ไอ้งั่ง ตาแดง ตอนที่ 3

[pekopon66]

มาแล้วกับนิยายที่ร้อนแรงขณะนี้ #ไอ้งั่งตาแดง เล่มที่ 1 เรื่องราวของไฮโซสาวกับบททดสอบรักที่มาพร้อมไสยศาสตร์ และเหล่าผู้ชายวัยฉกรรจ์ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ สามารถอ่านได้แล้วตามลิ้งค์ด้านล่างนี้

http://www.tunwalai.com/ebook/detail?ebookId=23789

-----------------------------------------------------------------------------



ตอนที่ 3

พี่น้อย คือชื่อของหญิงวัยกลางคนที่อาศัยอยู่ติดกับตุ่น เก้าได้พูดคุยแนะนำตัวกับเธอระหว่างทางที่เดินไปตลาดกลางซอย ทีแรกเก้าก็ไม่อยากคุยยาวเท่าไหร่ เพราะเธอยังไม่สามารถสลัดภาพร่วมร้กเมื่อคืนออกไปได้ แต่พี่น้อยก็ช่างเจื้อยแจ้วยิ่งกว่านกขุนทอง ชวนคุยจนเก้าไม่มีจังหวะขอปลีกตัว จนในที่สุดทั้งสองก็เดินมาถึงตลาด



"เดี๋ยวพี่ไปซื้อกับข้าวก่อนนะ ไว้ว่างๆ จะชวนเม้ามอยใหม่" 

"ได้ค่ะ ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่พามา"



เก้ายกมือไหว้มารยาทงามตามที่ถูกสั่งสอนมา ก่อนที่เธอจะเดินแยกหาอะไรทานยามเช้า ตลาดที่นี่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนชัดเจน คือส่วนของอาหาร และส่วนที่ลึกเข้าไปเป็นขายพวกเสื้อผ้า ของใช้ และบริการต่างๆ ถือว่าเป็นตลาดที่ใหญ่พอสมควรเลย



ไม่ว่าเก้าจะเดินผ่านร้านไหน เหล่าพ่อค้าวัยกำหนัดทั้งหลายก็มองตามตาไม่กระพริบ บางคนใจกล้าหน่อยก็ตะโกนชวนมากินที่ร้าน หรือแม้แต่พวกกรรมกรก่อสร้างที่เดินมาเป็นกลุ่มยังผิวปากหยอกล้อ



ถึงแม้ว่าเก้าจะอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขายาวของตุ่น แต่มันก็ไม่อาจปิดบังสัดส่วนที่ชัดเจน และใบหน้าอันงดงามของเธอได้ แถมตุ่นเองก็เป็นคนตัวเล็ก เสื้อจึงไม่ได้ใหญ่นักเมื่ออยู่บนตัวไฮโซสาว



เก้าถึงกับทำตัวไม่ถูก เธอทั้งอาย อึดอัด และใจเต้นแรง หญิงสาวรีบเดินจ้ำเท้าหนีจากเหล่าชายชกรรจ์แล้วเลือกไปทานร้านที่เงียบที่สุด และนั่งหลบมุมหันหน้าเข้าเสา ถ้าเกิดจะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่จริงๆ เก้าต้องอดทนปรับตัวกับสภาพรอบตัวให้ได้ เธอคิดแบบนั้น



แน่นอนว่าร้านที่คนน้อย รสชาติก็ไม่ค่อยจะถูกปากแต่อย่างน้อยก็ประทังชีวิตได้ อากาศเช้าวันนี้ช่างร้อนอบอ้าวเสียเหลือเกิน เก้านึกบ่นพลางนึกถึงเครื่องปรับอากาศที่บ้าน ที่ถูกติดไว้ทุกห้องตั้งแต่ห้องรับแขก ทางเดินไปจนถึงห้องนอน เรียกได้ว่าลมแดดไม่มีโอกาสจะลอยมาแตะผิวของเก้าได้เลย



