สางแค้นภาค 2(8/โต้ตอบ)

[twintower]

ทั้งสางแค้นทั้งตะลุยรักสาวงาม ตอนต่อจากนี้ต้องทิ้งระยะยาวหน่อยนะครับ เพราะตัวคนเขียนเองมีอาการออฟฟิตซินโดรม(ปวดหลังด้านขวา) หมอให้พักและงดใช้คอมระยะหนึ่งครับ

twintower

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ภายในห้องประชุมขนาดเล็กในค่ายทหารแห่งหนึ่ง แคนยืนตรงหน้าห้อง ภายในห้องมีทหารและตำรวจจำนวน 14 นายนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหน้าแคน ด้านหลังของแคนเป็นจอฉายหนัง แคนมองไปรอบๆแล้วพูดขึ้นมา

"ขอบคุณทุกคนที่มากันในวันนี้ ผมบอกก่อนว่าพวกคุณคือบุคคลที่ถูกทางต้นสังกัดคัดเลือกให้มาร่วมงานกับผม บางคนเราอาจจะเคยเห็นหน้ากันมาแล้ว แต่ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องของงานที่เราต้องทำร่วมกัน ผมจะบอกว่างานนี้เป็นงานที่ลับสุดยอด เจ้าหน้าที่ระดับสูงจะรู้กันไม่กี่คนเท่านั้น ผลการทำงานจะไม่ปรากฏอยู่ในประวัติของพวกคุณไม่ว่างานนี้จะสำเร็จหรือล้มเหลว ถ้าเกิดมีการบาดเจ็บจนพิการหรือเสียชีวิต คนอื่นจะรู้เพียงว่าเกิดจากการฝึกและบางทีศพอาจจะหาไม่เจอตลอดไป ดังนั้นถ้าใครจะถอนตัวตอนนี้เลยก็ได้ และขอให้จำไว้ว่าคุณไม่เคยได้มาที่นี่"

ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับอะไร ทุกคนต่างนิ่งเงียบแคนจึงพูดต่อ

"เอาละไม่มีใครถอนตัว ต่อไปมีเอกสารที่ทุกคนต้องเซ็น มันคือใบลาออกจากราชการ"

แคนพูดจบแล้วหันไปหานายทหารอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ห่าง นายทหารคนนั้นหยิบแฟ้มเอกสารอยู่ในมือ ส่งให้เจ้าหน้าทั้ง 14 นายซึ่งทุกใบนั้นมีการพิมพ์ชื่อกับรายละเอียดไว้แล้วเหลือว่างแต่ตรงที่เซ็นชื่อเท่านั้น ทุกคนต่างอ่านแล้วเซ็นโดยไม่มีคำถาม ใบลาออกทั้ง14 ใบรวมของแคนเป็น 15ใบตอนนี้อยู่ในมือของแคนแล้ว หลังจากนี้ใบลาออกชุดนี้จะถูกส่งไปที่รองนายกฝ่ายความมั่นคงคือ พล.ต.อ.พิชญ์  ซึ่งจะนำออกมาใช้ต่อเมื่อเกิดปัญหาขึ้นเท่านั้น

"หลังจากนี้ถ้าเกิดอะไรขึ้นทางรัฐบาลจะได้ปฏิเสธว่าพวกเราลาออกจากราชการแล้ว มันก็เหมือนรุ่นพ่อรุ่นลุงเราที่ไปรบในประเทศลาวช่วงสงครามเวียดนาม เอาละครับผมรู้ว่าพวกคุณยังไม่มีใครรู้รายละเอียดงานนี้ใช่ไหมครับ"

ทุกคนต่างพยักหน้าแคนจึงพูดต่อ

"ที่มาในวันนี้เพราะทางเจ้านายคงถามว่ามีงานลับให้ทำ สนใจจะมาทำไหมแต่ไม่บอกรายละเอียด แต่ผมดูประวัติของพวกคุณจะมาแล้วหลายคนเคยทำงานลับมาก่อน งานนี้ก็เหมือนกันครับ เอาละผมไม่พูดให้มันยืดยาว ก่อนหน้านี้เราคงทราบกันดีเรื่องที่มีการสูญเสียของเจ้าหน้าที่ระหว่างการเข้าจับกุมยาเสพติด ทหารตำรวจตาย 13 คน  คนบริสุทธิ์ไม่เกี่ยวข้อง 6 คน ก่อนหน้านั้นก็ทำทีเป็นแย่งชิงผู้ต้องหา ตำรวจตาย 5 นาย ผมอยู่ในเหตุการณ์ด้วยมันเป็นการทำที่ท้าทายอำนาจรัฐมาก ข่าวที่ยืนยันได้ว่ามันเป็นขบวนการที่ใหญ่ มีฐานปฏิบัติการอยู่นอกประเทศ"

