ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_worming

ช่วงมืดของชีวิต บทที่ 3.9 By worming

เริ่มโดย worming, มิถุนายน 12, 2022, 11:46:37 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

worming

ตอนแรก
https://xonly8.com/index.php?topic=239439.0
ตอนที่แล้ว
https://xonly8.com/index.php?topic=240370.0
วาร์ป
https://xonly8.com/index.php?topic=164918.msg1659453#msg1659453

ต่อจากตอนที่แล้ว



ฉันนั่งเหนื่อยหอบหายใจแรงยังกะไปวิ่งรอบสนามมาสิบรอบ



        ตอนนี้ฉันได้น้ำแตกไปอีกรอบนึง ซึ่งก็เป็นรอบที่สามของช่วงบ่ายวันนี้ แต่รอบนี้เป็นการน้ำแตกที่น่าอับอายมาก เพราะฉันต้องใช้มือถือฉันถ่ายวิดีโอเก็บภาพทุกช็อตที่ฉันน้ำแตก รวมถึงต้องให้เห็นทั้งหีและหน้าฉันด้วย และที่สำคัญกว่านั้นคือ สถานที่ที่ฉันถ่ายรูปตัวเองน้ำแตกนั้นไม่ใช่ที่ไหนแต่เป็นที่โต๊ะทำงานของฉันเอง โดยที่พนักงานทุกคนนั้นก็อยู่ในห้องกันครบทุกคน แต่ยังโชคดีที่เหมือนจะไม่มีใครรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ อาจเป็นเพราะว่าฉันทำได้แนบเนียนมาก เหมือนจะเป็นการถ่ายวิดีโอลงไอจีตามปกติของฉัน โดยเมื่อฉันถ่ายเกือบเสร็จช่วงท้ายๆ ฉันก็จะโบกมือให้กล้องแล้วก็ส่งจูบก่อนจะจบคลิปอยู่บ่อยๆ แต่ครั้งนี้ไม่ได้เป็นการถ่ายวิดีโอแบบที่ฉันเคยถ่ายหน่ะสิ ไม่น่าเชื่อว่าฉันจะกล้าทำลงไปได้ ฉันเหมือนกระหรี่ร่านๆ ที่ต้องการที่จะน้ำแตกที่ไหนก็ได้เวลาไหนก็ได้จริงๆ ไม่เว้นแต่ตอนเวลาทำงานในที่ทำงานฉันก็ยังกล้าทำ ฉันรู้สึกอายตัวเองยังไงก็ไม่รู้ พอฉันส่งไฟล์วิดีโอไปให้ไอ้เลวนพนั่นฉันก็กลั้นใจตรวจงานที่จะเอาไปให้คุณมาจิมูระพิจารณาวันพรุ่งนี้ ดีที่พวกมันกดหยุดการทำงานของไข่สั่นแล้ว ทำให้ฉันพอมีสมาธิทำงานหน่อยนึง แต่สักพักฉันก็อดใจไม่ไหวที่จะเปิดดูผลงานของตัวเอง



