ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

พรแห่งเทพธิดา ทำผมกลายเป็นสาวสวยในต่างโลก 5

เริ่มโดย ตัวต่อสายมืด, กันยายน 15, 2024, 04:50:37 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ตัวต่อสายมืด

คำเตือนเนื้อหานิยาย NTR

เนื้อหานิยาย NTR นั้นมีความรุนแรงทางเพศ และอาจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ เนื้อหาประเภทนี้อาจไม่เหมาะสมสำหรับทุกคน

สำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่รุนแรง มีเนื้อหาทางเพศ และการทำร้ายร่างกาย ผู้ที่อ่อนไหวต่อเนื้อหาเหล่านี้ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็ก

เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้อาจกระตุ้นให้เกิดความรุนแรงหรือความเกลียดชัง

⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤ ⚤



ตอนที่ 5 ทดสอบความเป็นชาย NC

ผมนั่งอยู่ในห้องพักตัวเอง ขาสองข้างแนบชิดกัน มือและหัวเข่าอยู่ไม่สุขขยับถูไถไปมา

ชุดที่เคยเปลือยเปล่าท่อนบน ตอนนี้ใส่ชุดคลุมปกปิดไม่มิดชิด นั่งเรียบร้อยผิดกับท่าทีเมื่ออยู่ที่กิลด์ลิบลับ

ไม่ใช่เพราะรู้สึกละอายใจ แต่เพราะผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า ตอนนี้เธอดันเข้ามาอยู่ในห้องของชายอย่างผม

ถึงตอนนี้ร่างกายจะเป็นผู้หญิงอยู่ก็ตาม

"อือ...ชุดนี้? ไม่ดี ชุดนี้ก็ไม่ได้ งั้นลองชุดนี้แล้วกัน...หรือว่าตัวนี้ดีนะ?"

เฟิร์นกำลังคัดเลือกเสื้อผ้าอย่างตื่นเต้น กับกระเป๋าใส่เสื้อผ้าของเธอเองที่จะให้ผมใส่

พอนึกได้ว่าจะได้ใส่ชุดของเฟิร์นตัวผมก็ใจสั่นระรัว ในจิตใจนึกถึงกลิ่นกายหอมกรุ่นของเธอ จะได้สัมผัสเนื้อผ้าแบบเดียวกันที่ถูไถไปยังผิวหนังนุ่มขาวเนียนของเธอยิ่งรู้สึกตื่นเต้น

ทั้งเรื่องที่เธอเข้ามาอยู่ในห้อง แถมยังจะได้สัมผัสเสื้อผ้าของเธออีกยิ่งทำให้กระสับกระส่ายไม่หยุด

ก่อนหน้านั้นเธอก็ยังสงสัยว่าผมจะกลายเป็นผู้หญิงได้อย่าง แต่พอถามไถ่เรื่องที่ทั้งผมและเธอเท่านั้นที่รู้แล้วเธอก็เชื่ออย่างสนิทใจ

แต่ที่สำคัญกว่านั้น ทำไมผมกลับกลายเป็นผู้ชายไม่ได้ล่ะเนี้ย?

เปิดดูหน้าเจอสถานะ



หน้าต่างสถานะปรากฏขึ้นต่อหน้า

'ชื่อ นัท'

'แรงคฺ์ S'

'พร อีโรติก เอเวอร์ลูชั่น'

'เลเวล 10 '

'สกิล [อีโรติก ฮีลลิ่ง] [เพลเชอร์ ออร่า]



ผมได้รับมาสองสกิล แต่กลับมีสกิลหนึ่งหายไป ซึ่งเป็นสกิลที่ผมใช้แล้วเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นผู้หญิง

"บ้าเอ๊ย! มันคือบัคอะไรกันเนี้ย!?"

มือผมหัวเกาไปมาอย่างสิ้นหวัง

"นี่! หยุดเลยนะ อย่าเกาหัวแบบนั้นสิ เฟิร์นอุตส่าห์ตั้งใจทำผมให้นะ เดี๋ยวผมก็ยุ่งหมดหรอก"

เธอเข้ามานั่งข้างหลัง แล้วลูบไล้ไปยังเส้นผมยาวๆ สีดำสลวยของผม

"เอ๋! ขะ ขอโทษ"

"จริงๆ เล๊ย ถ้างั้นนัทลองใส่ชุดนี้ดูนะ"

เธอยื่นชุดมาให้ มันดูเล็กเนื้อผ้าน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับไม้แขวน มันเป็นเสื้อสายเดี่ยวสีขาวตัวสั้นๆ กับกางเกงสีน้ำตาลขาสั้น

"ชุดนี้เหรอ มันไม่ดูแปลกไปหน่อยเหรอ?"

