เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 30 : สงครามน้ำเต้าหู้

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับตอนใหม่ ในตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นตอนที่พักยกจากฉากเลิฟซีนร้อน ๆ จากตอนที่แล้วชั่วคราวนะครับ สำหรับตอนนี้ ใครที่คิดถึงตัวละครเก่า ๆ อย่างใบเฟิร์นและโดนัท น่าจะดีใจ พวกเธอกลับมาแล้วครับ โดยในตอนต่อไป จะเริ่มเป็นการปูเรื่องราวไปยังฉากเลิฟซีนระหว่างลุงพลและครูเบสท์ในรอบที่สอง และจะมีการพูดถึงคู่ของไอ้ลอยกับน้องนัน และรวมถึงน้องตาล ด้วยเช่นกัน

และพิมมี่กับแนนนี่ จะกลับมามีบทอีกครั้งหลังจากที่หายไปนานด้วยเช่นกันครับ

###############

ความเดิมจากตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=261100.0

ในวันรุ่งขึ้น ลุงพลอาบน้ำแต่งตัว แล้วขับรถกระบะมุ่งหน้าสู่วิทยาลัยพยาบาลตั้งแต่เช้ามืด เพื่อเปิดร้านขายน้ำเต้าหู้ตามปกติ โดยระหว่างที่กำลังขับรถไป ตาเฒ่าก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ที่โดนหลานสาวอย่างนังทรายด่าซะเสียผู้ใหญ่

"หรือว่าเรามันโรคจิตจริง ๆ วะ?" ลุงพลตั้งคำถามกับตัวเอง "กับการที่กูชอบเย็ดตูดผู้หญิง มันผิดมากเลยเหรอ? กูแค่ทำในสิ่งที่ควรจะทำ มันผิดมากเลยว่างั้น?"

มันเป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัวของตาเฒ่าวัย 61 ปี เพราะครั้งหนึ่ง สมัยที่แกยังเป็นนายสิบแห่งกองทัพบก จ่าอมรที่เป็นทั้งเจ้านาย ลูกพี่และเพื่อน เคยพร่ำสอนลุงพลเอาไว้นักหนาว่า วิธีการเอาชนะใจผู้หญิงสักคน คือการที่ได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนนั้นทุกช่องทาง

อย่างแรก คือการได้หลั่งน้ำรักในช่องปากของพวกเธอ ให้พวกเธอได้กลืนกินน้ำรักของเรา อย่างที่สอง คือการได้หลั่งน้ำรักใส่ช่องโยนีของพวกเธอ และอย่างที่สาม คือการได้หลั่งน้ำรักทางประตูหลังของพวกเธอ เพียงเท่านี้ ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้แล้วว่า ผู้หญิงคนนั้นจะรักเราตลอดไป

"ถามจริง ๆ นะจ่า" แล้วในหัวของลุงพล ก็นึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีตเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน สมัยที่ยังเป็นลูกน้องของจ่าอมร "จ่าเคยเอาตูดเจ๊เปรียวหรือเปล่า?"

"แน่นอน!!!" จ่าอมรตอบโดยไม่สะทกสะท้าน พร้อมกับร่ายยาวถึงความภาคภูมิใจในฐานะนักรักผู้ยิ่งใหญ่ ในสายตาของตัวเอง "กูเนี่ย ชอบเย็ดตูดนังเปรียวมาก ยิ่งตอนที่มันมีประจำเดือน กูเนี่ย เย็ดตูดมันประจำ จนตูดมันบาน พอเช้าขึ้นมาก็ยืนตดปู๊ดป๊าด สนุกดี"

"แล้วไม่เหม็นเหรอจ่า?" สิบโทชุมพลก็ยังกล้าที่จะถามต่อ

"เหม็นดิว้าไอ้พล!! ตดมันก็คือตด ขี้ก็มันก็คือป่ะวะ!!" นายทหารชั้นประทวน ผู้ชื่นชอบในการขุดทองหลังบ้านของผู้หญิงหัวเราะร่วน "แต่กูคิดเสมอ ว่านั่นแหละ คือการพิสูจน์ความเป็นลูกผู้ชาย จะเย็ดผู้หญิงสักคน มันต้องเอาให้คุ้ม จริงป่ะวะ?"