เก้ารู้สึกแน่นอึดอัดเพราะเธอใส่ชุดชั้นในไร้สายที่รัดแน่น มันเป็นบราที่เหมาะกับการออกงานมากกว่าใช้ชีวิตประจำวัน หญิงสาวจึงตัดสินใจจะไปซื้อพวกชุดชั้นในและเสื้อผ้าใหม่ จากในตลาดนี้



ยังดีที่มีเงินติดตัวมาอยู่บ้าง เก้าจึงเดินไปอีกส่วนของตลาดเพื่อมองหาเสื้อผ้าที่ต้องการ แน่นอนว่ามันคงจะไม่สวยและพอดีตัวแบบเสื้อผ้าแบรนด์ดัง หญิงสาวขอแค่ใส่ให้เข้ากับตัวก็พอแล้ว



ในขณะที่เก้ากำลังเดินมองไปทั่วนั้น เธอก็ไปสะดุดตากับร้านขายเสื้อยืดร้านหนึ่ง เก้าไม่ได้ชื่นชอบลายหรือคุณภาพของเสื้อหรอก แต่ที่เธอชะงักและเผลอมองตาไม่กระพริบก็เพราะเจ้าของร้านต่างหาก



ชายร่างใหญ่ใส่เสื้อกล้ามห้อยพระเต็มคอ ผิวเข้ม และมีรอยสักเต็มตัว โดยเฉพาะเสือตัวใหญ่ที่ข้างแขน ไม่ผิดแน่ เขาคือคนที่ร่วมรักกับพี่น้อยเมื่อคืนนี้ เมื่อเห็นว่ามีสาวสวยมาจ้องมอง ชายเจ้าของร้านก็ยิ้มหวานชวนคุยทันที



"เลือกดูก่อนได้นะจ้ะ คนสวย เดี๋ยวพี่ลดให้พิเศษ"

"อ..อ่าค่ะ"



เห็นพี่น้อยว่าคิดมากแล้ว พอเห็นชายขายเสื้อคนนี้ ภาพเมื่อคืนหวนกลับมาหนักกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นลีลาที่รุนแรง กล้ามเนื้อที่ขยับไปมา แม้กระทั่งท่อนเอ็นอันเขื่องที่ฝังมุก ทำเอาเก้าเผลอเหล่ตาไปมองชั่วขณะ ก่อนที่สาวสวยจะส่ายหัวแรงๆ ดึงสติตัวเองกลับมา



"เพิ่งย้ายมาอยู่แถวนี้เหรอจ้ะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย"

"อื้ม ใช่ค่ะ ย้ายมาอยู่กับแฟนเมื่อวานนี้เอง" เก้าพูดปัดเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สถานะ พลางเลือกดูเสื้อยืดในร้าน แต่เก้าคิดผิดถนัด ชายคนนี้ไม่สนว่าเธอจะอยู่ในสถานะไหน

"ดีจัง แบบนี้เราคงได้เจอกันบ่อยๆ ล่ะสิ ว่าแต่ชื่ออะไรเหรอ บอกพี่หน่อยสิ ถือว่าแลกกับเสื้อตัวนึงก็ได้ พี่ให้ฟรีๆ เลย" 

"ชื่อ เก้า ค่ะ" 

"พี่ชื่อ เบิ้ม นะ ว่าแต่น้องเก้าทำงานอะไรเหรอ เป็นดารารึเปล่าเนี่ย?" 

"ไม่สวยขนาดนั้นหรอกมั่งคะ เอาจริงๆ เก้าก็ยังไม่รู้เลยว่าจะทำงานอะไรดี ตกงานน่ะค่ะ พี่เบิ้มพอจะรู้จักใครที่กำลังรับสมัครงานอยู่บ้างมั้ยคะ?" 



