(เรื่องเสียวมินิซีรีย์) วุ่นรักหนุ่มน้อยดาวซัลโว : ตอนที่ 3 - ถ่านไฟเก่า Pt4

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : ขอโทษที่หายไปนานครับ พอดีผมติดธุระส่วนตัว เลยไม่มีเวลามาปั่นนิยายให้ทุกคนได้อ่าน หายไปนานพอสมควร ก็กลับมาได้สักที สำหรับเรื่องราวความรักต่างวัยของไอ้แจ็ค นักฟุตบอลโรงเรียนตัวแสบ และมีมี่ สาวสวยดีกรีนักเรียนนอก อดีตแฟนเก่าของพี่ชายตัวเอง

โดยในฉากนี้ จะเป็นการพักยกฉากเลิฟซีนก่อนนะครับ ส่วนหนึ่งเพื่อความสมเหตุสมผลของเรื่องราว ซึ่งผมอยากนำเสนอแง่มุมต่าง ๆ นอกเหนือจากฉากเลิฟซีนของเรื่องด้วย เพื่อให้ทุกคนได้สัมผัสกับตัวตนของเจ้าแจ็คคนนี้อย่างถึงกึ๋น

อย่างที่ได้บอกว่า ตอนนี้เป็นการพักยกชั่วคราว เพื่อให้ทุกคนได้เตรียมพร้อม เพราะใน Part หน้า และต่อ ๆ ไป คือการจัดหนักจัดเต็มแบบ Non Stop ระหว่างเจ้าแจ็คและพี่มี่คนสวยแล้วละครับ ซึ่งมันจะมีฉากที่หลาย ๆ คนน่าจะชอบและกำลังรอคอยอยู่ (สไตล์ของผมแหละ ของมันต้องมี คนที่ติดตามงานเขียนของผมมานานน่าจะรู้ว่าผมหมายถึงอะไร 5555+)



สำหรับเกมรักฯ ตอนใหม่ ผมจะกลับมาปั่นต่อแล้วครับ ไม่เกินวันสองวัน ทุกคนน่าจะได้อ่านกัน หลังจากที่ดองซะนานจนเริ่มเค็ม 5555+

#####################

ความเดิมตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=259583.0

หลังจากที่พักฟื้นไปได้สักระยะ มีมี่ก็เอ่ยปากขอให้เจ้าแจ็คหยิบทิชชู่ให้หน่อย เพื่อที่เธอจะได้นำมาเช็ดคราบน้ำรักของหนุ่มน้อยดาวซัลโวที่กำลังเอ่อล้นออกมาจากโพรงหีของเธอ

"ให้ผมช่วยเช็ดให้ไหมครับ?" เจ้าแจ็คเอ่ยปากขออาสาเป็นผู้ทำความสะอาดคราบน้ำรักสีขาว ที่เจิงนองภายในร่องสาวของพี่มี่คนสวย

"ไม่ต้องหรอกจ๊ะ พี่จัดการเอง" อดีตดาวคณะนิเทศเอ่ยปากด้วยท่าทางที่ดูสงบนิ่งมากขึ้น หลังจากที่พึ่งผ่านเกมรักกับเด็กหนุ่มมามาด ๆ

"ไม่ได้เจอกันสองปี ได้แค่นี้เองเหรอครับ?" ด้วยความเสียดาย ที่ไม่ได้เจอกับวลันธรมานานถึง 2 ปี เลยทำให้จักรภัทรรู้สึกว่า แค่ได้ย้ำรักเพียงครั้งเดียวกับพี่มี่คนสวยมันยังน้อยไป "ขอผมเบิ้ลอีกรอบได้ไหมครับ?"

"ฟิตจริง ๆ นะเรา" วลันธรเงยหน้ามองเด็กหนุ่มด้วยรอยยิ้ม "พรุ่งนี้เรามีซ้อมบอลไม่ใช่เหรอ? พอได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่มีแรงหรอก"

"ผมลาป่วยได้นะครับพี่มี่" แล้วเจ้าแจ็คก็เอ่ยปากขึ้นมาแบบไม่ต้องคิด "นะครับ ขอผมเย็ดพี่มี่อีกรอบได้ไหม?"