"แค่ให้อมควย เย็ดหี มันก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่เหรอจ่า?' ทหารหนุ่มยังถามต่อ "ทำไมต้องเย็ดตูดด้วย? ตรงนั้นมันรูขี้ไม่ใช่เหรอ?"



"มันคือถ้ำทองต่างหาก!!! กูจะบอกมึงให้นะไอ้พล ยิ่งถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายขึ้นขย่มตอนที่ควยปักตูดน่ะ แม่งโคตรเสียวชิบหายเลยว่ะ!!" จ่ามอรตอบเสียงดังฟังชัด ดูใบหน้าของแกจริงจังกับเรื่องนี้มาก "มันคือบทพิสูจน์ความเป็นลูกผู้ชายของมึง ไอ้พล และมันคือบทพิสูจน์ว่าผู้หญิงคนนั้นรักมึงมากแค่ไหน อย่างนังเปรียว ถึงกูกับมันจะทะเลาะกันบ่อยแค่ไหน แต่เห็นไหม? สุดท้าย นังเปรียวก็ไม่หนีจากกูไปไหน ของแบบนี้ มึงต้องลอง แล้วมึงถึงจะรู้"

"จ่าลองคนเดียวก็แล้วกัน" นายสิบชุมพลตอบ "ผมไม่เอาด้วยหรอก"

หลังจากนั้น ใครเลยจะไปคิดว่า สุดท้ายแล้ว ผู้หมู่ชุมพลจะมีโอกาสได้เล่นชู้กับเจ๊เปรียว แม่ค้าขายข้าวแกงประจำกองพัน แถมยังได้ลองร่วมรักทางประตูหลังกับเจ๊เปรียวคนสวยอีกด้วย และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้น ที่ทำให้ลุงพลมีรสนิยมชอบร่วมรักทางประตูหลังกับสาว ๆ มานับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เวลาไปตีกระหรี่ บางคนก็ยอมให้แกเล่นตูด แต่บางคนก็ไม่ยอม ซึ่งลุงพลก็ไม่ได้หักห้ามใจอะไร จนมาแต่งงานกับยุภา ซึ่งต้องบอกว่ายุภานั้นตามใจลุงพลแทบทุกอย่าง เป็นเมียที่ดี และเป็นแม่ของลูกที่ดี จนทำให้ลุงพลไม่คิดที่จะมองหาเศษหาเลยที่ไหน จนกระทั่งยุภาตาย ลุงพลจึงเริ่มออกมาตีกระหรี่แก้เหงาไปตามเรื่อง ด้วยความอาลัยอาวรณ์ในตัวยุภา

จนภายหลัง แกได้มามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล นักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชน รวมไปถึงหมอและครูพยาบาล ซึ่งแกก็จัดการเปิดประสบการณ์สุดพิเศษให้กับสาว ๆ เหล่านั้นมาจนหมด จะมีเพียงแค่นังทราย สก๊อยสาวที่เห็นมาตั้งแต่อ้อนแต่ออด ที่กล้าปฎิเสธความรักที่ลุงพลมอบให้

ได้ซิ ในเมื่อไม่เห็นคุณค่าในความรักที่ลุงพลมี ถ้าอย่างนั้นจากนี้ไป ลุงพลก็จะไม่อะไรกับสก๊อยสาวไร้มารยาทคนนี้อีกต่อไป จบคือจบ ลูกผู้ชายอดีตทหารเก่าอย่างลุงพล พูดคำไหนคือคำนั้น ชัดเจน!!!

..............................................

