งานจ้าง : มิกกี้เพื่อนรักต่างโลก Part 7 ทรยศ [เนื้อหารุนแรง]

[KwangLover]

งานแต่งเรื่องนี้มีความดาร์ค ไร้มนุษยธรรม ท่านใดที่ไม่ชอบแนวนี้ผ่านได้เลยนะคะ

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ตอนนี้มีฉากทรมานที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่สมควรถูกนำไปใช้จริงแต่ประการใด เพราะมีความอันตรายสูง

จริงๆอยากติดเหรียญ แต่ตอนที่แล้วติดไปแล้ว ตอนนี้เลยเซอวิสให้ผู้อ่านค่ะ

ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้ว ว่าตอนก่อนหน้าหรือตอนนี้ รุนแรงกว่ากัน 555+

-----------------------------------

สำหรับท่านใดที่ยังไม่ได้อ่าน Part ก่อนหน้า

Part 1
https://xonly8.com/index.php?topic=250628.0

Part 2
https://xonly8.com/index.php?topic=252704.msg2345909#msg2345909

Part 3
https://xonly8.com/index.php?topic=253239.0

Part 4
https://xonly8.com/index.php?topic=253980.0

Part 5
https://xonly8.com/index.php?topic=254485.0

Part 6
https://xonly8.com/index.php?topic=255180.0

-----------------------------------

ผมกลับขึ้นมาชั้นบนโดยทิ้งเสียงกรีดร้องไว้เบื้องหลัง อึดๆ อย่างมันคงไม่น้ำแตกตายหรอกมั้ง

ฮ่าๆๆ

มิกกี้หลับลึกไปแล้ว พลังงานเติมไปเยอะ แต่ยังต้องพักผ่อนอยู่ดี

ผมจึงไปอาบน้ำชำระคราบต่างๆ หลังจากเช็ดตัวจนแห้ง ก็ขึ้นไปนอนกกมิ้ลค์

ผมดึงกายเข้ามากอด ดึงหน้าเธอเข้ามาหอมแก้ม

แล้วยกผ้าห่มคลุมพวกเราเพื่อเพิ่มความอบอุ่น

แล้วเริ่มลวนลามบีบนมเธอเล่น ซนหน่อยก็เขี่ยหัวนมจนมันแข็งชูชัน ใบหน้าเหมือนคนกำลังฝันร้ายนิดๆ ของเธอ ทำผมอยากแกล้งเธอเข้าไปอีก

ผมเลยเลื้อยมือลงไปเล่นกับป่าผืนน้อย ขยำๆ แล้วรูดเส้นขนไปมาตามนิ้วทั้งห้าอย่างเบามือ

จนกระทั่งขาเธอหนีบแนบชิดติดกัน ผมจึงเปลี่ยนไปเขี่ยติ่งเสียว

เธอเม้มปากแน่น สีหน้าดูสับสนน่ารักมาก ผมจึงจูบและสอดลิ้นเข้าไป

เพียงไม่นานปากล่างของเธอก็เริ่มแฉะอีกครั้ง มันพาน้ำหวานผสมกับลูกๆ ของผมไหลออกมาด้วย

ผมถอนริมฝีปากออกมาขบใบหู ก่อนกระซิบอย่างแผ่วเบาว่า

"เดี๋ยวช่วยควักน้ำออกมาให้นะจ้ะ"

ผมจูบเธออีกครั้งพร้อมทำตามสิ่งที่ผมพูด ยัดนิ้วกลางเข้าไปควักน้ำของผมออกมาอย่างช้าๆ ค่อยๆ

ให้เธอลิ้มรสความเสียวแม้แต่ในความฝัน

เอาให้จดจำไปตลอดว่าคนที่ได้ครอบครองเธอทั้งกายและใจอย่างสมบูรณ์ คือ นัท ผู้นี้

ร่างแยกของมิกกี้ในตัวเธอ ทำให้เธอฝันเห็นผมทุกคืน

ผมถูจุด G อย่างแผ่วเบา พลางดูปฏิกิริยาบนใบหน้าที่ค่อยๆ แดงๆ ขึ้น หายใจถี่และส่งเสียงครางออกมาจากในลำคอ