แคนพูดถึงตรงนี้ภาพของหมู่บ้านตะวันลับถูกฉายขึ้นบนจอทันที

"หมู่บ้านนี้มีชื่อว่าหมู่บ้านตะวันลับ ตั้งอยู่ในรอยต่อของพม่ากับลาวในสามเหลี่ยมทองคำ เราเชื่อว่ามันเป็นที่ตั้งและที่พักยาของขบวนการนี้"

แคนบรรยายรายละเอียดเกี่ยวกับหมู่บ้านนี้ประมาณ 10 นาทีก่อนจะพูดถึงเฮโรอีนยี่ห้อพระจันทร์ครึ่งดวง การขนที่มีการหลอกล่อเจ้าหน้าที่ เฮโรอีนมีทั้งแบบธรรมดาและแบบสูตรพิเศษ เส้นทางการลำเลียงและการแพร่ระบาดที่ไปถึงต่างประเทศรวมถึงสหรัฐเป็นที่เรียบร้อย

"ผมขอเข้าประเด็นในเรื่องนี้ ทาง DEA สหรัฐไม่อาจนิ่งเฉยกับไอ้เฮโรอีนสูตรพิเศษนี้ได้ จึงขอความร่วมมือมาทางเราโดยเสนองบประมาณมาให้เพื่อให้ทางเราเป็นคนกำจัดไอ้ขบวนการนี้ หรือจำกัดการแพร่ระบาดของมันให้อยู่ในวงแคบไม่ให้แพร่กระจายไปมากกว่านี้ เพราะอย่างที่ผมบอกไป มันแพร่กระจายไปเยอะมาก และตอนนี้มีโคเคนจากโคลัมเบียจำนวนมากได้มุ่งหน้ามาที่ไทย ทางDEA สหรัฐกับ ป.ป.ส.เราเข้าใจว่ามันเป็นการแลกเปลี่ยนกับเฮโรอีนสูตรพิเศษนี้ ยิ่งมันเป็นใช้ความรุนแรงกับเจ้าหน้าที่มากขึ้นและมีคนบริสุทธิ์ที่ไม่เกี่ยวข้องต้องมาตายไปด้วย งานนี้เราต้องตอบโต้พวกมันบ้างเราจะไม่ตั้งรับอีกต่อ งานของพวกเราคือการจัดการพวกขบวนขนยา พื้นที่ในการปฏิบัติการในตอนแรกจะเป็นแนวตะเข็บชายแดนตั้งแต่ภาคเหนือไล่มาตามทิศตะวันตกจนถึงกาญจนบุรีหลายคนในห้องนี้มีความชำนาญในพื้นที่แถบนี้อยู่แล้ว แต่จะมีการขยายพื้นที่อีกหรือไม่ ต้องดูตามสถานการณ์  งานของทีมเราจะเป็นการเข้าไปในพื้นที่ประเทศเพื่อนบ้านแต่ในรัศมีที่ไม่เข้าไปลึกมาก การปฏิบัติงานแต่ละครั้งจะไม่เกิน 2อาทิตย์เราจะไม่เข้าไปฝังตัวเป็นเวลานาน เพื่อป้องการถูกตรวจพบ ศูนย์บัญชาการของเราจะอยู่ที่กรมทหารแห่งนี้ หลังจากเราเข้าไปปฏิบัติงานแล้วเราจะกลับมารวมพลกันทีนี่ จนกว่าจะได้รับคำสั่งให้ไปปฏิบัติงานอีกครั้ง  งานหลักของเราคือซุ่มโจมตี และหาข่าว"

แคนพูดตรงนี้และเว้นไปชั่วครู่เพื่อจะได้ให้มีคนถาม

"ขอบเขตการทำงานละครับผู้การ"

เป็นคำถามจากทหารเรือที่มาจากหน่วยรีคอน

"ไม่มีครับ ผมบอกเลยว่างานนี้ตัดคำว่าเมตตา หรือมนุษยธรรมออกไปได้เลย เราจะไม่ความปราณีให้พวกนี้ คำสั่งที่ผมได้มาคือเราจะตอบโต้อย่างรุนแรงเพื่อให้พวกมันรู้ว่าเราไม่กลัวและถ้าเราไม่ทำแบบนี้ต่อไปอาจจะมีขบวนการอื่นๆเลียนแบบพวกมันทำให้เราปราบมันลำบาก ผมว่าคงมีหลายคนในที่นี้เคยทำแบบนี้ในปฏิบัติการลับที่เล่าให้ใครฟังไม่ได้ เราจะทำแบบนี้กับพวกมัน เราจะทำหน้าที่ทั้งตำรวจ อัยการ และศาลไปพร้อมกัน เราถึงใช้พื้นที่นอกประเทศหรือตามขอบชายแดน พวกเราถึงต้องลาออก เพราะถ้าเราถูกจับได้รัฐบาลจะปฏิเสธได้เต็มปากว่าเราไม่ใช้เจ้าหน้าที่ของรัฐบาล ทางDEA ของสหรัฐนอกเหนือที่จะเป็นคนที่ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้แล้ว ตลอดเวลาที่เราปฏิบัติงานจะมีโดรน คอยบินลาดตระเวนให้เราตลอด 24 ช.ม. ถึงเราไม่มีกำลังสนับสนุนแต่จะมีโดรนบินคอยระวังให้ จนเรากลับเข้าพื้นที่ประเทศไทย ส่วนเรื่องที่เราอาจจะปะทะกับพวกเดียวกันเรื่องนี้ไม่ต้องห่วง ทางระดับสูงจะคอยประสานงานให้ถึงตรงนี้ใครมีคำถามอะไรไหมครับ"