หลังจากที่ขับรถมาถึงวิทยาลัยพยาบาล ลุงพลก็เดินถือหม้อ ถาด และอุปกรณ์ที่ใช้ทำมาหากินเดินเข้าไปภายในโรงอาหารที่เริ่มมีแม่ค้ามาเตรียมเปิดร้านเพื่อต้อนรับเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล คณะครูบาอาจารย์ที่กำลังจะเดินทางมากินอาหารมื้อเช้าที่นี่ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า

"ทำไมมันคัน ๆ จังวะ!!??" ระหว่างที่ลุงพละกำลังนวดแป้ง อยู่ดี ๆ ตาเฒ่าหื่นก็เกิดคันตรงร่มผ้า ก็เลยล้วงมือเข้าไปในกางเกงแล้วเกาจนเกิดเสียงดังแกร๊ก ๆ ก่อนที่จะเหลือบมองซ้ายขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสังเกต ลุงพลก็จัดการนวดแป้งต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
มันจะต้องมีคำถามตามมา โดยเฉพาะเรื่องสุขอนามัย แต่ลุงพลคิดเสมอว่า อะไรก็ตาม ที่มันจะต้องลงหม้อ ลงกระทะ เดี๋ยวเชื้อโรคมันก็ต้องตายอยู่ดี ไม่เป็นไรหรอก ไม่มีใครเห็น อีกอย่าง แกไม่ได้ทำแบบนี้บ่อย ๆ เลยคิดว่ามันคงไม่เป็นอะไร

แล้วลุงพลก็จัดการทอดปาท่องโก๋ ไปพร้อม ๆ กับต้มน้ำเต้าหู้สูตรพิเศษของแก จนกระทั่งถึงช่วงหกโมงเช้า ก็เริ่มมีเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล คณะครูบาอาจารย์เดินเข้ามาเพื่อหาอะไรกินในช่วงเช้า

"ลุงพล น้ำเต้าหู้ปาท่องโกชุดนึงครับ!!" เจ้าหน้าที่วิทยาลัยพยาบาลเดินเข้ามาสั่งเมนูกับลุงพลที่กำลังใช้ตะเกียบคีบปาท่องโก๋ที่ทอดจนเหลืองอร่ามน่าทานออกมาจากกระทะที่เต็มไปด้วยน้ำมันร้อน ๆ

"ได้ครับครู สักครู่นะครับ" ลุงพลหันมายิ้มให้กับลูกค้ารายแรก แล้วก็จัดเตรียมน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ให้ทันที

หลังจากนั้น ก็มีลูกค้ามาอุดหนุนร้านน้ำเต้าหู้ของลุงพลเรื่อย ๆ ทั้งคณะอาจารย์ นักศึกษาพยาบาลทั้งชายและหญิง จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงแปดโมงเช้า ที่เริ่มมีคนเข้ามาในโรงอาหารเยอะมากขึ้น

ระหว่างที่กำลังจัดของให้ลูกค้าที่มาอุดหนุนร้านน้ำเต้าหู้อยู่นั้น ลุงพลก็เหลือบไปเห็นหมวยสาวอย่างเดือนดารา ในชุดนักศึกษา ที่กำลังเดินเข้ามาที่ร้านพร้อมกับรอยยิ้มหวาน ๆ

"40 บาทครับ" ลุงพลรับเงินจากลูกค้าที่เป็นพยาบาล ที่เพิ่งเลิกเวรและแวะมาซื้อน้ำเต้าหู้กลับไปกินที่บ้าน แต่สายตาของจอมเจ้าชู้ กลับมองไปที่อาหมวยที่ยืนอยู่ด้านหลังด้วยรอยยิ้ม "ไงจ๊ะน้องหมวย?"

เดือนดารายืนกอดอกห่างจากหน้าร้านของลุงพลไม่มากนัก เมื่อมั่นใจว่าไม่มีลูกค้ารายใหม่เข้าไปซื้อน้ำเต้าหู้จากร้านของลุงพล หมวยสาวจึงเดินเข้าไปทักทายกิ๊กเฒ่าของเธอเพื่อให้หายคิดถึง

"ขายดีไหมคะลุงพล?" เดือนดารายืนกอดอก ยิ้มหวานให้ลุงพลที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าร้าน

"ก็ขายได้เรื่อย ๆ แหละจ๊ะ" คนขายน้ำเต้าหู้ตอบ "ว่าแต่น้องหมวยกินอะไรมาหรือยัง? กินน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ร้านลุงไหมจ๊ะ? จะได้มีแรงสอบ"