"แจ็ค!! ให้มันน้อย ๆ หน่อยนะ!!" พอได้ยินแบบนี้ วลันธรถึงกับทำเสียงดุ "แจ็คเป็นนักฟุตบอลโรงเรียนไม่ใช่เหรอ? แล้วพรุ่งนี้เราก็มีซ้อมด้วย เราโตแล้วนะแจ็ค เรามีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ พี่ไม่อยากให้แจ็คเสียคนตั้งแต่เด็กนะ"
"ผมเสียคนไปตั้งนานแล้ว พี่มี่จำไม่ได้เหรอครับ?" แล้วเจ้าแจ็คก็ย้อนกลับไป ทำเอาหญิงสาวถึงกับสะอึก "ที่เมืองกาญจน์ไงครับ? ที่พี่สอนให้ผมรู้ว่า ความรักมันเป็นยังไง"

"แจ็ค..." พอโดนดอกนี้เข้าไป อดีตดาวคณะนิเทศถึงกับไปไม่เป็น มันก็จริงของเจ้าหนุ่มน้อยตัวแสบ เป็นเพราะเธอเองไม่ยอมหักห้ามใจนั่นเองแหละ เลยทำให้เรื่องราวมันวุ่นวายบานปลายมาได้ถึงขนาดนี้

"พี่มี่ได้ผมแล้วพี่มี่จะทิ้งผมเหรอครับ?" หนุ่มน้อยดาวซัลโวตัดพ้อ "เพราะผมยังเป็นเด็กใช่ไหม? พี่มี่เลยปฎิเสธผม? เรื่องราวระหว่างผมกับพี่ที่ผ่านมาทั้งหมด เป็นแค่เรื่องล้อเล่นสนุก ๆ ของพี่มี่ใช่ไหมครับ? พี่มี่เห็นผมเป็นของเล่น เวลาที่พี่มี่เหงา แบบนั้นใช่ไหมครับ?"

"นี่เราพอโตขึ้นมาหน่อย ก็เริ่มรู้สึกว่าจะปากคอเราะร้ายมากขึ้นแล้วนะ!!" วลันธรร่นคิ้วใส่เด็กหนุ่ม แต่ด้วยความสงสาร ความผูกพัน หรืออาจเป็นเพราะติดใจในรสรักของเจ้าแจ็ค เลยทำให้เธอใจอ่อนลง "มันไม่ใช่แบบนั้นนะแจ็ค ไม่ใช่สักหน่อย ไม่เลยสักนิด"



"แล้วมันยังไงละครับ?" จักรภัทรถามต่อด้วยความอยากรู้ ถึงสถานะของตัวเองหลังจากนี้ "ก็พี่มี่เลิกกับพี่โจ้ไปแล้ว พี่มี่กลัวพี่โจ้รู้เรื่องของเราเหรอครับ?"

"มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย" พอโดนหนุ่มน้อยไล่ต้อน วลันธรก็เริ่มบ่ายเบี่ยง "พี่แค่หมายถึงว่า วันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่า นี่ก็ดึกมากแล้ว แจ็คเองก็ต้องไปซ้อมฟุตบอล ถ้าแจ็คต้องการ เอายังงี้ไหม เลิกซ้อมฟุตบอลเสร็จแล้ว เดี๋ยวพี่มารับเรา ตกลงป่ะ?"

"ตกลงซิครับพี่มี่ ถามได้!! วันอาทิตย์ผมไม่มีซ้อมด้วย!!" เมื่อได้ยินแบบนี้ จักรภัทรก็เริ่มยิ้มออก ก่อนกระโจนเข้าไปกอดวลันธรด้วยความเสน่หา "ผมรักพี่มี่ที่สุดในโลกเลย!!! รักมากที่สุด!!"

"ไอ้เด็กบ๊องเอ้ยยย!!" วลันธรโอบกอบเด็กหนุ่มที่เอาหน้ามาซบตรงหน้าอกเปลือยเปล่าของเธอ "แหน๊ะ!! หยุดเลยนะแจ็ค!!! พอเลย!!! วันนี้พี่เหนื่อยแล้ว!!"

