ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

หลักฐาน.txt

เริ่มโดย asdf4321, กันยายน 15, 2020, 06:29:11 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

asdf4321


     ค่ำวันวาเลนไทน์ ทำไมผมต้องมาอยู่ที่นี่ ที่ทำงานที่แสนน่าเบื่อ ใครๆเขาก็ออกไปสวีทกับแฟนกันทั้งนั้น ยิ่งวันนี้ผมมีนัดกินข้าวเย็นกับเกด ผมตั้งใจจะขอเธอแต่งงานคืนนี้ แล้วก็คงจะได้... ผมว่าคืนนี้ผมทำสำเร็จแน่ หึๆๆ แต่เหมือนสวรรค์แกล้ง ไอ้รองฯผู้การฯกวนตีนสั่งงานบ้าอะไรก็ไม่รู้ คิดทีไรก็อารมณ์เสีย ไม่ทันไรมันก็เดินมาทวงงานอีกแล้ว

"หมวดเชน ผู้การฯ เร่งงานมา เมื่อไหร่จะได้เบาะแสที่ว่านั่นสักที"
"ครับท่าน"
"แค่ครับไม่ได้มั้ง หมายศาลฯ ก็อนุญาตให้แฮกเข้าเครื่องคอมฯ แฮกมือถือ ของผู้ต้องสงสัยตั้งสองสัปดาห์แล้ว ทำไมแฮกไม่ได้สักที ข้อมูลไอพี ข้อมูล user ก็ได้มาหมดแล้ว ผมละงงว่าทำไมหมวดฯทำไม่ได้"
"ครับท่าน"

     ผมตอบรองผู้การฯอภิวัฒน์ ผู้ที่เป็นว่าที่ผู้การฯคนต่อไป ใครๆก็รู้ว่ามันเก่งเพียงแต่ปากกับลิ้นบวกสกิลเอกสารรายงานขั้นเทพฯ แต่ไม่เคยปฏิบัติเลย ผลงานมันทั้งหลายทั้งมวลก็มาจากฝีมือผมเกือบทั้งหมด ผมยังสงสัยอยู่ในใจหากไม่ใช่มีแบ็คอัพดีมันคงไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ตอนนี้แน่นอน ผมล่ะงงระบบราชการเขาเล่นเส้นเล่นสายมากกว่าคนมีความสามารถแล้วหรืออย่างไร

"คืนนี้ต้องได้นะหมวด"
"คืนนี้ผมขอได้ไหมครับ ผมมีธุระสำคัญ"
"คงจะยากแล้วล่ะหมวด ผมไม่รู้หรอกว่าสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาหมวดฯทำอะไรบ้าง แต่ผมคิดว่าข้อมูลที่ให้มันมากเกินพอล่ะ หากเป็นผมคงเสร็จตั้งแต่วันแรกแล้ว หากคืนนี้ไม่สำเร็จผมคงต้องรายงานผู้การฯตามความจริงแล้วล่ะ" ผมอยากจะหัวเราะ อย่างมันนะเหรอมีปัญหาทำในวันเดียว ไอ้ข้อมูลที่มันว่าแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย
"ครับ"
"คืนนี้อยู่ทำให้เสร็จนะ ผมทำเรื่องขออนุญาตทำงานนอกเวลาให้แล้ว เดี๋ยวผมรอที่ห้องทำงานผม"
"ขอบคุณครับท่าน" ผมคงมีคำเดียวที่ตอบได้แล้วล่ะตอนนี้ ก้มหน้าทำงานอย่างคนเป็นลูกน้องต่อไป ผมคงต้องโทรไปเลื่อนนัดคืนนี้กับเกดแล้วแน่ๆ

