นางบำเรอของปีศาจ

[spinviper]

         


     บ่ายนี้ก็เหมือนทุกวันหลังจากที่แซนดร้าไปหาซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาเพื่อจะทำอาหารเย็นให้ครอบครัว ได้กลับมารับประทานกันในช่วงเย็น ชีวิตเธอช่างปกติเหมือนแม่บ้านทั่วไป เธอมีลูกชายอายุ 13 และสามีที่ทำงานมั่นคงถึงจะไปอยู่ต่างเมืองบ่อย บ่ายวันนั้นเธอดูดฝุ่นทำงานบ้าน และเปิดดูถ่ายทอดข่าวทางทีวีตามปกติ "มีรายงานด่วนเข้ามา ขณะนี้กลุ่มคนร้ายไม่ทราบสัญชาติพร้อมอาวุธสงคราม ได้เข้ายึดโรงเรียนxxxไว้ โดยกลุ่มคนร้ายได้ควบคุมครูและนักเรียนเป็นตัวประกันเอาไว้ เรียกร้องให้ทางการนำเฮลิคอปเตอร์ มาเพื่อใช้ในการเดินทางออกนอกประเทศ......" แซนดร้าถึงกับตกใจจนต้องทิ้งงานบ้านที่เธอทำในทันที ใช่ โรงเรียนแห่งนั้นคือโรงเรียนที่ลูกเธอเรียนอยู่ เธอเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว เมื่อเธอตั้งสติได้เธอก็โทรหาสามีของเธอ "ที่รักค่ะ ไมเคิล...." เธอสะอึกสะอื้นคุยกับสามีของเธอ ในความจริงแล้วอเล็กซ์ สามีของเธอก็ร้อนใจไม่แพ้กัน แต่แกล้งปลอบภรรยาเพื่อความสบายใจ "ที่รักใจเย็นๆ ทางการบอกว่ามันต้องการแค่เฮลิคอปเตอร์เพื่อเดินทางออกนอกประเทศ ทางการคงจะไม่ปล่อยให้ลูกเราเป็นอะไรแน่ที่รักรอผมนะผมกำลังไปหาคุณ อเล็กซ์บอกกับภรรยาของเขาแล้วเขาก็วางหู เขาต่อยกำแพงเข้าไปเต็มแรง ความจริงแล้วเขาเองก็รู้ว่าสถานการณ์เลวร้ายเหลือเกิน
           ทางด้านแซนดร้าเมื่อเธอตั้งสติได้ เธอก็ตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง เธอเข้าไปในห้องใต้หลังคาแล้วหยิบเอากล่องๆ หนึ่งขึ้นมากล่องนั้นไม่มีกุญแจแต่ถูกปิดสนิทราวกับเชื่อมเอาไว้ "ด้วยอำนาจแห่งข้าเจ้าจงเปิดออก"
ทันใดนั้นกล่องก็เปิดออก สิ่งที่อยู่ในนั้นคือแหวนแปลกๆ ที่ประดับด้วยอัญญมณีสีแดง ตัวแหวนเป็นโลหะสีเงินลวดลายเหมือนกับเถาวัลย์ที่ถูกถักเอาไว้ "ยังใช้ได้อยู่รึเปล่านะ" เธอคิดในใจก่อนที่จะสวมมันแล้วชี้มันไปทางไม้ปัดฝุ่นที่ตั้งอยู่ตรงหน้า "จงกลายเป็นดาบ" ฉับพลันไม้ปัดฝุ่นค่อยๆ เปลี่ยนแปลงรูปร่างมันและกลายเป็นดาบอย่างที่เธอสั่งจริง ๆ เธอหยิบมันขึ้นมาดู "เอาล่ะแหวนนี้ยังใช้ได้อยู่ ถึงอำนาจอื่นๆ ของเราจะถูกยึดกลับคืนไป แต่แหวนนี้ แหวนที่ชื่อ วจนาแห่งการเปลี่ยนแปลง