เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 1 : แหวกกลีบสาวนางงามมิตรภาพ Pt2

[mysecret]

เสร็จไปอีกคน 55

[ดดกก]

น้องอีฟเสร็จลุงซะละ ต่อไปก็น้องหมวย

[อาจิน]

 

[ชอบอ่าน]

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแลัวกับ Part 2 ของแหวกกลีบสาวน้องอีฟนะครับ ตอนที่แล้วแค่เกริ่นนำ ตอนนี้ล่ะของจริง เตือนไว้ก่อนว่าตอนนี้จะเป็นอีกหนึ่งตอนที่ทำให้หลาย ๆ คนปวดตับและสงสารในชะตากรรมที่แสนบัดซบของน้องอีฟไม่ไหว ก็บอกตรง ๆ ว่าถ้าใจไม่ถึงพอก็ขอให้ผ่านไป แต่ถ้ารับได้ก็ขอให้เข้ามา และคิดซะว่านี่เป็นแค่นิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่แนะนำให้ไปทำในชีวิตจริงโดยเด็ดขาด เพราะไม่ใช่แค่จะผิดต่อเรื่องศีลธรรมและเป็นการสร้างเวรสร้างกรรมสร้างบาปต่อตนเองและคนอื่นแล้ว ยังผิดต่อกฏหมายบ้านเมืองด้วย ไม่ใช่แค่น้องอีฟคนเดียวเท่านั้น ผมเองก็สงสารนางเอกทุกคนในเรื่องที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่ผมจำเป็นต้องก้าวผ่านเรื่องความรู้สึกส่วนตัว เพื่อสร้างสิ่งที่ผมต้องการ ซึ่งมันทำให้ผมจิตตกเอาเรื่องเหมือนกัน

ถ้าใครที่เคยอ่านที่ผมสปอยไว้เกี่ยวกับไอ้ลอย น่าจะพอเดาเรื่องราวของไอ้ลอยกับหมอพลอยในอนาคตได้นะครับ ส่วนมันจะเกิดขึ้นจริงใหม่ ให้ไปลุ้นกันเอง แต่ตอนนี้ผมอยากจะโฟกัสเรื่องราวการทรีซั่มของน้องอีฟ + น้องนาถ + ลุงพล ไว้ก่อนนะครับ

และขอแนะนำ น้องนัน สุนันทา ทอมห้าวร้านเซเว่น กิ๊กเก่าน้องทรายให้ทุกคนได้รู้จักนะครับ จริง ๆ น้องเค้ามีบทบ้างเล็กน้อยจากภาคแรกแล้วล่ะ แล้วบอกไว้ก่อนว่าน้องนันไม่ได้เป็นหนึ่งใน 12 นางฟ้าที่ร่วมทำเวรทำกรรมกับลุงพล เพราะฉะนั้นบอกเลยว่าหมดสิทธิ์เห็นน้องนันลงเอยกับลุงพลแน่นอน (คาแร็คเตอร์สาวทอมซ้ำกับโดนัทด้วย เลยรอด) แต่คุณอาจได้เห็นเธอในเนื้อเรื่องเสริมในอนาคต



ตอนนี้ยังมีปัญหาเรื่องการแปลงไฟล์เป็น PDF นะครับ เลยลงแบบนี้ไปก่อนละกัน ใครอยากก๊อปก็ก๊อปไปเถอะ เพราะผมยังมีทีเด็ดซ่อนไว้อีกเยอะ ซึ่งจะกลับมาลงในแบบ PDF ต่อไปในอนาคต ถ้าผมแก้ปัญหาตรงนี้เสร็จแล้ว

#########################################

ลิงค์ตอนเก่าครับ

https://xonly8.com/index.php?topic=222032.0

"ที่นี่ที่ไหนเนี่ย?" อรัญญาเดินไปบนท้องถนนที่แสนเปล่าเปลี่ยวและไร้ผู้คน สาวน้อยจากปราจีนบุรีเหลือบมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นมีใคร จะมีก็เพียงแค่ความมืดมิดที่ปกคลุมสองข้างทาง จะมีเพียงแค่แสงสว่างจากเสาไฟตรงเกาะกลางถนนที่ช่วยให้มองเห็นทางอยู่บ้าง "เรามาทำอะไรที่นี่เนี่ย?"

อรัญญาในชุดพยาบาลเดินไปบนทางเท้า พอเดินไปจนถึงสีแยก ร่างบางก็ยืนนิ่งเมื่อเห็นงูยักษ์ขนาดใหญ่สีดำเลื่อยผ่านมาและงูยักษ์ตัวนั้นได้เหลือบหันมามองสาวน้อยด้วยนัยน์ตาแดงก่ำที่ดูน่าเกรงขาม และแผงเขี้ยวขนาดใหญ่ที่ดูแหลมคมจนน่าหวาดกลัว

"งู!!" อรัญญาอุทานออกมาด้วยความตกใจ ก่อนรีบวิ่งหนีกลับไปทางเดิม งูยักษ์ตัวนั้นร้องคำรามเสียงดังเหมือนราชสีห์ ก่อนเลื้อยเข้ามากอดรัดร่างของเด็กสาวจากด้านหลัง "กรี๊ด!!!!"

"จะหนีไปไหนแม่สาวน้อย!!" งูตัวนั้นแผดเสียงดังน่าเกรงขาม มันบีบรัดร่างของอรัญญาไว้อย่างแนบแน่น

"ปล่อยหนู!!! อย่าทำหนูเลย!!!" อรัญญาที่ตกเป็นเหยื่อร้องไห้ขอชีวิตงูยักษ์ตัวนี้ "สงสารหนูเถอะ"

"ไม่ต้องกลัว ข้าไม่ได้คิดทำร้ายเจ้า" งูยักษ์ตัวนั้นตอบ "ข้ามาเพื่อปกป้องเจ้า แม่สาวน้อย"

"ไม่!!!" ถึงงูตัวนั้นจะบอกว่าปกป้อง แต่มันกลับฉกใส่อรัญญาที่กำลังเสียขวัญ สาวน้อยร้องลั่นก่อนลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น

"อะไร ฝันร้ายเหรออีฟ?" เดือนดาราที่พึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกำลังแต่งหน้าอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งหันไปถามบัดดี้ร่วมห้อง "อีฟละเมอเสียงดังมากเลยนะรู้ตัวไหม?"

"จริงเหรอ? น่าอายจัง" อรัญญาลุกขึ้นจากเตียง ก่อนเอามือทั้งสองข้างกุมขมับตัวเอง "ทำไมปวดหัวแบบนี้นะ?"

"ฝันอะไรเหรอ ถามจริง" เดือนดาราเขียนคิ้วหน้ากระจกด้วยความคล่องแคล่ว ในบรรดานักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่หนึ่ง ความน่ารักของสาวหมวย เดือนดารา จัดว่าไม่เป็นสองรองใครทั้งนั้น

"ฝันเห็นงูยักษ์มารัดแล้วก็กัดน่ะ" อรัญญาตอบ "นี่ฝันเห็นงูบ่อยเกินไปแล้วนะ"

"จริงดิ!!!" เดือนดาราหันไปมองหน้าเพื่อนรัก "ฝันแบบนี้แสดงว่าจะเจอเนื้อคู่ พี่กรแน่ ๆ เลย!!"

"คงไม่มั้ง..." อรัญญาส่ายหน้า เพราะรู้ว่ากรวิทย์ เภสัชหนุ่มคงไม่ได้คิดอะไรกับเธอไปมากกว่านั้น "แต่ปวดหัวจริง ๆ นะหมวย"

"ไปเรียนไหวป่ะ ถ้าไม่ไหว เดี๋ยวบอกอาจารย์ให้เอาไหม?" เดือนดาราถาม

"ไหวซิ" อรัญญาตอบ ก่อนลุกขึ้นเพื่อเตรียมไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเข้าเรียนคาบเช้า

"เร็ว ๆ หน่อยนะ จะได้ไปหาข้าวเช้ากินด้วยกัน หมวยหิวแล้ว" เดือนดาราที่แต่งหน้าทาปากเสร็จแล้วลุกขึ้นไปเปิดโทรทัศน์ดูระหว่างรอสาวอีฟแต่งตัว วันนี้พิเศษหน่อยตรงที่สาวหมวยคนสวยตื่นเช้ากว่าสาวอีฟ เพราะปกติแล้วต้องเป็นสาวอีฟที่ตื่นก่อนแล้วลุกขึ้นไปปลุกยัยหมวยที่ยังนอนขี้เซาอยู่

"ถามจริงเถอะ นาถไม่ได้วางแผนอะไรอยู่ใช่ไหม?" อรัญญาถามไปตามความรู้สึก

"ถามอะไรของอีฟอ่ะ? นาถงงไปหมดแล้ว" นาถลดาพยายามยิ้ม แกล้งทำตัวเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติแม้แต่น้อย

"เราว่านาถมีลับลมคมในอะไรที่เราคาดไม่ถึงอ่ะ" นางงามมิตรภาพตอบไปตามตรง "นาถ เราถามนาถจริง ๆ นะ ที่ผ่านมาเราเป็นเพื่อนที่ดีของนาถไหม? เราเคยทำอะไรให้นาถโกรธหรือเสียใจหรือเปล่า?"

