เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 29 : มั่วรัก...มั่วสวาท Pt8

[Thanongsak]

 

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับ Part8 นะครับ สำหรับตอนนี้ มีเซอร์ไพรส์นิดหน่อย จริง ๆ ก็ไม่เชิงอ่ะนะ ต้องเรียกว่ามันเป็นอุปสรรค์ครั้งสำคัญสำหรับลุงพล อย่างที่ผมได้เขียนมา ทุกคนจะรู้ว่าลุงพลชอบมีเซ็กส์ทางประตูหลังกับสาว ๆ มาก แต่ครั้งนี้ เรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่มีสาวในคอลเล็คชั่นของแก ที่กล้าปฎิเสธเสียงแข็ง ซึ่งก็ไม่ใช่ใคร น้องทรายของเรานั่นเอง 55555+

มันก็ต้องมีอุปสรรค์กันบ้างละครับ ไม่ใช่เอะอะ ๆ ตาเฒ่าจะสอยหลังบ้านสาว ๆ ได้ทุกคนเสียหน่อย สำหรับช่วงแรก จะเป็นซีนดราม่าของครูเบสท์ ซึ่งผมตั้งใจเขียนเพื่อถ่ายทอดตัวตนที่แท้จริงของเธอ ว่าจิตใจของเธองดงามเพียงใด กับการที่มาเป็นครูสอนพยาบาล เพื่อหวังที่จะลบเลือนความผิดของตัวเอง ที่ทำให้พี่วิน แฟนหนุ่มของตัวเองสมัยเรียนต้องจบชีวิตลง

ก็ไม่มี Part 8.5 นะครับ เพราะตอนนี้ ภารกิจพิชิตหลังบ้านน้องทรายมัน Fail แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาส เพียงแต่ผมไม่อยากให้มันง่ายไปหน่อย ก็เท่านั้นเอง แล้วก็มันยาวจุใจแล้วละ เพราะมีฉากเลิฟซีนสองคู่ในตอนเดียวกัน เดี๋ยววเนื้อเรื่องมันจะไม่เดินเอา

และตอนต่อไป ก็ถึงเวลา ที่ผมจะปูเรื่องราวฉากเลิฟซีนของลุงพลและครูเบสท์สักทีครับ บอกได้แค่ว่า มันจะเป็นอีกฉากเลิฟซีนที่ตราตรึง และส่งให้ครูเบสท์ เป็นนางเอกตัวจริงของเรื่องนี้สักที

##############

ความเดิมจากตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=260969.0

หลังจากทราบข่าวเรื่องคุณป้านราพร แม่ของนพวินท์ แฟนเก่าของภัคจิรากำลังเข้าห้อง ICU จากปากของอัมพร เพื่อนสนิทสมัยเรียนมหาวิทยาลัย อาจารย์สาวจึงรีบแต่งตัว แล้วขับรถ Honda Civic สีบลอนด์ เพื่อรีบเดินทางไปที่โรงพยาบาลที่คุณป้านราพรพักรักษาตัวอยู่ทันที

ภัคจิรารีบเดินขึ้นไปบนห้อง ICU ในช่วงกลางดึก และทันใดนั้น เธอก็ได้พบกับยัยนิด นรารัตน์ น้องสาวของนพวินท์ และเหล่าบรรดาญาติพี่น้องที่กำลังนั่งเครียดอยู่ด้านหน้าห้อง ICU เพื่อลุ้นอาการป่วยของนราพร

"นิด!!! นิด!!! คุณป้านราพรเป็นยังไงบ้าง?" ครูเบสท์เอ่ยปากถามนรารัตน์ ที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เหมือนคนที่พึ่งผ่านการร้องไห้หนัก ๆ มา แต่คำตอบที่อาจารย์สาวได้รับ กลับกลายเป็นฝ่ามือจากน้องสาวของคนรักเก่าอย่างนพวินท์แทน "เพี๊ยะ!!!!"



"แกยังมีหน้ามาที่นี่อีกเหรอเบสท์!!" นรารัตน์แผดเสียงขึ้นมาด้วยความโกรธ "แกจะตามจองล้างจองผลาญครอบครัวชั้นไปถึงไหน!!!??"

