ความอัดอั้น ตอนที่ ๒ ผลงานของท่าน miki

[cyborg0011]

ความอัดอั้น ผลงานของท่าน miki




ความอัดอั้น 2


ว่ากันว่าปัญหาบางปัญหา คิดยังไงก็หาทางออกไม่ได้ แต่บางครั้ง ทางออกมันก็วิ่งเข้ามาหาเราเอง จนเราแทบตั้งหลักไม่ทันก็มี...

.................................................................................

ผมลุกจากที่นอนเกือบเที่ยง ปวดระบมไปหมดทั้งตัว ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าสิ่งเกิดขึ้นเมื่อคืนรวมทั้งเมื่อเช้านั้นเป็นความจริงทั้งสิ้น เพราะผมยังคงนอนอยู่ในห้องของแม่ ลองขยับตัวดูก็รู้สึกว่ามีผ้านวมผืนใหญ่คลุมร่าง ที่นอนแก้ผ้าล่อนจ้อนของผมอยู่ ผมนอนนิ่งอยู่สักพักก่อนจะลองเอื้อมมือไปคลำดูข้างๆตัว ก็พบว่าแม่ไม่ได้นอนอยู่ข้างๆแล้ว จึงค่อยๆลุกขึ้นนั่งมองดูรอบๆห้อง พลางคิดทบทวนเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
ความรู้สึกผิดชอบวิ่งพล่านอยู่ในหัว เมื่อคืนนี้ไม่ว่าแม่จะเป็นยังไง? หรือรู้สึกยังไง? ผมก็ไม่ควรทำอย่างนั้น ผมมีทางเลือกมากมายที่จะปฏิเสธแม่ แต่ผมกลับทำอย่างที่แม่สั่งทุกอย่าง ทำให้เกิดความรู้สึกว่าที่จริงแล้วมันเป็นเพราะความต้องการของผม หรือเพราะคำสั่งของแม่กันแน่?...
ผมลุกขึ้นยืนมองดูผ้าปูที่นอนที่ยับยู่ยี่ บางส่วนของผ้าปูยังมีคราบของเหลวเลอะเป็นรอยอย่างเห็นได้ชัด ผมถอนหายใจก่อนจะหยิบกางเกงและเสื้อขึ้นมาใส่ และเดินลงไปชั้นล่าง...

......................................................................................

"ตื่นแล้วเหรอ เอก?..." เสียงเรียกของแม่ดังขึ้น คงเพราะได้ยินเสียงผมก้าวลงบันไดมา "...มาทานข้าวสิ รวบเป็นมื้อเที่ยงเลยก็แล้วกันนะ เพราะนี่ก็เกือบเที่ยงอยู่แล้ว"
ผมฟังเสียงแม่ด้วยความรู้สึกแปลกๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อน ขืนผมตื่นสายขนาดนี้ มีหวังถูกด่าหูชาแน่ๆ แต่วันนี้เสียงของแม่ฟังดูอ่อนนุ่ม ผิดไปจากที่ผมเคยได้ยินมาตลอด
ผมเดินเข้าไปในครัว ความรู้สึกผิดความรู้สึกกลัวยังคงฝังอยู่ในหัว ถ้าวันนี้แม่เกิดเปลี่ยนใจ แล้วเอาเรื่องที่ผมทำกับแม่เมื่อคืน ผมจะทำยังไงดี? สายตามองร่างของแม่ที่ยืนหันหลังทำกับข้าวอยู่ ยังจำได้ถึงนิสัยเจ้าระเบียบเคร่งครัดของแม่ ตลอดชีวิตที่อยู่ด้วยกันมาได้อย่างดี

"เอ้า...ไปรอที่โต๊ะสิ เดี๋ยวแม่ยกไปให้" แม่ยกจานกับข้าวหันมาบอกผม พลางยิ้มให้
ร่างที่หันกลับมาทำให้ผมจ้องมองตาค้าง เพราะตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยเห็นแม่แต่งหน้ามาก่อน อย่างมากก็ทาแป้งบางๆ หรือไม่ก็ใช้ลิปสติกสีอ่อนเวลาแต่งหน้าไปสอนเท่านั้น แต่วันนี้แม่แต่งหน้าทาปาก จนผมจำแทบไม่ได้ ลิปสติกสีแดงสดที่เคลือบอยู่บนริมฝีปากบาง แป้งสีอ่อนที่ทำให้ใบหน้าอ่อนวัยตามไปด้วย และเหมือนกับว่าผมจะได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากร่างของแม่ด้วย
ผมกำลังยืนงง เพราะไม่รู้ว่าแม่จะเตรียมตัวไปไหน? ก็ต้องสะดุ้ง
"เอ้า...ยืนนิ่งอยู่นั่นแหล่ะ ไปรอที่โต๊ะสิ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จแล้ว เอกไปจัดกระเป๋านะ..." แม่ยิ้มจนมองเห็นลักยิ้มที่แก้มเมื่อเห็นผมยืนงง "...เดี๋ยววันนี้เราไปเที่ยวทะเลกันนะ แม่ทำงานที่โรงเรียนจนเหนื่อยแล้ว ถือโอกาสพักผ่อนซักคืนดีกว่า"