"ไม่แปลกหรอกจ้า นัทลองใส่ดูคงจะน่ารักสุดๆ ไปเลยล่ะ~"

ดวงตาเป็นประกาย ยิ้มแย้มอย่างชื่นชอบใจเมื่อส่งเสื้อให้กับผม

"คือว่า..."

ผมส่งสายตาเหลือบมองเธอ แต่เธอยังคงยิ้มนั่งนิ่งพร้อมสายตามองมาอย่างมีหวัง

"จะให้เปลี่ยนตอนนี้เลยเหรอ?"

เธอพยักพร้อมรอยยิ้มที่นิ่งเฉย

"อืม~ เฟิร์นอย่างเห็น"

ผมก็ได้แต่ถอนหายใจ ถึงมันจะน่าอายแต่ตอนนี้ร่างกายเป็นผู้หญิง มันคงเป็นเรื่องปกติ

ผมรีบเปลี่ยนชุดที่เฟิร์นให้มาอย่างเขินอาย เธอจัดมันมาให้เพียบพร้อมอย่างดี ตั้งแต่ชั้นใจของผู้หญิง เสื้อผ้ากางเกง เป็นของเธอทั้งหมด คิดแบบนั้นก็ทำเอาหน้าแดงขึ้นมา

ใส่เสร็จผมก็มองตัวเองในกระจก

"โอ้โห... นี่คือตัวฉันจริงๆ เหรอเนี้ย!?"

ได้ส่องกระจกก็ทำให้ผมอ้าปากค้าง พลางเอามือลูบหน้าก็รู้สึกผิวสัมผัสที่นุ่มนวลจนน่าประหลาดใจ รูปร่างสมส่วนในชุดสายเดี่ยวเปิดเผยสัดส่วนจนเห็นเด่นชัด โดยเฉพาะหน้าอกคู่โตอันนี้ ถึงแม้จะเป็นของตัวเองแต่ก็ยังอยากรู้สึกขย้ำมันด้วยสองมือคู่นี้

ไหนจะกางเกงขาสั้นตัวเล็ก ยิ่งแสดงให้เห็นสะโพกที่ทั้งกลมกลึงและอวบอิ่ม ตัดกับเอวคอดเล็กพอดิบพอดี โดยรวมแล้วรูปร่างไร้ที่ติ ถึงจะไม่อาจเทียบเท่ากับเฟิร์น แต่หน้าอกคู่หน้าของผมถือว่านำหน้าไปไกล ผมคงจะคัพ D ได้มั้งส่วนของเฟิร์นคงจะคัพ B เท่านั้น

และที่น่าแปลกใจกว่ายังมีใบหน้าหวานแต่มีเสน่ห์ ดวงตากลม จมูกเล็ก ปากอวบอิ่ม แลบลิ้นดูมันดูยาวชวนสยิวแปลกๆ

"ว้าว! น่ารักสุดๆ ไปเลย"

เธอเข้ามาจับไหล่ทางด้านหลังยิ้มดีใจออกมา

"งั้นใส่นี้ไปด้วย เฟิร์นซื้อมาเพราะมันน่ารักดี แต่มันดูไม่เข้ากับเฟิร์นเลย ให้นัทใส่แล้วกัน"

เฟิร์นสวมที่คาดผมให้ ที่คาดผมสีดำที่มีโบว์สีแดงอันใหญ่ติดไว้อยู่ มองดูแล้วทำเอารู้สึกเขินกับตัวเองจนไม่กล้ามองกระจก

"ทั้งหมดเป็นไงบ้าง? น่ารักสุดๆ ไปเลยใช้ม้า~"

"กะ ก็น่ารักดี...ถ้าไม่ติดว่าชุดมันแน่นไปหน่อย"

"เห...อะไรกัน"

"เหวอ!"

เฟิร์นสอดมือเข้ามาช้อนใต้สองเต้าอย่างไม่ทันตั้งตัว บีบมันอย่างมันมือ มันเด้งสู้มือไปมาทำเธอกัดฟันมันเขี้ยวสุดๆ

"คงเป็นเพราะสองเต้าคู่นี้สินะ! ที่ทำให้ชุดของเฟิร์นไม่พอดี ชักอิจฉาแล้วสิ"

"พอแล้วๆ พอแล้วๆ มันจั๊กจี้นะ"

ผมทนไม่ไหวนั่งทรุดลงกับพื้น

"หึหึ เอาเถอะเฟิร์นว่าบราไร้สายมันแน่นเกินไป เดี๋ยวคราวหน้าซื้อมาให้ใหม่นะ ยังไงตอนนี้ก็ใส่ไปก่อนห้ามถอนล่ะ เข้าใจไหม?"