"เรื่องของหมู่บ้านตะวันลับกับโรงงานผลิตละครับ"

เป็นคำถามจากทหารอีกคน

"มีการประเมินแล้วครับ ถ้าเราไปทำลายหมู่บ้านซึ่งมันไม่ยาก แต่หลังจากนั้น หมู่บ้านอาจจะถูกสร้างใหม่ในป่าที่ลึกกว่านี้ครับ ทำให้เราตรวจสอบได้ยากขึ้น ส่วนโรงงาน เราคงรู้เรื่องการระเบิดของโรงงานพวกว้าแดงเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แต่ตอนนี้การผลิตทั้งเฮโรอีนหรือพวกยาบ้า ถูกนำมาผลิตในโรงงานขนาดเล็กกระจายไปทั่วพื้นที่สามเหลี่ยมทองคำ การเข้าไปทำลายนั้นมันยากมาก แต่ถ้ามีคำถามว่าทำไม DEA สหรัฐไม่ส่งคนมาเอง ทำไมต้องให้เราทำ เรื่องนี้ถ้าให้พวกฝรั่งไม่ว่าจะมาจากหน่วยไหนก็ตามทีถ้ามาเคลื่อนไหวตามแนวชายแดนบ่อยๆจะมีทำให้สงสัยและตรวจสอบได้ง่าย สู้ใช้คนในพื้นที่ที่เวลาเดินทางไปไหนมาไหนจะไม่ใครสงสัยครับ ส่วนเรื่องการเคลื่อนไหวของขบวนการนี้ ทางสายข่าวที่ทางเราวางไว้จะคอยรายงานให้ครับว่าจะมีการขนยาเสพติดเมื่อไหร่ นอกเหนือจากที่พวกเราหาข่าวได้เอง เราจะไม่สนว่ามันจะขนสูตรพิเศษหรือสูตรธรรมดา หน้าที่ของคือทำลายให้หมดครับ  เราจะเริ่มกันวันพรุ่งนี้ครับ ใช้เวลาการฝึกประมาณ 2 อาทิตย์ เรื่องการใช้อาวุธผมไม่ห่วงเท่าไหร่เพราะทุกคนคงชำนาญกันดีแล้ว แต่เราจะเน้นการฝึกการทำงานร่วมกันเป็นทีม การให้สัญญาณการสื่อสารกันในทีม พวกอาวุธกับอุปกรณ์นั้นเป็นของใหม่ทั้งหมดครับ ทางนั้นส่งมาให้เรียบร้อยแล้ว พวกคุณจะได้เห็นกันวันพรุ่งนี้  ระยะเวลาของปฏิบัติการนี้คือ 6เดือน เงินเบี้ยเลี้ยงจะโอนเข้าบัญชีธนาคารของพวกคุณทุกสิ้นเดือน "

"แล้วการปฏิบัติงานในประเทศละครับผู้การ"

"เราต้องพยายามสกัดไม่ให้ข้ามแดนมาครับ  ถ้าข้ามแดนมาแล้วก็ต้องปล่อยให้ทางนี้จัดการ แต่มันก็เสี่ยงพอสมควร เราถึงต้องฆ่าพวกมันให้หมดก่อนจะข้ามแดน กฎหมายไทยจะทำอะไรพวกเราไม่ได้ครับ  ผมตัดสินใจรับงานนี้เพราะรู้ว่าถ้าเราทำอะไรตามกฎหมายแล้วเราจะทำงานลำบากครับ ป.ป.ส.ก้าวไม่ทันพวกมันครับ มันก้าวหน้ากว่าเรามาก ทางที่ดีที่สุดคือทำอะไรโดยไม่ต้องคำนึงถึงเรื่องมนุษยธรรมกับพวกมัน มันจะได้ไม่กล้าเมื่อเจอเราตอบโต้แบบนี้  เราจะบีบให้มันฝ่อ ทางสหรัฐเองก็สืบหาเรื่องเงินทุนของพวกมันด้วยครับ ถ้าตัดท่อน้ำเลี้ยงตรงนี้พวกมันลำบากแน่นอนครับ"

