ผมเป็นประธานบริษัท 2

[Thannon]

ตอนที่ 2

วันรุ่งขึ้นในช่วงสาย น้องพิมเดินทางมาถึงอาคารตึกแถวที่ตั้งบริษัทโลจิสติกส์เพื่อมาสมัครงาน พี่เอ็มยิ้มรับสวัสดี ทักทายน้องพิมไปว่า กำลังรออยู่พอดี เพราะพี่กรแนะนำน้องพิมให้มาสมัครงานในตำแหน่งที่ขาดอยู่พอดี หลังจากพูดคุยสัมภาษณ์เสร็จจึงสอบถามว่าน้องพิมต้องการเงินเดือนเท่าไหร่

น้องพิมบอกว่า ขอหนึ่งหมื่นคะ

น้องพิมไม่มีประสบการณ์การทำงาน แต่เกรดที่จบมาค่อนข้างดี บุคลิกดี ความจริงถ้าขอหมื่นห้า ผมว่าพี่เอ็มก็ให้ แต่นี่น้องพิมขอแค่หมื่นเดียว ซึ่งมันทำให้พวกเราประทับใจน้องพิมมาก และทำให้น้องพิมสามารถรอดพ้นจากการเป็นเป้าหมายไปได้อีกนาน(อย่างน้อยก็ในระยะนี้) จบวันนั้นพี่เอ็มพร้อมรับเข้าทำงานเลย นัดวันทำงานเสร็จสับ พร้อมกับให้ค่าแรงเริ่มต้นที่หนึ่งหมื่นสองพันบาทต่อเดือน

พี่เอ็มให้น้องพิมทำงาน5วัน ให้หยุดวันอาทิตย์และวันพุธ แต่พนักงานคนอื่นจะได้วันหยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว ทำไมน้องพิมถึงได้หยุดวันพุธด้วย? คำตอบคือ เราตั้งใจพูดคุยกันมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ว่าจะให้น้องพิมรับจ๊อบทำบัญชี ให้บริษัทยามด้วย ใน2วันที่น้องพิมได้หยุดนี้ หากรับงานเพิ่มน้องพิมจะได้ค่าแรงอีกแปดพันบาททันที เท่ากับว่าน้องพิมจะทำงานทั้ง7วันเพื่อที่จะได้เดือนละสองหมื่นบาท และถ้าหากน้องพิมรักษามาตรฐานได้ถึง3เดือน พวกผมจะเพิ่มค่าแรงให้เป็นสามหมื่นบาท สี่หมื่น ห้าหมื่น เมื่อถึงเวลานั้นค่อยมาว่ากันใหม่

พอช่วงเวลาหัวค่ำที่พวกผมต้องเข้าไปติวบัญชีกับครูฉัตร หลายครั้งที่น้องพิมอมยิ้มลอบสายตามองมาเพื่อจะหาโอกาศมาขอบคุณ แต่ตลอดภาคค่ำนั้นก็ไม่ได้คุยกัน ได้แค่สวัสดีก่อนจากเท่านั้น
ตลอดสองสามวันต่อมานี้ สังเกตุท่าทีของครูฉัตรเคร่งขรึม เมื่อน้ากรมีโอกาศจึงได้ถามน้องพิม ครูฉัตรท่าทางไม่สบายใจเรื่องอะไร น้องพิมตอบว่า พี่เขาไม่อยากให้น้องพิมไปทำงานที่นวนครคะ เขาอยากให้น้องพิมไปทำงานด้วยกันที่บริษัทที่พี่เขาทำงานอยู่แล้ว แต่พิมว่าคงจะยากและรอเวลานานแล้ว รอจนหมดหวัง
พิมตัดสินใจเองดีกว่า จึงเป็นสาเหตุที่พี่ฉัตรมีอาการงอน แต่พิมก็ไม่ได้บอกพี่ฉัตร เรื่องที่ลุงกรเป็นคนแนะนำ พิมเล่าต่ออีกว่า พรุ่งนี้พิมจะเข้าไปทำงานวันแรก
น้ากร จึงบอกพิมว่า พรุ่งนี้น้ากรจะแวะไปเยี่ยมไปเชียร์กับพี่เอ็ม
รายละเอียดในช่วงเรียนจนจบ ปลีกเล็กปีกน้อยหลังจากนี้ขอตัดไป