เหมือนอารมณ์ผมถูกปลุกจนได้ที่ จึงเปลี่ยนจากถูเบาๆ เป็นขยี้อย่างรุนแรง

เอวเธอเด้งรับตามจังหวะลงนิ้ว ภายในถ้ำเริ่มร้อนชื้น ผนังบีบตัวรัดนิ้วผมอย่างรุนแรง

ปลายนิ้วสัมผัสได้ถึงมวลน้ำร้อนแรงดันสูง ทั่วร่างของเธอสั่นระริก ริมฝีปากเม้มแน่นราวกับอดทนอะไรสักอย่าง

ผมกระซิบพูดกับเธอในฝันอีกครั้ง

"อยากเสร็จไหม"

และเธอก็ละเมอตอบออกมา

"ค่ะ นายท่าน" ผมถอนนิ้วออกมาในทันที

พรู่ดดดดดด!

หอยเธออ้ากว้าง ปล่อยมวลน้ำแห่งกามารมณ์ไหลทะลักออกมาไม่หยุด จนที่นอนเปียกชุ่มไปหมด

ผมยกนิ้วกลางที่พึ่งชุ่มน้ำหอยสดใหม่ขึ้นมาดม

อืม กลิ่นดี

แล้วสอดเข้าไปในปากมิ้ลค์ เช็ดกับลิ้นที่ต้องใช้เลียดุ้นผมไปตลอดชีวิตต่อจากนี้

ผมหอมแก้มเธออีกครั้ง แล้วยืดแขนขาไปโอบร่างเปลือยของเธอไว้ ก่อนปล่อยให้ร่างกายที่เหนื่อยล้าของผมเข้าสู่ห้วงนิทรา

*****

ผมตื่นขึ้นมาเพราะความรู้สึกเสียวที่หว่างขา ใช้เวลาสักพักตาถึงจะปรับเข้ากับแสงอาทิตย์

มองออกไปนอกหน้าต่าง คงบ่ายแล้วมั้ง

ผมหันกลับมามองผ้าห่มที่นูนขึ้น

อุ๊ เสียวมาก โดนลงลิ้นหนักๆ ที่รูปล่อยน้ำ

ผมกระชากผ้าห่มทิ้งและเห็นมิ้ลค์ใส่ชุดซีทรูบางๆ สุดเซ๊กซี่กำลังดูดดุ้นผมอย่างตั้งใจ

ยิ่งผมมองเธอก็ยิ่งดูดและลงลิ้นหนักขึ้น เสียงดุ้นกระแทกปากดังจนอารมณ์พุ่ง

ดุ้นของผมพองขยายเต็มช่องปาก น้ำลายไหลลงตามท่อนเอ็นเป็นทางยาว

ผมกดหัวเธอลงไปจนสุด หัวดุ้นผมแช่อยู่ปากทางเข้าลำคอ

มิ้ลค์ไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย แม้จะเริ่มหายใจไม่ออก

ผมพอใจมากจึงแตก ปลดปล่อยน้ำเชื้อสดใหม่ให้เธอกินเป็นอาหารว่างยามบ่าย

เธอกลืนอย่างไม่รังเกียจ ผมปล่อยมือออกจากหัวและมิ้ลค์ก็รู้ตัวว่าต้องทำอะไร

เธอดูดเลียทำความสะอาดจนเกลี้ยง เก็บหมดแม้แต่น้ำเชื้อที่ค้างอยู่ในท่อส่ง

ผมลูบแก้มเธอ

"ทำไมวันนี้ทำตัวน่ารักจัง" ทั้งที่ก็ไม่ได้สั่งอะไรไว้

เธอรีบคลานขึ้นมาคร่อมผม ส่งสายตาเหมือนลูกแมว

"ขอร้อง อย่าให้เราโดนแบบน้ำพั้นเลยนะคะนายท่าน"