"เข้าใจแล้วค้าบบบบ!"

ผมได้แต่นั่งเศร้าปนสะอื้น รู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งจะถูกเธอลวนลามเมื่อครู่เลย

หลังจากนั้นเฟิร์นก็ต้องออกไปทำเควสกับปาร์ตี้ต่อ ปล่อยผมไว้ให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับร่างกายใหม่นี้ เธอบอกว่าจะไปปรึกษานักบวชให้ว่ามีวิธีแก้ไหม แน่นอนว่าถ้าผมไปเองคนเดียวผมคงได้ฟังแต่เสียงหัวเราะเยาะของเธอเป็นแน่

"หน่อย...ยัยนักบวชนั้น! สักวันเถอะ...ฉันจะทำให้เธอพูดไม่ออก ต้องหน้าซีดเมื่อเห็นผมก้าวขึ้นมายิ่งใหญ่"

พอนึกถึงก็โกรธจัดปลดปล่อยความโกรธลงสู้นิ้วมือ ส่งผ่านไปยังดาบไม้ ฟาดฟันมันออกไปใส่หุ่นฟาง

ไม่กระทบหุ่นฟางดังสนั่น ความรุนแรงต่างกันลิบลับตอนผมยังไม่ได้เลเวลอัพ หลังจากเปลี่ยนเป็นผู้หญิงตัวผมก็เลเวลอัพขึ้นแบบงงๆ ไม่รู้สึกสาเหตุมันเลย แต่อีกไม่หรอกสักวันผมจะแข็งแกร่งพอช่วยปกป้องและยืนหยัดเคียงข้างกับเฟิร์นให้ดู

"...!?"

พอคิดอยู่แบบนั้นก็สังเกตเห็นสายตาที่จ้องมองมาจากด้านข้าง ผมเหลือบมองไปอย่างฉงนสงสัย เมื่อเห็นชายตัวสูงผอมแห้งใส่แว่นหน้าเตอะ ยืนพิงกับหุ่นฟางขมวดคิ้วจ้องมองมา แต่สายตากลับซ่อนไว้ใต้แว่นหนาๆ จนมองไม่เห็น

"ไนส์? แกมีอะฟร่ะ!? เอาแต่ต้องจ้องอยู่ได้ มันรบกวนสมาธินะเห้ย!"

เอายังนิ่งเงียบ พร้อมเอานิ้วกระตุกขาแว่น

"ฉันได้ยินมาจากเฟิร์นแล้ว แต่ว่า...ฉันไม่เชื่อหรอก"

"หา!?"

"ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าเธอคือนัทจริงๆ เธอไปหลอกอีท่าไหนให้เฟิร์นเชื่อกัน ส่วนคนฉลาดๆ แบบฉัน ไม่เชื่อโดยเด็ดขาด"

"เป็นบ้าอะไรไปวะ!? อาการเบียวกำเริบเหรอ?"

"หยุดเลย! อย่ามาทำพูดให้เหมือนเจ้านั้นไปหน่อยเลย ฉันจะคอยจับตาดูเธอไว้"

ผมรู้สึกเหนื่อยหน่ายใจที่จะพูดคุยกับเขาแล้ว หัวจับดาบฝึกฝนต่อดีกว่า จะมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องไม่ได้ ต้องรีบหาวิธีเพิ่มเลเวล เพื่อที่จะได้ตามเพื่อนๆ คนอื่นทัน

"เรื่องของแกแล้วกัน"

ผมจับดาบฝึกซ้อมกับหุ่นฟางเป็นเวลานาน ท่ามกลางความร้อนของแสงแดดยามสายที่เปรี้ยงปร้างมาไม่หยุด เสื้อผ้าเริ่มเปียกชุ่มจากเม็ดเหงื่อที่หลั่งไหลออกมาทั่วทั้งตัว เสื้อสายเดี่ยวตัวเล็กบางเปียกจนสามารถมองทะลุเห็นข้างในได้ จากข้างบนลงสู่ข้างล่างแม้แต่ง่ามขายังมีเม็ดเหงื่อไหลลงมาจนขยับขาได้ไม่สะดวก

"แฮ่ก แฮ่ก! ย้าาาา!"

