ผู้ใหญ่หลอกเด็ก ตอนที่ 16

[lolib]

เป็นคนเจ้าแผนการจริงๆเลยเด็กคนนี้ ใครได้แต่งเป็นเมียนี่ปวดหัวตาย

[baraboss]

ลุงต้องจัดการนะ หรือปล่อยแล้วรวบเองเลยก็ดี

[arrow_III sronram]

ขณะที่ลุงบุญขับรถส่งนักเรียนตามปกติ แต่น้องปลายไม่กลับด้วย เด็กน้อยไปให้ครูสุพจน์สอนการบ้านคณิตศาสตร์ ที่บ้านพัก

[thavada]

ปรายนี้เอาเรื่องเหมือนกันแฮะ

[Piyapong Pi-za Pichaikam]

ชอบมากครับ

[yodmanod]

ชอบมากครับ

[rinrin]

ขอบคุณครับ

[Zomchai Kimwongkul]

ลุงบุญจะตามมาเจอน้องปลายถูกลงโทษไหมหนอ

[tumsweet]

น่าเสียดายนะถ้าน้องปลายเอาตัวเข้าแลก

[aekgapak .]

ไปยั่วครูแทนซะงั้น

[Jun Dara]

 

[holovelove]

น้องเขาทำขั้นนี้ครูก็จัดลีลาเก็ดๆให้น้องเขาหน่อยครับ  แต่ลุงเราจะคิดไงต่อไปล่ะแบบนี้

[Zxcvbnm0]

ใครจะเสร็จใครแน่งานนี่

[วสันต์ ขันทอง]