เจ้าแจ็คพยายามจะดูดดื่มยอดถันสีชมพูอ่อนที่ยังแข็งชูชันด้วยความกระหายอยาก และใช่ว่ามีมี่จะไม่ต้องการ เธอเองก็ต้องการ แต่เพราะต้องหักห้ามใจ เพราะกลัวว่าเดี๋ยวคืนนี้มันจะยาวเกินไป

สุดท้าย วลันธรก็ลุกขึ้นหยิบเอาเสื้อผ้าและชุดชั้นในเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อล้างทำความสะอาดตรงร่องเนื้อที่ยังปนเปื้อนไปด้วยน้ำกามของเด็กหนุ่ม ก่อนที่จะสวมใส่เสื้อผ้า แล้วเดินออกไปจากบ้าน โดยมีเจ้าแจ็คที่ใส่เสื้อลำลองเดินมาส่ง

"พรุ่งนี้เจอกันนะแจ็ค" วลันธรเอ่ยปากร่ำลาเด็กหนุ่มเจ้าของบ้านด้วยรอยยิ้ม

"ขับรถดี ๆ นะครับพี่มี่" เจ้าแจ็คเองก็เอ่ยปากร่ำลาวลันธร ที่กำลังเปิดประตูรถยนต์ Toyota Yaris สีขาว เพื่อขับกลับบ้านพักของเธอทันที

...............................

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ สนามฟุตบอลโรงเรียนบางกอกคาทอลิก

"ฮ้าวว!!" หลังจากที่เดินทางมาถึงโรงเรียน ไอ้แจ็คก็เปลี่ยนชุด และเดินเข้าไปวอร์มอัพในสนามบอลกับเพื่อน ๆ ในสภาพที่ดูอิดโรยเหมือนคนพักผ่อนไม่เพียงพอ

"มาแล้วเหรอไอ้แจ็ค?" มนัส กัปตันทีมเอ่ยปากทักทายจักรภัทรเพื่อนสนิท ที่กำลังเดินเข้ามาในสภาพที่ดูเหนื่อยล้า "เมื่อคืนไปทำอะไรมา? มึงอย่าหาวแบบนี้ให้จารย์แดงเห็นเชียวนะเว้ย!!"

"ไม่มีอะไรหรอก" จักรภัทรตอบ ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นอาจารย์แดง กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับแผ่นกระดานไวท์บอร์ดแบบพกพาติดมือมาด้วย "นั่นไง พูดถึงก็มาพอดี โคตรตรงเวลาสัส ๆ เลยจารย์แดงเรา"

"ปรี๊ด!!! ทุกคน!!! รวมตัว!!" อาจารย์แดง แสงสุวรรณ ในชุดพละของโรงเรียนเป่านกหวีดเรียกรวมพลนักเตะโรงเรียนให้มาเข้าร่วมประชุมทีมกลางสนามฟุตบอลในช่วงเก้าโมงเช้า "มากันครบแล้วใช่ไหมพวกมึง? ดี วันนี้ กูจะให้พวกมึงซ้อมตามโปรแกรมปกติไปก่อน แล้วพอสัก 11 โมง กูจะลงรายละเอียดแท็คติคที่เราต้องเตรียมพร้อมสำหรับการเจอโรงเรียนวัดเทพสุวรรณในนัดต่อไป"

แล้วกลุ่มนักฟุตบอลโรงเรียนบางกอกคาทอลิก ก็แยกย้ายไปซ้อมตามโปรแกรมปกติ ไม่ว่าจะเป็นการวิ่งวอร์มอัพรอบโรงเรียน ตามด้วยการซ้อมลิงชิงบอล ก่อนที่จะถึงโปรแกรมการฝึกรายละเอียดแท็คติคที่อาจารย์แดงได้เตรียมเอาไว้ให้

"ไอ้แจ็ค!!! รับบอล!!!" มนัส จ่ายบอลให้ไอ้แจ็คที่อยู่ฝั่งตรงข้าม แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ จิตใจของไอ้แจ็คมันไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวซะแล้ว "อ้าว!! ไอ้สัส!!! วันนี้มึงเป็นอะไรของมึงวะไอ้แจ็ค!!??"

