ผู้คุมจิต : "มาโซคิสม์" (EP.14) - แนวพลังพิเศษ,สะกดจิต

[GoDeRsOuL]

ตอนที่ 15-16 หาอ่านได้ตามช่องทางสนับสนุนด้านล่างครับ

สนับสนุนให้กำลังใจเพิ่มเติมและอ่านตอนใหม่ได้ตามช่องทางดังนี้ครับ

(Fictionlog)
(ธัญวลัย)
(readAwrite)
(Hongsamut)

อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ

(FACEBOOK PAGE)



หลังจากที่ริทและโศภิตาเสร็จกามกิจลงอย่างเร่าร้อน ทั้งสองก็นอนลงด้วยกันบนเตียงของริทเหมือนเคย

เด็กหนุ่มนอนหงายโดยมีใบหน้าเรียวงามของม่ายสาวหนุนอยู่บนอกเปลือยของเขา และในขณะเดียวกันนั้น ร่างกายส่วนที่เหลืออยู่ของเธอก็กอดก่ายเขาอยู่อย่างแนบชิดเช่นกัน
ถัดไปอีกไม่กี่นาที โศภิตาก็ผล็อยหลับสนิทคาอกของริทไปอย่างเหนื่อยอ่อนพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก เป็นภาพที่หากใครมาเห็นคงคิดว่าเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันแน่นอน

สัมผัสจากเรือนกายอันนุ่มเนียนของโศภิตาที่ทาบทับร่างของริททำให้เขารู้สึกสบายไปทั้งเนื้อตัว และในไม่ช้า ริทก็เผลอหลับตามเธอไปอย่างมีความสุขเช่นกัน
แผนการสำหรับแม่บุญธรรมของเขากำลังดำเนินไปได้ด้วยดี และเมื่อถึงเวลาที่เธอจะยอมพลีกายให้อย่างเต็มตัว เธอก็จะเฝ้าแต่ร้องขอการปรนเปรอเนินเสียวอันฉ่ำเยิ้มจากเขาในทุกๆวัน

แผนของริทยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขายังคงตั้งมั่นที่จะเปลี่ยนแม่บุญธรรมคนสวยของเขาให้กลายเป็นทาสสวาทอย่างสมบูรณ์แบบ
ผู้ซึ่งจะร้อนรุ่มเงี่ยนง่านและเชื่อฟังรับใช้เขาอย่างเต็มที่โดยไร้คำโต้แย้ง เพื่อแลกกับการให้ลำโตของเขาเข้ากระทุ้งลึกๆยังภายในของเธออยู่ตลอดเวลา

ริทใช้เวลาตลอดทั้งวันที่เหลืออยู่ในห้องของเขาเพื่อซึมซับความรู้จากการอ่านหนังสือจำนวนมาก เขาแทบจะไม่หยุดพักเลยจนกระทั่งถึงมื้อเย็น
และเมื่อกินอาหารจนอิ่มแล้ว เขาก็กลับไปจมอยู่กับตัวหนังสือจำนวนมากอีกครั้งจนลืมเวลา แต่ในที่สุด ริทก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องของตนเบาๆ

เด็กหนุ่มเหลือบดูนาฬิกาและพบว่าตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้ว เมื่อรู้ว่าเป็นเวลาที่โศภิตาจะเริ่มร้อนรุ่มอีกครั้ง ความคิดในการเรียนรู้ก็พลันหายไปจากหัวจนเขาไม่อาจทนอ่านหนังสือต่อได้อีก
ขณะนี้เขาเปลี่ยนมาทุ่มเวลาให้กับหัวล่างอย่างหนักแทนเรียบร้อยแล้ว ริทจึงรีบลุกไปที่ประตูและเปิดมันออก

แล้วความตกตะลึงก็ฉาบทับบนใบหน้าของเขาทันที เมื่อร่างตรงหน้าในวันนี้กลับสวมใส่ชุดแบบเดียวกันกับเมื่อวาน
ส่วนโค้งเว้าอันเย้ายวนที่ถูกรัดเน้นโดยชุดบอดี้สูททำให้ริทต้องกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

เด็กหนุ่มออกจะประหลาดใจเล็กน้อยเพราะไม่เคยพูดบอกให้เธอใส่มันมาในคืนนี้ และมันก็ทำให้เขาใจเต้นระรัวด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก
เพราะมันหมายถึงว่า โศภิตาเป็นคนเลือกที่จะใส่มันมาเพื่อเขาด้วยตัวตนของเธอเอง

