ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ใบไม้เปลี่ยนสี : ไก่ได้พลอย -บทนำ-

เริ่มโดย katalun, เมษายน 04, 2022, 01:17:01 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

katalun

ทักทายก่อนครับ
- จำเป็นต้องอ่านใบไม้เปลี่ยนสีก่อน เพื่ออรรถรสที่สมบูรณ์นะครับ

"ใบไม้เปลี่ยนสี"
1  :  "ใบไม้เปลี่ยนสี" ตอนที่ 1/4     
2  :  "ใบไม้เปลี่ยนสี" ตอนที่ 2/4     
3  :  "ใบไม้เปลี่ยนสี" ตอนที่ 3/4     
4  :  "ใบไม้เปลี่ยนสี" ตอนที่ 4/4 
 


- เรื่องนี้เป็นจะเรียกว่าเป็นตอนต่อของใบไม้เปลี่นสีได้หรือเปล่าก็ไม่รู้นะครับ เพราะเหตุการณ์จะอยู่ในช่วงเวลที่เดียวกันจนถึงช่วงท้ายๆที่จะดำเนินเรื่องต่อไปนิดนึง
- ยินดีรับคำติชม เพื่อแก้ไขครับผม อ่านจะแก้เป็น Ver.1.1 อะไรแบบนี้ จนไปถึงเก็บคำติชมไว้ไปปรับปรุงในเรื่องใหม่ครับ
- กำลังกลับไปแก้รูปในเรื่องใบไม้เปลี่ยนสีนะครับ
ขอบคุณทุกท่านครับ



ไก่ได้พลอย

-บทนำ-

ญาดาผู้ซื่อสัตย์


   "ฉันไม่ได้ช่วยเธอเพราะความมีมนุษย์ธรรมหรือสงสารอะไรทั้งนั้น ฉันก็แค่...ไม่ชอบไอ้พวกป่าเถื่อนไร้รสนิยมก็เท่านั้น" อิทธิพลในวัย30 อยู่ในชุดเสื้อสูทดูภูมิฐาน เอ่ยปากพูดคุยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยกับเด็กสาววัย 10 ปี ที่เนื้อตัวสกปรกมอมแมมเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำจากการถูกทำร้ายโดยพวกแมงดา ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเธอคงโดนมาหนักไม่ใช่น้อย

    "เอาหล่ะ หมดเรื่องแล้ว เธอจะไปไหนก็ไป" ชายหนุ่มเอ่ยปากไล่ หันหลังกลับไปขึ้นรถลีมูซีนสีดำที่คนขับรถเปิดประตูไว้รอเรียบร้อยแล้ว

    "ขอกูไปด้วย" เด็กสาวยืนจังก้าสีหน้านิ่งเฉยราวกับตายด้านให้ดกับโลกนี้ไปแล้ว เอ่ยปากขึ้นมาเป็นครั้งแรกหลังจากเงียบอยู่นาน

    "เสียใจ ฉันเกลียดเด็ก"อิทธิพลตอบอย่างเย็นชา

    "ซักวันกูจะโต"เด็กน้อยพูดอย่างจริงจัง

    "หึหึ" อิทธิพลหัวเราะในลำคอหันมามองเริ่มสนใจในตัวเด็กสาวคนนี้

    "เอาหล่ะ ฉันขอบอกอะไรไว้ก่อน เผื่อเธอจะเข้าใจอะไรผิด ฉันไม่ใช่พระเอก ฉันเป็นผู้ร้าย แล้วก็เป็นโคตรผู้ร้ายที่ร้ายกาจเอามากๆซะด้วย รู้อย่างนี้แล้วเธอยังอยากจะไปกับฉันอีกเหรอ " อิทธิพลเผยรอยยิ้มอย่างเหี้ยมเกรี้ยมแสดงให้เด็กสาวเห็น เค้าไม่ได้พูดโกหก แต่เหมือนเด็กสาวดูจะไม่สะทกสะท้านอะไร

    "กูรู้.......แต่จากจุดที่กูอยู่ มันก็คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว กูเบื่อแล้วที่จะเป็นผู้ถูกกระทำ มึงจะให้กูทำอะไร จะให้กูเป็นอะไร ก็แล้วแต่มึง " แม้เด็กสาวจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยแต่นัยย์ตาของเธอกลับแสดงออกถึงความอาฆาตต่อโลกใบนี้อย่างลึกซึ้ง และความอาฆาตนั้นมันก็มากพอที่เธอจะกล้าแลกทั้งชีวิตเพื่อเดินทางสายมืดมิดติดตามผู้ชายคนนี้

