รักแรกแต่หลายครั้งของพลอย ตอน10-12 [พลอยใส เด็กน้อยไร้เดียงสา]

[cyborg0011]

รักแรกแต่หลายครั้งของพลอย ตอนที่ 10
New postPosted: Fri Sep 03, 2010 9:47 am

เด็กน้อยไร้เดียงสา Joined: Mon Aug 16, 2010 9:19 pm



พลอยเพ่งมองท่อนลำควยของพี่ต้น ที่พ่นน้ำเสียวออกมาเป็นระลอกๆ ราดรดหน้าท้องแบนเรียบของตัวเองอย่างตื่นเต้น ปลายบานหยักกลมๆแดงๆของพี่ต้นที่มันเบ่งพองตัว ก่อนที่น้ำข้นขาวจะฉีดพุ่งออกมา เป็นสายตามแรงบีบเป็นระลอกๆ ....ภาพนี้มันยังคงติดตรึงตาของพลอยมาจนถึงทุกวันนี้ พอนึกถึงครั้งนั้นทีไร พลอยก็อดที่จะเสียววูบๆวาบๆที่ร่องหีเสียทุกครั้ง

ในครั้งนั้น พลอยถือว่ายังโชคดีค่ะ ที่ไม่ต้องเสียตัวให้พี่ต้น เพราะพลอยกับพี่ต้นไม่ได้เตรียมตัวมาเพื่อทำกันถึงขนาดนี้เลย มันคงเป็นเพราะอารมณ์พาไปเสียมากกว่า นึกแล้วยังเสียวไม่หาย ว่าถ้าวันนั้นพี่ต้นเย็ดพลอยจริงๆแล้ว น้ำแตกใส่หีพลอยเข้าไปแบบนั้น พลอยอาจท้องโดยไม่ตั้งใจ อนาคตของพลอยคงไม่มีวันนี้แน่

มาเข้าเรื่องกันต่อเลยดีกว่านะคะ

หลังจากที่พี่ต้นน้ำแตกแล้ว ท่อนลำควยก็ค่อยๆอ่อนตัวลง สองแขนที่พี่ต้นใช้พยุงร่างก็อ่อนยอบลงมา ตัวพี่ต้นทับลงมาบนตัวพลอยเต็มๆ ท่อนลำควยอวบยาวอัดลงมาที่ร่องเสียวของพลอยเหมือนผีจับยัด ปลายบานหยักมันกระทุ้งพรวดเข้าที่ปากรูหี เดชะบุญที่ท่อนควยลำมันอ่อนตัวแล้ว จึงไม่สามารถชำแรกเข้าไปในร่องรูหีของพลอยได้ แต่การที่ปากร่องเสียวของพลอยรับท่อนควยลำอวบยาวของพี่ต้นจังๆเช่นนี้ อีกทั้งยังโดนพี่ต้นส่ายก้นบดขยี้ท่อนลำควยอ่อนนุ่มแต่ยังไม่นิ่ม ก็บดคลึงกับปากรูหีของพลอยอีกด้วย อารมณ์ของพลอยก็แตกกระเจิงตามพี่ต้นไปติดๆกันอีกครั้ง

วันนั้นวันแรกที่พลอยลองเสียว แต่ก็สุขสมจริงๆค่ะ พลอยเสร็จไปเสียตั้งสามครั้ง อิ่มเอมใจ สุขใจเหลือเกิน ส่วนพี่ต้น แม้ดูร่างกายแข็งแรง แกร่ง เพราะเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน แต่กลับมีความสามารถทำได้เพียงแค่ครั้งเดียว ท่อนลำควยอวบยาวก็ไม่ยอมแข็งแกร่งขึ้นมาอีก ไม่เห็นเหมือนกับเรื่องเสียวๆที่พลอยได้อ่านมาเลยค่ะ ที่ผู้ชายสามารถแข็งได้ไว แข็งได้เร็ว แม้น้ำแตกไปแล้วหลายครั้ง หรือว่าพลอยจะเข้าใจผิด เรื่องแต่งคงโม้เสียละมั้ง

พี่ต้นลุกขึ้นจากร่างเกือบเปลือยของพลอย หันหลังแต่งตัวเงียบๆ ส่วนพลอยก็หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาจากกระเป๋านักเรียนแล้วเช็ดคราบน้ำกามเหนียวเหนอะออกจากหน้าท้องของตัวเอง กลิ่นคาวๆของมันคลุ้งขึ้นจมูกเลยค่ะ แต่พลอยกลับไม่นึกรังเกียจกลิ่นแบบนี้

พี่ต้นขับรถพาพลอยมานั่งทานอาหารที่ตลาด ก่อนจะมาส่งพลอยที่บ้าน โชคดีแม่ยังไม่กลับบ้าน พลอยเลยรอดตัวไป ไม่ต้องตอบคำถามแม่ว่าทำไมเสื้อผ้ายับขนาดนี้ หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นผ่านไป พี่ต้นก็ยังมาตามชวนตามขอร้องให้พลอยไปเที่ยวบ้านสวนของพี่ต้นอีก แต่พลอยยังหาจังหวะไม่สะดวก จึงได้แต่ผลัดผ่อนเรื่อยมา แต่ทว่าถึงแม้พลอยจะไม่ได้ไปที่บ้านสวนก็จริง พี่ต้นก็ยังแอบมารังแกพลอยตอนเผลอบ่อยๆ เช่นแอบจับก้นพลอยบีบตอนเดินสวนกันในโรงเรียน แอบมากอดมาหอมแก้มในห้องสมุด ตอนที่มีคนเข้ามาไม่มากนัก ยิ่งเวลาเลิกเรียนยิ่งแล้วใหญ่ พอปลอดคน พี่ต้นจะคว้าพลอยเข้ามากอด มืองี้ยังกับหนวดปลาหมึก ทั้งล้วงหีล้วงนมพลอยเล่นเสมอๆ ส่วนตาก็คอยสอดส่ายวอกแวก คงกลัวคนเห็นเช่นกันละค่ะ

นับวันพี่ต้นยิ่งห่ามขึ้นทุกที นึกอยากจะดึงพลอยมากอดก็กอด โดยไม่มองหน้ามองหลัง ว่ามีใครอยู่แถวนั้นหรือไม่ พลอยต่อว่าพี่ต้นหลายครั้งหลายหน แต่พี่ต้นก็ไม่ฟัง ไม่รู้ถือสิทธิ์อะไรที่มาทำเช่นนี้ อยากล้วงนมบีบนมพลอยก็ทำเลย ไม่มีการขอการบอกกล่าว ยิ่งพอปลอดคน หีของพลอยโดนล้วงจนแฉะเสียตั้งหลายครั้ง