แม้จะเหนื่อยจนหายใจหอบแห้ง แต่ผมยังคงเหวี่ยงดาบอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน

ท่ามกลางร่างกายของหญิงสาวที่ขยับตัวได้ลำบาก ทุกๆ การเหวี่ยงดาบสองเต้าที่บนอกมันกระเพื่อมไปมา ขนาดมันใหญ่โตทำให้เคลื่อนไหวได้เชื่องช้ายิ่งกว่าเดิม หรืออาจเป็นเพราะผมแอบถอดบราที่เฟิร์นให้มาออกเพราะมันอึดอัดก็เป็นได้

"ชิ! น่ารำคาญจริงเลย"

ผมหยุดฝึกซ้อมกลับมาจัดเสื้อผ้าให้เข้ารูป รู้สึกเจ็บแปล๊บๆ ที่หัวจุก มันคงจะถูไถไปมากับเสื้อผ้าเพราะว่าตอนนี้มันชี้ตั้งขืนแข็งจนทะลุออกมา เห็นเด่นชัดแม้ภายนอกเสื้อผ้า มันช่างไวต่อการสัมผัสเหลือเกิน

ไนส์ที่คอยจับจ้องอยู่ก็หน้าแดง ท่าทางกระสับกระส่ายไม่อยู่นิ่ง สายตาจับจ้องมาที่ทรวงอกไม่หยุด พลางกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึก

"นี่ ฉันนึกอะไรออกได้พอดีเลย..."

"อะไรวะ ลืมว่าฉี่ไม่ล้างมือหรือไง?"

"บ้าเหรอ! อย่าพูดเรื่องฉี่ด้วยหน้าตาน่ารักแบบนั้นสิเฟ้ย!"

เขาดันกรอบแว่นขึ้นพลางหันหน้าหนีท่าทางเขินอาย

"อะไรกัน...ฮ่า ฮ่า! นี่แกเขินกับผู้ชายด้วยกันหรือไง?"

"...ฉันจำได้ จำได้ว่านัทมันมีไฝเม็ดใหญ่ตรงกลางอก ถึงร่างกายจะเปลี่ยนแต่ฉันว่าไฝมันน่าจะคงอยู่ ถ้าเห็นมันล่ะก็ ฉันจะยอมเชื่อก็ได้"

"ไฝ?"

ผมก้มมองดููก็พลางนึกขึ้นได้ คำพูดของไนส์ดูสมเหตุสมผลดีเหมือนกัน แต่ว่า...จะให้เปิดให้ดูเหรอ? มันรู้สึกแปลกๆ ตัวฉันตอนนี้เป็นผู้หญิงนะเห๊ย

ไนส์พอเห็นผมทำหน้าเคลียดก็แสยะยิ้มออกมา

"แน่จริงก็เปิดให้ดูเซ่! ฉันจะได้รู้ว่าแกใช้นัทจริงหรือเปล่า"

"บ้าไปแล้วเหรอ ใครจะเปิดให้แกดูกันวะ"

ผมรีบเอามือกอดอกปกปิดไว้

"อะไรกัน...ฮ่า ฮ่า! นี่แกเขินกับผู้ชายด้วยกันหรือไง?"

ไนส์พูดหยอกย้อนคำเดิมที่ผมพูดใส่เขาเป๊ะๆ

พร้อมรอยยิ้มมุมปากเยาะเย้ย เป็นรอยยิ้มที่คุ้นเคย ไนส์มันมักจะยิ้มแบบนี้เวลาที่เล่นเกมด้วยกัน ตอนผมดวลหนึ่งต่อหนึ่งแพ้กับมัน หรือแม้แต่ตอนผมเถียงกัน พอผมเถียงสู้ไม่ได้มันก็มักยิ้มเยาะใส่แบบนี้

ชวนให้โมโหจนคิ้วขมวด กำมือไว้แน่น

"ได้!!! ดูก็ดูไปสิวะ"

ทนคำพูดยั่วโมโหไม่ไหวจนถกเสื้อลงปล่อยให้สองเต้าดีดเด้งออกไปสู่สายตาของไนส์ เผยสองเต้านมขนาดใหญ่เหมือนภูเขาคู่ที่ตั้งเด่นอยู่บนแผ่นอก ลอนโค้งของเนินอกดูกลมกลึงสมบูรณ์ เนื้อเนียนนุ่ม เต็มไปด้วยความอวบอิ่มสะท้อนแสงวาววับ หัวจุกตั้งตระหง่านอยู่กลางยอดทรวงดูอ่อนหวานสีชมพูอมแดง

"...!"