เมื่อเห็นดวงตาอันเต็มไปด้วยไฟปรารถนาของบุตรชายกำลังจ้องมองมาทั่วร่างของตนอย่างไม่ละสายตา หน้าของโศภิตาก็ร้อนผ่าวขึ้นอีกเล็กน้อย
ม่ายสาวรู้สึกภูมิใจเมื่อความพยายามจะทำให้เขาพอใจได้ผลตามที่หวังไว้ แต่ไม่ว่ายัง เธอก็ไม่สามารถหยุดความเขินอายของตัวเองได้อยู่ดี

"อ..อย่าจ้องมากสิ"

เสียงเบาราวกระซิบของโศภิตากลับปลุกให้ริทตื่นจากภวังค์ก่อนที่เขาจะเอ่ยเชิญเธอเข้ามา

"ข..เข้ามาสิครับ" กล่าวจบ ริทก็ฉากตัวถอยหลบให้แม่บุญธรรมก่อนที่เธอจะถลันตัวเข้ามาในห้องทันทีโดยไม่พูดถามคำใด

เด็กหนุ่มปิดประตูตามหลังและเริ่มมองดูร่างงามที่หยุดยืนรอเขาตรงกลางห้องอีกครั้ง ทั้งก้อนก้มกลมกลึงและทรวงอกอันพองโตที่ถูกคั่นไว้ด้วยเอวอันค่อดกิ่วนั้นต่างสอดรับกันอย่างลงตัว
และทั้งหมดนั่นก็ทำให้ริทแทบจะอดใจไว้ไม่ได้ หากว่าเขาไม่ต้องอดกลั้นความอยากเพราะมีสิ่งที่อยากจะทำอยู่ก่อนล่ะก็ เขาคงไม่พ้นที่จะพุ่งเขาขยี้ขย้ำความยั่วเย้านั้นให้หน่ำใจไปแล้ว

ริทเดินไปหาโศภิตาที่ยังคงยืนนิ่งอยู่และเริ่มต้นด้วยการใช้สองมือคลึงเคล้นทรวงอกของเธอทั้งสองข้าง

"อืมม..มมม.มม" ม่ายสาวครางในลำคอเบาด้วยความพึงใจ แม้ว่าสัมผัสจากมือของริทจะหนักหน่วงแต่แรกเริ่ม แต่เธอก็ยอมปล่อยให้เขาทำตามแต่ใจอยาก

"ก่อนที่เราจะเริ่มมีอะไรกัน ผมอยากให้แม่สัญญาอะไรกับผมก่อนครับ" ริทพูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

โศภิตาขมวดคิ้วมองบุตรชายด้วยความฉงนก่อนจะเอ่ยถามขึ้น "สัญญาเรื่อง?"

ริทยิ้มบริสุทธิ์เหมือนอย่างเคยขณะมองเข้าไปในดวงตาของแม่บุญธรรมและตอบเธอด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติธรรมดา

"พอเราตื่นขึ้นพรุ่งนี้ เรามามีอะไรกันอีกครั้งนะครับแม่"

เมื่อได้ยินสิ่งที่ริทกล่าว โศภิตาก็ถึงกับงันไปขั่วขณะ กับยามค่ำคืนแบบนี้
ธอรู้แน่ชัดแล้วว่าร่างกายของเธอจะร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆและหนทางเดียวที่จะดับมันลงได้ก็คือความเป็นชายของริท นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เธอยึดมั่นเพื่อยอมรับการร่วมรักอันสุขล้นจากบุตรชาย

แต่เมื่อถึงช่วงเช้า ร่างกายของเธอจะกลับมาเป็นปกติและไม่โหยหาเรียกร้องแก่นกายของบุตรชายดั่งเช่นก่อนหน้า
ดังนั้น หากเธอยินยอมที่จะร่วมบทรักกับริทในยามเช้า มันก็จะไม่ได้เกิดจากความต้องการของร่างกายเธออีกต่อไป

"นั่นมัน อ..เอ่ออ.อ คือแม่.."