พลอยเลยเริ่มพยายามออกห่าง กลัวว่าเพื่อนๆในโรงเรียนจะมาเห็น แล้วเรื่องจะลุกลามไปถึงหูคุณครู โดยเฉพาะถึงหูแม่ แค่คิดพลอยก็หนาวแล้วละค่ะ แต่แล้ววันหนึ่งพลอยอยู่ทำเวรที่โรงเรียน ทำให้กลับบ้านช้า จึงเป็นเหตุให้ต้องมาเผชิญหน้ากับพี่ต้นตามลำพัง แม้ว่าพลอยจะพยายามหลบหน้าหลบตาแล้วนะคะ พลอยใช้ประตูหลังของโรงเรียน ยอมเดินอ้อมหน่อย เพราะคิดว่าพี่ต้นคงต้องมาดักรอที่ประตูใหญ่ด้านหน้าโรงเรียนแน่ๆ แต่พี่ต้นเหมือนนกรู้ รีบมาดักพลอยที่ประตูหลังของโรงเรียน

พอพลอยกำลังเดินออกจากประตูรั้วด้านหลังโรงเรียน ที่ติดกับคลองขุดกว้าง10กว่าเมตร พี่ต้นก็โผล่พรวดออกมาจากข้างตู้โทรศัพท์สาธารณะ มายืนกั้นกางแขนตรงหน้าของพลอย เล่นเอาพลอยตกใจเลยค่ะ
"จะไปไหนอ่ะ?..." เสียงพี่ต้นดังเหมือนไม่พอใจ
"ก็..ก็กลับบ้านสิค่ะพี่...." พลอยพูดไปเหลียวซ้ายแลขวา ไม่มีเพื่อนนักเรียนเดินออกมาทางประตูนี้สักคน
"แล้วไมกลับทางนี้...." พี่ต้นคงสงสัยละค่ะ เพราะถ้าออกทางประตูหลัง พลอยต้องเดินอ้อมข้างโรงเรียนอีกตั้งไกลกว่าจะถึงถนนหน้าโรงเรียน นักเรียนที่ใช้ประตูนี้ออก ส่วนใหญ่จะมีบ้านปลูกอยู่ริมคลองเท่านั้น พลอยก็อึกอักไม่รู้จะตอบพี่ต้นว่ายังไง

"หลบหน้า..หนีพี่หรอ?..." พี่ต้นเริ่มเสียงดัง หน้าแดง ยึดข้อมือพลอยไว้แน่น
"ปะ...เปล่า... พลอยจะหลบพี่ต้นทำไมล่ะคะ?..."
พลอยเริ่มกลัวๆ จึงพยายามใจเย็นๆ พูดเหมือนปรกติ เอาน้ำเย็นเข้าลูบดับอารมณ์ร้อนของพี่ต้น
"อย่าเลย... พี่รู้น่า....ไม่หลบ ไม่หนี จะออมาทางประตูนี้ทำไม?...หรือว่า มีแฟนใหม่?..."
พี่ต้นเริ่มพาลหาเรื่อง มือแข็งๆที่จับข้อมือของพลอยนั้น เริ่มออกแรงกำแน่นขึ้น จนพลอยเริ่มเจ็บ
"พี่...พลอยเจ็บนะ....ปล่อยสิ..."
พลอยเริ่มสะบัดดึงมือออก แต่พี่ต้นยิ่งบีบแน่นขึ้น จนพลอยร้อง..โอ๊ย ความเจ็บความโกรธเริ่มมีขึ้นมาเหมือนกัน

พลอยจึงเอากระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่ เหวี่ยงใส่พี่ต้น โดนตรงแขนตรงไหล่จังๆ จนพี่ต้นเซ มือที่จับข้อมือพลอยไว้คลายตัวออก พลอยใช้จังหวะนั้นสะบัดแขนแรงๆ จนข้อมือตนเองเป็นอิสระ พร้อมหันกลับ พยามยามเดินเข้าไปในโรงเรียนอีกครั้ง คิดว่าอย่างน้อยคงมีเพื่อนๆในโรงเรียนหลงเหลืออยู่บ้าง พลอยก้าวเดินไปได้สองสามก้าว ก็ต้องหงายหลังจากแรงดึงของพี่ต้น พลอยหวีดเสียงร้องว๊าย...ด้วยความตกใจ พี่ต้นแกกระชากกระเป๋าเป้ที่พลอยคล้องอยู่ที่ไหล่ จนร่างของพลอยเสียหลักแ ผ่นหลังปะทะกับอกของพี่ต้นเต็มๆ

"พี่!...ทำแบบนี้ได้ไง..." พลอยร้องเสียงสูงด้วยความโกรธ ยกมือหมายจะฟาดหน้าที่ต้นสักฉาด แต่พี่ต้นก็ไวกว่า ยกแขนมือมากัน พร้อมรวบมือพลอยไว้แน่น จากนั้นก็บิดแขนพลอยไปทางด้านหลัง พลอยร้อง..โอ๊ยๆ..ด้วยความเจ็บ แต่ไม่เท่ากับความตกใจ ที่จู่ๆคนที่พลอยคิดอยากเป็นแฟนด้วย มาใช้กำลังกับพลอยเช่นนี้ พี่ต้นบิดแขนพลอยไปทางด้านหลัง มือแข็งเหมือนคีมเหล็กอีกข้างก็กำบีบท้ายทอยของพลอยไว้แน่น พร้อมออกแรงดันให้พลอยเดินไปข้างหน้า พลอยโดนบีบบังคับให้เดินไปตามทิศทางที่พี่ต้นต้องการ ความตกใจความกลัวทำให้พลอยตกตะลึง ลืมทีจะร้องให้คนช่วย อาจเป็นเพราะพลอยอายด้วยกระมัง อารมณ์ตอนนั้นไม่รับรู้อะไรแล้ว

พี่ต้นดันร่างพลอยไปทางซุ้มม้านั่งริมรั้ว ที่ปลูกต้นพวงชมพูเลื้อยคลุมเหมือนเป็นหลังคากันแดด ใบและเถาพวงชมพูหนาทึบ คงเป็นเพราะช่วงนี้เป็นหน้าฝนด้วยกระมัง ใบและเถาของมันจึงเลื้อยลงมาปกคลุมซุ้มม้านั่งจนแน่น มองจากทางเดินภายในโรงเรียนก็แทบจะไม่เห็นว่ามีใครอยู่ในนั้น
พลอยพยามดิ้นและขวางตัวไว้ ไม่เดินไปที่ซุ้มม้านั่ง แต่ก็สู้แรงของพี่ต้นไม่ไหว พี่ต้นดันร่างพลอยเข้าไปจนได้ แต่มันไม่เพียงแค่นั้น พี่ต้นดันร่างพลอยจนคว่ำหน้าลงไปกับพื้นโต๊ะไม้ตรงกลาง ที่รอบๆมีม้านั่งเป็นวงกลม พลอยพยายามดิ้นต่อสู้ด้วยมือข้างเดียวที่ยังเป็นอิสระ ทั้งหยิกทั้งข่วนไปที่ตัวพี่ต้น ไม่เลือกว่าจะเป็นแขนหรือลำตัว ปากก็ร้องด่าพี่ต้นหยาบๆคายๆบ้าง เพราะเหลืออดทนแล้วจริงๆค่ะ

