วุ่นรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 9:แฟน

[KaohomLM]

   "ชาคริต ครูขอโทษษษษษษษษษษษษษษษษษษษ" ทันทีที่สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาได้และรู้สึกตัวพอจะรับรู้ว่าเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ข้างกายเป็นใคร อาจารย์ธิดาก็รีบกระโจนพรวดขึ้นคว้าผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วยกมือไหว้ชาคริต
   "อาจารย์อย่าขอโทษเลยครับผมผิดเอง"
   "ไม่ ครูสิผิด ครูเป็นผู้ใหญ่แล้ว น่าจะรู้จักควบคุมตัวเองกว่านี้" อาจารย์ธิดาเมา แต่ไม่ได้เมาจนจำไม่ได้ว่าตนเองทำอะไรไปบ้าง แค่เมาจนควบคุมตนเองไม่ได้ ทำไปในสิ่งที่อยากทำมาตลอด แม้ว่าสำนึกผิดชอบชั่วดีจะบอกว่ามันผิดมหันต์ก็ตาม
   อาจารย์ธิดาเป็นคนคออ่อน เมื่อคืนเธอพลาดเอง ที่ไม่ดูเครื่องดื่มที่สั่งให้ดีก่อน เนื่องจากเป็นเธอไม่ได้กินเหล้าบ่อยนัก (จริง ๆ คือแทบไม่เคยกินเลย) ประกอบกับที่เครื่องดื่มนั้นแต่งรสถูกปากจนเธอไม่ทันได้รู้สึกถึงรสของแอลกอฮอล์ที่ซ่อนอยู่ กว่าจะรู้ตัวครูสาวก็เมาจนแทบไม่ได้สติแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เมาหัวทิ่มขนาดนี้คือตอนเธอถูกจับกรอกเหล้าในงานรับน้องที่มหาลัย รู้ตัวอีกทีเธอก็นอนแก้ผ้าอยู่กลางห้องประชุมที่มหาลัย โดยมีดุ้นของรุ่นพี่ปีสามเสียบคาอยู่ในร่องรักที่เมื่อวันก่อนยังบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่แท้ ๆ จนเรียนจบเธอก็ไม่เคยได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชุดนักศึกษาและชุดชั้นในที่ใส่ไปงานรับน้องวันนั้น แต่ก็โชคยังดีที่ยังเช้ามืดอยู่ จึงมีแค่ไม่กี่ชีวิตที่ได้เห็นเธอถ่อสังขารลากร่างเปลือยเปล่าที่เจ็บแสบไปทั้งตัวกลับหอ
   หลังจากนั้น เธอแทบไม่แตะเหล้าอีกเลย หรืออย่างมากในงานสังคมที่จำเป็นจริง ๆ ก็อาจดื่มแค่หนึ่งถึงสองแก้ว จนเมื่อคืนนี้แหละ ที่เธอเมาจนปล้ำลูกศิษย์ตัวเอง
   "เธอปฏิเสธครูตั้งหลายครั้ง..." อาจารย์ธิดาพูดเสียงสั่น "แต่ครู...ครูเมาจริง ๆ ครูขอโทษนะชาคริต"
   "แต่ผมไม่เมาไงครับ ถ้าผมควบคุม..."
   "เธอยังเด็ก มีสาวเข้าใส่ขนาดนั้น เธอคุมตัวเองไม่ได้หรอก" อาจารย์ธิดาบอก "ครูขอร้องล่ะ เรื่องเมื่อคืน ถือซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นนะ"
   "คะ...ครับ"
   "โอเค งั้น....เธอไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ ขอครูพักให้หายปวดหัวอีกหน่อย"
   