"ไม่หรอก อีฟเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราเลย" นาถลดายิ้ม "อีฟก็คิดมากไป มาเถอะ ไปกับนาถ"

นาถลดาพยายามจูงมืออรัญญาให้เดินต่อ แต่อีกฝ่ายยังขัดขืน จนสาวน้อยจากปักษ์ใต้ต้องหันไปมอง

"ถ้านาถไม่พอใจอะไรเราก็บอกตรง ๆ ได้นะ เราจะได้ปรับปรุงตัว เรารู้สึกว่านาถไม่ใช่คนเดิมที่เราเคยรู้จัก" อรัญญาร่ายยาว "ถ้าเราเคยทำอะไรให้นาถโกรธเราก็ขอโทษด้วย สำหรับเรา นาถเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งของเรานะ เราไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ อย่างนาถไป"

คำพูดนั้นทำเอานาถลดารู้สึกจุกไปถึงหัวใจ นี่เธอกำลังจะทำร้ายเพื่อนที่แสนดีอย่างอรัญญาได้ลงคอจริงเหรอ นาถลดาทำหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนที่อรัญญาจะเอ่ยปากทักด้วยความสงสัย

"นาถ? มีอะไรหรือเปล่า? ตกลงจะไปห้องพักภารโรงไหม? นี่ก็เริ่มเย็นแล้ว รีบไปกันเถอะ"

"จ๊ะ รีบไปกันเถอะ" นาถลดากลับมายิ้มอีกครั้ง ในใจก็คิดสงสารอรัญญาอยู่บ้าง แต่ทำไงได้ เธอคิดเสมอว่าถ้ามาทางนี้แล้วต้องไปให้สุดทาง จะโลเลหยุดอยู่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ คงเป็นไปไม่ได้เสียแล้ว

ตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้ว ไม่มีใครอยู่ในห้องพักภารโรงเพราะกลับบ้านกันหมด นาถลดาเปิดประตูห้องภารโรงที่ไม่ได้ล็อคเอาไว้ เพราะลุงพลแอบไปปลดล็อคกุญแจเพื่อเปิดทางให้นาถลดาล่อลวงสาวอีฟให้เข้ามาติดกับ

"นักการภารโรงกลับบ้านกันหมดแล้วอ่ะนาถ" อรัญญาเดินเข้ามาในห้องพักภารโรง โดยมีนาถลดาเดินไปกดสวิตช์ไฟด้านหลัง "ไหนเหรอลูกแมวที่นาถพูดถึง"

"ขอโทษนะอีฟ..." นาถลดาในอ้อมกอดของมนุษย์ลุงคนขายน้ำเต้าหู้ยิ้มอ่อนใส่อรัญญา "ลูกแมวที่เราพูดถึง เราหมายถึงอีฟต่างหาก"

"สวัสดีจ๊ะน้องอีฟ" ลุงพลยิ้มหวาน "ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ มาที่ห้องพักภารโรงมีธุระอะไรกับลุงเอ่ย?"

"นี่มันอะไรกัน!!! นาถ!!! ลุงพล!!!" อรัญญาถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของมนุษย์ลุงและนาถลดา "คิดจะทำอะไรน่ะ"

"นาถเขาอยากให้ลุงรู้จักกับน้องอีฟ นาถบอกว่าน้องอีฟเป็นเด็กดี" ลุงพลตอบ ขณะกำลังหยิบผ้าขนหนูสีเหลืองที่พันคออยู่ออกมา "ลุงก็เลยอยากคุยกับอีฟเป็นการส่วนตัวหน่อยนะจ๊ะ"

"หมายความว่ายังไง!!! จะทำอะไรน่ะ!!!" สาวอีฟเริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี "อย่าเข้ามานะ!!! อย่า!!!"

##############

ภาพตรงหน้าที่อรัญญาเห็น คือภาพของนาถลดาในอ้อมกอดของตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้อย่างลุงพล ที่ผละออกมาจากอ้อมกอดของเพื่อนสาว แล้วเดินเข้ามาหาเจ้าตัวด้วยผ้าขนหนูสีเหลืองที่แขวนอยู่ตรงคอ

"ลุงพล!!! อย่าเข้ามานะ!!! ถ้าเข้ามาหนูร้องจริง ๆ ด้วย!!" อรัญญาร้องห้ามลุงพลที่กำลังเดินเข้ามามาตัวเองด้วยท่าทีไม่สะทกสะท้าน

แล้วทีนี้เสียงฟ้าร้องก็ดังขึ้น จากตอนแรกที่ท้องฟ้าก็ดูแจ่มใสดี แต่ทำไปทำมากลับมีเสียฟ้าร้องราวกับว่าฝนกำลังจะตกลงมาซะงั้น

"ลุงไม่ทำอะไรหนูหรอกจ๊ะหนูอีฟ" ลุงพลยิ้ม "มานี่เร็ว มาคุยกับลุงหน่อย"

"ไม่!!" อรัญญาส่ายหน้าปฏิเสธ

"เป็นเด็กดีซิจ๊ะน้องอีฟ" มนุษย์ลุงโบกมือเรียกอรัญญา "มาเร็ว ผู้หลักผู้ใหญ่เรียกแล้ว เด็กต้องฟังซิ"

"ไม่!!" อรัญญาตอบเสียงดัง "ถ้าลุงไม่หลีกไป!!! หนูจะตะโกนให้คนมาช่วย!!"

"หนูอีฟ!? อะไรของหนูเนี่ย?" ตาเฒ่าคนขายน้ำเต้าหู้ยิ้ม "หนูคิดอะไรของหนู ลุงไม่ทำอะไรหนูหรอก ลุงแค่อยากจะเรียกหนูมาคุยเฉย ๆ ว่าหนูมาทำอะไรที่นี่จ๊ะ?"

"ก็นาถบอกจะพาหนูมาหาลูกแมวในนี้" อรัญญาหันไปถามเพื่อน "นาถ? ตกลงนี่มันอะไรกัน? แล้วทำไมนาถถึงไปกอดลุงพลแบบนั้น?"

"อีฟ..." นาถลดาเดินเข้าไปหาแล้วจับมือเพื่อนรัก "อีฟน่ะเป็นเพื่อนที่ดีของเรามาตลอดเลยนะ เราเลยมีอะไรอยากจะบอกอีฟ"

"นาถจะบอกอะไรอ่ะ?" อรัญญาร่นคิ้วใส่นาถลดาที่กำลังยิ้มอย่างมีเลศนัยน์

"คือนาถกับลุงพลเราสองคนรักกัน" นาถลดาตอบไปตามตรง "แล้วทีนี้ พี่อุ๊ก็เข้ามาจุ้นจ้านกับความรักของนาถกับลุงพล เพราะพี่อุ๊ทนไม่ไหวที่ลุงพลรักนาถมากกว่าพี่อุ๊"



"นาถ...ไม่เอาซิ" ลุงพลที่ฟังนาถลดาเกลี้ยกล่อมอรัญญาถึงกับอายตัวเอง ที่อยู่ดี ๆ สาวน้อยจากปักษ์ใต้คนนี้จะเคลมแกเป็นของตัวเองเพียงหนึ่งเดียว

"นี่อย่าบอกนะว่านาถกับลุงพล..." น้องอีฟเหลือบมองนาถลดาและลุงพล

"เอางี้ไหม? เรากับลุงพลจะไม่แกล้งอะไรอีฟก็ได้" นาถลดายิ้มไม่ตอบอะไร "แต่เรามีอะไรให้อีฟช่วย แต่อีฟต้องไม่บอกเรื่องนี้กับใครนะ"

