เธอ ฉัน และ เขา 130

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ต่อจากตอนที่แล้ว เรากับจ๋า รีบมาที่บ้านสวนเพื่อจะส่งไอ้ลิงบ้ากลับหมู่บ้าน แต่ว่าพอมาถึงก็เห็นว่า ลูกน้องเสี่ยโดนอัดจนน่วมเลย รถตู้ขับแล่นออกไปไม่ค่อยเร็วนัก เพราะว่าพอพ้นที่ดินที่พวกเสี่ยแอบซื้อไว้ ก็จะเป็นเขตชุมชมแหละ ยิ่งเช้าๆแบบนี้ คนเฒ่าคนแก่คงออกมาทำนู่น ทำนี่ ทำนั่น ใส่บาตร แล้วแถวนี้อ่ะ นอกจากบ้านของไอ้ลิงบ้าที่มีพื้นที่กว้างมากๆ นอกนั้นก็แบบพื้นที่หน้าบ้านค่อนข้างจำกัด จะเรียกว่านิดเดียวติดถนนก็ได้ เพราะงั้นพี่แมนก็เลยต้องขับช้าๆน่ะซิ่ พอรถพี่แมนออกไปแล้ว


เราก็เดินกลับเข้ามาในบ้าน พ่อทศ แม่ทิพย์ พ่อแม่เรา รวมถึงเสี่ยทั้ง 3 คนก็ยังยืนคุยกันอยู่ แล้วมันเป็นวิวที่แบบพูดยังไงดีอ่ะ ยืนคุยกัน 7 คน แล้วก็มีแต่พวกลูกน้องที่นอนกองอยู่กับพื้นอ่ะทุกคน บางคนที่ลุกมานั่ง เสี่ยเจ้าของตลาดก็พูดว่า ใครยังลุกไม่ไหวก็นอนไปก่อน เราก็ตกใจนี่ถึงขั้นไหนกันเนี่ย เสี่ยต่างจังหวัดก็พูดเลยไอ้พวกนี้ หนุ่มๆทั้งนั้นอย่าเพิ่งใจเสาะซิ่วะลุกมาก่อน


แต่เสี่ยจีนก็บอกว่าให้พวกมันนอนไปนั่นแหละ ลื้อไม่เห็นหลานเมื่อกี้เรอะ เสี่ยเจ้าของตลาดก็มือนึงเท้าเอว มือนึงกุมขมับเหมือนบีบๆนวดๆแล้วพูดกับพ่อทศว่า มึงนี่มันบ้าไม่เปลี่ยนเลยนะ แก่ๆกันหมดแล้วยังจะทำอะไรแปลกๆ แล้วเขาก็ชี้หน้า คือไม่ได้ชี้แบบหาเรื่องนะ แต่คือท่าทางเหมือนจะตำหนินิดหน่อยเหมือนเพื่อนกำลังจะต่อว่าเพื่อน เราว่าทุกคนคงนึกภาพออก เสี่ยเขาบอกว่า มึงนี่นะทดสอบอะไรกับลูกชายแปลกๆ


แต่ว่าเสี่ยจีนก็ไว้แล้วบอกเห้ยลื้อใจเย็นๆน่า เสี่ยต่างจังหวัดก็บอกเห้ยๆ มึงชี้หน้าพี่ทศเหรอ เสี่ยก็บอกมึงแก่จนสายตาฝ้าฟางหรือไง มองด้วยว่าองศานิ้วมันแค่ไหน ซึ่งก็จริงเพราะองศานิ้วที่เสี่ยเจ้าของตลาดชี้ไปนั้น มองยังไงก็ไม่ใช่การชี้หน้าหาเรื่อง แต่เสี่ยต่างจังหวัดก็ยังมองอยู่นะ จนเสี่ยต้องเอามือลงนั่นแหละ เสี่ยเขาก็บอกพวกมึงนี่นะ ไม่คิดห้ามไอ้ทศมันเลยหรือไง ถ้าหลานมันเจ็บตัวขึ้นมาก่อนไปหมู่บ้านจะทำยังไง พ่อทศบอกเห้ยๆ นั่นลูกชายข้าเลยนะเว้ย พวกเสี่ยต่างจังหวัดก็บอกเออๆ แล้วมึงทำไมไม่ห้ามล่ะ ไม่ห้ามพอว่า แต่เอาลูกน้องมาให้หลานมันกระทืบเล่นเฉยเลย



