วุ่นรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 21: หนิง

[KaohomLM]

   หนิงร้อนอกร้อนใจมาก
   บางที เธอก็ไม่รู้ว่าจะแบ่งเวลายังไง ถึงจะให้ครอบครัวกับงานได้ถูกต้อง
   ธุรกิจของเธอกำลังก้าวหน้า รุ่งเรือง ทำรายได้เป็นกอบเป็นกำ แถมยังได้โอกาสที่จะขยายกิจการต่อไปให้ใหญ่โตมากยิ่งขึ้นในต่างประเทศ
   แต่ ณ ตอนนี้ มันยังไม่ใหญ่โตและมั่นคงพอที่เธอจะปล่อยมือที่คอยควบคุมได้
   ล่าสุด เธอต้องไปเจรจาติดต่อธุรกิจหลายอย่างที่ประเทศสหรัฐอเมริกา และเตรียมการสำหรับการขยายกิจการไปที่นั่น วางแผนไว้ว่าจะอยู่อเมริกาสักสามเดือน
   แต่อยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์ ก็ได้ทราบว่าลูกชายของเธอต้องเข้าโรงพยาบาลด้วยอุบัติเหตุร้ายแรง
   ใจจริง หนิงอยากจะทิ้งทุกอย่างแล้วบินกลับไทยในวันนั้นเลย แต่ก็ทำไม่ได้ เงินที่ลงทุนไปแล้วกับงานนี้มหาศาล ถ้างานนี้หลุด มีสิทธิ์ถึงขั้นล้มละลาย
   งานทุกงานที่เลิกได้คือเลิก ทุกงานที่เลื่อนได้คือเลื่อน ทุกงานที่เร่งได้คือเร่ง และเธอก็บอกความจริงกับคู่ค้าทุกคนว่าลูกชายของเธอที่ไทยต้องเข้าโรงพยาบาล และเธออยากจะกลับไปหาเขาเหลือเกิน
   แต่กระนั้น กว่าจะเจรจาทำข้อตกลงและวางแผนการพื้นฐานทุกอย่างเรียบร้อยก็กว่าสองอาทิตย์
   พอมั่นใจว่าไม่มีอะไรเร่งด่วนเหลือต้องทำแล้ว หนิงก็รีบจองตั๋วเที่ยวแรกกลับไทย ซึ่งก็บังเอิญเป็นเครื่องที่จะออกในสองสามชั่วโมงเท่านั้น เธอต้องรีบตะลีตะเหลือกไปสนามบิน ข้าวของแทบไม่ได้เก็บ
   พอลงสนามบินได้ ก็เอาโทรศัพท์มาเปิดโทรหาลูกชาย แต่ไม่มีใครรับ
   ลูกชายเธอออกจากโรงพยาบาลแล้วไม่ใช่เหรอ หรือว่าจะมีอะไรอย่างอื่นเกิดขึ้น ในใจเธอคิดด้วยซ้ำ ว่าเป็นไปได้ไหม ที่โรงพยาบาลจะปล่อยออกมาโดยที่แผลยังไม่หายสนิท แล้วเกิดแย่ลงไปอีก โดยไม่มีใครโทรบอกเธอ
   ด้วยความร้อนอกร้นใจ เธอรีบออกจากสนามบินมาแล้วโบกเรียกแท็กซี่
   เมื่อกลับถึงบ้านก็รีบรุดเข้าไปโดยทิ้งกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ไว้ข้างถนนอย่างนั้น อย่างน้อยก็ขอให้ได้เห็นว่าลูกยังอยู่
   แต่ก็ต้องชะงักกึก
   รองเท้าลูกชายเธออยู่หน้าบ้านเรียบร้อยดี แต่ข้าง ๆ กันมีรองเท้านักเรียนหญิงถอดวางอยู่คู่หนึ่ง
   ไอ้ตัวแสบบบบบบบบบ
   เธอดึงกุญแจออกมาจากกระเป๋า ไขปลดล็อค แล้วเปิดประตูเข้าไป เดินดุ่ม ๆ ขึ้นไปห้องของลูกชาย แล้วเปิดประตูออก
   นั่นไง เต็ม ๆ
   ไอ้ลูกตัวร้ายยยยยยยยยยยยยยยย
   ก้าวไปก้าวแรกก็เหยียบลงบนเสื้อนักเรียนหญิงที่ถูกถอดทิ้งไว้เลย
   บนเตียง มีเด็กสาวคนหนึ่งนอนเปลือยเปล่าอยู่  ไม่ใช่หนูน้ำฟ้า อย่างที่เธอคาดเอาไว้ แต่เป็นเด็กสาวที่เธอไม่เคยเห็นหน้า เธอนอนหันหน้าเข้าหาประตูราวกับจะอวดความงามเฉิดฉายให้คนที่เปิดเข้ามาได้เห็นเต็มตา
   แล้วก็สวยจริง ๆ เสียด้วยสิ เธอตัวสูง ดูจากที่นอนเคียงกันแล้วคงสูงเกือบ ๆ เท่าเจ้าชาคริต ลูกชายเธอ เอวบางแน่งน้อยคอดกิ่ว หน้าอกสวยได้รูป ผมดำยาว
   นี่ว่าที่ลูกสะใภ้ชั้นสวยขนาดนี้เลยเหรอ
   แขนบึกบึนของชาคริตโอบรอบร่างเปลือยที่หลับใหลอยู่ แก่นกายที่อ่อนตัวแล้วจ่ออยู่หน้าร่องรักที่บานยับราวกับว่าทั้งคู่หลับไปโดยเจ้าแท่งที่ยังแข็งนั่นเสียบคารูสวาทอยู่ รอบขาอ่อนของสาวสวยมีรอยคราบแห้งกรัง และที่บนเตียงมีรอยเลือดปื้นใหญ่
   นี่เพิ่งได้กันหรือไม่ยอมซักผ้าปูที่นอนเนี่ย
   หนิงก้าวเข้ามาอีกก้าว พิจารณาดูสาวสวยที่ชาคริตนอนกกกอด
   เข้าใจเลยว่าทำไมชาคริตทิ้งหนูน้ำฟ้ามาหาสาวคนนี้ ใครจะไปทนความสวยขนาดนี้ไหว
   แต่ในระยะใกล้ขนาดนี้ เธอก็เห็นรอยดูดกัดเป็นปื้นแดงไปทั่งร่างงดงาม
   "อื๊อหือ จัดหนักเลยนะ" หนิงกระซิบเบา ๆ "ไม่ถนอมแฟนบ้างเลย ชาคริตเอ๊ยยยย"
   แต่ดูไป ก็นึกถึงสภาพตัวเองใน'วันนั้น'
   หนิงค่อย ๆ ถอยกลับไปอย่างช้า ๆ เงียบ ๆ ก่อนจะดึงประตูห้องของชาคริตปิดตามหลัง

   จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบบบบบ
   "อะ อือออออออ" ราชณิญาค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ที่หน้าอก
   พอลืมตามอง ก็เห็นว่าพี่ชาคริตกำลังดูดนมเธออยู่อย่างเอร็ดอร่อย!
   "อ๊ายยย พี่ชาคริต ทำอะไร อื๊ออออออ"
   "ตื่นแล้ว เห็นนมญาสวยอ่า อดใจไม่ไหว"
   "สวยบ้าอะไร ดูซิ แดงเป็นจ้ำ ๆ เลย"
   "สวย จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบ"
   "อื๊ออออออออ"
   จุ๊บ จุ๊บบบ จุ๊บบบบ จ๊วบบบบบ
   "อื๊ออออ อื๊อออ พี่ชาคริต หนะ หนูเสียว อื๊ออออออ"
   ชาคริตดูดเลียจนนมทั้งสองเต้าชุ่มฉ่ำ ก่อนจะดันตัวขึ้นคร่อมราชณิญา
   "ดะ เดี๋ยวก่อน..."
   "จ๋า"
   "ตรงนั้นหนู....มันยังเจ็บอยู่เลย"
   "งั้น....อมให้พี่หน่อยนะ"
   ชาคริตกลับหลังหัน เอาของลับจ่อหน้าราชณิญา ขณะที่ตนเองก็เอานิ้วแหวกกลีบดอกไม้ แล้วเริ่มเลียช้า ๆ
   "อะ อื๊ออ" ราชณิญาครางเบา ๆ ไอ้พี่ชาคริตนะ บอกว่าเจ็บยังจะเอาอีก เดี๋ยวก็กัดซะนี่!
   "อุ๊ยยยยยย" ชาคริตสะดุ้งโหยงเมื่อราชณิญาขบเจ้าชาคริตน้อยเบา ๆ ด้วยความหมั่นไส้ เบา ๆ แต่ก็เจ็บจี๊ดถึงทรวง แต่เมื่อเหลียวมอง น้องญาก็ยิ้มทะเล้นให้นิดนึงแล้วเริ่มดูดจริง ๆ
   "อูยยย นั่นแหละ ญา อย่ากัดอีกนะ อื๊ออออ"
   "เอี๋ยวอะอัดใอ้อาดเอยยยยย บ๊วบ บ๊วบบ"
   "อื๊ออออ แผล่บ"
   "อ๊ายยยยยยยยย"
   สองหนุ่มสาวปรนเปรอความสุขให้กันไม่หยุดหย่อน เสียงควรญครางอู้อี้ดังไม่ขาดสายก้องในห้องนอน  
   "อึ๊บบบบบบ" ชาคริตร้องออกมาเบา ๆ คำหนึ่งแล้วปล่อยธารรักออกมาท่วมเต็มหน้าอกและหน้าท้องของราชณิญา ก่อนจะทรุดตัวลงไปนอนข้าง ๆ แฟนสาวอีกครั้ง
   "แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เพื่อ???" ราชณิญาหอบหายใจถาม พลางก็แตะดูน้ำรักขาวขุ่นที่เกาะตัวอยู่เป็นปื้น ๆ บนนมสวย
   "เมื่อวานแตกในเยอะแล้ว วันนี้ขอนอกบ้าง" ชาคริตบอก "ไม่ว่านะ"
   "ว่าดิ น่าเกลียด แหวะ เอาไปป้ายตัวเองไป๊" ราชณิญาเอานิ้วช้อนน้ำกามบนตัวออกมาแล้วเอาไปโปะหน้าชาคริต
   "เห้ยยยยย ทำแบบนี้เดี๋ยวปล้ำซะเลย" ชาคริตร้อง
   "มีปัญญาปล้ำไหมล่ะ หดเหลือนิดเดีย........เฮ้ยยยยย ทำไมมันขึ้นมาอีกแล้วววววววววว"
   "คิดว่ามีไหมล่ะ"
   "อย่า พี่ชาคริต ไม่เอาแล้วจริง ๆ!"
   ชาคริตหยุดกึก
   "โอเค ไม่เอาก็ไม่เอา" ชาคริตบอก
   "กี่โมงแล้วคะเนี่ย"
   "สิบโมงกว่า"
   "หนูว่าเดี๋ยวหนูกลับบ้านดีกว่า เดี๋ยวพ่อแม่เป็นห่วง"
   "อือ...ก่อนไป ไปแช่อ่างกันนะ"
   "โอเคค่ะ อาบน้ำให้หนูดี ๆ ด้วยนะ ถ้าหนูพอใจเดี๋ยวให้ในอ่างอีกยก"
   ชาคริตตาโต รีบตะลีตาเหลือกลุกขึ้น
   "อุ้มหนูไปด้วยนะ เก็บแรงไว้เดินกลับบ้าน" ราชณิญาเอนหลังพิงที่นอน ทำหน้าสบายใจ
   "เดี๋ยวพี่ขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่ง" ชาคริตบอก "แต่ก็อุ้มได้นะ"
   
