เธอ ฉัน และ เขา 100

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ตอนนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความเชื่อ สิ่งลี้ลับ ขอให้ทุกคนใช้วิจารณญาณในการอ่านนะ
และก็ขออนุญาตทุกตนที่กล่าวถึงด้วย


ต่อจากตอนที่แล้ว เราเจออะไรไม่รู้ตัวดำๆ อาจจะเป็นสัมภเวสีดึงแขนไว้ แต่อยู่ดีๆโทนก็วิ่งมาเตะซะหงายเลย แล้วก็ดึงเราหนี โทนต่อว่าที่เรามาบ้านเขาตอนวันโกนแล้วอยู่ดีๆตอนนั้นย่าก็เดินออกมา ห๊ะ ! หมอผี อะไรนะหมอผี ตอนนั้นอ่ะจากที่ใจชื้นๆอยู่คือหัวใจหล่นเลย ห๊ะ ! หมอผี หมอผีได้ไง ไหนบอกว่าร่างทรงไง คือตอนนั้นมือสั่น ตัวสั่นเลย ไอ้ที่เราเห็นเมื่อกี้ล่ะคืออะไร


แปปนึงก็ได้ยินเสียง ไอ้ตัวเล็ก ! อ๊อยยยย อะไรอีกเนี่ย แล้วโทนคือ ออกมายืนบังหน้าเราเอาไว้แล้วยกมือกันออกน่ะ เป็นย่าหอมที่เดินออกมายากเงามืดของสวนอ่ะ


โอ๊ยย นี่มันหนังผีชัดๆ ย่าเดินมาแล้วจ้องแบบดุเลยนะ ย่าพูดว่าพอโตขึ้นมารยาทที่สั่งที่สอนให้ ก็หายไปหมดเลยนะไอ้ตัวเล็ก คือตอนนั้นโทนยืนกันหน้าให้เราอ่ะ แต่รู้ได้อย่างนึงคือท่าทางของโทนไม่เหมือนเดิม


พอเราจับที่ไหล่ ตั้งใจจะถามว่าเป็นอะไร ตอนนั้นอ่ะคือรู้เลยโทนตัวสั่นมากๆ สั่นแบบคนที่กลัวจนทำอะไรไม่ถูก ย่ายังพูดอีกว่า ถามทำไมไม่พูด



โทนก็พูดไปว่า ย่าทำเกินไปเปล่าครับ แล้วย่าตวาดกลับมา กล้าพูดแบบนี้เลยเหรอ โตขึ้นแล้วพูดเก่งกว่าเดิมนะ ตอนนั้นเรามองหานะ พ่อทศ แม่ทิพย์ กับคนที่มากับย่าหอมหายไปไหน ทำไมไม่ตามมาเลย


แล้วอยู่ดีๆโทนที่ตัวสั่นด็หันมาทางเราแล้วพุ่งมือเข้ามาใกล้หน้าเลย เราก็สะดุ้งถอยมา คือมันเป็นสัญชาตญาณคนเรานี่แหละ แต่ว่าโทนไม่ได้ทำอะไรเรานะ เป้ากมายของโทนมันเลยหัวเราไปอีก เราหันมามองคือตอนนี้


โทนกำลังใช้มือข้างนั้นอ่ะ บีบคอตัวอะไรก็ไม่รู้ ดำทะมึนไปทั้งตัว บีบคอแล้วยกลอยเลยนะ เห้ย ! บ้า ทำไมโทนยกได้ คือ รู้ว่าโทนแข็งแรงนะ แต่ไอ้การบีบคอแล้วยกด้วยมือข้างเดียว ยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่ใช่บากินะ


แต่อยู่ดีๆโทนก็บอกไอ้พวกนี้มันไม่มีน้ำหนักตัวหรอก เอ๊ะ ! โทนรู้ได้ไงเราคิดอะไรอยู่ แล้วไอ้ตัวที่โทนบีบคอก็ดิ้นๆ ๆ ๆ โทนเหวี่ยงไปชนต้นไม้อ่ะทุกคน  แล้วเสียงคือดัง ดังแบบเสียงกระทบกันแรงมาก ไหนบอกไม่มีน้ำหนักไง ร่างดำๆนั้นทรุดลงไปเลยนะทุกคน แล้วที่เห็นคือน่ากลัวมากจนตัวเราสั่นเลยแบบ ไม่น่าจะใช่อะไรที่เป็นคน เพราะลิ้นที่ห้อยจุกปากออกมามันยาวมาก