วันนี้เป็นวันเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัย ผมเองก็เป็นดังหวัง ใส่ชุดยามยืนเข้าแถวเช้าเพื่อฟังข้อกำหนดและวินัยต่างๆ วันแรกนี้มีคนยืนเข้าแถว13คน ชาย11 หญิง2 ยามผู้หญิง1ในนั้นชื่อชื่น ชื่นถูกส่งไปบ้านผม อยู่ประจำกินนอนที่นั่น ผมออกค่าใช้จ่ายการว่าจ้างตามเงื่อนไขของบริษัท เพื่อไม่ให้เสียระบบ

ส่วนผม น้ากรให้มานั่งเฝ้าอยู่ที่คลังเก็บของของบริษัทโลจิสติกส์(ของผม) คือในส่วนออฟฟิส2คูหา เราเช่าเพิ่มอีก3คูหาติดๆกัน เป็นคลังเก็บสต๊อกสินค้าจีน ผมจึงควบหน้าที่คนเดียวเดินยามดูแล5คูหา การเดินทางไปทำงาน ด้วยรถปิ๊กอัพเก่าๆที่เหมาะกับฐานะยามเพื่อไม่ให้เด่นเกินไป วิ่งจากรังสิตมานวนครทุกวัน

ช่วงนี้มีลูกค้าหลายรายอยากได้ยามผู้หญิงพอสมควร เราจึงเปิดรับสมัครเพิ่ม ไม่นานมีคนมาสมัครเยอะ ลุงกร แกคัดแต่สาวๆ อวบๆ แจ่มๆ หลังจากอาทิตย์ผ่านไปได้ผู้หญิง6คน

สวัสดิการบ้านพัก ของพนักงาน ผมเช่าแฟลตแห่งหนึ่งโดยเช่าทั้งตึก สัญญาเป็นรายปี ได้มาราคาค่อนข้างถูก

ชั้นล่างให้ยามผู้ชาย อัดห้องละ4คน
ชั้น2เป็นที่พักของพนักงานออฟฟิต ห้องนึง2คน
ชั้น3ให้เป็นยามผู้หญิง ให้พักห้องละ3คน
ชั้น4และชั้น5 และห้องที่ยังว่างในแต่ละชั้น ผมจะปล่อยให้คนทั่วไปเช่า พนักงานที่มาพักห้ามพาครอบครัวมาอิรุงตุงนัง แต่หากใครออกค่าเช่าเอง สามารถอยู่เป็นครอบครัวได้
แฟลตนี้ถือเป็นทรัพย์สินลงทุนในบริษัทยาม ทุกอย่างบริหารลงในบัญชีทั้งสิ้น ส่วนพนักงานของบริษัทโลจิสติกส์ก็มีสวัสดิการให้พักที่นี่เช่นกัน โดยหักจากบัญชีรายจ่ายของบริษัทโลจิสติกส์ แฟลตตึกนี้ น้านพจะเป็นคนรับผิดชอบดูแลส่วนนี้ แต่ถือเป็นงานรอง งานหลักแกอยู่ที่สำนักงานยาม คือ ดูแลวินัยยามและจ่ายงานจัดส่งคนแบ่งไปที่ต่างๆ