น้องนุช

................
................
ผู้ใหญ่หลอกเด็ก ตอนที่ 16
"นึกแล้วเชียว.....ไอ้เฒ่าบุญคำ ตอนคุยกันเห็น อึกอัก อึกอัก......ที่แท้ลูกชายมันมาจีบลูกสาวพ่อนี่เอง
เห็นว่ามันอายุน้อยกว่าลูก..."  ท่านนายพลกล่าวกับลูกสาว
"ค่ะพ่อ...เค้าอายุ 23.." นรินธรกล่าว
"แต่ลูกอายุ 26 ผู้หญิงเกิดก่อนผู้ชาย  มันยังไงอยู่นะ พ่อว่า..."
"ก็ไม่เป็นไรนี่นา....."
"ตอนนี้นะไม่เป็นไร...แต่นานวันเราจะแก่กว่าเขา แล้วผู้ชายมันจะเบื่อเราไปหาเศษหาเลย..." คนพ่อบอกลูกสาวด้วยความหวังดี
"เหมือนพ่อใช่ไหมคะ...."  ครูนรินธรประชด
"ลูกเอ้ย......เอา ๆ ตามใจ แต่ก็ดู ๆ ให้ดีแล้วกัน......"  คนพ่อตัดบท
   การเปิดตัวแฟนหนุ่มของครูนรินธร ผ่านไปด้วยดี ชัยพงษ์ ถึงแม้จะไม่ถึงกับร่ำรวย แต่หน้าที่การงานก็พอใช้ได้
.............................................
"ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยคราวนี้...." นรินธรกล่าวกับชัยพงษ์ ลูกชายลุงบุญ
"พมไม่ได้ช่วยนะครับ คุณริน....ผมเอาจริง..."
"หา......"  นรินธรขมวดคิ้ว  "ล้อเล่นอะ...."
"ผมตัดสินใจตั้งแต่เห็นรูป คุณรินแล้ว  ว่านี่ละใช่เลย....."
"รินคงไม่คู่ควรกับคุณหรอกนะ   ขอบคุณสำหรับน้ำใจ..."
"ทำไมละครับ"
"รินเคยมีแฟนมาแล้วนะคะ....."
"ผมก็เคยมีมาเหมือนกัน...ทำไม่ละครับ เราอายุขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่เคยมีสิเป็นเรื่องแปรก คนเราต่างก็มีอดีตกันทั้งนั้นละครับ สำคัญ สำคัญเราจะอยู่กับอดีตหรือปัจจุบัน...."
"ค่ะ....รินว่า คุณปรึกษาพ่อคุณก่อนนะคะ ถ้าท่านเห็นด้วย เราค่อยลองคบกัน..."
"ทำไมต้องปรึกษาด้วย...นี่ผมนะ โตแล้วนะ..."
"ทีรินยังพาคุณมารู้จักพ่อของรินเลย..."  ครูนรินธรเลี่ยงที่จะบอกความตามตรง
"ครับ.......แต่ยังไง ผมยืนยันจะจีบครูจริง ๆ .... ขอโอกาสผมนะครับ...."
   ครูนรินธร ไม่ตอบรับ แต่ไม่ปฏิเสธ  จะว่าไปแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเข้ามาจีบเธอ เธอสวยเกินไป เธอเก่งเกินไป ที่สำคัญ เธอเป็นลูกสาวคนระดับนายพล จึงไม่มีใครกล้า ภายไต้เปลือกนอกของหญิงแกร่งกลับซ่อนภายในด้วยความอ่อนไหว แบบที่เขาเรียกว่า แข็งนออก อ่อนใน
.............................................
"เรามีโอกาส ได้สั่งลากันสักครั้งไหมครับ...."
"ไม่นะคะ...รินต้องการให้มันจบเท่านี้...แต่รินก็ยอมรับค่ะ ว่าตอนนั้นรินมีความสุข..."
"ครับ...."  ลุงบุญกล่าวคำ   "ฝากดูแลลูกชายผมด้วยนะครับ"  ลุงบุญกล่าวทิ้งท้าย
"ค่ะ...."
........................................................
กุ้ง ไม่ยอมรับ ปลายเป็นน้อง เพราะโดยสายเลือดแล้ว กุ้งกับปลายไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย แต่ปลายเป็นลูกลุงบุญ ดังนั้นกุ้งจึงยอมรับน้องปลายเป็นลูก
   หลังจากที่กุ้งทำเรื่องขอย้ายมาอยู่สาขาในจังหวัดบ้านเกิด กุ้งมีโอกาสได้กลับมาหาสามี (ลุงบุญ) ทุกวันศุกร-เย็นวันอาทิตย์ น้องปลายไป ๆ มา ๆ ระหว่างบ้านลุงบุญกับบ้านแม่น้อย บางครั้งก็มีน้องอีฟ มานอนค้างด้วย...........
........................................................
หนึ่งเดือนต่อมา....
"น้า ๆ หนูมีอะไรจะเล่าให้ฟัง....."  น้องนุช เด็กสาววัย 14 กวักมือเรียน ชัยพงษ์
ขณะยืนอยู่หน้าบ้านพักของครูนรินธร
..........///.....เรื่องของน้องนุช อยู่ในตอน ที่ 13 ครับ เป้นเหตการที่ ลุงบุญขับรถไปส่งครูนรินธรที่บ้านพัก.....เด็กคนนี้เห็นแล้วแอบส่องพฤติกรรมของครูนรินธร...//.....
"มีอะไร สาวน้อย...."  น้าเป็นแฟนครูรินหรือคะ