     ผมเริ่มรู้สึกคิดผิดมหันต์ที่สอบเพื่อย้ายมารับตำแหน่งที่นี่ แถมเจอเจ้านายแบบนี้ มันคงไม่รู้หรอกว่าไอ้เฮียย้งที่ให้แฮกเครื่องมันคือระดับนักศึกษาที่ MIT แต่มันโดนไล่ออกเพราะโดนกล่าวหาว่าแฮกเงินธนาคาร ทั้งที่ไม่มีใครหาหลักฐานเอาผิดมันได้ ส่วนงานที่ผมกำลังทำอยู่ มีข้อสงสัยว่ามันเปิดเว็บพนันออนไลน์ในไทย สิ่งที่ต้องการคือประวัติการเงิน การแทง ของมัน ผมก็แปลกใจว่าทำไมเจ้านายผมจึงเพ่งเล็งรายนี้ ผลงานก็ได้แค่รายเดียวกระจอกๆ ทำไมมันไม่ไปไล่จับรายอื่นที่มีอยู่เกลื่อนอินเตอร์เนต ที่บ่นไม่ใช่อะไรไอ้หมอนี่แฮกยากที่สุดเท่าที่ผมแฮกมา ผมลองมาสามสัปดาห์เปิดทุกวิธีเล่นทุกทางแล้ว แต่ใกล้เคียงที่สุดก็แค่เดารหัสผ่านมันได้แค่ชั้นเดียว

     แล้วผมก็คิดได้ว่ากองฯมีซอฟต์แวร์แฮกตัวหนึ่งที่สั่งซื้อเมื่อปลายปีก่อนทั้งที่มีคนรีวิวจากต่างประเทศว่ามันห่วยบรม แต่ไม่เข้าใจว่ากองฯซื้อมาได้ยังไงในราคาแสนแพง แต่นาทีนี้ผมคงต้องเชื่อในตัวมันละ มันคือทางออกสุดท้ายของผม เผื่อผมจะได้ไปหาเกดในค่ำวันนี้ได้
"เห่ย ฟลุ๊คแฮะ เข้าได้จริงด้วย" ผมอุทานคนเดียวตอนทุ่มครึ่ง ขณะกำลังซดมาม่าแก้หิวรอผลการสุ่มรหัสผ่าน
"ไหน ขอดูหน่อย ไอ้เฮียย้ง แกซ่อนอะไรไว้" ผมคลิ๊กเปิดโฟลเดอร์ต่างๆในเครื่อง

     ไลน์ของผมดังขึ้น ข้อความจากใครสักคน
"ไม่อยากเจ็บตัว ออกไปซะ กูเห็นนะมึงทำอะไร"
     ผมอ่านแต่ไม่ทันพิมพ์ตอบ ผมก็ต้องแปลกใจ แต่ข้อความในไลน์ผมลบเอง แถม user ที่ส่งมาก็หายไปด้วย ผมยังไม่ทันได้ตอบกลับเลย ผมเช็คที่มาทันที แต่สิ่งที่ส่งมา มันเป็นไอพีเครื่องภายในหน่วยงาน ที่แปลกคือมันอยู่วงเดียวกับกองผม มันเข้ามาได้ยังไง ในเมื่อระบบเน็ตเวิร์คในกองฯมันบล๊อกไลน์ไว้

     สงสัยผมจะคิดไปเองคนเดียว ผมเดินหน้าค้นหาโฟลเดอร์ต้องสงสัยไปเรื่อยๆ
"กูเตือนมึงแล้ว.txt"
     ในเครื่องมันมีไฟล์แบบนี้ด้วยเหรอ แต่ผมชินล่ะ ตั้งชื่อไฟล์กวนๆประมาณนี้ผมเจอมาบ่อย ในไฟล์นี้เขียนแค่ว่า
"มึงเข้ามาได้ มึงก็ได้เห็นแค่สิ่งที่กูอยากให้เห็น ไอ้อ่อนเอ้ย"
     ไอ้หมอนี่มันชักวอนซะแล้วล่ะ ใครจะกลัวมัน ผมยังเดินหน้าค้นหาไฟล์เป้าหมายต่อไป งานจะได้เสร็จสักที มันอาจจะตั้งชื่อไฟล์หลอกผมก็ได้ สิบนาทีต่อมาผมก็เจอ "หลักฐาน.txt" จนได้ ข้างในเป็นลิงค์แชร์ไดรฟ์  ผมเปิดทันทีแบบไม่ลังเล
"เห้ย มันทำได้ยังไงวะ" ผมอุทานคนเดียว มันเจาะเข้าหน่วยงานผม มันแฮกกล้องวงจรปิดภายในของกองฯ ถ่ายภาพผมตั้งแต่วันแรกที่พยายามแฮกเครื่องมัน จนภาพล่าสุดก็ภาพเมื่อสิบนาทีก่อน และมีภาพอินโฟกราฟิกมันเขียนแค่ว่า