อ๋อ มิน่าถึงทำตัวว่านอนสอนง่าย ผมจึงลูบหัวเธอ

"ทำแบบนี้ต่อไปนะ ผมชอบ"

"ค่ะ จะทำให้ทุกวันเลย"

"เด็กดี เชื่องแบบนี้แหละผมชอบ แล้วก็ไม่ต้องห่วงผมไม่ทำกับเธอแบบที่น้ำพั้นโดนแน่ แต่เธอต้องมีส่วนร่วมในการลงโทษน้ำพั้นด้วยนะ"

"...ค่ะ" เธอลังเลอยู่นิดหน่อย แต่ถ้าคิดถึงสภาพที่อีน้ำพั้นโดน ก็เหลือแค่คำตอบเดียวคือ เชื่อฟัง

ผมกอดเธอ ก่อนลุกไปเตรียมอาหารให้น้ำพั้นกันสองคนกับมิ้ลค์

เสร็จแล้วก็ส่งชามให้มิ้ลค์ลงไปป้อนมันและไม่ลืมบอกวิธีปลุก

ส่วนผมออกไปซื้อของที่ใช้ลงโทษมันเพิ่ม งานนี้สนุกแน่ ฮ่าๆๆ

*****

มุมมองของมิ้ลค์

ชั้นถือชามข้าวหมาอย่างระวังระหว่างเดินลงไปชั้นใต้ดิน

ชั้นทำใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนเปิดประตูอีกครั้งอย่างช้าๆ

สภาพน้ำพั้นที่หมดสภาพความสวย ทำชั้นกลัวจนต้องไปเอาใจนัทเมื่อตอนเช้า

ไม่อยากเจอแบบนี้ ไม่อยากโดนลงโทษแบบนี้

ชั้นเปิดไฟจนสว่าง แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ ยิ่งเห็นสภาพหน้าที่ซีดจนขาวเพราะเสียน้ำเยอะเกินไป

ดวงตาเหม่อลอยไม่ตอบสนองแม้ชั้นจะเดินเข้าไปใกล้

บอลคาดปากแตกละเอียดจากแรงกัดเพราะทนทรมานจากม้าไม้ไม่ไหว ตอนนี้จึงลิ้นห้อยน้ำลายยืดเหมือนกับคนสติไม่ดี

หมดสภาพสาวแกร่ง เก่ง สวยคม ที่ใครๆ ก็ต่างหมายปอง แม้แต่เพศเดียวกัน

ถึงไข่สั่นจะถ่านหมดแต่นัทยังคงปล่อยคาไว้ทั้งสามอัน

ชั้นวางชามข้าวหมา แล้วไปหยิบเก้าอี้มาใกล้ๆ เพื่อให้ป้อนข้าวถึง

"ขอโทษนะน้ำพั้น นัทสั่งให้ปลุกแบบนี้น่ะ" เพราะกล้องวิดีโอยังทำงานอยู่ ชั้นจึงต้องทำตามที่นัทบอก

ชั้นที่อยู่บนเก้าอี้ ยกเท้าขวาขึ้นไปบนหัวม้า แล้วเหยียบลงไป

"อ๊าาาาาาาา! หยุดดดด! พอแล้ววววว!"