ผมเดินมานั่งที่โต๊ะกินข้าวเหมือนโดนมนต์สะกด บางทีหูผมอาจจะแว่วไปเอง ตามองดูแม่ตักข้าวมาให้ แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่าแม่ก้มลงมาหอมแก้มเบาๆ
"ว่ายังไงล่ะ?..." แม่กระซิบถามเบาๆที่หูผม "...หรือว่าเอกไม่อยากไปเที่ยวทะเลกับแม่"
เสียงอ่อนนุ่มที่กระซิบข้างหู ทำให้ผมขนลุกเกรียว ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนย้อนกลับมา ทำให้ท่อนเนื้อที่อยู่ในกางเกงค่อยๆขยายตัวขึ้นมา ผมรีบขยับตัวนั่งให้เรียบร้อย เพราะไม่อยากให้แม่เห็นถึงปฏิกิริยาของช่วงล่าง แต่หางตาคล้ายกับจะเห็นแม่ยิ้มบางๆ
"ไปครับ" ผมก้มหน้าทำเป็นสนใจกับอาหารบนโต๊ะ พลางตอบเสียงแผ่วเบา
แม่หอมแก้มผมเบาๆอีกครั้ง ก่อนจะนั่งเก้าอี้ข้างๆ แล้วลงมือทานข้าวพร้อมๆกัน ซึ่งก็เป็นเรื่องผิดปกติอีกเช่นกัน เพราะทุกครั้ง แม่จะนั่งฝั่งตรงข้ามกับผมเสมอเวลาทานข้าว ต่างคนต่างทาน ไม่เหมือนวันนี้ ที่แม่คอยตักกับข้าวใส่จานให้ผมตลอด ซึ่งมันก็ทำให้ผมวางตัวไม่ถูกเหมือนกัน....

..............................................................................

ผมขึ้นไปจัดกระเป๋าตามที่แม่บอก พลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่พอลงมาข้างล่าง ก็ต้องตาค้างอีกครั้งนึง
"จัดกระเป๋าเสร็จแล้วใช่หรือเปล่า ลูก? จะได้ไปกันเลย" แม่ยืนรออยู่ที่โซฟา ภาพที่ทำให้ผมตาค้างก็คือแม่ใส่เสื้อยืดคอกลม กางเกงยีนส์ฟิตเปรี๊ยะ รวบผมไว้ข้างหลัง ทำให้แม่ดูเหมือนเด็กวัยรุ่น ที่กำลังจะออกจากบ้าน มากกว่าจะเป็นอาจารย์จอมเฮี๊ยบ ที่นักเรียนในโรงเรียนต่างเกรงกลัว
"ทำไม? แม่แต่งตัวอย่างนี้ไม่ได้เหรอ?" เสียงแม่ดังขึ้น เมื่อเห็นผมยืนจ้องเหมือนถูกผีหลอก
"ได้ครับ..." ผมตอบ "...แม่แต่งอย่างนี้แล้ว กลายเป็นเด็กเลยล่ะ"
"อ้าว ก็ไปกับเด็ก จะแต่งตัวแก่ได้ยังไงกันล่ะ จริงหรือเปล่า?" แม่พูดยิ้มๆ
ผมพยายามยิ้มให้ แต่รู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกๆ ก็ไม่รู้สิ...

ผมขึ้นรถกับแม่โดยแม่เป็นคนขับ ตลอดทางผมพยายามรวบรวมความกล้า เพื่อคุยกับแม่ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ผมอยากจะบอกแม่ว่าผมไม่ได้ตั้งใจ แต่คำพูดของผมก็ค้างอยู่แค่ริมฝีปาก เพราะวันนี้ดูแม่มีความสุขมาก ซึ่งผมสาบานได้เลยว่าตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยเห็นแม่มีอารมณ์เบิกบานอย่างนี้มาก่อน ทำให้เรื่องที่ผมอยากคุยกับแม่ ต้องเก็บไว้ในใจ เพราะไม่อยากให้บรรยากาศมันกลับไปเครียดเหมือนสมัยก่อนอีก...

.................................................................................