        ไหนๆ ก็ไหนๆ ลองเปิดดูผลงงานของตัวเองซักหน่อยดีกว่า แล้วก็เสียบหูฟังไว้ฟังเสียงอีกด้วย ฉันกดเพลย์วิดีโอในจอของมือถือฉัน ฉันเห็นหน้าของหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่มีสีหน้าเหมือนจะพยายามกลั้นความเสียวเอาไว้ สีหน้าเหมือนจะธรรมดาแต่มีอาการคิ้วขมวดนิดๆ จากความเสียว เม้มปากนิดหน่อยเหมือนจะกลั้นไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา แต่ก็มีสายตาขวางๆ ดุๆ นิดๆ จากความโกรธแค้น เป็นภาพที่เซ็กซี่ยั่วยวนเสียยิ่งกระไรนี่ ขนาดฉันดูวิดีโอของตัวเองฉันยังรู้สึกเสียวตามเลยทีเดียว แล้วกล้องก็เลื่อนลงไปที่หีของหญิงสาวในคลิปพร้อมกับมีเสียงสั่นของไข่สั่นที่สั่นอย่างเอาเป็นเอาตาย ภาพที่ทำให้ฉันสะใจอย่างมากนั่นก็คือหีที่อยู่ในวิดีโอ มันไม่ใช่หีธรรมดาทั่วไป แต่เป็นหีไร้ขนที่โดนเจาะใส่จิวเต็มไปหมด มีจิวหนามยางที่มีหนามแหลมกำลังทิ่มยอดแตดนั้นอยู่มีห่วงที่แคมหีทั้งสองข้างด้วยข้างละ 3 ห่วงโดยห่วง คู่บนกับคู่ล่างถูกห้อยด้วยลูกกระพรวนหมา ส่วนห่วงคู่กลางนั้นโดนแม่กุญแจล็อกติดกันปิดรูหีไว้โดยที่มีสายไฟสอดเข้าไปในรูหีนั้นถึงสองสาย และมีเสียงสั่นคล้ายๆ เสียงโทรศัพท์สั่นแต่สั่นแรงกว่ามาก แล้วยังมีสายไฟสองสายที่ปลายมีที่หนีบเล็กๆ สองเส้น โดยได้หนีบที่ห่วงกระพรวนคู่บนสายละอัน แต่ที่ฉันเห็นแล้วสะใจกว่านั้นคือสายไฟทั้งสองมันรั้งให้แคมทั้งสองข้างห่างออกจากกันคล้ายๆ กับจะอ้าหีนั้นไว้อยู่ตลอดเวลาอยู่ ยิ่งกระพรวนคู่ล่างได้หย่อนๆ ดึงแคมช่วงล่างให้เปิดหีให้กว้างขึ้นไปอีก ตอนนี้หีอันนี้เหมือนกำลังโดนแหกอ้าอยู่หน่อยๆ แต่มีห่วงแคมคู่กลางที่โดนแม่กุญแจล็อกไว้ ดึงแคมช่วงกลางเข้ามาปิดรูหีและมีสายไฟสองเส้นสอดเข้าไปในรูหีสองเส้น ฉันเห็นแล้วยิ่งรู้สึกสะใจกับสภาพหีอันนี้มากๆ ยังกะหีในวิดีโอนั้นไม่ใช่หีของฉัน พอกล้องแพนไปที่ใบหน้าเจ้าของหีนั้น ฉันยิ่งสะใจยิ่งขึ้นไปอีกเจ้าของหีที่โดนเจาะใส่จิวเต็มไปหมดนี้มีหน้าตาที่สะสวยยังกะดารา กำลังจ้องมองกล้องด้วยสีหน้าที่แสนจะร่านมากซะด้วย แล้วกล้องก็แพนไปที่หีโดยที่มุมกล้องได้เงยขึ้นเพื่อให้เห็นทั้งหีและหน้าของเจ้าของหี แล้วเพียงอึดใจเดียวหีก็ขมิบสั่นๆ กระตุกๆ พร้อมกับสีหน้าของเจ้าของหีก็เหมือนพยามจะเก็บอาการเสียวเอาไว้แต่ก็เก็บไม่หมด คิ้วขมวดมากขึ้นและปากเม้มค่อนข้างแรง มีเสียงครางเบาๆ เล็ดลอดออกมาด้วยสองสามที พอกระตุกเสร็จที่รูหีก็มีน้ำข้นๆ ไหลออกมานิดหน่อย แล้วกล้องก็เลื่อนไปด้านบนโดยเน้นถ่ายที่ใบหน้าสาวสวยที่อยู่ในวิดีโอนั้นก็ได้ส่งสายตายั่วยวนมายังกล้องแล้วโบกมือบ๊ายบายและส่งจูบจ๊วบๆ ให้กล้อง แล้วกล้องก็เลื่อนลงไปที่หีที่กำลังมีน้ำเงี่ยนไหลออกมาเต็มกระดาษทิษชู่ที่วางไว้บนเก้าอี้ แล้วกล้องก็แช่อยู่ประมาณหกเจ็ดวิภาพก็ตัดไป