หยอดดีนัก เก้าเลยถือโอกาสถามข้อมูลซะเลย เพราะเธอตัดสินใจจะใช้เงินและบัตรเครดิตของตัวเองให้น้อยที่สุด แล้วหางานแถวนี้ทำเพื่อช่วยตุ่นเก็บตัง และใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน



"อืม.. นึกไม่ออกแฮะ ถ้ามีพี่จะบอกละกันนะ ว่าแต่สวยๆ อย่างน้องเก้าไม่คิดจะขายเสื้อผ้า หรือพวกเครื่องสำอางค์อะไรพวกนี้เหรอ ถ้าลูกค้ามาเห็นแม่ค้าอย่างน้องใส่ ใครจะไม่อยากใส่ตาม"



เก้าหันไปมองหน้าพี่เบิ้มอย่างไม่เชื่อสายตา เธอไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมีไอเดียและมีเหตุผลรองรับที่ดีแบบนี้ ถึงเธอจะใช้ทุนทรัพย์ที่พ่อให้มาไม่ได้ แต่เธอก็ใช้ทุนที่ติดอยู่บนตัวเธอแทนได้



"น่าสนใจนะคะ จะให้ขายในตลาดนี้เหรอคะ?" เก้ามองตาอีกฝ่าย พอคุยเรื่องธุรกิจ เธอมีความแน่วแน่มั่นคงขึ้นมาทันที เหมือนเสี่ยชัยอนันต์ไม่มีผิด

"อื้อ ข้างๆ พี่นี่ไง แม่ค้าคนก่อนก็ขายเสื้อผู้หญิงนะ เห็นขายดีอยู่เหมือนกัน"



พี่เบิ้มชี้ไปที่พื้นที่ว่างข้างร้านแก เก้ามองทำเลโดยรวมแล้วไม่แย่เลย แถมไม่มีคู่แข็งซะด้วย จะแย่อย่างเดียวก็คือการต้องมาเปิดคู่กับชายขี้หลีคนนี้ล่ะ แต่เก้ามองเรื่องธุรกิจโดยรวมมากกว่าความหมั่นไส้ส่วนตัว ถ้าเกิดไม่ไหวจริงๆ ค่อยหาพื้นที่ตรงอื่นเช่าอีกที



เธอมองเห็นประโยชน์ในตัวชายคนนี้พอสมควร ถ้าใช้สเน่ห์ยั่วยวนซักหน่อย เขาคงบอกหมดทุกอย่าง



"น่าสนใจมากเลยนะคะ แถมอยู่ใกล้พี่เบิ้มด้วย แต่ว่า..." เก้าทำเสียงหวานพูดคุยอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะก้มหน้าต่ำคิดไม่ตก

"แต่ว่าอะไรเหรอ?" 

"เก้าไม่รู้น่ะสิว่าจะไปรับเสื้อมาขายจากไหน?" 

"โอ๊ย สบาย โบ๊เบ๊มีขายเยอะไป พรุ่งนี้ลองไปดูกับพี่ก็ได้นะ พี่ไปเอาเสื้อมาขายพอดี"



เมื่อทั้งสองต่างเห็นประโยชน์ของอีกฝ่าย การตกลงธุรกิจก็เป็นไปได้ไม่ยาก คำสอนของพ่อมันดังขึ้นมาในสมอง เก้ามองเกมขาด เมื่ออีกฝ่ายหวังจะจีบเธอ เธอเองก็ต้องการหาลู่ทางทำมาหากินเหมือนกัน เก้าพยักหน้าตอบตกลงไปพลางยื่นเงินจะจ่ายตังค่าเสื้อยืดที่เลือกมา



"ไม่ต้องหรอกจ่ะ ถือว่าช่วยเหลือกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้เลี้ยงข้าวพี่ซักมื้อก็พอ" 

"ได้สิคะ ไม่มีปัญหา" คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม เก้ายิ้มเยาะในใจ

"พูดแล้วห้ามคืนคำนะ พี่จะกินให้จุกๆ ไปเลย" พี่เบิ้มเน้นคำว่าจุก ออกแนวสองแง่สองง่าม



เก้าทำเป็นหัวเราะขบขันก่อนจะเดินออกจากร้านมา ตรงข้ามร้านพี่เบิ้มเป็นร้านขายชุดชั้นในพอดี เก้าเลยกะจะซื้อทีเดียวให้ครบ แต่ร้านมันกลับโล่ง ไม่เห็นมีแม่ค้า



"พี่เบิ้มคะ แม่ค้าร้านนี้ไปไหนเหรอ?" เก้าหันหลังไปถาม

"อ้อ แม่ค้าแกลากลับต่างจังหวัดไปคลอดลูกอะ พี่เลยช่วยเปิดขายให้ ว่าแต่น้องเก้าอยากได้ไซส์ไหนล่ะ?"