เขาตกใจกับสองเจ้าเท่าภูเขาที่เผยอยู่ตรงหน้า จนดวงตาแทบจะถลนทะลุออกมาจากแว่น

"เป็นไงล่ะ? นี้ไงไฝที่แกต้องกายเห็นนะ ดูให้เต็มตายซะ"

ผมชี้ให้ดูไฝที่อยู่บนเนินอก แต่สายตาของเขากลับไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย จ้องมองไปยังหัวจุกกลมๆ จนน้ำลายไหล

"เห๊ย! มองอะไร...เหวอ!!!"

สองมือของเขาเข้ามาบีบทั้งสองเต้าอย่างไม่ทันตั้งตัว บีบนวดคลึงไปมาด้วยมือสากๆ ของผู้ชาย

"ใช่! ใช่จริงๆ ด้วย นายคือนัทจริงๆ"

"ก็ใช้สิวะ เพราะฉะนั้นหยุดจับมันได้แล้ว อ๊า!"

นิ้วมือของเขาบีบบี้ไปที่หัวจุกจนผมเสียวแปล๊บเผลอส่งเสียงออกมา

"นายก็เคยเป็นผู้ชายนะ ก็น่าจะรู้นี่นาว่าผู้ชายอย่างเราต้องการอะไร"

"อ๊า...!"

ขณะพูดเขายิ่งใช้นิ้วเขี่ยไปมากับหัวจุกทั้งสองข้าง จนแข็งชี้ตั้งออกมาเหมือนยอดเขาแหลมคม

"พวกขี้แพ้อย่างพวกฉันไม่ได้โอกาสได้แตะต้องร่างกายของสาวๆ หรอก พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่นา ขอฉันได้จับหน่อยเถอะน่า~"

ถึงผมไม่ได้เอ่ยปากตกลงไป แต่เขาก็ยิ่งเล่นมันจนเหมือนกับของเล่นใหญ่ ทั้งบีบขยำ ทั้งเคล้าคลึง จากนั้นก็บดขยี้ไปยังหัวจุกกลมๆ อันบอบบางไวต่อการสัมผัส จนผมส่งเสียงครางออกมา

"มันใหญ่เป็นบ้าเลย ทั้งใหญ่ทั้งนุ่ม จับโคตรมันมือ หน้าอกนายลกมกเป็นบ้านเลยวะนัท ฉันว่าของฉันแข็งขึ้นมาแล้ววะ"

พอได้ยินแบบนั้นสายตาไปก้มมองลงไปยังเป้ากางเกงของไนส์ที่นูนขึ้นมาจน

"เห๊ยเป็นบ้าเหรอ!? แกจะมีอารมณ์กับผู้ชายด้วยกันหรือไง?"

เขาไม่ฟังอะไรรีบรูดซิปกางเกงปล่อยน้องชายที่อยู่ภายในออกมา

เผยดุ้นที่ขนาดยาวพอได้แต่กลับผอมแห้งเหมือนกับเจ้าของไม่มีผิด แถมยังเห็นลูกป๋องแป๋งที่เหี่ยวย่นลงไปยิ่งทำให้น่าหัวเราะยิ่งขึ้น

"ฮ่า ฮ่า! เจ้าตัวเป็นยังไง ดุ้นก็เป็นแบบนั้น หัวม่วงมากเชียวแกชักมันหนักไปหรือเปล่าวะ? ฮา ฮ่า"

พอถูกหัวเราะใส่ไนส์ก็โมโหขึ้นมา จนเส้นเลือดปูดขึ้นที่ขมับ

มือของเขาก็เข้ามาดึงมือไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ดึงเข้าไปจับที่ดุ้นของเขา จากนั้นก็จำคือของผมชักขึ้นลงให้กับดุ้นของตัวเอง

"อา...มือของผู้หญิง~ นุ่มจนดุ้นแทบละลายเลยวะ"

ใบ้หน้าของไนส์เปื้อนยิ้ม ดวงตาหวานฉ่ำกับความนุ่มนวลของนิ้วมือ

"เห๊ย! แกทำบ้าอะไร? หยุด- อร๊างงงง!!!"

