อย่าไว้ใจยาม copy

[ฟัก อยู่แม้น]

สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อกีกี้ เป็นนักศึกษามหาลัยปีที่ 4 ใกล้เรียนจบแล้วค่ะ สมัยปี 1-3 ดิฉันก็ได้ทำหน้าที่เป็นดาวมหาลัยด้วยนะคะ มีการประกวดดาวเดือนอยู่หลายครั้ง แต่ก็ชนะทุกรอบเลย ด้วยความที่เราทั้งสวย ทั้งฉลาด การแข่งขันพวกนี้จึงผ่านฉลุยมาก ตอนนี้พอจะจบแล้วก็เลยคิดว่าจะเตรียมตัวหลาย ๆ อย่าง และกำลังจะได้เป็นดาราค่ะ ก่อนหน้านี้กีกี้เองก็ไม่ได้อยู่คนเดียว แต่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ แต่พอจะจบแล้วมันมีกิจกรรมเยอะมาก ดังนั้นกีกี้กับครอบครัวจึงตัดสินใจว่าจะย้ายมาอยู่คอนโดค่ะ ชีวิตช่วงแรกก็ไปได้สวยเลย ผู้จัดการก็น่ารักมาก ดูแลกีกี้ดีทุกอย่าง อีกไม่กี่เดือนก็จะได้เปิดกล้องละครแล้วด้วย ช่วงนี้เลยต้องเตรียมตัวหนักพอสมควร แถมยังต้องเข้าฟิตเนสที่คอนโดเป็นประจำ แต่ด้วยความผิดพลาดที่ไว้เนื้อเชื่อใจลุงยามเพียงครั้งเดียว มันทำให้กีกี้ต้องตกนรกทั้งเป็น...

" น้องกีกี้ พี่จะปิดฟิตเนสแล้วนะ " ลุงยามเตือนกีกี้ครั้งสุดท้าย

" เข้าใจแล้วค่ะ หนูออกกำลังกายเสร็จพอดี " กีกี้เหงื่อโชกเต็มตัว เห็นได้ชัดว่าช่วงนี้เธอฟิตร่างกายหนักพอสมควร การเตรียมตัวเป็นดาราไม่ใช่เรื่องง่าย แถมละครที่เธอเล่นก็ไม่ใช่บทตบจูบ หรือละครน้ำเน่า เพราะมันเป็นละครที่มีฉากแอคชั่นเยอะพอสมควร ถ้าหากเธอไม่ฟิตร่างกายให้ดีพอ เธออาจจะหลุดจากบทนี้ได้ง่าย ๆ

นี่จึงเป็นเหตุผลที่เธอมาที่ฟิตเนสทุกวัน และมักจะกลับเป็นคนสุดท้ายเช่นกัน ดังนั้นทำให้เธอกับลุงยามสนิทสนมกันมาก

" อ๊ะ ! ...โอ๊ยยย ! " แต่ดูเหมือนวันนี้กีกี้จะออกกำลังกายหนักเกินไป เรี่ยวแรงแทบไม่มี ขาอ่อนแรง จนทำให้เธอสะดุดล้มลงไปซะอย่างนั้น

" ไหวมั้ยน้องกีกี้ แย่แล้วสิแบบนี้ ข้อเท้าอาจพลิก ต้องรีบปฐมพยาบาลด่วนเลย " ลุงยามรีบเข้ามาดูแลเธอทันที

เห็นชัดว่าอาการของกีกี้แย่มาก ถ้าไม่ปฐมพยาบาลอย่างดี เธอจะหายช้า และอาจทำให้พลาดโอกาสเป็นดาราได้

" เอ่อ.. ช่วยไปส่งหนูที่ห้องได้มั้ยคะ หนูเจ็บมากเลย หนูไม่ไหวจริง ๆ " กีกี้กังวลกับสถานการณ์ตอนนี้มาก เธอจึงไม่ทันคิดว่าอย่าไว้วางใจผู้ชาย

ซึ่งการที่กีกี้ไม่ระวังแบบนี้แหละ ทำให้ลุงยามสบช่องทำอะไรบางอย่าง เขาจึงตอบรับทันที

" ไม่มีปัญหาน้องกีกี้ เรารู้จักกันมานานแล้ว เดี๋ยวพี่ช่วยเองนะ แล้วเราจะต้องรับบทละครด้วยใช่มั้ย ถ้าเกิดรักษาไม่ดี เราจะมีปัญหาแน่ แล้วในห้องมีน้ำแข็งอยู่ใช่มั้ย พี่จะได้เอามาประคบเย็นให้ อาการจะได้ทุเลาลง "