ส่วนเสมียนออฟฟิศสำนักงานยาม น้ากรและน้านพ ให้แววมาทำงานเสมียน แววคือสาวใหญ่วัย35 ที่เรามักจะนัดมาลงแขกเดือนละครั้ง ช่วงนี้แววตกงาน น้าทั้งสองจึงมาหารือกับผม โดยให้เหตุผลว่า
1.สงสารเลยช่วยให้งาน
2.ไว้คอยเป็นนกต่อ คอยตะล่อมเป้าหมายที่พวกเราเพ่งเล็ง
3.ช่วยกันลุมอาทิตย์ละครั้ง หรือใครในพวกเราอยากก็สะกิดเพราะติดง่าย

พอทุกอย่างเป็นระบบเข้าที่ น้ากรกับน้านพ เริ่มแวะไปหาพี่เอ็มบ่อยๆ พี่เอ็มเล่าเรื่องน้องพิมให้ฟังคร่าวๆว่า นิสัยดีเฟรนลี่ มีความรับผิดชอบ เรื่องนี้ ผมเห็นด้วย เพราะทุกวันที่ผมเฝ้าบริษัท ผมจะสังเกตุพฤติกรรมน้องพิมบ่อย และเธอมักจะสวัสดีทักทายผม ไม่ถือตัว บางวันก็มีขนมของกินมาฝาก
การเดินทางมาทำงานของน้องพิม บางวันนั่งรถประจำทางมาเอง บางวันแฟนมารับส่ง ถามถึงชีวิตคู่ น้องพิมเล่าให้พี่เอ็มฟังว่า คบกับแฟนมาตั้งแต่ปีหนึ่ง แฟนคือฉัตรเป็นรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว มาเยี่ยมน้องปี4ที่สนิทกัน จนมาเจอน้องพิม จึงได้จีบและช่วยสอนติวบัญชีให้ พอน้องพิมเรียนปี3 จึงได้คบกับฉัตรอย่างเปิดเผยโดยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในหอใกล้มหาลัย พ่อแม่ทั้ง2รับรู้ ทุกๆวันฉัตรจะออกไปทำงาน จากหอพักแถวมหาลัยเข้าไปทำงานแยกบางเขนทุกวัน จนถึงวันนี้แบบนี้มาเป็นปีๆ ก่อนที่น้องพิมจะมาเจอพวกผม วางแผนจะย้ายหอไปอยู่ใกล้ๆที่ทำงานแฟนแล้ว และการพบเจอระหว่างผมน้ากรในการเรียนติววิชาชีพบัญชีในวันนั้น จึงเป็นจุดเปลี่ยนได้ทำงาน จนไม่ได้ย้ายไปพักที่หอแถวบางเขน

ส่วนประวัติฉัตร พิมเคยเล่าให้พี่เอ็มฟังว่า เคยจับได้ว่าเจ้าชู้อยู่ครั้งนึง ดูจากข้อความที่ส่งกันไปกันมาจนโดนจับได้ บ้านเกือบแตก
มันต้องแน่นอนอยู่แล้ว เป็นผู้ชายทำบัญชี อยู่ในออฟฟิศมีแต่สาวๆ มันต้องมีเผลอใจกันบ้าง แต่สุดท้ายฉัตรต้องเลิกคุยกับกิ๊ก เพราะยัยพิมนะสิ ไปวีนที่ออฟฟิศที่ฉัตรทำงาน และนั่นก็เป็นอีกเหตุผลนึงที่น้องพิมไม่อยากไปทำงานบริษัทเดียวกับแฟน เพราะเธออาย ที่เคยไปแสดงอาการก้าวร้าวให้พวกรุ่นพี่ที่ทำงานของฉัตรได้เห็น และหลังจากนั้นพวกพี่ๆก็เคยมีทีท่าอึดอัดเมื่อเห็นพิม