"การข่าวแน่นอนแล้วหรือครับว่าเป็นพวกนายทุนต่างชาติ"

"เรายังไม่มีข้อมูลตรงนี้ครับ แต่ผมสังหรณ์ใจว่าเป็นพวกในภูมิภาคนี้ จะบอกว่าเป็นคนไทยก็ยังไม่มีข้อมูลที่แน่ชัด เอาเป็นสมมุติฐานไว้ก่อนว่าเป็นคนในแถบภูมิภาคนี้ครับ"

มีการซักถามข้อมูลกันอีกครู่หนึ่งก่อนที่แคนจะปิดท้าย

"ถ้าหมดข้อสงสัย พรุ่งนี้เรามาพบกันตอน 9 โมงตรงครับ พรุ่งนี้เราจะช่วยกันตรวจอุปกรณ์ต่างๆที่ทางสหรัฐส่งมาให้ก่อนครับ"

แคนสรุปส่งท้าย ภาระครั้งนี้มันหนักมากตั้งแต่ได้รับการติดต่อเรื่องแผนการณ์จากทาง DEA สหรัฐ และพอนำเสนอทางไทยนั้นเห็นชอบด้วยในปฏิบัติการลับครั้งนี้ DEA สหรัฐทุ่มเงินจำนวนมากเพื่อปราบปรามขบวนการค้ายาเสพติดขบวนการนี้ และทางไทยเองก็เจอกับการสูญเสียของเจ้าหน้าที่ ถ้าไม่ปฏิบัติงานนอกรูปแบบมันจะทำให้การปราบปรามนั้นยากลำบากมาก ทางรองนายกพลตำรวจเอกพิชญ์กับทาง รมว.กลาโหมจึงตัดสินใจให้มีการปฏิบัติการอย่างนี้ โดยใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบในการตอบโต้ จึงต้องใช้การปฏิบัติงานตามแนวชายแดน ซึ่งทางระดับสูงนั้นต้องประสานข้อมูลกันอย่างดี เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะกันเอง ทีมนี้จะไม่ฝังตัวอยู่ในพื้นที่เป็นเวลานาน เพราะจะมีปัญหาเรื่องการส่งกำลังบำรุง จะอยู่ในพื้นที่ไม่เกิน 2 อาทิตย์ และถอนกำลังกลับที่ตั้ง อีกทั้งต้องระวังเรื่องการข่าวที่รั่วไหล เพราะมีการประเมินแล้วว่าอีกฝ่ายนั้นมีการข่าวที่ดีพอสมควร ทำให้รู้ความเคลื่อนไหวทางเจ้าหน้าที่พอสมควร นับเป็นงานที่หนักอย่างมากสำหรับ เพราะระยะเวลา 6เดือนนี้ ต้องทำลายขบวนการนี้ให้ได้มากที่สุด ยิ่งกำจัดหัวของขบวนการนี้ได้ยิ่งดี นี่เป็นข้อความของโจเซฟที่บอกแคนหลังจากที่แคนตกลงรับทำปฏิบัติการนี้

ทางสหรัฐเองก็ทุ่มเทกับการสืบสวนเรื่องนี้อย่างหนัก เพื่อต้องการหาที่มาของเงินทุนและหัวหน้าของขบวนการนี้ ส่วนแคนในงานนี้ จากตอนแรกภาระหน้าที่จะเป็นการบัญชาการมากกว่าลงมือไปปฏิบัติการเอง แต่เมื่อมีการประชุมหารือกันนานพอสมควร แคนต้องลงไปปฏิบัติงานด้วยเพื่อจะได้ตัดสินใจหน้างานได้ถูก อีกทั้งข้อมูลเรื่องการลงมืออย่างเด็ดขาดกับฝ่ายตรงข้ามที่ทางหน่วยซีลเป็นคนทำรายงานลับสุดยอดไปทางต้นสังกัดนั้น ถูกทาง DEA สหรัฐนำมาพิจารณาด้วยและเห็นพ้องว่าต้องใช้คนแบบนี้ในการนำทีม  จนวันรุ่งขึ้นในคลังเก็บอาวุธ บรรดาปืนและอุปกรณ์ที่ทันสมัยถูกนำมาตรวจสอบอีกครั้งก่อนจะกำหนดว่าใครจะได้ปืนแบบไหนประจำกาย ซึ่งแคนมีข้อมูลอยู่แล้ว ในทีมนี้นอกจากแคน แล้วแบ่งเป็นทหารบกที่มาจากหน่วยรบพิเศษป่าหวาย ส่วนทหารเรือมาจากหน่วยรีคอนและหน่วยซีลมี ต.ช.ด. 2 คน จาก 14 คนมีอยู่ 3 คนที่เป็นพลแม่นปืน 2 คนนั้นผ่านการฝึกจากแคนมาแล้ว และมีหลายคนที่เคยร่วมงานกับแคนในหน่วยต่อต้านการก่อการร้ายสากลกับหน่วยปฏิบัติการพิเศษของศูนย์รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ  ระหว่างที่ตรวจดูอุปกรณ์นั้นมีทหารคนหนึ่งถามมาที่แคน

