ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

เงารัก นักเปิดซิง ตอนที่ 11: ผลของการกระทำ

เริ่มโดย KaohomLM, กุมภาพันธ์ 04, 2025, 05:38:42 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KaohomLM

   หมวยหลินรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดสาหัสไปทั่วสรรพางค์กาย
   ใบหน้า ลำคอ ไหล่ เต้านมทั้งสอง เอว ล้วนแล้วแต่ปวดตุบ ๆ ด้วยความบอบช้ำ
   แต่ที่เจ็บยิ่งกว่าคือท่อนล่างของเธอ
   เธอค่อย ๆ ยันร่างลุกขึ้นมาบนเตียงนอนใหญ่
   น้ำตาไหลออกมาท่วมใบหน้า
   นี่เธอทำอะไรลงไป
   ทำไม....เธอถึงได้โง่ขนาดนี้
   ถ้าใช้สติคิดสักหน่อย เธอน่าจะรู้ได้ว่าเส้นทางที่พี่โอชา.......ไอ้เหี้ยชา ชี้ให้เธอเดิน สุดท้ายมีแต่จะต้องลงเอยแบบนี้
   แต่ในเวลานั้น แค่คำอ้างเรื่องพี่ชาคริตก็ทำให้สาวน้อยหน้าโง่ในห้วงรักอย่างเธอหลงเป็นแมงเม่าบินเข้ากองไฟ
   อยู่ ๆ ก็ยอมมาให้เขาย่ำยีจนไม่เหลือคุณค่าศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง
   ไม่เหลือศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
   น้ำตายังหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย
   ยิ่งเมื่อมองไปที่กระจก แล้วเห็นร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแดงเป็นปื้น ๆ ความรังเกียจตัวเองยิ่งเพิ่มถมเท่าทวีคูณ
   เธอพยายามขยับตัวลงจากเตียง แต่ตรงหว่างขาและร่องก้นก็เจ็บจนเธอแทบจะร้อง
   เมื่อคืน...เธอโดนอะไรไปบ้างนะ
   ไอ้เหี้ยชาเอาเธอติดกันเกือบสามชั่วโมง หลังจากนั้นก็ให้เพื่อนมันอีกสามคนมารุมโทรมเธอ แต่ถึงจุดนั้นเธอก็แทบไม่มีสติเหลือจะรับรู้อะไรแล้ว
   ภาพสุดท้ายที่เธอจำได้ คือสุเมธต่อยกับไอ้เหี้ยชา
   อย่างน้อย เธอก็ยังมีเพื่อนคนหนึ่งที่คิดปกป้องศักดิ์ศรีของเธอนะ
   เธอกวาดสายตามองไปรอบเตียง ไม่มีอะไรจะให้เธอมาปิดบังความเปลือยแม้แต่สักนิด
   ใช่สิ เมื่อคืนเธอยอมให้ไอ้เหี้ยชาถอดเสื้อผ้าจนหมดตั้งแต่ก่อนมาถึงห้องอีก
   ทำไม เธอถึงทำตัวเหลวแหลกได้ขนาดนั้นนะ
   เธอมีอารมณ์จากที่เห็นคนหลายคู่มีอะไรกัน แต่เธอก็สมควรมีสติควบคุมตัวเองได้ดีกว่านี้สิ
   หรือว่า....
   โค้กแก้วที่ไอ้เหี้ยชาให้เธอกิน
   โธ่ หมวยหลิน ทำไมแกมันโง่ได้ขนาดนี้
   แต่ความเจ็บความอายก็พอจะมอบพลังให้หมวยหลินได้หน่อยหนึ่ง เธอกัดฟันยันตัวลุกขึ้น พยายามไม่สนความเจ็บปวดในแก่นกายและรูทวารหนัก แล้วเดินโซซัดโซเซออกจากห้องนอน ลงบันได พลางก็ก้มเก็บชุดชั้นในที่หล่นอยู่สองข้างทาง
   ไอ้เหี้ยชานอนอยู่บนโซฟาใหญ่ พี่ซินกับพี่เนยนอนขนาบสองข้าง ทั้งสามคนต่างก็หลับสนิท ที่รอบห้องนั่งเล่น สมาชิกทีมฟุตบอลและหญิงบำเรอนอนเปลือยกายกันระเกะระกะ
   หมวยหลินหยิบเสื้อกับกางเกงขาสั้นของใครไม่รู้ขึ้นมาสวม ก่อนจะเดินขโยกเขยกออกนอกบ้านไป