เสี่ยเจ้าของตลาดก็บอกว่า กูถามพวกมึงจริงๆว่าห้ามแล้วมันเคยฟังไหมไอ้ทศน่ะ เสี่ยสองคนก็ทำหน้านิ่งๆแล้วบอกไม่อ่ะ เสี่ยก็บอกอีกว่าลูกน้องกูมันก็ข้องใจอยู่แล้วด้วยว่า ลูกชายไอ้ทศมันจะมีดีแค่ไหน แล้วพวกเสี่ยๆก็มองไปที่พวกลูกน้องที่นอนแผ่บ้าง นั่งบ้าง กุมท้องบอก  แต่เสี่ยเจ้าของตลาดก็บอกว่า แต่กูก็ยังยืนยันว่าไม่เห็นด้วยอยู่ดีนะ แล้วพ่อทศบอกเห้ย ๆ ๆ ๆ ถ้าข้องใจไปเอาลูกหลานมึงมาวัดกันเลยไหมล่ะ นี่ขนาดเมื่อกี้ไอ้ลูกหมายั้งๆมือน่ะนะ


แล้วคราวนี้เสี่ยเจ้าของตลาดก็ของขึ้นเลย แต่เสี่ยจีนก็เหมือนล็อคคอไว้ทันแบบเล่นๆกันน่ะแหละ เสี่ยต่างจังหวัดก็ไปยืนกันหน้าพ่อทศไว้ เหมือนเป็นด่านหน้าปกป้องพ่อทศ เสี่ยเจ้าของตลาดก็โวยวายบอก ลูกกูหลานกูไม่ได้ถึกเป็นควายเหล็กเหมือนลูกมึงนะเห้ย เอามาต่อยกันแล้วถ้าลูกหลานกูเข้าโรงพยาบาลจะทำไง พ่อทศบอกเอามาเลย ๆ ๆ ให้ไอ้ลูกหมาใช้แขนขวาข้างเดียวก็ได้ ตอนแรกเหมือนว่าจะบานปลายละ แต่ว่าแค่เสียงกระแอมเดียวของแม่ทิพย์ ทุกอย่างคือนิ่งหมดเลย แม่ทิพย์มองแล้วบอกว่า พี่ทศเดี๋ยวต้องคุยกันเรื่องให้ลูกลงนวมด้วยนะ


เสี่ยเจ้าของตลาดก็หัวเราะหึ้หึ้ แต่พอแม่ทิพย์หันมาชำเรืองมองเขาก็นิ่งไปเลย แต่เขาก็ถามนะว่า ไอ้ทศมันทำอะไรเหรอทิพย์ แม่ทิพย์มองหน้าแล้วก็พูดมาคำนึง คือเหมือนมันเป็นคำเฉพาะหรืออะไรสักอย่าง พอเสี่ยเจ้าของตลาดได้ยินเขาก็มีท่าทางตกใจมาก แล้วหันไปมองพ่อทศแล้วบอกว่า มึงนี่มันบ้าเกินไปละ เสี่ยงชิบหายเลยนะน่ะ พ่อทศก็บอกถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ซิ่เฮ้ย แล้วอีกอย่างตอนข้าอายุ 20 ข้ายังทำได้สบายๆเลย เสี่ยจีนก็บอก เฮีย... ก็จริงที่หลานมันเก่งนะ แต่จะให้เทียบกับเฮียก็คงไม่ไหวหรอก



