ทั้งเพื่อนสนิทและน้องรหัส ต่างเสร็จเพื่อนผม NTR 11

[wachira123]

ตอนที่ 11 สยิวใต้ผ้าห่ม NC



 หัวใจผมเต้นสั่นระรัวอยู่ภายในอก ความรู้สึกมันแน่นจุกอยู่ที่ลำคอ ได้แต่นั่งนิ่งก้มหน้าอยู่อย่างงั้น

 ก่อนที่โต้งจะค่อยๆ ชงเหล้าอีกครั้ง เขาจับแก้วนั้นยื่นให้กับจูน

 "เอ้า! ต่อไปเป็นตาเราแล้ว คราวนี้ถ้าไม่หมดแก้ว เจอดีแน่จูน!"

 จูนยิ้มออกมากำจะยื่นมือไปรับแก้ว ทันใดนั้นผมก็รีบเข้าไปจับมือของจูนไว้ เผลอทำไปอย่างไม่รู้สึกตัว

 ทำเอาทั้งสองคนมองมาทางผมด้วยใบหน้าที่มึนงง

 "อะไรของมึงเนี้ย? มึงเป็นอะไรภูมิ"

 จูนพูดถามออกมา ผมก็ได้แต่ค้ำอึ้ง ไม่รู้ว่าผมจะหยุดไว้ทำไม แต่ในใจรู้สึกว่าไม่ควรปล่อยให้พวกเขาถลำลึกกันไปมากกว่านี้

 "หะ เห๊ย! เล่นอะไรกันน่าเบื่ออยู่ตั้งนาน...ลองเล่นอะไรๆ ตื่นเต้นกว่านี้ไม่ดีกว่าเหรอ?"

 "ตื่นเต้นเหรอ?"

 "ก็เออดิ ถ้างั้นเดี๋ยวกูแนะนำเอง..."

 ผมเดินไปหยิบสำรับไพ่ที่อยู่ข้างโต๊ะทีวี ก่อนจะกลับมาอธิบายเกมที่เดิมทีเตรียมไว้เล่นกับจูนและมายด์

 "เล่นเกมซ่อนหากัน ซ่อนหากันในบ้านนี่แหละ"

 "ซ่อนหา? มึงเป็นเด็กน้อยอยู่เหรอภูมิ ฮ่า ฮ่า"

 แม้จูนจะหัวเราะออกมา แต่ก็ทำผมยิ้มมุมปาก

 "มันไม่ใช่ซ่อนหาธรรมดา กฎก็คือใครโดนเจอก่อน คนที่หาก็จะสั่งให้คนคนนั้นทำอะไรก็ได้"

 "ทำอะไรก็ได้เหรอ? มึงคงไม่ได้หวังจะทำเรื่องหื่นๆ ใช่ไหม?"

 จูนพูดขึ้นมาก็เอาคิ้วผมกระตุก ยิ่งเธอขมวดคิ้วจ้องเขม็งมา ยิ่งทำเอาผมต้องเบือนหน้าหนี

 "หื่นบ้าบออะไร...ก็แค่หวังให้สั่งให้วิ่งแก้ผ้าตะโกนลั่นไปทั่วมหาลัยแค่ไหนนั้นเอง...เป็นไงสนใจเปล่า?"

 "เออ ก็น่าสนใจดี แล้วใครจะเป็นคนหาล่ะ?"

 "ไม่ต้องห่วง เรื่องแบบนี้ต้องแฟร์กันหน่อย"

 ผมหยิบไพ่ขึ้นมาสับอย่างดี ก่อนแจกให้กับทุกคนคนละใบ มายด์ที่พึ่งกลับมาก็ได้ไพ่ไปเช่นเดียวกัน

 "ใครได้แต้มใหญ่สุดคนนั้นก็เป็นคนหาก่อนเลย"

 ทุกคนต่างเปิดไพ่ของตัวเองขึ้นมาก่อนมองมันด้วยสีหน้าผิดหวัง

 จูนได้เลขแปด มายด์ได้เลขห้า เล็กได้เก้า โต้งได้สี่

 ส่วนผมนั้นได้ไพ่คิง ผมยื่นไพ่ในมือให้กับทุกคนดูด้วยรอยยิ้มที่มีสุขสม

 "อะไรวะ!? ภูมิมึงโกงเปล่าเนี้ย!?"