พี่ต้นไม่สนใจ หัวเราะเหมือนคนไร้สติ พอกดหน้าของพลอยแนบลงไปกับพื้นโต๊ะได้แล้ว ก็เข้ามาประชิดหว่างขา แอ่นเอวเข้ามาที่ก้นอวบของพลอย แล้วกระเด้ากระแทกลงมาพรวดๆ พลอยรู้สึกได้เลยว่าท่อนลำควยในกางเกงนักเรียนขาสั้นของพี่ต้นนั้น มันแข็งแกร่ง มันดุนดันอยู่ที่ก้นของพลอยจนเจ็บไปหมด

"พี่ต้น.. ทำไมรังแกพลอยยังงี้?" เมื่อดิ้นสู้แรงไม่ไหว ร้องด่าก็ไม่เจ็บปวดละอาย พลอยก็เลยอาศัยมารยาสาวพูดเสียงอ่อนลง หวังให้พี่ต้นสงสาร เวลานั้นพลอยเริ่มรู้สึกกลัวจริงๆค่ะ กลัวว่าพี่ต้นจะข่มเหงรังแกความสาวของพลอย
"อูยยย...พี่...พลอยเจ็บ.. พี่ไม่รักพลอยแล้วหรอ?... ปล่อยนะคะ...เดี๋ยวพลอยทำให้อย่างวันนั้น..." พลอยพยายามพูดๆทั้งหลอกทั้งล่อ หวังลดระดับความร้อนให้พี่ต้นใจเย็นลง หรือเผลอตัว พลอยก็พอรู้เหมือนกัน ว่าจุดอ่อนของผู้ชายอยู่ตรงไหน? กะไว้ว่าถ้าพี่ต้นเผลอเมื่อไหร่ พลอยจะเตะเข้าหว่างขาให้หน้าเขียวเชียวค่ะ

"มึงไม่ต้องมาตอแหลเลยอีพลอย.. คราวนี้หลอกกูไม่ได้แน่...."
พลอยตะลึงตกใจ แทบไม่อยากจะเชื่อถ้าไม่ได้ยินเต็มสองหูว่า พี่ต้นพี่ชายของเพื่อนรัก นักฟุตบอลของโรงเรียน ที่สาวๆต่างรุมกรี๊ด แท้จริงจะเป็นคนหยาบคายกักขฬะเช่นนี้ เสียแรงหลงรักอยากได้เป็นแฟน ธาตุแท้สันดานหยาบก็ปรากฏออกมาให้พลอยเห็นเสียก่อน วินาทีนั้นพลอยหมดรักในตัวพี่ต้นทันที

พลอยเริ่มดิ้นหนีเอาตัวรอดอีกครั้ง พยามใช้ร่างกานของตัวเองเท่าที่จะทำได้ เข้าต่อสู้ เท้ากระทืบเปะปะไปที่เท้าของพี่ต้น มือซ้ายแม้ไม่ถนัด ก็พยายามหยิกข่วนไปที่ตัวพี่ต้น ไม่เลือกว่าจะเป็นส่วนไหน แต่ทำได้ไม่กี่ครั้ง พลอยก็ต้องร้อง..โอ๊ย ด้วยความเจ็บปวด เมื่อพี่ต้นออกแรงบิดแขนขวาของพลอยหนักขึ้น พลอยปวดเจ็บแปล็บไปที่หัวไหล่ เหมือนว่ามันจะหลุดออกมาจากลำตัว

"หยุดมั๊ย!!... ถ้าไม่หยุดจะหักแขนให้หลุดเลย..."
เสียงพี่ต้นน่ากลัวจับใจ พี่เขาตะวาดดังลั่นจนพลอยต้องหยุดการหยิกข่วน เนื่องเพราะกลัวและเจ็บที่หัวไหล่ จนน้ำตาปริ่มขอบตาเลยค่ะ พอพลอยหยุดดิ้น หยุดข่วน พี่ต้นก็ปล่อยมือข้างที่บีบก้านคอของพลอยออกแล้วคว้ามือซ้ายของพลอย รวบไพล่มาด้านหลังเช่นเดียวกับมือข้างขวา จากนั้นก็เอาเชือกปอออกมาจากระเป๋ากางเกง แล้วผูกมือทั้งสองข้างของพลอยไว้แน่น
อนิจจากรรมตามสนอง!! พลอยเพิ่งทำเช่นนี้กับพี่ต้นเมื่อเดือนที่แล้วนี้เอง

"คราวนี้ละ...โดนผูกมั่ง..แล้วมึงจะรู้สึก..."
พี่ต้นบ่นงึมงำเหมือนคนขาดสติ พอพันธนาการข้อมือทั้งสองของพลอยแล้วเสร็จ พี่ต้นก็ยืนเข้ามาประชิดด้านหลัง ใช้ขาพี่ต้นเขี่ยขาของพลอยให้กางออก พลอยไม่ยอม หุบขาไว้แน่น พี่ต้นก็รวบข้อมือทั้งสองข้างที่โดนผูกไพล่หลังอยู่ยกชูสูงขึ้น พลอยร้องโอ๊ยๆ น้ำตาไหลพราก เพราะมันเจ็บที่หัวไหล่เหมือนกระดูกมันจะหลุดออกมาจากเบ้า พลอยเริ่มรู้แล้วว่าคราวนี้พี่ต้นไม่แค่แกล้งเล่นเหมือนที่ผ่านๆมาแน่ พี่เขากำลังจะข่มขืนพลอย พลอยรวรวมสติพยายามร้องให้คนช่วยเหลือ

พี่ต้นรีบตะครุบขากรรไกรของพลอยไว้พร้อมบีบ จนพลอยร้องไม่ออก มันเจ็บจนน้ำตาร่วงเผาะๆ ไหลอาบแก้มนวล พี่ต้นล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วม้วนเป็นก้อนกลมๆ ก่อนจะบีบขากรรไกรของพลอยให้อ้าปากกว้าง แล้วยัดผ้าผืนนั้นเข้าไปในปาก มันเต็มปากจนพลอยอึดอัดหายใจติดขัด แต่ก็เปล่งเสียงร้องไม่ออก มีเสียงดังอึกอักอู้อี้เท่านั้น ที่ลอดออกมาได้