"ขออนุญาตครับผู้การ"

"ว่ายังไงครับ"

"หลังจากจบภารกิจนี้แล้วพวกอุปกรณ์พวกนี้ละครับ"

"ทางนั้นตัดจำหน่ายไปแล้ว ถึงตอนนั้นเราคืนแค่ปืนส่วนที่เหลือก็เก็บไว้เป็นระลึกแล้วกันครับ ถ้ามีใครมาทวงบอกผม"

ประโยคนี้ของแคนทำเอาทีมงานต่างเฮกันอย่างดีใจ เพราะอุปกรณ์ทั้งที่ติดกับปืนและอุปกรณ์อื่นๆที่ได้นั้นเป็นของดีและราคาสูงทั้งนั้น หลายคนในที่นี้ต่างอยากได้ของดีๆมาใช้เพราะของที่ได้จากหลวงนั้นคุณภาพดีเทียบเท่าพวกนี้ไม่ได้  ต้องใช้เงินส่วนตัวซื้อมาใช้เองซึ่งถ้าเป็นของดีราคาก็แพงบางอย่างมันเกินกำลัง เมื่อได้อุปกรณ์ดีๆมาแบบนี้แถมจะตกเป็นของทุกคนหลังจากจบงานทำให้ทุกคนดีใจมาก และแคนนั้นก็รู้ว่าอุปกรณ์พวกนี้ส่วนใหญ่จะเป็นแบบเดียวกับที่ซีลทีม 6 ใช้ ยกเว้นกล้องมองกลางคืนที่ได้แบบ 2กล้องมาใช้ ไม่ใช่แบบ4 กล้องที่แคนได้มา พอมาถึงราวที่วางอาวุธปืน ที่มีทั้งปืนพก FN 57 MK 2  ปืนกลแบบ FN SCAR  ปืนซุ่มยิงแบบ M 24  และแบบ M110 โดยแบบแรกนั้นแคนเป็นคนเจาะจงเอง รวมถึงปืนกลเบาแบบ HK MG4 แต่ที่ทำให้ทุกคนตื่นตาตื่นใจคือปืนกลแบบ SIG MPX

"โห ผู้การทางนั้นส่ง MPX มาให้เราเลยหรือ"

พันจ่าโทสมคิดที่มาจากหน่วยซีล และเป็นพลซุ่มยิงที่แคนเคยฝึกให้ถาม

"ใช่แล้ว ของพวกนี้มาถึงเมื่อ 2 วันก่อน ผมอยากให้พวกเราทุกคนช่วยกันเช็คปืนและอุปกรณ์ประจำตัวกันให้ละเอียด และผมจะกำหนดอีกทีว่าใครจะใช้ปืนอะไรบ้างแต่ปืนพกเหมือนกันทุกคน"

ทุกคนรวมถึงแคนต่างช่วยกันตรวจสอบอุปกรณ์และอาวุธที่ได้มาก่อนจะกลับเข้าไปที่ห้องประชุมอีกครั้ง

"เราจะแบ่งออกเป็น 2 ทีม คือทีม A  และทีม B ทีมละ 7คน   ส่วนใครอยู่ทีมไหนบ้าง  ให้ดูรายชื่อที่ผมติดบนกระดานไวท์บอร์ดนี้ครับ ทีม A ผมให้หมวดสิทธิชัยเป็นหัวหน้าทีม  ทีม B คือ ดาบวีระ ผมพิจารณาจากอาวุโสและประสบการณ์การทำงานครับ  ด้านหลังรายชื่อคือรหัสประจำตัว ต่อจากนี้ผมขอให้ทุกคนลืมเรื่องยศไปก่อนครับ รหัสประจำตัวที่ใช้คือพิราบไล่ตามตัวเลข โดรนที่คอยบินดูแลเราใช้ชื่อเรียกนางนวล เอาละหลังจากทานข้าวแล้วช่วงบ่ายผมจะให้ทุกคนฝึกทำความคุ้นเคยกับปืนที่ได้รับมาก่อนตามตารางการฝึกที่ทุกคนได้รับแล้ว"