เราสองคนแม่ลูกเข้าพักในโรงแรมริมหาดจอมเทียนที่พัทยา แม่เลือกห้องชั้นบนที่มองเห็นวิวทะเล ลมทะเลเย็นสบายพัดเข้ากระทบร่าง ตอนที่ผมเปิดประตูระเบียงห้อง อากาศที่สดชื่นรวมทั้งภาพวิวทะเลที่เห็น ทำให้ผมคลายจากความรู้สึกกังวลที่อยู่ในใจตั้งแต่เมื่อคืน...
กำลังยืนรับลมทะเลอย่างมีความสุข ผมก็สะดุ้ง เมื่อรู้สึกว่าแม่มายืนอยู่ข้างหลัง สองมือของแม่โอบรอบเอวผมไว้ พลางพูดผ่านจากด้านหลังมา
"ชอบมั๊ย? เอก" เสียงแม่กระซิบเบาๆที่หลังหู ทำให้ผมขนลุกไปหมดทั้งตัว เพราะมันทั้งเบาทั้งนุ่ม
"ชอบครับ" ผมตอบสั้นๆ รู้สึกว่าแม่โอบรัดแขนรอบเอวผมแน่นขึ้น จนรู้สึกถึงความหยุ่นแน่นของทรวงอกที่เบียดอยู่บนหลังผม

"เอก..." แม่กระซิบเรียกเบาๆ ลมหายใจของแม่ที่รดอยู่หลังใบหู ทำให้ผมขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง
"...ครับ" ผมขานรับเสียงสั่น เพราะรู้สึกว่านอกจากทรวงอกของแม่ที่บดเบียดไปมาอยู่บนหลังแล้ว  ผมยังรู้สึกว่าแม่เบียดเป้ากางเกงยีนส์เข้ามา จนแนบกับก้นของผม และคล้ายๆกับว่าแม่จะโยกคลึงเอวเบาๆด้วย
"แม่ขออะไรเอกบางอย่างสิ?" เสียงนุ่มหูกระทบเข้ามา ผมยืนหลับตานิ่ง ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนย้อนกลับมาอีกครั้ง ทำให้ท่อนเนื้อในกางเกงค่อยๆพองตัวขึ้นมา
"อะไรครับ?" ผมกระซิบถามกลับ แล้วก็ต้องตัวงอ เพราะฝ่ามือของแม่ที่โอบรัดเอวของผมอยู่นั้น เลื่อนลงไปลูบไล้บนเป้ากางเกง ก่อนจะบีบคลึงท่อนเนื้ออย่างแผ่วเบา ทั้งๆที่ยังมีกางเกงขวางกั้นอยู่ แต่ผมก็รับรู้ถึงสัมผัสที่นุ่มนวล ขณะที่แม่เคล้นคลึงท่อนเนื้อ ทำให้ดุ้นเอ็นที่ซุกซ่อนอยู่ภายในขยายตัวขึ้นรับแรงสัมผัสนั้นทันที

"แม่จะขอเอก ว่าอะไรก็ตามที่เอกสงสัยหรืออยากรู้? เอกอย่าถามแม่เลย แม่ก็ตอบไม่ถูก ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง? เอกรับรู้แต่ว่าสิ่งที่ทั้งเอกและแม่ทำลงไปนั้น มันทำให้แม่รู้สึกดีที่สุดในชีวิตเลย แม่ไม่เคยรู้สึกดีอย่างนี้มาก่อน จนกระทั่งเมื่อคืน..." เสียงของแม่แผ่วเบาลง
"คะ...ครับ" ผมขานรับเสียงสั่น ทั้งที่ยังสงสัยอยู่ ฝ่ามือของแม่ลูบขึ้นลงตามความยาวของท่อนเนื้อ ทำให้ผมต้องบิดตัวด้วยความเสียว
"แต่เอกรับปากแม่นะ ว่าเรื่องทั้งหมดของเรา จะไม่มีคนอื่นรับรู้อย่างเด็ดขาด ให้คนอื่นรู้แค่ว่าเอกเป็นลูกของแม่แค่นั้นพอ ส่วนเรื่องบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นรู้หรอก เอกรับปากแม่ได้มั๊ย?"
"ตกลงครับ" ผมรับปากทันที ใครจะอยากให้คนอื่นรู้ว่าผมกับแม่มีอะไรกัน แต่ฟังคำพูดของแม่แล้วมันแปร่งๆยังไงชอบกล คล้ายๆกับว่าเรื่องระหว่างผมกับแม่ คงจะไม่ใช่นิยายเรื่องสั้นแน่ๆ

"ขอบใจจ้ะ..." เสียงนุ่มของแม่ดังเบาๆที่ข้างหู "...ลมแรงจัง เราปิดประตูระเบียงดีกว่า" แม่พูดพลางขยับตัวออก ผมเอื้อมมือไปปิดประตูกระจกตามที่แม่สั่ง รู้สึกว่าแม่ดึงมือจนผมต้องเดินมายืนที่ขอบเตียง โดยมีร่างของแม่ยืนอยู่ตรงหน้า

...........................................................................