   "เมธ...." เธอร้องทันทีที่เห็นร่างที่นอนอยู่หน้าบ้าน
   เพื่อนของเธอนอนเปลือยเปล่า ใบหน้าบวมช้ำหลายแห่งราวกับถูกรัวหมัดใส่แบบไม่ยั้ง
   ดูเหมือนว่าไอ้เหี้ยชาจะจับสุเมธออกมาโยนไว้นอกบ้านหลังจากอัดจนน่วมแล้ว
   "เมธ เมธ..." เธอเขย่าตัวเพื่อน "เมธ ตื่นเถอะ"
   "อือ...." สุเมธคราง ก่อนจะเปิดตา
   "หมวยหลิน....เรา........." สุเมธลืมตาขึ้นมองใบหน้าที่เขาแสนรัก ใบหน้าที่บัดนี้เละเทะกระเซอะกระเซิงจนเขาแทบจำไม่ได้ "เราขอโทษ..."
   หมวยหลินก้มหน้ามองพื้น
   "ไม่ใช่ความผิดเมธหรอก"
   "ความผิดเราสิ เราน่าจะดูแลหมวยหลินให้ดีกว่านี้ ไม่ปล่อยให้หมวยหลินไปอยู่กับคนอย่างพี่ชา เราไม่รู้จริง ๆ"
   สองหนุ่มสาวไม่มองหน้ากัน ต่างคนต่างเงียบ ไม่พูดไม่จา
   "เรามัวแต่สนใจตัวเอง....เรามันน่า....."
   "พอเถอะ เมธ" หมวยหลินตัดบท "แล้วเมธไปหาอะไรใส่ซะเถอะ"
   สุเมธก้มมองตัวเอง แล้วรีบเบือนหน้าหนี
   นี่ไอ้พี่ชาอัดเขาจนสลบแล้วโยนออกมานอกบ้านทั้งอย่างนี้เลยเหรอ ถึงว่า คันไปทั้งตัวเลย รอยยุงกัดเพียบ นี่ในตัวเขายังมีเลือดเหลือบ้างไหม
   แต่ถึงเขาจะเละแค่ไหน คนที่น่าเป็นห่วงกว่าคือหมวยหลินตรงหน้า
   และจะเอายังไงวะเนี่ย กลับเข้าบ้านไปเอาเสื้อผ้าจะดีเหรอ
   สุเมธพยายามยันตัวลุกขึ้น หมวยหลินรีบขยับตัวหลีกทางให้เพื่อนหนุ่ม
   สุเมธเหลียวมองรอบกายอีกรอบ ก่อนจะตัดสินใจว่าไม่มีทางเลือกอื่น จึงเดินกลับเข้าบ้านไป
   เสื้อผ้าของเขายังคงกองอยู่บนพื้น กุญแจรถมอเตอร์ไซค์ยังอยู่ในกระเป๋า เขารีบหยิบเสื้อผ้ามาสวมอย่างลวก ๆ แล้วรีบเดินออกจากบ้านไป
   
   "หมวยหลิน....ไหวนะ" สุเมธถาม หลังสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์แล้ว
   หมวยหลินพยักหน้า แต่ไม่พูดอะไร
   "งั้น ขึ้นมาเลย"
   "แล้วเมธขับไหวใช่ไหม"
   สุเมธพยักหน้าอย่างไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่
   หัวเขายังหมุนติ้วอยู่ แม้สติจะค่อนข้างชัดเจนจากความช็อก แต่ในกระแสเลือดน่าจะยังมีแอลกอฮอล์เกินกฎหมายกำหนดแน่
   แต่เขายอมตายดีกว่าทนอยู่ตรงนี้ต่อ
   หมวยหลินลากร่างขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ด้วยความทุลักทุเล ก่อนที่สุเมธจะขับรถจากไป
   "อูยยยยยยย" ด้านในร่างกายของเธอเหมือนจะฉีกทุกครั้งที่รถวิ่งผ่านลูกระนาดตามทางออกจากหมู่บ้านจัดสรรของไอ้ชา
   สาวหมวยสะดุ้งสุดตัวอีกครั้งเมื่อรถมอเตอร์ไซค์หยุดลงตรงข้ามกับม่านรูดแห่งหนึ่ง
   แต่สุเมธชี้ไปที่ร้านยา ที่อยู่ติดตรงหน้ารถพอดี
   "เรา....ไปซื้อยาคุมให้หมวยหลินนะ"
   "ขอบใจนะ เมธ" หมวยหลินพูดเบา ๆ
   เมื่อวานน่าจะเป็นวันปลอดภัยของเธอ แต่กินยาคุมฉุกเฉินไปก็คงไม่เสียหายอะไร เธอยังรู้สึกถึงสิ่งที่เดนมนุษย์พวกนั้นทิ้งไว้ในตัวเธอได้อยู่เลย
   สุเมธเข้าร้านไป และกลับมาพร้อมยื่นยาและน้ำหนึ่งขวดให้เธอ หมวยหลินรับและกินยาโดยไม่ได้พูดอะไร
   "บ้านหมวยหลินอยู่ตรงไหนเหรอ เราจะพาไปส่ง"
   หมวยหลินจ้องหน้าสุเมธด้วยดวงตาที่ฉ่ำชุ่มขึ้นมาอีกครั้ง
   "พ่อแม่เราจะว่ายังไง"
   สุเมธก้มหน้า "แต่ มาถึงขั้นนี้ ยังไงก็ปิดไม่ได้อยู่แล้วนะ"
   หมวยหลินทรุดตัวลงไปบนเบาะรถมอเตอร์ไซค์ ร้องไห้สะอึกสะอื้นอีกรอบ
   สุเมธไม่กล้าแม้แต่จะลูบเนื้อลูบตัวปลอบใจให้สาวที่เขารัก ได้แต่ยืนเฝ้ามองจนหมวยหลินเริ่มสงบลงหน่อยหนึ่ง
   "ถ้าไม่กลับไป มันจะแย่กว่านี้นะ" เขาพูดเบา ๆ "ไปเถอะ เดี๋ยวเราช่วยคุย"
   "อือ"

