ไม่มากเหมือนก่อน ยังไงโตๆกันแล้วมากวนตอนนี้ผมสู้ไม่ถอยแน่

"ทางนี้เว้ยไอ้จิน" เสียงเพื่อนเรียกผมจึงเดินไปยังโต๊ะเป้าหมายมากันเกือบเต็มโต๊ะแล้ว สิ่งที่ผมคิดมาโดยตลอดการเดินทางคือ นิด ผมจะได้เจอนิดไหม ..แล้วก็ไม่เจอ

นิด ปัจจุบัน

เราต่างทักทายพูดคุยกันเรื่องในอดีตอย่างสนุกปากแล้วจู่ๆเก้าอี้ข้างๆมีสาวสวยมานั่งนั่นทำให้ผมใจเต้นโครมคราม ..นิด เธอคือนิด เธอนั่งลงโดยไม่สังเกตว่าผมนั่งอยู่ข้างๆ เธอคุยกับเพื่อนแปบนึงหันมาทางผมสายตาจ๊ะเอ๋กันแต่เธอทำเป็นไม่สนใจ

นานแล้วที่ไม่ได้พบนิดไม่เคยคุยกันตั้งแต่เลิกกันผมทำตัวไม่ถูกเลย

ในระหว่างที่ทุกคนสนุกครื้นเครงผมอึดอัดที่นิดไม่แม้จะมองผมแม้จะนั่งข้างๆตอนแรกเธอพยายามจะเปลี่ยนที่นั่งกับเพื่อนแต่เพื่อนไม่ยอมเปลี่ยนให้ จนเพื่อนลุกเข้าห้องน้ำเธอจึงขยับไปนั่งที่ของเพื่อนแล้วเธอไม่ยอมลุกจนเพื่อนคนดังกล่าวต้องมานั่งข้างผมแทน ผมรู้จักเสียใจเจ็บแปลบอย่างบอกไม่ถูกตัดสินใจลุกออกมาอ้างว่าเข้าห้องน้ำ

แท้จริงหาที่ห่างผู้คนมาสงบอารมณ์ความรู้สึก นั่งคิดเรื่อยเปื่อยอยู่นานสองนานกลัวว่าเพื่อนจะสงสัยจึงลุกขึ้นคิดจะกลับไปแต่ต้องชะงักเมื่อนิดมายืนอยู่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
"ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวไม่ไปสนุกกับเพื่อนๆ" เธอเอ่ย
"เราเกรงว่านิดไม่อยากเห็นหน้าเราเลยไม่กล้ากลับไปนั่ง" ผมตอบ
"หึ..จินมากกว่ามั๊งที่ไม่อยากเห็นหน้านิด" เธอย้อนด้วยน้ำเสียงขึงขัง

เราทั้งสองนั่นคุยกันถามความเป็นไปเล็กน้อย สิ่งที่ผมอยากรู้มากที่สุดคือเธอมีคนรักหรือยังแต่ปากไม่กล้าเอ่ยถามซึ่งเธอไม่ได้เอ่ยถามผมเช่นกัน
"ทำไมถึงยังโสดทั้งๆที่คนอย่างจินมีแต่ผู้หญิงห้อมล้อม"
เธอบอกว่ารู้มาจากเพื่อนซึ่งเพื่อนรู้มาจากจุ้นซึ่งน้องชายผมมาร่วมงานทุกปียกเว้นปีนี้ผมรู้สึกดีใจที่เธอยังติดตามความเป็นไปของผมแสดงว่ายังพอมีเยื่อใยอยู่บ้าง
"นิดก็รู้นี่ว่าเรามีปมด้อยอะไร"
"นี่ยังคิดเรื่องนี้อยู่อีกรึ บอกแล้วว่ามันไม่สำคัญ แค่คนสองคนรักกันก็พอแล้ว" นิดเอ่ย

"ถ้านิดว่าไม่สำคัญงั้นกล้ากลับมาคบกับเราไหมล่ะ.." เธอนิ่งไป
"หรือว่ามีคนรักแล้ว หรือสิ่งที่พูดแค่ปลอบใจเรา" ผมเอ่ยถาม
"คนรักน่ะเคยมีแต่จะกลับไปคบกันอีกทำไมในเมื่อจินไม่ได้รักนิด" เธอเอ่ย

ในจังหวะที่ผมกำลังจะบอกความในใจเสียงเพื่อนแทรกออกมา เพื่อนคนนั้นเลยถูกเพื่อนอีกคนเขกหัวบอกว่าเขากำลังปรับความเข้าใจกันดันไปจุ้น ผมกับนิดก็เลยกลับมายังพวกเพื่อนเฮฮากันต่อ