ทั้งห้องเงียบสนิท ได้ยินเพียงเสียงแอร์ทำงานแผ่วเบา ร่างที่ยืนอยู่ต่อหน้าผมขณะนี้ ไม่มีคราบของอาจารย์ที่สุดแสนเจ้าระเบียบ หรือแม่ที่เข้มงวดในทุกเรื่องเหมือนที่เคยเป็น คงมีเพียงหญิงสาวร่างอวบอิ่มที่มองหน้าผมนิ่งอยู่
ผมยืนนิ่งอย่างทำอะไรไม่ถูก แต่ก็ต้องตาค้าง เพราะร่างงามนั้นค่อยๆถอดเสื้อยืดออกจากร่าง ก่อนจะปลดตะขอกางเกง แล้วรูดกางเกงยีนส์ลงไปกองอยู่ที่พื้น ทำให้ทั้งร่างของแม่มีเพียงยกทรงสีครีมที่ห่อหุ้มสองเต้าขาวเนียน และซับในชั้นล่างสีขาวที่มองเห็นไหมดำซุกซ่อนอยู่ภายใน
"แม่..." ผมอุทานเบาๆ ร่างงามนั้นสว่างวาบอยู่ในห้อง ที่เปิดผ้าม่านโล่ง แสงจากภายนอกส่องเข้ามาจนเห็นทุกสัดส่วนรูปร่างของแม่

ผมเห็นแม่ยืนนิ่งอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนจะก้าวมาประชิด จนร่างของแม่แนบสนิทกับผม แม่ดึงสองมือผมให้โอบกอดรอบร่างขาวผ่อง ทำให้มือของผมลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเนื้อเนียนนั้นโดยอัตโนมัติ จนปลายนิ้วกระทบกับตะขอยกทรงที่เกะกะอยู่อยู่บนแผ่นหลัง
"ถอดมันออกสิ..." เสียงแม่ที่ยืนกอดซุกใบหน้าอยู่บนอกผมกระซิบเสียงอู้อี้ ทำให้ผมปลดตะขอยกทรงออกอย่างลืมตัว จนฝ่ามือสัมผัสกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่ปราศจากสิ่งใดขวางกั้น
ผมลูบไล้ผิวเนียนนั้นอย่างแผ่วเบาจนทั่ว ตั้งแต่ไหล่ลงไปจนถึงเอวคอด ก่อนจะลงไปถึงซับในชั้นล่าง สองมือของผมสัมผัสกับแก้มก้นแน่นกระชับ ที่ท้าทายให้บีบเคล้น จนผมต้องเพิ่มน้ำหนักในการเคล้นคลึงให้หนักหน่วงขึ้น

แม่กระตุกร่างแผ่วเบาตามแรงบีบเคล้นของผม เนินเนื้อด้านหน้าเบียดถูไถกับเป้ากางเกงของผม ที่โป่งนูนขึ้นมาตามขนาดของท่อนเนื้อ ที่ขยายขนาดใหญ่ขึ้นจนคับกางเกง สองมือของแม่ที่กอดร่างของผมไว้ ค่อยๆเอื้อมวกกลับมาด้านหน้า เพื่อสัมผัสกับความเป็นชายที่ตอนนี้แข็งตัวขึ้นราวกับหิน ฝ่ามือนุ่มนิ่มที่ป้วนเปี้ยนอยู่ตรงเป้ากางเกง ทำให้ผมต้องงอตัวด้วยความเสียว
"มะ..มะ...แม่" ผมครางเบาๆ เมื่อรู้สึกว่าฝ่ามือนุ่มนิ่มนั้นค่อยๆปลดกระดุมกางเกงผมออก เสียงซิปกางเกงถูกรูดลง พร้อมๆกับรู้สึกเย็นวาบเมื่อฝ่ามือคู่นั้นดันทั้งกางเกงยีนส์และชั้นในของผม ลงไปกองอยู่ตรงหัวเข่า ทำให้ท่อนเนื้อที่แข็งตัวรออยู่นั้น ดีดตัวขึ้นมาจนกระทบกับเนินสามเหลี่ยมที่ปกปิดด้วยซับในชิ้นสุดท้ายนั้น...