"นิด!!! เดี๋ยวก่อนซิ!!!" ภัคจิราเอามือกุมแก้มข้างซ้ายที่โดนนรารัตน์ตบด้วยความเสียใจ "ชั้นแค่เป็นห่วงคุณป้านราพรเท่านั้นนะ"

"อ้อ!!! เป็นห่วงเหรอ!!??" ยัยนิดจิกสายตามองครูเบสท์ด้วยความแค้น "ชั้นว่าไม่ใช่ละมั้ง!! แกคงมาเพื่อเยาะเย้ยครอบครัวชั้นมากกว่า เอาซิ!!! พอใจยังเบสท์!! พี่วินตายก็เพราะแกไปแล้วคนนึง!! แล้วนี่ก็แม่ชั้น!! แม่ชั้น...ฮืออออ!!!"

"นิด ใจเย็น ๆ หน่อยซิ!!" แล้วคุณป้าของนรารัตน์ ก็เข้ามาห้ามศึกระหว่างสองสาว "เบสท์จ๊ะ ป้าเข้าใจเบสท์นะ ว่าเบสท์เป็นห่วงนราพร แต่ป้าคิดว่าเบสท์กลับไปก่อนเถอะ เรื่องนี้เป็นเรื่องภายในครอบครัวของเรา"

"ใช่!! กลับไปเลย!! แล้วไม่ต้องสะเออะกลับมาอีก!!" นรารัตน์จ้องมองภัคจิราด้วยสายตาโกรธแค้น "แกน่ะ!! มันโคตรตัวซวยเลยเบสท์!!! แกไสหัวไปเลยนะ!!! ก่อนที่ชั้นจะทนไม่ไหว เอาส้นสูงเฉาะหน้าสวย ๆ ของแกให้หายแค้น!!"



"นิด!!! ป้าบอกให้พอไงละ!!!" ไม่ใช่แค่ป้าของนรารัตน์ที่ต้องเข้ามาห้าม แต่ญาติ ๆ คนอื่นของครอบครัวนราพร ก็ต้องรีบเข้ามาห้ามนรารัตน์ที่กำลังสติแตก

"ไป!!! ออกไปนะ!!!" นรารัตน์ยกขาขึ้น โดยตั้งใจว่าจะถอดส้นสูงเขวี้ยงใส่หน้าภัคจิรา ที่กำลังร้องไห้ และรีบเดินหันหลังกลับไปด้วยความเสียใจ

"ฮืออ!!! หนูขอโทษค่ะคุณป้า!!" ภัคจิราเดินเอามือปิดหน้าสวย ๆ ที่กำลังหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความเสียใจ "พี่วิน!!! ฮือออ!!! เบสท์ไม่ได้ตั้งใจจะให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เลย!!! เบสท์ขอโทษ!!!"

หลังจากที่นพวินท์ได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ หลังจากทะเลาะกับภัคจิราอย่างรุนแรง เลยทำให้ชายหนุ่มขับรถเร็วกว่าที่กฎหมายกำหนด จนทำให้เขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และมันได้ส่งผลให้นราพร ผู้เป็นแม่ตรอมใจ จากการสูญเสียลูกชายคนโตของบ้าน ที่น่าตกใจก็คือ ความสูญเสียในครั้งนั้น ได้ทำให้นราพรกลายเป็นคนอมทุกข์ และกลายเป็นโรคซึมเศร้า จนทำให้เธอล้มป่วยเป็นโรคมะเร็งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าทางครอบครัวจะนำนราพรไปรักษาด้วยการทำคีโมแล้ว แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสายเกินไป เมื่อมะเร็งร้ายได้ลุกลามไปทั่วร่างของนราพร



"ฮือ!!" หลังจากกลับออกมาถึงโรงจอดรถหน้าหน้าโรงพยาบาล อัมพรและสามีก็ขับรถยนต์ Toyota Camry สีดำ มาถึงที่โรงพยาบาลพอดี แล้วคู่สามีภรรยาก็รีบเดินเข้าไปหาภัคจิราที่เดินเป๋ไปมาด้วยความเสียใจ

"เบสท์!! เบสท์!!! แกเป็นยังไงบ้าง!!??" พอเห็นท่าทางไม่ดี อัมพรเลยรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างของภัคจิราด้วยความเป็นห่วง "แกขึ้นไปข้างบนแล้วใช่ไหม? คุณป้านราพรเป็นยังไงบ้าง?"