..งานเลี้ยงเลิกราต่างแยกย้ายกลับบ้านนิดจับพลัดจับผลูมานั่งรถผมเนื่องจากเพื่อนๆอ้างเหตุผลต่างๆที่ไม่ไปส่งนิดแล้วถวายพานให้ผมรับหน้าที่ไปส่งนิดกลับ  ผมรู้ว่าเพื่อนๆอยากให้ผมปรับความเข้าใจกับนิด

ผมขับไปเรื่อยช้าๆไม่อยากให้ถึงที่พักของนิดแต่ในสุดก็ต้องถึงผมอ้างปวดฉี่แล้วก็เข้าไปยังบ้านพักย้อนนึกถึงคำพูดเพื่อนก่อนหน้านั้นได้กระซิบบอกว่านิดโสดมาได้3ปีแล้ว

ผมออกมาจากห้องน้ำเรียบร้อยอ้างว่ารู้สึกมึนๆตึงๆจากการดื่มเหล้าขอพักแปบ แท้จริงอยากอยู่กับนิดนานๆเท่าที่จะทำได้

ตอนแรกกะว่าจะขอความรักหวังคืนดีกับนิดอีกครั้งแต่คิดอีกทีผมมีห่วงติดหลังอยู่นั่นคือคุณให่หยีและน้องมุ่ย

ผมลุกขึ้นไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะอยู่ต่ออีกยื้อไปผมเองจะเจ็บปวดใจเปล่าๆจึงบอกนิดว่ากลับละนะ

ขณะหันหลังกำลังจะออกมายังประตูสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเมื่อนิดมากอดผมทางด้านหลัง
"ไหนว่าเราจะกลับมาคบกันอีกครั้งไง ..แล้วทำไมไม่พูดอีกครั้ง"
เธอพูดอย่างนี้แสดงออกอย่างนี้แสดงว่ายังมีเยื้อใยอย่างเปี่ยมล้น ผมดีใจมาก
"นิดก็รู้นี่ว่า ดุ้น..."
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่สำคัญกับนิด" ผมพูดไม่ทันจบเธอก็พูดแทรก
เสียงกระซิกๆ เธอร้องไห้ผมจึงหันไปพบว่ามีน้ำตานองหน้า

"นิดพยายามลืมจินไม่ว่าจะมีแฟนซักกี่คนนิดก็ลืมจินไม่ได้ซะที นิดรักจิน รักจริงๆนะเซ็กไม่สำคัญกับนิดหรอก" นิดอธิบายเรื่องในอดีต ที่เคยแสดงอารมณ์หงุดหงิดเวลาเราพรอดรักกันเพราะเข้าใจว่าผมไม่จริงจังกับเธอจึงพยายามเลี่ยงที่จะมีเซ็กกับเธอ เธอก็เลยงอนและน้อยใจแต่เธอมาเข้าใจเมื่อรู้ความจริงว่าเป็นเพราะเรื่องดุ้นขนาดเล็กทำให้ผมไม่กล้ามีเซ็ก แต่ตอนนั้นผมไม่ยอมฟังเธออธิบายแถมยังผลักเธอวิ่งหนีออกมา พอนึกไปในอดีตนึกโทษตนเองเป็นที่สุด
"เรายังรักนิดไม่เคยลืมเช่นกันนะ" ผมเอ่ย
เธอโผเข้ากอดอย่างแนบแน่น

ตอนนี้ผมยินดียิ่งนักที่จะได้กลับมาคบกับนิดอีกครั้งแต่ยังวางฟอร์มแกล้งเธอซะหน่อย
"นิดมั่นใจแน่นะ เพราะเรื่องดุ้นไม่ได้เป็นความลับกับเพื่อนฝูงแม้เราจะพยายามปฏิเสธว่าไม่ใช่ก็ตามที นิดอาจจะต้องถูกหัวเราะ ถูกซุบซิบนินทาว่ามีแฟนดุ้นเล็กนะ"
"นิดไม่แคร์ ใครจะนินทายังไงก็ช่างซี"
ผมยิ้มอย่างพอใจมาก

ผมยืนจ้องมองเธอเราสบตากันอย่างเข้าใจ "เราอยากพิสูจน์ว่าดุ้นน้อยๆของเราไม่สำคัญสำหรับนิดจริงไหม"
"จะพิสูจน์ยังไง"
ผมยิ้มส่งสายตาหวาน ขยับปากประกบดูดเธอสนองตอบ เรายืนกอดกันดูดปากอย่างดูดดื่ม

