เรื่องสั้น: มนต์รักตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้กับเจ้าหญิงน้ำแข็งคนสวย

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้ว กับเรื่องสั้น ในภาคของหมอพลอย ที่เป็นสปินออฟจากเรื่องหลัก จะเกิดอะไรขึึ้น ถ้าลุงพลเป็นคนรักเดียวใจเดียว แล้วเลือกนางเอกเพียงคนเดียวเป็นตัวจริง เราจะไม่พูดถึงนางเอกคนอื่นนะ แต่เราจะพูดถึงเฉพาะรูทของนางเอกที่ลุงพลเลือก อย่างในตอนนี้ก็คือหมอพลอย ขวัญใจของใครหลายๆ คน

โดยส่วนตัว มันเป็นเรื่องสั้นที่ค่อนข้างจะ Good Feeling ไปหน่อยนะ 555555+ คือมันเป็น Good Ending ก็ว่าได้ เพียงแต่ในเรื่องหลัก ผมไม่อยากให้มัน Good Ending เท่าไร อยากให้ออกมาแนวๆ Bitter Sweet สักหน่อย ส่วนเรื่องครูเค้กช่วงท้ายๆ คือผมบอกไว้ก่อนนะ ว่าไม่การันตีว่าครูเค้กจะสมหวังกับพี่กร 555555+ พอดีผมไม่ใช่นักเขียนที่ใจดีกับตัวละครแนวๆ พี่กรเท่าไรอ่ะนะ ไม่ได้อคติ แต่แค่อยากตีแผ่ความจริงและความเชื่อบางอย่างของผมเท่านั้น

ผมจะเขียนอีกสักคน ก่อนกลับไปสู่เนื้อเรื่องหลัก อยากให้คุณโหวตว่าอยากอ่านฉากสปินออฟของใครมากที่สุดครับ

..................................................................................


"ใกล้จะถึงวันหมั้นของเราแล้วนะครับ พลอย"

"อะไรนะคะพี่กร?" พลอยพรรณที่เหมือนกำลังเหม่อลอยเอ่ยปากถามกรวิทย์ในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งกลางกรุงเทพ

"พี่บอกว่า ใกล้ถึงวันหมั้นของเราแล้วนะครับพลอย พี่ดีใจนะ ที่ในที่สุดก็ใกล้ถึงวันที่เราจะอยู่ด้วยกันสักที"

"ค่ะ...พี่กร" พลอยพรรณยิ้มรับ เจ้าหญิงน้ำแข็งคนสวยเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างติดค้างอยู่ในใจ ที่แม้แตกรวิทย์ก็ยังรู้สึกได้

กรวิทย์อาจเป็นผู้ชายที่แสนดี เป็นสุภาพบุรุษที่ผู้หญิงหลายคนฝันถึง แต่เขากลับไม่สามารถเอาชนะใจหมอพลอยคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าได้เลย นับตั้งแต่ที่ผ่านพ้นมรสุมชีวิตครั้งใหญ่ ที่เกือบทำให้กรวิทย์ต้องสูญเสียหมอพลอยให้กับหนุ่มไฮโซอย่างเจ้าบอย ภูวนาท ลูกนักการเมืองผู้กว้างขวางทางภาคใต้ แต่กรวิทย์กลับรู้สึกว่าในใจของหมอพลอย กลับมีใครบางคนจับจองพื้นที่ไว้หมดแล้ว


ไม่ใช่คนอย่างบอย ภูวนาท แน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์ และก็ไม่ใช่สุภาพบุรุษผู้แสนดีอย่างกรวิทย์ เภสัชหนุ่มระแคะระคายเรื่องฉาวๆ ในวิทยาลัยพยาบาลมานานพอสมควร จนรู้ว่าตัวจริงในใจของหมอพลอยที่เขาแอบรักมาสิบกว่าปี คืออดีตนักการภารโรงแก่ๆ อย่างชุมพล ที่ตอนนี้ผันตัวไปเป็นคนขายน้ำเต้าหู้แทน

"พี่สัญญานะครับ ว่าพี่จะดูแลพลอยให้ดีที่สุด ให้สมกับที่คุณพ่อกับคุณแม่ของพลอยฝากฝังพลอยกับพี่" กรวิทย์เอื้อมแขนกุมมือของคนรัก

"ค่ะ...ขอบคุณนะคะพี่" พลอยพรรณพยายามฝืนยิ้ม ไม่ใช่เพราะเธอรังเกียจอะไรพี่กรหรอกนะ เพียงแต่ในใจของเธอไม่เคยมีพี่กรอยู่เลยต่างหาก เจ้าหญิงน้ำแข็งคนสวยค่อยๆ ดึงมือออกจากกรวิทย์ แล้วหันหน้าไปมองบริกรที่นำอาหารมาเสิร์ฟอยู่พอดี "พี่กร อาหารมาเสิร์ฟแล้วค่ะ"

กรวิทย์ได้แต่ยิ้ม แต่ในใจของเขารับรู้มาตลอดว่า ต่อให้เขาทำดีแทบตายยังไง ก็ไม่มีวันที่จะได้หัวใจหมอพลอยอยู่ดี เขายิ่งชัดเจนแล้วว่าหัวใจของหมอพลอย เป็นของลุงพลไปเรียบร้อยแล้ว

ทั้งคู่กินมื้อเย็นไปตามปกติ ความจริงแล้ว บรรยากาศของคู่รักที่กำลังจะเตรียมงานหมั้นหมายน่าจะอบอวลไปด้วยความรัก เพียงแต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับกรวิทย์และหมอพลอยมันต่างกัน มีแค่เพียงความแห้งแล้งและเหินห่าง

กรวิทย์เหลือบมองหมอพลอยที่กำลังหั่นชิ้นเนื้อสเต็กปลาแซลมอนเข้าปาก ชายหนุ่มเหมือนกำลังเรียบเรียงคำพูดอะไรในหัวของตัวเอง มันเป็นเรื่องสำคัญที่เขาอยากจะพูดกับหมอพลอยมานาน หลังจากมื้อเย็นนี้สิ้นสุดลง

.....................................................