        ไม่นะ!!! สาวสวยในวิดีโอนี้คือฉันหรือเนี่ย ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะร่านได้ถึงขนาดนี้ ไม่รู้ว่าฉันทำไปได้ยังไง เมื่อฉันดูวิดีโอนี้จบฉันรู้สึกว่าหีฉันโดยเฉพาะแตดฉันสามารถรับรู้ถึงความเสียวได้มากขึ้นมันเสียวแทบทุกอนูของแตดเลยทีเดียว เหมือนว่าเมื่อฉันรู้ชะตากรรมของหีฉัน มันจะทำให้ฉันรับรู้ความรู้สึกของหีฉันได้มากขึ้น ทำให้ฉันต้องรับความเสียวมากขึ้นไปอีก แล้วฉันก็กลั้นเสียวตรวจงานที่จะนำไปเสนอคุณมาจิมูระอีกครั้งเพื่อที่จะให้เค้าเซ็นอนุมัติโปรเจ็คของฉันให้ได้ เป็นโปรเจ็คเกี่ยวกับการตลาดของสินค้าตัวใหม่ ซึ่งฉันก็ได้นำเสนอไปแล้วรอบนึงในช่วงเช้าแต่คุณมาจิมูระก็ยังไม่ยอมเซ็น แต่นัดให้ฉันเอาเอกสารไปให้แกดูอีกรอบในวันพรุ่งนี้ตอนบ่ายสอง ที่สำคัญก่อนกลับแกก็มากระซิบข้างหูที่มีคำลงท้ายด้วยอีกว่า "อย่าลืมนำเอกสารไปให้ผมเซ็นนะทาสสาว" ซึ่งเมื่อฉันได้ยินประโยคนั้นฉันถึงกับหน้าชาเลยทีเดียว ฉันเริ่มคิดว่าปัญหาไม่น่าจะเกิดจากโปรเจ็คของฉันรวมถึงการนำเสนอของฉันแล้ว ฉันไม่รู้ว่าปัญหาเกิดจากอะไร แต่จริงๆ ก็รู้อยู่แหล่ะ เพียงแต่ฉันไม่อยากจะคิดถึงมันเลยจริงๆ แล้วเสียงไลน์ก็ดังขึ้น



ไอ้นพ "อีทาสกระหรี่ภมรวดี โสภณเจริญพานิชยกุล" นั่นมันชื่อจริงนานสกุลจริงของฉันนะ มันจะให้ฉันเสียเกียรติไปถึงไหนเนี่ย

ไอ้นพ "หรือเรียกสั้นๆ ว่าอีกระหรี่ผึ้ง มึงอยากรู้มั้ยว่าทำไมลูกค้าญี่ปุ่นถึงไม่เซ็นอนุมัติให้มึง"

ผึ้ง "ใครจะไปรู้ล่ะ" ฉันตอบอย่างเซ็งๆ เพราะมันดันเอาชื่อจริงนามสกุลจริงฉันมาล้อเล่น แต่ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าถ้ามันแกล้งฉันขึ้นมา มีแต่ฉันนั่นแหล่ะที่จะซวยจึงรีบพิมพ์ตอบกลับไป

ผึ้ง "อยากรู้ค่ะ เจ้านายนพ" ฉันรีบพิมพ์ตอบกลับไปอย่างไว แต่ก็ไม่มีการสั่นของไข่สั่นหรือการช็อตหีเกิดขึ้น ทำให้ฉันโล่งใจไปเปราะนึง

ไอ้นพ "อยากรู้จริงนะ"

ผึ้ง "ค่ะ เจ้านายนพ" แล้วไข่สั่นก็ทำงานที่ระดับหนึ่ง อึ๋ย!! เอาอีกแล้วหรือเนี่ย

ไอ้นพ "อยากรู้ต้องทนหน่อยนะ" นั่นไง มันหาทางแกล้งฉันจนได้ฉันอยากจะพิมพ์ขอร้องให้มันกดให้ไข่สั่นหยุดทำงานก่อนแต่ถ้าฉันพิมพ์ไปมันคงเพิ่มความแรงเป็นระดับสองแน่ๆ

ผึ้ง "ทำไมลูกค้าไม่ยอมเซ็นให้คะ เจ้านายนพ" ฉันพยายามที่จะใส่คำว่าเจ้านายนพลงไปเพราะถ้าไม่ใส่มันอาจจะกดเพิ่มความแรงไข่สั่นขึ้นได้ นี่แค่สั่นระดับหนึ่งฉันก็จะแย่อยู่แล้ว เสียวปริ่มๆ น้ำจะแตกอีกแล้วเนี่ย ถ้าระดับสองฉันคงไม่ไหวแน่ แถมทุกคนยังนั่งทำงานอยู่เต็มออฟฟิศอีก

