รักครั้งแรก...ของสองสาว ep.6

[บุษบา]

"กินข้าวเสร็จไปเอามะพร้าวที่บ้านลุงสักให้ แม่หน่อยนะเดือน พรุ่งนี้วันพระ แม่จะทำบวช ฟักทองกับขนมเทียนไปวัด"

เสียงแม่ของเดือนว่าขึ้นในตอนที่ทั้งสองกำลังเดินกลับมาจากวัด

"ไปเอาบ้านป้าหมอนก็ได้หนิจ๊ะแม่"

"แม่คุยกับลุงสักแกไว้แล้ว ว่าจะไปเอา มะพร้าวน้าหอมบ้านแกด้วย มะพร้าวบ้านแก เยอะ ไปเอากับ
ลุงสักน่ะดีแล้ว" แม่ยังคง ยืนยันคำเดิมเล่นเอาเดือนถึงกับใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ



เธอยิ่งไม่กล้าจะเผชิญหน้ากับลุงสักอยู่ด้วย
 แต่แม่ดันให้เธอไปเอามะพร้าวที่บ้านแกซะอย่างนั้น
แต่สุดท้ายเดือนก็ต้องตอบรับแม่ไปอย่าง เลี่ยงไม่ได้

เดือนกับแม่เดินกลับมาถึงบ้านก็จัดการทำกับข้าวเพิ่มเพื่อกินข้าวเช้ากัน พ่อของเธอก็กลับมาจากนาแล้ว น้องสาวเธอก็ไปโรงเรียนแล้ว

พอกินข้าวเสร็จแม่ก็บอกให้เธอรีบไปเอามะพร้าวกับลุงสักเลยเพราะกลัวว่าลุงสักจะออกไปทำนาก่อน เดือนเลยต้องรีบคว้าเอาจักรยานและปั่นออก มาจากบ้านตรงไปที่บ้านของลุงสักทันที

บ้านของลุงสักกับบ้านของเธอคอนข้างไกล กันถ้าเดินก็เกือบสิบห้านาทีจะถึง แต่ถ้าปั่นจักรยานมาก็จะเร็วกว่า

พอปั่นมาถึงบ้านของลุงสักเธอก็จอดจักรยานไว้ที่หน้าบ้านของแกแล้วค่อยๆ เดินเข้าไปในบ้าน

บ้านของลุงสักเป็นบ้านไม้ทั้งหลัง ใต้ถุนโปร่งโล่งเหมือนบ้านของเธอและบ้านของลุงสักก็มีพื้นที่
กว้างมากๆ

หลังบ้านของแกจะปลูกมะพร้าว มะม่วง กล้วย และผักเยอะ มากๆ บ้านแกดูร่มรื่นดีสุดๆ แต่แกอยู่บ้าน หลังนี้คนเดียว เพราะเมียของแกหย่ากัน

ไปแล้วและตอนนี้ก็มีผัวใหม่ไปแล้ว ลูกชาย ของแกสองคนโตกว่าเดือน ตอนนี้เข้าไปทำงานในเมือง นานๆ จะกลับถ้าลูกแกกลับก็มานอนที่นี่

เพราะอยู่บ้านคนเดียวเป็นส่วนใหญ่บ้านหลังใหญ่เกินไปก็ดูจะเหงาๆ หน่อย ลุงสักเลย
ไปปลูกกระท่อมเล็กๆ อยู่ที่นา ไหนๆ แกก็ชอบ ทำนาทำสวนอยู่แล้ว ไปปลูกกระท่อมหลังเล็ก อยู่คนเดียวที่นาดีกว่า กลางคืนก็ออกไปหา จับปลา จับกบมาไว้ แล้วค่อยเข้ามานอน แก อยู่แบบนั้นรู้สึกเหงาน้อยกว่าอยู่ที่บ้านหลัง ใหญ่คนเดียวซะอีก

เดือนชะเง้อคอมองหาลุงสักจนทั่วแต่ก็ไม่เห็นแกเลย หรือว่าแกจะไปนาแล้ว เดือนคิดในใจ

แต่ไม่ปล่อยให้ตัวเองคิดไปเรื่อย เธอเลยตัดสินใจตะโกนเรียกแกไป

"ลุงสักจ๊ะ" เสียงเล็กๆ ของเด็กสาวทำให้ลุงสักที่กำลังรดน้าผักอยู่หลังบ้านต้องรีบตะโกนตอบกลับ