พ่อทศก็บอกอาไรว๊าพวกเอ็ง มัวแต่ประคบประหงม แล้วแบบนั้นไอ้ลูกหมาจะโตได้ไง แล้วแม่ทิพย์ก็กระแอมอีกทีนึง พ่อทศก็เงียบ แล้วแม่ทิพย์มองไปที่พวกลูกน้องเสี่ยที่ตอนนี้ลุกขึ้นมานั่งกันหมดแล้ว แม่ทิพย์ถามว่ามีใครกระดูกแตกหักตรงไหนหรือเปล่า พ่อแม่เราก็เดินมาหาเรานะ เราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้นคะพ่อคะแม่ แม่เราก็มองหน้าแล้วบอกว่าทศเขาทดสอบเจ้าโทนน่ะ พ่อเราก็บอกว่าก็ลูกน้องเสี่ย 20 กว่าคนนั่นแหละ


พ่อเรากุมขมับแล้วบอกว่าเห้อเจ้าโทนน้อเจ้าโทนไม่คิดว่าจะขนาดนี้ เราก็มองแบบเหวอๆเลยพ่อเราถึงกับกุมขมับอ่ะทุกคน แล้วเราก็มองไปรอบๆ คือตอนนี้สถานที่ก็ยังอยู่เหมือนเดิมอ่ะ แต่แค่ไม่มีคนเลย พวกคณะลิเกก็ไม่มีคนเลย ซุ้มต่างๆก็อยู่ครบยังไม่ได้เก็บเลย ซึ่งเราก็เข้าใจนะ เพราะว่าจากสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เชื่อว่าคงไม่มีใครอยากทำงานตอนดึกๆแน่ล่ะ คงกลับบ้านกันหมด


จริงอยู่ที่เมฆมืดๆพัดไปแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะสว่างเท่าไรนัก แสงแดด แสงตะวันที่ส่องมาตอนแรกก็โดนเมฆบังอีกแล้ว จ๋านางยืนอยู่ข้างๆเราตลอดนะ แต่นางก็เงียบ จนนางกอดแขนเราแล้วบอกว่า พ่อทศเขาต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ นี่ตกลงว่าหมู่บ้านที่เจ้าโทนกลับไปอ่ะ มันยังไงกันแน่ เราก็นึกอะไรได้ เราก็กอดแขนจ๋าแล้วบอกว่า แก เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ เราก็จูงมือจ๋าเดินมาหน้าบ้านเลยนะ จ๋าถาม แกมีไรเหรอ


เราก็เลยถามว่าเมื่อกี้ที่แกพูดอ่ะ หมายความว่าไงอ่ะจ๋า ที่บอกอีเจมส์ว่าอย่าเป็นภาระของไอ้ลิงบ้าอ่ะ จ๋านางบอกเราว่าก็ตามที่พูดเลยอ่ะแก แม่เจมส์ท่านกำชับไว้เมื่อวานว่า อย่าเป็นภาระให้เจ้าโทน แต่เป็นภาระแบบไหนชั้นก็ยังนึกไม่ออกเลยแก เราก็บอกโอ๊ยยย กลับหมู่บ้านชั้นก็นึกว่ากลับไปเยี่ยมหมู่บ้าน ถึงพยายามไม่คิดก็เถอะแต่นี่มันแปลกๆอ้ะ จ๋าบอกอย่าคิดมากเลยแก



แล้วตอนนั้นกลุ่มพ่อทศแม่ทิพย์ก็เดินเข้าไปในบ้าน โดยที่เสี่ยสามคนตามไปด้วย พ่อแม่เราก็เดินมานะ แล้วบอกว่าพวกเรากลับกันเลยมั้ย อยู่ก็คงไม่ได้ช่วยอะไรมากให้ทางนี้จัดเองแล้วกัน เราก็แบบเอ่ออ งื้มๆค่ะ ๆ ๆ  แต่พี่จวบอ่ะดิ่ยืนตัวแข็งเลย เราก็ตกใจถามว่าเป็นอะไรพี่จวบ พี่จวบมองเราแล้วถามว่า คุณหมิวครับพวกเสี่ยพวกนั้น..... ทำไมดูสนิทกับบ้านนี้มากเลยครับ เราก็มองๆแล้วก็พูดตรงๆว่า. . . เคยเป็นลูกน้องของพ่อทศหมดเลยค่ะ พี่จวบก็ยืนนิ่งเลย จนพ่อเราบอกป่ะจวบกลับบ้านเรา



