ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_magna67t

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 ตอนวัยแห่งความรัก 9 ซับน้ำตา

เริ่มโดย magna67t, ธันวาคม 25, 2020, 10:27:28 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

magna67t

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 ตอนวัยแห่งความรัก 9 ซับน้ำตา

แนะนำให้อ่านเรื่องก่อนหน้าก่อนนะคับ
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL
https://xonly8.com/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย
https://xonly8.com/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์
https://xonly8.com/index.php?topic=231757.0
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หลังจากวันนั้น  ผมหมดอารมณ์ทางเพศไปเลย....

ผมอยากจะเอาน้ำออกอย่างมากและแม้จะไม่ไปถึงจุดหมายของผมกับเจน  ผมก็ไม่ได้กลับมาต่อกับเก๋เหมือนที่ผ่านมา  ยิ่งกลับมาถึงคอนโดเห็นเลือดบริสุทธิ์ของเจนติดที่กางเกงในผม  ผมยิ่งเสียใจกับการกระทำที่โคตรแย่ โคตรเหี้ย อย่างไม่สมควรให้อภัยในสามโลก   ผมมานั่งคิดแล้ว นี่น่าจะเป็นเวรกรรมที่ผมก่อมาตลอดกะสาวๆคนอื่น   มันเลยทำให้เวลาของความรักของผมไม่ตรงกับใครๆเลย  เวรกรรมคงทำให้ผมไม่สามารถมีสาวที่ปรารถนาได้  แค่เริ่ม..ก็เลิกกันแล้ว เป็นแฟนก็แสนสั้น  เจนเองรู้จักกับผมจริงจังยังไม่ถึงหกเดือน ก็น่าแปลกใจนะ เพราะปกติผมไม่ค่อยจะแคร์เรื่องผู้หญิงหรือแฟนมากมายนัก   แต่สำหรับเจนแล้ว ทำไมผมทำใจไม่ค่อยได้

หลังสอบมิดเทอมผ่านไป  ผมเซ็งชีวิตผมอย่างมาก  ในห้องเรียนอย่าว่าแต่คุยกันเลย  เจนแทบไม่มองหน้าผม  ซึ่งแน่นอน ไอ้เอ็มต้องรับรู้เรื่องนี้ 

"ไอ้เหี้ยก้อง  มึงทำไรเจนหรือเปล่า  ตั้งแต่มึงไปส่งเจนวันนั้น เจนเงียบไปเลยนะเว้ย"
"กู...เอ่อ...กู....  เอ่ออออ  กูขอเจนเป็นแฟน"
"เรื่องแค่เนี้ยเหรอ ...ไม่จริงมั๊ง  มึงอย่ามาโกหกกู   มึงบอกกูมาตามตรงเลยดีกว่า"   เสียงไอ้เอ็มจริงจังมากๆ ผมเงียบไป  ผมเชื่อว่าถ้ามันรู้ว่าผมทำไร ไอ้เอ็มฆ่าผมแน่..
"มึงไปถามเจนแล้วกัน กูไม่มีไรพูด  กูคงไม่ได้คุยกะเจนแล้ว  กูฝากมึงด้วยนะ"

ผมพูดเสร็จก็เดินออกมา  ปล่อยให้ไอ้เอ็มยืนงง  และผมคงต้องอยู่ห่างๆเจนสักระยะใหญ่ๆ  ชีวิตผมเข้าโหมดหมดสิ้นทางกามารมย์โดยสมบูรณ์   ผมไม่มีอารมณ์จะทำเรื่องพวกนั้นอีกเลย  ไม่ว่าจะเก๋หรือใครก็ตาม  ฝีเท้าฟุตบอลของผมก็ตกลงไปอย่างมาก  จนโค้ชบอลผิดสังเกตและเรียกผมไปเตือนบ่อยๆ   ผมก็ไม่ไปเรียนพิเศษ  และสุดท้ายผมก็เปลี่ยนไปเรียนคนละรอบกะเจนและเอ็ม  ทุกอย่างเปลี่ยนไป 

ผิดหวังมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...