"ได้ซิ...เราไม่บอกใครหรอก" อรัญญาตอบด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เธอรู้สึกว่าตัวเองต้องรีบออกไปจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด ส่วนเรื่องอื่นค่อยมาว่ากันอีกที "ปล่อยเราไปนะอีฟ ปล่อยหนูไปนะคะลุงพล หนูสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร"

นาถลดาพาอรัญญาเดินออกไป สาวน้อยจากปักษ์ใต้แกล้งว่าจะพาเพื่อนออกไปนอกห้อง โดยลุงพลแกล้งเดินหลีกทางให้ ทีนี้ อีกเพียงไม่กี่ก้าว อรัญญาจะหนีพ้นจากห้องเชือดออกสู่โลกภายนอก แต่ว่า

"เราขอโทษนะอีฟ..." นาถลดาดึงมือของอรัญญาเอาไว้ "เราปล่อยให้อีฟเอาเรื่องนี้ไปบอกใครไม่ได้"

"นาถพูดอะไรอ่ะ?" อรัญญาขมวดคิ้ว ก่อนที่จะมีอุ้งมืออันหยาบกร้านเอื้อมมาจากด้านหลัง "อุ๊บ!!!"

"จะหนีไปไหนจ๊ะน้องอีฟ!!!" ลุงพลใช้ผ้าขนหนูสีเหลืองชุบยาปลุกเซ็กส์โปะหน้าของอรัญญา สาวน้อยนักศึกษาพยาบาลพยายามดิ้นขัดขืน ในจังหวะนั้นเองพายุฝนก็เทกระหน่ำเข้ามา เสียงฟ้าร้องคำรามดังกลบเสียงการต่อสู้ขัดขืนของอรัญญาในห้องพยาบาลไปจนหมด

พอรู้สึกตัวอีกที น้องอีฟก็ตกอยู่ใต้อุ้งมือของจอมหื่นอย่างลุงพล ที่กำลังอุ้มเธอขึ้นมา ต้องบอกว่าลุงพลแข็งแรงกว่าที่คิดไว้มาก ไม่รู้ว่าไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเยอะแยะ และด้วยวัยขนาดนี้ แกไม่น่าจะอุ้มน้องอีฟไหว ถึงน้องอีฟจะเป็นสาวร่างเล็ก รูปร่างพอ ๆ กับนาถลดาก็ตาม

แม่กวางน้อยอรัญญาพลาดท่าโดนนางนกต่อเจ้าเล่ห์อย่างนาถลดาหลอกล่อให้เข้ามาติดกับนายพราน พอรู้สึกตัวอีกทีร่างกายของเธอก็ไร้เรี่ยวแรงต่อต้านใด ๆ ยังดีที่ลุงพลช่วงรองรับแผ่นหลังของเธอเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น

"นาถ อย่าลืมล็อคประตู" ลุงพลสั่งให้นาถลดาล็อคประตูห้องพักภารโรงเอาไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้ามาได้ "แล้วรีบตามลุงมาในห้องเก็บของ เร็วเข้า!!"

นาถลดาทำตามที่ลุงพลสั่งอย่างเชื่อฟัง ก่อนเริ่มเดินตามลุงพลที่กำลังอุ้มน้องอีฟเข้าไปในห้องเก็บของ ที่ลุงพลจะใช้มันเป็นสถานที่ตรวจร่างกายของนักศึกษาพยาบาลอย่างน้องอีฟ นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาล

"ลุงพล...ปล่อย..." อรัญญาน้ำเสียงแหบพร่า ภาพที่เธอเห็นคือเพดานที่ขาวโพลน เหมือนโลกทั้งใบมันหมุนติ้วไร้ซึ่งแรงโน้มถ่วง และที่น่าแปลกใจก็คือตรงหว่างขาของเธอมันรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างประหลาด "ลุงพล...ลุงเอาอะไรให้หนู...ดม"



ลุงพลยิ้มไม่ตอบอะไร มนุษย์ลุงค่อย ๆ วางร่างของสาวน้อยจากปราจีนบุรีบนโต๊ะทำงาน กลิ่นแป้งอ่อน ๆ จากร่างกายของน้องอีฟนี่มันดีจังเลยน๊า ลุงพลคิด

น้องอีฟนอนแผ่หลาบนโต๊ะทำงานด้วยชุดนักศึกษา มนุษย์เลือบมองใบหน้ารูปไข่ที่สวยได้รูปของอรัญญา แม้สาวน้อยคนนี้จะไม่ใช่คนที่ชอบแต่งหน้าทาปากเหมือนกับเพื่อนของเธออย่างเดือนดารา แต่ก็จัดว่าเธอเป็นเด็กสาวที่มีหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง คือน่ารักแบบธรรมชาติ แก้มของเธอป่องจนลุงพลเผลอหยิกด้วยความหมั่นเขี้ยวไม่ไหว

พอมองต่ำลงมาก็เห็นหน้าอกหน้าใจขนาดพอดีมือ มองต่ำไปอีกก็เห็นกระโปรงพลีทสีดำยาวถึงหัวเข่า ด้วยความที่อยากรู้อยากเห็นของลุงพล แกก็เลยใช้มือเปิดประโปรงดูกางเกงในของน้องอีฟเสียอย่างนั้น

"สีขาวซะด้วย!!!" ลุงพลทำปากจู๋ พอเห็นกางเกงในของสาวอีฟ แล้วทีนี้ลุงพลแกคงยังไม่หนำใจ ก็เลยถลกกระโปรงขึ้นมา จนเผยให้เห็นเนินเต่าอวบอูมใต้ร่มผ้า ลุงพลโน้มตัวลงสูดดมกลิ่นกายสาวของอรัญญาตรงเป้ากางเกงเข้าไปเต็มรัก

"อืม...หอม" ลุงพลหลับตาพริ้มด้วยความฟินน์ กลิ่นโคกสาวของอรัญญานี่มันหอมและดีต่อใจจริง ๆ และที่สำคัญคือมันยังมีกลิ่นฉี่อ่อน ๆ ด้วย ซึ่งมันเป็นอะไรที่กระตุ้นอารมณ์มนุษย์ลุงสุดเซ็กส์เหลือเกิน

ลุงพลใช้จมูกดุนดันตรงเนินสาวของอรัญญาด้วยความฟินน์ ส่วนเหยื่อสาวตัวน้อยผู้อ่อนต่อโลกเหมือนกำลังจะร้องไห้เพราะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขณะเดียวกัน นาถลดาเหมือนรู้งาน ก็เลยช่วยจัดแจงปลดเปลื้องชุดนักศึกษาของอรัญญาออก

"นาถ...อือออ...ทำไม...ทำกับเรา...แบบนี้" อรัญญามองหน้านาถลดาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ แต่นาถลดากลับมองเธอกลับไปด้วยสายตาที่แสนเย็นชา และไม่มีคำตอบใด ๆ ออกมาจากริมฝีปากของเธอ

นาถลดารับผิดชอบเรื่องการปลดเปลื้องเสื้อนักศึกษาพยาบาลของอรัญญา ส่วนลุงพลก็รับผิดชอบในการถลกกระโปรงพลีทนักศึกษาด้านล่าง แล้วคู่หูลุงพลกับนาถลดาก็ช่วยจัดแจงลอกคราบอรัญญาจนเหลือเพียงแค่ชุดชั้นในตัวน้อยที่ปราการด่านสุดท้ายบนเรือนร่างของอรัญญาคนสวย น้องอีฟไม่ใช่คนที่มีหน้าอกหน้าใจใหญ่โตอะไร ก็แน่นอน เธอยังไม่เติบโตเป็นสาวเต็มวัย แต่สิ่งที่เร้าอารมณ์ลุงพลมากที่สุดก็คือหน้าท้องของอรัญญา โดยเฉพาะตรงรูบุ๋มน่ารักตรงกลางนั่น มันทำให้ลุงพลแทบบ้า