ของเราเรายังคงใช้มันได้อยู่" เธอนึกในใจแล้วก็รู้สึกกังวล เพราะที่เธอผนึกมันเอาไว้แล้วไม่ใช้มันเลยนั้น เหตุผลมันสำคัญมาก แต่ตอนนี้เธอต้องใช้มันเพื่อช่วย ไมเคิลลูกของเธอ ตอนนี้ชุดที่เธอใส่ค่อยๆ เปลี่ยนไป ชุดผ้ากันเปื้อนที่เธอใส่ทำงานบ้านหลุดออกไป ตอนนี้เธอเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า เสื้อผ้าของเธอถูกแทนที่ด้วยชุดโลหะที่ห่อหุ้มร่างอวบอัดเธอเอาไว้ ชุดนั้นมองคล้ายชุดว่ายน้ำสีดำ ตัดกับผิวสีขาว ผมสีบลอนด์ของเธอถูกรวบไปอยู่ด้านหลัง ด้านส่วนล่างมันเว้าขาสูงขึ้นไปถึงเอว และด้านบนเว้าลึกเลยเต้าไปจนถึงสะดือ เธอตั้งสติก่อนที่ตัวเธอจะลอยขึ้นจุดมุ่งหมายคือโรงเรียนที่ไมเคิลอยู่
                 ที่โรงเรียนของไมเคิล กลุ่มคนร้ายได้รายล้อมหอประชุมเอาไว้ พวกมันต้อนนักเรียนและครูมาไว้ที่นี่ ทุกคนกำลังหวาดกลัว ไมเคิลก็เช่นกัน แต่เขาก็ยังเข้มแข็งพอที่จะไม่แสดงออก "ไม่ต้องกลัวหรอกทางการต้องช่วยพวกเราแน่" ไมเคิลปลอบเพื่อนที่อยู่ข้างๆ เขา
                ทางด้านแซนดร้ามาถึงที่หมาย เธอค้นหาจนเจอว่าทุกคนมารวมที่หอประชุม ความจริงเธอสามารถจัดการพวกมันได้ในทีเดียวแต่เธอมีเหตุผลที่ จะทำให้ทุกอย่างเอิกเกริกไม่ได้ ทุกอย่างต้องเป็นความลับอย่างที่สุด เธอแอบเข้าไปด้านหลังเงียบๆ มีพวกมันเฝ้าอยู่ 3 คน "นั่นใครน่ะ" พวกมันเล็งปืนขึ้นเมื่อเห็นแซนดร้าเดินเข้ามา นอกจากที่มันจะตกใจแล้วมันยัง ตกตะลึงเมื่อเห็นความงามของซานดร้า ชุดโลหะที่หุ้มเธอมันโป๊มาก จนทำให้พวกมันนึกถึงนางเอกหนังโป๊  "เฮ๊ย พวกเรามีเหยื่อมาว่ะ" มันพูดกันลดปืนลง แล้วหัวเราะ "ฉันว่าพวกแกนั่นแหละที่จะเป็นเหยื่อ ปล่อยตัวประกันเดี๋ยวนี้แล้วพวกแกจะปลอดภัย" พวกมันดูไม่เชื่อแถมยังหัวเราะเยาะ พวกมันกำลังจะใช้วิทยุรายงานไปยังพวกมันที่อยู่จุดอื่น แต่แล้วเมื่อมันยกวิทยุขึ้นจะพูดวิทยุนั้นก็กลายเป็นก้อนอิฐ "เฮ๊ย..นี่มันอะไรกัน" พวกมันตกใจและเมื่อดูปืนที่ถืออยู่ก็กลายเป็นท่อนไม่ไป "อยู่ตรงนี้ก่อนสักพักเถอะนะ"แซนดร้าบอกพวกมัน พื้นดินตรงนั้นกลายเป็นซีเมนต์ยึดขามันเอาไว้ พวกมันร้องลั่นด้วยความตกใจ แซนดร้าเดินผ่านพวกมันไปเฉยๆ โดยที่พวกมันทำอะไรไม่ได้เลย แต่แล้วบางสิ่งบางอย่างก็เกิดขึ้น ชุดโลหะอันน้อยนิดที่ปิดบังร่างเธออยู่มันกลับสลายเป็นฝุ่นร่วงลงกับพื้น