แล้วมันก็วุ่บหายไปเหมือนฝุ่นอ่ะ  เอ้อแบบในหนังเลยตอนนี้เราเริ่มจิตตกแล้วแบบนี่เรามาเจออะไร มันแปลกใจตั้งแต่โทนใส่ชุดโรงพยาบาลแล้วอ่ะ แล้วคราวนี้ทุกคนเสียงแบบเซอร์ราวด์แบบกังวานเลยนะ เสียงย่าหอมพูดมาว่า โตขึ้นมาก็นิสัยเสียเลยนะไอ้ตัวเล็ก



เราหันไปหาย่าหอมอ่ะทุกคน มันแปลกๆนะ ทำไมข้างหลังย่าหอมคือเหมือนเป็นหมอกอ่ะ แล้วไม่ทันได้หายใจออกอ่ะทุกคน ข้างหลังคือแบบในหนังผีเลย เป็นเงาหลายสิบเลยสภาพแต่ละคน คือไม่ได้น่าเกลียดน่ากลัวนะ แต่รู้เลยว่าไม่ใช่อะไรที่เรียกว่าคนแน่ๆ แล้วตอนนั้นอ่ะมีคนมาจับแขน เราก็ตกใจเพราะคิดว่าเป็นสิ่งนั้น แต่ไม่ใช่คนที่จับแขนเราเป็นโทนอ่ะ



สิ่งที่รู้สึกเลยคือมือโทนสั่นมากๆ โทนจับแขนเราแต่ไม่ได้มองที่เรา เขามองไปที่ย่าหอม มือโทนสั่นมากอ่ะ สั่นแบบกลัวมากๆ โทนบอกว่าทีหลังถ้าวันโกนอย่าเข้ามาในสวนบ้านผมอีก แล้วเสียงกรีดร้องที่น่ากลัวมันก็ดังมาเลยอ่ะทุกคน ไอ้ฝั่งนั้นที่ยืนอยู่หลังย่าหอมคือแหกปากกันจนเรา สติเริ่มจะไม่อยู่กับตัวแล้ว


แล้วตอนนั้นโทนรีบมาถามเราว่า พี่หมิวเกิดวันไหน เราก็พูดไอ้ลิงบ้ามาถามอะไรตอนนี้ โทนก็ถามว่าเกิดวันไหน เราก็บอกว่าวันศุกร์ วันศุกร์ เราพูดย้ำๆอยู่แบบนั้น ไอ้พวกบริวารของย่าหอมก็กรีดร้องและเหมือนจะพุ่งเข้ามาแล้วนะ และที่จะอ่านต่อจากนี้ไปขอให้ทุกคนคิดซะว่าเราเล่านิทานให้ฟังนะ



พอเราบอกว่าวันศุกร์ไปนะ โทนก็เริ่มท่องอะไรไม่รู้ปาก มุบมิบ ๆ ๆ  แล้วโทนก็พุ่งไปเลย แล้วโทนก็ท่องมาคำนึงจำได้มาถึงจนวันนี้เลย


' วา โธ โน อะ มะ มะ วา '



คำว่า ' วา ' โทนเขาใช้เสียงที่หนักแน่นและมันก็ดังกังวาลจนเราต้องเอามืออุดหู แล้วพวกที่วิ่งมาคือนิ่งกึ้กๆเลย คืออะไร โทนทำอะไร ไหนบอกโทนไม่ได้ร่ำไม่ได้เรียนอะไรมาไง แล้วมันมีจริงเหรอไอ้การพูดเพื่อสะกดอะไรพวกนี้อ่ะ มันมีจริงๆเหรอ ขนาดเราเห็นคาตาเรายังไม่อยากจะเชื่อเลย แล้วโทนวิ่งเข้าก็ซัดเปรี้ยงไปที่ตัวที่อยู่น่าสุด ตัวนี้คือลิ้นยาวมาถึงอกเลย จังหวะที่ก่อนโทนจะซัดอ่ะ เราเห็นโทนเป่าที่มือแล้วง้างซัดเปรี้ยงแล้วลอยไปเลยนะ