   แต่พออุ้มร่างเปลือยเปล่าของราชณิญาลงมาถึงห้องนั่งเล่น ที่อยู่ก่อนถึงห้องน้ำใหญ่ ชาคริตก็ชะงักกึก ตาเหลือก ปล่อยตัวราชณิญาตกลงพื้นดังแอ๊ก
   "โอ๊ยยยย พี่ชาคริต อะไรเนี่ย"
   "มะ....แม่!!!!"
   "ไง ชาคริต" หนิงทัก "แม่ไม่อยู่แป๊ปเดียว พาสาวเข้าบ้านแล้วนะ"
   "ดะ ดะ ได้ไงงงงงง"
   
   แทนที่จะได้ไปแช่อ่างให้สบาย ๆ ราชณิญาจึงต้องรีบวิ่งไปหาผ้าขนหนูมาพันตัวหลวม ๆ แล้วนั่งไหว้ว่าที่แม่ยาย ขณะที่ชาคริตรีบไปคว้ากางเกงขาสั้นมาสวม
   "แม่ แม่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกกันเลย" ชาคริตเดินกลับานั่งลงบนโซฟาและถามแม่
   "ชั้นโทรหาแกตั้งหลายครั้งก็ไม่ยอมรับสาย" หนิงโวย "รู้ไหม แม่เป็นห่วงแค่ไหน"
   "เอาะ อ๋อออ คือ ขอโทษครับ เมื่อวานไอ้ชัยมันโทรป่วนผมหลายรอบเลย ผมเลยปิดโทรศัพท์" ชาคริตบอก
   "อืม ไหน ขอแม่ดูแผลซิ" หนิงพูด ชาคริตยื่นขาให้แม่ดู
   "โห" หนิงตาโต ขนาดนี้เลยเหรอ
   "ก็นอนโรงบาลเกือบสามอาทิตย์อะครับ" เสียงของชาคริตแฝงแววน้อยเนื้อต่ำใจ ว่าทำไมแม่ไม่ไปดู หนิงก็ฟังออก
   "แม่ขอโทษนะคริต" หนิงก้มหน้า "แต่คริตก็รู้ ว่างานครั้งนี้สำคัญแค่ไหน นี่แม่ยกเลิกไปเกือบครึ่งถึงกลับมาได้ก่อนเวลาตั้งสองเดือน"
   "ผมเข้าใจครับ แม่ แม่ทำงานหนัก หาเงินมาดูแลผมตลอด ขอบคุณนะครับ แล้วก็ขอโทษที่พูดไปเมื่อกี้" ชาคริตยกมือไหว้
   "ไม่เป็นไร ชาคริต แม่ก็รู้ว่าแม่ควรให้เวลาคริตมากกว่านี้" หนิงถอนหายใจยาว "แล้วตกลงแผลนี่โดนอะไร เล่าให้แม่ฟังให้ละเอียดซิ เขาว่าคริตไปช่วยเพื่อนที่โรงเรียนเหรอ"
   "ครับ..." ชาคริตชำเลืองมองมาทางราชณิญา เธอพยักหน้าเป็นทำนองบอกว่าเล่าได้ "คือ น้องคนนี้แหละครับ" หนิงชำเลืองดูหน้าราชณิญา "เขาถูกโจรจะลากไปข่มขืน แล้วผมเข้าไปช่วย ผมถีบประตูห้องที่พวกมันลากน้องเข้าไป ประตูกระจกมันแตก ขาก็เลยโดนกระจกบาด"
   "ก็เลยรักกันเหรอ" หนิงถาม
   "เปล่าครับ เราเป็นแฟนกันมาก่อนนั้นประมาณสองเดือนแล้วครับ"
   "แผลยังเจ็บอยู่ไหม"
   "วันจันทร์เจ็บนิด ๆ ตอนขยับมากไปครับ แต่เมื่อวานไม่เจ็บแล้ว" แต่ก็นั่นแหละ เมื่อคืนใช้แรงจากเอวมากกว่าจากขานี่