"โทษ ๆ สตั๊ดกูมันลื่นว่ะ" ไอ้แจ็คผายมือขอโทษไอ้โม่ พร้อมกับอ้างเหตุผลว่าทำไมถึงรับบอลพลาด ปีกขวาตัวแสบประจำทีมพลาดอีกครั้ง จนทำให้ตัวเองต้องกลับมายืนอยู่ตรงกลางเพื่อไล่วิ่งแยงลูกฟุตบอลจากเพื่อน ๆ เป็นรอบที่สาม


"วันนี้มึงดูเหม่อ ๆ ใจลอยจังวะไอ้แจ็ค?" ยศพล กองหน้าของทีม ที่พึ่งเป็นลิงชิงลูกฟุตบอลจากเพื่อนเมื่อครู่เอ่ยปากแซว "คิดถึงสาวที่ไหนอยู่หรือเปล่าเนี่ยมึง?"

"เหอะ!!! ไม่มีหรอกไอ้ยศ!!" จักรภัทรปฏิเสธแบบไม่ลังเล แต่ความจริงแล้ว ก็เป็นอย่างที่ยศพล เพื่อนร่วมทีมบอกนั่นแหละ

"ตอนแข่งจริงไม่เอาแบบนี้นะโว้ยไอ้แจ็ค" มนัสเอ่ยปากเตือนเพื่อน "แพ้ใครไม่แพ้ แพ้วัดเทพสุวรรณนี่อายทั้งโรงเรียนเลยนะเว้ย!!"

"เออ!! กูรู้แล้วน่าไอ้โม่!!" พอได้ยินแบบนี้ ไอ้แจ็คก็ยิ่งฉุนเฉียวมากขึ้น ก่อนที่จะเริ่มวิ่งไล่กวดลูกฟุตบอลจากเพื่อน ๆ รวมวงที่จ่ายบอลสลับตำแหน่งไปมา

"ปรี๊ด!!! ทุกคนหยุด!! รวมตัว!!" อดีตกองหน้าทีมชาติไทยเป่านกหวีดเรียกนักเตะทุกคนที่กำลังซ้อมลิงชิงบอลให้หยุด "เดี๋ยวเราจะซ้อมทีมกัน พร้อมกับลงแท็คติกด้วย แยกผู้เล่นเป็นสองทีม ทีมแรกใส่เสื้อซ้อมสีเหลือง ส่วนอีกทีมไม่ต้อง"

อาจารย์แดงจัดการแบ่งผู้เล่นออกเป็นสองทีม ทีมละ 11 คน เพื่อจำลองสถานการณ์จริงที่อาจเกิดขึ้นในนัดต่อไป โดยไอ้แจ็คถูกจับไปเล่นในทีมฝั่งที่ต้องใส่เสื้อซ้อมสีเหลือง หลังจากที่ทุกคนพร้อม การซ้อมทีมก็เริ่มต้นขึ้น โดยมีอดีตกองหน้าทีมชาติไทยที่เป็นเฮ้ดโค้ชยืนกอดอกดูการซ้อมของลูกทีมด้วยความตั้งอกตั้งใจ

"ไอ้แจ็ค!!! รับบอล!!" กองกลางของทีมแทงบอลออกทางด้านขวา ที่ไอ้แจ็คจะต้องวิ่งสอดขึ้นมาเพื่อรับบอลแล้วลากเลื่อยกินแดนคู่ต่อสู้เข้าไป แต่กลับกลายเป็นว่า ไอ้แจ็คไม่สามารถเร่งความเร็วเพื่อไปรับบอลแล้วเล่นต่อได้เหมือนที่เคย "อ้าว!! อะไรของมึงวะไอ้แจ็ค!!!"