"ชั้นโดนยัยนิดไล่กลับมาอ่ะอิม..." ภัคจิราตอบทั้งน้ำตา "ชั้นมันเลวมากเลยใช่ไหม? เป็นเพราะชั้นใช่ไหม? ที่ทำให้พี่วินต้องตาย แล้วตอนนี้ คุณป้านราพรก็...ก็...ฮือออ"

"ทำใจดี ๆ ไว้เบสท์!!!" ในฐานะเพื่อนที่ดี ยัยอิม ใช้มือจับไหล่ของครูเบสท์แล้วเขย่าเพื่อให้อีกฝ่ายตั้งสติ "ตั้งสติ!! เบสท์!! ตั้งสติ!!! เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดแก!!! เรื่องโรคภัยไข้เจ็บมันไม่เข้าใครออกใคร!! เบสท์!!! ตั้งสติไว้!!"

"เพราะชั้นทำให้พี่วินต้องตาย..." ภัคจิรายืนร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจ ใครเลยจะคิดว่า เบื้องหน้าอาจารย์สาวคนสวยที่ดูร่าเริงแบบภัคจิรา แท้จริงแล้วจะมีปูมหลังที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด "คุณป้านรารัตน์เลยเสียใจ จนเป็นมะเร็ง มันความผิดชั้นทั้งนั้นเลยอิม!! มันเป็นความผิดของชั้น!!! ฮือออ!!!"
"เบสท์!!! อย่าโทษตัวเองแบบนี้ซิ!!" อัมพรเริ่มหน้าเสีย เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักของตัวเองเสียใจจนขาดสติ "แกไม่ได้ผิดเลยนะเว้ยเรื่องนี้!!! เบสท์!! มองหน้าชั้น!!! เบสท์!!! ตั้งสติแล้วมองหน้าชั้น!!!"

"หลังจากที่พี่วินตาย!!" แล้วครูเบสท์ก็พรั่งพรูความรู้สึกที่แท้จริงออกมา "ชั้นก็ตั้งใจว่าชั้นจะเป็นครูสอนพยาบาล เพื่อให้เด็ก ๆ พวกนี้ใช้ความรู้ที่เรียนมาเพื่อช่วยเหลือผู้คน หรือถ้าเรียนจบไปไม่อยากเป็นพยาบาล ก็อยากให้ลูกศิษย์ของชั้นทุกคน เรียนจบไปประกอบอาชีพสุจริต ไม่ไปทำร้ายหรือเบียดเบียนใคร แต่ไม่ว่าชั้นจะทุ่มเทกับอาชีพการเป็นครูยังไง มันก็ไม่เคยลบเลือนความผิดพลาดในอดีตของชั้นได้เลย!!"



"เบสท์...ตั้งสติหน่อยดิวะแก!!" ในฐานะเพื่อน อัมพรเองก็รู้ดีทุกอย่าง ว่าภัคจิราเจ็บปวดกับเรื่องนี้มากแค่ไหน ถึงแม้ภายนอก เพื่อนรักของเธอคนนี้จะดูสดใสร่าเริงเพียงใด แต่ใครเลยจะคิด ว่าลึก ๆ แล้วภัคจิรายังเจ็บปวดกับอดีตที่ฝังใจ เกี่ยวกับการจากไปของอดีตคนรักเก่าอย่างนพวินท์

"คุณเบสท์ ผมว่าคุณเบสท์ใจเย็น ๆ แล้วตั้งสติก่อนนะครับ" หลังจากยืนดูสองสาวปรับทุกข์มาได้สักพัก ทรงสิทธิ์ สามีของอัมพร ที่เป็นนักธุรกิจส่วนตัว ก็เลยเอ่ยปากขึ้นมาบ้าง "เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของคุณเบสท์เลย ผมว่าพวกเราไปหาที่นั่งเงียบ ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนดีไหม?"

"จริงคะคุณ" อัมพรพยักหน้าเห็นด้วยกับสามี "เบสท์ ไม่เป็นไรนะเว้ย ชั้นบอกได้เลยว่ามันไม่ใช่ความผิดแก เรื่องของพี่วิน แกก็เลิกคิดได้แล้ว คนเรานะเว้ย ถ้าถึงเวลาต้องไป มันก็ต้องไป แต่แกยังมีชีวิตป่ะวะเบสท์ แกยังมีชีวิต แกยังมีชีวิตเพื่อทำในสิ่งดี ๆ อีกมาก แกอยากเป็นครู เพื่อสอนหนังสือเด็ก ๆ แกก็ได้เป็นแล้วไง เบสท์ แกเลิกโทษตัวเองได้แล้วนะ"