ผมเซ็งชีวิตแบบนี้มาราวเดือนนึง  จนเย็นวันศุกร์นึงหลังจากเลิกเรียนซ้อมบอลตามปกติของผม  ผมเดินคอตกเข้าคอนโดของผม...เหมือนเดิม

   "คุณก้อง เอ่อ...ว่างมั๊ย  ผมคุยด้วยหน่อย"
   "มีไรพี่มุ"
   พี่มุ  ยามคอนโดของผม  เรียกแกพี่ อายุพี่มุไม่เกิน 30  แกดีกะผมมาก คอยช่วยผมตลอดมา  ผมให้เงินแกบ่อย  เพราะสงสารและรู้ว่าแกไม่มีเงินเดือนมากนัก  ที่ได้มาเป็นยามคอนโดก็โชคดีหน่อยมีที่พัก ก็เพราะเจ้าของคอนโดเห็นแกร่อนเร่ เลยเอามาเป็นยาม ทำสวน ทำทุกอย่างให้คนในคอนโดซึ่งแกก็ซื่อสัตย์ทำหน้าที่ไม่บกพร่อง   พี่มุเป็นด่านหน้าให้ผมมาหลายรอบแล้ว  คอยสับหลีกให้ผม  แจ้งเตือนภัยมั่ง เวลาแม่มาในเวลาที่ไม่ควรมาหรือตอนผมอยู่กะใคร  คอยช่วยผมหลายเรื่อง รวมทั้งวันนี้ก็เหมือนกัน

   "เพื่อนไอ้ก้อยมันต้องการความช่วยเหลือครับ  คุณก้อง"

   ไอ้ก้อยเป็นเด็กพาณิชย์เรียนที่เดียวกะเก๋   ก้อยเป็นแฟนพี่มุ แม้ว่าจะจนแต่พี่มุหน้าตาดีไม่ได้ขี้เหร่อะไร ที่สำคัญคือ "ไอ้นั่น" ของพี่มุไม่เบาเหมือนกัน  ก้อยเป็นแฟนและเมียพี่มุไปแล้ว  จะว่าไปส่วนนึงก็เพราะเก๋ ชักนำก้อยมาที่คอนโด แล้วจากนั้นพี่มุก็ชอบและตามจีบจนได้เสียกัน   พี่มุบอกว่ายัยแบมเพื่อนของก้อยและเก๋เกิดความเดือดร้อนอย่างหนัก  พ่อแม่ตีกันสนั่น  จนแม่ทนไม่ไหวหนีออกจากบ้านไปอยู่กะยายที่ลพบุรี   ทิ้งแบมอยู่กะพ่อ  แบมก็โดนพ่อตบตีทุกวันจนทนไม่ไหว  ตอนนี้หนีออกจากบ้านมาแล้ว

   "ผมไม่รู้จะช่วยยังไงคับคุณก้อง  ผมจะให้มันอยู่ด้วยก็ไม่ไหว ห้องผมอยู่กะไอ้ก้อยก็แน่นจะตายแล้ว"
   "ตอนนี้น้องเค้าอยู่ไหนล่ะพี่" 
   "ร้องไห้อยู่ห้องผม  เก๋กะก้อย ดูแลอยู่"
   "เดี๋ยววันนี้ให้นอนห้องเก๋ก็ได้พี่   แล้วเดี๋ยวค่อยคิดอ่านกัน"

   ผมเดินไปที่ห้องพี่มุ  พอเข้าห้องไปเห็นสามสาวยังแต่ชุดเด็กพาณิชย์อยู่เลย  สามสาวยกมือไหว้ผม  ผมบอกไม่ต้องไหว้รุ่นเดียวกัน  หลังจากสอบถาม ก็รู้ว่าแบมคงไม่กลับไปแล้ว  แม่ก็คงเลี้ยงไม่ไหว ส่วนพ่อขับรถเมล์เสร็จวันๆก็เอาแต่กินเหล้า  ผมสังเกตเห็นร่องรอยที่แบมโดนพ่อทำร้ายมาเหมือนกัน  ผมเป็นโรคขี้สงสารด้วย  โดยเฉพาะสาวๆ