   "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   พ่อแม่ของหมวยหลินนั่งกุมขมับอยู่ในบ้าน สีหน้าวิตกกังวลสุดขีด สุเมธเคาะประตูเบา ๆ จนพวกท่านหันมา ทันทีที่เห็นสภาพลูกสาว คุณแม่ก็กรีดร้องออกมาสุดเสียง
   "เหมยหลิน เหมยหลินไปทำอะไรมาลูก"
   "แม่!!!" หมวยหลินร้อง แล้วโถมตัวเข้ากอดแม่แล้วปล่อยโฮ "แม่ หนูขอโทษษษษษษษษ"
   "เหมยหลิน เกิดอะไรขึ้น"
   "ทำไมพ่อโทรหาไม่รับเลย"
   "หนู หนูขอโทษ"
   "แล้วไอ้นี่ใคร......มึงทำอะไรลูกสาวกู"
   "พ่อ....เมธไม่ได้ทำนะคะ"
   "เข้ามานั่งก่อนลูก แล้วค่อย ๆ เล่านะ"
   พ่อแม่ลูกไปนั่งที่โซฟา สุเมธเดินตามอย่างหวาด ๆ คุณแม่รีบไปหาน้ำมาให้หมวยหลินกิน จนเมื่อลูกสาวดูสงบลงหน่อยหนึ่ง คุณแม่จึงได้เปิดปากถาม
   "เหมยหลิน เมื่อวานเกิดอะไรขึ้นคะ"
   "แม่..หนู..............."
   หมวยหลินสะอึกสะอื้น แต่ไม่พูดอะไร
   "เหมย..." คุณพ่อตั้งท่าจะพูดด้วยเสียงกร้าว แต่คุณแม่เอามือวางบนไหล่เป็นเชิงห้าม
   "หนู......หนู ทำ........ทำไม่ดี........."
   "เหมยหลิน...."
   "มีรุ่นพี่ชวนหนูไปปาร์ตี้ บอกว่าจะช่วยสร้างความมั่นใจ.....บอกว่ารุ่นพี่ที่หนูชอบอาจจะมางานนี้...........หนู....หนูหลงเชื่อเค้า....."
   คุณแม่ปิดปากตัวเอง คุณพ่อกัดฟัน
   "หนูปิดโทรศัพท์ตอนพ่อแม่โทรมาตาม....หนู....หนูมันโง่.........แต่หนูอยากเจอพี่เค้า......"
   "แล้ว...."
   "มันวางยาข่มขืนหนู ไอ้คนที่ชวนหนูไปงานอะ....มันข่มขืนหนู...."
   "มึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" คุณพ่อคว้าคอสุเมธ
   "หยุดค่ะ พ่อ!!! เมธไม่ได้ทำหนูนะ"
   "......" คุณพ่อหันกลับไปมองหน้าลูกสาวด้วยแววตาโกรธขึ้ง
   "เมธอยู่ในงานด้วย เขาพยายามช่วยหนูจนโดนต่อยสลบไป"
   คุณพ่อเหลียวมามองหน้าที่มีรอยเขียวช้ำหลายจุดของสุเมธก่อนจะปล่อยมือ
   "ผมฟื้นขึ้นมาก็เช้าแล้วครับ" สุเมธพูด "ผมเลยพาหมวยหลินกลับบ้าน ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ผมช่วยเพื่อนผม ลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้"
   "แม่....พ่อ...........หนูขอโทษ"
   คุณพ่อหันกลับไปหาลูกสาว "กูไม่เคยสอนมึงเหรอว่าอย่าไว้ใจคน"
   "คุณคะ...."
   "หนูขอโทษ....." หมวยหลินน้ำตาไหลแทบเป็นสายเลือดแล้ว คุณแม่ของเธอก็ร้องไห้ คุณพ่อหลับตา กำหมัดแน่น ปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาสองสามหยด ก่อนจะเข้าไปกอดลูกและภรรยา
   "เรื่องมันผ่านไปแล้วนะ"
   "ฮืออออออออออออออออ"
   "ไม่เป็นไรนะ เหมยหลิน แม่อยู่ตรงนี้นะ"
   สุเมธมองสามคนพ่อแม่ลูกที่กอดกันกลม รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกินยังไงก็ไม่รู้ แต่เมื่อเขาตั้งท่าจะถอยออกจากบ้านไป คุณแม่ก็เงยหน้าขึ้นเรียก "ขอบคุณนะ พ่อหนุ่ม"
   "สุเมธครับ แล้วคุณแม่อย่าขอบคุณผมเลย แค่นี้ผมก็รู้สึกแย่มากแล้ว ผม...น่าจะทำอะไรมากกว่านี้สิ"
   ถ้าเขาไม่ได้สำส่อนจนลืมมองรอบตัว หรือถ้าเขาปฏิเสธไม่ยอมให้มีงานมั่วเซ็กส์แบบนี้ขึ้นเลย หมวยหลินที่เขารักคงไม่ต้องมาลงเอยแบบนี้
   "โธ่เอ๋ยยย เหมยหลิน พ่อก็ย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าไว้ใจคนมากนัก" คุณพ่อพูดตำหนิ แต่ก็ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน มือก็ลูบหลังลูกสาวไปด้วย "ไม่เป็นไรนะลูก มันผ่านไปแล้ว"
   "หนูขอโทษ หนูผิดไปแล้วค่ะ"
   "ไม่เป็นไร ลูก ไม่เป็นไร"
   "แม่กับพ่ออยู่ตรงนี้นะ"
   "ไม่ว่าจะยังไง เราก็ยังเป็นเพื่อนหมวยหลินนะ" สุเมธบอก