"บ้าน่ะ หรือว่าเพราะอำนาจของเรามันกลับมาไม่เต็มที่" แซนดร้ารู้สึกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอคิดไปต่างๆ นาๆ อำนาจนี้จะไม่คลายยกเว้นตัวเธอจะเป็นคนสั่งการ ยังไม่ทันที่แซนดร้าจะคิดออกว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รู้สึกว่าว่ามีแรงมหาศาลเข้ามาโอบรัดร่างเธอซึ่งตอนนี้ เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า "มาแก้ผ้าต่อหน้าพี่อย่างนี้ก็สวยซิน้อง" เสียงนั้นกระซิบข้างหูของเธอ ตอนนี้เธอรู้ว่าเธอกำลังลำบาก มนต์ของวัจนแห่งการเปลี่ยนแปลงของเธอมันได้คลายคืนไปแล้ว พวกมันหลุดออกจากพันธนาการของเธอ เธอไม่อยากนึกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ "พวกแกปล่อยฉันนะ ปล่อยไม่งั้นได้เห็นดีแน่" เธอบอกพวกมันพยายามชี้แหวนลงพื้นแต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น "เมื่อกี้ไม่รู้ว่าน้องเล่นมายากลอะไรนะ แต่เดี๋ยวพี่จะเล่นให้น้องดูดบ้างพี่จะเสกไอ้นี่ให้เข้าไปอยู่ในตัวน้อง รับรองน้องต้องชอบมันแน่ๆ" อีกคนเข้ามาด้านหน้าแล้วถอดกางเกงเผยให้เห็นควยของมันที่ชี้โด่ แซนดร้าเห็นมันแล้วก็ตกใจพยายามเบือนหน้าหนี ตอนนี้ไอ้คนที่กอดเธอไว้ กำลังบีบขยี้นมอันอวบอัดของเธอจนเธอเจ็บระบมไปหมด "โอ๊ยเจ็บนะ อย่าบีบ" แล้วมันก็เลียหูเธอเธอรู้สึกทั้งเสียวและรังเกียจพวกมันมาก  มันพยายามจับหน้าเธอให้หันมา แล้วจูบเธอมันดันลิ้นเข้าไปในปากของเธอเธอพยายามหันหน้ากลับ  ตอนนี้ไอ้คนที่อยู่ข้างหน้ากำลังดูดนมของเธอเสียงดัง จ๊วบจ๊าบ น้ำลายของมันเลอะเต้านมของเธอไปหมด "พอแล้ว หยุดนะฉันขอร้อง" แซนดร้าพยายายามดิ้นให้หลุด แล้วไอ้คนที่สามก็เข้ามามุดลงตรงหว่างขาของเธอมันแหวกหีเธอออก และเลียเม็ดเสียวของเธอ "อ๊า" แซนดร้าเสียวและเผลอร้องออกไปแบบไม่รู้ตัวเธอทรุดเข่าลงนั่ง ตัวสั่น  จริงๆ แล้วแซนดร้าเป็นคนมีความต้องการทางเพศสูงมาก และเธอไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กับสามีเลยหลังจากเขาเดินทางไปทำงานต่างเมืองเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว "เหมือนว่าแกจะมีอารมณ์ร่วมนี่หน่า" มันจิกหัวแซนดร้าขึ้นแล้วพูดกับเธอ "เอาล่ะลูกพี่เราจัดการกับนังนี่กันเลยดีกว่า" แซนดร้าได้ยินพวกมันพูดอย่างนั้นก็ตกใจ "ไม่ ไม่นะ ฉันมีผัวมีลูกแล้ว พวกแกจะทำอย่างนั้นไม่ได้" แซนดร้ากระเถิบถอยห่างออกไป แล้วพูดกับพวกมัน "ใครเขาสนเรื่องนั้นกันเล่าน้องเอาล่ะ เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องลืมลูกลืมผัวไปเลย" พูดจบพวกมันก็กรูเข้ามาจับตัวแซนดร้าเอาไว้ แล้วจับเธอถ่างขาออก แซนดร้าร้องไห้และรู้สึกสิ้นหวัง "ไม่นะ ไม่ โอ๊ย" ควยของพวกมันแทงเข้าไปในหีของแซนดร้า แซนดร้ารับรู้ว่ามันใหญ่กว่าของสามีเธอเป็นเท่าตัว "อ๊าๆๆๆ " เธอครวญครางเสียงลั่น สะบัดหน้าร้องไห้ไปมา นมใหญ่ๆของเธอกระเพื่อมตามแรงกระแทก จนไอ้สองคนที่เหลือทนไม่ไหว มันเข้ามาดูดนมของเธอ แซนดร้ายิ่งเสียวมากยิ่งขึ้นเมื่อโดนพวกมันเลียหัวนม "เฮ๊ย นี่มันขัดขืนแน่เหรอว่ะ หีแฉะซะขนาดนี้ อูยส์ หีมันตัดด้วยว่ะ" คนที่เย็ดหีแซนดร้าได้คุยกับเธอ ตอนนี้เธอเหมือนกับหูอื้อเพราะความเสียวจากแรงเสียดสีจากควยของมันที่เคลื่อนที่เข้าออกในร่างของเธอ เธอเอามือยันหน้าท้องของมันไว้ไม่ให้มันกระแทกได้ถนัด "อ๊า อ๊า หยุดๆๆ ได้โปรดอย่า ๆๆ" เธอร้องไห้ขอร้องมันให้มันหยุด "อ่าห์" มันคำรามเสียงดังแล้วกระแทกถี่ขึ้น จนแซนดร้าแสบร้อนหีไปหมด "โอ๊ย ๆๆๆๆ ไม่ หยุดได้โปรด" แซนดร้าครวญครางเสียงดัง แล้วก่อนที่มันจะเสร็จมันก็ชักควยออกมา สิ่งที่แซนดร้ามองเห็นในตอนนั้นคือควยขนาดใหญ่ของมันมาอยู่ตรงหน้าเธอและพ่นน้ำกามของมันออกมาจนเต็มหน้าเธอ เธอรับรู้ถึงกลิ่นคาวที่รุนแรงนั้น "แก ไอ้เลว" แซนดร้าร้องไห้แล้วพูดกับมัน ก่อนที่มันจะทำการทารุณเธอมากกว่านั้นมันบีบจมูกของเธอจนเธอต้องอ้าปากหายใจ แล้วมันก็ยัดควยลงปากเธอคราวนี้เธอรับรู้ถึงรสชาติอันหน้าสะอิดสะเอียดโดยแท้จริง เธอสำลัก และจะอาเจียน ก่อนที่มันจะเยาะเย้ยเธอ โดยการเอาควยถูหน้าเธอไปจนทั่วก่อนที่ควยของมันจะอ่อนลง แซนดร้ารู้สึกแย่มากในตอนนี้ เธอมองดูมันด้วยความเคียดแค้น มันมองดูหน้าสวยๆของแซนดร้าที่เลอะน้ำกามของมันอย่างภาคภูมิใจ แซนดร้าพยายามรวบรวมกำลัง ลุกขึ้นจะวิ่งเข้าไปทำร้ายมัน แต่มันแล้วพวกมันอีกสองคนที่เหลือก็เข้ามาจับเธอเอาไว้ แล้วพวกมันก็ทำในสิ่งที่พวกมันต้องการอีกครั้ง แต่คราวนี้มันทำให้แซนดร้าตกใจยิ่งกว่า เพราะควยของพวกมันหนึ่งในนั้นเป็นควยฝังมุก คราวนี้พวกมันเล่นแซนดร้าทั้งสองรู ทั้งรูตูดและรูหีคนที่ควยฝังมุกมันเอารูหีของซานดร้า เธอรู้สึกแสบราวกับมีกระดาษทรายเสียดสีอยู่ในช่องคลอดของเธอ ทั้งที่เธอมีน้ำหล่อลื่นหลั่งออกมามันก็ไม่สามารถบรรเทาอาการเจ็บปวดได้ ส่วนรูตูดของเธอก็โดนเอาจนเจ็บไปหมด เธอกัดฟันร้องไห้ ด้วยความเจ็บปวด "พวกแกหยุดสักที ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ" แซนดร้าร้องไห้ขอร้องพวกมันในขณะที่พวกมันยังสนุกกับการกระทุ้งรูของเธออยู่อย่างนั้น  "อ่าห์ หยุดก็ได้ แต่ต้องให้พี่เสร็จก่อนนะน้อง" ไอ้คนที่เย็ดหีเธออยู่พูดถากถางใส่เธอ "เฮ้ยแก เหมือนังนี่มันจะไม่ไหวแล้วว่ะ เอาๆให้เสร็จๆเถอะ" ไอ้คนที่เย็ดตูดแซนดร้าอยู่พูดขึ้น แล้วพวกมันกันก็ซอยใส่แซนดร้าแรงและถี่ขึ้น "โอ๊วๆๆ ไม่นะ ไม่นะพวกแก ฉันเจ็บเจ็บ โอ๊ย" แซนดร้าครวญครางเธอเอากำปั้นทุบพื้นอย่างบ้าคลั่งตอนนี้เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บปวด ทั้งทรมาณและมีความควาสุขในเวลาเดียวกัน แล้วมันก็ฉีดน้ำของมันเข้าไปในตัวแซนดร้า "อ๊ากกกก" แซนดร้าร้องเสียงหลง เมื่อน้ำกามอุ่นๆของมันฉีดไปกระทบกับผนังมดลูกของเธอ ในขณะที่อีกคนฉีดเข้าไปในรูตูดเธอ เธอรู้สึกถึงปริมาณน้ำกามอันมหาศาลที่ไหลทะลักเข้าสู่ร่างเธอ  "ไม่นะ มันแตกในฉัน คุณคะ ไมเคิล ฉันขอโทษ ฉันให้มันล่วงล้ำเข้าไปในที่ๆ ควรจะเป็นของคุณแล้ว ไมเคิล ขอโทษแม่เป็นผู้หญิงที่เลวมาก"
      ที่หอประชุม หลังจากที่ไอ้คนแรกเอาแซนดร้าจนเสร็จแล้ว มันก็มาแจ้งข่าวแก่เพื่อนๆมัน และให้เพื่อนๆของมันแต่ละคนสลับไปรุมเย็ดซานดร้า ไมเคิลมองดูพวกมันโดยไม่รู้เลยเลยว่าตอนนี้แม่ของเขากำลังเผชิญชะตากรรมอันโหดร้ายอยู่
          ตนนี้แซนดร้าอยู่ในสภาพก้มหน้าฟุบอยู่กับพื้นสติของเธอเลือนลางเต็มที สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกตอนนี้คือความรู้สึกเสียว และเจ็บจากการที่มีควยของพวกมันเข้าออกในหีของเธอ ร่างเธอเลอะน้ำกามมันไปหมดคนแล้วคนเล่า ผลัดกันมาเย็ดเธอ "โอ๊ว นี่แกก็แตกในใส่หีนางนี่เหมือนกันเหรอนี่ ดูสิตอนนี้ในหีของมัน มีน้ำของใครบ้างไม่รู้ ถ้าท้องขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าลูกใครแน่ๆ" ในจังหวะที่แซนดร้ากำลังจะขาดสตินั้นเอง เสียงหนึ่งก็ดังก้องเข้ามาในหู "ไงล่ะ ทางนี้เจ้าเลือกเองนะ" แซนดร้าได้ยินเสียงนั้น เธอใช้ความรู้สึกในใจโต้ตอบไป "อภัยข้าด้วย ข้าขออภัยที่ทรยศท่าน แต่ตอนนี้ลูกของข้ากำลังตกอยู่ในอันตราย ข้าขอ ขออำนาจที่จะช่วยเหลือลูกข้าที ข้าขอร้อง" แซนดร้า ใช้ความรู้สึกในใจโต้ตอบเสียงนั้นไป "ได้ ถ้าเจ้าอยากให้ลูกเจ้ารอดข้าจะให้อำนาจที่จะช่วยเหลือลูกเจ้าได้ แต่มันต้องแลกกับสิ่งที่มีค่าพอๆกัน" เสียงนั้นตอบแซนดร้าไปแล้วก็มีแสงสว่างวาบมาที่หน้าแซนดร้า