พลอยนอนหมอบหน้าและลำตัวช่วงบนแนบไปกับพื้นโต๊ะ สองขายังยืนหยัดอยู่ที่พื้นดิน แต่ก้นผายนั้นลอยโด่งอยู่พอดีกับขอบโต๊ะ เมื่อพี่ต้นจัดการพลอย จนเหมือนสมันน้อยรอนายพรานเชือดได้เสร็จ ก็ยืนถอยห่างออกมาหน่อยหนึ่ง
"กางขาซะ... ถ้าไม่อยากเจ็บตัว..." เสียงพี่ต้นร้องสั่ง ทำให้พลอยรู้สึกเย็นเยือกเข้าไปถึงกระดูกสันหลัง รู้ดีว่าถ้าไม่ทำตาม พลอยจะโดนพี่ต้นลงโทษยังไง พลอยค่อยๆขยับขายืนถ่างออกทีละนิดๆ จนพี่ต้องร้องบอกว่าพอ จึงได้หยุด นึกภาวนาขอคุณพระช่วยให้พลอยรอดพ้นจากวิกฤตในครั้งนี้อยู่ในใจ

พลอยกางขาอ้ากว้างตามที่พี่ต้นต้องการแล้ว.........เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร ติดตามตอนที่11 นะคะ



รักแรกแต่หลายครั้งของพลอย ตอนที่ 11
PostPosted: Fri Sep 10, 2010 6:32 am

เด็กน้อยไร้เดียงสา Joined: Mon Aug 16, 2010 9:19 pm

:( เข้ามาเอาใจช่วยพลอยด้วยสิคะ ตอนนี้พลอยกำลังโดนพี่ต้นข่มขืน
ความสาวของพลอยจะรอดเงื้อมมือพี่ต้นหรือไม่......

ติดตามอ่านได้เลยค่ะ :l:

...


พลอยค่อยๆกางขาออกตามที่ต้นสั่ง แม้จะขัดใจไม่อยากทำ แต่ถ้ามัวอิดออด พลอยคงถูกที่ต้นทำร้ายร่างกายเป็นแน่ พี่ต้นยืนหัวเราะอยู่ด้านหลังพลอย เหมือนคนบ้าขาดสติ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรกับพี่ต้น ที่ทำให้พี่ต้นเปลี่ยนแปลงไปได้เร็วขนาดนี้ เมื่อเดือนกว่าๆที่ผ่านมา พี่ต้นยังเป็นผู้ชายสุภาพน่ารักอยู่เลย แต่บัดนี้กับกักขฬะลามก

พี่ต้นไม่รอช้าเอื้อมมือมาตลบกระโปรงนักเรียนของพลอยไปค้างไว้อยู่ที่เอว พลอยรู้สึกเย็นวาบที่ก้นเปลือยยามลมพัดผ่านเพราะกางเกงในที่พลอยใส่มาวันนี้ เนื้อผ้ามันแสนจะบาง จากนั้นก็เอื้อมมือหยาบใหญ่มากำบีบหนั่นเนื้อแก้มก้นทั้งสองข้างของพลอยแรงๆ พลอยบิดก้นไปมาด้วยความเจ็บ ส่วนเรื่องความเขินอายไม่มี ไม่ได้คิดไปแล้ว จะมีก็เพียงแต่ความหวาดกลัวในการกระทำของพี่ต้นเขามากกว่า แล้วพลอยก็สะดุ้งเมื่อมีเสียงดัง..เพลี๊ยะ!...
หนั่นเนื้อสะโพกอวบผายของพลอยเต้นระริกด้วยความเจ็บปวด เพราะพี่ต้นใช้มือหยาบใหญ่ฟาดลงมาเต็มแรง

"ฮืออออ... อี่อ้น... ออยเจ็บนะ..." พลอยพยายามเปล่งเสียง แต่มันคงดังอู้อี่ ไม่ชัดถ้อยชัดคำ เพราะในปากของพลอยมีผ้าเช็ดหน้า ผืนใหญ่ที่พี่ต้นยัดไว้ น้ำตาของพลอยไหลลงไปตามแก้มอิ่มด้วยความเจ็บและหวาดกลัว
"อย่ามาสำออย...นังพลอย... ร่านนักใช่มั๊ย?..."
พี่ต้นฟาดฝ่ามือลงมาอีกครั้ง พร้อมด่าหาว่าพลอยร่าน
"หนู..ไปอ้านที่ไหน...ไม่ได้อำอะไรอั๊กอย่างเลยนะอี่...ฮืออออ...."
"มึงไปอ่อยไอ้ครูสมชาติไง...กูรู้นะ..." พี่ต้นพูดไปตีก้นพลอยไปเหมือนคนบ้า
"โอ๊ย!...อี่...หนูไม่ได้อ่อย..ไม่ได้อ้าน...แล้วพี่ถืออิดอะไรมาอีหนู...ฮือออออ"
พี่ต้นท่าจะบ้าจริงๆ ครูสมชาติเป็นครูสอนพละในโรงเรียน อีกทั้งยังเป็นโค้ชฟุตบอลของพีต้นด้วย พลอยรู้สึกงุนงงในคำกล่าวหาของพี่ต้นยิ่งนัก ที่ว่าพลอยอ่อยให้ท่าครูสมชาติ
"ไม่ ต้องมาแก้ตัว.. ไอ้เปี๊ยกมันบอกกูว่า ไอ้ครูคุยให้มันฟังว่า.. มึงกับมันไปเที่ยวดูหนังกันมาแล้ว"
พี่ต้นบ้าไปแน่แล้ว เมื่อสักครู่พูดคล้ายว่าตนเองเห็นว่าพลอยอ่อยครู แต่ถามไปมากลับอกว่าพี่เปี๊ยกเล่าให้ฟัง พลอยไม่อยากฟังคำแก้ตัวหรือเหตุผลใดๆอีกแล้ว
สรุปว่า...พี่ต้นพาลหาเรื่อง เพื่อจะรังแกพลอยมากกว่า

เจ็บใจตัวเองนัก ที่เคยละเม้อเพ้อหาผู้ชายคนนี้ หลงรักจนเกือบจะยอมมอบตัว มอบความสาวให้ ไม่คิดเลยว่าพี่ต้นจะเลวได้ขนาดนี้ พลอยเริ่มปลงกับรักครั้งแรก ระหว่างพลอยกับพี่ต้นเสียแล้ว มีอย่างเดียวในใจตอนนี้ คือพยามยามคิดหาวิธีเอาตัวรอดอีกครั้ง แต่ดูเหมือนผีห่าซาตานจะเข้าข้างพี่ต้น เพราะบริเวณโรงเรียนรอบข้างของพลอยเงียบสงบ ไม่ได้ยินเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจของเหล่านักเรียนเลยสักคน อากาศภายนอกก็ดูครึ้มๆ เมฆฝนกำลังตั้งเค้า ทำให้แสงสว่างของพระอาทิตย์หายไปเร็วกว่าปรกติ