เพราะถูกขอร้องแกมบังคับจากพ่อและแม่ เลยทำให้หมอพลอยต้องยอมนั่งรถมากับพี่กร ถึงแม้ตอนแรกเจ้าหญิงน้ำข็งคนสวยยืนกรานว่าอยากขับรถมาเอง แต่ก็ถูกห้ามปรามโดยพ่อกับแม่ เพราะอยากให้กรวิทย์มีโอกาสใกล้ชิดกับหมอพลอยมากที่สุด


ความจริงแล้ว กรวิทย์เองก็ไม่ใช่คนที่ไร้เสน่ห์อะไร เพราะทางบ้านของกรวิทย์ก็เตรียมมองเจ้าสาวเอาไว้ เธอเป็นสุภาพสตรีที่เพรียบพร้อม อายุน้อยกว่าหมอพลอย และเป็นสัตว์แพทย์ เพียงแต่ในใจของกรวิทย์มีแค่หมอพลอยตลอดมา เขาคิดว่าความซื่อสัตย์และความมั่นคงของเขาที่มีต่อหมอพลอย จะทำให้หมอพลอยหันมารักเขาสักวัน

แต่จากท่าทางของหมอพลอยที่เขาได้สัมผัสในร้านอาหาร ทำให้เขารู้ว่า เขาไม่มีทางเอาชนะใจหมอพลอยได้ ไม่ว่าจะทำยังไงก็ตาม

ระหว่างที่รถติดใจกลางสี่แยกเมืองหลวงของประเทศไทย กรวิทย์เลยหันไปมองหมอพลอยที่กำลังเช็คไลน์โทรศัพท์ของตัวเองฆ่าเวลา เหมือนรับรู้ว่าถูกมอง หมอพลอยเลยหันไปมองกรวิทย์กลับ

"มีอะไรเหรอคะพี่กร?" พลอยพรรณถาม

"พี่คิดว่าเราไม่จำเป็นต้องมาปิดบังความรู้สึกที่แท้จริงกันอีกแล้วนะ โดยเฉพาะพลอย" กรวิทย์พูดอย่างตรงไปตรงมา

"พี่กรกำลังหมายถึงอะไรคะ?" พลอยพรรณหรี่ตามองกรวิทย์ด้วยท่าทางสงสัย

"พลอยอยากแต่งงานกับพี่จริงๆ หรือเปล่า?" เภสัชหนุ่มถาม

"ถามอะไรแปลกๆ พลอยอยากแต่งงานกับพี่ซิคะ" พลอยพรรณตอบ

"อย่าโกหกหัวใจตัวเองอีกเลยพลอย" กรวิทย์พูด "พลอยไม่เคยรักพี่ ที่พลอยยอมคบกับพี่ก็เพียงเพื่อรักษาน้ำใจพี่เท่านั้น และก็ไม่อยากให้พ่อกับแม่ของพลอยรู้ความจริง ว่าที่จริงแล้ว พลอยรัก....."

"อย่าพูดนะคะพี่....." เจ้าหญิงน้ำแข็งตัดบท "ถ้ายังคิดจะแต่งงานกับพลอย อย่าพูดคำนั้นเด็ดขาด"

"พี่อยากแต่งงานกับพลอย แต่พี่ไม่อยากจะโกหกตัวเอง" เภสัชหนุ่มสารภาพ "มันจะมีประโยชน์อะไร ที่พี่ได้แต่ตัวพลอยมา แต่พี่ไม่ได้หัวใจของพลอย เพราะพลอยรักลุงพลคนนั้น"

"พลอยบอกว่าอย่าพูดไงคะพี่กร!!!" หมอพลอยเปล่งเสียงดัง จนกรวิทย์ถึงกับนิ่งไป เพราะไม่คิดว่าจะเห็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชา มีท่าทางเกรี้ยวกราดได้ถึงขนาดนี้

"พี่ถามจริงๆ นะพลอย ตลอดสิบปีที่ผ่านมา จะมีสักครั้งบ้างไหม ที่พลอยเคยรู้สึกกับพี่ เหมือนที่รู้สึกกับลุงพลบ้าง" กรวิทย์ตัดพ้อ "เราโตๆ กันแล้วนะพลอย พูดกันด้วยเหตุผลเถอะ ถ้าไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับพี่ พี่จะถอนหมั้นให้"


"พลอย...." พอเห็นท่าทางของกรวิทย์ที่เหมือนคนปลงตกกับชีวิต ก็ทำให้หมอพลอยอดใจหายไม่น้อย "พี่กร...พลอยขอโทษ"

"ก็คนมันไม่ใช่ ทำอะไรไป มันก็ไม่ใช่อยู่ดี" กรวิทย์พยายามฝืนยิ้ม ทั้งที่ในใจมันกำลังแตกสลาย บางครั้งเขาก็รู้สึกว่าตัวเองช่างต่ำต้อยเสียเหลือเกินเมื่อเทียบกับคนอย่างลุงพล