   พอชาคริตอาบน้ำเสร็จแล้วเอาชุดนักเรียนตัวเมื่อวาน (ที่สกปรกเล็กน้อย แต่ยังไม่ถึงกับน่าเกลียด) มาใส่ เขาก็กลับมาหาอาจารย์ธิดาในห้องนอน ครูสาวเปลี่ยนไปใส่ชุดนอนแล้ว และนอนกุมหัวตัวเองอยู่
   "ครูโทรไปลาที่โรงเรียนแล้ว" อาจารย์ธิดาบอก "เธอไปเลยนะ ยังไงครูก็ต้องนอนพัก"
   "ครับ อาจารย์ ผม ผมขอโทษนะครับ"
   "เรื่องเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น" อาจารย์ธิดาพูดเสียงแข็ง "เธอไม่ต้องมาขอโทษอะไรชั้น"
   "คะ ครับ งั้นผมไปแล้วนะ"
   "เดี๋ยวก่อน ชาคริต...." เสียงเรียกของอาจารย์ดังขึ้นเมื่อชาคริตกำลังจะออกจากห้อง เด็กหนุ่มรีบเหลียวตัวกลับมา
   "ครับ อาจารย์"
   อาจารย์สาวกัดปาก ราวกับลังเลว่าจะพูดสิ่งที่อยากจะพูดออกมาดีหรือเปล่า
   "อย่าให้เรื่องระหว่างเธอกับครูขวางทางเธอกับราชณิญานะ"
   ชาคริตผงะ
   "ครูดูออกนะ ว่าพวกเธอสองคนชอบกัน.........แล้วครูก็ว่าเธอสองคนเหมาะกันมากนะ ครูขอโทษที่ทำแบบนี้ เธอลืมเรื่องระหว่างเธอกับครูซะ แล้วดูแลราชณิญาให้ดี....."
   ชาคริตเงียบอึ้งอยู่ครู่ใหญ่
   "ครับ อาจารย์"
   ชาคริตยกกระเป๋านักเรียนขึ้นสะพายบ่า แล้วปิดประตูห้องเดินจากไป อาจารย์ธิดาเงี่ยหูฟังเสียงฝีเท้าของลูกศิษย์หนุ่มที่แผ่วลงเรื่อย ๆ ตามระยะทาง ก่อนจะทิ้งตัวกลับลงบนที่นอน ปล่อยให้น้ำตาไหลลงอาบแก้ม ขอวันนี้วันนึงนะ แล้ววันต่อไปฉันจะกลับเป็นครูที่ดี เป็นครูที่ดูแลศิษย์ด้วยความเป็นมืออาชีพ วันนี้ ขอฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เสียใจ ที่ต้องปล่อยชายในฝันไป เพื่อให้เขาไปหาสิ่งที่ดีกว่าเถอะ