เมื่อพลอยเงียบไม่พูดโต้ตอบ พี่ต้นก็เลิกตีก้นของพลอย แต่สิ่งที่พี่ต้นทำต่อจากนั้น ถ้าเลือกได้ พลอยอยากให้พี่ต้นตีก้นต่อไปมากกว่า เพราะพี่ต้นค่อยๆสอดมือเกี่ยวขอบกางเกงในของพลอยไว้ทั้งสองข้าง ก่อนจะรูดมันพรวดเดียวลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าทั้งสอง
"อ๊าย!... อี่... อย่าอำอี้ดิ...." พลอยร้องอุธรณ์ พร้อมหุบขาหนีบเข้ามาหากันแน่น บิดสะโพกส่ายดุ๊กดิ๊กหลบมือของพี่ต้นที่ยื่นมาลูบไล้แผ่วๆไปตามรอยนูนแดงของหนั่นเนื้อก้นอวบผาย ที่ช้ำแดงเพราะโดนฝ่ามือหยาบใหญ่ของพี่ต้นฟาด
"เฉยไว้....ไม่งั้นโดนอีก..." พี่ต้นคำรามเสียงขู่ มือหยาบๆลูบไล้ไปเรื่อยๆ
พลอยทั้งเจ็บปวดแปล๊บๆ ทั้งจั๊กจี๋จนขนลุก ความรู้สึกมันปนเปสับสนจนแยกไม่ถูก แต่ที่แน่ๆคือความรู้สึกวาบหวิวเสียวซ่านใจจนกระเจิง เหมือนวันที่พลอยโดนพี่ต้นลูบไล้ที่บ้านสวนนั้น ไม่มีเลยจริงๆ

พี่ต้นลูบไล้บีบคลึงหนั่นเนื้ออวบผายของก้นและสะโพกของพลอยเบาบ้าง หนักบ้างอยู่อีกสักพัก ก็ค่อยๆเกลี่ยปลายนิ้วลงไปสู่ร่องหีของพลอยช้าๆ พลอยพยายามหนีบขาของตนให้แน่นเข้าไว้ พี่ต้นเลยใช้มือข้างหนึ่งแหวกกลีบเนื้อก้นของพลอยแยกออก แล้วสอดนิ้วลูบไปตามความยาวของกลีบแคมหีสาวที่แห้งผาก
"โอ๊ยยยย!..อี่..หนูเอ็บ...." พลอยร้องบอกเสียงอู้อี่ ร่องเนื้อสาวที่แห้งผากถูกนิ้วใหญ่ยาวลูบไปมา ทำให้พลอยรู้สึกเจ็บจนต้องบิดสะโพกหนี แต่ก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงพ้น พี่ต้นตามมาแหย่ไช หวังจะทิ่มแทงนิ้วเข้าสู่รูหีสาวของพลอยให้ได้ พลอยเจ็บแปล็บๆที่ร่องหลืบหีสาว เหมือนถูกมีดแทง  จนเริ่มร้องไห้เสียงดัง

พลอยไม่รู้ว่าพี่ต้นจะเกิดความสงสาร ที่ได้ยินเสียงร้องไห้ของพลอย หรือว่าพยายามแยงนิ้วแทงรูหลืบหีสาวของพลอยแ ล้วมันไม่ยอมเข้ากันแน่ จึงเอามือเอานิ้วออก พลอยก็นึกดีใจว่ารอดแล้วเรา แต่ที่ไหนได้ พี่ต้นก้มหน้าลงมาใช้สองมือแหวกกลีบก้นของพลอยอ้าค้างไว้ แล้วลิ้นหยาบเปียกชื้น ก็ยื่นมาแตะชิมเบาๆที่ปากรูหี จนพลอยสะดุ้งผวา ร้องเสียงอู้อี่ พยายามบิดสะโพกบิดก้นหนี พี่ต้นก็ออกแรงยึดไว้มั่น แล้วคราวนี้ทั้งหน้าทั้งปากทั้งจมูก ก็ซบลงมาเต็มๆลิ้นหยาบๆยาวๆเลียปาดไปมามั่วไปหมด ทั้งกลีบสาว แคมเสียว ทั้งรูเสียวด้านหน้าและรูก้นด้านหลัง

"โอ๊ยยยย...!...อ้ากกกก....อูยยยยยยย...ซี๊ดดดด..." พลอยอดกลั้นต่อไปไม่ไหวแล้วค่ะ พี่ต้นทำรุนแรงเหลือเกิน ลิ้นหยาบๆยาวๆของพี่ต้นปาดเลียแคมกลีบซ้ายที แคมกลีบขวาที แล้วห่อลิ้นแยงอัดไปที่ปากรูหี พยายามจะดันลิ้นเข้าไปในร่องรูหีของพลอยให้ได้ แต่พอเข้าไม่ได้ พี่ต้นก็เอาปลายลิ้นมาเลียระรัวๆที่เม็ดติ่งเล็กๆกลางแคมทั้งสอง ความรู้สึกเสียวสยิว วูบๆวาบๆมันก็กลับมาหาพลอยอีกครั้ง เสียงเลียเสียงดูด ดังแผล็บๆซ๊วบๆแจ๊บๆ น้ำเสียวในร่องหลืบลึกๆของหีพลอยก็ไหลรินออกมาเอง แม้ใจพลอยจะพยามยามบังคับ ไม่อยากให้มันไหลออกมาก็ตามที

เสียงพี่ต้นบ่นงึมงำออกมาจากก้นอวบผาย ฟังไม่ได้ศัพท์ รู้เพียงบางคำเท่านั้นเองว่า พี่ต้นบอกว่าหีพลอยสวย น้ำเงี่ยนพลอยหวาน อยากจะเย็ดให้หีบาน เพียงได้ยินคำหยาบๆจากพี่ต้นแค่นั้น ก็ทำให้ขาพลอยสั่นระริก ไอ้ที่พยายามหนีบขาเข้าหากันให้แน่นอย่างช่วงแรก ก็กลับขยับเปิดกางอ้าน้อยๆอย่างไม่รู้ตัว ความเสียวซ่านวาบๆหวิวๆที่เกิดจากปลายลิ้นของพี่ต้น ทำให้พลอยลืมตัวไปชั่วขณะ ว่าพลอยนั้นไม่ร่วมมือร่วมใจด้วยสักหน่อย พลอยกำลังโดนพี่ต้นรังแกอยู่ต่างหาก แต่ดูเหมือนร่างกายของพลอยมันไม่ยอมรับฟังคำสั่งของผู้เป็นเจ้าของเสียงแล้วละค่ะ พลอยสั่งไม่ให้ขยับก้นโต้ตอบ แต่ก้นของพลอยมันก็ขยับแอ่นโก่งโด่งขึ้นมาเสียเอง ทำให้พี่ต้นฝังหน้าลงไปได้สดวกง่ายดายขึ้น พลอยสั่งเจ้าเนินsuสาวร่องเสียวว่าห้ามขยับ แต่มันกลับทำตรงข้าม นอกจากจะขยับยึกๆยักๆ ดันขมิบตัวยวบๆตอดปลายลิ้นของพี่ต้นเสียอีก
เฮ้อออออออ...............