"ยอมรับเถอะว่ามึงอ่อน ทำอะไรกูไม่ได้หรอก กูอ่ะระดับอ๋อง มึงแค่พวกกระจอกข้างถนน พยายามต่อไปก็ได้นะ ฮาๆๆ"

     ผมคิดอยู่ในใจว่าหรือว่าเกลือเป็นหนอน ใครเป็นสายให้มันรึเปล่า อยากจะรายงานหัวหน้า แต่คงไม่รอดโดนโทษว่าเราทำแน่ๆ firewall ระดับของกองฯเราเนี้ยะนะ โดนแฮกเข้ามาได้ ความผิดก็ไม่พ้นผมที่ดูแล firewall หรือจะเป็นฝีมือไอ้รองผู้การฯที่มันปั่นหัวผมอยู่ แต่คิดอีกที ไอ้หมอนี่มันกระจอกจะตายมันคงทำไม่เป็นหรอก

     ผมยังคงค้นหาต่อไป แต่เหมือนมันพยายามจะเล่นสนุกบนความลำบากของผม ไฟล์ชื่อว่า "หลักฐาน.txt" มีเป็นร้อยไฟล์ร้อยไฟล์ แต่ละไฟล์ไฟล์ก็จะลิงค์ไปไดรฟ์ บางอันรูปหมา รูปควาย บนรูปลา รูปตัวเงินตัวทอง รูปเต่า และมาพร้อมคำถากถางสารพัด จนผมเริ่มจะถอดใจ เริ่มเห็นด้วยกับมันล่ะ หรือผมอ่อนอย่างมันว่าจริงๆน้อ

     ตอนนี้ก็เกือบสามทุ่มล่ะ คืนแสนพิเศษของผมมีแววต้องล่มค่อนข้างสูง แต่ผมยังเปิดไฟล์ต่อไปอย่างไร้ความหวังอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้แทนที่จะได้ไปกินบุฟเฟ่สุดหรูที่ผมจองไว้ หรือไฟล์ที่ว่านั่นไม่เคยมีอยู่จริงในเครื่องมันกันแน่ ผมกะว่าจะเปิดหาสักสี่ทุ่มคงพอล่ะ
แล้วผมก็เปิดเจอ "หลักฐาน.txt" ไฟล์ที่ร้อยยี่สิบที่เปิด
"กูนับถือความพยายามมึงจริงๆ อ่ะกูให้ดูนิดหนึ่ง"
     แล้วข้างล่างเป็นลิงค์ไปไดร์ฟ แล้วไฟล์ที่เจอก็แค่ ไฟล์เอกสารที่ใครๆก็พิมพ์ได้ แค่มีหลักฐานการแทง แต่ไม่มีเลขโอน ไม่มีเลขบัญชี คงใช้เป็นหลักฐานไม่ได้ แต่ในแชร์ไดร์ฟนั้นมีภาพแปลกๆ ไม่เข้าพวก ผมคุ้นๆว่ามันคล้ายๆกับหน้าคอนโดของเกดนี่นา แล้วเขียนข้างล่างว่า
"กูเตือนมึงแล้ว มึงอยากเห็นอะไรบาดตาบาดใจอีกไหม"

     ผมรีบโทรฯเตือนเกดให้ระวังตัว แต่เกดตัดสาย แล้วไลน์กลับมาว่า "เข้าห้องน้ำ เดี๋ยวโทรกลับ"
ผมโทรไปอีกเป็นสิบครั้ง แต่เกดก็ไม่รับสาย อยากจะไปคอนโดเกดตัวเองแต่ไอ้รองผู้การฯ มันนั่งรองานอยู่ในห้องมัน ขืนผมหนีออกไปโดนมันเล่นงานไม่เลี้ยงแน่ มันก็เกลียดขี้หน้าผมไม่น้อยไปกว่าผมเกลียดขี้หน้ามันนักหรอก