"โทษที!!" ไอ้แจ็คชูมือขอโทษเพื่อนด้วยความผิดหวัง ดูเหมือนว่าร่างกายของเด็กหนุ่มจะได้รับผลกระทบจากบทเลิฟซีนของพี่มี่คนสวยเข้าซะแล้ว

ความจริงแล้ว หลังจากที่พี่มี่ขับรถกลับไป ไอ้แจ็คที่ยังมีอารมณ์อยู่ ก็อดใจไม่ไหว หลังจากกลับขึ้นบ้านอาบน้ำนอน ก็เลยจัดการรีดน้ำรักออกมาอีกดอก จนร่างกายอ่อนเพลีย

"ไอ้แจ็คมันดูเนือย ๆ นะครับอาจารย์" หนึ่งในทีมสต๊าฟของอาจารย์แดงเอ่ยปากขึ้นมา "เหมือนคนไม่ค่อยมีแรงวิ่งเลย เมื่อวานมันยังวิ่งปร๋ออยู่ไม่ใช่เหรอ?"

"นั่นนะซิ..." อาจารย์แดงยืนกอดอกมองไอ้แจ็ค ที่ยืนอยู่ข้างสนาม ในจังหวะหนึ่ง เด็กหนุ่มหันมามองเฮ้ดโค้ชของทีมด้วยนัยน์ตาที่แสดงถึงความผิดหวังที่ตัวเองไม่สามารถเค้นฟอร์มเก่งได้

แล้วอดีตกองหน้าทีมชาติไทย ก็นึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีต สมัยที่ตนเองยังรุ่งโรจน์บนเส้นทางอาชีพนักฟุตบอล หลังจากที่เริ่มมีชื่อเสียง แสงสุวรรณ ก็เริ่มติดแสงสียามค่ำคืน ใช้ชีวิตด้วยความประมาท เงินทองที่หามาได้จากการเตะฟุตบอล เขาก็เอาไปลงกับการเที่ยวเล่นกับเพื่อนฝูง รวมไปถึงอวดรวยเปย์หญิงสาวหน้าตาดีมากมาย

อาจารย์แดงยืนกอดอกมองจักรภัทร ศิษย์เอกของตัวเอง ด้วยความรู้สึกสังหรณ์ใจอะไรบางอย่าง หนุ่มใหญ่รู้สึกว่า เจ้าหนุ่มน้อยคนนี้ กำลังจะทำเรื่องผิดพลาดเช่นเดียวกับตัวเองเมื่อครั้งในอดีต

การซ้อมทีมดำเนินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งบทสรุปส่งท้าย คือการที่ทีมสีเหลืองของไอ้แจ็ค เป็นฝ่ายแพ้ไป 2-1 โดยที่ไอ้แจ็คไม่สามารถทำประตูหรือจ่ายให้เพื่อนยิงได้

หลังจากซ้อมทีมเสร็จแล้ว อาจารย์แดง ก็สั่งให้ลูกทีมวิ่งจากสนามฟุตบอลอีกฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝัง เป็นระยะเวลากว่า 15 นาที ก่อนที่จะปล่อยให้นักเตะทุกคนได้พักผ่อนเอาแรงชั่วขณะ

"โอ้ยยย!!! หมดแรงเลยกู!!!" ไอ้แจ็คในสภาพเนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ ทิ้งตัวลงไปนอนกองกับพื้นสนามหญ้าฟุตบอล "วันนี้ทำไมจารย์แม่งโหดจังวะ!!??"

"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" มนัสกัปตันทีม ที่ดูเหนื่อยล้า แต่ยังไม่เท่ากับไอ้แจ็ค พอได้ยินแบบนี้ก็เลยเอ่ยปากขึ้นมา "ก็ปกติของจารย์แก แต่กูว่าวันนี้มึงดูเนือย ๆ จังวะไอ้แจ็ค?"

"จริง..." ยศพล กองหน้าของทีมที่นั่งอยู่ข้าง ๆ แสดงความเห็นขึ้นมา "เมื่อคืนมึงไม่ได้นอนเหรอวะไอ้แจ็ค?"