พี่เบิ้มเปลี่ยนจากพ่อค้าขายเสื้อ มาเป็นคนขายชุดชั้นในอย่างรวดเร็ว พลางส่งสายตาทีเล่นทีจริง มองหน้าอกที่ใหญ่โตจนดันเสื้อยืดออกมาของเก้า สาวสวยไปต่อไม่ถูกเลย ปกติเธอซื้อในห้างสรรพสินค้า ก็มีแต่พนักงานหญิง หรือไม่ก็สาวประเภทสอง น้อยนักที่จะเจอผู้ชาย



แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็นพี่เบิ้ม มันทำให้เธอเผลอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนอีกครั้ง เก้าพยายามมองหาร้านขายชุดชั้นในอื่น แต่ก็หาไม่เจอ



"แถวนี้มีร้านนี้ ร้านเดียวล่ะ อย่าลำบากนั่งรถออกไปซื้อไกลๆ เลย ซื้อกับพี่นี่ล่ะปลอดภัยสุดแล้ว พี่น้องกัน ไม่ต้องคิดมาก" 

"น..นั่นสินะคะ ว่าแต่พี่เบิ้มรู้ไหมว่า ไซส์ 38 อยู่แถวไหน?" เก้าหน้าแดงกล่ำ เธอไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาบอกขนาดหน้าอกกับชายร่างกำยำแบบนี้

"อ่อ อยู่ตรงนี้จ้ะ มีสีให้เลือกไม่มากนะ" 



พี่เบิ้มภายมือเป็นทางการ จู่ๆ แกก็สวมบทบาทพ่อค้ามืออาชีพ เก้าเดาทางผู้ชายคนนี้ไม่ออกเลย ในขณะที่เธอเลือกบรา พี่เบิ้มก็ยืนหันไปทางอื่น เก้าที่กำลังค้นหาสีและลายที่ถูกใจอยู่ เธอก็เห็นชุดชั้นในตัวหนึ่งสะดุดตา



มันเป็นบราสีดำลูกไม้แถมยังซีทรู ถ้าใส่คงบางจนเห็นทั้งเต้า รวมถึงยอดปทุม เก้าอยากซื้อเพื่อเอาไปใส่ให้ตุ่นดูมาก นานๆ จะเจอบราสวยและไซส์ตรงแบบนี้ แต่อีกใจก็อายพี่เบิ้ม

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Skchai]

ใครคือคนแรกของเก้าเอ่ย

[Pong Sak]

พี่เบิ้มน่าจะมีของ

[วันชัยแสงอัคคี]

 ::Sobad::โดนพ่อค้าก่อนเลยน้องเก้ารอลุ้น

[sathapanikza [email protected]]

 ::Sweat::พี่เบิ้มหนอพี่เบิ้ม สงสัยน้องเก้าอยากลองฝังมุกจริงๆ

[วันชัยแสงอัคคี]

 ::Sobad::โดนพ่อค้าก่อนเลยน้องเก้ารอลุ้น

[bbbassss]

เสร็จพี่เบิ่มแน่ๆ

[yumer]

เสดแน่ๆ ใครจะเป็นคนแรกได้จัดนะ

[phong2474]

FCพีเบิ้ม

[ธนเวทย์ ปคุณวานิช]

จะรอดมั๊ยเนี่ย

[lllbenzlll]

ไม่น่าตะรอดพี่เบิ้ม

[Korn Phawat]

ลุ้นกับฉากพี่เบิ้มนี่หละมีเฮแน่

[Num num]

ไม่น่ารอด จัดของใหญ่แน่เลยน้องเก้า

[phantompain]

งานนี้น่าจะเบิ้มตามชื่อ

[nan bhuket]

คืนนี้เสร็จเบิ้ม