"ฮือ..." ภัคจิราก้มหน้าลงบนบ่าของเพื่อนรัก พร้อมกับร้องไห้พรั่งพรูความเสียใจออกมา อัมพรทำได้เพียงแค่ลูบแผ่นหลังของเพื่อนสาวเพื่อปลอบประโลม

"ไม่เป็นไรเบสท์ ไม่เป็นไรแล้วนะ" อัมพรลูบแผ่นหลังของเพื่อนรัก ที่กำลังต้องการใครสักคนเป็นที่ระบาย คุณแม่ลูกหนึ่งอย่างอัมพรเหลือบมองสามีอย่างทรงสิทธิ์เหมือนรู้สึกผิด เพราะก่อนหน้านี้ สามีของเธอ เคยเตือนว่า ถ้าหากบอกเรื่องนี้ให้ภัคจิรารู้ละก็ มีหวังเรื่องใหญ่แน่

ชั้นผิดเองแหละเบสท์ ชั้นไม่น่าเอาเรื่องนี้มาบอกแกเลย ชั้นขอโทษ อัมพร คิดในใจ

..........................

ตัดมา ณ ช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน ที่บ้านของลุงพล

"อ๊า!! อ๊า!! อ๊า!!" ฉัตรพรกำลังเด้งเอวรัว ๆ สู้กับลุงพลที่กำลังกระเด้าจากทางด้านหลังด้วยท่าหมา มือทั้งสองข้างของตาเฒ่าหื่นรั้งเอวหลานสาวคนสวยแล้วกระหน่ำเย็ดดัง ป๊าป ป๊าป ป๊าป

"ซี้ดดด!!! หีเมียตอดดีจริง ๆ เลยจ๊ะเมียจ๋า!!" ลุงพลถึงกับซูดปากด้วยความเสียว "หีคับ ๆ ตอด ๆ แฉะ ๆ แบบนี้ผัวชอบ!!"

"ถ้าชอบแล้วก็เย็ดเมียบ่อย ๆ นะคะผัวขา!!!" นังทรายหันหน้ามามองลุงพลด้วยนัยน์ตาหวาน น้ำลายเยิ้มด้วยความอร่อยในรสรักที่ลุงพละกำลังปรนเปรอให้ หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ผลุบเข้าผลุบออกรูหีแฉะ ๆ ของฉัตรพรจนเกิดฟองฟอดสีขาว ไหลหยดติ๋ง ๆ ลงบนเตียงนอนจนเป็นรอยด่าง แต่นั่นไม่ใช่สาระสำคัญ

"เดี๋ยวผัวขอเปลี่ยนท่าหน่อยนะจ๊ะเมียจ๋า" ลุงพลเอื้อมตัวไปบีบนมเมียเด็กคนสวย ก่อนพลิกตัวนอนโดยที่ลำควยยังปักคารูหีของสก๊อยสาว ที่ค่อย ๆ เขยิบตัวขึ้นมานั่งคร่อมอยู่ด้านบนหน้าตักของผัวเฒ่า



"อืออ..." ฉัตรพรคนสวยช่างรู้งาน เธอรู้ว่าลุงพลต้องการอะไร สก๊อยสาวนั่งหันหลังขย่มควยลุงพลพร้อมกับร่อนเอวสลับซ้ายทีขวาที

"อูยยย...." ลุงพลที่นอนอยู่ก็เอื้อมมือลูบไล้เอวสวยของหลานสาวคนสวย พร้อมกับจ้องมองสะโพกผายและร่องก้นงามของฉัตรพร พลางนึกถึงภารกิจที่ยังทำไม่สำเร็จ นั่นคือการเปิดซิงประตูหลังหลานสาวคนสวยคนนี้เพื่อปิดจ๊อบ

"อ๊า!! อ๊า!! อ๊า!!" ส่วนฉัตรพรนั้น ก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ลุงพลกำลังจ้องมองบั้นท้ายของเธอตาเป็นมัน สาวอาชีวะสุดแซ่บกำลังเพลิดเพลินไปกับการขย่มและร่อมเอวสลับซ้ายทีขวาที

"โอยยย!!! เมียจ๋า!!! ตูดเมียกลมกลึงดีเหลือเกิน!!" แล้วสันดานเดิมของลุงพลก็ปรากฏ เมื่อตาเฒ่าหื่นเอื้อมมือบีบเค้นแก้มก้นงอนของฉัตรพรแยกออก จนเผยให้เห็นรูตูด และท่อนเนื้อสีคล้ำที่กำลังปลิ้นเข้าปลิ้นออกรูหีแฉะ ๆ ของหลานสาวคนสวย "ซี้ดดด!! ขย่มผัวแรง ๆ เลยจ๊ะเมียจ๋า!!"