   "เออๆ....เอางี้  เก๋พาแบมไปห้องก่อนนะ  ช่วงนี้นอนกะเก๋ไปก่อนได้มั๊ย เดี๋ยวพี่ช่วยคิดหาทางให้"

   ผมกำลังเซ็งเรื่องผมกับเจน  กลับมาคอนโดก็มีอีกเรื่องเข้ามา  ช่วงนี้คงดวงตกสุดๆ   เย็นนี้ผมให้เก๋กะแบมมานั่งกินข้าวด้วยกัน  ผมสอบถามรายละเอียดจากแบมหลายอย่าง 
   "แล้วนี่มีเงินติดตัวมามั๊ย"   แบมก้มหน้า  ส่ายหัวเบาๆ
   "แล้วเธอจะเรียนยังเนี่ย  เอ้า...เดี๋ยวพี่ให้ยืมก่อนนะ 3000"
   ผมพูดแล้วค่อยนึกได้ว่า เธอจะเอาตังค์มาคืนไง แต่ผมคงไม่ทวง  แบมยกมือไหว้ก่อนรับเงินจากผมไป
   
   สำหรับคืนนี้แล้ว ผมคงนอนยาก  เสียงของเจนยังคงดังชัดข้างหู 

   "ไอ้เชี่ยก้อง อย่าทำนะ มึงกูทำไม..ฮืออ"

ผมเองแหละที่เริ่มกะเธอไม่ดี  ก็สมควรแล้วที่เจนทำกะผมแบบนี้  เป็นอีกคืนในหลายคืนที่ผมนอนลำบากมาก  ผมก่อเรื่องจนครั้งนี้ผมคิดว่าแก้ไขมันไม่ได้แล้ว  ผมนอนกลิ้งบนเตียงตั้งแต่สี่ทุ่ม  จนมีเสียงเคาะประตูห้อง
   
"อ้าว  แบมมีเรื่องอะไร"
   "คุณก้องคะ  แบม....เอ่อ...เอ่อ.."
   "ไม่ต้องเรียกคุณไง   เรียกพี่ก้อง  มีไรแบม"
   แบมยกมือไหว้ผม  ก่อนพูดว่า
"แบมขออยู่กะเก๋สักพักนะคะ เดี๋ยวพอแบมหาที่พักได้ แบมจะย้ายไปนะคะ"

   ผมพยักหน้า 
"แล้วแต่นะ  แต่ที่นี่ก็ไม่แคบ ถ้าเก๋ไม่ว่าไรก็อยู่ด้วยกัน"
   "เก๋ไม่ว่าค่ะ  เก๋บอกว่าดีที่อยู่เป็นเพื่อนกัน" 

ผมนึกในใจ...มันดีไงวะ...แล้วผมจะไปหาเก๋ได้ไงเนี่ย....

    

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ผู้ชายขายน้ำ / แฟนกู / แปดปียี่สิบสี่คน

prsclub

น้องเก๋คงคิดในใจ ว่าดีแล้วที่แบมมาพักอยู่ด้วย คงช่วยผ่อนแรงน้องเก๋ไปได้อีกเยอะเลย 






xtazy



Channarong Saekow

ทำไมไม่ขอโทษเจนล่ะครับ ขอโทษอีกสักครั้งจะได้รู้ว่าเรายอมรับผิดจริงๆ

Eldy CR

ทำบุญไว้ไม่เสียหาย คงได้เป็นอานิสงส์ต่อไปภายหน้า


pp1659


peddo

น้องเก๋คนดีจัง เพื่อนลำบากก็ให้มาอยู่ด้ฝย มีผัวก็แบ่งกันรับศึก ช่วยซับน้ำพี่ก้องให้ด้วย เจนคงจะโผล่มาโป๊ะแตกอีก อิอิ

zimmy1982