ครูศักดิ์ผู้เเสนดี cop

[ฟัก อยู่แม้น]

ครูศักดิ์ เป็นครูสอนสังคมใน รร มัธยมแห่งหนึ่ง ครูศักดิ์มีอายุไม่มาก ประมาณ 30-35 ปี หน้าตาหล่อเหลาแบบไทย ๆ  ผิสสองสี  สูง 175  จัดได้ว่าเป็นชายไทยพิมพ์นิยมคนหนึ่ง

ด้วยบุคลิกที่เป็นกันเองทำให้ ครูศักดิ์กลายเป็นขวัญใจของบรรดาครูสาว ๆ และลุกศิษย์ใน รร

หนูก็เป็นคนนึงที่ปลื้มครูศักดิ์   หนูชื่อนิ้ง เป็นนักเรียนชั้น ม 4  ครูศักดิ์ชอบเรียกให้นู๋ไปช่วยงานหลังเลิกเรียนประจำ วันนี้นุ๋ก็ถูกเรียกเหมือนทุกวัน

"อ้าวนิ้งมาแล้วหรอ อะเอากุญแจห้องเก็บของไป ช่วยไปดูของให้ครูหน่อย ครูจำไม่ได้ว่ามีฟิวเจอร์บอร์ดสีขาวเหลือกี่อันครูอยากรู้จำนวนจะได้สั่งเพิ่มสำหรับงาน รร วันศุกร์หน้า"

"ได้ค่ะครูเดี๋ยวนิ้งไปดูให้" ห้องเก็บของของ รร เป็นห้อง ๆ หนึ่งที่ตั้งอยู่นอกตัวตึกเรียนในนั้นจะใช้เก็บของจิปาถะต่าง ๆ มากมาย ของที่ไม่ได้ใช้ หรือพวกอุปกรณ์ในการจัดทำนิทรรศการต่าง ๆ ก็ถูกเก็บไว้ที่นี้ทั้งสิ้น  พอนิ้งมาถึงก็ไขกุญแจปลอดล๊อคแม่กุญแจออกและเปิดประตูเดินเข้าไปช้า ๆ เนื่องจากไฟในห้องเก็บของมันเสียและในห้องค่อนข้างมืด นิ้งเลยต้องใช้โทรศัพท์ส่องไฟหาของ

"เอ  อยู่ไหนน้า ฟิวเจอบอรด์สีขาว อ๊ะ อยู่นั่นเอง..... ว๊ายยย"นิ้งร้องด้วยความตกใจเพราะ

ในระหว่างที่นิ้งหันไปเจอฟิวเจอร์บอร์ดสีขาว ก็พลันมีมือใครก็ไม่รู้ผลักนิ้งให้ล้มหน้าคะมำ ลงไปที่พื้นอย่างแรงจนโทรศัพท์กระเด็นหายไปไหนก็ไม่รู้ ทุกอย่างมืดสนิท

"ใคร.... แกเป็นใคร!!!! ต้องการอะไร อย่าเข้ามานะ!!!! " นิ้งตะโกนขึ้นพร้อมเอามือปัดป้องไปด้านหน้าแบบมั่ว ๆ เพราะกลัวคนที่ทำร้ายจะพุ่งเข้ามาทำร้ายซ้ำอีก

ไม่ทันได้พูดจบ "เพี๊ย!!!!"  มือใหญ่หยาบกร้านตบเข้าที่ใบหน้าของนิ้นอย่างรุนแรง และมีมืออีกข้างพุ่งเข้าจับลำคอนิ้งไว้ จนนิ้งหายใจไม่ออก ชายคนนั้นค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ นิ้ง คราวนี้ใกล้มากจนนิ้งเห็นได้ชัดเจนว่า ชายคนนี้ใส่หมวกไอ้โม่ง สีดำ และใส่ชุดวอร์มสี ดำมันพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า