โต้งทำท่าโวยวายทำหน้าเซ็งนิดหน่อย

"โกงอะไร? กูก็สับให้มึงดูแล้วนี่"

ทำผายมือออกทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่จริงๆ แล้วผมก็แอบใช้เทคนิคสับไพ่ที่เคยหาดูจากในเน็ต ที่จะทำให้ไพ่ใบใหญ่ขึ้นมือผมตลอด เสียใจด้วยนะโต้งมึงพลาดแล้ว

"เอาล่ะ รีบไปซ่อนกันได้แล้ว กูจะปิดไฟแล้วนับถึงร้อย ถ้าเจอใครโดนสั่งให้แก้ผ้าวิ่งรอบบ้านแน่!"

ผมเดินไปปิดไฟพร้อมกับนับเลขไปด้วย ทันทีที่ไฟดับทุกคนก็วิ่งลุกลนออกจากห้องไป ผมหัวเราะร่าพลางถูมือในทันที ในที่สุดผมก็จะได้เล่นอะไรๆ สนุกๆ กับพวกสาวๆ แล้ว

"1 2 3 4 5 6

 ...

 97 98 99 100!"

ผมนับเสร็จก่อนจะลืมตาขึ้นมาในห้องที่มืดไม่มีใครเหลืออยู่ในห้องอีกแล้ว ดูเหมือนทุกคนจะไปซ่อนในบ้านกันหมดแล้ว บ้านผมมันใหญ่พอที่จะเล่นเกมนี้ได้

ส่วนที่เหลือก็คือทำยังไงถึงจะตามหาทั้งจูนและมายด์ได้กันนะ ผมคิดขณะที่กำลังเดินไปตามโถงทางเดิน มุ่งหน้าเริ่มตามห้องนอนที่อยู่ในบ้าน

บ้านของผมมี 3 ห้องนอนสองห้องน้ำ เหมาะสำหรับอยู่กันหลายคน ดูจะลำบากในการค้นหาขึ้นมาเลย ผมจึงต้องหยุดคิดสักพัก นึกถึงนิสัยของจูน เธอมักจะรู้จักนิสัยของผมดี

ทำให้ผมเองก็เข้าใจความคิดของเธอและห้องที่เธอเรื่องก็คือ...

ผมเดินไปถึงหน้าห้อง ก่อนจับลูกบิดเปิดเข้าไป เห็นเตียงนอนพร้อมกับคอมพิวเตอร์ตั้งวางไว้อยู่ มันเป็นห้องของผมเอง จูนคงคิดว่าที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัย เพราะฉะนั้นเธอต้องอยู่ห้องนี้อย่างแน่นอน

"จูน...แอบอยู่นี่หรือเปล่า~"

ผมส่งเสียงเย้าหยอกออกไป แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับเป็นธรรมดา เธอคงไม่ยอมให้ผมหาเจอง่ายๆ แน่

ผมกรวดตามองไปทั่วห้อง ก่อนจะมองไปที่บนเตียง มองเห็นผ้าห่มที่นูนขึ้นมาเหมือนกับมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ภายใน ผมยิ้มมุมปากออกมา ก่อนรีบพุ่งเข้าไปที่ผ้าห่มนั้นกองนั้น

"อยู่นี่สินะ กูรู้เดาใจมึงได้น่าว่าจะมาหลบที่นี้!"

ผมพุ่งตัวลงกอดผ้าห่มนั้นทันที สองมือคว้าอีกฝ่ายเข้ามาแน่นชิดแน่น

"..."

ผมต้องหยุดชะงักอย่างมึนงง เมื่อสิ่งกอดคว้ามาไม่ใช่ร่างกายของจูน มันเป็นเพียงหมอนข้างที่ซ่อนใต้ผ้าห่มเท่านั้นเอง

"บ้าเอ๊ย! ไม่อยู่ห้องนี่หรอกเหรอ เสียฟอร์มเลยกู"

ได้แต่ถอนหายใจออกมา รู้สึกเซ็งกับตัวเองที่น่าจะเดาใจจูนได้แท้ๆ

"..."

ผมนั่งนิ่งรู้สึกเสียดายไปสักพัก ในใจนึกภาพจูนใช้ริมฝีปากนิ่มนวลเข้าดูดอมดุ้นของไอ้โต้ง มันเอาน้องชายใต้กางเกงของผมมันลุกชูชัน กระสันอยากทำกับพวกเธอเต็มทนแล้ว

"ไปหามายด์ก็ได้วะ คราวนี้แหละ จะขอกระแทกให้หายอยากไปเลย!"