คงมีเสียงของพลอยเท่านั้นเอง ที่พลอยยังสั่งไม่ให้ร้องครางออกมาด้วยความเสียว แต่พลอยก็ต้องกัดฟันแน่นเชีย;ค่ะ ไม่งั้นคงหลุดเสียงครางออกมา ให้พี่ต้นได้ยินเป็นแน่ พี่ต้นคงรู้ว่าพลอยนั้นวาบหวิวซ่านเสียวจนสุกงอมได้ที่ จึงละใบหน้าที่ซบอยู่ตรงก้นพลอยลุกยืนขึ้น ก่อนจะรีบปลดเข็มขัดแก้กางเกงออกมาอย่ารวดเร็ว ความจริงจังหวะนั้น พลอยน่าจะฉวยไว้เพราะเป็นโอกาสเดียวที่พี่ต้นไม่ได้ใช้มือยึดจับร่างของพลอย แต่มาคิดๆดูว่ามือทั้งสองโดนมัดไพล่หลังอยู่เช่นนี้ คงวิ่งหนีไปไหนไม่ได้ไกล อีกทั้งถ้าหนีไม่พ้นคงจะเจ็บตัวเปล่าๆ ไหนๆมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ทำใจยอมรับกับความสุขที่จะเกิดขึ้นมาเสียยังดีกว่า
...แต่สาบานเลยว่ามันจะเป็นเพียงครั้งเดียว ที่พี่ต้นได้ทำเช่นนี้กับพลอย

พลอยเหลียวหน้าหันไปมอง เห็นพี่ต้นแก้กางเกงออกจากร่างอย่างรวดเร็ว จนร่างสูงใหญ่เปลือยยืนตระหง่าน ท่อนลำอวบใหญ่ตรงหว่างขา กระดกตัวงึกๆดูแล้วน่าหวาดเสียว พี่ต้นขยับเข้ามายืนประชิดตรงหว่างขาของพลอย ที่อ้ากว้างโดยไม่ต้องสั่ง จากนั้นพลอยก็รู้สึกร้อนผ่าว เพราะท่อนควยลำแข็งแกร่งของพี่ต้น แนบมาที่ง่ามก้น พี่ต้นใช้มือจับท่อนลำควยเขี่ยรูดไปมาตามกลีบแคมหีสาว จากส่วนที่ใกล้รูก้นค่อยๆรูดไปจนถึงเม็ดติ่งแตด พลอยเสียววูบๆตามส่วนต่างๆของกลีบแคมเสียวที่โดนปลายลำควยกลมๆแดงๆของพี่ต้นรูดผ่าน ร่องเสียวของพลอยมันก็ขยับขมิบตัวยึกๆยักๆ เสมือนเชื้อเชิญบุคคลแปลกหน้าให้เยี่ยมหน้าเสียบหัวเข้ามา พี่ต้นยังทำลีลาเชื่องช้า ขยับก้น ดันไปดันมาให้ปลายหัวควยกลมๆแดงๆแทงผิดแทงพลาด ไม่ตรงร่องเสียวรูหีของพลอยสักที แม้ว่าขณะนี้พลอยจะพร้อมเขย่งขาเพื่อยกก้นลอยค้างเติ่งไว้ เป็นเหมือนเป้านิ่งให้จรวดอาร์พีจีของพี่ต้นยิงใส่

พลอยได้ยินเสียงพี่ต้นกัดฟันดังกรอดๆ ก่อนที่เจ้าปลายลำควยหัวกลมๆแดงๆของเขา จะจ่อตรงอยู่กับเป้านิ่งของพลอยที่เผยออ้ารอรับ.....

แล้วจะเกิดอะไรขึ้น...พลอยจะโดนเย็ดจนเสียสาวคราวนี้หรือไม่? หรือว่าจะมีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยไว้ ....คงต้องอดใจรอตอนหน้านะคะ....
(พี่ๆคนเข้ามาอ่านแล้ว reply เยอะ..พลอยก็เขียนเร็ว ถ้าน้อย...ก็รอนานหน่อยนะคะ คริคริ)




รักแรกแต่หลายครั้งของพลอย ตอนที่ 12
New postPosted: Thu Sep 23, 2010 3:28 am

เด็กน้อยไร้เดียงสา Joined: Mon Aug 16, 2010 9:19 pm


พลอยได้ยินเสียงพี่ต้นกัดฟันดังกรอดๆ ก่อนที่เจ้าปลายลำควยหัวกลมๆแดงๆของเขาจะจ่อตรงอยู่กับเป้านิ่งของพลอยที่เผยออ้ารอรับ ไอ้พี่ต้นเกร็งเอวแอ่นตัวเสือกปลายท่อนลำกลมๆโตๆแทงเสียบเข้ามาที่ปากรูหีของพลอย จนมันยู่ตัวยุบยวบตามแรงดัน
"โอ๊ย!..อะ..อี่อ้น...ออยเอ็บ..." ปลายบานกลมๆโตๆของท่อนลำควยพี่ต้นที่แทงเสียบเข้ามานั้น จมตัวลงไปในรูหีของพลอยเล็กน้อย แต่เพียงแค่นั้น มันก็ทำให้พลอยเจ็บแปล็บ ที่ปากรูหีเหมือนว่าเนื้อเยื่อบางๆมันจะฉีกขาด พลอยพยายามดิ้นส่ายเอวบิดหนีไปมา จนปลายท่อนลำควยมันหลุดออกมาจากร่องเสียวอีกครั้ง

"อย่าดิ้นสิวะ!..." ไอ้พี่ต้นคำรามเสียงกร้าวข่มขู่ ไม่หลงเหลือความเป็นสุภาพบุรุษอีกแล้ว ความรู้สึกดีๆที่พลอยยังพอมีหลงเหลือในตัวของผู้ชายคนนี้ก็หมดไป แทนที่ไอ้พี่ต้นจะโอ้โลมปลอบโยนพลอยให้เคลิ้มตาม กลับยิ่งพยายามจะกระแทกกระทั้นท่อนลำควยให้ชำแรกกลีบหลืบหีสาวของพลอยหนักขึ้น พลอยก็ไม่ยอมตกเป็นเป้านิ่งเหมือนคราวแรก พยามยามบิดเอวส่ายหนีไปทางซ้ายบ้างขวาบ้าง เพื่อให้ปลายท่อนลำควยของไอ้พี่ต้นจับเป้าไม่ถูก เสียงไอ้พี่ต้อนสบถด่าเสียงดัง พร้อมฟาดฝ่ามือหยาบใหญ่ลงมาที่ก้นนวลเนื้อละเอียดของพลอยดังป๊าบใหญ่