ความลังเลขีดสุดปรากฏขึ้นบนใบหน้าแดงระเรื่อของโศภิตา แต่แทนที่เธอจะได้หยุดคิดหรือทันพูดคำใด ริทก็พุ่งเข้าจูบเธออย่างรวดเร็ว
เด็กหนุุ่มดูดดุนริมฝีปากอย่างแรงและพยายามจะแทรกลิ้นของเขาเข้าไปในโพรงปากของม่ายสาว แม้มันจะทำให้เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่โศภิตาก็เริ่มจูบตอบกลับริทไปเช่นกัน
จนในไม่ช้า ลิ้นของทั้งคู่ก็กระหวัดเกี่ยวพันกันไปมาไม่หยุด

ริทเป็นฝ่ายหยุดปากไม่นานนักหลังจากนั้น เขามองใบหน้าของแม่บุญธรรมที่กำลังแสดงความต้องการในอะไรที่มากกว่านี้ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ

"ถ้าแม่อยากจะทำต่อ แม่ต้องสัญญากับผมก่อนครับ ว่าเราจะทำต่อกันอีกในตอนเช้า"

โศภิตารู้ว่าเขากำลังเล่นกับความอยากของเธอเพื่อให้เธอยินยอมที่จะตอบตกลง และแม้จะรู้แก่ใจดี แต่ตัวเธอตอนนี้ร้อนรุ่มเกินจะต้านไหวแล้ว ม่ายสาวจึงพยักหน้าแทบจะทันที

"โอเคๆ แม่สัญญา แต่แค่ครั้งเดียวนะริท" เธอตอบพร้อมกับเผยอปากยื่นออกมาเล็กน้อย

เด็กหนุ่มอมยิ้มให้กับท่าทีอันน่ารักของแม่บุญธรรมก่อนที่เขาจะเริ่มกลับไปจูบเธอต่อ และมันก็ทำให้โศภิตาเคลิบเคลิ้มกับอารมณ์อันต่อเนื่องเป็นอย่างมาก

แม้ว่าริทจะต้องการร่วมรักกับโศภิตาจนกว่าเขาจะพอใจ แต่แค่อีกครั้งในเช้าวันรุ่งก็เพียงพอแล้วสำหรับตอนนี้
เพราะในอีกไม่ช้านาน มันก็จะเพิ่มจำนวนขึ้นไปเรื่อย จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม และในไม่ช้า ก็จะเป็นกับทุกช่วงเวลาของวัน

เนื่องจากคำสั่งของริท ร่างกายของม่ายสาวจะเกิดอาการร้อนรุ่มแค่ในช่วงหลังห้าทุ่มของทุกวันเท่านั้น แต่เมื่อแผนการของเขาสำเร็จ คำสั่งที่เขาให้ไว้ก็จะไร้ความหมายอีกต่อไป
โศภิตาจะร้อนรุ่มและต้องการเขาอยู่ตลอดเวลา ริทจะสามารถร่วมรักกับแม่บุญธรรมของเขาได้เสมอเมื่อใดก็ตามที่ต้องการ
แผนของริทสำหรับโศภิตาดำเนินไปโดยปราศจากอุปสรรค และตอนนี้เขาก็กำลังทำตามแผนที่วางไว้อย่างเป็นสุข

เด็กหนุ่มประคองร่างงามองโศภิตาให้เอนกายนอนลงบนเตียงในระหว่างที่กำลังจูบกับเขาอย่างดูดดื่ม
มือของริทยังคงอยู่ไม่สุขอีกเช่นเคย ขณะนี้พวกมันเวียนวนบีบคล้ำแก้มก้นอันเด้งตึงของม่ายสาวอย่างบ้าคลั่งไปพร้อมกัน

จูบของทั้งคู่ร้อนแรงและยาวนานกว่าทุกครั้งก่อนหน้า และทันใดนั้น ริทก็ตีก้อนเนื้อเด้งที่เขาบีบจับอยู่เบาๆ
มันหยุ่นตัวตามแรงกระทบนั้นและโยกตัวไปมาเล็กน้อยราวกับก้อนพุดดิ้งพร้อมกับส่งเสียงทึบๆออกมาเล็กน้อย

ปุบ!

โศภิตาถอนจูบออกด้วยสะท้านน้อยๆไปทั้งกาย แม้จะแอบตกใจเล็กๆ แต่ม่ายสาวก็พบว่ามันปลุกเร้าเธออย่างประหลาด
เมื่อโศภิตาไม่เอ่ยคำใด ริทจึงตีก้นอีกข้างที่เหลือ และคราวนี้ เขาออกแรงเพิ่มขึ้นกว่าเดิม

ปับ!!   