   อิทธิพลยืนมองดูเด็กสาวเนื้อตัวมอมแมม ก่อนจะหันหลังก้าวขึ้นรถไปนั่งตรงเบาะหลัง 

    "ฉันไม่ชอบทำอะไรให้ใคร" อิทธิพลหันมาบอกกับเด็กสาว

    "อยากจะได้อะไรเธอก็ต้องลงมือทำเอง และตั้งแต่นี้ต่อไปนี้ชีวิตเธอเป็นของฉันแล้ว" อิทธิพลขยับเข้าไปชิดประตูอีกด้าน ให้มีพื้นที่วางพอจะให้เด็กสาวก้าวขึ้นรถมานั่งข้างๆเค้า

    "ขึ้นมา"อิทธิพลเรียกเด็กสาว เธอไม่รีรอเธอรีบก้าวเท้าขึ้นรถทันที ก่อนที่คนขับจะพารถทะยานฝ่าสายฝนไป 

    "หนึ่ง-ผมไม่ชอบคนหยาบคาย , สอง – ผมไม่ชอบคนโง่ , สาม – ผมชอบคนสวย " อิทธิพลเปลี่ยนสรรพนามในการพูดกับเด็กสาว ราวกับว่าเธอเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน ถือเป็นการให้การยอมรับในตัวเด็กสาว ก่อนที่จะเริ่มแนะนำตัวเอง  "ผมชื่อ อิทธิพล"

    "กู...เอ่อ...นะ...หนูชื่อ...ญา...ญาดา...ค่ะ"

    อิทธิพลยิ้มในความหัวไวของญาดา


===========================

   เวลาผ่านไป 15 ปี จากเด็กสาวสภาพมอมแมมดูไม่ได้ในวันนั้น ญาดาในวัย 25 ปี เติบโตเป็นหญิงสาวที่ใบหน้าโฉบเฉียวสวยงดงาม  ดูโดดเด่นปราดเปรียว และคล่องแคล้วว่องไว เธอใช้โอกาสจากอิทธิพลได้อย่างคุ้มค่า ทั้งการศึกษาและสุขภาพชีวิต ทุกอย่างก็เพียงเพื่อรับใช้คนที่เธอเทิดทูนอย่างซื่อสัตย์และจงรักภักดีเท่านั้น


   6.00 น. ญาดาในชุดสาวออฟฟิชก้าวเท้าอย่างทะมัดทะแมง เข้ามาในเพนท์เฮาสท์ห้องใหญ่ จัดแจงเปิดตู้เสื้อผ้ายืนพิจารณาอยู่ไม่นานก็หยิบสูทสีดำ เชิ้ตขาว และเนคไทออกมาจัดแจงแขวนไว้ในที่จัดเตรียมเสื้อผ้า นาฬิกาหรูหลากยี่ห้อถูกบรรจงหยิบขึ้นจากที่เก็บมาวางไว้บนโต๊ะสามถึงสี่เรือน ก่อนที่หญิงสาวจะเลือกหยิบเรือนที่เธอคิดว่าเข้ากับชุดที่สุดขึ้นมาวางเคียงคู่กับชุดสูทที่เตรียมไว้ เสร็จแล้วเธอจึงเดินตรวจตราความเรียบร้อยภายในบ้าน

    "ชามะลิแช่นานไปนะคะ รบกวนไปทำมาใหม่เดียวนี้เลย ยังพอมีเวลาอีกนิดหน่อย" ญาดากล่าวกับแม่บ้านสาวสวย 7 คน ที่ยืนเข้าแถวเรียงหน้ากระดาน แม่บ้านคนที่รับผิดชอบเรื่องอาหารโค้งคำนับก่อนรีบเอาชาไปเปลี่ยน ส่วนญาดาก็เดินเช็คความเรียบร้อยของสาวใช้อีก 6 คนที่เหลือ จนเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว จึงให้ทุกคนแยกย้ายไปทำหน้าที่ของแต่ละคน แล้วจึงมองนาฬิกาที่บอกเวลา 6.58 นาที

