ต้องทำใจครับ เพราะเรื่องเสียวไม่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย เพราะถือเป็นเรื่องที่ขัดต่อศีลธรรมอันดีของประชาชน
อย่างเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ผมก็เคยลองเขียนเรื่องไปลงในนิตยสารเล่นๆไม่ได้คิดว่าจะได้ลงจริงๆ แต่ก็ได้ลงจริงๆ โดยผมจะไปแอบซื้อฉบับย้อนหลังประมาณ 3-4 เดือน ที่ร้านขายหนังสือเก่า(พวกหนังสือโป๊จะแอบขายหลังร้าน) ก็ปรากฏว่าได้ลงจริงๆแต่ไม่แน่ใจว่าได้ลงครบทุกเรื่องหรือไม่? เพราะผมเขียนไปลงเป็นสิบๆเรื่อง แต่หนังสือมีไม่ครบทุกเล่ม โดยส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ผู้หญิงอายุมากกว่าผู้ชายหลายปีแบบเป็นแม่เป็นลูกกันได้เลย แนวนักเรียนชายเย็ดกับครูสาว หลานชายเย็ดกับน้าสาว หลานชายเย็ดกับป้า หลานชายเย็ดกับอาสาว ลูกเลี้ยงเย็ดกับแม่เลี้ยง เด็กผู้ชายเย็ดกับป้าแถวบ้าน ฯลฯ ซึ่งก็เป็นแนวที่หวือหวาที่สุดในยุคนั้นแล้ว
โดยผมก็ยอมรับว่าตอนแรกก็เลียนแบบจากสำนวนการเขียนของนักเขียนรุ่นก่อนหน้า โครงเรื่องก็เลียนแบบจากหนังโป๊ที่เคยดูผสมกับจินตนาการความปรารถนาของตนเองเข้าไปด้วย จนตอนหลังจากนั้นสัก 4-5 ปี เริ่มมีผู้บุกเบิกแนวแม่กับลูกเย็ดกัน ซึ่งผมชอบมากผมเลยลองเขียนไปลงอีกก็ได้ลงจริงๆ โดยเขียนให้ดุเดือดกว่าคนอื่น เช่น เพิ่มฉากแม่โดนเย็ดตูด แม่โดนลงแขก ลูกข่มขืนแม่ หรือมีเย็ดกับยายด้วย ฯลฯ แต่เสียดายที่หนังสือพวกนี้หายไปหมดแล้ว บางเล่มก็เก็บไว้ไม่ดีโดนฝนรั่วใส่จนเปื่อยหมด แต่หลังจากนั้นอีกหลายปี ผมก็เคยเห็นเรื่องที่ผมเขียนมาปรากฏตามเวบไซต์ต่างๆเช่นเดียวกับเรื่องเสียวเก่าๆหลายสิบปีที่แล้วหลายเรื่อง บางเรื่องก็ลอกมาตรงๆเลย บางเรื่องก็มีการดัดแปลง ตัดทอน เพิ่มเติม เข้าไปก็มี หรือบางเรื่องที่ผมเคยเขียนไปลงใน facebook หรือตามเวบไซต์ต่างๆ ก็มีคนคัดลอกไปลงต่อทั้งลงตามเรื่องเดิมเลย หรือดัดแปลง แก้ไขตัดทอนก็เยอะ แม้แต่ในเวบไซต์นี้ด้วย ซึ่งบางทีก็แอบภูมิใจนะที่เรื่องที่เราแต่งไม่สูญเปล่า.