   ไอ้ชาค่อย ๆ ลืมตาตื่นมาช้า ๆ
   อีเนยยังนอนทับตัวมันอยู่เลย ขณะที่อีซินหลับอยู่ตรงหว่างขาของมันพอดี
   มันจับตัวอีเนยกลิ้งลงจากตัว ก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
   อืออออ ของทั่นชัยนี่มันดีจริงๆ ว่ะ
   ยาพลังม้านั่นเม็ดเดียว กูเล่นอีหมวยไปสิบเอ็ดน้ำ พักครึ่งชั่วโมงยังมีแรงมาต่ออีกะหรี่สองตัวนี่ได้อีกจนเกือบเช้า
   แถมผงวิเศษสูตรทั่นชัยอีก ฉลากบอกว่าให้ใส่หมดซอง แต่กูใส่ไปแค่หนึ่งในสาม อีหมวยยังร่านคุมตัวเองไม่อยู่ หมดคราบเด็กเรียนเลย
   ถ้าใส่หมดซองนี่ป่านนี้อีนั่นคงยังไม่หายร่าน
   น่าเสียดาย กูซื้อมาซองเดียว เว็บพรชัยดอทพอร์นโดนปิดไปแล้วด้วย
   รู้ว่าดีขนาดนี้กูซื้อห้าสิบซองเลย
   ไอ้เมธเอ๊ยยย ผู้หญิงของมึงนี่เย็ดโคตรมันอ่ะ
   มันเดินเปลือยกายขึ้นห้องนอนชั้นสอง หวังจะไปล้างหน้าไก่อีหมวยอีกสักสองสามยก แต่พอไปถึงก็พบว่าอีหมวยหนีไปแล้ว ทิ้งไว้แต่รอยเลือดแดงบนเตียงให้ดูต่างหน้า
   เสียดายฉิบหาย
   มันคว้าผ้าขนหนูมาพันเอว แล้วเดินกลับลงไป
   อีเค้ก เมียไอ้ไก่แจ้ตื่นแล้ว กำลังทำหน้าเสียใจอยู่ แต่มันก็รู้ดี อีนี่โดนรุมโทรมทีก็เสียใจที เดี๋ยวไอ้ไก่แจ้มันก็พามาใหม่
   "ไง พวกมึง..." มันเอาตีนเขี่ยไอ้แว่นกับไอ้โม่งที่นอนทับกันอยู่
   "อูยยยย พี่ชา" ไอ้แว่นคราง
   "อีหมวยโคตรสุดยอดอ่ะ" ไอ้โม่งบอก
   "เออ จริง" ไอ้แว่นทำท่าตื่นตัวขึ้นมาทันที "ไอ้เมธอิจฉาจนอยากแย่งเราเอา พี่ชาชกสลบไปเลย 5555555555555555555555555555555555555555555555 ป่านนี้มันคงยังไม่ได้เอาเลยมั้ง"
   "พี่ชา ผมขออีหมวยอีกยกได้ป่ะ"
   "มันหนีไปแล้วว่ะ" ไอ้ชายักไหล่
   "โธ่ แล้วกัน" ไอ้โม่งร้อง "พี่ชาปล่อยไปได้ไง เด็ด ๆ แบบนั้น"
   "เออ น่า มันอยู่ในโรงเรียนเรานั่นแหละ เดี๋ยวก็หาทางล่อมาได้อีก" ไอ้ชาบอก
   "อื๊ออออออ" อีเนยลุกขึ้นบิดตัว เต้านมกระดำกระด่างสั่นไปมา ก่อนจะสะกิดปลุกอีซิน
   "มึงจะเอาเงินใช่ไหม" ไอ้ชาถามเมื่อเห็นสายตาที่อีเนยมองมาที่มัน "ได้"
   มันเดินไปหยิบแบ๊งค์พันปึกเล็ก ๆ สองปึกส่งให้อีเนยกับอีซินคนละปึก "ตามที่ตกลงกัน"
   จริง ๆ เสียดายเงินอยู่นะ อีเนยนี่กะหรี่อาชีพจนไม่เหลือสภาพแล้ว อีซินก็ท่วงท่าลีลาดี แต่เครื่องเคราหลวมกว่าที่คาด
   ไม่มีใครเจ๋งเหมือนอีหมวยเลย
   ได้เปิดซิงก็แบบนี้แหละ
   กูเข้าใจแล้ว ทำไมพี่ชาคริตชอบนักหนา
   กูเอง เอามาหลายคน เพิ่งมาได้เปิดซิงวันนี้ กูยังติดใจเลย
   แต่....
   มันมองผงวิเศษสูตรทั่นชัยที่เหลืออยู่สองในสามของซอง
   ด้วยสิ่งนี้
   สาวคนไหนล่ะ จะปฏิเสธกูได้ อีหมวยนั่น หรือ แม้แต่.... แก๊งค์นางฟ้านางรำ 
   รอดูกูนะ
   กูจะเป็น โอชา นักเปิดซิง