กระเด็นไปโดนพวกตัวหลังๆ มีตัวนึงเข้ามาแบบกวาดมือมาหาโทนอ่ะ โทนหลบแล้วล็อคคอต่อยตัวทะลุเลย แต่ไม่มีเลือดนะ เราแบบโอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน แล้วโทนก็ถอยมาหาเราแล้วบอกว่าพี่หมิววิ่งเข้าบ้านไปนะ แล้วโทนก็พนมมืออีก ท่องอะไรอีกไม่รู้ เราได้ยินและได้แค่ประโยคต้น แล้วก็จำได้เฉยเลยทั้งๆที่ไม่รู้ว่าคืออะไร ว่า



' นะ สัง สะ ตัง '



แล้วมันหลังจากนั้นเหมือนเสียงรอบๆค่อยๆหรี่ลง หรี่ลง แล้วเราก็เอามือป้องหูตัวเอง ตอนนั้นตกใจเราทำเป็นอะไร ทำไมเราไม่ได้ ตอนนี้เราไม่ได้ยินนะ แต่เราเห็นท่าทางของโทนคือแบบพุ่งเตรียมเข้าไปบวกกับพวกสิ่งนั้นอ่ะ เหมือนโทนไม่ใช่ตัวโทน เหมือนคนหายใจแบบแรงๆถี่ๆ แล้วช่วงบนมันเคลื่อนตามธรรมชาติ เราเห็นบ่อยๆตอนที่พวกทีมการ์ดซ้อมกันเหนื่อยๆ


เราถามไปว่าโทนเป็นอะไร โทนเป็นอะไร แล้วลมก็พัดมาหนักเลยคราวนี้ ไม่ได้ยินเสียงลมแต่รู้ว่าเป็นลมแน่ๆ เราเอามือป้องหูตัวเอง ร้องออกไปถามว่าโทนเป็นอะไร โทนเป็นอะไร เสียงมันก็ก้องในหูตัวเอง เสียงของเรามันดังเหมือนสะท้อนเข้ามาในหัว แล้วที่บอกเราบอกว่าให้คิดซะว่ามันเป็นการเล่านิทานให้ฟัง


เพราะท่าทางตอนนี้ของโทนมันเหมือนลิงอ่ะ อันนี้ไม่ได้ประชดหรืออะไรแต่ท่าทางเหมือนลิงมาก แล้วตอนนั้นมีเสียงคนนึงเรียกเรา หมิว หมิว หมิว แล้วรู้สึกได้ว่ามีคนเอามือมาวางที่ไหล่เรา เชื่อป่ะทุกคน จากที่สติจะหลุด จากที่ตกใจที่สุดในชีวิต อยู่ดีๆรู้สึกสงบ พอหันตามที่จับอ่ะ เห็นเป็นผู้ชายแก่คนนึง แบบหันไปมองหน้าแล้วเขาก็พูดว่า พอแล้ว



ทั้งหมดมันเกิดขึ้นไม่ถึง 1 หรือ 2 วินาที หันไปเจอ และได้ยินคำพูดว่าพอแล้ว แล้วเหมือนลมพัดมาอีกที คราวนี้เรากระพริบ คือก็เหมือนปกติเลยที่ลมพัดเข้าตาแล้วเราก็หลับตา ตอนนั้นได้ยินเสียง หมิว หมิว พอเราลืมตามา ทุกคนคือทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเลย เรากลับมาอยู่ที่เดิม มานั่งอยู่ที่เดิม ที่นั่งอยู่กับ แม่ทิพย์ พ่อทศ แล้วก็คนที่มากับย่าหอม


แม่ทิพย์เรียกเราหนูหมิว หนูหมิว เราก็ค่ะ ค่ะ แล้วก็กวาดสายตามองไปรอบๆเลย แล้วพอมองที่ตัวเอง เราพนมมืออยู่ แล้วมองไปที่ย่าหอม ย่าหอมก็มองเราอยู่เหมือนเดิม คือมันเป็นภาพเดิมก่อนที่เราจะเจอไอ้ตัวดำๆนั่นจับแขน แล้วโทนก็พาเราไป แม่ทิพย์ก็เรียกอีกหนูหมิว