"จัดให้ค๊า!!! ผัวขา!! อืออ!!" แล้วสก๊อยสาวก็เด้งเอวขึ้นลงจนแก้มก้นกระแทกกับหน้าขาของลุงพลดังป๊าป ๆ ๆ ๆ เรียกได้ว่าลุงกับหลานคู่นี้เข้าขากันได้ดีเหลือเกิน

"แซ่บจริง ๆ เมียรักของผัว!!" ลุงพลเองก็ใช่จะยอมนอนอยู่เฉย ๆ เสียเมื่อไร ตาเฒ่าจึงหื่นเด้งเอวสู้หลานสาวสุดแซ่บ เพื่อเพิ่มรสชาติความเสียวให้ทวีคูณมากขึ้นไปอีก "อ๊า!!! อ๊า!! ทั้งแน่น!! ทั้งตอด!! ทั้งแฉะ!! ซี้ดดดด!!!"

"อ๊า!! ผัวขา!!! ควยผัวก็ยาวใหญ่ดีเหลือเกิน!!! อูยยยย!!" เรียกได้ว่าไม่ต้องมาเนียมอายกันแล้ว คิดยังไงก็พูดออกมา ไม่ต้องอ้อมค้อม ตามสไตล์ของสก๊อยสาวอย่างฉัตรพร "แทงมาลึก ๆ เลยค๊าผัวขา!! เอาให้เมียท้องเลย!!! งืออออ!!!"

"ผัวจะเย็ดเมียให้เมียท้อง!!! ซี้ดดดด!!!!" ลุงพลตอบ "มาให้ผัวเย็ดทุกวันเลยนะจ๊ะ!!! ผัวจะฉีดน้ำเงี่ยนเข้ารูหีเมียทุกวัน!!! อูยยย!!! ถ้ารู้ว่าเมียแซ่บขนาดนี้!!! ผัวจับทำเมียตั้งนานแล้ว!!! อูยยยย!!!"

"อ๊า!!! ผัวขา!!! ผัวของเมีย!! ดีจังเลย!!! น้ำเงี่ยนของผัว!!!" ฉัตรพรหลับตาพริ้มด้วยความสุขสม "ฉีดมาเยอะ ๆ เลยนะคะ หีเมียหิวน้ำเงี่ยนผัว!!! งือออ!!!"

"เดี๋ยวหยุดก่อนนะจ๊ะเมียจ๋า" แล้วลุงพลก็ลุกขึ้น พร้อมกับประคองร่างของฉัตรพรให้นอนคว่ำลงไป ก่อนที่ตาเฒ่าหื่นจะทิ้งตัวลงไปนอนทับร่าง แล้วจัดการเย็ดหลานสาวคนสวยจากทางด้านหลัง "ขอผัวเย็ดเมียแบบเน้น ๆ หน่อยนะ"



"ได้ค๊าผัวขา!!! งือออ!!" ฉัตรพรเชิดหน้า อ้าปากค้างด้วยความเสียว "อ๊า!!!!"

"ตรั่บ!!! ตรั่บ!!! ตรั่บ!!!!"

"ซี้ดดด!!! อ่าห์!!!! อ่าห์!!!"

"งือออ!!! เสียวหี!!! ผัวขา!!! เร็วอีกค๊า!!! เร็วอีกกก!!! เมียจะเสร็จแล้ว"

"จัดไปเมียจ๋า!!! อืออออ ผัวก็จะแตกแล้วเหมือนกัน อ๊าก!!!!"

"จะเสร็จแล้ว!! เสร็จแล้ว!!! อ๊า!!! อ๊ะ!! อ๊ะ!!! อ๊ะ!!" ลุงพลนอนเย็ดนังทรายจากทางด้านหลังดังป๊าป ๆ ๆ ๆ แค่เพียงไม่นาน ร่างของสก๊อยสาวก็กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง

"รอผัวด้วย!! เมียจ๋า!!" แล้วลุงพลก็กระหนำเย็ดนังทรายจากทางด้านหลังแบบลืมวัย จนในที่สุด ตาเฒ่าหื่นก็หลั่งน้ำรักเข้าไปในโพรงหีที่กำลังตอดรัดอย่างรุนแรงของสก๊อยสาวคนสวย "อึ๊ก!! อึ๊ก!! อึ๊ก!!!"