     ผมลนลานรีบหาหลักฐานต่อ แชร์ไดร์ฟต่อมาที่เจอเป็น ภาพเกดนั่งเบาะหน้าด้านซ้ายข้างคนขับ ยิ้มพร้อมชูสองนิ้วมือหนึ่งถือกุหลาบดอกใหญ่เกือบเท่าฝ่ามือ ในรถเหมือนรถผมเป๊ะ "คืนนี้กูยืมแฟนมึงสักคืนนะ" มันอธิบายใต้ภาพ

     ผมเปิดจนเจอไฟล์ "หลักฐาน.txt" ไฟล์ที่ร้อยห้าสิบได้มั้ง เป็นภาพถ่ายมัวๆที่ผมผมเซลฟี่กับเกด ที่ร้านอาหารบนตึกใบหยกชั้น 81 ที่ผมจองไว้แสนยากลำบากแต่มันไปนั่งกินแทนผมซะงั้น คำอธิบายข้างล่างว่า "อุ้ย ขอโทษหน้ากูเหมือนมึงไปหน่อย" ผมถึงกับงง หน้ามันคล้ายๆผมอยู่หรอก แต่ผมอยู่ที่นี่นะ แล้วไอ้นั่นมันใครกัน ที่สำคัญเกดแยกไม่ออกเลยเหรอ ไม่นานอีกสักห้านาทีถัดมา มันอัพโหลดรูปใหม่ขึ้น เป็นภาพมือข้างซ้ายที่นิ้วนางมีแหวนคล้ายๆกับแหวนที่ผมจะขอเกดแต่งงานคืนนี้ ผมจำได้ว่าผมไม่เคยเอารูปให้ใครดู ไม่เคยอัพที่ไหนแน่ๆ แต่จำได้ว่าร้านส่งมาทางไลน์ของผมก็ผมไปรับจริงอยู่

     ผมรีบโทรฯหาเกดอีกรอบ แต่เกดยังคงไม่รับ ผมรีบโทรฯหาไอ้รุท เพื่อนร่วมรุ่นให้ไปดูให้เพราะมันรู้จักเกดดีเผื่อว่ามันจะช่วยเกดได้
ไม่ถึงสามสิบนาทีให้หลัง ไอ้รุทโทรกลับมา
"เป็นไงบ้างวะรุท"
"ไม่เห็นเกดหว่ะ"
"ฝากเมิงไปดูเกดที่คอนโดฯ หน่อยดิ"
"อะไรของเมิงวะ กูมากับแฟนกู จะไปต่ออยู่"
"เอาน่า ช่วยกูหน่อยกูเดือดร้อน กูติดงานด่วนออกไม่ได้"
"เออๆๆ ที่ไหน ว่ามา ตืดดดดดดดด" อ้าวแย่ละ
"กดปิดทำไมวะไอ้รุท" ผมบ่น
ผมโทรกลับก็ไม่ติด ส่งไลน์ก็ไม่อ่าน เฟซบุคก็ไม่อ่าน หรือมันจะโทรศัพท์หมดแบตฯ
"คุณยังไม่จ่ายค่าบริการ" เครือข่ายมือถือมันกวนผมแล้ว ผมเพิ่งจ่ายสัปดาห์ก่อนนี่เอง หรือไอ้เสี่ยย้งมันเล่นผมกันแน่ ทางออกเดียวผมคงต้องบากหน้าไปขอ ไอ้รองผู้การฯให้ปล่อยผมกลับไปดูเกดแล้วล่ะ ไลน์กับเฟซบุคก็คุยไม่ได้ ที่ทำงานดันบล๊อกซะอีก

"ท่านครับ ผมขออนุญาตกลับบ้านก่อนได้ไหมครับ"
"หมวดเชน ทำไมหมวดทิ้งงานอย่างนี้ หมวดก็รู้นิว่าพรุ่งนี้ผู้การฯขอดูความคืบหน้า"
"แต่ ...."
"หมวดรับปากผมว่าทำได้ไม่ใช่เหรอ"
"ครับ แต่ ...."
"หมวดตามผมมา เดี๋ยวผมทำให้ดูแค่ห้านาทีก็เสร็จแล้วมั้ง"