เราดูดดื่มรสจูบกันชั่วขณะ กระซิบบอกเธอว่าอยากสานต่อให้มากกว่าสิ่งที่เคยทำให้อดีต เธอยิ้มพาเข้าไปในห้องนอน ปลดชุดออกจนเปลือยเปล่า

ในอดีตผมเคยแค่ล้วงคลำแต่ไม่เคยเห็นเนื้อหนังมังสาของของนิด บัดนี้เห็นได้ทุกอนูพื้นที่ หุ่นได้รูปต่างจากเดิมเพียงร่างกายที่เจ้าเนื้อขึ้นแต่ก่อนอึ๋มแบบเพรียวๆ ตอนนี้อวบอึ๋มแบบได้น้ำได้เนื้อ ปทุมถันก็โตขึ้นแม้ยังเล็กกว่าของคุณให่หยีแต่ยังรู้สึกใหญ่กว่าน้องมุ่ยนิดๆถือว่าเต็มไม้เต็มมือพอดี ส่วนหอยอูมจำได้ว่าเวลาคลำสัมผัสได้ถึงหมอยที่ปกคลุม แต่นี่เกลี้ยงเกลาโล่งเตียนดีเหลือเกิน เธอคงไปแว๊กซ์มาแน่นอน

เธอดึงผมชวนนั่งลงแล้วนั่งคร่อมตักผม "บอกเอาไว้ก่อนอย่าคาดหวังว่าเราบริสุทธิ์ผุดผ่องนะ"
ผมยิ้ม "ไม่สำคัญหรอกในเมื่อนิดบอกเองว่าขอแค่เรารักกันก็พอ" ผมเอ่ย

เธอยิ้มยั่วขยับปากประกบดูดผมโอบกอดกายอันเปลือยเปล่าของเธอเอาไว้ลูบไล้แผ่นหลัง

เราดูดปากกันระยะนึงเธอเป็นฝ่ายปลดเสื้อของผมออกผมช่วยอีกแรงให้ถอดออกออกง่าย เธอไซ้ไล่ลงมาเรื่อยจากปาก คาง คอ งับดูดสองเต้าของผม ลงมาหน้าท้องน้อย แล้วก็ดึงกางเกงผมออกพร้อม กกน.

ดุ้นผมยังห้อยอยู่ เธอบอกว่าขอจัดการนะแล้วจับดุ้นกำมิดมือรูดๆจนแข็งตัวลุกโด่ คราวนี้เธอได้เห็นดุ้นน้อยแข็งตัวเต็มที่ ผมสังเกตปฏิกิริยาของเธอที่เห็นดุ้นน้อย
"เนี่ย..ที่สุดของเราแล้ว" ผมเอ่ย

เธอไม่ได้มีปฏิกิริยาตกใจอะไร "ถ้าใช้งานไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่ดูๆแล้วๆใช้งานได้นะ" เธอเอ่ยพร้อมก้มลงจับเข้าปากโน้มตัวคู้ก้นงอน

เธอดูช่ำชองใช่ย่อยเป็นงานทุกอย่างดูดงับเลียหลายลีลายิ่งนัก ผมเงี่ยนสุดๆไปเลย

ผมเป็นฝ่ายเข้ากระทำคลึงปทุมถันคลำหอยควักล้วงอย่างเมามันส์ ใช้นิ้วเขี่ยติ่งเสียวเธอครางออกมา ผมจึงประกบปากดูด สลับงับปทุมถัน

นิดกำลังแอ่นหอยสู้มือในจังหวะที่อารมณ์กำลังลื่นไหลผมทำการจับแยกขาแทรกกายจับดุ้นจ่อร่องหอย เธอมองด้วยความสนใจเช่นนั้น
"สวบบบบบบบบบบบบ"
ดุ้นได้ดันเข้าไปจนสุดด้ามเสียวดุ้นสุดๆ
"อื้อ เห็นไหมบอกแล้วว่าใช้งานได้" เธอเอ่ยจัดท่ายกศีรษะมองดุ้นเข้าร่องหอย

"นี่นิดพอใจกับดุ้นของเราจริงเหรอ" ผมเอ่ยถาม
"อื้อ พอใจซี อะไรที่เป็นจินเราพอใจหมด ไม่ต้องกังวลไปหรอกนะที่รัก" เธอมีท่าทีแคร์ความรู้สึกผมอย่างเห็นได้ชัด