"อูยยยย...." ผมครางขึ้นอีกครั้ง เมื่อฝ่ามือนุ่มนิ่มนั้นเปลี่ยนทิศทาง จากกางเกงที่ลงไปกองอยู่ด้านล่าง มาเป็นท่อนเนื้อที่กวัดแกว่งไปมาอยู่ตรงหน้าขา สองมือนั้นลูบไล้ดุ้นเนื้ออย่างแผ่วเบา ก่อนจะรูดขึ้นลงช้าๆอย่างเป็นจังหวะ ปลายเล็บยาวเกลี่ยไปจนทั่ว จนผมต้องแอ่นตัวขึ้นรับความเสียว
แม่ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลงไปนั่งบนขอบเตียง พลางดึงร่างผมไปยืนตรงหน้า เหตุการณ์เมื่อคืนทำให้ผมรู้ว่าแม่กำลังจะทำอะไร?
"มะ..แม่... อย่า...อย่าเลยครับ" ผมร้องออกมา สำนึกภายในที่รู้สึกว่าแม่เป็นของสูง ผมไม่ควรให้แม่ทำอย่างที่แม่กำลังจะทำ แต่ดูเหมือนแม่จะไม่ฟังเสียงผมเลย ร่างงามดึงตัวผมไปจนชิด ใบหน้าอยู่ห่างจากท่อนเนื้อของผมเพียงแค่คืบ

"โอยยยยยยยยยยยยยยยย..." ผมครางเสียงกระเส่า พลางแอ่นเอวกระตุกเหมือนถูกไฟดูด เมื่อรู้สึกว่าริมฝีปากของแม่สัมผัสกับส่วนปลาย ก่อนจะตวัดลิ้นไล้เลียท่อนเนื้อจนเย็นวาบไปหมด แล้วผมก็ต้องแอ่นเอวขึ้นอีกครั้ง เมื่อรู้สึกว่าท่อนเนื้อจมหายเข้าไปในริมฝีปากบางนั้นทั้งดุ้น ความอุ่นชื้นภายในปากบวกกับปลายลิ้นที่ตวัดล้อเล่นไปมาอยู่ภายใน ทำให้ผมเกร็งไปทั้งร่าง สองมือผมจับหัวของแม่แน่นด้วยความลืมตัว ก่อนจะขยับร่างรูดท่อนเนื้อเข้าออก ผ่านริมฝีปากงามของแม่ด้วยความเสียว ซึ่งแม่ก็อ้าปากรับดุ้นเนื้อที่กำลังขยอกอยู่นั้นด้วยความเต็มใจ ท่อนเนื้อวาววับด้วยคราบน้ำลาย ยิ่งทำให้ผมเสียวซ่านมากยิ่งขึ้น...

..........................................................................

ผมยืนโยกท่อนเนื้อเข้าใส่ริมฝีปากงามของแม่ได้สักพักก็สุดแสนจะทน ซึ่งดูเหมือนแม่ก็จะรู้ แม่ขยับตัวขึ้นไปนอนบนที่นอน ก่อนจะค่อยๆรูดซับในชิ้นสุดท้ายนั้นออกช้าๆ ภาพที่เห็นยิ่งทำให้ผมกระสันมากยิ่งขึ้น ตอนนี้ผมหมดความคิดที่จะยับยั้งชั่งใจอีกแล้ว ร่างงามที่นอนอยู่บนเตียง ยังคงมีความงามเหมือนที่ผมเคยเห็นเมื่อคืนทุกประการ
ผมรีบถอดเสื้อยืดออก ก่อนจะขึ้นไปนอนอยู่ข้างๆ สายตามองสองเต้าที่ขาวเนียน ป้านสีน้ำตาลอ่อนขนาดพอเหมาะ ที่ประดับด้วยหัวนมสีน้ำตาลแข็งตัวชูชันขึ้น มาราวกับจะรอให้ผมดูดดื่มให้หายอยาก...

"อูยยย....นั่นแหล่ะ เอก" เสียงครางของแม่ดังระงม เมื่อริมฝีปากของผมประกบกับยอดเต้า ก่อนจะใช้ปลายลิ้นเกลี่ยตวัดไปมาอย่างหิวโหย เต้างามอีกข้างถูกฝ่ามือผมบีบเคล้น จนล้นทะลักง่ามมือออกมา ผมสลับปลายลิ้นดูดดื่มเต้างามทั้งสองไปมา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแรงที่ผมเคล้นคลึงสลับไปมาบนสองเต้านั้น ทำให้เกิดรอยแดงเถือกจนทั่ว ซึ่งแม่ก็ไม่ได้อุทธรณ์ถึงความเจ็บปวดแต่อย่างใด ตรงกันข้าม แม่กลับยิ่งแอ่นอกขึ้นรับ ทั้งปากทั้งมือของผมเหมือนกับต้องการให้สองเต้านั้นแหลกเหลวคามือของผม...