"ลุงพล..อย่าค่ะ...ปล่อยอีฟไปเถอะ!!" นางงามมิตรภาพคนสวยหลับตาปี๋ ขณะกำลังถูกลุงพลโน้มตัวลงมาสูดกลิ่นกายสาวของเธอ หน้าท้องของเธอแขม่วเมื่อปลายจมูกของตาเฒ่าหื่นบดเบียดกับผิวหนังของเธอจนทำให้ขนลุกซู่ มันเป็นความรู้สึกที่ปนเประหว่างความกลัวและความสยิว

ลุงพลสังเกตว่าหน้าท้องเปลือยของอรัญญาขนลุกซู่ ก็เลยมองหน้าน้องอีฟด้วยความชอบใจ ก่อนโน้มตัวลงสูดดมหน้าท้องของสาวน้อยจากปราจีนบุรีเข้าไปเต็มรัก สิ่งที่ลุงพลได้รับก็คือกลิ่นแป้งเด็กอ่อน ๆ บวกกลิ่นกายสาวของอรัญญาที่หอมละมุนน่าสัมผัส พอรู้สึกว่าการสูดดมมันไม่หนำใจ ลุงพลเลยเพิ่มรสชาติด้วยปลายลิ้นที่ตวัดเลียรอบรูบุ๋มน่ารักตรงกลางหน้าท้องของอรัญญา



"อือ!!!!" อรัญญาแขม่วท้องหนักขึ้น เมื่อถูกลุงพลใช้ลิ้นเลียวนรอบสะดือของเธอ ส่วนนาถลดาก็เหมือนไม่อยากยอมแพ้ นางนกตัวตัวแสบจากภาคใต้ก็เลยเล่นยาแรงด้วยการถลกขอบยกทรงสีขาวของอรัญญา จนปลายยอดถันสีน้ำตาลอ่อนเด้งออกมาด้านนอก "นาถ...จะทำอะไรน่ะ"

นาถลดาที่มีรสนิยมเสือไบ หญิงก็ได้ชายก็ดียิ้มอย่างพึงพอใจที่ได้เห็นหัวนมสีเนื้อของอรัญญา นาถลดาสังเกตว่าปลายถันของอรัญญามันชูชันมากกว่าปกติ อาจเป็นไปได้ว่ามันเกิดจากฤทธิ์ของยา แต่ยังไงก็ช่าง นาถลดาอยากจะดื่มด่ำนมจากเต้าของอรัญญาเพื่อนรักเสียหน่อย

"อืออออ!!!!" อรัญญาถึงกับหลับตาปี๋ เมื่อถูกริมฝีปากร้อน ๆ ของนาถลดาครอบตรงปลายถัน นางนกต่อตัวแสบดูดเลียปลายถันของอรัญญาอย่างเอร็ดอร่อยราวกับเด็กน้อยหิวนมแม่ไม่มีผิด

ส่วนลุงพล พอเห็นนาถลดาดูดนมน้องอีฟ ก็เลยนึกอยากชิมบ้าง นมด้านซ้ายของอรัญญาโดนนาถลดาครองสัมปทานไปแล้ว ก็เหลือหัวนมด้านขวา ลุงพลเลยโน้มตัวสูงขึ้นเพื่อดื่มนมจากเต้าของอรัญญาบ้าง

"อือ!!!! ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค๊า!!!" อรัญญาพยายามจะร้องขอความช่วยเหลือ แต่น้ำเสียงของเธอหายไปไหนหมดไม่ทราบ สาวน้อยไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ ประสาทสัมผัสอะไรมันดูไร้เรี่ยวแรงไปหมด เว้นเสียแต่ความรู้สึกทางเพศ ที่มันชัดเจนและแจ่มแจ้งขึ้น เมื่อยอดปลายถันของอรัญญากำลังถูกนาถลดาเพื่อนรักและลุงพลคนขายน้ำเต้าหู้กำลังดื่มด่ำอย่างเอร็ดอร่อย

เสียดายที่น้องอีฟยังไม่มีน้ำนม ไม่เช่นนั้นนาถลดากับลุงพลคงจะฟินน์มากกว่านี้ เป็นลุงพลที่ผละออกมาจากยอดปทุมถันของอรัญญา ตาเฒ่าหื่นเหลือบมองนาถลดาที่หันมายิ้มให้ ใบหน้าของทั้งคู่ชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากช่องปากของตัวเอง แล้วภาพที่อรัญญาต้องจดจำไปจนวันตายก็คือ ภาพที่ลุงพลและนาถลดาแลกลิ้นกันตรงหน้าเธอ

"ช่วยด้วย!!! ใครก็ได้ช่วยหนูที ฮือ!!!" อรัญญาหลับตาปี๋ เกร็งขาแน่น สาวน้อยไม่อยากรับรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ แต่เธอมั่นใจได้ว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน

...............................................

ตัดมาที่ช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน ตอนนี้น้องทราย ที่เลิกเรียนเสร็จแล้วกำลังขับรอมอเตอร์ไซค์มาเซเว่นหน้าปากซอยเพื่อซื้อของให้แม่ ระหว่างทางกำลังเดินกลับ ก็ดันเจอไอ้นัน ทอมร้านเซเว่นยืนดักขวางทางไม่ให้กลับบ้านอยู่ตรงริมทางเท้า

"จะรีบไปไหนอ่ะทราย?" สุนันทา ทอมเซเว่นเอ่ยปากทักทายกิ๊กเก่า "คุยกับนันก่อนดิ"

"กูไม่มีอะไรจะคุยกับมึงอ่ะ" น้องทราย พยายามเดินกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์ แต่โดนไอ้นันห้ามไว้ "อะไรของมึงเนี่ยไอ้นัน!!"

"ทราย นันขอโทษ!!!" สาวทอมในชุดเซเว่นคนนั้นคุกเข่ากอดขาน้องทรายเอาไว้ "ยกโทษให้นันด้วยนะทราย นันขอโทษที่นันเป็นคนเจ้าชู้ ทำให้ทรายต้องช้ำใจบ่อย ๆ จากนี้ไป นันจะรักทรายคนเดียว จะไม่นอกใจทรายอีกแล้วนะ"

"มึงเป็นบ้าอะไรของมึงวะไอ้นัน!!" น้องทรายพยายามดิ้น แต่ดิ้นยังไงไอ้นันก็ไม่ยอมปล่อย "อย่ามายุ่งกับชีวิตกูได้ไหมวะ ปล่อย!!!"

"ไม่ปล่อย!!! นันขาดทรายไม่ได้จริง ๆ นันรักทรายนะ!!" ไอ้นันยังคงอ้อนวอนคนรักเก่าของมันอย่างสุดความสามารถ ด้วยความหวังว่าน้องทรายจะใจอ่อนให้อภัยมันสักที

ขณะเดียวกัน ไอ้ลอยที่ยืมรถมอเตอร์ไซค์ของไอ้เจ๋งมาขับซื้อบุหรี่เซเว่นดูดและเติมเงินค่าบัตรโทรศัพท์ ก็เหลือบไปได้ยินเสียงร้องเอะอะโวยวายอยู่ไม่ไกลนัก พอหันไป ก็จำได้ว่านั่นเป็นน้องทราย ลูกสาวป้าแต๋วร้านขายข้าวแกงที่ไอ้เจ๋งพาไปอุดหนุนเมื่อไม่นานนี่เอง ไอ้ลอยก็เลยรีบเข้าไปห้ามทันที

"เฮ้ย!! จะทำอะไรวะ" ลอยศักดิ์เดินปรี่เข้าไปห้ามศึกระหว่างไอ้นันกับน้องทรายอยู่ "ผู้หญิงเค้าหมดใจแล้วก็ปล่อย ๆ เค้าไปซิวะ จะมาตามตื้ออะไรนักหนาวะ?"

"ช่วยหนูด้วยค่ะพี่!!!" น้องทรายพอเห็นไอ้ลอยเข้ามาช่วย ก็เลยรีบผละออกจากไอ้นันแล้วไปหลบหลังไอ้ลอยทันที "ไอ้นันมันตามตื้อหนูไม่เลิกสักที พี่ช่วยหนูหน่อยนะคะ"

"อ่าวพี่ชาย!! จะมาเสือกอะไรด้วยวะ!?" ไอ้นันชี้หน้าด่าไอ้ลอย "อย่าคิดว่าเป็นผู้ชายแล้วกูกลัวนะ"

"ก็ไม่ได้บอกให้กลัวน้องสาว" ลอยศักดิ์ตอบด้วยท่าทางยียวน "หน้าตาก็สวยดี ไม่น่าเป็นทอมเลยนะ เสียดายจริง ๆ"



"อ่าว!! พูดหมา ๆ แบบนี้คิดว่าตัวเองเป็นใครวะ!!!" สุนันทา ทอมเซเว่นถึงกับหัวร้อน เมื่อโดนไอ้ลอยจี้ใจดำแบบนั้น "คิดว่าเป็นผู้ชายแล้ววิเศษวิโสเหรอวะ?"