เราก็ค่ะ ค่ะ แม่ทิพย์ เราตอบแม่ทิพย์แล้วมองไปรอบๆอ่ะ ทุกอย่างมันคือเหมือนเดิมน่ะ ความรู้สึกกังวลอะไรมันก็ไม่มีแล้ว ความกังวลจนหัวใจจะหลุดออกมาเมื่อกี้ไม่มีเลยทุกคน มันโล่งไปหมดเลย แม่ทิพย์ถามว่าเป็นอะไรหืมหนูหมิวนั่งพนมมือนานเลย เราก็มองแม่ทิพย์แล้วบอกแหะๆ สงสัยหนูนอนไม่ค่อยหลับค่ะช่วงนี้ เลยมาหลับตรงนี้เลย แหะ ๆ ๆ


ย่าหอมก็ยังมองเราอยู่นะตอนนี้อ่ะ ตอนนั้นคนที่มากับย่าหอมก็ยื่นมือมาจับมือเรานะ แล้วพูดว่าไม่มีอะไร ไม่มีอะไร เท่านั้นแหละแม่ทิพย์หันมองเลย แล้วมองไปที่ย่าหอมนะ แล้วพูดว่า แม่ ลากเสียงยาวๆนะ ย่าหอมบอกหืมมีอะไรเหรอลูก แล้วแม่ทิพย์คือมองแล้วเหมือนรู้อะไรบางอย่าง


ปู่เทียนก็พูดนะ วันไหนไอ้ลูกหมาน้อยออกจากโรงพยาบาลใช่ไหมแม่หนู เอาล่ะถ้าเรียกว่าแม่หนูคงต้องเป็นเราแล้วล่ะ เราก็เลยบอกว่าหนูเองก็ไม่แน่ใจค่ะปู่เทียน แต่ว่าจากที่คุยกับคุณหมอแล้วไม่น่าเกิน 2 วันค่ะปู่เทียน ปู่เทียนก็บอกอื้มงั้นก็ออกมาพักที่บ้านคืนนึงแล้วค่อยเรียกขวัญนะ


ปู่เทียนหันไปหาย่าหอมแล้วพูดว่า ว่าไงล่ะแม่หอม ย่าหอมบอกว่าได้ แล้วก็บอกว่าอีกวันให้หลังค่อยกลับหมู่บ้าน ปู่ก็ถอนหายใจแล้วบอกว่า ถ้าแม่หอมว่าแบบนั้นก็ตามนั้นนะ คนที่มากับย่าหอมก็ถามว่าให้ตระเตรียมเรือนที่บ้านไว้ไหมจ๊ะ แม่ย่า ย่าหอมบอกอื้ม ฝากจัดการโทรสั่งงานด้วยนะ


ห๊ะ! เราคิดในใจเรือนเหรอ เราคิดในใจละว่าหมู่บ้านที่โทนต้องกลับไปคงไม่ใช่อะไรเล็กๆแล้วล่ะ แล้วปู่เทียนก็พูดขึ้นมาว่า แม่หอมจะอยู่กินข้าวมือเย็นด้วยกันก่อนกลับเรือนไหม เราคิดว่าคงหมายถึงเรือนไทยบ้านพ่อเจมส์แน่ๆ ย่าหอมบอกอื้มไม่ได้กินรสมือของทิพย์มานานแล้วเหมือนกันนะ แล้วพ่อทศก็ลุกขึ้นบอกโอเคตามนี้เลย


โอ๊ยย เราไม่แปลกใจแล้วว่าไอ้ลิงโทนเหมือนใครเนี่ย ย่าหอมก็เรียกทศ พ่อทศหันควั่บไปแล้วบอกจ้ะแม่ แม่อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม ย่าหอมส่ายหัวแล้วบอกว่าไปกำชับลูกน้องว่า อย่าให้เอิกเกริกนะ ถ้าอยากใช้ชีวิตแบบสงบๆก็อย่าให้ชาวบ้านรู้อดีตมากนัก พ่อทศบอกจ้ะแม่ แล้วปู่กับย่าก็ยืนขึ้นนะ พ่อทศก็เดินไปหาแล้วถามว่า พ่อๆ แล้วพี่ทั่งเป็นไงบ้างอ่ะ