" มีค่ะ รบกวนด้วยนะคะ ถ้าพลาดคราวนี้หนูอาจไม่มีโอกาสอีกเลยก็ได้ "

" ไว้ใจพี่ได้เลย น้องกีกี้ "

หลังจากพูดจบ ลุงยามก็ให้กีกี้ขี่หลัง แล้วลงลิฟต์ไปที่ห้องกีกี้ทันที

หลังจากเปิดประตู ลุงยามก็วางกีกี้บนโซฟา จากนั้นก็เปิดตู้เย็น หยิบน้ำแข็งกับผ้าขาวบาง ทำมาเป็นที่ประคบเย็นให้กีกี้

ตัวกีกี้ก็รู้สึกอุ่นใจ เธอโชคดีจริง ๆ ที่ลุงยามช่วยเธอไว้ แม้หน้าตาเขาจะดูน่ากลัวเล็กน้อย แต่เธอรู้สึกว่าลุงยามกลับเป็นคนใจดี ไม่สามารถมองที่ภายนอกได้

" ยื่นขามาสิกีกี้ " ลุงยามนั่งอีกข้างของโซฟา จากนั้นก็ให้กีกี้ยื่นขาของเธอมา

กีกี้ปฏิบัติตามทันที แต่เธอไม่คิดเลยว่าชั่วเวลานั้น สายตาของลุงยามกำลังจ้องไปที่นมของเธอ รวมถึงขาที่ยาวของเธอ

ลุงยามเอาผ้าประคบเย็นให้ ขณะเดียวกันก็พยายามเอาศอกถูต้นขาของกีกี้ บางจังหวะก็เอามือวางไว้ที่ต้นขาของกีกี้ ยิ่งไปกว่านั้นมือของลุงยามก็ซุกซนมากขึ้น มันเริ่มไต่เข้าไปจุดสงวนของกีกี้มากขึ้นเรื่อย ๆ

ในเวลานั้นกีกี้ก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่ามีอะไรผิดปกติ เธอหันไปหาลุงยาม เธอก็พบรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา

" หยุดนะ ! อย่า ! " เสียงของกีกี้ดังขึ้นทันที แต่มันไม่ทันเสียแล้ว

มือสองข้างของลุงยามไม่ได้จับประคบเย็นอีกต่อไป ข้างหนึ่งก็บีบนมใหญ่ ๆ คู่นั้นเต็มกำมือ อีกข้างก็ล้วงไปที่หีของกีกี้




กีกี้พยายามดิ้นรนขัดขืนอยู่นาน แถมเธอพยายามส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ แต่น่าเศร้าว่าคอนโดนี้คุณภาพดีมาก เสียงร้องของกีกี้ไม่สามารถทะลุกำแพงได้ ในทางกลับกันมันยิ่งทำให้ลุงยามตื่นเต้นขึ้นไปอีก

เข้าไม่รั้งรออีกต่อไป เขาใช้ปากจูบเธอ ขณะเดียวกันก็เริ่มถอดกางเกงออกมา

ควยของเขาแข็งเต็มที่ ลุงยามพร้อมแล้ว เขาไม่สนใจอะไรอีก ใช้แท่งควยใหญ่ยาวยัดเข้าเต็มลำ

" อย่า !! อย่าเย็ดสดหนูนะ หนูไม่อยากท้อง "

" เอามันออกไป อย่าเย็ดหนู หนูขอร้อง "

" พอแล้ว หนูเจ็บ นี่มันครั้งแรกของหนู ขอร้อง หยุดนะ "

" หนูเจ็บเท้ามาก พอได้แล้ว อย่านะ หนูไม่ไหวแล้ว "

" ฮือ ๆๆๆ หนูเจ็บ พอเถอะ หยุดเถอะ ถ้าคุณหยุด หนูจะไม่แจ้งความ ขอร้องล่ะ "

" อีโง่ ใครจะหยุด กูจะไม่หยุด และกูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้มึง ! รับน้ำกามกูไปซะ กูจะเย็ดมึงให้ท้อง ฮี่ ๆๆ "

" ไม่นะ อย่านะ หยุดดด !!! "

" คุณมันเลว !! อย่าแตกในนะ เอาออกไป !!! ไม่... "

สุดท้ายกีกี้ก็หมดเรี่ยวแรง เธอไม่สามารถขัดขืนลุงยามได้ ทำให้เขาแตกในเธอจนเสร็จ แต่เรื่องราวไม่หยุดแค่นี้ เพราะตั้งแต่ตอนนั้นถึงยันเช้า ลุงยามไม่เคยหยุดแตกในกีกี้เลย...