"ก็มาเพื่อสิ่งนี้แหละค่ะ" หมวยสาวตอบด้วยท่าทางเนียมอาย "ขอทีนึง เอ้ย!!! ที่นึงคะ!!! พูดผิด!! แหะ ๆ ๆ"

ลุงพลถึงกับยิ้ม เมื่อได้ยินน้องหมวยพูดผิด นี่น้องหมวยเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับน้ำเต้าหู้หรือเปล่า แต่ดูจากอากัปกิริยาของหมวยสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าแล้ว บอกได้เลยว่า น่าจัดสักดอกจริง ๆ



น้องหมวย เดือนดารา เมียเด็กลำดับที่ 8 ในชุดนักศึกษากระโปรงพลีทสีดำยาวถึงหัวเข่า เด็กสาวคนนี้มีหน้าตาสะสวย รูปร่างสมส่วน ดวงตาสวยโฉบเฉี่ยวจากอายไลน์เนอร์สีดำ ริมฝีปากเป็นสีชมพูแวววาวจากลิปติก ผิวขาวปานหยวกกล้วย เธอทำสีผมเป็นสีน้ำตาล และเกล้าผมมัดไว้ด้านบน หากเทียบกับน้องอีฟแล้ว ต้องบอกเลยว่าน้องหมวยนั้นดูสวย เปรี้ยว แต่งตัวเก่งกว่า เพื่อนรักของเธอ ที่มักแต่งตัวสไตล์อนุรักษ์นิยม ออกแนวเด็กเรียบร้อย ไม่ทำสีผมตามแฟชั่นนิยม ใส่ชุดนักศึกษาตัวหลวม ๆ ที่ไม่ได้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้ง

"นั่นไงคะยัยหมวย" แล้วทันใดนั้น นาถลดาก็เดินเข้ามาพร้อม ๆ กับ เนตรชนก ณิชา หทัยรัตน์ ที่มาตามหาเดือนดารา หลังจากที่เธอไม่ยอมไปเยี่ยมบัดดี้ของเธออย่างอรัญญา ที่นอนป่วยอยู่ที่ห้องพยาบาล

"แบบนี้เองเหรอ..." ใบเฟิร์นยืนกอดอกมองรุ่นน้องและลุงพลด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย "เห้อ!!! ตกลงผู้ชายนี่เจ้าชู้จนวันตายจริง ๆ เลยใช่ไหมเนี่ย!!!"



"พวกผู้ชายไว้ใจไม่ได้สักคน!!! ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่!!!" โดนัทที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กำหมัดแน่น จิกตามองลุงพลด้วยความโกรธ "ผู้ชายที่ไว้ใจได้ คือผู้ชายที่ตายไปแล้วต่างหาก!!"

"ยัยหมวยนี่ร้ายจริง ๆ!!!" ยัยอุ๊มองอากัปกิริยาของยัยหมวยและลุงพล ที่กำลังสวีทอยู่ตรงหน้า ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ในตอนนี้จอมจุ้นประจำวิทยาลัยพยาบาลกำลังโกรธรุ่นน้อง หรือหึงตาเฒ่าคนขายน้ำเต้าหู้กันแน่ "เพื่อนตัวเองป่วยนอนซมที่โรงพยาบาล ก็ไม่ยอมไปเยี่ยม กลับมาหาตาแก่ลามกนี่ซะงั้น!!!"

"อย่าพูดมากเลยค่ะพวกพี่" นาถลดาหันควับกลับไปมองสามสาวรุ่นพี่ ที่แต่ละคนทำหน้าตาฮึดฮัดเหมือนอยากเข้าไปบวกยัยหมวยและลุงพลเต็มที "เข้าไปคุย เข้าไปเคลียร์กันให้รู้แล้วรู้รอดเลยดีกว่าค่ะ"