"โอ๊ยยยย!....เอ็บนะ...ไอ้อี่อ้น...ฮือๆๆ..." พลอยเจ็บจนเนื้อก้นนวลสั่นระริก แต่ยังไม่หยุดดิ้นส่ายหนีปลายควยไม่ให้เสียบลงไปง่ายๆ จนกระทั่งไอ้พี่ต้นฟาดฝ่ามือลงมาซ้ำๆอีกสามสี่ครั้ง จนก้นของพลอยร้อนฉ่า เจ็บจนน้ำตาร่วงเผลาะๆ
"ไอ้ เอี่ยอ้น....อึงอังแออู..." พลอยร้องด่าเสียงอู่อี่ เพราะผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ที่ถูกยัดอยู่ในปาก  เมื่อเจ็บตัวเลือดบ้าบิ่นก็เข้าสิง พลอยขอลองสู้กับไอ้พี่ต้นมันดูสักตั้ง ที่จะให้เย็ดง่ายๆนั้นไม่เอาแล้ว

พลอยหยุดส่ายก้นดิ้นหนี หวังลวงให้ไอ้พี่ต้นตายใจไม่ระวังตัว พอมันเห็นพลอยไม่ดิ้นหนีแล้ว ก็สาระวนอยู่กับการพยายามยัดเยียดปลายลำควยอวบๆกลมๆหวังชำแรกผ่านกลีบแคมหีของพลอยเข้าไปภายในรูหีร่องลึก พอไอ้พี่ต้นมัน... พลอยก็ดีดเท้าขึ้นมาทางด้านหลัง เป้าหมายคือกลางหว่างขาของไอ้พี่ต้น แต่มันก็ไวทายาท ไอ้พี่ต้นยกขาขึ้นมากันไว้ได้ทัน หน้าแข้งของนักบอลมันแข็งเหมือนเหล็ก พอขาของพลอยดีดไปถูกหน้าแข้งเต็มแรง พลอยก็เจ็บตัวเสียเอง รู้สึกเหมือนขามันจะหักสองท่อน และแล้วพลอยก็เสียท่าอีกครั้งเพราะมัวแต่พะวงเรื่องความเจ็บขา ไอ้พี่ต้นฉวยจังหวะนั้นเสียบนิ้วมือพรวดเข้ามาในกลีบเสียวของพลอยลึกจนสุดๆ

"โอ๊ยยยย!..." พลอยเจ็บแปล็บที่ปากรูหี เสมือนว่าเนื้อเยื่อบางๆตรงส่วนนั้นจะฉีกขาด เมื่อไอ้พี่ต้นเพิ่มนิ้วแทงลงไป พลอยก็ชะงักหยุดนิ่ง เพราะยิ่งดิ้น พลอยก็ยิ่งเจ็บ คราวนี้ดิ้นหนีไม่ไหวจริงๆค่ะ น้ำตาพลอยไหลลงมาอาบแก้ม ปลงกับชีวิตเสียแล้ว ว่าคราวนี้ความสาวของพลอยคงหมดสิ้น เสียงไอ้พี่ต้นหัวเราะเหมือนคนบ้าอยู่ด้านหลัง สองนิ้วที่มันเสียบคาไว้ในร่องเสียวของพลอย ค่อยๆขยับถ่างออก ร่องเสียวของพลอยก็อ้าถ่างตามนิ้วมือของมัน ทีละน้อยๆ พลอยร้องโอ๊ยๆด้วยความเจ็บ แต่ขยับก้นหนีไปไหนก็ไม่ได้ ในความรู้สึกเหมือนว่าไอ้พี่ต้นกำลังเอาปลายควยกลมๆโตๆของมันเสียบเข้ามา ระหว่างนิ้วมือทั้งสองที่ถ่างร่องเสียวของพลอยอยู่ พลอยเจ็บแปล๊บๆที่ปากร่องหีเหมือนโดนมีดบาด เนื้อตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว หมดแรงหมดใจที่จะปกป้องความสาวของตนเองเสียแล้ว...

พลอยนอนหมอบโก่งโค้งนิ่งเสมือนสมันสาวที่หมดแรงดิ้นรน รอเพียงคมมีดของนายพรานที่จะทิ่มแทงลงมาปลิดชีวิต เสียงไอ้พี่ต้นหัวเราะก้องอยู่เบื่องหลังดั่งผู้พิชิต มันกระชากนิ้วมือออกมาจากร่องหลืบหีของพลอย ทันทีที่เสียบปลายลำควยเข้าไปตรงกับร่องรูเสียว มันออกแรงดันควยเข้าไปช้าๆ พลอยรู้สึกถึงได้ว่าท่อนลำควยที่จมลึกเข้าไปในรูหีของพลอย ในแต่ละมิลลิเมตร มันจมตัวลึกลงไปช้าๆ ปากรูเสียวของพลอยก็อ่าถ่างขึ้น จนตึงแน่นเปรี๊ยะ พลอยร้องครางเสียงอู่อี่ ด้วยความเจ็บปวด หลับตาแน่นรอคอยว่าจะมีปาฏิหาริย์อะไรมาช่วยพลอยได้บ้าง

และแล้วเหมือนว่าโชคชะตารูหีของพลอยยังไม่ถึงฆาต มีเสียงดังตึ๊บ พร้อมกับเสียงร้องโอ๊ย..ของไอ้พี่ต้นดังก้อง จากนั้นพลอยก็รู้สึกโล่งที่ปากร่องเสียวเพราะร่างไอ้พี่ต้นถูกกระชากหงายหลังจนควยยาวใหญ่ของมันหลุดออกมาจากรูหีของพลอย
"ไอ้ต้น!...มึงทำยังงี้ได้ไง?..." เสียงทุ้มกังวานคุ้นหู ดังอยู่เบื่องหลังของพลอย พร้อมเสียงฝีเท้าวิ่งหนีจากไปของใครคนหนึ่ง พลอยรีบลืมตาหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นไอ้พี่ต้นวิ่งกะโผลกกะเผลก ทั้งๆที่ท่อนล่างยังเปลือยโทงๆจากไป ส่วนผู้ชายเสียงทุ้มกังวานที่มาช่วยเหลือพลอยในยามคับขันนั้น คือครูพละ"สมชาติ"นั่นเอง