     ผมเดินตามรองผู้การฯ อภิวัฒน์ ไปที่โต๊ะผม
"หมวดมัวดูรูปพวกนี้เหรอ" ตวาดผมด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
"รูปอะไรครับ" ผมงงกับคำตำหนิโดยที่ผมยังไม่ทันดูหน้าจอ
"หมวดมัวดูรูปโป๊ ตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนสี่ทุ่ม แล้วบอกผมว่าทำไม่ได้นี่นะ เสียเวลาผมจริงๆ"
"อ่า ... "
     ผมหลืบไปมองหน้าจอตัวเอง หน้าชา ตาค้าง กับมันเป็นภาพนับร้อยภาพ มันคือภาพเกดค่อยๆโดนปลดเสื้อออกทีละชิ้นๆ ภาพมันค่อยๆอัพโหลดมาเรื่อยๆ ภาพสุดท้ายเป็นภาพเกดถอดกางเกงใสสีชมพูตัวเก่ง ควงที่นิ้วแล้วเดินเข้าไปทางห้องน้ำ ไอ้รองผู้การฯมันปิดโปรแกรมก่อนจะเห็นภาพถัดไป
"ไร้สาระมากหมวด เรื่องถึงผู้การฯแน่ พรุ่งนี้หมวดรอตั้งกรรมการโดนสอบวินัยฯได้เลย วันนี้หมวดจะไปไหนก็เชิญ หมวดทำผมเสียเวลามามากพอล่ะ ที่เหลือผมทำเองก็ได้ งานง่ายๆแค่นี้"
"แต่ ...."
"หมวดไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ผมผิดหวังมากที่รับหมวดเข้ากองฯจริงๆ"
     ผมยังคงยืนอึ้งกับภาพที่เห็นเมื่อกี้ จินตนาการว่าแล้วภาพต่อไปล่ะคืออะไร บวกกับการทำงานแต่โดนตำหนิ
"อย่าให้ผมพูดรุนแรงกว่านี้ โตๆกันแล้ว ไปไหนก็ไป เชิญ"
     ป่วยการที่จะชี้แจงแล้ว ผมอยากกระโดดกระทุ้งหน้าของมันสักสองสามหมัดเหลือเกิน แต่คงไม่จบง่ายๆแน่ ผมรีบกลับไปช่วยเกดดีกว่า ขับรถกลับแค่ไม่ถึงสิบห้านาทีก็ถึงละ ส่วนงานที่นี่ช่างมันไปก่อน ยังไงผมก็ไม่ใช่คนของไอ้รองผู้การฯอยู่แล้ว มันจ้องเล่นงานผมอยู่แล้ว ผมเลือกที่จะรีบกลับไปหาเกด ตามภาพที่เห็นเมื่อกี้ ผมอาจจะไปทันก็ได้

     ความซวยของวาเลนไทน์มหาวิบัติยังไม่หมดเพียงแค่นั้น พอถึงรถของผมที่ค่ายรถชื่อดังมันโฆษณา smart intelligence ที่มันโฆษณาออกทีวีว่าจำหน้าเจ้าของรถก็เปิดได้ แค่เอ่ยว่า "สตาร์ทเครื่อง" ก็เปิดแอร์รอแล้ว แต่ตอนนี้ผมทั้งเอาหน้าไปให้มันเห็นทุกมุม ทั้งกดปุ่มปลดล๊อกก็ไม่ได้ ทั้งกดปุ่มสตาร์ทก็ไม่ได้สักอย่าง แม้แต่กุญแจสำรองที่ให้มาก็ใช้งานไม่ได้ จะโทรไปแจ้งศูนย์ของรถ โทรศัพท์ของผมก็ก็โดนตัดสัญญาณ