   เข็มนาฬิกาวิ่งสู่เวลา 7.00 น.พอดิบพอดีกับที่ญาดาและสาวใช้คนนึงเข้าไปในห้องนอนใหญ่ของอิทธิพล ทั้งคู่ก้าวเท้าเดินตรงไปที่ปลายเตียงขนาดใหญ่พิเศษของผู้เป็นนาย ผ่านเศษเสื้อผ้าที่กองเกลื้อนระเนระนาดอยู่บนพื้น ทั้งชุดนอนสายเดียวสีดำโปร่งใสสุดวาบหวาม ชุดชั้นในลูกไม้ลายหวานแววสีชมพู และชุดนักศึกษาแสนเรียบร้อย
 
    "อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณอิทธ" ญาดากล่าวทักทายให้กับผู้เป็นนายเหมือนเดิมทุกวัน

   ร่างกำยำเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มสีขาวลืมตาตื่นขึ้นท่ามกลาง 2 สาวหน้าตาสุดแสนจะน่ารักและเซ็กซี่ ที่นอนหลับตาพริ้มผมเผ้ายุ่งเหยิงกอดก่ายร่างกายกำยำขนาบข้างทั้งด้านซ้ายด้านขวาอยู่ในอ้อมแขนของหนุ่มใหญ่ แน่นอนว่าญาดารู้จักผู้หญิงทั้งสองคนนี้ดีว่าเป็นใคร คนนึงเป็นเด็กฝึกงานแผนกประชาสัมพันธ์ชื่อดาว ส่วนคนซ้ายชื่อแจนเป็นเน็ตไอดอลดาวรุ่งทรงโตที่บริษัทว่าจ้างมาเป็นพรีเซนเตอร์คนล่าสุดในงานเปิดตัวรีสอร์ทใหม่
 
   เมื่อคืนนี้เรียกได้ว่าเป็นงานปิดจ็อบในเคสของสองสาววัยอุดมศึกษา  อิทธิพลใช้ทักษะกามา ขั้นเอกอุของเค้าโหมกระหน่ำจัดเกมโลกีย์ขยี้สวาทชุดใหญ่ อัดประเคนใส่ให้ทั้งสองสาวได้เสพสมอย่างถึงอกถึงใจ ชนิดที่พวกเธอก็ไม่รู้ตัวมาก่อนเลยว่าจะเริงรื่นหฤหรรษณ์ไปกับรสชาติของเมถุนได้มากมายถึงขนาดนี้



   สวรรค์ชั้นฟ้าครั้งแล้วครั้งเล่าที่สองสาวดาวกับแจนสลับผลัดเปลี่ยนเวียนวนกันไปสัมผัสถึงชั้นดาวดึงส์ บางจังหวะคนคุมบังเหียนเกวียนกามอย่างอิทธิพลก็เข็นเฆี่ยนรสสวาทสาดใส่ให้พวกเธอทั้งสองไปถึงจุดหมายได้พร้อมๆกันอย่างน่าฉงน เสียงหวีดร้องครวญครางดังระงมลั่นห้องจนแทบจะสุดราตรีจึงเงียบงันลงไปโดยที่พวกเธอทั้งสองก็ไม่รู้ว่าสิ้นสติด้วยความเสียวสุดขีดไปตอนไหน จะเหลือทิ้งไว้ก็เพียงแต่คราบไคลน้ำสวาทที่พุ่งทะยานทะลักไหลไปเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนสีขาวจนชุ่มฉ่ำฝังคราบเป็นดวงๆ แทบจะถ้วนทั่วทั้งผืน

   หญิงสาวเลือดเย็นนามว่าญาดาที่ยามปกติจะมีสีหน้านิ่งเงียบและเรียบเฉยอยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อเห็นภาพดั่งกล่าวตรงหน้าทีไรเธอก็อดที่จะแสยะยิ้มมุมปากอย่างสะใจไม่ได้ เพราะไม่ว่าจะเริ่มต้นแบบไหน จะยากหรือจะง่ายยังไงก็แล้วแต่ จวบจนเมื่อถึงท้ายที่สุดแล้ว ทั้งคู่ก็จะเสพติดรสชาติสวาทที่ผู้เป็นนายของเธอลงลักษณ์สลัก ฝั่งคราบคาวโลกีย์กามไว้ในหัว กลายเป็นคอลเลคชั่นชิ้นใหม่ให้เจ้านายของเธอได้เลือกใช้ และเธอทั้งสองก็จำทำงานให้อิทธพลอย่างถวายหัวได้ทุกเมื่อยามต้องการ เธอเห็นมานักต่อนักแล้ว