"อยู่นิ่ง ๆ เดี๋ยวเดียวก็เสร็จ แต่ถ้าร้องโวยวายมึงตาย.."พูดไม่ทันจบมันก็บีบคอนิ้งแรงขึ้น

"อั๊ค ๆ "นิ้งพยักหน้า ด้วยความกลัวตาย

หลังจากนั้นไอ้โม่งก็ฉีกกางเกงในนิ้งออก และถอดกางเกงของมันลงอย่างรวดเร็ว นิ้งเห็นแบบนั้นก็รู้แล้วว่ากำลังจะโดนอะไรจึงได้แต่ยกมือไหว้พร้อมพูดทั้งน้ำตา

"พี่ คะอย่าทำนู๋เลย"ไม่ทันสิ้นเสียง

"อ๊อคคค" นิ้งโดนไอ้โมงเตะเข้าที่ท้องจนตัวงออีกครั้ง หลังจากนั้นไอ้โม่งจับนิ้งแหกขา แล้ว ยัดควยใหญ่ยาวเข้าไปในหีนิ้งทันที ทีเดียวมิดด้าม

"กรี๊ดดด" นิ้งที่ไม่ทันหายเจ็บท้อง ก็หันมาเจ็บหีแทนจนร้องเสียงหลง

"อ่าห์  หีเด็กที่มันอร่อยจริง ๆ เย็ดเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอเลย" ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงซี้ดปากเสียวของไอ้โม่ง ดังสลับเสียงกรีดร้องของนิ้ง

"อีนี่เสียงดังชิบ" ไอ้โม่งสบถพร้อมคลำไปหาเศษกางเกงในที่มันฉีกออกคว้ามายัดปากนิ้งทันที

ตอนนี้เสียงนิ้งกลายเป็นอู้อี้ ๆ  นิ้งโดนเย็ดอยู่แบบนั้นนานนับ สิบห้านาที

หลังจากนั้นเสียงของนิ้งก็หยุดลงเหลือแต่เสียงสะอึกสะอื้นเพราะความเจ็บปวดในใจของนิ้งพลันคิดถึงครูศักดิ์จับใจ คิดไปต่าง ๆ นานา ว่า ตัวเธอหายไปตั้งนานทำไมครูศักดิ์ยังไม่ออกตามหาเธออีก แต่ความคิดนั้นก็ถูกทำให้เตลิดไปอีกครั้ง เพราะตอนนี้ไอ้โม่งมันถอนควยออกจากหีของเธอแล้ว และกำลังเอาไปจ่อที่ตูดของเธอแทน

"ไม่ ไม่นะ รู้นั้นไม่ได้ กรี๊ดดดด"เสียงกรี๊ดในลำคอของนิ้งดังขึ้นอีกครั้ง เพราะไอ้โม่งยัดควยเข้ารูตูดของเธออย่างไม่ปราณี

"5555 รูหน้าว่ามันส์แล้วรูหลังนี่สุดยอดไปเลยนะนังหนู ซี้ด อ่าห์" ไอ้โม่งกระแทกควยใส่ตูดนิ้งไม่ยั้ง

ตับ ๆ ๆ ๆ  เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังลั่นห้องเก็บของ ผสมเสียงสะอึกสะอื้นของเด็กสาว  ตอนนี้นิ้งหมดเรี่ยวแรงจะขัดขืนแล้ว โดนไอ้โม่งจับเปลี่ยนท่าเย็ดไปตามความพอใจเด็กสาวคิดแค่ว่าถ้าปล่อยให้มันเย็ดจนพอใจเดี๋ยวพอมันเสร็จ มันก็จะจากไปเอง

"อ่าห์ นังนู๋ พี่จะแตกแล้ว ๆ ๆ"ไอ้โม่ง ร้องระงมพร้อมควยที่สาวเข้าสาวอกรูตูดเด็กสาว นิ้งได้แต่กัดฟันหน้าตาไหลอาบสองแก้ม