"ไอ้น้องสาว พี่ไม่ได้คิดว่าตัวเองวิเศษมาจากไหนหรอก" ลอยศักดิ์แสยะยิ้ม "พี่แค่อยากเตือนน้องเอาไว้ ตัวเล็กแค่นี้ทำกร่าง ระวังไว้เถอะ ระวัง...."

"ระวังอะไรวะ!!! พูดให้มันดี ๆ นะเฮ้ย!!!" สุนันทา แม้จะเป็นสาวทอมตัวเล็กกว่าไอ้ลอยมาก ไม่ได้มีท่าทีหวาดกลัวอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย "อย่าคิดว่ามึงเป็นเพศผู้แล้วกูจะกลัวมึงนะ"

"ถ้าคิดว่าแน่ก็เข้ามา" ลอยศักดิ์ที่มีดีกรีนักเลงเก่าและยังเป็นลูกน้องเจ้าพ่อตอบแบบไม่ต้องคิด "แต่พี่จะไม่ออมมือนะ ถึงน้องจะเป็นทอมก็ตาม แล้วอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนแล้วกัน"

"มึง!!! มึงนะมึง!!!" ไอ้นันยังคงโวยวายใส่ไอ้ลอย แต่มันคงประเมินสถานการณ์แล้วว่าคงไม่สามารถเอาไอ้ลอยที่เป็นผู้ชายและมีรูปร่างใหญ่กว่าตัวเองไม่ได้ จะถอยง่าย ๆ ก็เสียฟอร์ม ก็เลยทำโวยวายกลบเกลื่อน "อย่าให้กูเจอมึงนะ!!"

"อยากเข้ามาตอนไหนก็เข้ามาเลยแล้วกันน้องสาว" ลอยศักดิ์ส่ายหน้า "พี่ไม่อยากพูดมาก มันเจ็บคอ"

แล้วไอ้นันก็เดินหนีไป ปล่อยให้ไอ้ลอยกลายเป็นฮีโร่ในสายตาของน้องทรายและคนแถวนั้น พอไอ้นันไปได้สักพัก น้องทรายก็พนมมือขอบคุณลอยศักดิ์ยกใหญ่

"ขอบคุณนะพี่ ที่ช่วยหนูเอาไว้" ฉัตรพรพนมมือไหว้ลอยศักดิ์ "ถ้าไม่ได้พี่หนูแย่แน่ ๆ เลย"

"ไหว้พระเถอะจ๊ะคนสวย" ไอ้ลอยฉวยโอกาสมือปราหมึกแต๊ะอังมือของน้องทราย สาวน้อยอาชีวะเหมือนไหวตัวทันว่าพี่ชายคนนี้ก็ไม่ได้ดีกว่าไอ้นันเลยแม้แต่น้อย ก็เลยรีบดึงมือออกมา

"ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่" น้องทรายยิ้มหวาน "เดี๋ยวหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ"

"น้องทราย!!!" ไอ้ลอยหันไปเรียกชื่อเด็กสาวที่กำลังสตาร์ทรถกลับบ้าน



"คะพี่?"

"ไว้พี่จะไปอุดหนุนร้านแม่น้องทรายอีกนะ กับข้าวร้านแม่ของน้องทรายอร่อยมากเลย" ไอ้ลอยยิ้มหวาน

"ขอบคุณค่ะ" น้องทรายยิ้มตามมารยาท ก่อนรีบขับรถกลับบ้าน ส่วนไอ้ลอยก็ยิ้มให้น้องทราย ก่อนหยิบมือถือขึ้นมาสมัครโปรโมชั่นเน็ตเพื่อเตรียมเซิร์จหาข้อมูลบน Google ถึงรายละเอียดและที่ทำงานของหมอพลอย ลูกสาวคนสวยของท่านวิทยา

สมัยที่ยังทำงานให้ท่านวิทยา ไอ้ลอยเคยเห็นหมอพลอยอยู่บ้าง แน่นอน ไอ้ลอยแอบชอบหมอพลอยมาตั้งแต่แรกเห็น แต่หมอพลอยคงไม่ได้คิดอะไรกับมันหรอก ถ้าจะพูดไปก็เหมือนดอกฟ้ากันหมาวัดชัด ๆ มองมุมไหนก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ไอ้ลอยไม่เพียงแค่ต้องการล้างแค้นทุกคนที่เกี่ยวข้อง แต่มันต้องการฉวยโอกาสนี้เด็ดดอกฟ้าอย่างหมอพลอยมาดอมดมสักครั้งในชีวิต อยากรู้เหลือเกินว่ากลิ่นกายของนางฟ้าที่ชื่อพลอยพรรณมันจะหอมหวานสักเพียงใด

ไอ้ลอยเหลือบมองท้องฟ้า ที่ตอนนี้มืดครึ้มเหมือนฝนกำลังจะตก ว่าแล้วก็รีบขับรถกลับบ้านดีกว่า ทรชนคิด

...............................................

ตัดกลับมาที่ห้องเก็บของภารโรง ลุงพลและนาถลดาช่วยกันจัดแจงเปลื้องผ้าของอรัญญาจนเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า หน้าอกของน้องอีฟมีขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ ปานนมและยอดปลายถันของเธอมีสีน้ำตาลอ่อน น้องอีฟเป็นคนที่มีสะโพยผายสักหน่อย แต่บั้นท้ายของเธอไม่ไดมีขนาดใหญ่หรือกลมกลึงนัก แต่มันก็น่ารักดีทีเดียวสำหรับสาวร่างเล็กอย่างน้องอีฟ

แต่ที่ลุงพลสนใจมากที่สุด คือตรงเนินสามเหลี่ยม ความลับของสตรีเพศทุกคน โดยเฉพาะตรงแผงขนไหมสีดำขลับที่แสนอ่อนนุ่ม ลุงพลใช้มือดึงมันขึ้นมาดูด้วยความสนใจ

"นาถ ตอนที่ขนตรงนั้นของนาถขึ้นนี่น้องนาถอายุกี่ขวบเหรอ?" ลุงพลเปิดประเด็นถามนาถลดาไปตามตรง

"ลุงถามอะไรของลุงเนี่ย!?" นาถลดาที่แม้จะใจกล้าบ้าบิ่นเมื่ออยู่กับลุงพลสักเพียงไหน แต่พอเจอลุงพลเอ่ยปากแบบนี้ตรง ๆ ก็ทำเอาเธออายหน้าแดงได้เหมือนกัน แต่ยังไม่วายตอบไปตามตรงซะงั้น "ก็อายุ 13-14 ก็เริ่มขึ้นแล้วค่ะลุง"

"งั้นเหรอ?" ลุงพลยิ้ม "ขนของน้องอีฟจะดูดกกว่าน้องนาถ เดี๋ยวว่าง ๆ ลุงโกนให้ทั้งคู่นะ จะได้โล่ง ๆ สะอาด ๆ เวลาเลียจะได้เลียง่าย ๆ หน่อย"

"อือ!!! พูดอะไรกันน่ะ!!" อรัญญาอายจนไม่รู้จะอายยังไง ที่ต้องมานอนแก้ผ้าให้นาถลดากับลุงพลดูยังไม่พอ ยังต้องมานอนฟังสองคนนี้พูดเรื่องอะไรสัปดนอยู่ ครั้นจะตะโกนขอความช่วยเหลือก็ไม่มีแรงแม้แต่จะพูด

ลุงพล เหมือนจะรู้ว่าอรัญญาคิดอะไร ก็เลยแหวกขาของนางงามมิตรภาพออก จนเผยให้เห็นกลีบสาวอล่างฉ่างของสาวน้อย ลุงพลที่มีอาชีพเป็นพ่อค้าร้านน้ำเต้าหู้ วันนี้ขออาสาเป็นคุณหมอคนเก่งที่จะมาตรวจภายในช่องคลอดของอรัญญาสักหน่อย

