ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

วุ่นรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 32: ห้องเรียนแสนรัก

เริ่มโดย KaohomLM, สิงหาคม 06, 2023, 07:49:06 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 2 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KaohomLM

   "โห อะไรคะเนี่ยยยยยยยย" ราชณิญาร้อง เมื่อเห็นรถป้ายแดงคันสวย รุ่นเทพราคาหลายล้าน วิ่งเข้ามาจอดที่หน้าโรงเรียน และพี่ชาคริตก้าวลงมาจากรถก่อนกดล็อค
   "ไง หวัดดี ญา" ชาคริตร้องเรียก
   "พี่ชาคริต รถมาจากไหนเนี่ย"
   "แม่ซื้อให้" ชาคริตบอก "ธุรกิจที่อเมริกาได้กำไรเยอะกว่าที่คาด แล้วแม่พี่ก็ภูมิใจมาก ๆ ที่พี่สอบติดคณะที่หวัง ในมหาลัยดี ๆ"
   "โห หนูรู้นะว่าบ้านพี่รวย แต่ขนาดนี้นี่มัน......"
   "อะไรเนี่ย ชาคริต" น้ำฟ้าร้องถาม และเดินเข้ามาดู
   "ของขวัญที่เข้ามหาลัยได้" ชาคริตยืดอกตอบ
   "โห แม่ชั้นซื้อให้แค่กระเป๋าสะพายเอง" น้ำฟ้าบ่น "เอ้า เปิดรถซิ"
   "ทำไมเหรอ" ชาคริตถาม แต่ก็กดปลดล็อค น้ำฟ้ารีบเปิดประตูและพุ่งเข้าไปนั่ง
   "ฮะฮ๊าาา" สาวแว่นร้อง "ชั้นได้นั่งรถนายเป็นคนแรก ก่อนน้องญาเสียอีก ชั้นชนะ"
   "เชอะ" ราชณิญาสะบัดหน้า
   น้ำฟ้าไถลตัวลงจากรถและปิดประตู "เอาหล่ะ ล็อคได้"