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

peddo

โอชายังทำจัวน่าอิจฉาไม่หาย หมวยหลินจะมีบทอีกไหมหรือจะแค่เปิดหัวเรื่อง เมธเขาดาวซัลโวนะครับ ประตูเดียวก็ยิงได้หลายลูก หลายทัวนาเมนต์​ครับ


naris1423

หมวยหลิน โดนขนาดนี้แล้ว สุเมธจะทำกับหมวยหลินยังไงต่อไป

เดช12341

เสียครั้งแรกแล้วคงมีครั้งต่อไปอีกแน่น้องหมวยหลิน


ryg123456

น้องงหมวยจะแก้แค้นได้ไหม
อย่าปล่อยให้ โอชานักเปิดซิงเกิดได้นะ

torl31


Gearzap


teeieie123


teerawatc

รอมาหลายวันครับ ว่าหลังจากเหมยหลินเสียตัวไปแล้วจะเป็นอย่างไร

ผมรู้สึกว่าตอนที่10นี่ไคลแม็กแล้ว เหมยหลินนางเอกของเรื่องเสียตัวให้คนร้าย

ต่างจาก2 ภาคแรกที่นางเอกแคล้วคลาดจากตัวร้าย ไม่นับข้าวหอมในจักรวาลอื่น

หรือเรื่องนี้ตัวเอกนักเปิดซิงจะเป็นนายโอชา