เมื่อได้ฟังเรื่องราวโดยสังเขป น้ากรจึงทักทายและชักชวนน้องพิมให้มาช่วยทำบัญชีที่บ้านยามในวันพุธและวันอาทิตย์ โดยจะจ้างหนึ่งหมื่นบาท
น้ากรเข้าใจน้องพิมว่าพักผ่อนน้อย จึงแยกห้องบัญชีติดแอร์แยกให้เป็นสัดส่วน เพื่อให้น้องพิมสามารถทำงานไป นอนหลับพักส่ายตาได้
น้องพิมกลับไปคิดอยู่ร่วมอาทิยต์จึงตอบตกลงรับงานนี้จากน้ากร รวมๆแล้วน้องพิมได้เงินเดือน22,000บาท ขนาดจบใหม่ งานแรก มีรายได้ไม่แพ้ฉัตรเลย
ความหวังเดียวตอนนี้ที่น้องพิมตั้งใจ คือ2คนผัวเมียสะสมเงินเพื่อแต่งงาน อีกไม่นานใกล้เป็นความจริงแล้ว(รึเปล่าว่ะ)

ประมาณ 1เดือนในชีวิตยามของผม เช้าออกจากบ้าน เย็นกลับบ้านนอนกกเมีย เติมวันละ2-3น้ำจนอิ่ม งานของก้อยยอดขายค่อนข้างดี เพราะช่วงโควิด ของออนไล์มักจะขายดี ทำให้เวลากลางวันของก้อยค่อนข้างคึกคักไม่เงียบเหงา เพราะมีงานและมีเพื่อนคุยคือ ชื่น ยามสาวอายุ23 ที่ผมเลยชื่นมาเพราะชื่นอายุน้อยกว่าก้อย ก้อยสามารถใช้งานได้สบายใจ
ส่วนผม เมื่อมีเวลาคุยกับชื่น ผมจึงบอกให้ชื่นรู้ตัวตนของผม อย่าบอกเมียผม และถ้ากลับสำนักงานยามก็อย่าบอกเพื่อนยาม กำชับหนักแน่น ห้ามความแตกเด็ดขาด ผมมีค่าใช้จ่ายพิเศษให้ชื่นนอกเหนือจากค่าแรงจากบริษัทยาม
ชื่นเข้าใจและพึงพอใจในจุดนี้ ชื่นพักห้องว่างชั้นล่างติดกับครัว ผมมักจะให้ชื่นคอยจับตาเฝ้าดูก้อยและรายงานให้ผมฟังเสมอ เพราะผมพึ่งใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันแค่2เดือน ถึงจะรักและเชื่อใจ แต่จะไว้ใจได้แค่ไหน ผมตอบไม่ได้

ชีวิตยาม ในที่ทำงาน ผมจะเห็นพี่เอ็มจะวางตัวดี ไม่สุงสิงเกินเลย กับทุกๆคน และมักเรียกผมเข้าห้องด้วยอาการจริงจัง เมื่อเข้าห้องมาแล้ว จึงวางบทบาทลง พูดคุยกับผมเรื่องงานหลายเรื่อง เช่นรายงาน(หรือจะใช้คำว่าเล่าให้ฟังจะดีกว่า)ให้ฟังว่าสินค้านี้ติดต่อจากใคร โรงงานไหน เซลล์คนไหน จากเมืองไหน ต่อรองสินค้ามาได้ยังไง ขนส่งแบบไหน แกสอนผมหมดไม่มีกั๊ก เราคุยกันแบบนี้ อาทิตย์ละ2-3ครั้ง

แกบอกว่าแกจะไม่หักกับผม อยากให้เจริญก้าวหน้าไปด้วยกัน ผมได้ แกก็ได้ และจะได้เพิ่มสาขาไปไวๆ หากขยายกิจการตั้งหลักได้ ให้เอาเข้าตลาดหลักทรัพย์แบ่งขายหุ้นให้แกตามความเหมาะสม เราจะอยู่ช่วยขยายให้เจริญเติบโตไปด้วยกัน สรุปง่าในส่วนนี้ผมค่อนข้างแฮปปี้


