เธอ ฉัน และ เขา 131

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ต่อจากตอนที่แล้วเราตื่นมาใส่บาตรตอนเช้า และคิดว่าอยากโทรหาพี่แมน แต่ว่าตอนนั้นเด็กวัดก็เดินกลับมาแล้วบอกว่า หลวงพ่อท่านให้มาบอกว่าอย่ารั้น ให้ทำตามที่ได้ยินมา พอเด็กวัดคนนั้นพูดเสร็จ แล้วก็เดินไปเลย.... คนในบ้านก็มอง มอง มอง เราก็บอกเชอะ ไม่โทรก็ได้ แต่สิ่งที่เราคิดในใจทำไมพระท่านรับรู้ได้ไงว่า เราคิดจะทำอะไร เง้อออ อะไรเนี่ย  กลับเข้ามาในห้องตั้งใจจะนอนต่ออีกหน่อย แต่มันก็ไม่ง่วงแล้ว ก็เลยนั่งไล่เช็ค พวกการบ้าน พวกรายงานต่างๆ


เพราะ วันสองวันมานี้ เราไม่ได้เช็คเลยเพราะมัวจดจ่ออยู่แต่กับเรื่องบ้านสวน ข้อดีของการคบเพื่อนกลุ่มหน้าห้องคือ เวลาตามงานจะสะดวกแบบนี้แหละ ได้ข้อมูลแบบครบๆเลย จนพอได้เวลาก็อาบน้ำ แต่งตัวเตรียมไปเรียน ลงมาพ่อกับแม่ก็กำลังจะทานข้าวพอดี พวกแม่บ้านพอเห็นเราเดินลงมา


ก็เตรียมจาน เทน้ำ รอไว้ให้เรา พอนั่ง จานข้าวก็ถูกตักมาให้แล้ว เราก็พูดไปตามปกติ ขอบคุณค่ะ แต่ดูพวกแม่บ้านชะงักนิดนึงนะ แต่แปปเดียวแหละ เราเริ่มทานข้าว พอพี่แมนไม่อยู่ ไม่มีคนกวนประสาทแล้วมันแปลกๆอ่ะ สงบก็จริง แต่เหมือนขาดอะไรไปเลย พ่อเราก็ถามนะว่า ตอนนี้เรียนเป็นไงบ้างเจ้าหมิว


เราก็ตอบไป ไม่มีปัญหาอะไรมากเลยค่ะพ่อ งานปกติ หรือ รายงานปกติ หมิวไม่เคยขาดส่ง เรื่องเรียนก็ไม่มีปัญหาค่ะ พ่อเราก็อื้ม แล้วคือพ่อถามแค่นี้จริงๆนะ ท่านไม่ถามอะไรเพิ่มเลยแต่แม่เราอ่ะท่านถามว่า ยังเจอกุมารน้อยอยู่ไหมลูก ง้ะ ! แม่เรียกกุมารน้อยด้วยง้ะ แต่เราก็บอกไปตามตรงว่า... เมื่อคืนมาหาค่ะ พ่อเราท่านยังคงนิ่งนะ ทานข้าวต่อ


แต่แม่เราพูดหืม.... มาหาเหรอ เราบอกค่ะแม่แต่มาแค่เสียง กลิ่นเอย ภาพเอย ไม่มาค่ะแม่ มาแค่เสียง คุยกันตั้งนานแน่ะ แม่เราก็มองหน้าพ่อนะ เรารู้เลยล่ะว่าแม่ไม่คิดจะถามอะไรอีก แต่เราอ่ะกลัวแม่จะไม่สบายใจ เพราะอาการที่เราเจอน้องก่อนหน้านี้ เรากลายเป็นคนขี้ตกใจ จนเกือบแพนิคอ่ะ บอกตรงๆว่สยังไงก็ไม่ชิน แต่ตอนนี้เหมือนเราจะมาเกราะป้องกันขึ้นมาบ้างแล้ว


ส่วนนึงเพราะความเชื่อใจว่าน้องไม่ได้ประสงค์ร้ายกับเราแน่ๆ แต่แม่เองท่านคงกังวลนิดๆ เราก็เลยบอกว่าคุยกับน้องตั้งนานนนน น้องแค่มาบอกข่าวค่ะ แม่เราก็หืมบอกข่าวเหรอ เราก็บอกงื้มค่ะ ย่าหอมใช้ให้น้องมาบอกหมิวว่า ไม่ต้องโทรหาพี่แมน โทรไปก็จะรบกวนเปล่าๆ พ่อเราก็ถามขึ้นมาว่าได้ยินมาแบบนั้นเหรอเจ้าหมิว


เราก็ตอบค่ะพ่อ... เมื่อเช้า.. พระท่านก็ให้เด็กวัดมาบอกเหมือนกัน แม่เราก็หืม พระท่านเหรอ เราบอกค่ะ... คนที่พ่อบอกว่าจะนิมนต์มางานทำบุญบ้าน... เราพูดแล้วชะงักนิดนึง เพราะรู้สึกว่าพูดเยอะเกินไปมั้ย แต่ว่าพ่อเราก็ไม่ได้มีท่าทางท่าทีที่จะดุนะ ท่านเช็ดปากแล้วบอกว่า อื้ม ในเมื่อท่านย้ำมาแบบนั้นแล้ว หนูก็อย่ารั้นนะเจ้าหมิว ง้ะ ! เง้ออออ ! พ่อง้ะ ! 