"ไม่บอกก็จะไปอยู่แล้วละ!!!" แล้วณิชา ก็เป็นตัวเปิดก่อนเพื่อน สาวห้าวประจำวิทยาลัยพยาบาลเดินปรี่เข้าไปหายัยหมวยโดยไม่รอเพื่อนอีกสองคนอย่างใบเฟิร์นและยัยอุ๊

"ขอชั้นแจมด้วยคนซิโดนัท!!" หทัยรัตน์เอ่ยปากขึ้นมาก ก่อนเดินตามณิชาไปติด ๆ

"เจ๊!! ยัยอุ๊!! รอชั้นด้วย!!!" พอเห็นเพื่อนสองคนเดินนำร่องไปก่อนแล้ว เนตรชนกก็รีบตามไป โดยไม่ได้สนใจรุ่นน้องอย่างนาถลดาที่ยืนกอดอกมองอยู่ "รอชั้นด้วยเว้ย!!"

"หึ!!" นาถลดายืนกอดอกยิ้มเยาะชอบใจ สาวนุ้ยรับรู้ได้ว่าเดี๋ยวอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า จะต้องเกิดสงครามย่อม ๆ ระหว่างลุงพลและเหล่าบรรดาเมีย ๆ ทั้งหลายแน่ "นี่คือรางวัลของคนเจ้าชู้ค่ะ ลุงพล!!!!"



แล้วในจังหวะนั้นเอง ที่นาถลดาเหลือบไปเห็นภัคจิรา อาจารย์สาวพยาบาลกำลังเดินสะพายกระเป๋าเข้ามาภายในโรงอาหาร สายนุ้ยจอมปั่นยิ้มกริ่มที่มุมปาก พลางเหลือบมองไปที่หน้าร้านขายน้ำเต้าหู้ของลุงพล ที่กำลังจะเกิดเหตุการณ์ปะทะกันอีกไม่กี่อึดใจ

"เอาแล้วหลาว ยาวไปแระ คราวนี้ มีอะไรให้ทำละ" นาถลดาหัวเราะหึ ๆ ในลำคอ ประหนึ่งว่าตัวเองเป็นนางร้ายในละครหลังข่าวไม่มีผิด

..............................................

ตัดมาที่ฝั่งของลุงพล

"นี่จ๊ะ น้ำเต้าหู้ร้อน ๆ กับปาท่องโก๋กรอบอร่อย สูตรพิเศษของลุง" ลุงพลยื่นถาดที่มีแก้วน้ำเต้าหู้และถาดปาท่องโก๋ให้เดือนดาราที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะหยิบปาท่องโก๋อีกคู่ที่วางอยู่บนถาดหน้าร้านแถมให้ลูกค้าคนพิเศษ "อ๊ะ!! ลุงแถมให้อีกคู่!!"

"บ้า!! ลุงพล!!! หมวยกินไม่หมดหรอกคะ!!" เดือนดาราพยายามจะปฏิเสธ
"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะน้องหมวย" ลุงพลคนเจ้าชู้ยิ้มที่มุมปาก "ปาท่องโก๋น่ะ มันต้องคู่กัน เหมือนที่ลุงกับน้องหมวยคู่กันไงจ๊ะ"

"แหม!! ลุงพลนี่ก็!!" เดือนดารายิ้มหวานให้ลุงพล โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่า ตอนนี้ โดนัท ยัยอุ๊ และใบเฟิร์น กำลังเดินเข้ามาจากด้านหลัง

"เอ่อ..." ลุงพลที่ยืนหันหน้าอยู่ พอเห็นสามสาวถึงกับหน้าถอดสี แล้วทันใดนั้นเอง

"อุ้ย!! ขอโทษ!!" แล้วโดนัท ก็เดินเข้าไปกระแทกยัยหมวยจนทำถาดแก้วน้ำเต้าหู้หล่นลงไปบนพื้น จนน้ำเต้าหู้สีขาวร้อน ๆ หกรดใส่พื้นและต้นขาของเธอ เดือนดาราถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ

"ว้าย!! อะไรกันเนี่ย!!??" เดือนดาราสะดุ้งด้วยความร้อนและตกใจ ก่อนหันไปมองคนที่เข้ามากระแทกเธอจากด้านหลัง "นี่มันอะไรกัน!! อ่ะ...อ่าว!!??"