   เหลือเวลาเรียนอีกไม่มากแล้ว อีกไม่ช้า เวลาที่น้ำฟ้า กับชาคริตจะได้อยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ก็จะจบลง
   แต่เมื่อได้มหาวิทยาลัยรองรับอยู่แล้ว ทั้งสองก็ไม่จำเป็นต้องใส่ใจในการเรียนมากเท่าที่เคยแล้ว อย่างน้อยก็จนกว่าจะเริ่มเทอมใหม่ที่ในมหาวิทยาลัย
   ดังนั้น วันนี้ ในคาบคณิตศาสตร์ หนุ่มหล่อกับสาวแว่นคนสวยที่เคยเกาะเก้าอี้หน้าห้องตลอด จึงได้อัปเปหิตนเองมาอยู่หลังห้อง ตรงโต๊ะที่หลบมุมอยู่ติดหน้าต่าง หลังเสาพอดี ตำแหน่งที่ครูมองเห็นยากที่สุด ทิ้งเก้าอี้หน้าห้องไว้ให้เพื่อนที่อนาคตยังไม่ชัดเจนเท่า ได้เข้าไปฟังอาจารย์ติวข้อสอบเตรียมเข้ามหาวิทยาลัยได้ใกล้ชิดมากขึ้น
   "ทำไมเราเปิดใจกันแบบนี้ก่อนนี้ไม่ได้นะ" ชาคริตกระซิบถาม พลางก็ลูบไล้หลังมือเนียน ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะ ส่วนมืออีกข้างนั้นโอบอยู่รอบเอวสาวที่เขาหลงใหลใฝ่ในมาตั้งแต่อยู่ประถม
   "นั่นสิ" น้ำฟ้าหัวเราะเบา ๆ หน้าแดง ขนลุกซู่จากสัมผัสของหนุ่มที่เธอก็ลุ่มหลงไม่แพ้ที่เขาหลงเธอ "คิดอะไรกันไปมากมายก็ไม่รู้ ถ้าแค่บอกว่ารักกันก็จบแล้ว"
   ชาคริตเหลือบไปมองอาจารย์และกลุ่มเพื่อนที่ออกันอยู่หน้าห้อง แล้วจึงหอมแก้มน้ำฟ้าเบา ๆ ทำเอาสาวแว่นหน้าแดงเป็นตำลึง
   "บ้า มาหอมอะไรตอนนี้"
   ชาคริตไม่ตอบ แต่เอียงคอนิดหนึ่ง น้ำฟ้าเหลียวมองรอบตัวก่อนจะดันจมูกโด่งเข้าหาแก้มสาก ๆ ของชายคนรัก
   "งืมมมมมมมม"
   มือที่โอบรอบเอวดึงให้สองร่างเข้าใกล้ชิดกันมากขึ้น เขาสัมผัสความนุ่มนิ่มได้ตั้งแต่ก้นจรดไหล่
   น้ำฟ้าไม่ได้เพรียวบางเท่าราชณิญา ซึ่งแปลว่าขยำขยี้ได้เต็มไม้เต็มมือกว่า
   "มมมมมมมมมมมมมมมมมม" เสียงหวานครางต่ำ ๆ ในลำคอเมื่อมือหนารูดจากเอวลงไปอยู่ที่ก้นแล้วบีบจับสลับไปมาสองข้าง
   ประกายตาสดใสชี้ชวนอย่างชัดเจนให้ชาคริตทำต่อ แล้วคนอย่างชาคริตมีหรือจะปฏิเสธคำเชิญแบบนี้