   'ครูดูออกนะ ว่าพวกเธอสองคนชอบกัน' คำพูดนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวชาคริตแม้ว่าเวลาจะผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว นี่ความรู้สึกที่เขามีให้ราชณิญามันแสดงออกชัดขนาดนั้นเลยเหรอ ที่ผ่านมาเขาพยายามเก็บอาการตลอด พยายามไม่ยุ่งกับเธอมากจนดูผิดปกติ พยายามไม่เหลียวมองเธอ พยายามไม่แสดงว่าเขาหลงไหลในความงาม ความเท่ และความบ้าบอของเธอแค่ไหน เขาคิดมาตลอดว่าเขาทำได้ดีแล้ว และคงไม่มีใครรู้ ว่าราชณิญาโผล่เข้าออกความฝันอันหื่นกามของเขาบ่อยแค่ไหน
   แต่ถ้ามันชัดจนอาจารย์ธิดาเห็น เขาอาจจะเก็บทรงได้ไม่มิดเท่าที่เขาคิดก็ได้
   เมื่อกริ่งดังบอกเวลาเลิกเรียน เท้าของชาคริตก็นำร่างของเขาไปที่ห้องที่คณะละครใช้เป็นที่นัดพบโดยอัตโนมัติ ถึงแม้อาจารย์ธิดาจะไม่มาโรงเรียน และส่งข้อความบอกสมาชิกคณะละครทุกคนแล้วก็ตาม เขาคิดถึงห้องห้องนี้
   ชาคริตไม่แปลกใจ เมื่อเปิดประตูห้องออกมาแล้วเห็นร่างสูงเพรียวในชุดพละ ผมดำยาวเกือบถึงบั้นท้ายงอนยืนอยู่ชิดหน้าต่าง
   "พี่ชาคริต" ราชณิญาหันมาหาเสียงเปิดประตู "มานี่ทำไมคะ วันนี้ไม่ได้ซ้อมนะ ไม่ได้อ่านไลน์เหรอ"
   "แล้วญาล่ะ"
   "หนูไม่ได้อ่านไลน์จริง ๆ ค่ะ 555555 ยัยแป้งฝุ่นก็ไม่ยอมบอก"
   "พี่อ่านแล้ว แต่ ไม่รู้สิ มาทุกวันจนชินมั้ง"
   หนุ่มสาวยืนนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ทอดสายตามองลงไปยังสนามของโรงเรียน ที่ยังมีทีมกีฬาซ้อม และนักเรียนที่กำลังกลับบ้านเดินกันขวักไขว่
   ราชณิญาสูดลมหายใจลึกหลายครั้ง ก่อนจะรีบพูดออกมาเร็วจี๋ "หนูชอบพี่ชาคริตนะ"
   "ญา....."
   ราชณิญาหันมาจ้องหน้าชาคริต "จะไม่ตอบอะไรหนูหน่อยเหรอ"
   "พี่ไม่ดีพอสำหรับญาหรอก" ชาคริตกัดฟันตอบ เขาคาดไว้อยู่แล้วว่าจะได้ยินประโยคนี้ตั้งแต่เห็นท่าลังเลของราชณิญา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีสาวมาบอกรักเขา
   "ทำไมล่ะคะ พี่เก่ง พี่เรียบร้อย พี่เป็นสุภาพบุรุษ พี่หน้าตาดี ทำไมจะไม่ดีพอสำหรับหนู" ราชณิญาถาม "อ่ะ ก็ได้ หนูรู้ว่าหนูสวย เก่ง เซ็กซี่ด้วย หนูดีมาก หนูรู้ แต่พี่ก็ดีน่า พอเทียบกะหนูได้...นิดนึง"
   ชาคริตอดหัวเราะไม่ได้ "โอเค ยอมรับ แต่...." ชายหนุ่มสูดหายใจลึก ๆ "สิ่งที่ญาเห็นว่าดีในตัวพี่ ก็เป็นแค่หน้ากากที่ซ่อนไอ้เหี้ยคนหนึ่งไว้"
   ราชณิญาจ้องตาชาคริต ก่อนที่จะถามเบา ๆ "เรื่องที่พี่เป็นนักเปิดซิงเหรอ"
   ชาคริตผงะ เหมือนจะเป็นรอบที่ร้อยของวันแล้ว "ญารู้เหรอ"
   ราชณิญาพยักหน้า "พี่มิ๊งค์เคยบอกหนูค่ะ"
   "พี่มิ๊งค์พูดถูกแล้ว พี่มันเลวอย่างที่เขาบอกนั่นแหละ ญาอย่ามายุ่งกับคนอย่างพี่เลย"
   ราชณิญาเริ่มตัวสั่น "แต่หนูไม่คิดว่าพี่เป็นอย่างนั้น...."
   "พี่เป็น" ชาคริตพูดเสียงกร้าว "แม้แต่ตอนนี้ ที่เราอยู่กันสองคน พี่ก็ยังอยาก ยังกระหาย ถอยไป! อย่าเข้ามา!"
   ราชณิญาที่ทำท่าเหมือนจะเข้ามาจับแขนชาคริตถอยกรูดไป
   "ญาอย่าทำเป็นคนโง่นะ" ชาคริตคำราม "ไม่เข้าใจหรือไง พี่ไม่ได้รักญา พี่ไม่ได้รักผู้หญิงคนไหน พี่หลอกฟัน เปิดบริสุทธิ์ ทำลายคุณค่าของผู้หญิง แล้วก็ทิ้ง พี่เป็นคนอย่างนั้น ญาอย่ามาทำให้ตัวเองเสียเพราะพี่เลย"
   "ถ้าพี่ไม่รักหนู พี่ไม่เตือนหนูแบบนี้หรอก" ราชณิญายืนกรานด้วยน้ำตาที่เริ่มผุดขึ้นในตาคู่สวย
   "พี่ รัก ใคร ไม่ เป็น" ชาคริตคำรามออกมาทุกพยางค์
   ราชณิญาส่ายหน้าเบา ๆ สะบัดน้ำตา
   "พี่เคยเห็นญาดูวิดีโอเน็ตไอดอลมินิริน ใช่ไหม"
   "แล้วมินิรินเขาเกี่ยวอะไรด้วยคะ"
   "เห็นแผลเป็นบนหน้ากับแขนเขาไหล่ะ"
   "เห็น เขาเคยประสบอุบัติเหตุรถยนต์ แล้วมัน..."