"ก็นอนตามปกติแหละ" จักรภัทรที่นอนแผ่หลาบนพื้นตอบ ก่อนที่เงาดำของอาจารย์แดงจะทาบทับร่างของตัวเอง จนเด็กหนุ่มถึงกับสะดุ้งตกใจ "อาจารย์!!"

"เออ!!! กูเอง!!" แสงสุวรรณตอบ "มึงจะตกใจทำหอกไรวะ? กูไม่ใช่ผีสักหน่อย!!"

จักรภัทรยังนอนแผ่หลาเหมือนคนที่ไม่เอาอะไรแล้ว จนอาจารย์แดงที่ยืนอยู่ต้องเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่างออกมา

"ไอ้แจ็ค เมื่อคืนมึงกลับบ้านกี่โมง? แล้วนอนกี่โมง?" อดีตกองหน้าทีมชาติไทยถามด้วยใบหน้าสงบนิ่ง

"กลับบ้านตอนสี่ทุ่ม เอ้ย!! ตั้งแต่หกโมงเย็นแล้วครับจารย์!!" จักรภัทรเกือบเผลอปล่อยไก่ "กลับถึงบ้าน ผมก็อาบน้ำ อ่านหนังสือ ทำการบ้านแล้วก็เข้านอนเลย"

"แล้วนอนกี่โมง?" อาจารย์แดงถามต่อ



"สี่ทุ่มครับจารย์" จักรภัทรตอบ แต่ความจริงแล้ว กว่าไอ้แจ็คจะนอนก็เกือบเที่ยงคืนไปแล้ว เพราะมัวแต่เอาเวลาไปส่องเฟสบุ๊คและไอจีของวลันธรดูด้วยความคิดถึง

"วันนี้มึงรู้ตัวไหมไอ้แจ็ค? ว่ามึงเหมือนคนไม่มีแรงเตะบอลเลย" เฮ้ดโค้ชมาดเฮี้ยบเอ่ยปากเตือน "วันจันทร์ กูจะดูการซ้อมของมึงอีกรอบ ถ้ามึงไม่สามารถทำได้ตามมาตรฐานที่กูต้องการ กูอาจจะต้องดรอปมึงออกจากทีมชุดหลักและตัวสำรอง เพื่อเปิดโอกาสให้เพื่อน ๆ ของมึงคนอื่น ที่เค้าตั้งใจซ้อมมีโอกาสได้ลงเล่น มึงเข้าใจที่กูพูดใช่ไหมไอ้แจ็ค?"

"เข้าใจครับจารย์..." ปีกขวาตัวความหวังของทีมตอบ "ผมจะไม่ทำให้ชื่อเสียงโรงเรียนของเราต้องป่นปี้เพราะผมแน่นอน"

"ดี!! พูดแล้วจำคำพูดตัวเองให้ดีละไอ้แจ็ค!!" อาจารย์แดงพยักหน้า "เอาละทุกคน นี่ก็ใกล้ถึงเวลาพักเที่ยงละ แยกย้ายไปกินข้าว ไปทำธุระส่วนตัว แล้วบ่ายสองโมง ไปเจอกันที่โรงยิม ทราบ!!??"

"ทราบ!!!" นักฟุตบอลวัยทีนของโรงเรียนบางกอกคาทอลิกทุกคนที่นั่งพักและดื่มน้ำตอบโดยพร้อมเพรียง

"กินอะไรกันดีวะพวกเรา?" แล้วมนัสก็ลุกขึ้นจากสนามหญ้า ก่อนเอ่ยปากถามกลุ่มเพื่อน ๆ

"ไอ้โม่ ช่วยดึงกูหน่อยดิ๊!!" จักรภัทรยกมือขึ้นมาเพื่อให้มนัสช่วยดึงมือขึ้นมา

"กูชักสงสัยจริง ๆ แล้วว่ะไอ้แจ็ค? ว่าเมื่อคืนมึงไปทำอะไรมา ทำไมวันนี้มึงดูไม่มีเรี่ยวแรงเลยวะ?"