หลังจากนั้นการฝึกได้เริ่มขึ้นอย่างเข้มข้นซึ่งทุกอย่างผ่านไปด้วยภายใต้การกำกับดูแลของแคน  ทุกคนต่างเรียนรู้ความสัมพันธ์ในทีมกันอย่างดีเพราะมีประสบการณ์กันมาแล้ว จนครบกำหนด 2 อาทิตย์ในการฝึก แคนนั้นพอใจในทีมงานอย่างมากและแจ้งไปยังท่านรองนายกว่า ทีมพร้อมที่จะปฏิบัติการแล้ว

ฝ่ายนุ่มนิ่มการไปพบพวกคาเทลในเม็กซิโกนั้นไม่มีปัญหา เธอได้รับคำสั่งซื้อเพิ่มรวมถึงการแลกเปลี่ยนเป็นโคเคนจำนวนหนึ่ง จนเธอกลับมาเมืองไทยเธอให้เครื่องลงที่เชียงรายก่อนและให้ไปส่งมุกดาที่กรุงเทพ นุ่มนิ่มตรงไปบ้านของเธอในเชียงรายทันที เธอเรียกวิฑูรย์ที่พึ่งกลับจากหมู่บ้านตะวันลับมาพบเธอในช่วงค่ำวันนั้น ทั้งคู่นั่งคุยกันภายในห้องรับแขก

"ที่หมู่บ้านเป็นยังบ้าง"

เธอถามทันทีหลังจากอีกฝ่ายนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามเธอ

"ปกติครับ ตอนนี้มีเฮโรอีนมาพักรอขนอยู่ 50 กิโล ครั้งนี้เราจะขนทีเดียวแต่จะขนไกลหน่อยครับ  เราจะขนทางทะเลไปขึ้นที่ภูเก็ตครับ ส่วนล็อตต่อไปอี100 กิโลคิดว่าได้ตามกำหนดครับ"

"เพราะอะไรล็อตนี้ถึงไม่ขนผ่านทางระนองละดูจะใกล้กว่านะบางจุดแค่ข้ามแม่น้ำก็เข้าไทยได้"

อีกฝ่ายถอนหายใจเบาๆก่อนจะตอบ

"เราพยายามติดต่อแล้วครับ แต่ทางฝั่งไทยไม่มีใครกล้าช่วยครับ เพราะเส้นทางชายแดนแถวนั้นตอนนี้ทหารกับตำรวจคุมเข้มมาก ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันพึ่งจับรถที่ของเถื่อนได้ครับ ทางคุณประพาสเลยตัดสินใจประสานกับทางพวกทหารพม่าที่แกรู้จักให้ช่วยดูทางเคลียร์ทางให้ก่อนจะขนขึ้นเรือไปขึ้นที่ภูเก็ตครับ"

"เส้นทางเดิมที่เราเคยขนทางดาบณรงค์ช่วยไม่ได้หรือไง เพราะครั้งนี้เราขนปริมาณมาก"

"ลำบากครับคุณนิ่มคงยังไม่รู้เรื่องเพราะพึ่งมาถึง ดาบณรงค์ตอนนี้โดนย้ายไปทำงานธุรการแล้วครับ"

"อ้าวเพราะอะไรละ"

"เอ่อเท่าที่รู้ แกโทรมาบอกคุณประพาส ว่าตอนนี้ทางแถบนั้นมีพวก ป.ป.ส.ไปด้อมๆมองๆและแกดีเจอเข้าให้ เลยมีเรื่องกัน แกกะหากินแบบที่ทำเคยทำมานะครับแต่ครั้งนี้พลาดไปเจอของแข็งเข้าให้ ดาบไปเจอกับเป้าหมายหลักของเราเข้าให้ครับ แกเลยน่วมพอสมควรครับ"

นุ่มนิ่มรู้ทันทีว่าเป้าหมายหลักที่วิฑูรย์พูดคือใคร

"หมายถึงเจอคนที่ชื่อแคน"

"ใช่ครับ แต่รายละเอียดผมรู้ไม่มากครับ ตอนนี้แกก็เลยไม่กล้าขยับตัวอะไรมากเพราะกลัวโดนผู้ใหญ่เพ่งเล็งครับ"

"งั้นเดี๋ยวก่อนนะ"

นุ่มนิ่มรีบโทรหาประพาสทันที  เพราะชื่อของแคนนั้นมันกระตุ้นความรู้สึกของเธอมาก จนเธอรู้เรื่องแล้วบอกกับประพาสปิดท้ายก่อนจะวางสาย

"จริงๆเรื่องนี้คุณประพาสควรจะรีบบอกนิ่มทันทีนะคะไม่ควรรอให้นิ่มกลับมาก่อนมันสำคัญมากคะ"

พอเธอวางสาย นุ่มนิ่มบ่นออกมา

"ทำแบบนี้โง่จริงๆ เคยเตือนแล้วอย่าหากินแบบนี้มันจะกระทบกับงานของเรา แล้วเป็นยังไงละ"