   "รินกรีดหน้า กับกรีดแขนตัวเองวันที่จับได้ว่าพี่นอกใจเขา" ชาคริตพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกจนราชณิญาจนลุกซู่ "ริน สาวงามระดับนั้น ดีระดับนั้น ดังระดับนั้น สาวที่ชายคนไหนก็อยากได้ แต่พี่ยังไม่สามารถจะหยุดตัวเองกับเขาได้เลย พี่มันคลั่ง มันเลว พี่ต้องการแต่จะได้เปิดซิงสาวหน้าใหม่ไปเรื่อย ๆ ญาคิดว่าจะทำให้พี่หยุดได้เหรอ ในเมื่อรินเขายังทำไม่ได้ ญา ญา...." เสียงของชาคริตเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้น "ญารู้ไหมว่ารินเขาเสียใจขนาดไหนที่รู้ว่าทุกอย่างที่เขาเสียสละให้พี่ เวลา ความรัก ศักดิ์ศรี พรหมจรรย์ ทั้งหมดมันก็เป็นแค่แต้มอีกแต้มหนึ่งให้พี่เก็บ"
   "แล้วรินก็ไม่ใช่สาวคนเดียวที่พี่เคยทำร้ายด้วยซ้ำ" ชาคริตทรุดลงไปนั่งกองกับพื้น เอามือกุมหน้าตัวเอง เขาได้ยินเสียงฝีเท้า อีกไม่ช้าคงจะตามด้วยเสียงเปิดประตู ราชณิญาคงจะจากไปด้วยความรังเกียจ เขาคงไม่มีวันได้คุยกับเธออีก
   มืออุ่น ๆ จับที่ไหล่ของชาคริตเบา ๆ ตามด้วยร่างบางอุ่น ๆ ที่โถมเข้ากอดเขาจากด้านหลัง
   "พี่ชาคริตเคยทำผิดค่ะ" ราชณิญากระซิบใส่หูเขาเบา ๆ "แต่ญาเห็นนะว่าพี่เสียใจ ญาเห็นว่าพี่พยายามแก้ตัว ญาเห็นว่าพี่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนเลยตลอดตั้งแต่ที่ญามาเรียนที่นี่ เห็น ว่าพี่ไม่อยากทำร้ายใคร ญาเห็น ว่าแป้งฝุ่นกับวารุณีพยายามเข้าหาพี่แค่ไหน...แล้วพี่ก็ไม่เคยคว้าโอกาส"
   "แต่ในใจพี่ก็ยังเหมือนเดิม แม้แต่ตอนนี้ พี่ก็ยังอยาก...อยากจะทำสิ่งไม่ดีกับญาอยู่" ชาคริตพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดนุ่มนิ่มของสาวงามที่หลอกหลอนเขาในความฝันมาเนิ่นนาน แต่ใจด้านที่แข็งแกร่งกว่ากลับตรึงให้เขาอยู่นิ่งอย่างนั้น.......จริง ๆ มันอยากให้เขาเริ่มฉีกทึ้งเสื้อพละออกแล้วฟอนเฟ้นเนื้อนุ่ม ๆ นั้นด้วยซ้ำ
   "สู้มันสิ หนูพร้อมจะช่วยพี่" ราชณิญาบอก "แทนที่จะหักดิบมันแบบที่พี่ทำอยู่ คบกับหนู หนูจะสอนพี่ ว่าความรักที่บริสุทธิ์ ไม่จำเป็นต้องมีการเปิดบริสุทธิ์หรอก"
   "ญา....."
   "คบกับหนู แล้วหนูจะสอนพี่ ว่าผู้ชาย ผู้หญิง มีความสุขกันได้ยังไงบ้าง โดยไม่ต้องมีเรื่องเพศมาเกี่ยวข้อง คบกับหนู แล้วหนูจะสอนพี่ ว่าต้องทำยังไง พี่ถึงจะสนุกกับหนูได้โดยหนูไม่ต้องเสียหาย คบกับหนู แล้วหนูจะทำให้พี่ได้เห็นด้านดี ๆ ของความรัก ที่มีมากกว่าที่พี่เคยรู้จัก"
   "ญา...ญาจะยอมทำแบบนี้เพื่อพี่เหรอ"
   "ค่ะ แต่ สัญญากับหนูก่อน ว่าพี่จะไม่ล่วงเกินหนู จะไม่ทำอะไรกับหนูโดยที่หนูไม่อนุญาต"
   "แต่...แต่พี่เคยบอกตัวเองไว้ว่าจะไม่คบกับใครอีก...เพราะ....เพราะพี่ไม่อยากจะทำร้ายใคร"
   "ไอ้ควายยยยยยยยย" ร่างเล็กจิ๋ว ของชายหน้าเหมือนชาคริต ที่ใส่ชุดแดง มีหาง และยืนถือสามง่ามอยู่บนไหล่ข้างซ้ายของชาคริตพูด "จะปฏิเสธทำเหี้ยอะไร รับ ๆ ไปเหอะ มันเผลอเมื่อไหร่ก็จับเย็ดเปิดซิงแม่งงงงงงงง กูรู้มึงอยากอยู่"
   "น้องเค้าก็เสนอดีนะ" ร่างเล็กจิ๋วอีกร่างในชุดขาว มีปีก ที่ยืนดีดพิณอยู่บนไหล่ขวาของชาคริตบอก "แทนที่จะมาเก็บกดอยู่แบบนี้ คบกับน้อง ตั้งใจทำตามที่น้องบอกให้ทำ เดี๋ยวเราอาจจะเลิกเสพติดการเปิดซิงจริง ๆ ก็ได้ เราอยากแบบนั้นไม่ใช่เหรอ"
   "งั้นจะดีที่สุด ถ้าพี่คบกับหนูอย่างเป็นสุภาพบุรุษค่ะ" ราชณิญายืนยัน "ถ้าพี่ปฏิเสธหนูก็เท่ากับทำร้ายจิตใจหนู แต่ถ้าคบแล้วพี่ย่ำยีหนูก็เท่ากับทำร้ายความบริสุทธิ์และศักดิ์ศรีของหนู เพราะฉะนั้น ถ้าไม่อยากทำร้ายหนู ก็จงตกลงซะโดยดีเถอะค่ะ"
   ชาคริตถอนหายใจ
   "งั้นก็ได้ ญา เป็นแฟนกับพี่นะ"
   "ค่ะ"
   ชาคริตเอื้อมมือไปช้อนคางราชณิญาตามสัญชาตญาณ
   "อย่าาาาาาาา" สาวร่างบางรีบร้องห้าม "เพิ่งคบกันค่ะ อันนี้เกินไป"
   "อ๋อ โทษทีครับ"
   "เริ่มต้นต้องอย่างนี้ก่อน ~ เอ้า พี่ชาคริต ส่งโทรศัพท์มา"
   "หือ"
   "ต้องตั้งสถานะค่ะ ทุกคนจะได้รู้ว่าพี่ชาคริตมีแฟนแล้ว จะได้ไม่มายุ่ง โอกาสที่พี่เจอคนอื่นมาล่อลวงก็จะลดลง"