   ร่างงามสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้นปนตื่นกลัวเมื่อชายเสื้อค่อย ๆ ถูกดึงออกจากกระโปรง และมือนุ่มค่อย ๆ แหย่เข้าไป ลูบไล้ทั่วหน้าท้องและวนอยู่รอบสะดือบุ๋ม   
   "น้ำฟ้า น้ำฟ้าตัวนุ่มมากเลยนะ"
   "มมมมมมมมมมมมมมมม"
   ชาคริตวนเวียนลูบไล้เรือนร่างสาวคนรักอย่างไม่รู้เบื่อ จนเมื่อน้ำฟ้าเผลอตัว มือที่วนอยู่รอบเอวก็โดดขึ้นไปตามแผ่นหลังเนียนและปลดตะขอชั้นในดังกริ๊ก
   "ทำอะไรน่ะ"
   "ชู่ววววววววว"
   "อ๊ะะะะ มมมมมมมมมม" น้ำฟ้าต้องรีบกัดฟัน เมื่อชาคริตรูดสายเสื้อในลงมาจากไหล่ทั้งสองข้าง น้ำฟ้าจะดิ้นขัดขืนก็กลัวคนอื่นรู้ ได้แต่ยอมขยับตัวตามเงียบ ๆ จนในที่สุดชั้นในสีขาวก็ออกมาอยู่ในมือเขาได้
   "ขอนะ" ชาคริตกระซิบ
   "บ้า!!!"
   ชาคริตพับเสื้อในใส่กระเป๋าของตนเองไป
   "เดี๋ยวคนอื่นรู้"
   "ไม่รู้หรอก เสื้อน้ำฟ้าหนา"
   "แต่ อื๊ออออออออออ"
   มือสอดกลับเข้าไปในใต้เสื้อก่อนจะประคองนิ่งที่ฐานเต้านมข้างซ้าย
   เต้านมในฝันของเขา
   ชักว่าวครั้งแรกในชีวิต เขาจินตนาการถึงความรู้สึกของนมเต้านี้แหละ
   แต่มาวันนี้ ไม่ต้องจินตนาการแล้ว
   มันเล็กกว่าของน้องญา
   แต่ก็มีความนุ่มหยุ่นสู้มือไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
   ชาคริตดันขึ้นเล็กน้อย แล้วค่อยปล่อยให้เนื้อนุ่มไหลลงมาตามแรงโน้มถ่วง แล้วก็ดันขึ้นอีก แรงขึ้นอีกหน่อย แล้วก็อีกหน่อย ชื่นชมโสมนัสกับน้ำหนักน้อย ๆ ที่วางอยู่บนฝ่ามือ น้ำฟ้าหลับตาปี๋ กัดฟันแน่น
   ถ้าเขี่ยหัวนมเธอจะร้องไหมนะ
   ร้อง ร้องแน่ อันนี้ชาคริตมั่นใจ กัดฟันอยู่แค่ไหนก็ร้อง
   เพราะฉะนั้น อย่าเสี่ยงดีกว่า
   แล้วเขาก็เปลี่ยนไปลูบไล้ประคองที่เต้าขวาแทน
   ขณะที่มืออีกข้างลงไปแหย่ที่สะดือ
   กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
   เสียงกริ่งดังบอกเวลาหมดชั่วโมง ชาคริตรีบผละจากน้ำฟ้าที่นั่งหน้าแดงก่ำทันที