พี่ชายพ่อทศอ่ะแหละท่าทาง ปู่เทียนบอกสบายดี แล้วก็บอกว่าพรุ่งนี้น่าจะลงมามั้ง พ่อทศบอกอุ้ย. . . แล้วก็บอกเอาเถอะๆ ป่ะพ่อไปหาไรกิน แล้วปู่เทียนก็เดินนำไปเลยนะ พ่อทศก็เดินตามปู่เทียนไป แม่ทิพย์กับคนที่มากับย่าหอมก็เดินไปหาย่าหอม คือย่าหอมยังดูแข็งแรงมากเลยนะ



เดินหลังตรงและที่สำคัญ สรีระ รูปร่างของย่าหอมยังดูแบบเฟิร์มกว่าคนรุ่นเดียวกันมากๆเลย เราก็เดินตามไปนะ แล้วย่าหอมก็เดินมาหาเราแล้วพูดว่า คนเราน่ะเจ็บได้ป่วยได้ มันไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น เราก็ตกใจดิ่ ย่าหอมพูดกับเราแบบนี้ แล้วอยู่ดีๆย่าหอมก็ใช้จิ้มเบาๆมาที่อกทางซ้าย เหนือหัวใจเรานิดนึงแล้วพูดว่า ระลึกถึงใคร คนนั้นก็จะมาช่วยนั่นแหละนะแม่หนู แล้วใครมาช่วยล่ะหืม

ห๊ะ! มาช่วย อะไรคือคนมาช่วย เรานิ่งไปพักนึงเลยนะทุกคน ย่าหอมพูดถึงอะไรกันนะ แล้วตอนนั้นพอเงยหน้าไปมองย่าหอมที่กำลังเดินไปกับแม่ทิพย์กับอีกคน เราก็เห็นแบบกลุ่มควันหมอกจากๆ เหมือนกำลังหายเข้าไป ไม่ดิ่เหมือนว่าตัวย่าหอมเองน่ะกำลังเรียกหมอกขาวๆนั้นเข้าไปในตัว . . . . หรือว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ !


 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[j_manus]

แบบนี้เรียกว่า เจอจังๆ

[lovepeepong]

ฉลอง100ตอนก่อนคนอื่นเลยเรา555

[chipchip]

เอาละสิ ย่าอ่านใจออก

[Slave]

หูย.... น่ากลัวอ่ะ... ถ้าเป็นผมสงสัยสติแตกแหงๆ... ขอบคุณ​มาก​ๆเลยครับ... สนุกมากและน่ากลัวมากครับ.. 

[LMnade]

พี่หมิวโดนย่าหอมเล่นเข้าให้แล้ว

[เสรี ชัยยา]

ย่าหอมมีวิชาที่สุดยอดจริงๆ

[Blackhawkz]

โดนเข้าแล้วล่ะหมิว

[J1234]

ย่าหอมทดสอบว่สที่หลายสะใภ้สินะ

[Ricebird526]

ย่าหอมอยากรู้ว่าหมิวคิดถึงโทนมากแค่ไหน

[okai]

โดนย่าหอมจัดชุดเล็กๆให้ 1 ชุดแล้วสินะครับ.. 
จะบอกว่าไม่คิดถึงไม่ได้แล้วละแบบนี้

[thanarat3459]

ย่าหอมทดสอบว่าที่หลานสะใภ้สินะ

[yuta279]

ย่าหอมทดสอบพี่หมิวอย่างนั้นหรือ ทั้งที่ถามว่ามีอะไรที่พูดไหมด้วยอ่ะนะ

[jumpman]

เจ๊หมิวโดนลองใจล่ะ

[Börges]

ตอนมีภัยใกล้ตัว เจ้หมิวคิดถึงโทนสินะ ที่ย่าหอมจะสื่อ