"อ่าห์"ไอ้โม่งส่งเสียงแห่งความสุขลากยาวพร้อมแช่ควยคาตูดเด็กสาวอยู่แบบนั้น นิ้งรู้สึกได้ทันทีว่ามีน้ำอะไรบางอย่างถูกฉีดเข้ารูตูดของเธอ มันร้อนมากร้อนจนเธอทรมาน นิ้งสะอึกสะอิ้น อย่างหมดแรงกางเกงในหลุดออกจากปากเธอคิดว่าทุกอย่างคนจบแล้ว  แต่ความจริงมันไม่เป็นแบบนั้น

ไอ้โม่งลุกยืน แล้วสั่งเด็กสาวว่า

"อ้าปากออกมาอีนู๋แล้วมึงจะไม่เจ็บตัว"

นิ้งกลัวมากทั้งตัวมีแต่แผล เธอจึงได้แต่อ้าปากตามคำสั่งไอ้โม่ง ไอ้โม่งเห็นแบบนั้นก็พอใจมาก

มันเข้าไปยืนตรงหน้าเด็กสาวแล้วค่อย ๆ.... ฉี่ใส่ปากเธอทันที

"อ๊อค ๆ " นิ้ง ทั้งรันเกียจทั้งสำลัก ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่แบบนั้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายพอไอ้โม่งฉี่เสร็จก็กดลำควยเข้าปากมิ้นทันทีจนมิดลำ พร้อมพูดว่า

"อ่าห์...ดีมากเด็กดี " มันชักควยเข้าปากนิ้งอีกสองสามที ทีสุดท้ายลึกมาก มิ้นแทบหายใจไม่ออกตายดิ้นไปดิ้นมา สุดท้าย มันถอนควยออก ใส่กางเกงแล้วเดินหันหลังจากไป  ก่อนจากไปมันพูดว่า

"ถ้ามึงเอาเรื่องนี้ไปบอกใครมึงรู้ใช่ไหมว่ามึงจะโดนอะไร "ไอ้โม่งเหลียวหลังพร้อมเอานิ้วโป้งทำสัญลักษณ์ปาดคอเป็นการส่งสัญญา

นิ้งกลัวจับใจ  หลังจากไอ้โม่งเดินลับตาไป นิ้ง รีบ พุ่งตัวไปที่โทรศัพท์ ที่ตกอยู่ใต้โต๊ะด้านข้าง  เธอเห็นโทรศัพท์นานแล้วตอนโดนข่มขืนแต่แค่ไม่มีจังหวะหยิบ

นิ้งรีบกดเบอร์ครูศักดิ์ทันที

"ตู้ด ๆ ๆ ตึ้ง " มีคนรับสาย

"ครูคะ ฮือออ ครูศักดิ์มาช่วยนิ้งหน่อย ฮือออ มีคนทำร้ายนิ้ง"  เด็กสาวรีบพูดอย่างรวดเร็วเพราะกลัวไอ้โม่งจะกลับมาอีก ไม่กี่อึดใจต่อมา สิ่งที่ทำให้นิ้งช๊อคที่สุดก็คือ

ไอ้โม่งค่อย ๆ เดินกลับมาหานิ้งอย่างช้า ๆ พร้อมกับในมือของมัน ถือโทรศัพท์ของครูศักดิ์อยู่ ใช่นั่นคือโทรศัพท์ของครูศักดิ์ นิ้ง จำได้ดี  ไอ้โม่งค่อย ๆ ถอดหมวกโม่งออกพร้อมพูดใส่โทรศัพท์ ด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

"ฮัลโหล มิ้นหรอ นี่ครูเอง มิ้นอยู่ไหน แล้วใครทำร้ายมิ้น.....ครูบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามบอกใคร....."ครูศักดิ์ลากเสียงยาวพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย

"กรี๊ด" มิ้นกรีดร้องจนสลบไป