น้ำพั้นแหกปากร้องลั่น ตาลอยขึ้นฟ้า ร่างกายดิ้นเร่าๆ ยิ่งกว่าเจ้าเข้าทรง

"พรอ - ซรัก - ทลี... เจร็บ... มรั่ย - หวัย - แล้ว"

จนเธอร้องไห้ออกมาอีกรอบ

"เรา ขรอ โทรษ ... เรา ขรอ โทรษ ... เรา ขรอ โทรษ ... เรา ขรอ โทรษ ... เรา ขรอ โทรษ"

"เราก็ขอโทษเหมือนกันนะ น้ำพั้น" ชั้นใช้มือหยุดม้าไม้จนสงบนิ่ง

"ทานอาหารสักหน่อยนะ" ขอโทษจริงๆ ที่ต้องช่วยให้เธอมีแรงโดนนัททรมานต่อ

เพราะเสียน้ำไปเยอะและยังไม่กินอะไรตั้งแต่เช้า เธอจึงยอมกินแต่โดยดีเพื่ออยากมีชีวิตรอด

"อุ้บ แหวะ" เธอบ้วนข้าวต้มทิ้งตั้งแต่คำแรก

"ไม่ได้นะ ต้องกลืนเข้าไปสิ"

"รสชาติ.... มันแปลกๆ"

"เธออาจจะเพลียก็ได้ แต่ต้องกินให้หมดก่อนนัทกลับมานะ ไม่งั้นชั้นจะโดนลงโทษไปด้วย ถึงตอนนั้นชั้นคงต้องโยกม้าถ้าน้ำพั้นไม่ยอมกิน"

เธอหน้าซีดในทันทีแล้วพยักหน้าอย่างว่าง่าย

ชั้นป้อนให้คำแล้วคำเล่าจนหมด น้ำพั้นทำสีหน้าพะอืดพะอม บางทีก็แทบอ้วก แต่ก็ฝืนกลืนลงไปจนหมด

หลังทานเสร็จชั้นก็วางชาม แล้วหันกลับมาเพื่อบอกความจริงตามที่นัทสั่ง

"ข้าวต้มชามนี้ชั้นทำกับนัทเอง"

"อย่าทำอีกเลย... ซื้อให้ชั้นกินเถอะ.... ขอร้อง...."

"ข้าวต้มน่ะธรรมดา แต่นัทให้เราปรุงเพิ่มน่ะ"

เหมือนเธอจะรู้ตัวว่ามีอะไรผิดปกติ ชั้นถอดกางเกงในซีทรูออกมา

ขยำเป็นก้อนแล้วอุดปากเธอ

"มันปรุงด้วยน้ำเชื้อของนัทกับฉี่ของเราน่ะ"

"อรื๊ออออออออออออออ!" น้ำพั้นร้องไห้และดิ้นอีกครั้ง ซึ่งมันก็ทำเธอเจ็บปากล่างอีกครั้ง

เธอพยายามจะอ้วกออกมา แต่ก็มันก็ตีกลับไปเพราะกางเกงในที่อุดอยู่

"น้ำพั้น กลืนลงไปให้ได้นะ ถ้ากินไม่ได้จะถูกลงโทษเอา สู้ๆ นะ"

ชั้นเดินลงจากเก้าอี้ ปิดไฟแล้วขึ้นไปนอนรอบนเตียง

ยังระบมอยู่เลย แต่ไม่อยากโดนแบบน้ำพั้น เพราะงั้นถ้าอยากได้กี่ทีก็จะพร้อมรับเสมอ แล้วชั้นก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง

*****

มุมมองนัท
ผมซื้อของกินที่ใช้ลงโทษอีน้ำพั้น 2 อย่างจากร้านสะดวกซื้อ โดยใช้รถมอไซค์กับตังค์ของอีน้ำพั้น มันพกเงินสดในกระเป๋าค่อนข้างเยอะ

เสร็จแล้วก็แว้นไปทานร้านอาหารตามสั่งข้างทางที่มีรีวิวดี ผมลิสรายการไปครึ่งหน้าเมนูจนพนักงานมาต่อโต๊ะให้