ผมลุกขึ้นกำหมัดแน่น ก่อนเดินออกประตูไปด้วยจิตใจที่มุ่งมั่น จัดกับจูนไม่ได้อย่างน้อยได้น้องมายด์ก็ไม่เสียหาย

*

*

*



ภายในห้องที่ประตูปิดลง ภูมิเพิ่งจะเดินออกไปได้เพียงสักพัก เสียงหายใจเฮือกก็ดังขึ้น มันดังออกมาจากภายใต้เตียงนอนที่อยู่มุมห้อง

"ภูมิออกไปแล้ว! ออกไปกันเถอะ"

สิ้นเสียงนั้นจูนกับโต้งก็คลานออกมาจากใต้เตียง พวกเขาหลบลงไปหลบอยู่ใต้เตียงทันทีที่ได้ยินเสียงฝีเท้าของภูมิใกล้เข้ามา จึงรอดในการเจอตัวได้

"เฮ้อ...อึดอัดเป็นบ้าเลย หายใจแทบไม่ออก"

โต้งส่งเสียงบ่นขึ้นมาพร้อมสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างหอบแห้ง จูนเองก็เช่นกัน เขาทั้งสองนั่งหายใจได้อย่างโล่งอกอยู่บนเตียง

"ฮ่า ฮ่า เอาน่า ยังไงก็รอดมาได้แล้ว ภูมิมันเดาใจกูเก่งเป็นบ้าเลย"

"แหม่...ตอนเข้ามาซ่อนก็พูดอย่างมั่นใจ ไอ้ภูมิไม่มีทางรู้ รู้ใจกันขนาดนี้เป็นแฟนกันหรือไง?"

"ไอ้บ้า! อะไรของมึงเนี่ย! พอเลย ไม่ต้องมาแซว"

จูนเบือนหน้าหนีเขินอาย ก่อนที่โต้งจะหัวเราะร่ากับท่าทางของเธอ

"ไปกันเถอะ เดี๋ยวภูมิจะวนกลับมาอีก จะโดนจับได้เอา"

"อือ เข้าใจแล้ว"

ขณะที่ทั้งสองคนลุกขึ้นกำลังจะเดินไปที่ประตู เสียงฝีเท้าของภูมิก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"ไอ้ภูมิ!? ไอ้ภูมิมันกลับมารีบไปหลบเล็ก!"

โต้งรีบดึงแขนของจูนตรงไปที่เตียง ทั้งสองล้มตัวลงบนเตียงก่อนดึงผ้าห่มขึ้นมาปิด พวกเขาหลบซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่มได้ทัน ก่อนที่ประตูจะแง้มออกมาอีกครั้ง

"ไม่มีใครอยู่จริงๆ เหรอว้า~"

"..."

"เฮ้อ~ ไปหาน้องมายด์ดีกว่า"

ภูมิเดินออกไป พร้อมความเงียบภายในห้องก็กลับมาอีกครั้ง

 ภายในห้องที่มีเพียงแสงไฟจากหน้าต่างลอดเข้ามา โต้งและจูนนอนขดซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันอย่างเงียบๆ

ก่อนเสียงหัวเราะคิกคักดังแผ่วเบาจะดังขึ้นมา พื้นที่แคบๆ ใต้ผ้าห่มกลับทำให้ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกันอย่างเลี่ยงไม่ได้

โต้งกระซิบเบาๆ ข้างหูจูน

"อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวโดนจับได้"

จูนขยับตัวเล็กน้อยดันตัวของโต้งออก

"ก็มึงเบียดกูก่อนนี่หว๋า ขยับออกไปหน่อยมันอึดอัด"

แต่แล้วเธอก็ชะงักไปเมื่อรู้สึกถึงบางสิ่งที่แข็งขืนดันที่ต้นขาของเธอ มันแข็งมากสอดแทงทะลุผ่านระหว่างต้นขาไปถึงด้านหลัง

จูนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเหลือบมองโต้งที่พยายามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"นี่... อย่าบอกนะว่ามึง...มีอารมณ์ตอนนี้น่ะ?"

จูนเอ่ยเสียงแซว หรี่ตาลงเชิงเย้าหยอก ก่อนขยับตัวเล็กน้อยให้แนบชิดกว่าเดิม

"ก็ดูแกสิ แนบชิดกันแบบนี้จะไม่ให้รู้สึกได้ไงวะ!?"