แล้วลุงพลก็ทิ้งตัวลงไปนอนทับร่างของฉัตรพรที่นอนคว่ำอยู่ ลุงกับหลานสุดเซ็กส์นอนหายใจรวยระรินด้วยความเหนื่อยล้า

"นอนทับเมียแบบนี้ก่อนนะผัวจ๋า..." ฉัตรพรครางกระเส่า "มันอบอุ่นดี"

"จ๊ะ เมียรักของผัว" ลุงพลยิ้มหวาน ก่อนล้วงมือแทรกลงไปใต้ร่างของฉัตรพร ในขณะที่ลำควยขนาด 8.5 นิ้ว ยังปักคาอยู่ในรูหีแฉะ ๆ ของสก๊อยสาว

ทั้งคู่นอนกอดคลอเคลียกันอยู่ด้วยท่านั้นสักพักใหญ่ ก่อนที่นังทรายจะเริ่มรู้สึกหนัก จึงขอให้ลุงพลลุกออกมา

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก" สิ่งแรกที่ฉัตรพรทำ คือนั่งถ่างขาใช้มือแหวกพู่เนื้อเบื้องล่าง ที่ตอนนี้มีน้ำรักสีขาวไหลเยิ้มออกมาจากรูหีอย่างท้วมท้น พร้อมกับใช้นิ้วแหวกเข้าไป เพื่อป้ายเอาคราบน้ำรักบางส่วนออกมาดูดกินต่อหน้าลุงพลที่นั่งหอบอยู่ข้าง ๆ

"อร่อยไหมจ๊ะ?" ลุงพลเอื้อมมือแตะไหล่ของหลานสาวคนสวย

"อือ!!" ฉัตรพรพยักหน้า ขณะกำลังดูดน้ำรักจากปลายนิ้วของเธออย่างเอร็ดอร่อย

"ทราย..." แล้วลุงพลก็เอ่ยปากถึงเรื่องสำคัญ "เมียจ๋า ผัวรู้ว่าเมียคงจะด่าผัวแน่ ๆ ว่าโรคจิต แต่ผัว..."

"อยากเย็ดตูดใช่มะ?" สก๊อยสาวตอบเหมือนรู้ทัน "คิดไว้แล้วจริง ๆ ไม่มีผิด"

"เอ่อ..." พอเห็นว่าสก๊อยสาวรู้ทัน ลุงพลก็ยิ้มเขิน "แหะ ๆ ใช่แล้วจ๊ะ เมียจะให้ผัวได้ไหม?"

"ทำไมอ่ะลุงพล?" สาวอาชีวะสุดแซ่บร่นคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ "รูหีก็มี จะให้หนูอมควยลุง หนูก็ทำให้ได้ ทำไมลุงถึงอยากเอาตูดนักหนาอ่ะ? หนูว่าลุงโรคจิตอ่ะ? หรือว่าลุงเป็นเกย์กันแน่?"

"ข้าไม่ได้เป็นเกย์!!!" บทสนทนาระหว่างลุงกับหลานคู่นี้เริ่มจริงจังมากขึ้น "ข้าแค่อยากลอง ตูดเอ็งมันสวย ได้ไหมนังทราย? ให้ข้าลองเย็ดตูดเอ็งได้ไหม?"

"ไม่เอาอ่ะ!!" ฉัตรพรปฎิเสธแบบไม่ต้องคิด "ตูดมันมีเอาไว้ขี้นะลุงพล!! ไม่ได้มีไว้ให้เย็ด!! ลุงนี่ชักยังไงละ!!"

"เอ็งไม่ได้รักข้าจริงใช่ไหม?" ลุงพลเริ่มตัดพ้อ "ข้าขอแค่นี้ เอ็งให้ไม่ได้เหรอ?"

"ลุงบ้าหรือเปล่า!! ให้เย็ดหี เย็ดร่องนม หรืออมควยให้ อะไรก็ว่าไป!!" สก๊อยสาวเริ่มโวยวาย "จะมาเย็ดตูดหนู หนูให้ไม่ได้หรอก!!! กลัวเจ็บอ่ะ!!!"