"นาถว่าน้องอีฟยังซิงไหม?" ลุงพลหันไปถามเมียเด็กแบบไม่มีอ้อมค้อม

"หนูว่าอีฟยังซิง" นาถลดาตอบ "อีฟเคยเล่าให้นาถฟังด้วยนะคะลุง ว่าอีฟไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยสักคน"

นาถลดาหันไปยิ้มให้น้องอีฟ ที่นอนเปลือยกายสะลึมสะลือบนโต๊ะทำงานจากพิษยา ดูเหมือนว่าน้องอีฟจะรู้ตัวแล้วว่าจะเจอกับอะไรต่อไป เพราะลุงพลที่แหวกขาของเธอกำลังโน้มตัวลงไปแล้วใช้มือแหวกกลีบสาวเพื่อตรวจสภาพภายในของอรัญญา



โอ้ว...ว้าว...แม่สาวน้อย ลุงพลคงอยากอุทานออกมาแบบแบร์ กริล นักผจญภัยที่ชอบเปิบพิสดารคนนั้น เพราะภาพที่ลุงพลเห็นคือภาพของเยื้อพรหมจรรย์ของอรัญญา มันเป็นติ่งเนื้อ เป็นผังผืดอ่อน ๆ เกาะขวางทางช่องคลอดของสาวน้อยจากปราจีนบุรี ลุงพลถึงกับกลืนน้ำลายดังเอื้อก เพราะรู้ว่าอีกไม่อีกอึดใจข้างหน้า หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียของมันจะต้องเคลือบไปด้วยคาวเลือดสาวของอรัญญา

"หนูอีฟยังซิงจริง ๆ ด้วย" ลุงพลยิ้มให้อรัญญา "ให้ลุงเป็นคนแรกของหนูนะจ๊ะ น้องอีฟ"

มนุษย์ลุงโน้มตัวจูบขาอ่อนด้านในของอรัญญา นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลที่ร้องไห้หนักมาก เธอไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืนหรือแม้แต่จะร้องขอความช่วยเหลือ ซ้ำร้ายฝนก็เทกระหนำลงมาหนักกว่าเดิม เรียกได้ว่าอะไรมันเข้าทางลุงพลและนาถลดาไปหมด

"ปล่อยหนูเถอะ...อืออออ" อรัญญาครางในลำคอ เมื่อถูกลุงพลจัดแจงท่าทางให้ง่ายต่อการสอดใส่ ลุงพลแหวกขาของน้องอีฟหันเข้ามาที่หน้าของตัวเอง ก่อนที่จะจัดแจงถอดกางเกงขาสามส่วน จนเผยให้เห็นกางเกงในสีดำที่กำลังตุงตรงเป้า

อรัญญาหลับตาปี๋ด้วยความอายปนกลัว ในขณะที่ลุงพละกำลังถอดกางเกงในตัวสุดท้ายออก แล้วทีนี้ท่อนลำควยขนาด 8 นิ้วของแกก็ผงกทักทายสาวน้อยเหยื่อคนที่เจ็ดที่หลงเดินเข้ามาในดินแดนต้องห้ามแห่งนี้

"น้องนาถ อมให้ลุงหน่อยซิจ๊ะ" ลุงพลแอ่นควยให้น้องนาถ สาวน้อยจากปักษ์ใต้แลบลิ้นให้ลุงพลยอดรัก ก่อนทิ้งตัวคุกเข่านักรูดไข่เหี่ยว ๆ ของลุงพลเล่น ก่อนทำการโม๊คสดไม่ใส่ถุง "อูยยยย"

ตอนนี้นาถลดากำลังนั่งคุกเข่าอมควยของลุงพลยอดรักของเธอ  ต้องบอกเลยว่าสำหรับนาถลดาแล้ว รสชาติหนอนชาเขียวของลุงพลนั้นยิ่งได้ลองก็ยิ่งติดใจ สาวน้อยจากปักษ์ใต้หลับตาพริ้มเมื่อรู้สึกถึงเส้นเลือดจากลำควยของลุงพลเต้นตุบ ๆ ในช่องปากของเธอ แล้วที่มันจะอร่อยกว่าเดิมก็คือสารคัดหลั่งรสเค็ม ๆ เฝื่อน ๆ มัน ๆ ที่หลั่งออกมาจากรูเยี่ยวตรงปลายหัวควยของลุงพล

นาถลดาหลับตาพริ้ม มือของเธอเริมจัดแจงปลดเปลื้องกระดุมนักศึกษาออก จนเผยให้เห็นบราเซียสีดำ สาวน้อยล้วงมือเข้าไปบีบหน้าอกของตัวเองเพื่อกระตุ้นอารมณ์

"อูย...สุดยอดมากเลยน้องนาถ" ลุงพลแอ่นและขมิบตูดด้วยความเสียว มือของแกก็ลูบไล้ศีรษะของสาวน้อยด้วยความเอ็นดู แล้วก็เริ่มกระเด้าช่องปากของนาถลดาเบา ๆ เพื่อช่วยเพิ่มความเสียว "เป็นเด็กดีของลุงตลอดไปนะจ๊ะน้องนาถ แล้วนาถอยากได้อะไร ลุงจะหามาให้"

นาถดลาไม่ตอบอะไร เธอหลับตาพริ้มดูดเลียท่อนเนื้อของลุงพลอย่างเอร็ดอร่อย มือก็บีบคลึงหน้าอกไปเพลิน ๆ ลุงพลยิ้มให้กับสาวน้อยที่กำลังนั่งอมควยของมันด้วยความเอ็นดู นาถลดานี่เป็นเมียเด็กที่เชื่อฟังคำสั่งของมันทุกอย่าง เรียกได้ว่าเป็นสุดยอดเมียในฝันของผู้ชายหลายคน เธออาจไม่ชำชองและมีเทคนิคเรื่องเซ็กส์จัดจ้านเหมือนพิมมี่ แต่ต้องบอกว่านาถลดาตามใจลุงพลทุกอย่าง เรียกได้ว่าขออะไรไป น้องนาถยอมทุกอย่าง

"นาถจ๋า...พอก่อนนะ" ลุงพลลูบพวงแก้มของเมียเด็กพยาบาลหมายเลขสี่ "ให้น้องอีฟได้มีความสุขก่อนนะ เดี๋ยวลุงจะมาทำให้นาถมีความสุขบ้าง"

นาถลดาคายท่อนควยออกจากปาก มีสารคัดหลั่งไหลยืดเป็นสาย สาวน้อยจากปักษ์ใต้รู้สึกเสียดายรสควยลุงพลยอดรักอยู่บ้าง แต่ถ้านั่นเป็นคำสั่งของลุงพล เธอก็ต้องฟัง

แล้วลุงพลก็หันหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ที่ถูกอัพเกรดมาหลังจากได้โรมรันในเกมรักกับเหล่าบรรดาเมียเด็กนักศึกษาพยาบาลมานับไม่ถ้วน ก็เลยทำให้มันมีขนาดใหญ่มากขึ้น น้องอีฟหลับตาปี๋ไม่กล้ามองเพราะความกลัวและอาย เธอพอรู้มาบ้างจากบทเรียนเพศศึกษาว่าเวลาผู้ชายกับผู้หญิงจะมีอะไรกันมันต้องทำกันยังไง

น้องอีฟอาจจะเป็นสาวบริสุทธิ์ แต่เธอก็เคยช่วยตัวเองมาบ้าง สมัยก่อนเธอชอบนอนกอดหมอนข้าง จนตอนหลังไปอ่านการ์ตูนติดเรทของเพื่อน ๆ ที่มันแอบสอนการช่วยตัวเองของผู้หญิงเอาไว้ น้องอีฟก็เลยเอามันมาทดลองใช้กับตัวเอง เรียกได้ว่าทำเอง ฟินน์เองว่างั้น แต่เธอยังไม่เคยสอดใส่อะไรเข้าไปในช่องคลอดของเธอ เพราะเธออยากเก็บมันไว้ให้ผู้ชายที่คู่ควรในวันแต่งงาน