ไอ้นพ "ก็ลูกค้าต้องการเย็ดมึงก่อนไง 555" ฉันอ่านข้อความนี้ถึงกับหน้าซีด นั่นเป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากแม้แต่จะคิด แต่ไอ้นพก็ได้พิมพ์มันออกมาประจักษ์ต่อสายตาของฉันจนได้

ไอ้นพ "กูว่าคงไม่ใช่แค่เย็ดมึงหรอกนะ อยากทำอย่างอื่นด้วย"

ผึ้ง "อยากทำอย่างอื่น ทำอะไรหรอคะ เจ้านายนพ" ฉันพิมพ์ไปเสียวหัวนมเสียวแตดไป ไข่สั่นก็สั่นระดับหนึ่งไป ลูกตุ้มหัวนมก็รั้งห่วงหัวนมของฉันไป อ้อยสส์

ไอ้นพ "ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้กูจัดให้ กูจะได้มีทาสกระหรี่เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดไงล่ะ 555" ไม่รู้ว่าฉันจะดีใจหรือเสียใจดีที่ฉันจะได้เลื่อนขั้นในหน้าที่การงานเป็นระดับผู้จัดการฝ่าย แต่ก็ต้องกลายเป็นทาสไอ้พวกเลวนี่อยู่ดี

ไอ้นพ "ถ้างั้นมึงไปขอลางานเจ้านายมึงตอนสี่โมงเย็น บอกว่าจะไปซื้อของขวัญให้ลูกค้า แล้วมึงก็มาหากูที่ลาดจอดรถชั้นเจ็ด" เหลือเวลาอีกสิบนาทีก็จะสี่โมงเย็นแล้ว ฉันต้องโนบราโชว์หัวนมลางๆ ที่มีห่วงเจาะและมีลูกตุ้มห้อยอยู่ให้เจ้านายฉันดูหรือเนี่ย ไม่ใช่แค่นั้นฉันยังต้องโนบราเดินไปที่ชั้นเจ็ดอีก แค่คิดก็เสียวแล้ว ทั้งเสียวทั้งอายฉันจะทำได้หรือป่าวเนี่ย

        ปกติไม่ใช่เรื่องยากสำหรับฉันที่จะไปขอลางานเจ้านายสักชั่วโมงสองชั่วโมงก่อนเลิกงานเหมือนจะเป็นเอกสิทธิ์พิเศษสำหรับฉันไปแล้ว เพราะฉันจะมีงานไปพบลูกค้าบ่อย หรือแม้กระทั่งงานส่วนตัวฉันก็สามารถขอลาเจ้านายฉันได้โดยเจ้านายก็ไม่เคยห้าม แต่ขอแค่ให้บอกท่านเท่านั้น บางครั้งฉันขอลาไปสามวัน วันที่สี่ฉันก็มาทำงานตามปกติโดยที่ไม่โดนเจ้านายว่าแม้แต่แอะเดียว นั่นก็เป็นเพราะการทำงานอย่างเป็นระบบของฉัน ฉันสามารถฝากงานไว้กับคนที่ทำงานแทนฉันได้ ซึ่งก็มีสี่ห้าคนที่ทำงานแทนฉันได้ แต่ฉันจะแยกแต่ละคนให้ทำงานแต่ละอย่างแทนฉัน ซึ่งทุกคนก็เต็มใจทำงานให้ฉันเพราะฉันก็ทำงานเพื่อพวกเขาเหมือนกัน โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่พวกเขาไม่สามารถทำงานได้ฝีมือไม่ถึงหรือไม่อยากโดนเจ้านายด่า ก็เป็นฉันที่เป็นคนจัดการให้ ดังนั้นไม่ใช่ปัญหาอะไรที่ฉันจะฝากงานไว้กับพวกเขาไม่ได้ แน่นอนฉันอยากจะลาซักสองอาทิตย์ก็ย่อมได้โดยไม่ส่งผลกระทบต่องานที่ฉันรับผิดชอบอยู่ แต่ถ้าลางานนานเกินไป ปัญหาก็จะเกิดขึ้นเยอะเกินไปทำให้งานแก้ยาก ดังนั้นบางทีฉันต้องเข้ามาแก้ปัญหาด้วยตัวเองบ้างเพื่อให้งานบรรลุไปได้ด้วยดี ซึ่งสไตล์การทำงานของฉันก็คือสอนงานให้เพื่อนร่วมงาน พอเพื่อนร่วมงานเก่งขึ้นพวกเขาก็จะยกฉันให้เป็นหัวหน้าพวกเขา ซึ่งเป็นที่มาของการเป็นว่าที่ผู้จัดการฝ่ายของฉันในตอนนี้นั่นเอง ฉันกำลังเก็บโต๊ะทำงาน อีกห้านาทีก็จะสี่โมงเย็นแล้ว ฉันกลั้นเสียวเก็บโต๊ะทำงานโดยที่ไข่สั่นยังทำงานที่ความแรงระดับหนึ่งอยู่ ฉันเสียวปริ่มๆ น้ำจะแตกไปเก็บโต๊ะไป แล้วฉันก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเจ้านายก่อนที่จะขอลางานกับเจ้านายทั้งๆ ที่ไข่สั่นยังทำงานอยู่ที่ระดับหนึ่ง