ในช่วงโควิด หลายห้างร้านบริษัททยอยพักงาน บางแห่งปิดตัวลง แต่ธุระกิจการนำเข้าและกระจายสินค้าจีน ทำกำไรให้ผมดีมากๆ หลายคนติดต่อมารับเองไลฟ์สดขายเอง บางยอดจำหน่ายได้จากเซลล์ จนเราต้องมีรถปิกอัพตู้ทึบส่งสินค้าหลายคัน เพื่อส่งไปให้ได้4ภาค รถที่ได้เราได้จากศูนย์ประมูลรถ ได้มาในราคาถูกมาก เพราะช่วงโควิดกิจการที่ปิดตัดลงโดนยึดกันเป็นแถวๆ


ส่วนงานที่สำนักงานรักษาความปลอดภัยของเรา ตอนแรกผมคิดว่าช่วงโควิดเราคงได้แค่ทรงตัว แต่ผิดคาดเช่นกัน เพราะในนิคมอุตสาหกรรมนี้ ห้าง ร้าน หรือบางโรงงาน ที่พักกิจการ ต้องการยามเฝ้าร้าน เฝ้าโรงงาน จึงทำให้ต้องหาหรือรับสมัครคนเข้ามาได้เรื่อยๆ แฟลตสวัสดิการบ้านพักก็คึกคัด

สรุปว่าธุระกิจทั้ง2ของผม สวนกระแส ทำกำไรเป็นกอบเป็นกำ


ในวันนี้ ยามอย่างผม ได้ชื่อว่า "เจ้าของกิจการ"

ในวันหน้า ยามอย่างผมจะใช้คำว่า "ความจริงแล้ว ผมคือประธานบริษัท"

.............................

ผมมีความตั้งใจจะปูเนื้อเรื่องเพื่อให้แน่น ในอนาคตจะได้เข้าใจง่ายต่อการการจ่ายบทตัวละคร เป็นการปูเนื้อเรื่องถึง3ตอนครับ
พอเข้าตอนที่4 จึงมีความตั้งใจให้ท่านผู้อ่านทั้งหลาย ได้นอนอ่านและชักกว่าวไปด้วย ใจเย็ดๆนะครับ

,............................

โดย ผู้รากมากมี


..............

[bluenavy]

รอตอนเด็ดๆอยู่ครับ

[outsider]

เล่าเรื่องได้ดีมากครับ

[kimjikung]

ปูเรื่องได้ดีครับ รอติดตามครับ

[kokkum]

ปูเรื่องมาดีเลยคับ

[pankea]

ปูเรื่องมาแบบนี้ดีมากชวนให้ติดตามมากกว่าพอเปิดเรื่องมาก็เย็ดกันแบบไม่ลืมหูลืมตาเพราะในชีวิตจริงมันไม่ใช่อย่างนั้น

[pamaaeng]

ลงทุนในวันนี้ เพื่อหอยในวันหน้า

[ab0987]

มันแน่ น้องพิม

[battozai]

มีหลายคนให้ติดตามเลย รอตอนต่อไปนะครับ

[Otaza]

ปูบทตัวละครอย่างทั่วถึง แต่ละคนมีความลับซ่อนอยู่ เฉลยมามีอึ้ง

[Kingmar]

อยากอ่านต่อแล้ว. ปูจนอยาก. จะมีสาวคนไหนโดนบ้างนะ

[johnyred59]

ท่านผู้แต่งเป็นคนที่มีความรู้เรื่องการบริหารและการจัดการรายละเอียดอย่างผู้ชำนาญการอย่างดี
ขนาดแต่งเรื่องแบบนี้ ยังสามารถชี้แจงรายละเอียดออกมาค่อนข้างชัดเจนดีมาก รอถึงตอนสนุกครับ

[ponggunyuki2527]

กำลังดี เนื้อหาปูมาได้สวย สมเหตุสมผล

[zebrazaa]

เริ่มเข้าใกล้ ประธานบริษัทกำจัดเสียวแล้ว

[therasak]

จังหวะชีวิตลงตัวเลย งานดีความรักเด่น สาวคนแรกเป็นใครลุ้นตาม