ผมนาบกายทาบทับจุ๊บปากยิ้ม "นิดดีกับเราเหลือเกิน เราขอตอบแทนด้วยการให้ความสุขกับนิดอย่างถึงที่สุด"
เธอยิ้มหวาน "อื้อจ๊ะ"
"แต่ต้องรออีกซักพักนะ"
"อ้าว ทำไมต้องรอละ"
"เดี๋ยวนิดก็ดูเอาเองแล้วกัน" ผมเอ่ยพร้อมขยับดุ้น เราต่างมองดุ้นเสียบร่องหอยไปมาแล้วเธอค่อยๆตาลุกวาว

"โอะ.. ดุ้นของจิน ..ดุ้นของจินทำไมใหญ่ขึ้นมาได้ อูยยย คับบ แน่นน อูยยย อูยย ว๊าย ยังใหญ่ได้อีกเหรอแค่นี้ก็คับแน่นสุดๆแล้ว อูยยย"
ใช้เวลาประมาณ30วินาทีดุ้นมีขนาดเต็มที่สมบูรณ์ บัดนี้ร่องหอยนิดคาคาบดุ้นขนาดใหญ่อยู่

"เป็นไงบ้างจ๊ะ"
"อูยยย ทำไมไม่บอกก่อนว่าทำแบบนี้ได้ หลอกอำเราตั้งนานๆ"
เธองอนผมเล็กๆ ผมหัวเราะชอบใจ ผมจึงกระซิบอีกครั้งว่าเป็นไงบ้าง

"อูยยย ตื้อตันร่องไปหมดคิดว่ารับไม่ไหวแหกซะแล้ว"
"ฮ่า ฮ่า ของนิดใหญ่ออกขนาดนี้จะรับไม่ไหวได้ยังไงกันจ๊ะ" ผมหยอกเย้าแล้วขยับดุ้นไปมา
"อูยย เบาๆก่อนนะ อูยยย .. อูยยที่รักข๋า รู้สึกดีเหลือเกิน อูยยย ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อนเลย"
นิดพูดไม่ต่างจากคุณให่หยีกับน้องมุ่ย ตอนนี้ปมด้อยกลับกลายเป็นปมเด่นนึกแล้วเสียดายที่ไม่ใช้มันตั้งแต่วัยรุ่นเพราะไม่รู้นั่นเอง

นึกแล้วก็เสียด้วยที่ไม่ได้เป็นคนแรกของนิด หอยที่ผมควรจะได้เป็นคนแรกแต่ช่างเถอะไม่ได้สำคัญอะไรในเมื่อผมได้ครอบครองหอยอูมนี้แล้ว
"สวบ สวบ สวบ"
ทุกอย่างเข้าที่ค่อยๆจัดเต็มสูบ ขย่มใส่ร่องหอยอย่างเมามันส์
"อูยยย สวบ สวบ ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ อูยยย เมียจ๋า อูยยย"
เราสลับกันโยกอย่างเมามันส์

เราขย่มกับอยู่นานพอควรผมก็เร่งความถี่มากขึ้น
"สวบ ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ สวบ สวบ อูยยยยยยยยยยย..."
น้ำรักได้ถูกปล่อยเข้าสู่ร่องของนิดจนสุดหยั่ง

...เรากอดคลอเคลียกันอย่างนาบแน่นดื่มด่ำความสุขของกันและกัน เรามองตากันครู่นึงผมได้ขยับออก เธอเช็ดดุ้นให้ผม ผมเองเช็ดหอยให้เธอแล้วเธอก็กอดซบผม...

วันรุ่งขึ้น..

ผมเปิดหน้าต่างรับอากาศภายนอก หันไปมองนิดยังหลับใหลอยู่หยิบมือถือที่ปิดเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืนไม่อยากให้ใครมาขัดจังหวะความสุข
"ตื๊ดๆๆๆ"
เปิดเครื่องมีเบอร์ที่ไม่ได้รับและข้อความส่งมาหลายข้อความจากคุณให่หยีและน้องมุ่ย ทั้งสองไม่ได้ต่อว่าอะไรผมหรอกแค่ถามว่าปิดมือถือทำไม เป็นห่วง บอกว่าฝันดี คิดถึง
"ตืดดดดดดดดดดดด"
เสียงมือถือดังขึ้น คุณให่หยีโทรมา
"อื้อ ตื่นแล้วหรอ ตื่นเร็วจังอะที่รัก" นิดเอ่ย เสียงดังจากมือถือคงทำให้นิดตื่น ผมจึงทำการกดวางซึ่งคุณให่หยีจะเข้าใจเองว่าผมไม่ว่างคุยด้วย

"ตืดดดดดดดดดด" วางปั๊บน้องมุ่ยโทรมาทันทีเธอโทรมาทักทายยามเช้าตามปกติและเธอคงเป็นห่วงผมด้วยที่ปิดมือถือ ผมกดวางซึ่งน้องมุ่ยจะรู้ว่าผมไม่ว่างคุยเช่นกัน
"ใครโทรมาแต่เช้าอะ" นิดลุกเข้ามากอดซบผมทางด้านหลัง