พลอยรีบลุกขึ้นยืนตรง พยายามดึงกระโปรงนักเรียนที่ถูกตลบเลิกขึ้นไปกองอยู่ที่เอว ให้ลงมาคลุมสะโพกอวบกลมกับเนินโคกหีสาวอวบอูมโดยเร็ว แต่ก็ยังช้ากว่าสายตาของครูพละวัยกลางคน ที่หันกลับมามองเบื้องล่างของพลอยนิ่ง ชะงักเพียงครู่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองสบตากับพลอย ที่ตอนนี้ร้องร่ำไห้เสียงดังอย่างคนขวัญเสีย
"โอ๋ๆๆ ....ไม่ต้องร้องแล้วลูก.... ปลอดภัยแล้ว......"
ครูสมชาติดึงร่างของพลอยมากอด ลูบหลังไหล่ปลอบประโลมด้วยความปรานี
พลอยรู้สึกถึงความอบอุ่นมั่นคง ที่แผ่ซ่านออกมาจากการกระทำของครูสมชาติผู้นี้ จึงซบหน้าสะอื้นไห้กับบ่ากว้าง ไม่ได้ระวังเนื้อตัวเลย ว่าอกอวบกลมของตนเองจะสัมผัสแนบแน่นอยู่กับอกกว้างอบอุ่นของครูสมชาติแค่ไหน

ครูสมชาติยืนนิ่งให้พลอยอิงร่างซบอยู่เนิ่นนาน จนพลอยหยุดร้องไห้ เงยหน้าขึ้นมองสบตากับอัศวินขี่ม้าขาวของพลอย แล้วพลอยก็รีบลู่หลบตาลงต่ำด้วยความอาย ที่ถูกครูสมชาติจ้องลึกเข้าไปในดวงตา ก่อนจะค่อยๆยกมือใหญ่หนา นิ้วอวบๆสั้นๆมาป้ายแก้มเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้า  พร้อมกับปลดพันธนาการที่มือทั้งสองข้าง รวมทั้งดึงผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ที่มันอุดอยู่ในปากของพลอยออกมาให้ด้วย พลอยรู้สึกโล่ง หายใจหายคอได้สะดวกขึ้น จึงกล่าวขอบคุณด้วยเสียงเบาๆ พร้อมยกมือกราบไปที่กลางอกของครูผู้ปรานี ครูสมชาติฉุดมือพลอยให้ทรุดนั่งลง พร้อมเอ่ยถามเบาๆด้วยเสียงทุ้มนุ่ม

"เจ็บตรงไหนมั๊ยลูก?... เดี๋ยวครูจะพากลับบ้าน แล้วไปแจ้งความนะ..."
ครูสมชาติพูดไป มือก็ลูบเส้นผมดำยาวของพลอยเบาๆ ด้วยความละมุนนุ่มนวล
"ไม่ค่ะครู.... พลอยไม่อยากแจ้งตำรวจ... หนูอายอ่ะ...ครูอย่าบอกใครนะคะเรื่องนี้..."
พลอยปฎิเสธเสียงระรัว สั่นหัวจนผมกระจาย ไม่อยากไปแจ้งความกับตำรวจ
"อ่ะๆไม่แจ้งตำรวจก็ได้ลูก... ว่าแต่เจ็บตรงไหนมั๊ย?...."
ครูสมชาติพูด พร้อมจับร่างพลอยยืนขึ้นต่อหน้า หมุนตัวพลอยไปมารอบๆเพื่อสำรวจร่องรอยความเสียหาย พลอยอยากจะกลั้นใจตายด้วยความอาย ใครจะกล้าพูดไปละคะว่าไอ้ตรงที่เจ็บน่ะ มันไม่ใช่แขนขา หรือลำตัว มันอยู่ตรงหว่างขา ตรงเนินโคกหีสาวอวบอูมของพลอยต่างหาก

"ไม่ค่ะ.. หนูไม่เป็นไร..." พลอยโกหกครูสมชาติด้วยความอาย ใครจะกล้าพูดกล้าบอกล่ะคะว่าตอนนี้พลอยเจ็บแปล็บๆที่เนินหีสาวร่องเสียว
"ป่ะ.. งั้นครูพากลับบ้านนะ..." ครูสมชาติลุกขึ้นยืน พร้อมจับมือพลอย จูงออกเดิน
"ซี๊ด!... อุ๊ย..." พลอยก้าวเดินตาม แล้วก็เจ็บแปล็บที่ร่องกลีบสาวเข้าไปถึงขั้วหัวใจ จนเผลอร้องครางออกมา พร้อมกับเดินโขยกเขยกขากาง จนครูสมชาติสังเกตเห็น จึงหยุดชะงักมองหน้าพลอยเขม็ง เหมือนอยากค้นหาความจริง
"เจ็บตรงนั้นใช่มั๊ยลูก?...อย่าหลอกครู..."
ครูสมชาติจ้องตาพลอยนิ่ง จนพลอยไม่กล้าพูดโกหก ได้แต่พยักหน้าน้อยๆ สองตาร้อนผ่าว
"ถ้าไม่แจ้งความ หนูต้องบอกให้แม่รู้นะลูก... ครูไม่รู้ว่าตรงนั้นของหนูเสียหายแค่ไหน? ยังไงก็ต้องบอกแม่..." ครูสมชาติพูดเบาๆ แต่ทำให้พลอยใจเต้นแรง เกิดความกลัว กลัวทั้งแม่ดาว และกลัวว่าเนินโคกหีสาวร่องเสียวของตนเองจะเกิดอันตรายแค่ไหน? ตามคำพูดของครูสมชาติ

"ครูขา...อย่าบอกแม่นะคะ... พลอยกลัว ฮือๆๆ ..."
พลอยเกิดความกลัวตามประสาเด็ก ว่าถ้าแม่รู้ คงไปเอาเรื่องกับพ่อแม่ของไอ้พี่ต้น และเรื่องที่พลอยเคยโดนไอ้พี่ต้นล่วงเกินที่บ้านสวน ก็คงถูกเปิดเผย เรื่องที่พลอยโกหกแม่ แล้วอีกสารพัดเรื่องที่พลอยทำ พลอยคงโดนแม่ลงโทษแน่ ที่เป็นเด็กเหลวไหล ยังไงเรื่องนี้จะบอกให้แม่ดาวทราบไม่ได้เด็ดขาด
"อ่ะ ๆ..หยุดร้องไห้ก่อน ไม่บอกก็ไม่บอก...งั้นไปล้างหน้าล้างตาที่บ้านครูก่อน ค่อยกลับบ้านนะ...."
ครูสมชาติเลยหาทางออกให้พลอยไปพักล้างหน้าให้สะอาด ก่อนกลับบ้าน ไม่เช่นนั้นเจอหน้าแม่ดาว คงต้องสงสัยแน่ว่าลูกสาวทำไมร้องไห้ กลับมาจากโรงเรียนเช่นนี้ พลอยก็เห็นดีเช่นกัน อย่างน้อยก็จะได้สำรวจตัวเองก่อน ว่าร่องหีสาวที่เจ็บแปล็บๆตอนเดินนี้ เสียหายไปมากแค่ไหน?

[johnywalker]

  เอาละเว้ย ครูสมชาติได้ลุยแน่ เปิดไพ่ครูแสนดีมาอย่างงัีี้