โต้งพูดพลางมองลงไปยังหน้าอกเนียนนุ่มภายใต้เสื้อสายเดี่ยวตัวเล็กสั้น ที่กำลังแนบไปกับตัวของโต้งอยู่ หัวนมที่แข็งตั้งทะลุออกมาก็ถูไถไปกับแขนของเขา

มันทำจูนหัวเราะเบาๆ ก่อนแสยะยิ้มออกมาพลางใช้มือเรียวล้วงลงไปแตะเบาๆ บริเวณที่แข็งขืนใต้กางเกง

"จริงปะเนี่ย..."

"เฮ้ย! จูน!"

โต้งสะดุ้ง คว้ามือเธอไว้ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

"หืม... แข็งจริงด้วยวะ"

จูนยิ้มมุมปาก รู้สึกสนุกกับการได้แกล้งอีก

ก่อนที่มือจะล้วงเข้าไปลึก สอดผ่านเข้าไปในกางเกง พุ่งตรงจับเข้าไปที่ลำท่อนของดุ้นที่แข็งตั้งอยู่

"อูย..."

นิ้วมือเนียนนุ่มสัมผัสเข้ากับดุ้นของโต้งโดยตรง ก่อนจะลากไล้สัมผัสล้วงถึงไปยังพวงไข่ มันทำเอาโต้งส่งเสียงครางเสียว พร้อมใบหน้าที่ฟินสุขสม

"อย่าคิดว่าทำได้ฝ่ายเดียวนะ"

โต้งเค้นเสียง พลางล้วงมือสวนกลับไป นิ้วของเขาเลื่อนผ่านต้นขาเนียนของจูนใต้กางเกงขาสั้น

"อ๊ะ! โต้ง! เดี๋ยวก่อนมึง~"

จูนสะดุ้งเล็ก ความรู้สึกวาบหวามแล่นผ่านร่าง แต่แทนที่เธอจะขยับหนี กลับทำใหอยากขยับเข้าไปแนบชิดกว่าเดิม

นิ้วมือสากๆ ของโต้งล้วงเข้าใต้กางเกงขาสั้น สอดเข้าผ่านกลีบร่องที่อวบอูม ก่อนระรัวนิ้วเบ็ดใส่ร่องสวาทอย่างหนักหน่วง

"อือออออ...อือออออ..."

จูนพยายามปิดปากกลั้นเสียงคราง ภายใต้รอยยิ้มสะใจของโต้ง

แต่จูนก็ไม่ยอมแพ้มือเข้ากำแน่นใส่หัวดุ้นที่สีแดงบวมเป่งอยู่ภายใน พร้อมกับรูดมือชักขึ้นลงระรัวใส่รัวเร็ว

"แค่เขี่ยนิดหน่อยก็น้ำเดินแล้วเหรอจูน....ผู้หญิงอะไรหื่นฉิบหาย"

"ไอ้บ้า! ทีมึงล่ะ กูชักให้นิดเดียวมึงยังกัดปากจนแทบฉีก ดีแค่ไหนแล้วที่กูจับดุ้นชักให้ไอ้หื่นอย่างมึงเนี้ย!"

ทั้งสองคนพูดท้าทายกันไปมาด้วยรอยยิ้มที่เย้ยหยัน

บรรยากาศใต้ผ้าห่มเริ่มร้อนระอุขึ้นเรื่อย ลมหายใจอุ่นๆ ปะทะกันโดยไม่รู้ตัว มือที่จับของลับของอีกฝ่ายยิ่งเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อย

โต้งสบตากับจูนที่หน้าแดงระเรื่อ ใบหน้าของเธออยู่ใกล้จนเห็นประกายบางอย่างในดวงตา หัวใจของทั้งคู่เต้นแรงขึ้นเหมือนเลือดลมสูบฉีดอย่างแรงไปทั่วร่างกาย

"จูน..."

เขาส่งเสียงเบาๆ ขณะที่ใบหน้าเข้าใกล้ สัมผัสลมหายใจร้อนฉ่าของกันและกัน

จูนไม่ได้ตอบอะไร มีแต่เพียงใบหน้าที่เคลิบเคลิ้มไปกับอารมณ์ร้อนแรง

ริมฝีปากสีชมพูเผยอขึ้นเล็กน้อยพอให้โต้งอดใจไม่ไหว เขาค่อยๆ โน้มหน้าเข้าหา ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะประสานกัน

จูนเบิกตากว้างเล็กน้อยในตอนแรก แต่เมื่อสัมผัสอุ่นๆ นั้นแผ่ซ่าน ความรู้สึกบางอย่างก็แทรกซึมเข้ามา

เธอหลับตาลง ปล่อยตัวเองให้จมไปกับรสจูบที่เริ่มต้นจากความเขินอายและกลายเป็นความร้อนแรง ลิ้นของโต้งแทรกเข้ามาเกี่ยวกระหวัดอย่างอ่อนโยน ก่อนจะรุกเร้าขึ้นเรื่อยๆ

จูนจูบกับโต้งอย่างดูดดื่ม เรียวลิ้นเกาะเกี่ยวตวัดเลียพัวพันไปมา ขณะที่มือของทั้งคู่ยังคงล้วงจับของลับทำให้กันและกันอยู่ใต้ผ้าห่มอย่างดุเดือด ไม่มีใครยอมแพ้...