   อิทธิพลลุกขึ้นจากเตียงนอน สาวใช้อีกคนที่มากับญาดารีบเอาเสื้อคลุมเข้ามาสวมใส่ให้ตามหน้าที่ เธอเผลอหน้าแดงกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย เมื่อลอบเหลือบมองไปยังแก่นกายของหนุ่มใหญ่วัย 45 ที่กำลังผงาดตั้งตระหง่านรับอรุณรุ่งของวันใหม่ แน่นอนว่าสาวใช้แสนสวยทุกคนในบ้านหลังนี้ ล้วนแล้วแต่เคยผ่านการสุขสมกับมันมาแล้วแทบทั้งนั้น มากบ้างน้อยบ้างก็ตามแต่สถานการณ์และโอกาส อาจจะรวมไปถึงความถูกอกถูกใจส่วนตัวของผู้เป็นนายด้วย หากแต่ว่าสาวใช้ก็รู้ดีว่าความสุขแบบนั้นไม่ได้จะมีลงมาหาพวกเธอบ่อยๆ เท่าไหร่นัก ถึงได้แต่นึกเสียดายและรอวันที่สายน้ำหลากแห่งความสุขสมจะไหลผ่านมาราดรดตัวเธอให้พอได้ชุ่มฉ่ำหัวจิตหัวใจบ้าง



    "ไปได้แล้ว" ญาดาส่งเสียงเข้มเล็กน้อยจนสาวใช้สะดุ้งโหย่ง รีบกุลีกุจอเดินออกไปนอกห้อง

    "ตารางงานวันนี้ช่วงเช้ามีประชุมที่.................."ญาดาเริ่มรายงานแผนงานตามปกติเหมือนทุกๆวัน หากแต่ว่าระยะหลังในช่วง 7-8 เดือนมานี้ เธอจับสังเกตได้ว่าผู้เป็นนายของเธอนั้นไม่ค่อยจะมีกะจิตกะใจจะฟังเท่าไหร่นัก เธอสังเกตเห็นได้ซึ่งเธอสังเกตได้ถึงความเปลี่ยนไป จากเล็กน้อยจนเริ่มหนักข้อขึ้นทุกวันๆ

    "พอก่อนดา เช้านี้ฉันพอมีเวลาซักหน่อยก่อนเข้าออฟฟิชไหม?"อิทธิพลถามแล้วก็ไม่รอคำตอบ ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ

   ญาดามองตามผู้เป็นนายอย่างรู้ใจ ก่อนที่จะถอดแว่นตาและวางแฟ้มแผนงานประจำวันลงบนโต๊ะข้างๆ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาต่อสายหาผู้จัดการเพื่อขอเลื่อนการประชุมในช่วงเช้าไปเป็นวันพรุ่งนี้แทน ทำให้ช่วงเช้าตารางงานของเจ้านายของเธอจะว่างไปจนถึงบ่าย



   ระหว่างที่ญาดาคุยสายกับผู้จัดการ มือซ้ายของเธอก็เริ่มรูดซิบถอดกระโปรงทรงเอรัดติ้วลงไปกองที่พื้น เมื่อคุยสายเสร็จแล้ว เธอจึงเดินตามอิทธิพลไปที่ห้องน้ำ ระหว่างทางที่เธอเดินไปเสื้อผ้าของเธอก็หลุดออกทีล่ะชิ้นทีล่ะชิ้น จนเหลือเพียงกางเกงในสีดำลายลูกไม้บางเฉียบตัวเดียวที่ติดตัวญาดาอยู่เมื่อเธอเข้าไปในห้องอาบน้ำ