"อู้ววว!" โศภิตาร้องเสียงหลง รู้สึกถึงความเจ็บปวดและความสุขที่มีมากกว่าผสมปนเปกันไป

ริทชอบสัมผัสจากก้นของเธอมาก และเมื่อได้ตีมัน เขายิ่งรู้สึกดีขึ้นไปอีก ก้อนก้นกลมกลึงของม่ายสาวช่างเหมาะแก่การตีเสียจริงๆ
และแม้ว่าโศภิตาจะมองค้อนเขาเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรกับเรื่องนี้ และนี่ก็เป็นสัญญาณว่าเธอยินยอมให้เขาทำมันได้ตามใจอยาก

ริทจึงตีก้นแน่นของเธออีกสองสามครั้งจนพอใจ จากนั้น เขาก็เปลี่ยนเป็นชันตัวขึ้นนั่งห้อยขายังขอบเตียงโดยจับร่างของแม่บุญธรรมให้มานั่งคร่อมทับบนตัก
เมื่อได้ตำแหน่งที่ต้องการ ริทก็ดึงส่วนบนของบอดี้สูทที่เกี่ยวอยู่กับไหล่ของเธอลงเพื่อปลดปล่อยก้อนเนื้อโตอันเบียดตัวแน่นใต้ร่มผ้าให้เป็นอิสระ และภูเขาสองลูกนั้นก็ตั้งตระหง่านอยู่ระดับเดียวกับใบหน้าของเขาพอดี

"แม่ไม่ควรจะขังมันไว้ในชุดรัดๆนะครับ ปล่อยออกมาให้ผมเล่นดีกว่า" ริทพูดขณะใช้นิ้วบีบบี้ปลายถันข้างหนึ่งก่อนจะโน้มตัวอ้าอมยังยอดปลายที่เหลือ

"ซื๊ดดด.ดดด.ด" โศภิตารู้สึกเช่นเดียวกับครั้งที่โดนบุตรชายตีเข้าที่ก้น มันเป็นส่วนผสมของความเจ็บปนเสียวที่ทำให้เป็นสุขเอามากๆ
และยิ่งริทขบปลายถันที่อยู่ในปากของเขาเบาๆไปด้วย ม่ายสาวก็ยิ่งรู้สึกดีขึ้นเป็นทวีคูณ

"อูยยย..ยยย.ยย ริทท..ทท.ท" ม่ายสาวครวญครางไม่เป็นคำเมื่อความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับแล่นวาบจากหน้าอกลงสู่ท้องน้อย

ราวกับว่าร่างกายของเธอตอบสนองและชื่นชอบกับความเจ็บปวดที่ริทมอบให้ โศภิตาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตนเอง แต่เมื่อมันทำให้เธอรู้สึกดี จึงไม่มีเหตุผลใดๆที่เธอจะบอกให้เขาหยุดทำมัน
และนั่นก็ทำให้ริทยิ่งได้ใจ เขาปล่อยเม็ดแข็งออกจากปากก่อนจะบีบมันทั้งสองข้างและดึงขึ้นด้านบน ก้อนเนื้ออวบใหญ่ทั้งพวงจึงพากันเคลื่อนตัวตามแรงดึงไปด้วย

"โอ๊ยย! ซื๊ดดด.ดด" โศภิตาหลุดร้องสั้นๆก่อนจะสูดปากยาวตามแรงดึง

อีกครั้งแล้วที่เธอทั้งเจ็บและทั้งสุข และความรู้สึกทั้งสองขณะนี้ต่างค่อยๆหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างช้าๆ อีกไม่นานความเจ็บปวดจะกลายเป็นความสุขของโศภิตาเช่นกัน ม่ายสาวไม่เข้าใจว่าทำไมวันนี้ริทถึงรุนแรงกับเธอมากกว่าทุกครั้ง อีกทั้งยังแปลกใจที่ร่างกายของเธอกลับรู้สึกดีและต้องการความรุนแรงที่มากกว่านี้