   ขณะเดียวกัน......
   มิ๊งค์นั่งไถโทรศัพท์อยู่อย่างเบื่อ ๆ มีผู้ชายในโรงเรียนสี่คนแล้วที่ส่งข้อความมาพยายามจีบเธอหลังจากที่เธอเลือกกับไอ้ชัย ก็แน่ล่ะ หัวหน้าวงรำที่สวยขนาดนี้จะไม่มีคนจีบได้ไง เธอก็ไปหลงกับคนเหี้ย ๆ อย่างไอ้ชัยอยู่ตั้งนาน อืมมมม ในสี่คนนี้ใครดูจะเป็นคนดีที่สุดนะ แต่ก็ดูไม่ดีสักคน โสดแบบสุข ๆ แบบนี้ไปไม่ดีกว่าเหรอ......เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
   สถานะอันล่าสุดที่มิ๊งค์เลื่อนไปเจอทำเอาไอโฟนรุ่นล่าสุดแทบหลุดจากมือเธออีกรอบ
    

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[test911]

ผมเม้นท์ก่อนอ่านเลยนะ  รวดเร็วทันใจจริงๆ  ขอบคุณมากๆเลยครับ

[namogt]

น่าจะเหมาะสมกันนะครับรอบนี้ ฝ่ายหญิงดูรู้ทันและทันเกมส์

[ryg123456]

เปิดใจกันแล้ว พี่อย่าทำให้น้องผิดหวังนะ

[เสรี ชัยยา]

ต้องหมาหยอกไก่ครับ...ค่อยเป็นค่อยไป

[ttasster]

อาจารย์ฟื้นแล้ว แต่ก็เสียชื่อชาคริตนักเปิดซิงนะเนี่ย  

[hunterkung]

ได้ซ้ำอาจารย์ไหมนะ น่าจะจัดซักหน่อยนะ

[drblackjack]

สงสารอาจารย์ ต้องหักห้ามใจ
น่าจะสั่งลากันบ้าง

[Pepe Indy]

เป็นผมจะล้างหน้าไก่ตอนเช้าอีกรอบ

[นาสตา]

ดูสิญาจะเปลี่ยนชาคริตหรือชาคริตจะพาญาสู่ความดาร์ค

[sunnies]

จ่ะห้ามใจตัวเองได้นานแค่ไหน

[Dybala59]

จัดหนักสิครับ ครูมีความต้องการสูงมาก น้องญาก็มีความต้องการแต่ยังกลัวๆ ชาคริตต้องค่อยๆทำน้องนะครับ

[ya00022449]

ช็อคกันทั้งรร.แน่ น้องญาสู้ๆ ชาคริตนายทำได้ อดทนไว้

[Craft lslot]

เเหมะด้านมือรออยู่นะชาคริต เเต่ญานี่น่าจะคุม้กมได้

[DarkGearmour]

อย่าปล่อยไว้
ของแบบนี้เอาได้เอา
ทำได้ทำ มันทำบุญใส่บาตรให้ไม่ได้
อยู่เปนคนเสพได้จงเสพ