   หนิงพยักหน้านิดหนึ่ง ก่อนจะหันไปหาราชณิญา
   "หนูชื่ออะไรเหรอจ๊ะ" หนิงหันมาถามราชณิญา
   "ราชณิญาค่ะ"
   "ชื่อเล่นชื่อลูกชิ้นปิ้ง"
   "พี่ชาคริต! จะบอกแม่ทำไม!!!"
   "ไม่เห็นหน้าอายเลย น่ารักออก"
   "เพราะน่ารักเหรอ ถึงปิ้งหนูทั้งคืน"
   "อันนั้นไม่เรียกปิ้ง อันนั้นเรียกปี้"
   "ชาคริต!!!! ให้เกียรติผู้หญิงหน่อย"
   "ขอโทษครับแม่"
   "ค่ะ หนูชื่อราชณิญานะคะ เรียกว่าญาเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ"
   "อืม หนูญา" ตาของหนิงเหลือบมองเหนือหน้าอกเธอนิดหนึ่ง ราชณิญาก้มลงมอง ยังเห็นรอยคราบอสุจิพี่ชาคริตเปื้อนอยู่เลย
   "เอ้า นี่" หนิงยื่นซองอะไรสักอย่างเล็ก ๆ มาให้
   "อะไรคะ"
   "ยาคุมฉุกเฉิน แม่ไปซื้อมาให้แล้ว" หนิงบอก ราชณิญาหน้าแดงก่ำ "แล้วก็..........."
   หนิงหยิบกล่อง...ไม่สิ เรียกกล่องไม่ถูก อย่างนี้ต้องเรียกลัง...ลังหนึ่งขึ้นมาตั้งบนโต๊ะ ชาคริตเปิดออกดู ราชณิญาชะโงกคอไปดู
   ถุงยาง ถุงยางทั้งนั้นเลย ล้นลัง
   "แม่!!!" ชาคริตร้อง
   "อะไร คริต แกไม่รู้จักป้องกัน แม่ก็ต้องสอนสิ"
   "หละ...แล้วทำไมต้องเยอะขนาดนี้คะ" นี่แม่พี่ชาคริตกะให้เธอพรุนไปเลยหรือไง
   "ถุงยางน่ะ มีเยอะไว้ดีกว่ามีไม่พอ" หนิงบอก "ฟังแม่ให้ดีนะ แม่ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง แม้แต่ชาคริต"
   "เรื่องอะไร แม่" ชาคริตถาม รู้สึกสังหรณ์ใจยังไงพิกล
   "ตอนเรียนมหาลัยจบใหม่ ๆ พ่อของชาคริตเขาชวนแม่ไปเที่ยวด้วยกัน สามวัน สองคืน แล้ว....." หนิงสูดหายใจลึก ๆ "เขาซื้อถุงยางไปแปดกล่อง"
   "โห" ราชณิญาร้อง "นี่ไปเที่ยวกะไม่ทำอย่างอื่นเลยเหรอคะ"
   หนิงหัวเราะหึ ๆ "ถ้าเขาซื้อไปสักสิบกล่อง..." เธอยกนิ้วขึ้นมานับ "ไม่สิ สิบสองกล่อง ชาคริตคงไม่ได้เกิด..."
   ชาคริตตาโต ปิดหน้าด้วยความอาย นี่แม่มาเล่าเรื่องอะไรแบบนี้ตอนนี้เนี่ย แล้วนี่เราได้เกิดเพราะถุงยางหมดเหรอ ชาคริตรู้นะ ว่าแม่เขาท้องก่อนแต่ง เพราะตอนทำเรื่องหย่าให้แม่ ได้เห็นทะเบียนสมรส ก็เห็นอยู่ว่าพ่อกับแม่แต่งกันแค่หกเดือนก่อนเขาเกิด แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะได้เกิดด้วยวิธีแบบนี้