ผมวนเวียนหาความสุขอยู่กับสองเต้างามนั้นจนพอใจ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงมาช้าๆ จนใบหน้าสัมผัสได้กับความอ่อนนุ่มของไหมดำ ที่ปกคลุมเนินสามเหลี่ยม ปลายลิ้นของผมตวัดไปมาช้าๆ รู้สึกได้ว่าแม่หายใจหนักหน่วงขึ้น จนเมื่อปลายลิ้นผมสัมผัสกับติ่งเนื้อด้านบน ที่ยื่นโผล่พ้นร่องรักกลางลำตัวของแม่
"โอยย...เอก..." แม่ร้องครางพลางแอ่นเอวขึ้นสุดเหยียด ทำให้ผมต้องซบหน้าลงบนร่องรักนั้น และตวัดลิ้นเข้าใส่ติ่งเนื้ออย่างรวดเร็ว รู้สึกแปลกเหมือนกัน ว่าทำไมยิ่งเห็นแม่ทรมาน กลับยิ่งทำให้ผมรู้สึกดี รู้สึกเสียวซ่านมากยิ่งขึ้นก็ไม่รู้

ภาพที่แม่นอนดิ้นพล่านไปมาด้วยความเสียว เมื่อผมชอนไชลิ้นเข้าไปในร่องรัก ยิ่งทำให้ผมกระสันไปหมดทั้งร่าง ทั้งปากทั้งลิ้นไล้เลียทั่วทั้งร่องรักนั้นหนักหน่วงขึ้น ท่อนเนื้อที่กวัดแกว่งไปมาระหว่างที่ผมมอบความเสียวให้แม่นั้น แข็งเกร็งจนแทบระเบิด
"แม่...แม่ไม่ไหวแล้ว...เอก..." แม่ครางเสียงกระเส่า เอวลอยขึ้นรับความเสียว จากผมจนแทบไม่ติดพื้น ผมก็หมดความอดทนแล้วเหมือนกัน กลิ่นน้ำรักของแม่ที่ปะทะจมูก ในระหว่างที่ผมซุกไซ้อยู่ในร่องรัก กับติ่งเนื้อในร่องรักที่แข็งชันขึ้นมา ยิ่งทำให้ผมเสียวกระสันจนแทบทนไม่ไหว ผมปีนขึ้นไปนอนคร่อมอยู่บนร่างงาม ที่นอนบิดตัวไปมาอยู่นั้นทันที แต่ก่อนที่จะถึงบทจบ วูบนึงที่ผมจำได้จากในหนังโป๊ที่เคยแอบดู ทำให้ผมอยากลองทำอย่างที่ดาราในหนังแสดง...

"อุ๊ย...เอก จะทำอะไรเนี่ย?..." แม่ลืมตาขึ้นมองด้วยความแปลกใจ เพราะแทนที่ผมจะสอดใส่ท่อนเนื้อเข้าไปในร่องรัก ตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุด ผมกลับดึงร่างของแม่ให้ลุกขึ้นจากที่นอน แต่ถึงแม้จะแปลกใจ แต่แม่ก็ยอมลุกขึ้นจากที่นอน
"ขอผมลองทำอะไรดูหน่อยสิครับ..." ผมกระซิบที่ข้างหูแม่ ถึงตอนนี้คงไม่ต้องอายอะไรกันแล้วล่ะ
"อุ๊ย..ไม่เอานะ เอก.." แม่สะดุ้ง พยายามจะดิ้นหนี เมื่อผมจับร่างของแม่ไปยืนหันหน้าเข้าหากระจกประตูระเบียง ที่มองเห็นวิวทะเล ผู้คนเดินไปมาอยู่บนชายหาด โดยมีร่างของผมยืนประกบด้านหลังอยู่ ร่างงามพยายามจะสลัดให้หลุด ออกจากอ้อมกอดที่ผมโอบอยู่ด้านหลัง

"เถอะนะครับ แม่... ผมอยากลองทำดู" ผมออดอ้อน สองมือเอื้อมลอดใต้แขนของแม่ขึ้นไป เคล้นคลึงสองเต้าอย่างนุ่มนวล โดยเบียดท่อนเนื้อเข้าถูไถกับร่องก้นแน่นกระชับ เพื่อให้แม่คล้อยตาม
"เอกไม่อายคนอื่นเหรอ แม่อายนะ" แม่เอียงหน้าหันมาบอก ท่อนเอวบิดโยกรับการบดเบียดจากดุ้นเอ็นของผม แต่ผมปิดปากของแม่ด้วยริมฝีปาก จนแม่ต้องเผยอริมฝีปากขึ้นรับปลายลิ้น ที่ตวัดม้วนเข้าไปล้อเล่นกับลิ้นเรียวงามของเธอ สองมือของผมบีบเคล้นเต้างามหนักหน่วงขึ้น ก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือไปจับข้อมือทั้งสองของแม่ให้เกาะอยู่กับกระจก