   หลังจากความสัมพันธ์แบบสามคนผัวเมียได้เริ่มขึ้น ชาคริต น้ำฟ้า กับราชณิญาก็ตกลงกันว่าจะมาเจอกันเวลาพักเที่ยงที่ในซอกตึกแทนที่จะเป็นในสวนหย่อมแบบแต่ก่อน
   "เอ่ออออ วันนี้พี่น้ำฟ้าโนบราเหรอคะ" ราชณิญาถามเมื่อนั่งคุยกันได้พักหนึ่ง
   "เห้ยยยยยย เห็นเหรอ" น้ำฟ้าร้องด้วยความอาย
   "สังเกตก็เห็นค่ะ เวลาพี่โน้มตัวไปข้างหน้าไม่เห็นสายเลย" ราชณิญาบอก "จงใจไม่ใส่มายั่วพี่ชาคริตเหรอคะ"
   "บ้า ไม่ใช่ซะหน่อย" น้ำฟ้าหันไปมองชาคริตตาเขียวปั๊ด
   "แปลว่า ใส่มา แล้วพี่ชาคริตล้วงออก"
   "ใช่"
   "พี่ชาคริต ไม่กลัวโดนจับได้จริง ๆ น่ะเหรอ" ราชณิญาถาม "ชักโรคจิตเกินไปแล้วนะ"
   "ก็....โอกาสมันพาไป" ชาคริตแก้ตัว
   "เอาบราชั้นคืนมาเถอะ ชาคริต"
   "ไม่ เราจะเอาไปสะสม"
   "ของหนูเค้าก็ไม่คืนให้ค่ะ" ราชณิญาบอก
   "ชั้นนึกมาตลอดว่านายเป็นคนดีนะ ที่แท้ก็แค่โจรขโมยเสื้อใน"
   "ไม่ใช่แค่เสื้อในนะ ความซิงก็ขโมย" ชาคริตอวด
   ราชณิญาแบมือ "งั้นเอาคืนมาค่ะ"
   "โธ่ ญา"
   "พี่ต้องลดความโรคจิตลงแล้วนะคะ อย่างน้อยก็ในที่สาธารณะ" ราชณิญาสอน "ที่บ้าน ในห้องนอน ในที่ลับตา จะทำอะไรก็ทำเถอะ แต่ที่ค่าย พี่มาพาหนูไปทำอย่างนั้น พระอาจารย์จับได้ แล้วก็เกิดปัญหากับแค่ชัยตามมา ถ้าพี่รู้จักควบคุมตัวเองซักหน่อย...."
   "ใช่ แล้วนายก็มาล้วงชั้นซะกลางห้องเรียนเลย" น้ำฟ้ากอดอก
   "เรื่องล้วงกลางห้องเรียนนั่นน้ำฟ้าก็เคยให้เราไม่ใช่เหรอ"
   "นั่นมันตอนนี้ นี่มันตอนนี้" น้ำฟ้าแว๊ด "วันนี้ชั้นจับมือนายมาไหม อนุญาตหรือยัง"
   "โธ่"
   "ทำไมมันจะหื่นไม่เลือกเวลาขนาดนี้"
   "เราไปหาผู้ชายคนอื่นที่เขาดีกว่านี้กันไหมคะ พี่น้ำฟ้า"
   "ญาไปก่อนเลย"
   "ไปก่อนพี่ก็เอาพี่ชาคริตไปกินคนเดียวนะสิ"
   "ก็ใช่ แต่ญากินไปเยอะแล้วนี่ พี่ยังไม่ได้กินเลย"
   "กินไหมล่ะ" ชาคริตถาม และรูดซิบออก ปล่อยชาคริตน้อยออกมาดูโลก
   "ว๊ายยยยยยย บัดสี" น้ำฟ้าร้อง เบือนหน้าหนี หน้าแดงก่ำ ต่างจากราชณิญา ที่หันไปดูต้นทางนิดนึงก่อนจะถลาเข้ามานั่งแทบเท้า
   น้ำฟ้าจ้องเจ้าแท่งอสุรกาย มันใหญ่โตขนาดนั้นเลยเหรอ
   แล้วดูสายตาที่น้องญาจ้องมันสิ
   ดูลิ้นชมพูที่แลบออกไปเลียปลายหัวใหญ่บาน
   น้ำฟ้าเบือนหน้าหนี รู้สึกเหมือนกับว่าเธอไม่ควรมาเห็นอะไรแบบนี้ มันควรเป็นเรื่องระหว่างสองคนสิ
   "พี่น้ำฟ้า มานั่งข้างหนูค่ะ" ราชณิญาโบกมือเรียก
   "มะ....ไม่ พี่ พี่ดูต้นทางให้ดีกว่า"
   "มาค่ะ มา" ราชณิญาโบกมือเรียกอีก จนน้ำฟ้าต้องยอม ลงไปนั่งคุกเข่าข้าง ๆ สาวรุ่นน้อง
   "แลบลิ้นออกมา อย่างนั้นแหละค่ะ ค่อย ๆ"  
   "เห้ย หยุดก่อน ครูมาาาาาา" ชาคริตร้อง เมื่อเหลือบไปเห็นเงาร่างสูงที่อยู่ที่อีกฝั่งของซอกตึก
   น้ำฟ้ากับราชณิญารีบพุ่งพรวดขึ้นมา ชาคริตดันเจ้าตัวน้อยกลับเข้าไปในกางเกง
   "นี่พวกเธอทำอะไรกัน หือ" อาจารย์ปกครองจอมเฮี้ยบถามเมื่อเดินเข้ามาถึง
   "กินข้าวค่ะ" น้ำฟ้าบอก และชี้ไปที่จานข้าวสามจานที่ตั้งอยู่
   "อืม" อาจารย์พยักหน้า และหันมองนักเรียนทีละคน "ชาคริต น้ำฟ้า พวกเธอสองคนไม่ทำอะไรไม่ดีอยู่แล้ว แต่เธอ....ราชณิญา"
   ราชณิญากลืนน้ำลาย
   "เธอสร้างปัญหาให้โรงเรียนหลายรอบแล้วนะ ถ้าทำอะไรอีกครูจะเชิญผู้ปกครอง เข้าใจนะ"
   "ค่ะ"
   "แต่เลือกมาอยู่กับพี่สองคนนี้ไว้ก็ดี เอาอย่างเขาบ้าง" อาจารย์พยักหน้า "เอาหล่ะ ครูไปแล้วนะ เห็นนักเรียนอยู่ในมุมนี้ก็คิดว่าพวกแอบมาสูบบุหรี่กันอีก"
   สามคนผัวเมียมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะแหะ ๆ
   