"555" ข้อความไลน์เด้งขึ้นมา อ้าว ไหนว่าผมโดนตัดสัญญาณ มันส่งมาได้ยังไงกัน
"มึงรอดูต่อล่ะกันนะ แฟนมึงจะโดนอะไร" ไอ้เสี่ยย้งมันถ่ายเกดผ่านเงาประตูกระจกสีขุ่นๆของห้องน้ำผมจำได้ดีว่าเป็นห้องเกดแน่ๆ ซึ่งมันส่งด้วยไลน์ของเกด
"มึงทำอะไรเกด" ผมพยายามพิมพ์ตอบ แต่ไม่เป็นผล สถานะเป็นเหมือนเดิมคือให้ส่งใหม่ เหมือนโทรศัพท์อยู่ในเขตอับสัญญาณ
"กูรู้ว่าเมิงอยากจะส่งอะไร แต่ไม่ต้องพิมพ์ให้เสียเวลาหรอก ตอนนี้เครื่องมึง upload 0 MB"
"รอดูอะไรดีๆต่อจากนี้ล่ะกัน" แล้วมันก็วางมือถือ แล้ว live ให้ผมดูเหตุการณ์แบบสดๆที่ห้องเกด พร้อมกับมันเดินผ่านหน้ากล้องในสภาพสวมกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินไปที่ห้องน้ำ
"เกดจ๋า ใกล้เสร็จรึยัง เชนถูหลังให้ไหมจ๊ะ"
"บ้า เชน รอข้างนอกก่อน เกดอาบคนเดียวดีกว่า"
     แต่ผมเอะใจว่าผมไม่เคยได้อาบน้ำที่คอนโดเกดนี่นา เจ้านี่มันทำยังไงให้เกดยอมให้เข้าห้องได้ หรือวันนี้เกดยอมเพราะตั้งใจจะมอบสิ่งพิเศษให้ผมในวันพิเศษกันแน่
ระหว่างนั่งแท๊กซี่ เพื่อมุ่งหน้าไปคอนโดเกด ผมก็ดู live ที่มันถ่ายมาอย่างลุ้นระทึก คิดแค่ว่าผมไปทันหรือเปล่า
"เกด เชนเข้าไปล่ะนะ"
"ไม่เอาเชน ทะลึ่งจริง คนบ้าๆๆ" ไอ้ตัวปลอมมันเปิดประตูเข้าไป
"ปิดไฟก่อน เกดอาย"
"อายทำไมเกด"
"ปิดๆๆ"
เกดสั่ง ไอ้ตัวปลอมมันเอามือเอื้อมมาปิดไฟหน้าห้อง เห็นเพียงเงาหลังประตูสีขุ่นเป็นเงาของหญิงสาวคนหนึ่งที่โดนไอ้ตัวปลอมมันประกบข้างหลัง ถูลูบไล้เต้า มืออีกข้างลูบไปที่ของสงวน นิ้่วเหมือนจะเกี่ยวอะไรสักอย่าง

"ลุง เร็วๆ หน่อย"
ผมเร่งแท๊กซี่ให้ขับเร็วขึ้น อีกไม่ถึงสองไฟแดงก็จะถึงแล้ว แต่ตาหลืบไปเห็นมิเตอร์ปาเข้าไปเกือบห้าร้อยเข้าแล้ว แต่ระยะทางสิบโลกับทางแสนโล่งยามห้าทุ่ม มิเตอร์มันไม่น่าจะถึงห้าร้อยได้
"ลุงโกงมิเตอร์รึเปล่า เรื่องถึงสน.แน่"
"เห้ยไอ้หนู อย่ามาพูดหมาๆแบบนี้ เดี๋ยวนี้มิเตอร์เขาเชื่อมกับกรมขนส่งทางบกแล้วเว้ย ถึงกูจะจนแต่กูไม่โกงใครเว้ย เอ็งลงไปเลย เอ็งอยากจ่ายเท่าไหร่จ่ายมา ข้าไม่อยากเสียเวลาด้วย"
ผมยื่นใบร้อยให้ลุงแท็กซี่วัยหกสิบกว่าแล้วลงจากรถอย่างหัวเสีย มันเป็นราคาที่ผมพอรับได้ หากผมไม่รีบคงได้ลงบันทึกประจำวันแน่ๆ