ผมเลยรีบบอกปัดว่ามาทานคนเดียว พนักงานทำหน้างงๆ อีกแล้ว

แต่พอผมทานได้ไม่หยุดจนแม่ครัวทำไม่ทัน พนักงานก็เปลี่ยนเป็นอึ้งแดก

มีขออนุญาตถามว่า ตอนเอาออกพี่นั่งนานมั้ย

ผมนึ่อึ้งกลับเลย

เออว่ะ มิกกี้ปลดทุกข์ในตัวเราเปล่าวะเนี่ย

[ไม่ใช่และ ข้าย่อยทุกสิ่งอย่างแล้วเปลี่ยนเป็นพลังงานโดยไม่เหลือเศษต่างหาก]

ผมเลยตอบพนักงานไปแบบส่งๆ กินเสร็จก็กลับไปบ้านไปลงโทษมันต่อ งานนี้ไม่เชื่องไม่หยุด

ในบ้านมิ้ลค์นอนหลับอยู่บนเตียงโดยยังคงชุดซีทรูของเมื่อเช้า ช่วงล่างไม่ได้ใส่อะไรตามที่ผมสั่ง เธอนอนแยกขาโชว์หอยหมอยน้อยอย่างอล่างฉ่าง เห็นแล้วคึกคักอยากจับดุ้นกระแทกให้รูบานอีกสักรอบ

[ไปฝึกมันดีกว่า อยากเล่น 4P แล้วอะ]

ฮ่าๆๆๆ โอเค ได้ๆๆ

ผมจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่อีน้ำพั้นแทน

พอเปิดประตูแล้วเห็นผมแสยะยิ้มเท่านั้นแหละ มันสั่นสะท้านไปทั้งตัว แววตาหวาดกลัวสุดขีด

"อย่าพึ่งรีบเชื่องสิ ยังเอาคืนไม่สาแก่ใจเลย"

มันส่ายหน้า น้ำตานองแก้ม

ผมเปิดไฟแล้วรีบเดินเข้าไปเช็ดน้ำตาให้ด้วยกางเกงในที่อุดปากมันอยู่

"โอ๋ๆๆ อย่าร้องสิ มึงต้องเสียน้ำแค่ช่วงล่างนะ"

"ไม่เอานะ ไม่เอา ไม่เอาแล้ว นัทเราเจ็บพอแล้ว เราโดนลงโทษจนสาสมแล้ว เราสมควรแล้วนัท เพราะงั้นยกโทษให้เราได้มั้ย นะนัท นัทปล่อยเราเถอะนะ"

"ได้สิ แต่ต้องยอมเป็นหมาตัวเมียเชื่องของกูตลอดไปนะ"

"อึก........ดะ ได้ค่ะ"

" [โกหกล่ะ] " อีน้ำพั้นตกใจหันซ้ายหันขวาหาที่มาของเสียง มิกกี้จึงแสดงตัวด้วยการงอกขึ้นมาบนไหล่ผม

"ตะ ตัวบ้าอะไรน่ะ"

"มิกกี้เพื่อนรักผมเอง เขารู้ว่าเธอโกหก"

"มะ ไม่จริง เรายอมจริงๆ ..ค่ะ"

"มิกกี้มีร่างแยกอยู่ในตัวเธอ จึงรับรู้ได้ว่าเธอพูดจริงหรือโกหก" มันหน้าซีดในทันที

"ขะ ขอโทษ ขอโทษค่ะ แต่เราไม่อยากเป็นหมา ต่างคนต่างอยู่ได้มั้ย เราไม่อยาก..."

" [ไม่อยากมีอะไรกับหมาอย่างงั้นเหรอ] " มิกกี้พูดพร้อมกับชี้มาที่ผม

อีน้ำพั้นเม้มปากแน่น สายตาล่อกแล่กเหมือนคนถูกจับได้

ผมถ่มน้ำลายใส่กางเกงในมิ้ลค์

"เอาแบบนี้แทนละกัน ถ้ายอมเลียแบบเอร็ดอร่อย จะยอมปล่อยไปก็ได้" แล้วยื่นไปที่ปากมัน

"พูดจริงนะ"

"พูดจริง"

"สัญญานะ ห้ามผิดคำโกหกนะ"