เราก็บอกรู้แล้วค่ะ แม่เราก็หัวเราะแล้วใช้หลังมือลูบหัวเราเบาๆ แล้วบอก อย่าดื้อนะเจ้าหมิว พี่ชายเราไม่เป็นอะไรหรอก มีเจ้าโทนอยู่ทั้งคน... ง้ะ ! ไหงงั้น  ไว้ใจไอ้ลิงบ้าขนาดไหนกันเนี่ยยย พอมื้อเช้าผ่านไป พ่อ แม่ เรา ก็ต้องแยกย้ายกันดำเนินชีวิตของแต่ละคนไป พ่อกับแม่ วันนี้เข้าบริษัท ส่วนเราก็ไปเรียนหนังสือ   เฺฮ้อออออออ ช่วงสิบกว่าวันมานี้มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นมากมายเลย



มันแปลก จนเราไม่คิดว่าจะเจอ จะเห็น จะได้ฟัง ได้ยินด้วยตัวเอง ชีวิตมหาวิทยาลัยของเราก็ดำเนินไปเหมือนเดิม มาถึงก็ต้องเดินหากลุ่มเพื่อน เม๊ากันคุยกัน ถามเรื่องงานและการบ้าน งง และเข้าเรียน ผ่านไปครึ่งวัน มันก็ไม่น่าเชื่อนะว่า ไม่กี่วันก่อน เราเหมือนหลุดไปอีกโลกเลย ทั้งการทำขวัญ วัฒนธรรมต่างๆ มันต่างกับมุมที่เราอยู่ตรงนี้มากๆเลยล่ะ



เพื่อนคนสวยของเรา นางก็ถามอีกนะ ลากเสียงยาวๆมาเลย หมีวววววววว แกรรรรรรรร  น้องโทนชั้นล่ะ  นาวมานั่งใกล้ๆ แล้วเกาะแขนเรา คือสิ่งที่เราแปลกใจ คือทำไมนางดูจริงจังกับการอยากเจอไอ้ลิงกอลิล่าบ้านี่มากๆเลยนะ นางถามน้องโทนหายป่วยยัง เราก็บอกหายแล้วย่ะ แต่ตอนนี้กลับหมู่บ้านที่ต่างจังหวัด นางหน้ามุ่ยเลย แต่มุ่ยแบบน่ารักๆ ไม่ได้มุ่ยแบบหงุดหงิด แบบนางร้ายละครหลังข่าว


นางบอกเห้อออ  เราก็เลยถามไปตรงๆ ว่าทำไมแกอยากเจอไอ้ลิงจังนะหืมม เพื่อสาววว นางบอกว่า... ความลับย่ะ อ้าววว อะไรของนางอ่ะ แล้วจังหวะมันซิทคอมมากๆอ่ะ ตอนที่กำลังนั่งพักกันอยู่มีผู้ชายเดินมาหา คือแบบหล่อเลย หล่อจริงๆ.ขาว สูง น่าจะเกือบ 180 แต่ก็พอๆดับเราอ่ะ คือเราสูงเพราะกรรมพันธุ์ที่บ้านอ่ะ ช่างเถอะๆ


มาถึงก็วางกล่องอะไรไม่รู้แหมะ วางให้นางแล้วพูดว่า เย็นนี้ว่างไหม พอดีมีร้านดีๆ อยากชวนไปทานข้าว นางยิ้มแล้วบอกโทษทีน๊าา วันนี้มีนัดกับเพื่อนแล้ว พรุ่งนี้มีถ่ายงาน ผู้ชายคนนั้นก็แบบเสยผมเบาๆ แล้วบอกว่าถ่ายงานอีกแล้ว  เพื่อนเราก็ยิ้มนะ นางก็พูดไปว่า ก็มันเป็นงานนี่นะ นางยิ้มๆ แล้วผู้ชายเองก็เหมือนไม่ยอมไปสักทีอ่ะ


เราโคตรเบื่อผู้ชายแบบนี้เลยอ่ะ แต่มันไม่ใช่เรื่องของเรานี่นะ จนพูดจนคุยอีกแบบถึงยอมไป แต่ก่อนไปเขาก็พูดนะว่า แล้วสาวๆคนไหนจะไปบ้าง กลุ่มเราพร้อมใจกันเงียบอ่ะ ผู้ชายก็หน้าเสียเลยทีนี้ แต่ก่อนจะหันหลังกลับไป เพื่อนคนสวยของเราก็บอกเดี๋ยวๆ พอผู้ชายหันมา เขาก็ยิ้มเลยแต่ก็เจื่อนแทบจะ ัทันที เพราะเพื่อนเราอ่ะ หยิบของบนโต๊ะยื่นให้แล้วบอก เอาไปด้วยดิ่