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าความตั้งใจของเธอจะต้องมาสิ้นสุดลงวันนี้ เมื่อลุงพล อดีตนักการภารโรงที่ผันตัวมาเป็นคนขายน้ำเต้าหู้กำลังจะถือวิสาสะเป็นคนแรก เป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของอรัญญา สาวน้อยผู้อ่อนต่อโลกคนนี้ ลุงพลแทรกตัวเข้ามาตรงกลางระหว่างขาของอรัญญา แกรู้ว่าน้องอีฟยังสดใหม่ ก็เลยต้องช่วยเบิกร่องด้วยการโน้มตัวลงโลมเลียกลีบสาวของอรัญญาเพื่อบิ้วอารมณ์เสียก่อน

"อือ...อย่าค่ะ...ลุงพล...อึ๊ย!!!" อรัญญาทำหน้าบิดเบี้ยวขณะกำลังถูกลุงพลโลมเลียอวัยวะเพศของเธอ มันเป็นความรู้สึกกลัว ตื่นเต้น และสยิวคละเคล้ากันไป นาถลดาที่เคยผ่านเรื่องทำนองนี้มาได้สักพักรู้ดีว่าต้องช่วยเพื่อนยังไง ก็เลยเลือกที่จะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเหลือเพียงชุดวันเกิด

นาถลดารีบเดินไปหยิบทิชชู่มาให้ลุงพลที่กำลังเปิดซิงน้องอีฟ ตาเฒ่าหื่นเอาทิชชู่จากมือของนาถลดามาเช็ดคราบเลือดที่ไหลออกมาเยอะจนน่ากลัว เรียกได้ว่าลุงพลที่เป็นขาเปิดซิงนักศึกษาพยาบาลไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน



"ฮือ....แล้วหนูจะเอาหน้าไปไว้ไหน" อรัญญาที่เป็นเด็กดีเชื่อฟังคำสอนของพ่อแม่ ผู้หลักผู้ใหญ่และครูบาอาจารย์ปล่อยโฮออกมาเพราะรู้ดีว่าเธอกำลังเสียอะไรไป "ทำไมต้องทำหนูแบบนี้ด้วย....แง"

เห็นวางตัวเป็นนางงามมิตรภาพ แต่เวลาขี้แยก็ร้องไห้เหมือนเด็กน้อย จนนาถลดาอดยิ้มไม่ได้ เพราะความสงสาร ที่ตัวเองมีส่วนหลอกล่อให้เพื่อนมาโดนลุงพลเปิดซิงแบบนี้ แม่นางนกต่อจอมเจ้าเล่ห์เลยกระซิบข้างหูนางงามมิตรภาพด้วยความเอ็นดู

"ไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะอีฟ จากนี้ไปอีฟจะเข้มแข็งขึ้น เหมือนที่เราเข้มแข็งไง" นาถลดาปลอบใจเพื่อนในสไตล์ของตัวเอง "เมื่อก่อนเราก็อ่อนแอ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า แต่เพราะลุงพลได้สอนบทเรียนเรื่องเซ็กสกับเรา เราถึงเข้มแข็งขึ้นไง มาเป็นพวกเดียวกับเราและลุงพลเถอะนะ ถ้าเป็นอีฟ เรายินดีเสมอ"

อรัญญาเหลือบมองนาถลดาด้วยใบหน้าแดงก่ำ อย่างที่เธอคิดเอาไว้ไม่มีผิด นาถลดาเปลี่ยนไปมาก ก่อนหน้านั้นเธอไม่มีทางรู้หรอกว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เพื่อนคนนี้เปลี่ยนไป แต่ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว เป็นเพราะเซ็กส์ที่ลุงพลปรนเปรอให้เธอนี่แหละ ถึงทำให้นาถลดาที่อ่อนโยนคนนั้นเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้

"อูยย...อดทนหน่อยนะจ๊ะน้องอีฟ" ลุงพลเริ่มกระเด้าท่อนเอ็นเข้าออกเร็วขึ้น เมื่อรู้สึกว่าช่องคลอดของอรัญญาเริ่มขยายกว้าง ตาเฒ่าหื่นเหลือบมอนท่อนเนื้อที่เคลือบไปด้วยฟองสีชมพูที่เกิดจากเลือดสาวและสารคัดหลั่งจากร่างกายของอรัญญาและตัวของมันเองด้วยความสุขสม แคมคู่ของอรัญญาอวบอูมสวยได้รูปเหลือเกิน

ด้วยความมั่นไส้ ลุงพลก็เลยบีบและดึงแคมสาวของอรัญญาเล่นอย่างมีความสุข พอรู้สึกหนำใจก็เปลี่ยนตำแหน่งมาใช้นิ้วโป้งบี้ติ่งสยิวตรงแก่นกลางกายสาว จนทำให้อรัญญากระตุกด้วยความเสียว ถ้ำสาวที่ตอนแรกยังคับแคบตอนนี้เริ่มขยายกว้าง แต่อัตราการตอดรัดยังรุนแรงอยู่ ลุงพลสัมผัสได้ถึงความเสียวซ่านในทุกพื้นที่ของลำควยที่รูดเข้ารูดออกรูหีสด ๆ ของอรัญญาที่ไม่เคยผ่านมือผ่านควยชายใดมาก่อน

"ลุงขอแตกในนะจ๊ะน้องอีฟ" ลุงพลขอกันแบบง่าย ๆ ขณะกำลังเร่งจังหวะกระเด้าให้แรงขึ้น เร็วขึ้น "อูยยยยย!!!!"

แล้วลุงพลก็ได้หลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำสาวของอรัญญาตามที่ใจตนเองได้ปรารถนาเอาไว้ เป็นอันว่าอรัญญาได้ถูกลุงพลตีตราเป็นภรรยาหมายเลขเจ็ดเป็นผลสำเร็จ เธอคือนางฟ้านางสวรรค์ที่ก่อกรรมกับลุงพลเมื่ออดีตชาติ ดังนั้นในชาตินี้ อรัญญาต้องลงมาชดใช้กรรมให้ลุงพลโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้

ลุงพลหลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในรูหอยของอรัญญาที่นอนร้องไห้หมออาลัยตายอยาก นาถลดาที่อดสงสารไม่ได้ก็เลยเอาทิชชู่เช็ดน้ำตาให้เพื่อนรักที่ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะร้องไห้ เพราะรู้ดีว่ามันคงไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้น เธอเสียสาวให้ลุงพล คนขายน้ำเต้าหู้ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"อูย...น้องอีฟน่ารักจริง ๆ เลย" ลุงพลถอนลำควยออกจากรูหีของอรัญญา พอถอนออกมาเสร็จ น้ำอะไรต่อมิอะไรก็ไหล่ออกมาเหมือนท่อน้ำแตก ทั้งน้ำเชื้อของลุงพล สารคัดหลั่งที่ปนคราบเลือดของอรัญญา จนลุงพลต้องหยิบทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้ "น้องอีฟเป็นเมียลุงแล้ว จากนี้ไปน้องอีฟต้องเชื่อฟังลุงนะจ๊ะ ถ้ามีอะไรก็ถามน้องนาถที่เป็นพี่เลี้ยงได้"

นาถลดาได้ฟังก็ยิ้มที่มุมปาก เรียกได้ว่าเธอหลงเสน่ห์คารมณ์ของลุงพลจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว สักพักนางนกต่อจอมเจ้าเล่ห์ก็หันไปคุยกับเพื่อนร่วมฮาเล็มที่นอนหมดอาลัยตายอยากเพื่อหาข้อตกลงร่วมกัน

"อีฟเป็นพวกเดียวกับเราและลุงพลแล้ว จากนี้ไปถ้าพี่อุ๊หรือยัยหมวยมาพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับเราและลุงพล อีฟต้องมาบอกเรากับลุงพลนะ" นาถลดาในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสในลำดับชั้นของเมียลุงพลออกโรงสั่งการน้องอีฟเป็นหนแรก "อีฟต้องเชื่อฟังคำสั่งของลุงพล แล้วอีฟจะอยู่ที่นี่อย่างมีความสุข ตกลงไหม?"

อรัญญาเมินหน้าหนี เพราะไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่านาถลดาจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ สาวน้อยจากปราจีนถอนหายใจออกมา จนทำให้นาถลดาขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

"อีฟไม่ได้ฟังที่เราพูดเลยเหรอ?" นาถลดาบ่น "นี่อีฟคิดจะต่อต้านเรากับลุงพลใช่ไหม?"