เมื่อริทเห็นแม่บุญธรรมมีความสุขจากความเจ็บปวด เขาก็รู้ทันทีว่าเธออาจจะเป็นมาโซคิสม์ และเนื่องจากเธอเองก็ยังไม่รู้ตัวเองดี เด็กหนุ่มจึงเริ่มทดลองอะไรใหม่ๆกับเธอเพื่อให้ม่ายสาวค่อยๆเปลี่ยนเป็นมาโซคิสม์เต็มตัวขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากเล่นสนุกกับปลายถันของโศภิตามาระยะหนึ่ง ริทก็หยุดมือลงและเปลี่ยนไปแหวกส่วนเป้าของบอดีัสูทออกด้านข้าง เผยให้เห็นกลีบอูมเกลี้ยงเกลาที่กำลังฉ่ำเยิ้มจนน้ำคาวเปียกยืดติดไปกับชุดเป็นเส้นๆ

เด็กหนุ่มไม่รอช้ารีบถลกกางเกงลงก่อนจะจับความเป็นชายของตนจ่อเขากับปากโพรงเสียวนั้น แต่เจ้าของโพรงนั้นกลับรีบพูดขึ้น

"เดี๋ยวๆ ให้แม่ถอดชุดก่อนนะริท แม่อาย..."

ริทไม่ตอบคำ เขาเพียงยิ้มพร้อมกับจับเอวเธอดึงเข้าหาตัวเพื่อให้แก่นแข็งของเขาได้แทรกทะลวงเข้าเนินอูมนั้นจนหมดลำ

"อูววววววววววว..ววว.ว" ความเสียวพุ่งไล่ระดับตามความยาวของแท่งเนื้ออวบนั้นจนโศภิตาต้องเป่าลมออกจากปากเพื่อลดความเสียวที่ได้รับ มันยังคงเป็นความรู้สึกที่สุดยอดมากสำหรับเธอเสมอ

"แม่ไม่รู้ตัวเหรอครับว่าเวลาที่แม่ใส่ชุดนี้มันจะทำให้ผมมีอารมณ์มาก เพราะงั้น เราจะทำกันทั้งแบบนี้แหละครับ"

ริทพูดขึ้นก่อนที่เขาจะเริ่มกระดกเอวสวนโดยยึดสะโพกของแม่บุญธรรมไว้แน่น ท่อนลำของเขาจึงเหมือนกับกำลังงัดขึ้นด้านบนอยู่ตลอดเวลาที่เด็กหนุ่มขยับ
ตามปกติท่อนเนื้อโตของริทก็คับแน่นเต็มร่องรูของม่ายสาวอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันยิ่งเบียดขยี้จุดเสียวด้านบนภายในโพรงสวาทจนเธอแทบจะคลั่งตายเสียให้ได้

โศภิตาสูญเสียความสามารถในการโต้ตอบด้วยคำพูดไปเรียบร้อยแล้ว เธอได้แต่ครางกระเส่าราวกับหญิงร้อนรักเมื่อได้รับความสุขล้นจากบุตรชาย เต้านมโตทั้งสองข้างแกว่งไกวไปมาตามจังหวะที่ริทขยับกาย ผมเผ้าหยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิงเริ่มไม่เป็นทรง เหงื่อไคลไหลย้อยอาบไปทั่วร่างจนเป็นเงา ผิวกายขาวบัดนี้อมชมพูจากเลือดลมที่สูบฉีดไปทั่วร่าง

ยิ่งมองริทก็ยิ่งเห็นว่าแม่บุญธรรมของเขาดูยั่วเย้างดงามอย่างน่าเหลือเชื่อ และวันนี้ช่วงล่างของเธอก็ฉ่ำแฉะยิ่งกว่าทุกวัน
เขาจึงเดาว่าน่าจะเป็นผลจากการที่เขาทำรุนแรงกับเธอก่อนหน้ารวมกับการที่เขาไม่ให้เธอถอดชุดนี้ออก เด็กหนุ่มจึงยิ่งมั่นใจในรสนิยมส่วนลึกของเธอที่น่าจะชื่นชอบความเจ็บปวด
และเมื่อรูู้แบบนี้แล้ว ริทจึงคิดจะไปค้นข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อใช้มันฝึกให้ม่ายสาวกลายเป็นทาสเซ็กส์สุดเย้ายวนที่แสนซื่อสัตย์ เขาจะทำให้เธอรู้สึกสุขล้นแบบสุดๆในทุกวันหลังจากนี้ไป

ริทยังคงเด้งเอวอย่างต่อเนื่องและหนังหน่วงขึ้นเรื่อยๆ การออกกำลังทำให้ตอนนี้เขาแทบจะไม่เหนื่อยล้าเลยสักนิด
จนกระทั่งเขาเข้าไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของแม่บุญธรรม มันก็ทำให้สติสตังของเธอลอยหายไปจนหมด หลงเหลือแค่เพียงเสียงครางแผ่วเบาที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากซึ่งอ้าค้างของเธอเท่านั้น