...ผมทอดถอนใจปัญหาอันยุ่งเหยิงกำลังจะเกิดขึ้นกับผมในอีกเวลาไม่ช้านี้แน่นอน...(จบ)

[kaithai]

ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[pui7919]

จบเร็วไปนิดนะครับ แต่สนุกมากน่าติดตาม ถ้าเขียนต่ออยากให้พระเอกเปลี่ยนลุคจากชายแสนดี เป็นสายล่าสวาทจัง น่าจะสนุกแน่นอนนะครับ

[633sqd]

รักกัน เข้าใจกันน่าจะคุยกันง่ายนะ  เหมา3เลย

[biggiggog]

ชื่นชอบในผลงาน ชื่นชมในความมีน้ำใจ
ขอบคุณมากๆครับ
คือจบแบบนี้ เหมือนไม่จบอ่ะ
เหมือนเพิ่งจะเริ่มเลย
เล่นทิ้งปมไว้บานเลย
แอบลุ้นอยู่ลึกๆ
ขอบคุณมากๆครับ

[Phoowadol]

อย่างนี้เขาเรียกว่าสมใจ. สมใจทั้งนายจิน ทั้งคนอ่านเลย. ไอ้ที่เราหวังว่าจะได้เห็นการรีเทินของจินกับนิดนั้น มันเป็นอะไรที่ฟินน์. สุดๆ ยิ่งมาเห็นรูปน้องนิดในปัจจุบันนี้. อื้อหือ?......
ห่างกันแค่10กว่าปี. น้องนิดเธอไปทำไรมาอะ. หน้าอกหน้าใจ มาเต็ม โอยๆๆๆเห็นแล้วอยากเป็นเจ้าจิน เลยครับท่าน เรียบร้อยกันไปแล้วสมใจปล่อยในไปเต็มแม็ค. เอาละสิยังไงดีต่อหละ คนนี้จิกไม่ปล่อยแน่นอน และก็เชื่อว่านายอยากให้จิกด้วย แต่ที่สำคัญ อยูที่2สาวทางโน้นแหละ นายจะจัดการยังไง อูยๆๆเสียวหัวแตกอะ 555
  ป.ล. เรื่องนี้มีทิ้งปม ทิ้งเชื้อไว้ด้วยแบบนี้ผมว่า ท่านpana น่าจะขยายต่อเป็นseason 2 ได้อีกนา.....ใช่มั้ยครับ. สุดท้ายขอบคุณท่านpana. มากๆเลยครับ  หวังว่าท่านจะนำผลงานใหม่มาลงให้รี๊ด. ได้อ่านกันอีกในเร็ววัน. นี้นะครับ ขอบคุณครับ

[peddo]

เห็นด้วยว่า จบแบบนี้ คงค้างในใจหลายคน แต่ก็ทำให้เรื่องคลาสสิคนะครับ จิ้น กันต่อไปเอง ใครอยากให้ ให่หญีมีความสุขก็เชียร์กันเองได้ สุดท้ายผมคิดว่า ความจริงจะชนะทุกอย่างครับ น้องนิดเป็นรักแรก คงจะตัดไม่ได้ อยู่ที่ตกลงกันมากกว่าครับ เดี๋ยวก็ผลัดกันหมดไฟไปเอง จินไม่ต้องกลัวน้ำแห้งตายหรอกครับ ขอบคุณ​ครับ​

[ตะวัน123]

กำลังสนุกเลย จบเร็วจัง

[Ke2l3e2oS]

จบแบบซึ้งๆ แถมปัญหาอีกด้วย 555

[นพวิทย์ เลิศวีระศิริกุล]

น่าจะมีต่อนะครับผม

[fantastica]

อยากให้เขียนต่อมากๆ คิดว่าจะมีสวิงสามสาวพร้อมกัน

[outsider]

ถ้าเขียนต่อจะดีมากครับ ไม่น่ารีบเอาตอนจบมาลงเลย

[23pompompom]

เหมาสามไปเลยครับ รักให้เท่าๆกันทุกคน

[Asura4237]

จบด้วยดีนะ แต่ใจผมอยากให้มีตอนต่อจริงๆ อยากเห็น Harem ของจิน มาก คงสนุกไม่เบา

[blackjack]

  โอ้ยน่าเสียดายจบไวจัง พล็อตเรื่องยังไปได้อีกไกลขอภาค2 ต่อนะครับ