เขาไม่ปล่อยให้ผมได้พูด ปากของเขาก้มลงเข้ามาดูดดื่มหัวจุกจนร้องเสียงหลง ลิ้นลูบไล้โลมเลียปะทะกับหัวกลมๆ เม็ดแข็งอย่างสู้ลิ้น

"อา...อ๊า...หยุดดูดมันได้แล้ว มันรู้สึกแปลกๆ นะ"

ยังไม่เพียงพอมืออีกข้างไม่ปล่อยวาง บีบคลึงเต้านมอีกด้านไปพลางๆ

อารมณ์เสียวซ่านที่ถูกขยี้ที่จุดเร้าทำผมหลบตาแน่นปี๋ จนนึกไม่ถึงว่ามืออีกข้างยังคงชักขึ้นลงให้กับอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว ยิ่งถูกดูดถูกบีบรุนแรงขึ้น มือที่กำอยู่ยิ่งเร่งจังหวะชักขึ้นลงรุนแรงจนสุดโคลน

"อา...ฉันใกล้แล้ว....ฉันจะแตกแล้ว...แตกแล้ว!"

เสียงร้องอย่างเสียวซ่านของไนส์ดังลั่น รับรู้ได้ถึงท่อนเอ็นสั่นระริกไปมา จากนั้นก็รู้สึกอุ่นๆ ที่นิ้วมือ รับรู้ได้ทันทีว่าคงจะเป็นน้ำกามที่หลั่งไหลของมาเป็นแน่

...ยังไงผมก็เคยเป็นผู้ชายมาก่อน

"..."

ผมมองลงยังมือที่เปอะเปื้อนไปด้วยน้ำเชื่อสีขาวขุ่นเกาะกันเหนียวแน่นกลิ้งไปมาบนมือ กลิ่นเหม็นหืนลอยขึ้นมาแตะจมูก ทำผมขมวดคิ้วเบ๋ปากอย่างขยะแขยง ไม่ใช่ว่าไม่เคยสัมผัสของตัวเอง แต่ว่าได้จับของคนอื่นมาก็รู้สึกแปลกๆ

"ไอ้บ้าไนส์! เลอะไปหมดเลยเจ้าบ้า"

ผมสบถไปแบบนั้น แต่อีกฝ่ายเหมือนจะไม่ได้ฟังยังคงนิ่งค้างดวงตาเบิกโพลน ใบหน้าฟินยิ้มอิ่มเอิบ

"เฮ้!!! เกิดอะไรขึ้น!? พวกนายเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันได้ยินเสียงคนกรีดร้อง"

พอได้ยินเสียงเรียกของเบสกับเกมที่วิ่งเข้ามายังลานฝึก ทำให้ไนส์ได้สติรีบหันหลังใส่กางเกงโดยไวด้วยท่าทางลุกลน

"มะ ไม่มีอะไร พอดีฉันแค่ลองดวลดาบกับเข้านัทมัน เห็นว่ามันเลเวลอัพขึ้นแล้ว ฉันเกือบแพ้เลยเผลอร้องออกไปน่ะ แฮะ แฮะ"

ไนส์เกาหัวยิ้มกลบเกลื่อน

ผมเองก็หันหลังรีบขึ้นชุดสายเดี่ยวขึ้น ทั้งๆ ที่หัวจุกยังคงเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของไนส์ จนเสื้อเปียกชุ่มเห็นถึงภายใน ได้แต่เอามือปิดไว้ไม่ให้สองคนเห็น

"งั้นเหรอ...?"

"ฉันก็เป็นห่วงพวกนายนึกว่าโดนเจ้าพวกพายุมากลั่นแกล้งอีก"

พวกเราสองคนได้แต่ปฏิเสธพร้อมหัวเราะแหยะๆ ออกไป ปกปิดเรื่องราวอันน่าอับอายเหมือนครู่ไว้จนมิด

แต่พอคิดแบบนั้นเสียงระบบในหัวก็ดังขึ้น



'+ 100 EXP'

'เลวเลอัพ'

'+ 100 EXP'

'เลวเลอัพ'

'+ 100 EXP'

'เลวเลอัพ'

...



ผมได้แต่อ้าปากค้างกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในหัวสับสนมึนงงไปหมด ในใจคิดไปว่า บ้าไปแล้ว! นี่เหรอวิธีเพิ่มเลเวลของผมน่ะ....



ตามอ่านต่อได้ที่
Readawrite :
https://www.readawrite.com/a/20d20a1a51367fa3a8309cdc7b5c423d
fictionlog :
https://fictionlog.co/b/66c4af8166f5ba001cc1637b

เนื้อหาจุใจ


therasak