แม่ทำท่าเหมือนจะขัดขืน แต่สักพักก็โอนอ่อนตาม ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก ค่อยๆขยับตัวเพื่อให้แม่ยืนในลักษณะแอ่นตัวหันด้านหลังให้ผม ผมค่อยๆคลึงท่อนเนื้อกับแก้มก้นของแม่เบาๆ ก่อนจะค่อยๆจับท่อนเนื้อให้จ่อตรงกับร่องรัก แล้วเกลี่ยขึ้นลงช้าๆตามความยาวของร่องรัก ทำให้แม่สะดุ้ง ร่างที่พยายามจะดิ้นหนี ตอนนี้ยืนแอ่นตัวนิ่งรอรับความสุข ที่กำลังจะได้รับในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า...
"อูยยยย..." แม่ครางเสียงกระเส่าเมื่อผมค่อยๆดันท่อนเนื้อเข้าไปในร่องรักช้าๆ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่าการมีความสุขโดยท่ายืนจะทำให้รู้สึกเสียวอย่างนี้มาก่อน ร่องรักของแม่ฟิตกระชับ แต่ผมก็พยายามดันดุ้นเอ็นเข้าไปจนสุด

"อาาาาาห์...." ทั้งผมและแม่ระบายลมหายใจออกมาพร้อมๆกัน เมื่อรับรู้ว่าท่อนเนื้อดันเข้าไปในร่องรักจนสุดแล้ว แม่หันหน้ามาค้อน
"เอกเนี่ย..." ร่างงามหันมาบ่น พลางชำเลืองมองคนที่เดินไปมาอยู่ข้างล่าง ใบหน้าเป็นสีชมพูเข้ม "...เล่นอะไรบ้าๆ ถ้ามีคนมองขึ้นมาล่ะ?"
"ใครเค้าจะมองขึ้นมาล่ะครับ นี่มันชั้นสิบสอง มองขึ้นมาก็ไม่เห็น เพราะกระจกมันเป็นสีชา"
ผมตอบแม่ยิ้มๆ แม่หันมาค้อนอีกครั้ง ก่อนจะสูดปากเมื่อผมรูดท่อนเนื้อเข้าออกในร่องรักนั้นช้าๆ
"แล้ว... แล้วไปคิดท่าแบบนี้... มา...จาก...ไหน?..."
แม่ถามเสียงกระท่อนกระแท่น เมื่อผมเริ่มโยกเอวเข้าใส่ร่างของแม่หนักหน่วงขึ้น สองมือของผมล้วงผ่านเข้าไปเคล้นคลึงเต้างาม ที่แกว่งไปมาตามแรงโยก
"ผมดูจากหนังโป๊ครับ.." ผมตอบง่ายๆ

แม่หันมาค้อนอีกครั้ง ร่างงามโยกเอวเข้ารับการกระแทกของผมอย่างเป็นจังหวะ หางตายังคงคอยชำเลืองมองดูผู้คนด้านนอกอย่างระแวง
"อ้อ นี่แหน่ะ ที่แท้ก็แอบดูหนังโป๊นี่เอง..." แม่ต่อว่า แต่ไม่มีน้ำเสียงดุด่าแต่อย่างใด ผิดจากสมัยก่อน หน้ามือเป็นหลังมือ สมัยก่อนถ้าแม่รู้ว่าผมแอบดูหนังโป๊ ผมคงถูกด่าหรือไม่ก็ถูกตีตายแน่ๆ แต่ตอนนี้ แทนที่แม่รู้แล้ว จะเป็นคนทำโทษ กลับกลายเป็นผมเป็นคนทำโทษแม่ซะเอง
ร่องรักที่อุ่นกระชับของแม่ทำให้ผมทวีความเสียวมากขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งความรู้สึกตื่นเต้นที่ผมมาหาความสุขกับแม่ ในที่ๆอาจจะมีคนมองเห็น ยิ่งเร่งเร้าความเสียวซ่านภายในให้เพิ่มเป็นทวีคูณ จากการบดเนิบๆเข้าใส่ร่องรัก ผมกระแทกดุ้นเนื้อเข้าใส่ร่างของแม่หนักหน่วงขึ้น สองมือที่เคล้นคลึงเต้างามเปลี่ยนมาเป็นจับช่วงเอวเพื่อความสะดวกในการโยกเอว เสียงครวญครางของแม่ค่อยๆดังขึ้น