ผู้ชายก็นิ่งไปแปปนึง แล้วบอกไม่เป็นไรเราให้ เพื่อนเราก็ยิ้มแต่ก็ยังยื่นให้เหมือนเดิม ผู้ชายก็ต้องรับไปแหละ แต่รับแบบเคืองๆ แล้วก็เดินออกไปเลย เราก็พูดว่า เหอะๆ คิดว่ารวยมากเลยมั้ง คงคิดว่าถ้าเอาของมาให้แก คงจะไปด้วยแน่ๆ เพื่อนคนสวยของเราก็กอดคอเรานะ แล้วบอกเพื่อนสาวของฉ๊านน รู้ใจมากเลย


เอาจริงๆนะโคตรเกลียดเลยผู้ชายแบบนี้อ่ะ เหมือนดูถูกเพื่อนเราอ่ะ ว่าถ้าเอาของมาให้ยังไงก็ต้องยอมไปด้วยแน่ๆ ทุเรศมากเลย  ย้ายไปเรียนอีกตึกนึง คือมันเป็นปกติเลยทีจะมีผู้ชายมองอ่ะ ก็พูดกันตรงๆ สวยอ่ะน๊าาาาาาาาาา เรียนอีกคลาสนึงจบ เอาล่ะมือเที่ยงๆ คือ เรากลับมาที่ตึกคณะฯ เพราะซุ้มอาหารของคณะเราถูกปากที่สุดละ


คือพักแปปเดียวไง บ่ายโมงก็ต้องเรียนต่อ คือถ้ามีเวลาสัก 2 ชั่วโมงก่อนเรียน ก็คงขับรถไปกินร้านให้ห้างกัน นั่งรถของมหาวิทยาลัยมาลงตึกคณะก็ชวนกันกลุ่มใหญ่ๆ 20 กว่าคนไปหาอะไรกิน เราก็มอง ๆ ๆ อืม.. ปลาซาบะแหละ อร่อยดี ส่วนเพื่อนคนสวยนางก็มองๆ ๆ  แล้วก็ยิ้มๆ


มันแปลกนะ ทั้งๆที่ชีวิตมหาวิทยาลัยแบบนี้ มันคือเรื่องปกติของเรา ที่เจอในทุกๆวัน สังคม เพื่อนฝูง บรรยากาศ สถานที่  และอื่นๆ แต่ทำไม ใจของเราตอนนี้มันรู้สึกว่า บางก็วุ่นวายเกินไปนะ.... พอมานั่งรวมๆ กันแล้ว... อืมม ไม่มีน้ำ เราก็เลยบอก เดี๋ยวชั้นไปซื้อน้ำให้  เราก็ขยับตัวลุก แต่จังหวะที่มองและกำลังจะถามพวกนางว่าเอาน้ำอะไรบ้าง พวกนางคือมองหน้าเราแบบ เหมือนค้างไปเลย


เราก็ถามพวกแกเป็นไรเนี่ย เพื่อนเราอีกคนก็ถามว่า หมิว เมื่อแกบอกว่าจะไปซื้อน้ำให้เหรอ เราก็บอก อื้มใช่ไง พวกนางบอกโอ๋ยย บุญของชั้นแท้ๆ แกจะซื้อน้ำให้  เราก็งง ก็ถามไป อะไรพวกแก ชั้นแค่ไปซื้อน้ำให้ มันแปลกตรงไหน เอ้ออ แปลกคนจริงพวกนาง

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[intanianoi]

เพื่อนแปลกใจ

[darkside]

ความรักมันบังตา  บังใจ  ทำให้นึกถึงตัวเอง ก่อนเจอโทนไม่ได้เลย  555

[gusjung111]

อีกซักพักเพื่อนคงจะจับได้

[munkza]

เปลี่ยนไปเพราะมีน้องโทรอยู่ใกล้ๆละสิเจ๊หมิว

[marco35]

เจ๊หมิวคงเหงาไม่มีใครอยู่กวนประสาท

[deamondear]

เข้าสู่โลกแฟนตาซีรึป่าวเน้อ
เพิ่มเติม โลกแฟนตาซี ต้องรอของโทนซินะ 🤣

[Leo the rott]

หมิวคงเปลี่ยนไปเยอะมากจนเพื่อนแปลกใจ

[lnw007]

อย่าหลุดนะครับ

พระเอกตัวจริงนะผมว่า555 ขอบคุณครับ

[จรัญ บุญชู]

ความรักทำให้คนเราตาบอด

[ryg123456]

หมิวเปลี่ยนไปมากเนอะ

[okai]

อืมม ที่เขาว่าคนเรามักจะเปลี่ยนไปตามคนที่เราชอบมันน่าจะจริงสินะครับ เหมือนจะปรับเข้าหาให้คล้ายๆกัน
ลาสบอสที่แท้ทรู..

[Roam/Z/l3]

เปลี่ยนไปเพราะน้องชาย

[ieaky]

เจ๊เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นจนคนรอบข้าง สังเกตได้แต่ตัวเราเองไม่รู้ตัว เพราะใครน๊า อย่าลืมไปให้รางวัลเทพโทนด้วยละ

[au2000]

มีน้องโทนเข้ามา นิสัยดีเลย