   "แล้วดูแล้ว แม่ว่าชาคริตเขาก็น่าจะ....กระฉับกระเฉง....เหมือนพ่อเขานั่นแหละ"
   "จริงค่ะ"
   "แม่รักชาคริตนะ แต่..." หนิงหันมามองหน้าชาคริต "บางครั้ง แม่ก็อดคิดไม่ได้ ว่าคงจะดีกว่า ถ้ามีลูกเมื่อพร้อมจริง ๆ แม่จะได้มีเวลาให้ชาคริตมากกว่านี้ ไม่ต้องคอยทิ้งชาคริตไปทำงานตลอด"
   "แม่..."
   "เพราะฉะนั้น ป้องกันไว้ดีกว่า ยิ่งเรายังเรียนอยู่เลย" หนิงชี้ไปที่ลังถุงยาง "ใช้ซะ"
   "โอเคครับ/ค่ะ"
   "เอาหล่ะ หนูญา ขึ้นไปแต่งตัวได้แล้ว"
   "เดี๋ยวครับ"   
   "หือ"
   "เมื่อกี้ ผมบอกกับน้องญาไว้ ว่าจะพาไปแช่อ่าง" ชาคริตยืนกราน "แม่สอนไว้เอง เป็นลูกผู้ชายต้องรักษาคำพูด"
   "มะ ไม่ต้องแล้วมั้งคะ" ราชณิญาระล่ำระลัก
   หนิงชำเลืองมองคราบอสุจิที่เนินอกอวบใหญ่ "อือ ไปอาบน้ำก่อนก็ดี อาบในห้องน้ำใหญ่ก็ได้"
   "ครับ"
   "มะ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ"
   "มาเถอะ"
   ชาคริตจูงมือราชณิญาแล้วพาเดินเข้าห้องน้ำใหญ่ไป
   แต่ที่ชาคริตไม่รู้ หรืออาจจะไม่ทันคิด คือประตูห้องน้ำใหญ่ไม่ได้หนาขนาดนั้น เสียงจากในห้องน้ำเล็ดลอดออกมาภายนอกได้เยอะพอสมควร หนิงนั่งเอียงหูฟังอยู่ ตอนแรก เป็นเสียงพูดคุยกันธรรมดา ถามว่าเป็นไงบ้าง ปลอบโยนว่าไม่ต้องกลัวแม่พี่นะ
   สักพักกลายเป็นเสียงหัวเราะต่อกระซิก
   สักพักก็กลายเป็นเสียงร้องครางแผ่ว ๆ
   หนิงถอนหายใจ ไอ้ลูกคนนี้นี่จริง ๆ เลย ถุงยางไม่ได้หยิบเข้าห้องน้ำไปด้วยซ้ำ
   "อะ อ๊ายยยยยย อย่าาาา เดี๋ยวแม่พี่ได้ยิน อร๊ายยยยยยยยยยยย"
   "ไม่ได้ยินหรอก ประตูห้องน้ำมันหนา"
   "ใช่ หนามาก แม่ไม่ได้ยินหรอก" หนิงตะโกน
   "เห็นไหม แม่บอกเองว่าไม่ได้ยิน"
   "อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   หนิงลุกขึ้นยืน ถอนหายใจยาว ๆ และเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป ไปหาที่อื่นที่ไกลจากห้องน้ำใหญ่พอจะไม่ได้ยินเสียงหวีดร้องและเสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงน้ำกระฉอกเป็นระลอกที่ดังออกมาอย่างต่อเนื่อง