"อะ...เอก...เอก... แม่...แม่..." แม่ครางเสียงกระเส่าตามจังหวะโยก ร่องรักค่อยๆเกร็งแน่นกระชับขึ้น บ่งบอกว่าแม่กำลังจะถึงเส้นชัยแล้ว ทำให้ผมยึดเอวของแม่ไว้แน่น ก่อนจะกระแทกท่อนเนื้อเข้าใส่ร่างของแม่อย่างหนักหน่วง
"แม่...แม่ครับ... ผม...ผม..." ผมครางเสียงสั่น บดกระแทกดุ้นเอ็นเข้าใส่ร่องรักถี่ยิบ ร่างของแม่เกร็งวูบขึ้น
"อะ...เอก... แม่...แม่ถึง...ถึงแล้ว..." แม่ครางเสียงดังลั่นห้อง ร่างงามยืนขาเกร็งแน่น ใบหน้าแนบกับกระจก แอ่นเอวขึ้นสุดเหยียด
"ผะ ผม..." ผมร้องได้แค่นี้ ก็ต้องเกร็งตัวบดท่อนเนื้อเข้าใส่ร่องรักของแม่จนมิด ก่อนจะฉีดน้ำรักเข้าใส่ร่างงามอย่างทะลักทลาย ร่างของผมกระตุกตามแรงฉีด ที่ยังคงไหลเข้าไปอย่างต่อเนื่อง โดยที่ร่างของแม่ยืนแนบอยู่กับกระจก รอรับน้ำรักของผมที่ปลดปล่อยเข้าไปภายในร่าง...

.....................................................................

"ต่อไป..ไม่เอาอย่างนี้อีกแล้วนะ..." แม่หันมาค้อน พลางหยิกที่ต้นแขนผมเบาๆ ตอนนี้ทั้งแม่และผมย้ายตัวเองขึ้นมานอนอยู่บนเตียง เพราะต่างคนต่างหมดแรงจากการหาความสุขเมื่อครู่ และรู้สึกเมื่อยขาจนแทบยืนไม่ไหว "...ถ้าเกิดมีใครเห็นเข้า แม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?"
"ไม่มีใครเห็นหรอกครับ..." ผมหอมแก้มแม่เบาๆ ซึ่งแม่ก็เอียงแก้มให้หอมแต่โดยดี "...ผมอยากรู้แค่ว่ามันจะมีความสุขขนาดไหนเท่านั้นเอง?..."
"แล้วเอกมีความสุขขนาดไหนล่ะ?" แม่หลบตาถามเสียงอู้อี้ หน้าเป็นสีชมพู ผมยิ้มให้
"มีความสุขที่สุดเลยล่ะครับ แล้วแม่ล่ะ?" ผมย้อนถาม แม่ชะโงกหน้ามาหอมแก้มผม
"รู้มั๊ย แค่นี้แม่ก็มีความสุขที่สุดแล้วล่ะ แต่เอกอย่าลืมที่สัญญานะ ว่าเราจะรู้เรื่องนี้กันแค่สองคน" แม่กำชับอีกครั้ง

"ผมสัญญาครับ" ผมพยักหน้ารับคำของแม่ ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าทำไมแม่ถึงเปลี่ยนเป็นอย่างนี้? เพราะแม่ขอร้องไม่ให้ผมถาม แต่ผมก็รู้ว่าให้เรื่องเหล่านี้มันตายไปพร้อมกับผมและแม่จะดีซะกว่า
"เรานอนซักงีบดีมั๊ย? เดี๋ยวตอนเย็นค่อยออกไปหาอะไรกินกัน" เสียงแม่เอ่ยถาม ทำให้ผมยิ้มรับ เพราะตั้งแต่เกิดมา แม่ไม่เคยขอความเห็นผมเลย แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆก็ตามเถอะ
"ครับ นอนก่อนก็ดี ผมเพลียจังเลย" ผมตอบเบาๆ แม่หันมาค้อน
"ก็ใครใช้ให้เล่นท่าพิเรนทร์อย่างนั้นล่ะ มันก็เสียแรงไปเปล่าๆนะสิ" คำย้อนนั้นทำให้ผมหัวเราะ พลางชะโงกหน้าไปหอมแก้มแม่อีกครั้ง ก่อนจะหลับด้วยความอ่อนเพลีย...


--------------------------------------------------------------------------------------

[swss2511]

เหมือนต้นไม้ได้น้ำมาให้ความชุ่มชื้น