"เออ! ลุงอยู่หลังบ้าน" เดือนที่ได้ยินแบบนั้นก็เดินไปหาลุงใหญ่ที่หลังบ้านตามที่แกบอก

"แม่ให้หนูมาเอามะพร้าวจ๊ะลุงสัก"

เดือนก้มหน้ามองมือทั้งสองข้างของตัวเองที่กุม ประสานกันอยู่

เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองลุงสักเลย ตอนนี้แกไม่ได้ใหญ่เสื้อ ทั้งตัวแกตอนนี้มีแค่ผ้าขาวม้าพันอยู่ที่เอวเท่านั้นเธอมองเห็น แผ่นหลังเปลือยเปล่าที่มีรอยสักลงอักขระ ของแก แผ่นหลังของแกกว้างและดูแข็งแรงมาก







มีขนหน้าอกอูยๆสีดำแซมสีเทา เธอไม่เคยสังเกตุแกขนาดนี้เลยเวลาที่แกถอดเสื้อมาที่บ้านของเธอ

 และไม่เคยรู้สึกเขินอายแบบนี้เลยตอนที่เห็นแกถอดเสื้อ เพราะเธอก็เห็นผู้ชายในหมู่บ้านถอดเสื้อบ่อย แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกเขินลุงสักเอามากๆ

"อืม เดินตามลุงมาสิ"

ลุงสักว่าแล้วเดินนำเธอไปที่หลังบ้านของแกที่มีต้นมะพร้าวปลูกเอาไว้

ท่าทางของลุงสักดูปกติทุกอย่างทำให้เดือน
 ต้องคอยบอกตัวเองให้ทำตัวให้ปกติ เพราะ วันนั้นลุงสักแกเมา แกจำไม่ได้หรอก เธอเองก็ควรจะลืมเรื่องนั้นเหมือนกันมันผ่านมาแล้ว เดือนสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยายามทำตัวให้ปกติ แล้วเดินตามลุงสักไป

ลุงสักพาเธอเดินเข้ามาลึกขึ้น ในสวนของลุงสักมีต้นไม้เยอะ ทำให้ที่นี่มีร่มไม้บดบัง แสงแดดและสายตาคนที่อยู่บ้านข้างๆ หรอบ้านแถวๆนี้ได้

เดือนเดินมองแผ่นหลังกว้างของลุงสักอยู่ตลอด
 ไม่รู้ในหัวเธอมัวแต่คิดอะไรอยู่ ขนาดลุงงสักหยุดเดินแล้ว เธอยังไม่รู้ตัวเลยสักนิด จนเธอเดินชนกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าของลุงสัก

"โอ๊ะ!"

ด้วยความที่ลุงสักแกตัวใหญ่และแข็งแรงมากพอเธอเดินชนแกแล้วเธอถึงกับ เซล้ม และดีที่ลุงสักไว
แกหันกลับมารับตัว เธอทันไม่ให้ล้มก้นเบ้าไม่งั้นเจ็บแน่ แขนใหญ่ข้างเดียวของลุงสักกอดรัดอยู่ที่เอวคอดของเธอใบหน้าคมเข้มที่มีเคราหน่อย ๆ
มองที่เธอ สายตาของลุงสักตอนนี้มันแตกต่างจากปกติมากไม่เรียบนิ่งเหมือนเคย

"เอ็งคิดอะไรอยู่ถึงคงได้เดินมาชนข้าได้เดือน"

"เอ่อ หนูไม่ทันมองลุงสัก ขอโทษนะจ๊ะ"

เดือนเอ่ยขอโทษแล้วจะขยับตัวให้ลุงสักปล่อย
แต่ลุงสักก็ไม่ปล่อยแกก็ยังกอดเอว เธอแน่นขึ้นดึงตัวเธอเข้าไปชิดกับลำตัวของแกมากกว่าเดิมซะอีก

เดือนกลืนน้ำลายลงคอ มือของเธอทั้งสองข้างตอนนี้วางอยู่ที่แผงอกกว้างมีขนอูยของลุงสัก
 จุดกลางกายของเธอแนบชิดอยู่กับลำเอ็นของแก

มันใหญ่มากคืนนั้นที่เธอเห็นแสงมันสลัวๆ แต่ก็พอรู้ว่ามันใหญ่แต่ไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้แกเป็นคนวัย53ปีที่ดูหนุ่มแน่น ดู แข็งแรงและถึกทนจริงๆ