ปากเธอพูดแบบนั้นแต่ในใจกับคิดอีกอย่างในส่วนลึกของเธอรู้สึกสะใจมากกับเรื่องที่ดาบณรงค์เจอ  ความจริงตอนนี้เธอแทบไม่ต้องพึ่งดาบคนนี้แล้วเพราะรู้หนทางในการติดต่อแต่ยังไงก็ยังต้องใช้งานอยู่เพราะไม่อย่างนั้นเธออาจจะถูกดาบจอมแสบคนนี้หักหลังขึ้นมาก็ได้ แต่พอมีชื่อแคนมาเกี่ยวข้องทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาทันที

"ถ้าอย่างนั้นล็อตนี้เราก็คงทำแบบนี้ไปก่อนละกัน และมาดูอีกล็อตที่เราจะส่งให้ทางนั้นว่าเราจะขนด้วยวิธีไหน"

"ครับคุณนิ่ม"

"เรื่องอาวุธล็อตใหม่ไปถึงไหนแล้วละ"

"ทางว้าส่งมาให้แล้วครับ และทางจ่าพันคำเองก็เอามาจากลาวด้วยครับ ผมเห็นว่ามีระเบิดมือเพิ่มเข้ามาด้วย แต่ค่อนข้างเก่าครับ"

วิฑูรย์พูดถึงอดีตทหารหน่วยรบพิเศษของลาวคนหนึ่งที่ประพาสดึงมาให้ช่วยฝึกการใช้อาวุธ

"ถ้าอย่างนั้นก็บอกให้จ่าจำรัสช่วยเร่งการฝึกด้วยละกัน เพราะเรายังมีงานอีกเยอะ"

"ครับ"

อีกฝ่ายรับคำสั่ง นุ่มนิ่มจึงถามต่อ

"เรื่องของคนในหมู่บ้านละวิฑูรย์ดูแล้วเป็นยังไงบ้างกับข่าวพวกที่ตายไปนะ"

"ยังดูปกติกันครับ ไม่มีใครดูตกใจหรือกลัวครับ คุณประพาสก็ขึ้นมาดูอยู่ด้วย ยิ่งได้อาวุธใหม่มามันทำให้พวกนั้นอยากลงสนามเร็วๆครับครับ  และที่สำคัญคือยาแองเจิลที่คุณอุกฤษส่งมาให้กินก่อนทำงานดูมันจะช่วยได้เยอะครับ"

นุ่มนิ่มพยักหน้าอย่างพอใจ  เพราะงานนั้นคืบหน้าไปด้วยดี ถึงจะลงทุนไปมากแต่ผลตอบแทนที่ได้มามันช่างคุ้มค่ายิ่งนัก พรุ่งนี้ลิซ่าจะขึ้นมาหาพร้อมนำเอารายละเอียดของบัญชีค่าใช้จ่ายมาให้เธอดู เธอใช้ความคิดอยู่ชั่วขณะแล้วเห็นลูกน้องเผลอมองที่เรียวขาของเธอ  เพราะเธอนุ่งกางเกงขาสั้นที่โชว์เรียวขา นุ่มนิ่มแอบยิ้มเพราะเห็นสายตาที่หื่นกระหายของลูกน้องที่มองมา  ตอนนี้เธอเองมีความต้องการเหมือนกัน ตลอดเวลาที่ไปสหรัฐกับเม็กซิโกถึงเธอกับมุกดาจะไม่เว้นการบรรเลงดนตรีไทยกันทุกคืน แต่ตอนนี้เธออยากได้ผู้ชายแท้ๆมาปรนเปรอเธอเหมือนกัน นุ่มนิ่มจึงลุกขึ้นยืนพร้อมบอกไปลูกน้องคนโปรด

"เรื่องงานหมดแล้ว เราขึ้นไปหาความสุขกันดีกว่า นิ่มไม่เจอผู้ชายมาหลายวันแล้ว"

อีกฝ่ายไม่ตอบแต่พยักหน้าเพราะอยู่ในป่ามาหลายวันก็อยากได้ผู้หญิงมาระบายอยู่เหมือนกัน วิฑูรย์เดินตามเจ้านายสาวขึ้นไปบนห้องนอน  ภายในห้องนอนของนุ่มนิ่มพอเข้าไปในห้องเธอจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมดแล้วเดินไปที่เตียงเช่นเดียวกับวิฑูรย์ที่จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองตามเจ้านาย นุ่มนิ่มผลักวิฑูรย์ให้นอนลงไปบนเตียงและเธอลงไปนอนทาบบนตัวของฝ่ายชายทันที ปากเธอประกบกับปากวิฑูรย์ต่างฝ่ายแลกลิ้นกันอย่างเร่าร้อน พอเธอดึงหน้าออก นุ่มนิ่มเลื่อนตัวขึ้นไปที่หัวเตียงเอานมไปจ่อที่ปากของฝ่ายชาย หัวนมสีน้ำตาลเข้มถูกวิฑูรย์ดูดสลับไปมา ก่อนที่หญิงสาวจะเลื่อนหน้าลงไปหาควยที่เริ่มจะแข็งตัวของวิฑูรย์ เธอใช้ลิ้นเลียไปทั่วแล้วถึงเอาปากครอบ ด้วยปากที่ชำนาญในเกมกามของเธอไม่นานควยของฝ่ายชายนั้นแข็งตัวอย่างเต็มที่