ผึ้ง "คุณวรกรคะ หนูขออนุญาตลางานเพื่อไปซื้อของขวัญให้คุณมาจิมูระพรุ่งนี้ค่ะ" ฉันเอ่ยขอลางานเจ้านายซึ่งเจ้านายก็หันมาถามฉันตามปกติ

คุณวรกร "หรอ ไปซื้ออะไรเป็นของขวัญล่ะ" พอพูดจบตาเจ้านายก็เบิกกว้างแล้วมองมาที่หน้าอกนูนๆ ของฉันทั้งสองข้างที่มีผ้าของเสื้อเชิ้ตฉันปิดอยู่ ฉันก็เขินๆ หน้าแดงแล้วก็ตอบเจ้านายไป แล้วฉันก็เริ่มเสียวหัวนมเสียวแตดเสียวหีไปอีก เหมือนความอายก็ทำให้ฉันเสียวหัวนมเสียวแตดเพิ่มขึ้นได้เหมือนกัน

ผึ้ง "ยังไม่รู้เลยค่ะ กะว่าจะไปเดินดูก่อนค่ะ เลยต้องรีบไปกลัวใช้เวลานาน" ฉันก็ไหลไปเรื่อยของฉันเพราะฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้เลวนพมันจะใช้อะไรเป็นของขวัญให้คุณมาจิมูระ

คุณวรกร "งั้นเหรอ ก็ดีเหมือนกัน จะได้เป็นประโยชน์ในการเจรจา" พอฉันกำลังจะพูดไข่สั่นก็เพิ่มความแรงเป็นระดับที่สอง

ผึ้ง "อารรร์ ฉะ...ฉันก็คิดอย่างนั้นค่ะ ฉันจะรีบไปค่ะ"

คุณวรกร "งั้นผมฝากคุณผึ้งดูแลส่วนนี้ให้ดีนะครับ อย่าให้พลาด ผมหวังในตัวคุณมากนะ"

ผึ้ง "ค่ะ ผึ้งจะเอาลายเซ็นกลับมาให้ได้ค่ะ อ้อยยซซซ์" ฉันหลุดครางออกมาเบาๆ ไม่รู้คุณวรกรจะได้ยินหรือป่าวนะ แต่ที่แน่ๆ สายตาคุณวรกรแทบไม่ได้มองหน้าฉันเลยแต่จ้องอยู่ที่หน้าอกฉันอย่างเดียว ยังกะสงสัยอยากรู้ว่าห่วงกลมๆ ที่ดุนเสื้อออกมามันคืออะไรยังไง ฉันจึงรีบตัดบทก่อนที่ฉันจะน้ำแตกโชว์คุณวรกรซะก่อน

ผึ้ง "งั้นผึ้งขอตัวนะคะ" ไข่สั่นกลับไปสั่นที่ระดับหนึ่ง ฉันรีบลุกขึ้นเดินออกจากห้องอย่างไวโดยที่พนักงานทุกคนก็มองมาที่ฉันอย่างสงสัยว่าทำไมรีบขนาดนี้