"เอ่อนาถ...ใจเย็น ๆ หน่อยเถอะ" ลุงพลแตะบ่าของนาถลดา "ลุงอยากให้เราอยู่ด้วยกันในฐานะครอบครัวนะ นาถสั่งน้องอีฟเหมือนทหารเลยอ่ะ น้องอีฟคงทำใจไม่ได้ ให้น้องอีฟทำใจก่อนดีไหม นาถอย่าพึ่งไปบีบคั้นอะไรเพื่อนมาก ลุงขอนะ"

"ก็ได้!!!" นาถลดาขมวดคิ้วใส่ลุงพล "หนูชักรู้สึกว่าอีกหน่อยลุงอาจจะโอ๋อีฟมากกว่าหนูและคนอื่น ๆ หนูเลยต้องปราม ๆ ไว้ก่อน ก็เท่านั้นแหละ"

คำพูดนั้น ทำเอาลุงพลยิ้มหวานด้วยความสุข เพราะคิดว่าที่นาถลดาพูดออกมา เพราะเธอรักในตัวของมันไปแล้ว มนุษย์ลุงสุดเซ็กส์ก็เลยเอื้อมมือลูบผมน้องนาถเล่นด้วยความเอ็นดู

"น้องนาถเชื่อฟังลุงแบบนี้ ยังไงหนูก็เป็นคนสำคัญของลุงเสมอ" ลุงพลยิ้มอย่างมีความสุข "ว่าแต่ลุงไม่เคยตอบแทนความดีของนาถเลยสักครั้ง เอาไว้ว่าง ๆ ลุงพาน้องนาถไปเที่ยวสองต่อสองนะจ๊ะ"

"จริงนะคะลุง!!!" นาถลดาได้ฟังแบบนั้นก็ยิ้มร่าอย่างมีความสุข เรียกได้ว่าเธอตกเป็นทาสรักของลุงพลอย่างสมบูรณ์แบบไปเสียแล้ว



ในขณะที่ลุงพลกับนาถลดากำลังหยอกเย้ากันอย่างมีความสุข เมียเด็กคนที่เจ็ดของลุงพลอย่างน้องอีฟก็นอนหมดอาลัยตายอยากเพราะไม่คิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ เธอคิดไปถึงความฝันประหลาดที่เธอฝันเห็นงูยักษ์ ไม่คิดว่างูยักษ์ในฝันจะเป็นลุงพลมาก่อน ตอนแรกเธอก็แอบคิดว่าคงเป็นพี่กร เภสัชหนุ่มที่เธอแอบชอบแอบรัก แต่นี่มันหักมุมเกินไป อรัญญารับไม่ไหว เธอรับไม่ได้ และอีฟจะไม่ทน

"ฮือ...." นางงามมิตรภาพร้องไห้โฮออกมาแข่งกับเสียงฟ้าร้องและฝนที่เทกระหน่ำลงมาจากด้านนอก ลุงพลกับนาถลดาเลยหันกลับไป ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัยน์อะไรบางอย่าง

ลุงพลแหวกขาของอรัญญาเพื่อตรวจสภาพความเสียหายของกลีบสาวอรัญญา ตาเฒ่าหื้นเห็นว่ายังมีตราบเลือดติดอยู่ตรงกลีบสาว และยังมีเลือดไหลออกมาจากถ้ำสาวอีกด้วย

คนขายน้ำเต้าหู้สูดดมกลิ่นสาวพรหมจรรย์เข้าไปอีกครั้งด้วยความฟินน์ กลิ่นมันหอมแบบนี้เองซินะ ถึงแม้ว่ามันจะเคยเปิดซิงสาวมาแล้วจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ก็ต้องบอกเลยว่ามันไม่เคยเบื่อเลยกันการได้ทำสิ่งนี้

"หอยยังไม่ช้ำมาก ยังซ้ำได้อีกยกแหะ" ลุงพลแหวกกลีบสาวของอรัญญา ก็พบว่ามันยังมีสภาพที่ดีพร้อมจะรับศึกได้อีกยก "นาถช่วยอีฟหน่อยนะ ลุงอยากให้อีฟมีความสุขมากกว่านี้"

"อีฟ ทนเจ็บหน่อยนะ แล้วเดี๋ยวอีฟจะชอบมันเหมือนที่เราชอบ" นาถลดายิ้มให้เพื่อน ที่กำลังทำหน้าตื่นตระหนกเพราะรู้ว่าเธอกำลังจะโดนลุงพลซ้ำแผลเก่าอีกคำรบ

"อือ...ไม่เอา...ปล่อยอีฟนะ!!! ปล่อย!!!" น้องอีฟทำได้เพียงแค่ครางกระเส่าออกมาอย่างแผ่วเบาในขณะที่ลุงพละกำลังจะเริ่มเกมรักในยกสอง ส่วนนาถลดาก็โน้มตัวลงมาไซ้คอ ดูดติ่งหู ดูดนม และเลียรักแร้ของเธอเพื่อบิ้วอารมณ์ เอาเป็นว่าตอนนี้ นางงามมิตรภาพอย่างอรัญญา กลายเป็นเครื่องเล่นให้ลุงพลและนาถลดาได้ละเลงบทรักอย่างเต็มที่ ชนิดเรียกได้ว่ากะปู้ยี้ปู้ยำให้สาแก่ใจกันเลยทีเดียว


โปรดติดตามตอนต่อไป และทิ้งท้ายให้ลุ้นกันเล่น ๆ กับตัวอย่างตอนต่อไป


ลุงพลที่ฟินน์กับเกมรักในยกสองกับน้องอีฟ ก็นึกอยากสำรวจร่างกายของอรัญญา นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยให้ครบทุกพื้นที่ก็เลยเกิดไอเดียจับน้องอีฟในสภาพที่อ่อนปวกเปียกนอนคว่ำ แล้วใช้มือแหวกแก้มก้นดูรูตูดและรูแตดของนางงามมิตรภาพตัวน้อยคนนี้

รูตูดก็ขมิบ รูแตดก็ขมิบเอาน้ำเชื้อที่ลุงพลพึ่งหลั่งเข้าไปออกมา ลุงพลเลยใช้นิ้วเขี่ยคราบน้ำรักที่ไหลออกมาด้วยความสุข

"มีใครอยู่ในนั้นไหม?" ลุงพลเล่นมุกตลก จนนาถลดาอดขำไม่ได้ "สวัสดี ในนั้นมีใครอยู่ไหม?"

"ลุงเล่นอะไรของลุงเนี่ย!!! หนูชักสงสารอีฟแล้วนะ" นาถลดาหัวเราะร่วนอย่างมีความสุข ช่างแตกต่างกับอรัญญาเหลือเกิน เธอกลับรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังตายทั้งเป็น

ทำไมเธอต้องมาเจอเรื่องระยำตำบอนอะไรแบบนี้ด้วย ชาติที่แล้วเธอไปทำอะไรให้ลุงพลและน้องนาถต้องเจ็บช้ำน้ำใจนักหนา ถึงได้ต้องอาฆาตจองเวรตามมาถึงชาตินี้ด้วย!!

[Aekaek1353]

เมียรักมือขวาของลุงพลทำได้ดี

[popeye2546]

เป็นน้องอีฟ..ก็น่าเห็นใจ
โดนเพื่อนรัก หักหลังเสียแล้ว

[worawat]

เสร็จอีลุงอีกจนได้

[ngern]

สงสารน้องอีฟ

[BANK R5R5]

น้องนาถสุดยอดเมียจัดการน้องอีฟให้ลุงพลอีกคน

[dorsun]

น่าสงสารน้องอีฟ เจอเพื่อนพาไปมีผัวคนเดียวกันอีก แล้วจะติดใจลุงพลแค่ไหนน่ะ

[Boontt.f]

นาถร้ายลึกพานางฟ้ามาให้ลุงจัด

[KengNaJa]

นางฟ้าองค์ที่7เรียบร้อยแล้วว ไม่ใช่ว่าจะทะลวงทั้งหน้าทั้งหลังเลยนะลุงง

[jackwan01]

ความสงสัยให้ตกในบ่วงอีกคน

[dodam]

อ๋อ นางงามมิตรภาพก็คือน้อฃอีฟเองเหรอ นึกว่าใคร น้องอีฟผิดหวังจากพี่กร ต่อจากนี้ไปก็จะมาเป็นเมียคนต่อไปของตาพลแล้วสิ

[Phaiboon]

สำรวจ​โลก​ร้อน​