เภสัชหนุ่มหน้าตาดีที่จบจากสถาบันการแพทย์ที่มีชื่อเสียง บ้านก็มีฐานะและมีธุรกิจอื่นๆรองรับ ผู้ชายอย่างกรวิทย์เป็นผู้ชายที่ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็ไม่กล้าปฏิเสธ แต่น่าเสียดายเหลือเกิน ที่มันไม่ใช่กับหมอพลอย คนที่เภสัชหนุ่มผู้อาภัพรักเฝ้ารอมานาน และมันก็น่าเจ็บใจไม่น้อย ที่ผู้ชายอย่างกรวิทย์ต้องมาแพ้ผู้ชายแก่ๆ ใกล้ลงโลงที่ไม่ได้มีคุณค่าทางสังคมอย่างลุงพลเลยแม้แต่น้อย

"แล้วพี่กรจะให้พลอยทำยังไงละคะ" พลอยพรรณเหมือนจนแต้ม ส่วนหนึ่งที่เธอยอมคบกับกรวิทย์ ก็เพราะอยากปิดบังทางบ้าน ไม่ให้รู้ว่าเธอกับลุงพลมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน
"พี่คิดว่าพลอยไม่ได้รักพี่...." กรวิทย์ตอบ "และพี่ก็ไม่อยากจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักพี่ พี่รู้นะพลอย ว่าพลอยคิดแต่งงานกับพี่เพราะอยากปิดบังเรื่องของลุงพลใช่ไหม? พี่อยากให้พลอยคิดดีๆ การทำแบบนี้ พลอยมีแต่จะเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม"

"พี่กร...." พลอยพรรณเริ่มหลั่งน้ำตาออกมา เมื่อกรวิทย์พูดความจริงทุกอย่าง ความจริงที่เธอเองก็ไม่กล้ายอมรับมัน

"พี่เคยพยายามมาเป็นสิบปี เพื่อหาทางเอาชนะใจพลอย แต่ก็ไม่มีเลยสักครั้ง ต่อให้พลอยแต่งงานกับพี่ไป พลอยเองก็จะมีแต่ความเย็นชาให้พี่เท่านั้น พี่คิดว่านี่คือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรา พี่จะขอถอนหมั้น"

"พี่กร...ฮือ...." พลอยพรรณปล่อยโฮออกมา "พลอยขอโทษ....."

"ไม่เป็นไร...." กรวิทย์เหลือบมองไฟเขียว ชายหนุ่มกดเหยียบคันเร่งรถ เดินทางไปส่งหมอพลอยที่คอนโด "ทำตามหัวใจพลอยต้องการเถอะ ไม่ต้องห่วงความรู้สึกพี่หรอก ซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเองได้แล้ว เด็กโง่เอ้ย!!!"

กรวิทย์หันไปยิ้มให้กับหมอพลอย เพื่อแสดงให้อีกฝ่ายเห็นว่าเขาเข้มแข็งมากเพียงใด ทั้งที่ในใจมันกำลังร่ำร้องด้วยความเจ็บปวด หลังจากที่จอดรถส่งหมอพลอยที่คอนโดเสร็จแล้ว กรวิทย์ก็ขับรถออกมาทันที

"ฉันทุ่มเท หมดเลยทุกอย่าง ยิ่งนานยิ่งหมดหวัง จะเป็นคนของเธอ แต่เค้าพึ่งเข้ามา ไม่นานที่เธอเจอ ก็ดูเธอพร่ำเพ้อ อยากเจอ เค้าทุกวัน..." บทเพลงของศิลปินชื่อดังคลอขึ้นมาจากสถานีวิทยุ กรวิทย์ที่ได้ฟังเพลงนี้ถึงกับบ่อน้ำตาแตกทันที

"พลอย...ฮือออออ.....ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย" ในที่สุดกรวิทย์ก็ปลดปล่อยความรู้สึกที่แท้จริงออกมาทั้งน้ำตา เมื่อรู้ว่านางฟ้าของเขาไม่เคยรักเขาเลยแม้แต่น้อย

ย้อนเวลากลับไปเมื่อไม่นาน หลังจากที่งานหมั้นระหว่างหนุ่มบอยและหมอพลอยถูกยกเลิก เพราะเจ้าบอยตกเป็นจำเลยสังคมเนื่องจากไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับธุรกิจแชร์ลูกโซ่ จนมีผู้เสียหายมาร้องเรียนและแจ้งความ กรวิทย์ที่เหมือนจะหมดหวังไปแล้วก็เลยดีใจ ที่เขาจะได้กลับเข้าไปอยู่ในใจของหมอพลอยอีกครั้ง

แต่ภาพที่เขาเห็นในช่วงเย็นวันนั้น คือภาพที่เขาไม่มีวันลืม กรวิทย์ซื้อช่อดอกไม้มาเพื่อเตรียมไปมอบให้หมอพลอย แต่ภาพที่เขาเห็น กลับเป็นภาพของหมอพลอยที่กำลังกอดลุงพลในห้องทำงาน และดูท่าทางหมอพลอยจะรักและมีใจให้ลุงพลมากเหลือเกิน


....สุดท้ายกรวิทย์เลยเดินออกมาแบบช้ำๆ แล้วเอาดอกไม้ช่อใหญ่ทิ้งถังขยะ เภสัชหนุ่มยิ้มทั้งน้ำตา เมื่อรู้ว่าหมอพลอยไม่ได้รักไอ้บอยอะไรนั่นหรอก รวมถึงตัวเองด้วยเช่นกัน คนที่หมอพลอยรัก คือลุงพลต่างหาก

...............................................................