ฉันรีบเดินไปยังลิฟท์แล้วกดปุ่มที่หน้าลิฟท์ พอลิฟท์กำลังจะเปิดก็มีเสียงคุยกันอยู่ในลิฟท์เป็นเสียงผู้ชายสองคนคุยกันแต่เสียงคุ้นๆ เหมือนได้ยินที่ไหน

ผู้ชาย1 "...เหมือนคุณผึ้งจริงๆ ว่ะ"

ผู้ชาย2 "ผมก็ว่างั้นแหล่ะ" แล้วลิฟท์ก็เปิดออกฉันก็เดินเข้าไปในลิฟท์กดชั้นเจ็ด แล้วไปยืนอยู่ที่มุมสุดในลิฟท์โดยกระพรวนที่หีก็ส่งเสียงเบาๆ แต่ในลิฟท์ค่อนข้างเงียบ ไม่รู้สองคนนั้นจะได้ยินหรือป่าว

ผู้ชาย1 "อ้าว คุณผึ้งจะไปไหนหรอครับ"

ผึ้ง "อ้าว คุณปอง แผนกวิศวะกรรม พอดีฉันมีธุระที่จะต้องออกไปข้างนอกอ่ะค่ะ" คุณปองกับเพื่อนวิศวกร หันมาคุยกับฉันโดยที่สายตาพวกเขาต่างมองฉันอย่างสนใจ เอ่อสนใจที่หน้าอกของฉันหน่ะค่ะ

คุณปอง "อ๋อครับ พอดีเลย พวกผมก็จะไปข้างนอก กะว่าจะพาซัพไปเลี้ยงเหล้าซะหน่อย พอดีเค้ามาติดตั้งเครื่องจักรให้เราคราวที่แล้วอ่ะครับ ว่าจะพาไปนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาส คุณผึ้งไปด้วยกันมั้ยครับ" ปากก็พูดไปตาก็มองนมดิฉันไป ยิ่งฉันโนบราอยู่ด้วยแล้วหัวนมฉันก็มีห่วงลูกตุ้มติดอยู่อีก ฉันหน้าแดงอายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว

ผึ้ง "อ่อ ค่ะ อ้ะซ์ พอดีฉันก็นัดกับเพื่อนฉันไว้อ่ะค่ะ" ฉันก็ตัดบทไปตามมารยาท ถ้าฉันตอบว่าไปฉันคงบ้าไปแล้วแน่ๆ แต่ก็มีเสียงครางเบาๆ เล็ดลอดออกมาจากไข่สั่นความแรงระดับหนึ่ง แล้วลิฟท์ก็ถึงชั้นหกประตูก็เปิดออก สองหนุ่มวิศวะก็เดินออกไปจากลิฟท์ พอประตูลิฟท์กำลังเลื่อนปิด สองคนก็เดินไปคุยกันไป

คุณปอง "คุณชิต เห็นเหมือนผมหรือป่าว"

คุณชิต "เออๆ ผมก็ว่าคล้ายๆ ในคลิปนะ เสียงกระพรวนก็ด้วย หรือว่า........"
        เสียงเบาลงเรื่อยๆ จนฉันไม่ได้ยินที่สองหนุ่มเค้าคุยกันแล้วแล้วประตูลิฟท์ก็ปิดสนิท ฉันยืนหน้าซีดเสียวหัวนมเสียวหีอยู่ในลิฟท์ สองหนุ่มคงรู้แล้วสินะว่าคนในคลิปคือฉัน ฉันถึงกับน้ำตาคลอเกือบจะร้องไห้ให้กับชะตาชีวิตของตัวเอง ทำไมฉันต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ด้วยนะ แล้วประตูลิฟท์ก็เปิดออกที่ชั้นเจ็ด ฉันค่อยๆ เดินน้ำตาคลอเสียวหัวนมเสียวแตดไปยังป้อมยามที่จอดรถโดยที่มีไอ้นพไอ้เชิด หลานไอ้เชิด และไอ้ยามแก่ยืนรอฉันอยู่ แถมหลานไอ้เชิดก็กำลังถือกล้องวิดีโอและไอ้ลุงยามหื่นก็ถือกล้องถ่ายรูป