" อ๊า!...กูไม่มีไหวแล้ว มันเหมือนจะกำลัง..."

จูบตัวกระตุกสั่น ความรู้สึกวูบวาบรุนแรงที่ท้องน้อย

"อู๊ย!...เหมือนกัน...มันเสียวจนจะแตกแล้ว...อ้าาาา!"

โต้งประกบปากจูบกับจูนในครั้งสุดท้าย ก่อนที่ร่างกายจะเสียวสะท้านจนถึงสูงสุด

"พรวด!...พรวด!..."

น้ำกามพรวยพุ่งออกมาจากดุ้นของโต้ง ขณะเดียวกันน้ำรักของจูนก็แตกกระจายออกมาเช่นกัน

"แฮ่ก!...แฮ่ก!..."

ทั้งสองคนหายใจหอบแห้ง จูนยกมือตัวเองขึ้นมาก็เห็นน้ำขาวขุ่นเหนียวเลอะไปทั่วทั้งมือ ในขณะที่หน้าของเธอนั้นยังแดงร้อนวูบไหวอยู่



นิยายเรื่อง ทั้งเพื่อนสนิทและน้องรหัส ต่างเสร็จเพื่อนผม เปิดขาย Ebook ให้อ่านก่อนใครแล้ว

สามารถซื้อ Ebook อ่านก่อนใคร หรือสามารถกดอ่านล่วงหน้าในทุกๆ สัปดาห์ได้เลย

ทำไมถึงต้องซื้อ Ebook

อ่านเนื้อหาที่เข้มข้นก่อนใคร : เรื่องราวสุดซาบซ่าน เข้มข้น กระตุกจิตกระชากตับ ร้อนแรง

เนิ้อ NC จัดเต็ม :  เนื้อหากว่า 34,000 คำ อัดแน่น NC ทุกตอน อ่านตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีสดุด

คุ้มค่าสุดๆ : คุ้มค่าคุ้มราคา ในราคาที่ลดพิเศษกว่า 40% ตอนนี้ จาก 150 บาท เหลือเพียงแค่ 89 บาทเท่านั้น

พิเศษ! โปรโมชั่นสำหรับคุณ

ดาวน์โหลดอีบุ๊ก "ทั้งเพื่อนสนิทและน้องรหัส ต่างเสร็จเพื่อนผม" วันนี้ รับส่วนลดพิเศษทันที!

รีบดาวน์โหลดเลย!

ดาวน์โหลดอีบุ๊ก "ทั้งเพื่อนสนิทและน้องรหัส ต่างเสร็จเพื่อนผม" ได้แล้ววันนี้!

>>>คลิกเลย<<<
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTIyNjQxNDAiO3M6NzoiYm9va19pZCI7czo2OiIzNTE1MzMiO30

หรือติดตามอ่านที่

readawrite : https://www.readawrite.com/a/00c11718a1f0ac182563746f5b653958

fictionlog : https://fictionlog.co/b/67b2ee5aac8971001ca7c673

[เด็กสายเบิร์น]

โอ้วว มาแล้ววว

[Thankyou45]

สนุกและน่าติดตามเหมือนเดิม​ แต่ยังเสียดายที่ภูมิอดเย็ดสองสาวก่อน

[drunken]

นินจาสลับร่าง    ขอบคุณครับ

[chanky2007]

ภูมิคิดไม่ซื่อเหมือนกัน เมากันขนาดนี้ไปซ่อนเป็นคู่
ภูมิจะเจออะไรหรือเปล่า
ขอบคุณครับ

[3hman]

ทำอะไรแต่ละอย่างเข้าทางเพื่อนตลอด ไม่รอดแน่

[jaja]

  เจ๊หมิวดูแลดีขนาดนี้แต่ยังมีอีกหลายสาวที่ห่วงใย

[swss2511]

เปิดโอกาสให้เพื่อนได้เสียวกันมากกว่า

[NaNNz]

โธ่ ไอทิต  ไม่ได้เรื่องเลยคุณเมิง