"ลูกไปพูดอะไรกับพี่กรเค้าหรือเปล่า? พลอย? ทำไมพี่กรณ์ถึงถอนหมั้น"

"พลอยได้คุยกับพี่กรแล้วค่ะ เราคิดว่าเราสองคนไม่เหมาะที่จะมาใช้ชีวิตร่วมกัน เราก็เลยคุยกันและตกลงแยกทางกันเสียตอนนี้ดีกว่า แต่ยังไง เราสองคนก็ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันนะคะแม่" พลอยพรรณตอบคุณหญิงพนิดา ที่โทรศัพท์มาถามหมอพลอยถึงคอนโดด้วยความสงสัย

"ลูกก็อายุเริ่มมากแล้วนะพลอย แม่อยากให้ลูกได้เจอผู้ชายดีๆ สักคนไว้ฝากผีฝากไข้ จริงๆ แล้วไม่ว่ามองมุมไหน แม่ว่าคุณกรวิทย์เขาก็ไม่ได้มีข้อบกพร่องอะไรเลย"

"แม่คะ พลอยกับพี่กรเราคุยกันแล้วนะคะ เราคงไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ" พลอยพรรณยืนยันคำเดิม "แล้วก็แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ พลอยดูแลตัวเองได้"

"เอาเถอะ ลูกโตแล้วนินะพลอย ตามใจลูกแล้วกัน แม่ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว กลับมาชลบุรีเมื่อไร อย่าลืมโทรบอกพ่อกับแม่ด้วยล่ะ"

พลอยพรรณกดวางสาย เธอรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ก็อย่างที่พี่กรเคยบอกกับเธอนั่นแหละ ว่าเธอควรซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเองให้มากกว่านี้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ก็ถึงเวลาที่เธอต้องยอมรับความจริงว่าผู้ชายที่เธอรักที่สุดก็คือ ลุงพล คนขายน้ำเต้าหู้คนนั้นนั่นเอง

...................................................................

"วันนี้ขายดีจริงๆ เลยนะเนี่ย" ลุงพลเอาแขนปาดเหงื่อบนหน้าผาก ขณะกำลังทำความสะอาดหม้อและกระทะในช่วงเย็น นับตั้งแต่ที่เกษียณตัวเองจากการเป็นภารโรงมาเป็นคนขายน้ำเต้าหู้ ก็บอกได้เลยว่าลูกค้าแน่นร้านประจำ "หิวน้ำจังโว้ย เดี๋ยวล้างหม้อล้างไหเสร็จ ไปหาน้ำกินหน่อยดีกว่า"

"หิวน้ำเหรอคะลุง?" เสียงหวานๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง เป็นคุณหมอพลอยที่กำลังหยิบยื่นน้ำเปล่าเย็นๆ ให้ตาลุงคนขายน้ำเต้าหู้ "รับไปซิคะลุง"

"หมอพลอย..." ลุงพลถึงกับตาค้าง เมื่อเห็นหมอพลอยยืนมองมันจากด้านหลัง ส่วนตัวมันก็กำลังนั่งล้างหม้อไหอยู่ด้านหลังโรงอาหาร "หมอพลอยมาถึงนี้ มีธุระอะไรกับลุงหรือเปล่าครับ?"


"หมอจะมาหาลุงเป็นการส่วนตัวไม่ได้เลยเหรอคะ?" หมอพลอยยิ้ม

"เอ่อ..เปล่าครับ" ลุงพลตอบ "แต่ถ้าใครมาเห็นเขา มันจะไม่ดีนะครับหมอ"

"ทำไมล่ะ หมอก็เป็นคนธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีอะไรเลิศเลอกว่าใครสักหน่อย" พลอยพรรณอธิบาย "ลุงพล หมอแค่อยากมาหาลุงพลแค่นี้ มันผิดเหรอคะ"

"ผมแค่ไม่อยากให้ใครมองหมอในทางที่ไม่ดีนะครับ" ลุงพลลุกขึ้นยืนมองหน้าหมอพลอย "ที่หลังไม่ทำแบบนี้นะครับหมอ"

"แล้วถ้าทำแบบนี้ล่ะ" ว่าแล้วหมอพลอยก็โอบกอดลุงพล ทำเอามนุษย์ลุงถึงกับตกใจ

"นี่มันอะไรครับหมอ? ปล่อยลุงนะครับ เดี๋ยวคนอื่นจะมาเห็นเขามันไม่ดี" ด้วยความเป็นห่วง กลัวหมอพลอยเสียภาพพจน์ ลุงพลเลยออกโรงห้ามหมอพลอยเป็นการใหญ่ "ปล่อยลุงเถอะครับ นะครับหมอ"

"ลุงพล..." หมอพลอยกระซิบข้างหูมนุษย์ลุง "ตลอดชีวิตของพลอย พลอยเป็นคนที่ยึดมั่นในทิฐิตัวเอง เป็นคนที่หยิ่งผยองในความรู้ความสามารถของตัวเอง จนบางครั้งมันทำให้พลอยมองข้ามลุงไปบ้าง พลอยขอโทษนะคะลุง" พอพูดจบ หมอพลอยก็หอมแก้มลุงพลฟอดใหญ่ ทำเอามนุษย์ลุงถึงกับยิ้มแป้นด้วยความสุข