     ผมรีบลงจากแท๊กซี่กึ่งวิ่งกึ่งเดินไปยังคอนโดเกดที่ห่างออกไปไม่ถึงโล ส่วนตาผมยังกลับไปสนใจสถานการณ์ปัจจุบัน ตอนนี้ทั้งสองอยู่บนเตียงในเงาสลัวๆ ไอ้ตัวปลอมมันมุดที่หว่างขาเกด มือเกดจิกหัวมันกดเข้าที่กลีบปิดสนิทด้วยความเสียวซ่าน จนเกดกระตุกเกร็ง มันจึงขึ้นคร่อม เอาเจ้าหนูของมันไปถูแคมเกด เกดชอบแบบนี้มาก เกดชอบให้ผมเอาเจ้าหนูไปถูกเม็ดติ่งของเธอ ผมก็ชอบแกล้งจะดันเข้า แต่เกดก็บอกว่าไม่เอาๆ ตลอด
     ไอ้ตัวปลอมมันรู้ได้ยังไงว่าผมมักทำแบบนี้  แต่วันนี้ไม่มีทีท่าว่าเกดจะห้ามผมเหมือนทุกครั้ง ผมเห็นหัวมันผลุบเข้าไปเกือบทั้งหัวแล้ว แต่เกดก็ไม่ห้าม แถมยังเอามือมาโอบตะโพกมันเหมือนจะให้มันดันเข้ามาสักที
"อย่าแกล้งเกดดิ เชน"
"แกล้งอะไร เกดไม่อยากให้ทำไม่ใช่เหรอ"
"ขี้แกล้งอ่ะ"
"ก็เกดบอกว่ารอวันแต่งงานไง"
"ก็นี่ไง" เกดยกนิ้วนางข้างซ้ายขึ้นมา
"เลิกแกล้งเกดได้แล้ว เกดทนไม่ไหวแล้ว"
     มันหันมายิ้มให้กล้องอย่างผู้มีชัย แล้วขยิบตาข้างหนึ่งเชิงเย้ยหยัน แล้วมันก็ค่อยๆกดเอวในขณะที่มือเกดจับเจ้าหนูนั่นให้ตรงกับร่องรัก
กลีบสีชมพูนั้นค่อยๆกลืนแท่งไอ้ตัวปลอมเข้าไปทีละนิดๆ
"เดี๋ยวๆๆ มันคับจังเชน"
"ไหวไหม เกด"
     เกดกอดไอ้ตัวปลอมแน่น มันเสียบแท่งคาไว้อย่างนั้นอยู่เกือบนาที ก่อนเกดจะพยักหน้าเพื่อเชื้อเชิญ พร้อมกับเอามือดันที่ตะโพกของไอ้ตัวปลอมจนแท่งเข้ามิดด้าม มือเกดจิกหลังไอ้ตัวปลอมนั่นด้วยความเสียวซ่าน
     มันค่อยๆกดเนิบๆ สองสามครั้งพร้อมกับจูบปากเกด มันกระซิบอะไรสักอย่างแล้วเกดก็ผยักหน้าเบาๆ มันจึงเริ่มซอยเอวถี่ๆสลับช้าๆ เสียงตับๆๆ แข่งกับเสียงครางของเกดดังนานเกือบสิบนาที ก่อนจะเงียบสงบ มันนอนกอดเกดคาแท่งนั้นไว้อย่างนั้น คลิปจบที่มันเดินมาหยิบมือถือเอากล้องไปจ่อที่แคมที่มีร่องรอยการผ่านสงครามสดๆร้อนๆ พร้อมเมือกขาวๆไหลเยิ้ม

"แฮกๆๆ"

เสียงเหนื่อยของผมล้วนๆ วิ่งมาเกือบกิโลครึ่งบวกกับวิ่งขึ้นบันไดคอนโดฯอีก 15 ชั้น วันนี้จะสิ้นสุดความซวยนี้หรือยัง โดนนายด่า พร้อมเตรียมรับการสอบวินัยพรุ่งนี้ มือถือถูกแฮก รถเสีย โดนโกงค่าแท๊กซี่ ลิฟต์เสียวิ่งขึ้นบันไดมา 15 ชั้น ที่ซวยที่สุดคือ ว่าที่เมียโดนไอ้ตัวปลอมมันมาชิงความบริสุทธิ์ต่อหน้าต่อตา ผมถนอมไว้ตั้งสามปีไอ้นี่มันมาคืนเดียวคาบไปแดกซะงั้น อีกไม่ถึงยี่สิบเก้า ผมจะกระทืบไอ้ตัวปลอมนั่นจะได้เพิ่มพยายามฆ่าอีกหนึ่งข้อหาให้กับตัวเอง แต่เป็นสิ่งเดียวที่ผมยินดีรับความผิด อย่างน้อยผมก็มีคนให้ระบายแล้ว

