ถ่ายหนังเพื่อครอบครัว3

[ขุนดัน]

"ปรียานุชกลั้นใจพูดออกไป

"เรื่องอะไรเหรอปู"ดาถามกลับ

"เอ่อ...คือว่า"ปรียานุชอึกอักไม่กล้าพูดออกไป

"บอกมาเถอะเราเพื่อนกันนี่นา"ดาหวันบอกพร้อมกับตั้งใจฟัง

ปรียานุชจึงตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้เพื่อนรักฟัง ก่อนจะทำใจไว้แล้วว่าคงจะไม่มีใครยอมช่วยเหลือหรอกจำนวนเงินมันมากมายเหลือเกิน แต่ผิดคาดเมื่อดารับปากว่าจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมด และบอกว่าพรุ่งนี้จะเดินทางเข้ากรุงเทพฯ 

หลังจากวางสายกับเพื่อนรัก ปรียานุชก็รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก คืนนี้เป็นคืนที่เธอหลับได้สนิทที่สุด

รุ่งเช้าปรียานุชก็ได้ไปรับดาหวันที่สนามบินดอนเมือง  พอไปถึงสนามบินก็เจอกับดาหวันและก็ผู้ชายผิวสีแทนรูปร่างสูงโปร่งคนหนึ่งพร้อมกระเตงเด็กน้อยน่ารักวัยไม่ถึงขวบคนหนึ่ง

"ดา"ปรียานุชเอ่ยปากเรียกเพื่อน

"ไง...ปู"ดาหวันโบกมือทักทาย พร้อมกวักมือเรียก ปรียานุชจึงเดินเข้าไปหา

"ปู..นี่พี่ชิตสามีของเราเอง...ส่วนนี่ก็น้องอาร์มลูกชายเราเอง"ดาหวันแนะนำสามีและลูกชายวัยทารกให้เธอรู้จัก

ปรียานุชรีบยกมือไหว้สามีของเพื่อนที่ดูจะแก่กว่าเธออยู่พอสมควร

"ส่วนนี่ก็ยายปูเพื่อนของดา...ที่ดาเคยพูดให้พี่ฟังไงคะ"ดาหวันเเนะเพื่อนสาวให้สามีรู้จัก

"สวัสดีครับ...เห็นดาเคยพูดให้พี่ฟังบ่อยๆ"พิชิตสามีของดาบอกพร้อมกับรับไหว้เพื่อนของภรรยา

"งั้นเราไปที่โรงพยาบาลกันเถอะนะ"ดาหวันบอกกับทุกคน

ก่อนที่ปรียานุชจะพาเพื่อนและสามีนั่งแท็กซี่ไปยังโรงพยาบาลที่ ก้องกับลูกชายของเธอรักษาอยู่

พอไปถึงโรงพยาบาลดาหวันก็ได้เข้าไปสอบถามค่ารักษากับทางโรงพยาบาลทันที พร้อมกับชำระค่ารักษาพยาบาลให้โดยไม่อิดออด

"ดาเราขอบใจเธอมากนะชาตินี้ทั้งชาติเราไม่รู้ว่าจะตอบแทนเธอหมดมั้ย"ปรียานุชพูดอย่างซาบซึ้ง

"ไม่เป็นไรหรอกปูเราเป็นเพื่อนกันนี่นา...มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันสิ"ดาหวันบอก

"ขอบคุณพี่ชิตมากเลยนะคะ"ปรียานุชหันไปขอบคุณสามีของเพื่อนรัก

"ไม่เป็นไรหรอกเราสองคนก็เคยลำบากแบบนี้มาก่อน...พอเห็นคนอื่นกำลังลำบากเราก็อยากจะช่วยเหลือ"พิชิตสามีของดาบอกกับปรียานุช

"ดา...ถ้าเราจะไปทำถ่ายหน้งแบบดา..รายได้จะดี"ปรียานุชถามขึ้นหลังตัดสินใจอยู่นาน

"ทำไมถามแบบนี้นล่ะปู"ดาหวันถามเพื่อนด้วยความสงสัย

"คือเราจะได้ไปถ่ายหนังแบบดาเคยทำน่ะ...จะมีเงินเยอะๆมาจ่ายหนี้ให้ดาเร็วๆไง"ปรียานุชเเจ้งความจำนงออกไป

"ไม่ต้องรีบก็ได้...ค่อยๆทยอยจ่ายเอา...มีค่อยจ่ายเราไม่เร่งหรอก...สบายใจได้"ดาหวันพูดเพื่อให้เพื่อนสบายใจ

"ถ้าไม่ทำแบบนี้ก็ไม่รู้ว่ากี่ปีกี่ชาติถึงจะหมดเงินตั้ง5ล้านแล้วอีกอย่างพี่ก้องก็เข้าโรงพยาบาลอีก"

"แต่ถ้าปูไปทำแบบนั้นเกิดพี่ก้องรู้เข้าจะไม่มีปัญหาภายหลังเหรอ"ดาหวันพูดเตือนเพราะกลัวสามีเพื่อนจะรับไม่ได้

"ที่ดาพูดก็ถูกนะ...ที่ดาแสดงหนังแบบนี้ก็เพราะพี่เต็มใจให้ดาแสดงและมันเป็นรสนิยมของพี่ด้วย...พี่ไม่แน่ใจว่าสามีของน้องปูจะรับได้แบบพี่หรอกนะ"พิชิตบอกกับเพื่อนเมีย เพราะส่วนมากไม่มีผู้ชายคนไหนหรอก ที่ยอมรับหรือชื่นชอบให้เมียแสดงหนังผู้ใหญ่

"พี่ชิตพาปูไปแสดงหนังเถอะนะคะ"ปรียานุชยืนยันความตั้งใจ

สองผัวเมียมองหน้ากันสักครู่ ก่อนที่ดาหวันจะถอนกายใจแล้สพูดว่า"ถ้างั้นไปลองแคสติ้งหนังอาร์ดูก่อนก็แล้วกัน

"ขอบใจเธอมากนะดา"ปรียานุชกล่าวขอบคุณ

ก่อนที่ทั้งหมดจะพากันนั่งรถแท็กซี่ไปค่ายหนังผู้ใหญ่เเห่งหนึงที่ดาเคยแสดง และยังติดต่อกันอยู่