"โถ่...หมอพลอยของไอ้พล" ลุงพลกุมมือของเจ้าหญิงน้ำแข็งคนสวย "สำหรับลุงแล้ว หมอเป็นที่สุดของลุงเลยละครับ หมอเป็นที่สุด เกินกว่าคนแก่ใกล้ลงโลงอย่างลุงจะฝันถึงเชียวนา"

"ลุงอย่าพูดอย่างนั้นซิ" หมอพลอยประท้วง "ลุงยังไม่แก่สักหน่อย ลุงแค่อายุพ้นวัยเกษียณมานิดเดียว สำหรับพลอยแล้ว ลุงยังไม่แก่หรอกค่ะ"

ลุงพลถึงกับยิ้มขำให้กับความน่ารักและความออดอ้อนของหมอพลอย ที่ปกติแล้วเธอจะวางตัวเฉยชาสมกับเป็นคุณหมอและฉายาเจ้าหญิงน้ำแข็ง แต่พอเวลาที่เธอวางหัวโขนลง พลอยพรรณกลับดูน่ารักและขี้เล่นชวนให้หลงใหลมากกว่าเดิม

หมอพลอยพรรณมองหน้าลุงพลแก้มแดงระเรือ ก่อนกระซิบบางอย่างข้างหูลุงพล และสิ่งนั้นทำเอาลุงพลถึงกับตาลุกวาวด้วยความตกใจ

"ไปคอนโดหมอไหมคะลุง?" นั่นแหละ คือสิ่งที่หมอพลอยบอกกับลุงพล

.....................................................

มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่จะได้เห็นมุมส่วนตัวของ แพทย์หญิงพลอยพรรณ จารุสิริการกุล คุณหมอประจำวิทยาลัยพยาบาลผู้สูงส่ง เธอเป็นสุภาพสตรีที่มีใบหน้าสวยเหมือนชาวญี่ปุ่น มีผิวขาวปานหยวกกล้วย ยามสงบนิ่ง เธอเปรียบเสมือนเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นยะเยือก แต่วันนี้ มีเพียงแค่ลุงพลเท่านั้น ที่มีวาสนาได้สัมผัสกับอีกแง่มุมหนึ่งของเธอ

"อือออ...อืออออ" ลุงพลในสภาพกำลังกรึมจากฤทธิ์ไวน์รสเลิศ ที่หมอพลอยซื้อมาให้กินกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของหมอพลอยในชุดซีทรูสีม่วงสุดเซ็กซี่ ในขณะที่มันมีเพียงแค่กางเกงในสีดำไว้เป็นปราการด่านสุดท้าย

ปลายสัมผัสลิ้นของลุงพลสัมผัสได้ถึงรสชาติอันแสนอ่อนนุ่มจากปลายลิ้นของหมอพลอย เช่นเดียวกับรสฝาดของไวน์ชั้นเลิศจากประเทศอิตาลี ที่หมอพลอยซื้อมา หมอพลอยไม่ใช่นักดื่มตัวยง แต่เธอชอบดื่มไวน์ ไม่ใช่ดื่มเพื่อให้เมา แต่ดื่มเพื่อให้เลือดสูบฉีด

"ชอบไหมคะลุง..." หมอพลอยที่กำลังนั่งคร่อมลุงพลเอ่ยปากถาม ใบหน้าสวยๆ ของเธอแดงระเรือด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลล์บวกกับอารมณ์กำหนัดที่พลุ่งพล่าน "แหน๊ะ...อะไรแข็งๆ มันดันตูดพลอยเนี่ย"

"ก็หมอน่ารัก เซ็กซี่ซะขนาดนี้ จะให้ลุงอดใจยังไงไหวละครับ" ลุงพลยิ้มหวาน หน้าของมันก็แดงระเรือไม่ต่างกัน ไม่รู้ว่ามันเมาไวน์รสเลิศหรือเมารสรักของหมอพลอยกันแน่

"ปากหวานจังเลยนะคะลุงพล..." เจ้าหญิงน้ำแข็งใช้มือลูบไล้ปลายถันสีน้ำตาลของคนขายน้ำเต้าหู้ ลุงพลถึงกับครางกระเส่าเมื่อปลายนิ้วของหมอพลอยกำลังเขี่ยหัวนมของมัน ในใจก็คิดว่าเอาแล้ว เจ้าหญิงน้ำแข็งเปิดโหมดหื่นใส่มันแล้ว

"อือออออ....." ลุงพลถึงกับครางกระเส่า เมื่อหมอพลอยโน้มตัวลงมาดูดเลียปลายถันของมัน

"ให้พลอยทำให้ลุงมีความสุขนะคะ" พลอยพรรณเงยหน้ามองลุงพลด้วยรอยยิ้ม ก่อนโน้มตัวดูดเลียหัวนมสีน้ำตาลเข้มของลุงพลอย่าเอร็ดอร่อย ส่วนลุงพลก็ลูบไล้เรือนผมของหมอพลอยที่ส่งกลิ่นหอมแชมพูอ่อนๆ


นี่มันอยู่บนสวรรค์ชั้นไหนกันหนอ ได้ร่วมรักกับหมอพลอยในคอนโดของหมอ มันเหลือบมองโคมไฟสีส้มข้างเตียง และบทเพลงคลาสสิคดังคลอเบาๆ มองไปตรงหน้าต่างก็เป็นภาพแสงสีของเมืองหลวงในยามค่ำคืน ถ้านี่ไม่ใช่สวรรค์ ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรอีกแล้ว

ทีนี้ พอหมอพลอยดูดนมของลุงพลจนหนำใจ หมอพลอยก็ซุกไซ้ลงมาที่หน้าท้องของลุงพล โดยปกติแล้วต้องเป็นลุงพลที่ทำแบบนี้กับหมอพลอย แต่วันนี้หมอพลอยขอ ลุงพลก็เลยต้องยอม