ผมกำลังเดินไป อีกสองก้าวก็จะถึงประตูแล้ว เสียงไลน์ก็ดังขึ้นอีกรอบ
"โอ๋ๆๆ อย่าเพิ่งร้องไห้นะไอ้อ่อน ดูหนังโป๊ที่กูกำกับด้วยตัวเองสนุกไหม 555"
"อ่ะนี่ภาพเบื้องหลังการถ่ายทำ"
     มันแนบคลิปนี้มันเปิดไฟ หญิงสาวคนนั้นไม่ใช่เกด เป็นเพียงพริตตี้วีหน้าตาคุ้นๆในอินเตอร์เน็ตบ้าง แต่ทำผมทรงเดียวกันกับเกดเลย ถ้ามองผ่านๆก็คล้ายเกดมากทีเดียว ส่วนไอ้ตัวปลอมนั่นมันเป็นแค่ผู้ชายบาร์โฮส ผมก็ไม่รู้มันไปหาจากไหนทั้งหุ่นทั้งหน้าคล้ายๆกับผมจริงๆ ที่แท้มันแค่ถ่ายคลิปหลอกผมเฉยๆ นี่คงอาจจะเป็นสิ่งที่หลงเหลืออยู่ในวันที่แสนเฮงซวยของผม อย่างน้อยมันก็พอจะทำให้ผมกำลังสู้ต่อไปได้ในวันพรุ่งนี้ได้
     ผมเปิดไล่จนถึงคลิปสุดท้ายที่มันส่งมา ชื่อไฟล์ว่า "หลักฐาน.mp4"
<<ซ่อนตรงนี้>>
 


     ก้าวสุดท้ายของผมก่อนจะเปิดประตู ผมเริ่มลังเลว่าจะกล้าเปิดเพื่อสู้ความเป็นจริงที่อยู่ข้างหลังประตูบานนี้ดีไหมแล้ว

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
แม้ว่าใครจะประเมินตัวเราให้ต่ำต้อย แต่คุณค่าของเราไม่ได้ด้อยตามไปด้วย

Sk Sk

อ่านน่ะยัง งงอยู่ส่าเป็นเรื่องแนวไหน แต่รวมๆๆก็ถือว่าok

วันวิสา ชูสุขใจ

สรุปแฮกเกอระดัโลกเลย

Haruhi13

เปิดประตูเถอะเราก็เห็น

kunpra

แนวนี้ ตื่นเต้นดีครับ ลุ้นตามไปด้วย

Nuum123


n_neng

เจอมือแฮกระดับนี้ จะสู้ยังงัยไหว  เอาใจช่วยครับ

NeungSss

น่าสงสารร เรื่องนี้ไอรองผู้การมีเอี่ยวแน่ๆ 

Sdddss

ถ้าจับได้ ต้องกระทืบ  กวนตีนจริงๆ55

nakata32

เป็นใครก็โกรธแหละครับแฟนโดนใครหิ้วไปเปิดซิงไม่รู้ ที่ซวยสุดๆคือมันถ่ายคลิปแบล็คเมลไว้อีกนี่สิ  ::Shout:: ::Shout::

Au Nanma

ผมชอบแนวนี้ดูซับซ้อนดีเหมาะกับยุค 5g 6g มากครับ

madsside

สุดยอดแฮ็คเกอร์ตัวจริงเลย วางแผนซับซ้อนเกิน

akepong

สนุกตื่นเต้นแปลกดีครับ

bronzehead

#13
เหมือนตามผู้ร้ายไม่ทัน ผู้ร้ายรู้การกระทำทุกอย่างภายในสำนักงาน รวมทั้งชีวิตส่วนตัว

DarkGearmour

แปลกดีครับ
อ่านแล้วงง
เดี้ยวอ่านใหม่ครับ