"อืมมม..ก็แวะมาเยี่ยม พรุ่งนี้น้าจะกลับกรุงเทพแล้ว..ว่าแต่หนูมีอะไรจะบอก..."
"คืองี้...." เด็กสาวหันซ้ายหันขวา  "ครูรินนะ...มีอะไรแปลก ๆ นะคะ "
"ยังไง....." ชัยพงษ์ถามยิ้ม ๆ
"วันก่อน.กลางคืนนะคะ..นุชเห็น ตาลุงคนขับรถรับส่ง ขี่มอไซมาบ้านครูริน " เด็กสาวกล่าว ความจริงเด็กไม่รู้ว่าชัยพงคือลูกลุงบุญ
"แล้วไง...." ชัยพงษ์ เริ่มสนใจ
"หายเข้าไปครู่หนึ่ง ก็ออกมาด้วยกัน แล้วก็หายไปด้วยกันทั้งคืน....."
   เด็กสาวกล่าว .......//ความจริง ลุงพงษ์ กับครูนรินธรออกไปด้ายกันเพื่อไปพาน้องอีฟไปหาหมอ...(อยู่ในตอนที่ 13)...  แน่นอนมันทำให้ชัยพงษ์ ใจไม่ดี
   คุยอะไรกันคะ....ครูนรินธรเดินออกมา กล่าวกับทั้ง 2 น้องนุชลอยหน้าลอยตาแล้วแยกตัวเดินออกไป
"ก็ไม่มีอะไรครับ......"
"จริงอะ เห็นซุบซิบ ๆ คุยกัน...."  ครูสาวจ้อง
"เอางี้ครับ "  ชัยพงษ์กล่าวขณะเดินเข้าน้านกับ ครูนรินธร  "เด็กนั่นเล่าให้ผมพังว่าวันก่อนเห็นพ่อขับมอไซมาข้านครู หายเข้าไปในบ้าน ครู่หนึ่ง ก็ออกไปด้วยกัน หายไปทั้งคืน....."  ชัยพงษ์ กล้าพอที่จะถามตามตรง และแกร่งพอที่จะฟังคำตอบ   ครูนรินธรนิ่ง
"รถยนต์ลุงบุญสตาร์ทไม่ติด  เลยขี่ มอไซมาเรียก ริน เพื่อไปดูเด็ก อีฟ ที่ไม่สบาย...." ครูสาวกล่าว "หรือคุณคิดว่ามีอะไร...."
"โอ้ย...ก็ไม่มีอะไร   แค่ผมเล่าที่เด็กนั่นบอกผม....."
"ค่ะ...."  ครูนรินธรเน้นคำ ใจนึกถึงใบหน้าน้องนุช เด็ก ม.2 ลูกสาวเพื่อนครูรุ่นพี่ ที่อยู่บ้านพักข้าง ๆ กัน
................................
........//"เงียบหายไปนานเลยนะคะ..."//......  ข้อความ line ของลุงบุญเด้งขึ้นมา เป็นข้อความจากน้องฝ้าย
........// "ดีใจ.....คิดถึงจัง.."//...... ลุงบุญกดตอบ
.......// "แต่ก็หายไปเฉย ๆ..."// 
.......//"ลุงไม่กล้า....."  //..
.......//"แปลว่าลุงไม่รักหนูมากพอ...."  //  ข้อความจากน้องฝ้าย
.......// "ลุงรัก หนูมาก...แต่ลุงกลัวหนูเสียหาย.."//  .... 
......// "อาทิตย์หน้า สอบเสร็จ พวกหนูต้องย้ายโรงเรียนกลับบ้านกับพ่อแล้ว...." //....
......//"เราจะได้พบกันอีกไหมนี่..."//
......//"เสาร์นี้มาหาฝ้ายที่หอได้ไหมคะ.....//..
   เอาเข้าแล้วลุงบุญ ทุกเสาร์อาทิตย์ คือวันที่ กุ้ง กลับมาบ้าน ...............ลุงบุญคิดหนัก
แล้วพิมพ์ข้อความ.......
.......// "ตกลงครับ ลุงจะไปหา  ความจริงแล้ว ลุงคิดถึงฝ้าย กับมาย มาก ๆ เลย...."...
......//ค่ะ....//...
*****มีเส้นแบ่งบาง ๆ ระหว่างคนดี กับคนโง่ **** ลุงบุญอยากเป็นคนดี แต่ไม่ยอมเป็นคนโง่
............................
.....// ลุงคะ  หนูแค่ลองใจเท่านั้น ความจริงหนูรู้จากป้าจิตแล้ว ว่าลุงอยู่กินกับพี่กุ้ง ที่สำคัญ วันเสาร์นี้ พ่อจะมา เราคงไม่มีโอกาสได้พบกันอีกแล้วละ ....คงได้แต่รอ.... ฟ้าเท่านั้นที่จะบันดาล  ถ้าโชคดีเราคงได้พบกัน หนูรู้ว่าลุงรักหนูกับมาย ....แต่ก็น้อยกว่าที่ลุงรักพี่กุ้ง แต่อยากให้รู้ว่าหนูรักลุงมากนะคะ โชคดีค่ะ
ตาแก่เจ้าเลห์ของฝ้าย....."
........เป็นข้อความจากน้องฝ้ายที่ส่งเข้ามา ตอน ตี 2 ที่ลุงบุญได้อ่านตอนตีห้าครึ่ง........
"ประเทศไทย ไม่ได้กว้างเกินไป  ยังไง ลุงจะตามหาฝ้าย กับมายให้เจอ...ลุงรักหนูมากนะ ...ฝ้าย...มาย..."
ลุงบุญพิมข้อความตอบ แรเทียวเปิดเข้าดู line จนค่ำ ก็ยังไม่มีการแจ้งเลยว่า น้องฝ้ายได้อ่านข้อความนั้นแล้ว
รออีก 2 วัน ก็ยังไม่มีการแจ้ง ว่าน้องฝ้ายอ่านข้อความ
..............................
"ลุงคะ.....จำเด็กข้างบ้านของรินได้ไหมคะ.....นังนุช อะ"  ครูนรินธรกล่าวกับลุงบุญ
"อีมมม....จำได้  มีอะไรละ..."   ลุงบุญถาม
   ครูนรินธรเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ลุงบุญฟัง
"ยอมรับตามตรงนะคะ  ริน ต้องการเป็นปัจจุบันกับลูกชายลุง  แต่ไม่ต้องการให้อดีตของเรามาเป้นตัวทำลาย จากปากของเด็กคนนี้.....จัดการที...."  ครูนรินธรกล่าว
"ครับ....ลูก..."  ลุงบุญเรียกครูนรินธรว่าลูก เพราะแกรู้อีกไม่นาน ครูสาวคงมาเป็นลูกสะใภ้ของแก
...............................
ในวงสนทนาของสามคน พ่อ แม่ ลูก ต่างปรึกษาหารือกับ คนทั้ง 3 ใจกว้างพอที่จะพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง
"เพื่อไม่ให้พี่พงษ์เสียใจ  เดียวปลายจัดการเอง..."  เป็นคำกล่าวอย่างเชื่อมั่งของเด็ก ป.6
"ปลายจะทำไงลูก...."  กุ้งกล่าวถาม เรียกปลายว่าลูกเต็มปากเต็มคำ
"เชื่อเลย  รับรองเรื่องนี้จบ...แต่ทุกคนต้องร่วมมือนะคะ......"
"ใหนว่าวาซิ....แผนการของหนู.." ลุงพงษ์ กล่าวขึ้นบ้าง
"ตอนนี้ขอปลาย คุยกับแม่กุ้งก่อนนะคะ พ่อออกไปก่อน......"
"เฮ้ย..."  ลุงบุญกล่าว
"หรือพ่อไม่เชื่อมือปลาย....."   น้องปลายเน้นคำ
"เอ้า...ตามนั้น...."  ลุงบุญแยกตัวออกไป
...................................
"ไม่นะปลาย....ไม่จำเป็นเราต้องลงทุนขนาดนั้น....." น้องกุ้งอุทานหลังจากได้ยินแผนของน้องปลาย
"โอ้ยยยย  ไม่เสียหายสักหน่อย วิน วิน ทั้งนั้น แล้วเรื่องจะได้จบ จบ เสียที "
"แต่......"  กุ้งกล่าวยังไม่ขาดคำ
"ไม่ต้องแต่...เอาตามนี้...."  เด็กหญิงวัย 12 ตัดบทจนหญิงสาววัย 24 เงียบ
   กุ้งยินยอมดำเนินการตามแผนน้องปลาย ในใจคิดถึงเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น หญิงสาวยิ้มที่มุมปาก
...........................................................
นุช นักเรียน ม.2 ผลการเรียน ปานกลาง อยู่กับพ่อ 2 คนที่บ้านพักครู ท่าที่รู้แม่เป็นสาวชาวบ้าน แต่หนีไปกับคนขับรถ 10 ล้อ เหตผลไม่ทราบ ก่อนที่ครูนั่นจะย้ายมาอยู่ที่นี่  พี่นุช นิสัยส่วนตัว ชอบกิจกรรมที่ต้องแสดงออกด้านการแสดง
   เป็นข้อมูลที่น้องปราย นักสืบตัวน้อย นำมารายงานให้กุ้งฟังในเย็นวันอาทิตย์ ก่อนที่กุ้งจะกลับเข้าไปทำงานในตัวเมือง
..........................................................
"แค่นี้ก็ทำไม่ได้....."  ครูสุพจน์กล่าว พลางเขกหัวน้องปลายเบา ๆ ขณะที่ปลาย เอาการบ้านคณิตศาสตร์มาถาม
ครูสุพจน์ เคยเป็นครูประจำชั้นน้องปลายตอนอยู่ ป.4 จึงคุ้นเคนกันในระดับหนึ่ง
"นี่ทำแบบนี้....."  ครูหนุ่มใหญ่ วัย 35 อธิบาย พร้อมแสดงวิธีทำ จนน้องปลายเข้าใจ หรืออาจแกล้งเข้าใจ หรืออาจรู้อยู่แล้ว แต่แกล้งมาถามครู อันนี้นอกจากน้องปลายแล้ว ไม่มีใครรู้ได้ แต่ที่แน่ ๆ น้องปลายออกอาการดีใจถึงขนาดกอดคอหอมแก้มครู
"ขอบคุณมากค่ะ ครู...."   การแสดงออกแบบเด็ก ๆ ที่เด็กอาจคิด หรือไม่คิด ..... แต่ที่แน่ ๆ ผู้ใหญ่เริ่มคิดแล้ว
"วันหลังมีปัญหาอาไรมาถามครูได้นะ ปลาย..."
"ค่ะครู...."  น้องปลายกล่าว พนมมือไหว้ สายตาที่ส่งประกายหวานเยิ้ม แน่นอนมันเข้าไปละลายหัวใจของครูพ่อห้ายลูกติดเสียแล้ว
..............................................
ขณะที่ลุงบุญขับรถส่งนักเรียนตามปกติ แต่น้องปลายไม่กลับด้วย เด็กน้อยไปให้ครูสุพจน์สอนการบ้านคณิตศาสตร์ ที่บ้านพัก
"ถ้าทำโจทย์ข้อนี้ไม่ได้.....ครูจะลงโทษเธอ...."   วันที่ 4  ที่น้องปลายเอาการบ้านมาให้ครูสุพจน์สอนที่บ้าน
"ครูจะลงโทษไงคะ...."  น้องปลายกล่าวด้วยจริต
"อืมมมม.....ครูจะหอมแก้มเธอ......"
"งั้น....หนูทำไม่ได้แล้ว   ครูลงโทษหนูเลย..ครู...กล้าไหมละ...." 
.................
.................

[ppp_pp]

จะโดนอีกคนเปล่านะ