แซนดร้าได้สติลืมตาขึ้น แซนดร้ายังรู้สึกถึงควยของพวกมันที่กระทุ้งเข้าออกร่างกายของเธอ "กี่คนแล้วนะ ที่ทำอย่างนี้กับฉันแบบนี้ พวกแกพวกแกต้องชดใช้" แซนดร้านึกในใจ "อ่าห์" เสียงของมันร้องอย่างเสียวซ่าน มันเสร็จข้างในตัวเธออีกแล้ว แซนดร้าพยายามพยุงตัวขึ้นตอนนี้เธอรู้ว่ายังมีควยอีกอันหนึ่งเสียบอยู่ในตัวเธอ "อ้าวฟื้นแล้วเหรอจ๊ะ แหม่เมื่อกี้พี่เพิ่งแตกในเธอเอง หีน้องนี่ตอดดีจริงๆ" เธอหันไปมองหน้าแล้วพูดกับมัน "เหรอคะ" เธอยิ้มและคุยกับมัน  "อยากเสียวกว่านี้หรือเปล่า เดี๋ยวจะทำให้ดู" และแล้วพี้นบริเวณรอบๆ แถวนั้นก็ก่อตัวขึ้นจับตัวพวกมันเอาไว้ อีกครั้งที่พวกมันต้องร้องโหวกเหวกด้วยความตกใน เธอมองดูพวกมัน แล้วเธอก็รู้สึกว่าควยของมันถูกดึงออกจากร่างเธอ เธอนอนหงาย "ไม่มาเย็ดฉันอีกเหรอ เธอถ่างขาออก" มันวิ่งหนีด้วยความกลัวแต่มันก็ถูกพื้นตรงนั้นตรึงเอาไว้  พื้นค่อยๆก่อตัวจน หุ้มร่างพวกมันไว้หมด "อยู่อย่างนี้ไปซักพัก ถ้าพวกแกขาดอากาศหายใจตายเสียก่อนล่ะนะ" ชุดสีดำเริ่มกลับมาห่อหุ้มตัวแซนดร้าอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะบินออกไป
                  .............ทั้งไมเคิล นักเรียนและครูทุกคนถูกช่วยออกมาอย่างปลอดภัย พวกก่อการร้ายรอดชีวิตแซนดร้าไว้ชีวิตมัน ทั้งหมดแต่เสียสติ บางรายป่วยด้วยอาการ สมองขาดออกซิเจน แซนดร้าแอบไปขโมยชุดจากร้านขายเสื้อผ้ามาใส่แล้วรีบกลับมาบ้าน แต่สิ่งที่เธอเจอกลับทำให้เธอช็อคยิ่งกว่า เมื่อมีรถพยาบาลกำลังนำร่างของสามีออกไป แซนดร้าแทบเสียสติเมื่อเห็นดังนั้น รถพยาบาลพยามยื้อชีวิต อเล็กซ์เอาไว้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ แซนดร้า รู้แล้วว่าสิ่งที่ต้องแลกกับอำนาจที่เธอได้มานั้นก็คือชีวิตของสามีเธอนั่นเอง .....To be contiued

[samsung014]

น่าสงสารจริงๆ ช่วยลูกได้แต่กลับเสียสามี

[suriyamahajit]

อยากได้สิ่งที่ต้องการต้องแลกมาด้วยผลตอบแทนที่เสมอกันขอบคุณครับ

[biggiggog]

ของแบบนี้ไม่น่าจะหยุดแค่นี้
น่าจะมีอะไรมากกว่านี้แน่
ขอบคุณมากๆครับ

[Asura4237]

ตอนสั้นไปนิด แต่เนื้อเรื่องชวนน่าติดตามมากครับ

[devilzoa]

เนื้อเรื่องชวนอ่านมากๆครับ

[jxy]

  นางเอกจะเป็นยังไงต่อไป

[code47]

สั้นและบรรยายไวไปนิดครับ

[john brown]

แนวนี้น่าติดตามครับ สงสัยว่าจะต้องเจออะไรอีกถ้าได้พลังกลับคืนมาเเล้ว

[ohodaya]

ทำสัญญากับปีศาจ