เรานึกอะไรขึ้นได้ก็เลยพูดนะว่า พี่จวบกลับบ้านไปแล้วเล่าให้หมิวฟังหน่อยนะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง พี่จวบก็มองหน้าพ่อเรา พ่อเราก็บอกว่าเล่าเท่าที่เล่าได้นั่นแหละจวบ พี่จวบก็ครับ ๆ ๆ ๆ แล้วก็เปิดประตูให้พ่อกับแม่เราขึ้นรถไป แต่พ่อแม่เราบอกว่า จวบ เดี๋ยวชั้นขับรถกลับเองนะ ยังไงจวบไปขับรถเจ้าหมิวกลับก็แล้วกัน พี่จวบก็ครับคุณผู้ชาย สรุปแล้วเรากับจ๋า ขึ้นรถพร้อมพ่อกับแม่ แล้วพี่จวบก็ไปขับรถเรา


ระหว่างทางกลับรถแม่เราก็ถามนะว่า เอ... จ๋านอนค้างที่บ้านอีกวันไหมลูก จ๋านางก็บอกว่าพรุ่งนี้จ๋ามีสอบเทสอ่ะค่ะแม่ ตอนบ่ายๆจ๋าขับรถกลับเลยดีกว่าค่ะ แต่กลับไปขอนอนอีกนิดแหะ ๆ พ่อเราก็บอกนะว่าขับรถมาเมื่อคืนใช่ไหมจ๋า จ๋านางก็บอกค่ะพ่อ เราก็พูดไปว่าเมื่อคืนอยู่ดีๆก็หมดแรงเหมือนจะน็อคเลย ไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้เลย พูดแล้วก็หาวเลย ยังรู้สึกเหมือนนอนไม่พอเลยอ่ะ เราก็ถามว่าพ่อกับแม่กลับบ้านกี่โมงง้ะเมื่อวาน


แม่ก็บอกนะว่าก็ราวๆ 2 ทุ่มนั่นแหละ เราก็งืม ๆ ๆ ง่วงง่ะ นั่งหลับๆตื่นๆจนมาถึงบ้าน จ๋านางก็ปลุกเราแล้วบอกแกตื่นก่อน ๆ ๆ  เราก็งืมๆ แล้วก็ลุกๆเปิดประตูลงจากรถ อ้าวพี่จวบมาถึงก่อนแฮะ พอเราลงมาถึงก็เกาะแขนแม่แล้วก็เดินตามๆไป ภาพที่เห็นคือพวกแม่บ้านยืนรออยู่ พอพ่อเดินมาถึงพวกเขาก็เข้ามาถาม คุณผู้ชายคะโทนเดินทางยังคะ คือหลายคนก็ถามๆ ๆ แต่คำถามมาแนวๆเดียวกันคือถามหาไอ้ลิงบ้า พ่อเราก็บอกเดินทางไปเมื่อเช้าน่ะ


คนที่ไปงานด้วยเมื่อวานก็ยกมือไหว้แล้วบอกว่าขอบคุณ คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงที่อนุญาตให้ไปค่ะ ไม่ได้ไปงานบุญแบบเมื่อวานนานมากๆแล้วคิดถึงบ้านที่บ้านนอกเลย คือพวกเขาใช้คำว่าบ้านนอกเลยนะ พ่อเราก็บอกว่าก็ถือซะว่าไปช่วยงานบุญนะ พวกนางก็บอกว่างานบุญของแท้เลยค่ะคุณท่าน แม่เราก็ถามหืมขนาดนั้นเลยเหรอ แม่บ้านคนที่ไปงานบ้านพ่อทศเมื่อวานก็บอกว่าใช่ค่ะคุณผู้หญิง งานที่บ้านโทนเมื่อคืนเท่าระดับงานบุญหมู่บ้านเลยนะคะ งาน เอิ้นขวัญ สู่ขวัญ แบบนั้นตามบ้านนอกแล้ว ถ้าบ้านไม่มีฐานะ และไม่รู้จักหมอทำขวัญเก่งๆ ทำแบบนั้นไม่ได้เลยค่ะ  ง้ะ ! คำพูดของแม่บ้านที่พูด มันทำให้เรานึกย้อนถึงคำพูดพ่ออ่ะ ที่บอกว่างานรับขวัญที่ใหญ่และครบถ้วนแบบนี้ หาดูในกรุงเทพฯไม่ค่อยได้แล้ว
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[❖SynchroNight❖]