หมอพลอยซุกไซ้หน้าท้องของลุงพลอย่างแผ่วเบา ทำเอาลุงพลถึงกับครางออกมาด้วยความสยิว ไม่คิดว่าหมอพลอยที่ดูเรียบร้อยคนนี้จะมีมุมเช่นนี้ด้วยเหมือนกัน ทีนี้ พอหมอพลอยเลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ มือของเธอก็เริ่มถลกกางเกงในของลุงพลออก

ลุงพลให้ความร่วมมือเปนอย่างดี มันเขยิบตัวให้หมอพลอยถอดกางเกงในของมัน จนท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วผงกหัวทักทายคุณหมอคนสวย

"แหน๊ะ!!! ทะลึ่งตึงตังจังเลยนะคะลุง" หมอพลอยยิ้ม หลังจากเห็นท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วของลุงพลผงกหัวทักทายมัน แต่ยังไม่วายเอามือไปลูบไล้ตรงปลายโคน เลื่อนลงต่ำถึงถุงอัณฑะเหี่ยว "เดี๋ยวพลอยอมให้นะคะลุง"

ว่าแล้วหมอพลอยก็โน้มศีรษะลงมาดูดเลียท่อนเนื้อของลุงพล เจ้าหญิงน้ำแข็งเสยปอยผมไปด้านหลังเพื่อความสะดวกในการบ๊วบสดกับกระปู๋รสเนื้อของลุงพล

"อูยยยยย.....ซี้ดดดดดดด" ลุงพลถึงกับแอ่นตัวด้วยความเสียว ท่อนเนื้อของมันสัมผัสได้ถึงความร้อนและความชุ่มฉ่ำจากช่องปากของหมอพลอย มันนึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีต ที่มันเคยขอให้หมอพลอยทำรักให้มันทางปากในห้องน้ำ เหตุการณ์ครั้งนั้นยังตราตรึง

"บ๊วบๆๆๆๆ แจ๊ะๆๆๆ" เสียวโม๊คควยของลุงพลดังแข่งกับเสียงบรรเลงเพลงคลาสสิค ลุงพลขมิบตูดด้วยความเสียวขณะกำลังถูกหมอพลอยดูดพิษทางปาก ขณะเดียวกัน หมอพลอยก็พยายามดูดกลืนท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้ว เข้าไปจนลึกถึงฐานโคน

"อูยยยยยยย...จะฆ่าลุงเหรอครับหมอ" ลุงพลถึงกับครางกระเส่า เมื่อหมอพลอยพยายามอมควยของมันให้มิดลำ แต่สุดท้ายหมอพลอยก็ทำได้ไม่นาน เธอคายมันออกพร้อมกับสารคัดหลั่งเหนียวๆ ที่ติดอยู่ริมฝีปาก ทีนี้ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียจังหวะ หมอพลอยก็ใช้มือรูดหนังตรงท่อนเอ็นของลุงพลขึ้นลง

พอเห็นว่าท่อนเอ็นของลุงพลชี้โด่ 90 องศาแล้ว ก็ถึงเวลาอันเหมาะสม ที่หมอพลอยจะมอบบทรักในบทต่อไป หมอพลอยลุกขึ้นยืนแล้วถอนกางเกงในลายลูกไม้สีน้ำอ่อนที่มองทะลุเห็นแผงสก็อตไบร์ทสีดำของตัวเอง ลุงพลได้แต่กลืนน้ำลายดังเอื้อก เมื่อกางเกงในลายลูกไม้ตัวจิ๋วหลุดออกจากขาเรียวสวยของหมอพลอย

ทีนี้ หมอพลอยก็กลับมาที่เตียง แล้วเริ่มนั่งคร่อม จับท่อนเอ็นของลุงพลจ่อกับถ้ำสาวของตัวเอง เจ้าหญิงน้ำแข็งหลับตาแล้วสงเสียงครางในลำคอขณะกำลังทิ้งตัวลงบนร่างของลุงพล ท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วของลุงพลค่อยๆ ถูกโยนีของหมอพลอยกลืนกินหายเข้าไปในช่องคลอดจนเกือบมิดลำ

"อือออ....." หมอพลอยเริ่มร่อนเอวซ้ายขวาสลับกัน พอเริ่มเข้าที่ เจ้าหญิงน้ำแข็งก็เริ่มขย่มขึ้นลงเป็นจังหวะ จนทำให้ลุงพลต้องอ้าปากค้างเพราะความเสียวซ่านจากความคับแน่นในช่องคลอดของหมอพลอยคนสวย

เสียงแก้มก้นของหมอพลอยกระทบกับหน้าขาของลุงพลดังป๊าปๆๆ หมอพลอยเริ่มเริ่มสปีดการขย่มแรงขึ้น ขอบเสื้อซีทรูสุดเซ็กซี่ของเธอไหลลงมาจนเผยให้เห็นเนินอกและปลายถันสีน้ำตาลอ่อน พอลุงพลเห็น ก็เลยจัดแจงถลกขอบเสื้ออีกข้างลงมา ทีนี้ก็เป็นอันว่าชุดซีทรูของหมอพลอยมากองที่เอวจนหมด

หน้าอกของหมอพลอยสั่นกระเพิ่มตามแรงขย่ม พอเห็นว่าหมอพลอยเริ่มเหนื่อย ลุงก็เลยลุกขึ้น แต่ท่อนเนื้อยังปักที่ช่องคลอดของหมอพลอยคนสวย คราวนี้เป็นลุงพลที่ใช้แรงกระเด้าหมอพลอยบ้าง

"อ๊า...อืออออ....." หมอพลอยครางกระเส่า ลุงพลพอได้ยินเสียงครางของหมอก็เลยประกบปากแลกลิ้น เท่านั้นไม่พอ ยังดูดกลืนสารคัดหลั่งในช่องปากของคุณหมอสาวเข้าไปอย่างเอร็ดอร่อย มือของมันก็บีบคลึงหน้าอกของคุณหมอสาวจนแทบแหลกเละคามือเสียให้ได้

 

.....................................................

