ลุงทวนก็ลุกขึ้นจับตัวอีบุญเขย่า"เอ้ย...อีบุญ...อีบุญ...ตื่นสิว่ะ"แล้วลุงทวนก็เอามือไปจับชีพจรต้นคออีบุญ "เอ้ยยย...ไอ้เนียร..." ลุงเนียรก็ลุงตกอกตกใจ
"เป็นอะไรของมึง กูยิ่งเพลียๆ" มันตายแล้วว่ะไอ้เนียร"
ลุงเนียรก็มองหน้าลุงทวน "พูดเป็นเล่นไปไอ้ทวน"ลุงเนียรไม่เชื่อ
ก็เขย่าตัวอีบุญ "เอ่อ...จริงด้วย...เราเย็ดมันพร้อมกันขนาดนั้น...ไม่ตายก็ไม่รู้จะว่ายังไง" ลุงทวนก็หน้าเสียที่ทำอีบุญเสียชีวิต ไม่คิดว่ามันจะตาย
"เอาไงดีว่ะ...ไอ้ทวน" ลุงเนียรก็ถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
"กูว่า...มึงอุ้มมันไปฝังที่ป่าช้า ที่เดียวกับอีโฉม ทุกอย่างกูจะเคลียร์ให้มันจบ"
"มันไม่ง่ายไปหรือ...ไอ้ทวน...ตำรวจสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อนนะมึง"
"มึงเชื่อกู...กูบอก...มึงก็แค่ทำตาม...ก่อนที่มันจะเช้าแล้ว"ลุงเนียรก็อุ้มร่างไร้วิญญาณของบุญ ไปที่ป่าช้า ลุงทวนก็เตรียมจอบไปขุดดิน เตรียมฝังอีบุญ
ลุงทวนกับลุงเนียรก็ช่วยกันฝั่งร่างไร้วิญญาณของหญิงสาวที่โดนกระทำชำเราจนถึงความตาย เพราะว่าความร่านความไม่รู้จักว่าพอ บุญถ้าอยู่กับทับเล่นชู้กับทับจุดจบคงไม่เป็นแบบนี้ เสียดายความสวย ความสาว เหลือเกิน
ลุงเนียรก็อุ้มร่างบุญลงไปนอนกับพื้นดิน แล้วลุงทวนก็ค่อยๆกลบดินลงไป ช้าๆ
ทั้งคู่พี่น้อง ในใจมีแต่ความมัวหมอง เอาอะไรกลับคืนมามิได้เเล้ว
"มึงจำได้ไหม?ไอ้ทวน...อีโฉมเมื่อก่อนมันก็โดนกูกับมึงรุมโทรมแบบนี้จนตาย"
ลุงทวนก็พยักหน้ารับ "แต่ทุกวันนี้กูไม่รู้เลยว่า...ไอ้ทับมันลูกกูรึมึงกันแน่"
ลุงทวนกับลุงเนียรก็เดินออกจากป่าช้า เดินไปที่กระท่อม ฟ้าก็สางพอดี
พระอาทิตย์ขึ้นทอแสง สีทอง "เอาไงต่อดีว่ะไอ้ทวน เดี๋ยวต้องมีคนมาตามอีบุญแน่ๆ" ลุงทวนก็ทำใบหน้าเคร่งเครียด "ให้มันมาเถอะ...เดี่ยวกูจัดการเอง ทำไงได้ว่ะ มันเสือกทำตัวมันเองนี้หว่า" ลุงทวนเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ลุงเนียร
นอนพักเอาแรง หลังจากสู้ศึกมาทั้งคืน
ณ.บ้านของนวลกับทับ "พี่ทับเมื่อคืนนวลฝันไม่ค่อยดีเลยพี่"ทับก็ถามว่าฝันว่าอะไร "นวลฝันว่าบุญขอความช่วยเหลือ แต่ไม่รู้ว่าให้ช่วยอะไรพี่ทับ"ทับก็คิดในใจว่าบุญคงไม่รอดจากพ่อของตนเเล้ว "แล้วมันไม่กลับมาเลย กูไปตามก็ไม่มา"