แล้วไอ้โม่ก็ดึงมือไอ้แจ็คขึ้นมา ก่อนที่นักฟุตบอลโรงเรียนทั้งหมด จะกลับเข้าไปในห้องแต่งตัว เพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วค่อยเดินทางออกไปหาข้าวมื้อเที่ยงกินด้านนอก ตามแต่ที่ใครจะสะดวก

โดยกลุ่มไอ้แจ็ค ไอ้โม่ ไอ้ยศ และเพื่อนอีกสามคน ตัดสินใจแวะกินอาหารตามสั่งร้านฝั่งตรงข้ามโรงเรียน ระหว่างที่หนุ่ม ๆ นักฟุตบอลโรงเรียนกำลังนั่งพูดคุยกันด้วยเรื่องจิปาถะทั่วไป สมาร์ทโฟนของไอ้แจ็คที่วางอยู่บนโต๊ะ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"ใครโทรมาวะ!!" ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของยศพล เลยฉวยโอกาสหยิบสมาร์ทโฟนของไอ้แจ็คขึ้นมาดู "เข้!!! พี่สาวคนนี้ใครวะ!!"

ภาพที่ยศพล เพื่อนร่วมทีมของจักรภัทรเห็น คือชื่อของพี่มีมี่ขึ้นขึ้นหราเป็นภาษาอังกฤษ พร้อมด้วยภาพถ่ายของอดีตดาวคณะนิเทศที่กำลังยิ้มหวานชูสองนิ้ว

"ไอ้ยศ!! เอามือถือกูมานี่!!!" แล้วไอ้แจ็คที่นั่งอยู่ ก็ลุกขึ้นจะไปแย่งเอามือถือคืนจากไอ้ยศที่กำลังจะวิ่งหนี เพราะกลัวว่าความลับของตัวเองและพี่มี่จะแตกเข้า

"เชร็ดโด้!! พี่มี่!! ใครวะเนี่ย!!! โคตรน่ารักเลยวะ!!" ไอ้ยศไม่ยอมคืนมือถือให้ไอ้แจ็คง่าย ๆ "พี่สาวมึงเหรอวะไอ้แจ็ค? กูจีบได้ป่ะ!!!"

 


โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Pongconchan]

โดนเด็กจัดหนักแน่ๆ เลย

[จรัญ บุญชู]

ความลับแตกเสียแล้วมั้งคราวนี้

[wangdora29]

รอดูบทนางเอกประจำภาคอยู่นะครับ เมื่อไรจะมีซีนสักที

[Nero007]

ผมรอติดตามซีรี่ย์ สุกี้หมาแสนรัก อยู่นะคับ

[suktua]

มาแล้วพี่มีมี่ ไม่มีเบิ้ลเลย โดนไปแค่นั้นแข็งขาอ่อนแรง ได้ไวเจ้าแจ็ค

[peddo]

กล้ามเนื้อผิดส่วนเล่นเอาวิ่งไม่ออก บางกอกคาทอลิคที่เราก็รู้กันว่าหมายถึงใครได้แพ้แน่ แจ๊คอาขเสียศูนย์ไปพักใหญ่ อยู่ที่อาจารย์แดงจะแก้เกมยังไง ในสนามก็ยังไม่ยากเท่าเกมข้างนอกครับ แกเคยมาก่อนน่าจะพอรู้ แต่ขอดูบางกอกโดนถลุงสีกหน่อยเถอะ

[Best21795]

ย้ำอีกรอบหลังซ้อมบอลแล้วเอาแรงไหนไปเตะบอลน้องเอ่ย

[game smith]

ดึงตัวไม่ขึ้นแน่

[aod123]

ความแตกแน่เลย

[Oceankings1234]

คืนนี้ฟ้าเหลือง

[xtazy]

น้องเอ๋ย เชื่อพี่มี่ด้วยจะได้ไม่เสียงาน

[ttasster]

จะเรียกฟอร์มกลับมาฟิตทันวันจันทร์ไหม  วันอาทิตย์จะจัดหนักด้วยซิ

[talaxman]

นึกว่าจะมีเบิ้ลกะพี่มี่

[laphatsanai1992]

คืนนี้ฟ้าเหลือง