"แกร๊ก....แกร๊ก....แกร๊ก" เสียงโกนขนหมอยของหมอพลอยดังขึ้นในห้องน้ำ หมอพลอยดูตื่นเต้นไม่น้อย ที่ลุงพละกำลังทำสาวให้เธอ หลังจากที่เธอเติบโตเป็นเด็กสาว แล้วขนเพชรขึ้นตรงนั้น เธอก็ไม่เคยโกนมันอีกเลย เว้นเสียแต่จะใช้กรรไกรหรือใบมีดโกนตัดแต่งให้ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยเท่านั้น แต่ครั้งนี้มันต่างกัน เพราะลุงพลขอโกนให้จนหมดเลย

ลุงพลใช้ฝักบัวฉีดทำความสะอาดเนินหัวหน่าวของหมอพลอยจนสะอาด ลุงพลดูพอใจกับผลงานของตัวเองมาก เนินหัวหน่าวของหมอพลอยเกลี้ยงเกลาเหมือนหอยเด็กไม่มีผิด

"ตะกี้เมียเสร็จหรือยัง?" ลุงพลเอ่ยปากถามหมอพลอยตามตรง

"เอ๋? ถามอะไรของผัวคะ?" หมอพลอยขมวดคิ้ว

"ผัวถามว่าเมียเสร็จหรือยัง?" ลุงพลถามอีกครั้ง

"ยังเลยค่ะ..." พอลุงพลถามย้ำอีกครั้ง หมอพลอยก็เลยเข้าใจว่าลุงพลสื่อถึงอะไร ก็เลยตอบไปตามตรง ทีนี้ลุงพลเลยจัดแจงให้หมอพลอยนั่งถ่างขาบนฝาชักโครก ส่วนตัวเองก็นั่งคุกเข่าตรงหน้า แล้วโน้มตัวลงดูดเลียกลีบสาวของคุณหมอคนสวย



"อืออออ.....ลุงพล....ผัวขา....อืออออ" หมอพลอยเรียกชื่อลุงพลสลับมั่วไปหมด เพราะความเสียวจากปลายลิ้นของลุงพลที่ส่งมาถึงกลีบสาวของเธอ ไม่เพียงเท่านั้น ลุงพลยังใช้นิ้วชี้สอดเข้าไปในรูก้นของเธอแล้วชักเข้าออก เพื่อเพิ่มความสุขสมให้กับหมอพลอย

สุดท้ายหมอพลอยก็น้ำแตกใส่หน้าลุงพล รูหอยก็ขมิบ รูตูดก็ขมิบรัดมือลุงพล ทั้งคู่แลกลิ้นกันในห้องน้ำและหยอกล้อกันเหมือนคู่รักข่าวใหม่ปลามันไม่มีผิดเลยทีเดียว

.....................................................

หลายวันตอนมา หมอพลอยทำเรื่องของลาออกจากวิทยาลัยพยาบาล โดยให้เหตุผลว่าจะไปเปิดคลินิกที่ต่างจังหวัด ตอนแรกท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาคัดค้านความคิดของลูกสาวคนโตของบ้าน แต่หมอพลอยอ้างว่าเธออยากไปช่วยเหลือชาวบ้านที่ต่างจังหวัด

สุดท้าย หมอพลอยก็ได้ในสิ่งที่ต้องการ เธอลาออกจากวิทยาลัยพยาบาลไปเปิดคลินิกเล็กๆ ในแก่งคอย จังหวัดสระบุรี โดยมีลุงพลไปเป็นผู้ช่วย

ชาวบ้านที่มาคลินิกของหมอพลอยช่วงแรกก็ไม่ได้คิดอะไร ทุกคนคิดไปว่าหมอพลอยกับลุงพลเป็นพ่อกับลูก แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป ทุกคนเริ่มเอะใจแล้วว่าความสัมพันธ์ของหนุ่มใหญ่วัย 60 ปีเศษ กับหญิงสาววัย 28 ปี ดูไม่ธรรมดา เมื่อในปีถัดมา คุณหมอคนสวยใส่ชุดคลุมท้อง โดยมีตาเฒ่า ที่อ้างตัวว่าเป็นผู้ช่วยขับรถปิ๊คอัพพาคุณหมอคนสวยไปฝากครรภ์

"แกคิดว่าลุงพลกับหมอพลอยเป็นอะไรกันวะ?"

"กูว่าหมอพลอยกับลุงพลเป็นผัวเมียกันว่ะ?"