"สัญญา ถ้าไม่เชื่อก็ตามใจนะ"

"ได้ๆๆ จะเลีย ถ้าแค่นี้ทำได้"

มันค่อยแลบลิ้นออกมา สีหน้าบ่งบอกถึงความขยะแขยง ผมจึงยัดเข้าไปในปาก

"ดูดเลียให้เหมือนมึงอมดุ้นกู แล้วกลืนทุกอย่างลงไปด้วย"

มันพะอืดพะอมอยากอ้วก แต่ก็เริ่มเลียอย่างฝืนใจ ผมใช้นิ้วกลางคว้านไปทั่วปากและเน้นป้ายที่ลิ้น

เสียงเลีย แผล่บ ผสมกับเสียงดูดนิ้วฟังดูเย้ายวนดี

"สาวห้าวนักกีฬาคนเก่ง กำลังดูดเลียน้ำหอยจากกางเกงในเพื่อนสนิทอยู่ว่ะ ฮ่าๆๆๆ"

มันดูดไปน้ำตาไหลไป โคตรน่าสมเพช มิ้ลค์ยังทำได้ดีกว่ามันเยอะ

"พอและ เห็นแล้วหมดอารมณ์"

"ขอโทษ แต่เราทำแล้ว ช่วยปล่อยเราได้มั้ย ขอร้องนะ นัทนะ"

"เออๆๆ ตามสัญญา ปล่อยก็ปล่อย"

"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ จะไม่ลืมบุญคุณนี้เลย จะไม่กลับมาให้เห็นหน้าอีก" มันดีใจจนยิ้มบิดเบี้ยว

จังหวะที่ผมกำลังเอื้อมมือไปที่โซ่

" [นัทสัญญา แต่เราไม่ได้สัญญานะ] "
 


-----------------------------------

สามารถอ่านเรื่องเสียวอื่นๆของกวางได้ที่

fictionlog
https://fictionlog.co/b/5feaf4e60f82f4001be1a182

readawrite
https://www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f13f70b6e98cb50e4236ebf74ac1b5bc&tab=mainManageChapter#mainManageChapter

hongsamut
https://www.hongsamut.com/my-fiction/6088/chapter/index

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[live20]

น้ำพั้นซ์โดนหนักแน่ๆ

[sammyadong]

เอาให้หนักเลย

[Jirachat2]

เจ้ามิกกี้ตัวร้าย

[New0123456]

พั้นไม่รอดแน่

[Komsan Tanunchai Olympus]

มิกกี้ร้ายอ่ะ ต้องจัดการครบแก๊ง

[bigmut]

สุดยอดเลยมิคกี้

[1819]

 ชอบนะ เรื่องนี้ บทที่นัด โดนกระทำมันโหดร้ายป่าเถื่อนมากๆ ไม่รู้ว่าแก็งค์สาวๆนี้เอาความอำมหิต ป่าเถื่อน ซาดิส แบบนีีมาจากไหน    จนทำให้ ผู้ชายที่ผ่านมาถึงต้องฆ่าตัวตาย   การที่นัด เอาคืน มันก็แค่ทำให้สิ้นศักดิ์ศรี ทำให้ อาย น่ารังเกียจ       แต่ไม่ถึวกับทำร้ายร่างกายจนสาหัสแบบนัดโดน

[zethkhun]

มีมิกกี้คอนช่วยอ่านใจ เลยรอดมาได้นะนัด

[เอเค]

ได้สองคนเหลือหลายคนคนอิกนาน

[pcnktar]

เอาให้หนักเลย

[BANK R5R5]

มิกกี้นี้มันร้ายนะเนีย

[songsak]

ยังต้องฝึกอีกเยอะเลยนะ

[Oceankings1234]

น่าจะโดนหนักนะน้ำพั้นช์

[jaja]

มิกกี้ไม่ยอมปล่อย น้ำพั้นคงไม่รอดแน่แบบนี้