เธอถึงลุกขึ้นแล้วเลื่อนตัวขึ้นมา ใช้มือจับควยจ่อที่ปากรูหีแล้วหย่อนตัวทับลงไปอย่างช้า ส่วนวิฑูรย์เอามือทั้งสองข้างมาขยำที่นมของเจ้านายสาวพร้อมเด้งรับเป็นจังหวะ  นุ่มนิ่มขย่มอยู่บนตัวของวิฑูรย์อย่างชำนาญ เสียงคราง เสียงเนื้อกระทบกันและเสียงขย่มของที่นอนที่เป็นไปตามจังหวะของทั้งคู่นั้นดังประสานกันไม่หยุด ข้อดีของวิฑูรย์ที่ทำให้นุ่มนิ่มหลงไหลคืออึดและทน สามารถเย็ดได้ต่อเนื่องเป็นผู้ชายที่สนองตัณหาสาวร่านสวาทแบบเธอได้อย่างดี จนเธอนั้นไปถึงจุดหมาย นุ่มนิ่มร้องครางออกมาสุดเสียงพร้อมอาการเกร็งตัว แต่ควยของวิฑูรย์ยังแข็งตัวอยู่ หญิงสาวยกตัวออกมา แล้วเลื่อนตัวไปด้านล่าง เอาปากอมไปที่ควยที่ชโลมน้ำเงี่ยนจากเธอ นุ่มนิ่มใช้ปากทำรักให้ลูกน้องหนุ่มอยู่ครู่ใหญ่จนเธอต้องยอมเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เพราะเมื่อยปาก เธอจึงเลื่อนตัวไปนอนคว่ำข้างๆวิฑูรย์พร้อมสั่ง

"ทำต่อให้เสร็จเถอะ วิฑูรย์จะเอาตรงไหนก็ตามใจนิ่มเมื่อยปากแล้ว"

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[egowin]

เตรียมบู๊กันแล้ว !!!
ขอให้หายเร็วๆ ครับท่าน twintower

[plot0440]

นึกว่า mission impossible นะเนี่ย

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

[นัทโตะ]

แคนขนของแข็งมาสู้บ้างแล้ว เรื่องนี้ฉากแอคชั่นไม่แพ้ฉากเสียวเลยจริงๆ

[bbkja555]

นุ่มนิ่มต้องเจอแคนคนเถื่อน

[Nobita Nobituta]

มันแน่คราวนี่ได้สู้กันสนุกแน่ ตำรวจข่าวไวมาก

[1819]

เมื่อนางเสือสาว อย่างนิ่มดูท่าจะ ชอบใจ สิงแคน ขึ้นเรื่อย ๆ คงมีรักในรอยแค้นแน่ แต่ ระหว่างรัก เรื่องรบก็ไม้แพ้กันเลย    เตรียมรบกันสนั่นแน่ ต่างฝ่ายต่างรอเวลา ปะทะ     ทั้งเรื่อง รบในสนามกับบนเตียง

[Slave]

นึกว่าเลิฟซีนจะเป็นนิ่มกะแคน​อิๆๆขอบคุณ​ครับ​

[ชายชรา]

ต่างฝ่ายต่างเตรียมพร้อมทั้งคู่ดูแล้วเกมส์นี้น่าจะสนุกครับ

[biggiggog]

งานนี้ได้เวลาตอบโต้บ้างแล้ว
หลังจากตั้งรับอยู่นาน
ขอบคุณครับ

[First10]

เลือดละเลงหมู่บ้านแน่ แคนจะลุยแล้ว ส่วนนุ่มนิ่มตอนนี้ก็น้ำละเลงเตียงไปก่อน

[songphon]

แคนจะตอบโต้แล้วสงครามครั้งนี้น่าจะเดือด 

[darkshadow0504]

ลุยกันเละแน่งานนี้

[ชาเลิศ สถิตบุญเลิศ]

ไกล้ถึงจุดเดือด ทั้งรบในสนาม ทั้งรบบนเตียง

[ชาเลิศ สถิตบุญเลิศ]

ไกล้ถึงจุดเดือด ทั้งรบในสนาม ทั้งรบบนเตียง