"เสียดายหมอสาวคนนี้จริงๆ เลย ทำไมต้องมีผัวแก่รุ่นราวคราวพ่อคราวลุงแบบนั้นด้วย"

ไม่ว่าสุดท้ายผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร แต่หมอพลอยมั่นใจแล้วว่าเธอตัดสินใจถูกต้อง ที่มาสร้างคลีนิกและมีครอบครัวกับลุงพล ถึงแม้ว่าพ่อกับแม่ของเธอจะไม่ยอมรับก็ตาม

"พี่บอกแล้วไง ถ้าวันนั้นพลอยเลือกแต่งงานกับพี่ พลอยคงไม่มีความสุขหรอก" กรวิทย์แสดงความยินดีกับหมอพลอยทางไลน์

"ขอบคุณนะคะพี่กร ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง" พลอยพรรณไลน์ตอบกลับไปที่กรวิทย์

"พี่ก็ต้องขอบคุณพลอยเหมือนกัน เพราะถ้าไม่ได้พลอย พี่กับเค้กคงไม่ได้แต่งงานกัน เราตั้งใจว่าจะไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นเร็วๆ นี้ ไว้พี่จะพยายามปั๊มลูกมาแข่งกับพลอยนะ"



"ค๊า....จะรอนะคะพี่ชาย" พลอยพรรณไลน์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ขณะเดียวกัน ลุงพลที่เฝ้ามองอยู่ก็อดสงสัยไม่ได้ อาจเป็นเพราะความหึง กลัวว่าหมอพลอยคุยกับผู้ชายคนไหน ก็เลยเดินเข้ามาดู

"คุยกับใครอยู่เหรอพลอย?" ลุงพลเอ่ยปากถามหมอพลอย

"พี่กรค่ะ พี่พลจำพี่กรได้ไหม เภสัชที่ขายยาหน้าวิทยาลัยพยาบาลเราไง" หมอพลอยยื่นโทรศัพท์ให้ลุงพลดู "นี่ไง พี่กรเขากำลังจะแต่งงานกับน้องเค้ก ที่เป็นสัตว์แพทย์ไง"

"อ่าว งั้นเหรอ?" พอเห็นภาพกรวิทย์กับหมอเค้ก ลุงพลก็เบาใจขึ้นมาหน่อย "พลอยอยากกินอะไรไหม? เดี๋ยวพี่ทำให้กิน"

"อะไรก็ได้ค่ะพี่พล" หมอพลอยยิ้มหวาน "พลอยกินได้ทั้งนั้น"

เพราะซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเอง และยอมปลดปล่อยหัวโขนที่พันธนาการหัวใจตัวเอง เลยทำให้หมอพลอยได้ค้นพบกับความสุขที่สุดในชีวิต ถึงแม้ว่าใครจะมองว่าเธอกับลุงพลไม่คู่ควร แต่มันยังไงล่ะ ในเมื่อนี่คือชีวิตที่เธอเลือกแล้ว จริงไหม?

อวสาน

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[neung_cm]

หมอพลอยเป็นเรื่องที่สอง เรื่องที่สามจะเป็นเรื่องราวของใครน้อ

[tong20]

หมอพลอยคนเดียวเลย แล้วหมอเค้กล่ะ

[keng7799]

แล้วคลีนิคหมอพลอย อยู่ใกล้ๆกันบ้านเมียคนอื่นๆหรือเปล่า แล้วลุงพลจะสับรางยังไง

[Hunter Saiya]

แล้วจะสับรางอย่างไงอ่ะมีหลายบ้านจัด   

[livpool]

พอเป็นฟิลลิ่งกู๊ดอ่านไปก็จะจั๊กจี้นิดๆ แต่หมอพลอยก็ร้อนแรงอยู่ดี

[Lert Nil]

รู้สึกหวานเลี่ยนแฮะ

[lololololo]

หมอพลอยก็มาแล้วอย่าลืมน้องนาถทาสผู้ซื่อสัตย์​ของ​ลุงพลนะครับ

[xonly-1786]

ขอบคุณมากครับ น่าสงสารหมอกรจังเลยนะ สุดท้ายก็ไม่สามารถครอบครองหัวใจหมอพลอยได้

[ryg123456]

เจ้าหญิงน้ำแข็งยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อลุงพล
ซึ้งใจจริงๆแล้วหนุ่มกรก็สมหวังกับหมอจนได้

[Phoowadol]

ผมเข้าใจละ ที่แท้ก็แค่เรื่องสั้น ที่ไรท์ นำเสนอให้ออกมาแบบ แฮปปี้. ซึ่งต่างจากเนื้อหาหลัก ที่ผมว่า มันไม่น่าจะเกิดขึ้นแน่ๆ กับนางเอกที่ชื่อว่าหมอพลอย. คนนี้ เพราะทั้งฐานะทางสังคม มันสุดแสนจะยากยิ่งนัก ที่จะเป็นไปได้ ที่จะจบแบบนี้
   แต่ว่าเวอร์ชั่นนี้ มันบีบคั้นหัวใจคนอ่านนะ ตอนที่พี่กร คุยเปิดใจกับหมอพลอย. คือไงดีละ มันเศร้าอ่ะครับ(อินจัด). ยังดีนะครับ ที่บทต่อมา มีอิโรติคของลุงพลกับหมอพลอย มาปรับอารมณ์. อิอิ แต่ยังไง ผมก็ยังแอบเชียร์ ไปที่น้องพิมมี่. นั่นหละครับ คนนี้เหมาะสมสุดละ สำหรับลุงพล

[poker46]

จะมีเรื่องสั้นครบทุกคนไหมเนี่ย

[ham204]

ชอบหมอพลอยกับลุงพลที่สุดเลย

[kvachira]

หลายบ้านขนาดนี้ลุงน่าจะสลับบ้านยากนะ 5555

[hnarii]

ลุงพลยังคอยสับรางอยู่ไหมน้าาาาา