ทับกับนวล ก็นั่งหน้าระห้อย "เอางี้ดีไหมพี่ทับ...เดี๋ยวบุญไปเกลี้ยกล่อมน้องเอง"
ทับก็เห็นด้วยเป็นอย่างมาก แต่ทั้งคู่จะรู้ไหม ว่าน้องสาวได้ถูก2พี่น้อง เลวระยำโดนกระทำ ได้จากโลกนี้ไปแล้ว นวลก็รีบขับมอไซค์ไปกระท่อมลุงทวน
ลุงเนียรนอนหมดแรงอยู่หน้ากระท่อม "อาเนียร อาเนียร"นวลก็เรียก ลุงเนียรก็ผงกหัวขึ้นมาดู ก็ตกใจ พูดติดๆขัดๆ "มะ...มีอะไรว่ะ...มีธุระอะไร"
"นวลมาตามบุญกลับบ้าน...บุญอยู่ไหนอา...บอกนวลมา"ลุงเนียนไม่รู้จะตอบคำถามยังไง ที่นวลมาตามน้องสาว "มันออกไปข้างนอก เดี๋ยวก็มา"ลุงเนียรก็เดินหนี กลัวนวลจะถามอะไรไปมากกว่านี้ นวลก็นั่งรอที่แคร่ไม้ไผ่หน้ากระท่อม
ลุงทวนก็นุ่งผ้าขาวม้า ออกมาจากห้องน้ำ ลุงทวนก็เห็นนวล นั่งอยู่ที่แคร่ไม้ไผ่
"อ้าว...นึกว่าใครมาตะโกนอะไร...อีนวลนี่เอง...มาทำไมล่ะหึ...นวลจ๋าา"
"นวลมาตามหาบุญ...บุญไปไหนพ่อ...บอกนวลมาตรงๆ"ลุงทวนก็พยายามทำให้ไม่มีพิรุจมากที่สุด "มันไปหาเพื่อน...ต่างหมู่บ้านมั้ง...มันบอกมาอย่างงี้"
นวลก็ไม่เชื่อคำที่เฒ่าเจ้าเล่ห์สองคนพูด
"พี่บุญมาอยู่นี่ไม่กลับบ้าน พ่อทำอะไรมัน มันถึงติดอกติดใจที่จะอยู่นี่"ลุงทวนก็นั่งลงที่แคร่ไม้ไผ่ "มันไม่ได้ติดอกติดใจอะไรหรอก...มันบอกว่าพี่เขยมัน"
"ทับมันอะไรกับอีบุญ...พ่อบอกนวลมา..."นวลขึ้นน้ำเสียงตกใจ สิ่งที่พ่อผัวพูด
"ถ้ามึงจะให้กูบอกมึงนะ...นอนอ้าหีให้กูเย็ดมึงสิกูจะบอกว่าน้องสาวมึงกับผัวมึงทำไมกัน" ลุงทวนตั้งข้อเสนอให้นวล แต่นวลก็ฟังคำพูดอย่างไร้ยางอายของพ่อผัวไม่ได้ ทำไมถึงได้พูดเช่นนี้ออกมา ละ...แล้วตกลงบุญมันอยู่ไหนกันแน่พ่อ"
"ถ้ามึงอยากรู้ว่าน้องสาวมึงอยู่ไหน...มึงก็ทำตามข้อเสนอที่กูบอกมึง อีนวล"
"ถ้านวลยอม...พ่อแล้ว...พ่อต้องบอกมาว่าบุญอยู่ไหน...ไม่งั้นเรื่องบุญหายออกไปจากบ้าน นวลจะไปแจ้งความ เพราะล่าสุด ทับบอกว่าบุญอยู่แต่ที่กระท่อมพ่อ" นวลก็ยอมเข้าไปในกระท่อม ลุงทวนก็เรียกลุงเนียร แล้วกระซิบเบาๆว่า
"เดี๋ยวมึงไปบอกไอ้ทับว่า...ให้มารับ
อีบุญกลับบ้าน...อีนวลมันจะไปทำธุระในเมือง"
"จะคิดทำอะไรกันแน่ไอ้ทวน...กูว่าพอ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
โพลล์