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Chamchoy Chareon]

แม่เข้าใจลูกสอนดีนะเนี่ย

[R-cup]

เตรียมพร้อมให้ครบเลย...

[TUWATAR]

ต้องซ้ำให้ติดใจ

[Pra-in]

แบบนี้ ไม่เกิน 7 วัน หีน้องปิ้งน่าจะหลวมโครก แน่นอน

[เดช12341]

ยกเดียวไม่พอน้องญาต้องโดนอีกหลายยก

[macopolo]

คุณแม่ดีเด่น

[rexmost gizmo]

จัดหนัก จัดเต็มขนาดนี้ ท่าจะอั้นมานาน นะพี่คริต

[zimmy1982]

สุดยอดคุณแม่

[peddo]

แม่ก็เคยมาก่อน เข้าใจอย่างดี ต่อแต่นี้จะทำไง หัวใจน่าจะรุ่มร้อน เพราะลูกชายลูกสะใภ้​มากกระตุ้นบ่อยๆ

[umawadee]

ครอบครัวนี้เปิดเผยกันดี

[865162]

แม่เข้าใจลูกดีแหละ

[Creader]

แม่ดูชิลล์มากกก

[ดดกก]

คุณแม่เตรียมพร้อมจริงๆ

[kgerrard]

แม่เหมือนจะเป็นใจ