เดือนเบิกตากว้างจ้องตาของลุงสักไม่ละไปไหน
แกเองก็จ้องเธออยู่และกระตุกยิ้มมุมปาก

"ตกใจอะไร ทำอย่างกับเอ็งไม่เคยเห็น"
 เสียงเข้มๆทุ้มๆของลุงสักพูดทำให้ใจเธอเต้นรัวๆ

"ละ ลุงสักพูดอะไร หนูไม่รู้เรื่อง"

เดือนโกหกออกไปและพยายามจะผลักลุงสักออก

"หึ เป็นเด็กเป็นเล็กโกหกมันไม่ดีเอ็งไม่รู้หรอ "

"หนะ หนูไม่ได้โกหกนะจ๊ะ"

"เอ็งคิดว่าข้าเมาจนจำอะไรไม่ได้รึไงข้าจำได้ หมดนั่นแหละ จำได้แม้กระทั่งรสชาติรสจูบที่หอทหวานของเอ็งกำลังแรกแย้ม เหมือนดอกใม้"

 คำพูดของลุงสักและใบหน้าเจ้าเล่ห์ที่มองเธออยู่ทำให้เดือนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเริ่มรู้สึกกลัวคนตรงหน้าขึ้นมาแล้ว

"ละ ลุงสักปล่อยหนูนะจ๊ะ หนูจะรีบเอา มะพร้าวไปให้แม่"

มือน้อยๆ ของเด็กสาวพยายามผลักอกคนตัวใหญ่ออกไป แต่มันก็ ไม่ได้ผลเลยขนาดตัวเธอกับ
ลุงสักก็ต่างกันมากแล้ว

"จะรีบทำไมนัก แม่เอ็งบอกข้าว่าจะทำตอนบ่าย ๆ ตอนนี้มันยังเช้าอยู่เลยเดือน"

"แต่หนูต้องรีบกลับจ๊ะ"

"หึ เอ็งกลัวข้ารึไงเดือน"

มือข้างที่ว่างของลุงสักยกขึ้นมาลูบใบหน้าเล็กของเดือน ความหยาบกร้านของมือแกลูบไปที่แก้มนุ่มที่ตอนนี้ มันขึ้นสีแดงระเรื่อ ริมฝีปากเล็กสีชมพูของเธอก็นุ่มไม่น้อยหน้าแก้มของเธอเลย

"ข้าลืมแล้วสิว่าวันนั้นปากนุ่มๆ ของเอ็งลุงจำได้ สัมผัสมันรึยัง ถ้าวันนั้นยัง วันนี้ก็ได้"

พูดจบลุงสักก็ประกบปากจูบริมฝีปากของปานเดือนทันที

"อื้ออ!"

 เดือนตกใจมือของเธอทุบอกของลุงสักรัวๆ แต่แกก็ไม่สนยังคงตั้งหน้าตั้งตาจูบริมฝีปากเธอต่อ เมื่อเดือนไม่ยอมเปิดปากให้แกได้สอด

ลิ้นเข้าไปในปากของเธอลุงสักก็ทำการกัดริมฝีปากของเธอแรงๆ จนเดือนยอมเผยอปากเปิดอ้า
ออกให้ลุงสักแกได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาในโพลงปากของเธอ ลิ้นใหญ่ของแกตวัดไปมา เดือนที่ไม่รู้ประสีประสาได้แต่ปล่อยให้แกจูบอยู่แบบนั้น

"อื้มม!"

ลุงสักพอได้จูบปากนุ่มๆ ของเด็กสาวแล้ว
 ความละโมปก็เข้าครอบงำ แกละเลงลิ้นไปทั่วปากของเธอ จูบของแกเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเดือนหายใจหายคอไม่ทัน

"ฮาาา!" พอลุงสักผละจูบออกเดือนก็รีบกรอบโกยลมหายใจเข้าปอดให้ได้เยอะๆ

"ปากเอ็งมันหวานไม่ต่างจากข้างล่างของเอ็งเลยนะ"

"ละ ลุงสักพูดอะไรจ๊ะ ฉะ ฉันต้องรีบเอา มะพร้าวไปให้แม่แล้ว"

 คราวนี้ลุงสักแกยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนโดยง่าย แต่เดือนยังไม่ทันได้เดินไปไหนก็ถูกลุงสักแกรวบกอดจากทางด้านหลังอีกแล้ว