"ขอโทษที..." โดนัทยืนกอดอกมองหมวยสาวด้วยท่าทางเอาเรื่อง โดยมียัยอุ๊และใบเฟิร์นยืนขนาบอยู่ทางซ้ายทางขวา ด้วยสีหน้าและแววตาที่ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก "มีอะไรหรือเปล่า?"

"พี่โดนัท..." พอเจอรุ่นพี่ทั้งสามคน เดือนดาราถึงกับหน้าถอดสี "พี่เฟิร์น พี่อุ๊ นี่มันอะไรกันคะ!!??"



"นี่ไม่รู้เหรอ? ว่ายัยอีฟนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล!!??" ยัยอุ๊เปิดประเด็นขึ้นมา "ทำไมไม่ไปเยี่ยมเพื่อน พี่ทั้งโทรหาเรา ไลน์หาเรา ทำไมไม่รับสาย ห๊ะ!!!"

"แย่มากเลยนะหมวย" ใบเฟิร์น ที่ปกติเป็นคนที่ไม่อยากจะมีเรื่องมีราว แต่พอเห็นโดนัทและยัยอุ๊เป็นตัวเปิดแล้ว เธอก็เริ่มมีความกล้ามากขึ้น "ไหนว่าสนิทกันไง? ทำไมถึงทำแบบนี้?"

"ก็รู้ค่ะ หนูคิดว่ายัยอีฟอยู่ในมือหมอแล้วคงไม่เป็นอะไรมาก" เดือนดาราตอบ "แล้วหนูก็เหนื่อยอ่ะ กลับห้องไปหนูก็หลับ ตื่นขึ้นมาอีกทีตอนตีสามมาอ่านหนังสือสอบ แล้วหนูตั้งใจว่าเดี๋ยวสอบเสร็จตอนเที่ยง หนูจะแวะไปเยี่ยมยัยอีฟสักหน่อย"

"จริงอ่ะ? ไม่ใช่ว่าคิดแต่เรื่องจะมาหาลุงพลหรอกใช่ไหม?" โดนัทเหมือนรู้ทัน เลยดักคอรุ่นน้องออกไปก่อน ทำเอาหมวยสาวทำหน้าเลิกลั่ก

"นี่พี่โดนัท!!" เดือนดาราพอตั้งสติได้ ก็เริ่มต่อปากต่อคำกับพี่ ๆ ทั้งสามคน "นี่มันเรื่องอะไรคะ!!?? หนูไม่เคยมีประเด็นกับพี่เลย ทำไมพี่มาหาเรื่องแบบนี้ แล้วดูซิ น้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋หนูตกบนพื้นหมดแล้ว แล้วหนูจะกินอะไรรองท้องเข้าไปสอบ"

"ก็หยิบขึ้นมากินเอาซิ" โดนัทยืนกอดอกเหลือบมองคราบน้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ที่วางอยู่บนพื้น "ชอบไม่ใช่เหรอ? ชอบกินของเหลือ ๆ จากคนอื่นน่ะ"

"พูดให้ดี ๆ หน่อยนะคะพี่โดนัท!!" หมวยสาวเริ่มไม่พอใจ "ไม่งั้นเราเห็นดีกันแน่!!"

"เราต่างหาก ที่พูดจากับรุ่นพี่ให้มันดี ๆ หน่อย!!" ยัยอุ๊ออกตัวซัพพอร์ทโดนัทเต็มที่ ทั้งที่ปกติแล้ว ทั้งสองคนไม่ค่อยถูกกันเท่าไร



"ใช่!!!" โดนัทพยักหน้า ก่อนเดินเข้าไปยืนมองหน้ารุ่นน้องด้วยท่าทางเอาเรื่อง "เป็นรุ่นน้อง คนมาที่หลัง ก็ควรให้ความเคารพรุ่นพี่บ้างอะไรบ้าง อย่าคิดปีนเกลียวให้มาก ไม่งั้นเดี๋ยวจะจบไม่สวยเอานะ หมวย"

"นี่พี่โดนัทขู่หมวยเหรอคะ!!!??" หมวยสาวจ้องหน้าโดนัท "คิดว่าคนอย่างหมวยจะกลัวเหรอ!!?? ย่อมได้นะคะ!!?? คนอย่างหมวยไม่กลัวใครอยู่แล้ว!! ถ้าไม่ได้มาแบบหมาหมู่น่ะ!!"