   เย็นวันนั้น
   "พี่ได้เห็นรายละเอียดงานปัจฉิมนิเทศแล้วใช่ไหมคะ" ราชณิญาถามชาคริตกับน้ำฟ้า
   "อือ เห็นแล้ว" ชาคริตพยักหน้า "แต่ดูกิจกรรมแล้ว ถ้าไปคงไม่ได้ทำอะไรหรอก"
   "ไอ้ทำอะไรนี่คืออะไร หือ" น้ำฟ้าถามเสียงเขียว
   "ก็............อะไรสนุก ๆ" ชคริตหลิ่วตา "ปัจฉิมทั้งที แทนที่จะให้เด็กได้ปลดปล่อยมีแต่ไหว้พร้งไหว้พระอะไรไม่รู้"
   "มีเดินขึ้นเขาด้วยไม่ใช่เหรอ" น้ำฟ้าถาม
   "พี่ปีที่แล้วเล่าให้ฟังว่าไม่ได้เดินจริงหรอก" ชาคริตบอก
   "แปลว่านายไม่อยากไปปัจฉิมนิเทศใช่ไหม" น้ำฟ้าถาม
   "อือ ไม่อยาก"
   "แล้ว.....อยากจะทำอะไรคะ"
   "คืองี้....." ชาคริตเกริ่น "แม่เคยจะลองทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อยู่ช่วงหนึ่ง....ได้บ้านตากอากาศชายทะเลมาหลายหลังอยู่ ก็...ขายออกไปเกือบหมดน่ะแหละ แต่กำไรแทบไม่ได้เลย"
   "แล้ว?"
   "แล้ว แม่ก็เลยคิดว่า เก็บไว้เองหลังหนึ่งดีกว่า เผื่อไปเที่ยวกัน"
   "แล้ว?"
   "แล้ว เราก็คิดว่า เราสามคน มาจัดกิจกรรมปัจฉิมกันเอง เป็นการบอกลาที่บ้านหลังนั้น...ดีไหม" ชาคริตชวน
   "ก็เอาสิ" น้ำฟ้าพยักหน้า "ชั้นจะได้ไปบอกโรงเรียน ว่าไม่ไปปัจฉิม แต่บอกพ่อแม่ ว่าไป เราจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันจริง ๆ บ้าง"
   "หนูก็ไปค่ะ" ราชณิญาพยักหน้า "ถือว่าสั่งลา ก่อนที่เราจะไม่ได้เจอกันบ่อย  แบบนี้"
   "ไม่ต้องห่วงนะญา ถึงจบแล้วพี่ก็ไม่ไปไหนหรอก" ชาคริตบอก "แต่ตกลงตามนี้นะ"
   "อือ"
   "ค่ะ"   
   "โอเค งั้นไปเก็บของเตรียมตัวไว้นะ" ชาคริตพูด และขึ้นรถขับออกไป
   "พี่น้ำฟ้าว่า....งานนี้ จะได้ปัดจิ๋มมากกว่าปัจฉิมไหมคะ"
   น้ำฟ้าพยักหน้า

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

KaohomLM

ถาม: สถานที่ใดทำให้ท่านมีอารมณ์ทางเพศมากที่สุด
ชาคริตตอบ: บ้าน วัด โรงเรียน

n_neng


kodzilla

ชาคริตต้องฟิตร่างกายละ ไม่งั้นผลิตน้ำไม่ทัน

vertjaune

วัดกันไปเลย ว่าน้ำฟ้าที่เก็บกดมานานกับญาที่เงียบ ๆ แต่ฟาดเรียบ ใครจะร้อนแรงกว่า


anigkanjana


Prasard Komkum


peddo

น้องญานี่ทะลึ่งเสมอต้นเสมอปลายเลยนะ ระวังพวกปีศาจจะตามมาแก้แค้นแล้วหาคนช่วยไม่ได้​นะ

dawdom





เดช12341

ถ้าปัจฉิมจะจัดปีละครั้งแต่ปัจจิ๋มจัดได้หลายคร้ัง

Wichana