อ่านจบแล้วนึกถึงเพลง 'รู้' ของคุณ 'บี พีระพัฒน์' เลยล่ะ

*รู้..แต่มันทําไม่ได้.. อยากจะทำแค่ไหน.. ทำอย่างไรฉันก็ทํา.. ทําอย่างนั้นทําไม่ไหว

[okai]

วันนี้มาไวเลยครับ.. 
ทดสอบกันแบบไหนอัดคนยี่สิบกว่าคนลงไปกองแบบออมมือได้แบบนั้น.. 

[Lordtoung]

โทนจะโดนไรบางน่า

[pipatpee]

มีแต่คนถามถึงพระเอก มาๆ หายๆ

[chipchip]

ทดสอบความอึด ความถึก เจ้าโทน

[Ricebird526]

สรุป หมิวก็ไม่ได้ฟังพี่จวบเล่า

[gusjung111]

วันนี้ทำไมมาไวมากเลย

[Slave]

ผมเองกีเพิ่งเคยได้ยินนี่ล่ะครับ  สมัยนี้หาดูยากแล้วมั้งครับ..หาคนสืบทอดยากด้วย...ขอบคุณมากครับ

[ttasster]

สุดยอด เทพโทน หนึ่งต่อยี่สิบ ซัดกันรัว ๆ 

[munkza]

พ่อทศทดสอบไรลิงทโมน 20คนพวกซัดหมดก้ไม่ไหวมั้ง

[montoya2109]

โทนสุดยอด ที่หมู่บ้านนี่น่ากลัวจริงๆ

[darkside]

รอ น้าจวบ เล่า ฉากบู้ ล้างผลาญ  5555

[peddo]

อารมณ์​คนอ่านตอนนี้คงเหมือนคุณ​หมิว อยากให้โทนกลับมาไวๆ และอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง และวางแผนจะเล่ายังไง​น้อ
ฟิลแบบเขารู้กันทั่ว ขนาดคิดในใจยังรู้ เรื่องอื่น ไม่ต้องห่วง เขาอ่านอาการเจ๊ขาดแล้ว

[txxt30]

สมัยหนุ่มๆ พ่อทศคงเก่งชนิดหาตัวจับยาก บรรดาเสี่ยๆ ที่ว่าเจ๋งยังเป็นแค่ลูกน้องเลย   ใดๆ ก็ตามแต่ พ่อทศที่ว่าแน่  แค่ได้ยินเสียงกระแอมของแม่ทิพย์นิดเดียวเงียบกริบเลย  เอิ๊ก  เอิ๊ก  เอิ๊ก

ทุกคนในบ้านล้วนแต่เซอร์ไพรซ์ไม่เว้นแม้แต่คุณท่านทั้งสองที่เห็นเจ๊หมิวตื่นตอนเช้าได้   นี่แสดงว่าก่อนหน้านั้นคงตื่นไม่ต่ำกว่า 10 โมง แน่เลย   ต้องยกความดีนี้ให้เทพโทนนะ  ทำให้คุณนู๋ผู้ตื่นสายกลายมาเป็นคนตื่นเช้าๆ ได้ คริ คริ คริ คริ

หลวงพ่อองค์นี้ดูแล้วท่านน่าจะเป็นพระอภิญญานะครับ ท่านมีเจโตปริยญาณ (รู้วาระจิต) ที่เร็วมาก  ท่านเป็นห่วงเกรงว่าจะมีคนดื้อรั้นไม่ฟังเสียงเตือนจากน้องกุ๊กกู๋  เลยให้เด็กวัดมาเตือนอีกครั้ง