"ว้าย! ลุงสักจะทำอะไรจ๊ะ อย่านะ ปล่อยหนู"
เดือน หวีดร้องเสียงดังและพยายามที่จะแกะมือของ แกที่จับอยู่ที่หน้าอกของเธอออก

"แม่เอ็งมันไม่รีบหรอก ยังมีเวลาอีกเยอะ ขอลุงได้ชิมลิ้มลองรสจัดสักหน่อยเถอะนะเดือน ลุงกลั้นมาตั้งแต่วันนั้น แล้ว"

เสียงเข้มของลุงสักพูดออกมามีความกระเส่าเสียงนิดๆ แกพูดชิดใบหูของเธอ พอพูดจบก็ขบกัดใบหูขาวสะอาดของเธอจนเดือน แล้ว ลุงสักแกก็จูบหลังคอของเธอเรื่อยๆ จนเดือนต้องย่นคอหนี

"ลุงสักอย่าทำแบบนี้นะจ๊ะ มันไม่ดี อื้ออ "

"ไม่ดียังไงเดือน"

ลุงสักผละหน้าออกมาจากซอกคอของเธอแล้วพูดขึ้น

"มันไม่ดี ตอนกลางวันแสกๆแต่เรามาทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงแบบนี้ได้ยังไง อิกอย่างตรงนี้ก็มีศาล ปู่ย่าอยู่ อ๊าา อย่าจ๊ะลุง สัก อื้ออ!"

ลุงสักไม่ฟังเธอพูดเลยสักนิด ปากของแกจูบไปตามซอกคอขาวของเดือน ส่วนมือของแกทั้งสองข้างก็บีบขยำเต้านม ใหญ่ภายใต้เสื้อผ้าฝ้ายสีขาวที่เธอใส่อยู่

"ตัวเอ็งหอมจังเลยเดือน อ๊าา หอมไปทั้ง ไปทั้ง ตัวจริง"

 ลมหายใจอุ่นๆของลุงสักเป่ารด ต้นคอของเธอจนเดือนขนลุกซู่

"ลุงสักพอแล้ว อย่าทำเลยนะจ๊ะ อูยย"

"สงสารลุงเถอะนะเดือน ลุงไม่ได้ปลดปล่อย มานานมากแล้ว เห็นใจลุงเถอะนะ อิกอย่างลูงก็มีใจให้เอ็ง
เอ็งก็คงจะมีใจให้ลุง ในคืนนั้นบ้าง"

คำพูดของลุงสักที่เปลี่ยนไปทำให้เดือนถึงกับชะงัก
และน้ำเสียงของแกก็ฟังดูน่าสงสารจนทำให้ คนฟังอย่างเธอรู้สึกเห็นใจแกขึ้นมา

ลุงสักหย่าร้างกับเมียมานานเรื่องแบบนี้ แกก็คงจะไม่ได้ทำมานานมากแล้วสินะความคิดในหัวของเดือนตีกันไปหมด ส่วนคนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของเธอตอนนี้กลับกระตุกยิ้มร้ายขึ้นมา
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[wmpm2703]

คราวนี้เดือนเสดลุงสักแน่ๆรอมานานเนอะน่าสงสาร

[meeta]

ลุงจะสักหนูแล้ว

[summersale]

ครางเป็นเดือนแน่คืนนี้

[OAKKUNG18]

 คราวนี้ลุงสักจะได้สมใจสักที

[kodzilla]

เดือนไม่น่ารอด

[txxt30]

เจอคารมคนแก่เข้าไป เดือนหรือจะรอด

[Wanchai2345]

 
รอบนี้คงเสร็จลุงสักแน่ๆ
 

[achuya]

ถึงคราวของเดือนหละ คราวนี้

[ryg123456]

สงสารลุงนะ ขอลุงด้วย นึกว่าสงสารเอาบุญ

[พรชัย วิศวกร]

หนูเดือนได้เคลิ้มติดลุงสักแน่เลย

[Kk2540]

 

[Pongsathorn Weerahong]

ลองซักครั้ง จะติดใจลุงสุัก

[gunners]

คราวนี้เดือนน่าจะไม่รอดแล้วหล่ะ

[v8turbo569]

เสร็จเสือเฒ่ากันหมดเลย นี่แม่สั่งมาให้เป็นเมียทั้งพี่และน้องเลยนะนี่