เช่นเคยที่เด็กหนุ่มปลดปล่อยความคั่งค้างของเขาเข้าสู้ภายในของม่ายสาว แต่แน่นอนว่ามันยังไม่ใช่ฉากจบของคืนนี้ มันไม่ได้ใกล้เลยด้วยซ้ำ เพราะริทยังคงเวียนวนตักตวงเพศรสจากโศภิตาด้วยท่วงท่าใหม่ๆที่เขาพบอยู่ต่อไปอีกเนิ่นนาน

เมื่อบทรักในวันนี้จบสิ้นลง โศภิตาก็สลบไสลลงบนเตียงของริทไปอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าอันเปี่ยมสุขเช่นเดิม

สำหรับคืนนี้ ริททุ่มไปสุดตัวเลยทีเดียว และม่ายสาวก็ไม่สามารถต้านทานความสุขที่เขามอบให้ได้เลยสักนิด วันนี้เขาคุมเกมเสียอยู่หมัด และมดลูกของโศภิตาก็เนืองนองไปด้วยน้ำกามของเขา มันมากเสียจนอาจจะทำให้เธอตั้งท้องได้สองถึงสามครั้งเลยทีเดียว

ริทยิ้มให้กับความคิดอันขำขันนั้นก่อนจะเข้าไปนอนกอดโศภิตาอย่างเปี่ยมสุข และอีกไม่นานนักหลังจากนั้นเขาก็หลับสนิทตามเธอไปอีกคน
ใบหน้าของเด็กหนุ่มประดับไปด้วยรอยยิ้มอันเปี่ยมสุขเฉกเช่นเดียวกันกับม่ายสาวในอ้อมกอด ด้วยที่เขาแทบจะตั้งตารอให้ถึงพรุ่งนี้เช้าไม่ไหวแล้ว

[1819]

 ไรท์หายไปนานเลย   กำลังอยากรู้ว่าหลังจากนี้ พี่สาว จะโดนสะกดด้วยไหม   แต่ต้อนนี้บ่มเพาะแม่เลี้ยงให้เต็มที่ก่อน

[Oceankings1234]

เมื่อแม่ติดงอมแงมมีหวังจัดหนักพี่สาวต่อแน่นอน, ฮาเร็มอยู่ไม่ไกลแล้ว

[HabibiP]

หายไปนานมากเลยครับ ดีใจที่กลับมาต่อนะครับ
เฝ้ารอตอนต่อไปนะครับ

[ตะวัน123]

เหมือนได้โบนัดวันหยุด  กลับมาต่อตอนต่อไปเร็วๆน่ะครับ

[C-Runners]

สุดยอดครับ รอมานาน อย่าลืมน้องรินนะคร้าบบบ ตามลุ้นอยู่ว่าจะโดนยังไง อิอิ

[minky way]

  แผนการสำเร็จมาแล้วกว่า70% มันจะไม่มีตัวแปรอะไรเกิดขึ้นบ้างเลยหรือ?

[นิด หน่อย]

รอมานานเลย

[saranchai]

รอมานานมากๆเลยครับ รอลุ้นว่าพี่สาวจะเสร็จพระเอกของเราตอนไหน

[veecross]

แอดหายไปนานเลย นึกว่าเลิกแต่งไป.ะแล้ว

[kapomman]

หายไปนานเลยนะครับ นึกว่าจะไม่มีการแต่งต่อซะแล้ว

[P555]

ขอต้อนรับการกลับมาครับ อยากให้เริ่มเปิดศึกกับพี่สาวแล้วครับ

[Nowheretorun]

ดีใจที่กลับมาครับท่าน คุณภาพเสมอ 

[therasak]

ผลงานคุณ​ภาพของผู้เขียน​ อ่านทีไรฟินทุกที​ คำผิดน้อยมาก​ การใช้ถ้อยคำมีพลังในการสื่อความและอารมณ์​ ขอบคุณ​งานดีๆที่มีออกมาครับ

[yuta279]

แผนการสำหรับแม่เลี้ยงเดินหน้าไปมากแล้ว แต่พี่สาวยังไม่ไปไหนเลย รอเนื้อเรื่องกลับไปทางพี่สาวนะครับ