ไอ้นพ "เดินเร็วๆ หน่อยสิวะ อีกระหรี่ผึ้ง"
        มันตะโกนสั่งให้ฉันเดินเร็วกว่านี้ฉันจึงกลั้นเสียวหัวนมเสียวแตดเสียวหีที่ไข่ยังสั่นอยู่ระดับหนึ่งกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปหามัน แค่ตอนฉันเดินเฉยๆ ลูกตุ้มหัวนมฉันก็ดึงรั้งห่วงหัวนมฉันเบาๆ เป็นจังหวะตามจังหวะการเดินอยู่แล้ว ยิ่งฉันต้องกึ่งวิ่งกึ่งเดินลูกตุ้มก็จะหน่วงห่วงหัวนมฉันแรงขึ้น ยิ่งฉันได้รู้หน้าที่ของมันว่ามีไว้ดึงห่วงที่เจาะหัวนมของฉันอยู่ ยิ่งทำให้ฉันรับรู้ถึงความเสียวที่หัวนมฉันได้มากขึ้นไปอีก ฉันก็ต้องใช้ความพยายามในการกลั้นความเสียวมากขึ้นอีก ไม่งั้นฉันสามารถน้ำแตกในขณะที่ฉันกึ่งวิ่งกึ่งเดินได้เลยทีเดียว พอฉันเดินไปถึงพวกมัน หลานไอ้เชิดกับไอ้ยามหื่นก็เริ่มถ่ายรูปกับถ่ายวิดีโอโดยที่ฉันเป็นนางแบบของพวกมัน

ผึ้ง "นี่พวกแกจะเอายังไงกับฉัน ฮือๆ อ้อยสส์" ฉันพูดกับมันทั้งน้ำตาแล้วมันก็กดให้ไข่สั่นทำงานระดับสองทำให้ฉันกลั้นครางไว้ไม่อยู่

ไอ้เชิด "เจอเจ้านายแล้วมึงทักทายอย่างนี้หรออีกระหรี่ผึ้ง"

หลานไอ้เชิด "เจอเจ้านายแล้วมึงต้องก้มลงกราบตีนนะ รู้มั้ย"
        นะ..นี่มันจะให้ฉันกราบตีนไอ้นพกลางที่จอดรถเลยหรอ ทำไมถึงได้เลวอย่างนี้ ถ้ามีใครมาเห็นจะให้ฉันเอาหน้าไว้ที่ไหน แต่นี่พึ่งจะสี่โมงกว่าเองคงไม่มีคนเดินผ่านมาแถวนี้หรอกมั้ง แต่การทำแบบนี้มันเหยียบย่ำศักดิ์ศรีกันเกินไปแล้วนะ ฉันยังยืนเฉยส่ายหน้าพร้อมน้ำตาอาบแก้มทั้งสองข้าง แล้วไฟก็ช็อตที่หีฉันสองที

ไอ้เชิด "โอ้ อีนี่หยิ่งพอตัวเลยว่ะ ขนาดเจอไฟฟ้าช็อตหีแล้วก็ยังเฉย สงสัยต้องเพิ่มความแรงแล้วมั้ง"
        ฉันมองหน้ามันที่กำลังจะกดสวิชต์ด้วยสีหน้าที่ตื่นตกใจอย่างมากแล้วส่ายหัว พร้อมทั้งทำสายตาวิงวอนให้มันไม่ทำ แต่ก็ไม่เป็นผลมันกดให้ไฟฟ้าช็อตหีฉันแบบแรงขึ้นสองที ปกติความแรงการช็อตระดับหนึ่งมันก็แรงอยู่แล้ว เหมือนกล้ามเนื้อหีมันหดตัวความ เจ็บมันเหมือนเป็นตะคริวที่หีเบาๆ เลยทีเดียว แต่พอมันเพิ่มเป็นระดับสองกล้ามเนื้อหีมันหดตัวแรงขึ้นรวมถึงแรงช็อตมันลามไปที่ขาอ่อนและบริเวณช่วงท้องฉันเลยทีเดียว ความเจ็บมันเหมือนเป็นตะคริวอย่างแรงที่กล้ามเนื้อทุกมัดที่แรงช็อตส่งไปถึง ส่วนความเจ็บปวดนั้นไม่ต้องพูดถึง แค่เป็นตะคริวที่น่องขานิดหน่อยสมัยฉันเล่นยูโดใหม่ๆ ฉันยังรู้สึกเจ็บทรมาณขนาดนั้น นี่เป็นตะคริวที่หีรวมถึงบริเวณรอบๆ หีอีก ความเจ็บมันเยอะมากกว่าจะจินตนาการซะอีก มันเจ็บแบบนั้นแหล่ะสองทีตามจำนวนที่มันกด ไข่สั่นก็ยังสั่นอยู่ที่ระดับสอง "ยอมแล้วๆ ฮือๆ" ฉันต้องยอมมันก่อนที่มันจะกดให้ช็อตแช่ไว้ ถ้ามันกดสวิชต์แช่ไว้ฉันคงไม่ไหวแน่เพราะมันเจ็บปวดมากซะเหลือเกิน พอฉันกำลังจะก้มลงไปกราบไอ้นพก็มีเสียงห้ามไว้ก่อน