   สายน้ำไหลจากฝักบัวบนเพดานลงมาราดรดร่างกายสูงใหญ่กำยำองชายหนุ่มวัย 45 ญาดาจ้องมองผู้เป็นนายอย่างเทิดทูนหลงใหล ความรู้สึกที่เธอมีให้กับอิทธิพลมันเกินคำว่ารักของชายหญิงไปกว่านั้นมากมาย ไม่ว่าเค้าจะสั่งให้เธอทำอะไรเธอก็ยินดีจะทำตามอย่างไม่มีความเคลือบแคลงสงสัย มีแต่ใจที่จงรักภักดีเท่านั้นที่หญิงสาวมอบให้กับผู้เป็นนายเธอ

   "เข้ามาสิ"

   "คะ"

   ญาดาเดินนวดนาดเข้าไปโอบกอดบดเบียดผู้เป็นนาย เรือนร่างอวบอิ่มฟิตแอนด์เฟิร์มที่เธอบ่มเพาะดูแลให้สุกงอมพร้อมเสิรฟ์อยู่ตลอดเวลาเริ่มเลื้อยไหลส่ายตัวถูไถเนื้อนวลยั่วยวลไปกับร่างกำยำส่งผลให้ท่อนลำที่ดูจะสงบลงไปซักหน่อย เริ่มตื่นตัวขึ้นดุนดันกับหน้าท้องขาวเนียนแบนราบ ญาดาร่างกายร้อนผ่าวราวกับถูกเปิดโปรแกรมสนองราคะผู้เป็นนายขึ้นมาโดยอัตโนมัติ หญิงสาวที่ยามปกติมีสีหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์กลับเปิดเผยสีหน้าท่าทางร้อนร่านราวกับเป็นคนละคนกับเมื่อสักครู่นี้



   หนุ่มใหญ่ดึงเลขาสาวเข้ามาบดจูบอย่างหื่นกระหาย สองมือหยาบใหญ่บีบขย้ำหน้าอกอวบและบั้นท้ายแน่นเปรี๊ยะ ญาดาผวาตัวตามสัมผัสพร้อมส่งปลายลิ้นเรียวออกไปพัวพันดูดปากแลกลิ้นสู้อย่างดุเดือดจนน้ำลายไหลย้อยเป็นฟองฟอด ก่อนที่เธอจะถอนปากออกมาแล้วทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าคว้าเอาแก่นกายยาวใหญ่ไว้ในกำมือน้อยๆ

   ญาดายิ้มอย่างน่าสยองพร้อมส่งเสียหัวเราะอย่างโรคจิตเมื่อเห็นสิ่งที่เธอต้องการอยู่ตรงหน้า "ขอเมียกินนะคะผัวขา ซร๊วบบบบ!!!!!!!"



*****เริ่มซ่อนข้อความตรงนี้ครับ*****

 

- จบตอน -

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

GoDeRsOuL

ติดตามครับเรื่องนี้ดีงามมมมมม ไม่คิดว่าจะมี side story ด้วย

KonMol2

แค่เริ่มมาก็น่าสนใจแล้วครับ จากเด็กสาวที่ถูกช่วยเหลือ มาอยู่กับคนที่ช่วยเหลือย่อมรักและเทิดทูนมากๆแน่นอน

bomomy


1819

  ญสดาจากสาวน้อยที่ชีว้ตบัดซบแต่เด็กได้มาเฟียอุ้มชู   สุดท้ายมาเฟียจะแพ้สาวญาดา จนเอามาเป็นคนรักจริงๆได้ไหม  คล้ายๆแนวbdsm ไหมนี่ อต่ต้องไปหาอ่าน เรื่องเก่า ภาคก่อน ก่อน
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

toy5599

ญาดา ต้องฝึกฝน อดทน มาถึงขั้นไหน ถึงจะมาอยู่จุดนี้ได้

P-700 Granit

น่าติดตาม แต่ขอให้มีช่วงก่อนหน้า 15ปี ด้วยนะครับ
Don't care + Didn't asked

sunnie06


mario


wing0


mangmaw


drblackjack

เนื้อหาน่าติดตาม ภาพประกอบสุดๆเลย
เด็กๆในสังกัดอิทธิพลไม่ธรรมดาเลยครับ

jaja

แม่สาวญาดาไล่สาวใช้ให้ออกไปเพื่อตัวเองจะได้กินใส้กอกเสียเอง

Mosser12345

นี่ชอบใบไม้เปลี่ยนสีมาก แนวจัดหนักแฟนชาวบ้านเนี่ย เรื่องนี้ขอแจ่มๆนะครับ

Nobita Nobituta