"น่า!! นังทราย!!" ตาเฒ่าสุดเซ็กส์ก็พยายามเกลี้ยกล่อมหลานสาวต่อ "ข้าสัญญา ข้าจะทำเบา ๆ เอ็งไม่เจ็บหรอก รับรองว่าเอ็งชอบแน่"

"ไม่มีทาง!!" ว่าแล้วฉัตรพรก็ลุกขึ้น "เสียอารมณ์ว่ะ!! หีมีให้เย็ดไม่เย็ด จะมาเย็ดตูด!!! แม่งโรคจิตชิบหายลุงอ่ะ!! ไม่คุยด้วยแล้ว!!!"

"ทราย!!! ทราย!! ฟังข้าก่อนดิ๊!!!" คนขายน้ำเต้าหู้ พยายามเกลี้ยกล่อมสาวอาชีวะ ที่ดูแล้วไม่พิศมัยในรสรักทางประตูหลังเลยแม้แต่น้อย "ข้าอยากให้เอ็งลองดูสักครั้ง ได้ไหม? นังทราย? ข้าสัญญาว่าจะทำเบา ๆ"



"ไม่มีทาง!!" สก๊อยสาวปฏิเสธเสียงแข็ง "ไม่เอาด้วยแล้ว!! จะกลับบ้าน!! แม่งหมดอารมณ์ว่ะ!! คนอุตส่าห์ชอบมาตั้งนาน!!! รูหีมีดี ๆ ไม่เอา จะเอารูตูด!!! โรคจิตป่ะวะ!!"

"นังทราย!!?? ทำไมเอ็งพูดกับข้าแบบนี้!!??" ลุงพลถึงกับตกใจ กับคำพูดของนังทราย ทั้งที่เมื่อตะกี้ เด็กสาวยังดูเข้ากันได้ดีบนสังเวียนเกมกามอยู่เลย

"ก็จะให้พูดยังไงวะลุง?" ฉัตรพรตอบด้วยท่าทางไม่พอใจ "ลุงแม่งโรคจิตว่ะ รู้ตัวบ้างหรือเปล่า? นี่หนูชักสงสัยลุงจริง ๆ แล้วนะ ว่าลุงแม่งเป็นเกย์ป่ะวะ? ถึงได้อยากลองเอาตูด?"

"ก็ข้าชอบตูดนิ..." ตาเฒ่าหื่นตอบด้วยตาละห้อย "ข้าไม่ได้เป็นเกย์ ข้าแค่ชอบตูดผู้หญิงเฉย ๆ แล้วตูดเองก็สวยด้วย ข้าก็เลยอยากจะลองเย็ดดูสักครั้ง เอ็งให้ข้าหน่อยไม่ได้เหรอ?"

"โอ้โห!!! กล้าพูด!!!" สก๊อยสาวถลนตาใส่ตาเฒ่าหื่น "ลุงพล ใจเย็น ๆ ตั้งสติแล้วฟังหนูนะ รูตูด มีไว้ขี้ รูตูดมีไว้ขี้ ไม่ได้มีให้เย็ด!! แม่งวิปริตว่ะ!! กูไม่คุยด้วยแล้ว!!"

โปรดติดตามตอนต่อไป...

[Panya Ans56]

บอกตรงๆว่าชอบ ก็ว่าโรคจิต 

[wehwhwhw shgsh]

พยศแบบนี้ ถ้าติดใจคงขึ้นขย่มแบบพิมมี่แน่เลย

[ดดกก]

ลุงพลถูกด่าซะเสียเลย

[พิสิท บุญเติม]

ลุงพลต้องจัดให้ครบทุกรูเลย

[mysecret]

ลุงจัดหนักขึ้นเรื่อยๆ

[Kasama.ja]

ลากกันยาวแน่

[เด็กสายเบิร์น]

ลุงตะล่อมน่าดู

[ET_ONE]

555 โดนด่า แถมอดต่อเลย

[deedee09]

คิดถึงครูเบส

[thavada]

ถ้ำทองต้องโดนทุกราย โองการสวรรค์

[ไข่เจียว]

นักขุดทองมืออาชีพเลย ลุงเนี่ย

[Aekaek1353]

ลุงพลกินแห้ว

[Leskingkra]

เเล้วเอ็งจะติดใจนังทราย 555

[worawat]

ในคอลเลคชั่นของลุงพลตอนนี้น่าจะเกือบครบโหลละ