"จะเดี่ยว ๆ ก็ได้นะหมวย" โดนัททำตาขวางใส่รุ่นน้องเหมือนเตรียมบวก "จะให้รู้กันไปเลยว่า ที่นี่ใครเป็นรุ่นพี่ ใครเป็นรุ่นน้อง"

"นี่ ๆ พอได้แล้ว!!!" ใบเฟิร์นหันไปมองด้านหลัง ก็พบว่าตอนนี้เหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาลที่กำลังนั่งกินอาหารเช้าและยืนรอเข้าคิวตามร้านค้าต่าง ๆ หันมามองพวกเธอเป็นทางเดียวกัน "คนอื่นกำลังมองพวกเราอยู่นะ!!"

"มองแล้วทำไมวะเฟิร์น!!??" โดนัทที่ตอนนี้กำลังเดือดตอบกลับไป "ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เอาให้โลกรู้ไปเลย ว่า..."

"โลกรู้ว่าอะไรเหรอ?" แล้วทันใดนั้น ครูเบสท์ก็ปรากฏตัวขึ้นมา ท่ามกลางความตกใจของเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล รวมถึงตัวลุงพลด้วยเช่นเดียวกัน "พวกเธอมัวทำอะไรกันอยู่?"

"ครูเบสท์..." พอเห็นภัคจิรา สามสาวนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่สอง ก็ถอยหลังกราวรูดออกมา ส่วนเดือนดาราที่ตกเป็นผู้ถูกกระทำก็ยืนนิ่ง

"ตกลงนี่มันอะไรกัน?" ภัคจิราเอ่ยปากถามลูกศิษย์สาวทั้งสี่คน "เฟิร์น โดนัท อุ๊ หมวย มันเกิดอะไรขึ้น แล้วทะเลาะกันทำไม?"

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Pm Nuttakan]

สงคราม พึ่งจะเริ่ม มีหมอเบสเพิ่มขึ้นไปอีกสนุกที่นี้

[youngjet]

เมียเด็กๆเจออาจารย์เมีย

[PS2022]

แต่ละสาว อยากเสียวกันทั้งนั้น

[เดช12341]

ลมเพ็ชรหึงนี่แรงจริงๆเลยงานนี้มีพังเป็นแถบๆแน่

[จรัญ บุญชู]

น่าสยองแทนลุงพลนะ...จะเอาตัวรอดได้ไหมเนี่ย...ตัวตันเหตุ

[Sak2563]

ลุงพลจะรอดไหมนี่

[teravud]

ครูเบสท์มาช่วยแล้ว

[chongza1975]

มีหึงกันด้วย น่าอิจฉาลุงพลคนชอบเอาตูดจริงๆ

[เอเค]

ครูเบสร์ต้องเรียกลุงพลไปอบรมสองต่อสองแน่เลย

[plkboy]

ลุงพลคนชอบเอาตูด

[peddo]

ครูเบสท์คงได้เรียนรู้พฤติกรรมของลุงจอมหื่น อย่างนี้ต้องเลีย เอ๊ยเคลียร์นะครับ น้องปีนเกลียวพี่ แต่นี่อาจารย์ออกหน้า ลุงต้องเคลียร์ให้ชัดครับ
จะซวยตรงที่เรื่องถึงหมอพลอยนี่แหละครับ ลุงต้องคอยปกป้องครูเบสท์นะครับ ป้องหน้าป้องหลังให้ครบทุกทางตามสูตรเลย

[Kokit]

 ::Glad::สาวๆ แย่งกันทำเสียวกับลุงพล

[oddsk]

สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร

[dan tee]

รวดเร็วทันใจจริงๆช่วงนี้ มีความสุขได้อ่านติดๆกัน