ไอ้เชิด "เดี๋ยว อย่าพึ่ง 

        พอกราบพวกมันครบทุกคนเสร็จไอ้เชิดก็กดให้ไข่สั่นหยุดทำงาน มันบอกให้ฉันเป็นคนขับ ฉันกำลังจะติดกระดุมเสื้อแต่มันบอกไม่ต้องติด เดี๋ยวตอนลงรถค่อยติด หา!! นี่มันจะให้ฉันโชว์นมขณะขับรถเหรอ แต่ฉันก็คิดซะว่าดีกว่าโดนสั่งให้แก้ผ้าขับรถละกัน ฉันเลยไม่ขัดใจพวกมันเนื่องจากกระจกรถฉันติดฟิล์มค่อนข้างมืด คงไม่มีใครมองเห็นหรอก แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะการโชว์นมขณะขับรถมันก็ทำให้ฉันอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีอยู่ดี





คุยกับผู้แต่ง



สำหรับใครที่เม้นแล้วกลับมา Edit ข้อความ ก็ขอให้ร่ำรวยๆ ด้วยนะครับ อิอิ

ขออนุญาตฝากฝังผลงานสำหรับสายเปย์ด้วยนะครับ (แต่งไปไกลมากแล้วนะครับ อิอิ)
https://www.readawrite.com/c/138056c05bbf7896029e18d0b582bed7

ปล. ขอขอบคุณทางเวปที่อนุญาตให้โปรโมตผลงานนะครับ รักนะจุ๊ฟๆ

ตอนต่อไปนะครับ อิอิ
https://xonly8.com/index.php?topic=259554.0
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

จรัญ บุญชู

น้องผึ้งต้องทำใจแล้วล่ะ...งานเข้าแบบนี้หนักแน่ๆ

Tow Tow


1819

หายไปนานมาก แต่อารมณ์ ดาร์กยังดิ่งเหมือนเดิม บอกเลย ใครไม่ใช่สายดาร์ก มีจิตตก    ดูแล้ว คงอีกยาว
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

Kenobi.,


oddsk

ต่อไปคงได้บริการคนทั้งบริษัทแน่ๆ

Mr.D

ชอบเรื่องนี้มากครับ อยากให้ไปเจอกับสาวๆ รายอื่นๆ อีกบ้าง

micaeall

ช่วงเวลาที่สุดเสียวซ่านของหนูผึ้ง

inwyin

นึกว่าลืมกระหรี่ผึ้งไปสะแล้วหายไปนานเลย ยังคงความโหดเหมือนเดิมเลยครับ สุดยอดด

hengheng1

หายไปนานมาก กระหรี่ผึ้งมารายงานตัวแล้ว

barney

พนักงานหลายๆคนน่าจะรู้ความลับของน้องผึ้งแล้วล่ะ

ประดิษฐ์ ธรรมเวช

อ้างจาก: จรัญ บุญชู เมื่อ มิถุนายน 12, 2022, 11:58:03 หลังเที่ยง
น้องผึ้งต้องทำใจแล้วล่ะ...งานเข้าแบบนี้หนักแน่ๆ
งานนี้จะเจออะไรอีกนะ

Jirachat2

จะมีอะไรที่มันน่าอายกว่านี้อีกไหม

np5077

เล่นเสียวในรถ เดี๋ยวได้ชนยับกันพอดี

eak3799