ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_livelightly

ร้อนรักใต้เสาธง ซีซัน 2 ตอนที่ 5 (จบซีซัน 2)

เริ่มโดย livelightly, มีนาคม 23, 2025, 02:10:03 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

livelightly



วันรับปริญญาวันจริงมาถึง บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ทุกคนยินดีในความสำเร็จของลูกหลาน น้ำผึ้ง สวมชุดครุยสีดำ ผมยาวมัดเรียบร้อยยิ่งขับเน้นความขาวใสของเธอจนใครๆ ที่เดินผ่านต้องมองจนเหลียวหลัง ครอบครัวของเธอมากันครบ พ่อ แม่ และ ปูน น้องสาววัย 16 ปี ผิวขาวเหมือนกัน ใบหน้าหวานแต่แอบแก่นเซี้ยวไม่ได้เรียบร้อยเท่าน้ำผึ้ง

แก้ว สาวเชียร์ลีดเดอร์และพ่วงตำแหน่งดาวคณะ ผิวขาว หน้าหมวยเฉี่ยวแบบอินเตอร์ มีเพียงแม่ของเธอที่มางาน เพราะพ่อของเธออยู่ระหว่างบิซิเนสทริปที่ต่างประเทศ ดังนั้นกาย จึงช่วยอำนวยความสะดวกให้แก้ว "แก้ว... เดี๋ยวผมถือช่อดอกไม้ให้เองนะ" เขาคอยดูแลไม่ห่าง

ไทด์ จำเป็นต้องอยู่กับกลุ่มกายและแก้ว เพราะไม่มีที่ให้แทรกในกลุ่มครอบครัวน้ำผึ้ง แก้วมาเจอน้ำผึ้งและถ่ายรูปกับครอบครัวน้ำผึ้ง เธอเรียกกายมาถ่ายด้วย "กาย... มาถ่ายด้วยกัน" แก้วกวักมือเรียก

บรรยากาศตอนนั้นกระอักกระอ่วนด้วยสายตาของแม่น้ำผึ้ง "แฟนพี่แก้วเหรอ... หล่อเซอร์จังค่ะ" ปูนที่ไม่เคยเจอพี่ชายต่างแม่พูด แม่น้ำผึ้งตำหนิเบา ๆ "ปูน... พูดอะไร" กายหน้าขรึมลงเล็กน้อย

"มาถ่ายด้วยกันเถอะลูก... กาย..." พ่อของน้ำผึ้งพูด กายแทบไม่เชื่อหูตัวเอง "รีบ ๆ มานะ... คนเขารอ" พ่อเร่ง แม่ของน้ำผึ้งตัดสินใจลดอัตตาลง หลังจากสามีป่วยหนักจนเกือบไม่รอด แต่ นวล คนที่เธอแม้จะไม่ถึงขั้นเกลียดแต่ก็ไม่ได้ชอบช่วยประสานงานจนรอดมาได้ เธอคิดว่า "ลูกชายของสามี... ก็นับเป็นพี่น้องที่จะช่วยเหลือน้ำผึ้งและปูนได้ในอนาคต"

"เย็นนี้ไปกินเลี้ยงด้วยกันนะกาย" พ่อบอก กายน้ำตาไหล "ผม... ขอบคุณครับ" เขาไม่เคยรู้เรื่องนี้ เพราะนวลไม่ได้บอก แก้วลูบหลังเขา น้ำผึ้งกอดกาย "เจ้..." กายเรียก ปูนยืนงง แต่บรรยากาศกลับมาครึกครื้น


"โน่นไง... น้ำผึ้ง!" ครูสมชาย ตะโกนพร้อมโบกมือจากไกลๆ เขารีบจูงครูวิไล และพา ครูนุช บอกหาน้ำผึ้งเจอแล้ว ทั้งสามคนสวัสดีพ่อแม่ของน้ำผึ้ง "สวัสดีครับ... ผมครูสมชาย ครูวิไล และครูนุช จากโรงเรียนที่น้ำผึ้งเคยฝึกสอน" ครูสมชายแนะนำ

"ผอ. ฝากแสดงความยินดีมาด้วย... แล้วก็ถ้าอยากทำงานก็บอกนะ" ครูวิไลบอก น้ำผึ้งหันไปมองพ่อ รู้ว่าคงไม่อนุญาต ครูสมชายเล่า "ผมย้ายไปอยู่ที่โคราช... ทำทีมฟุตบอลให้โรงเรียนจนได้แชมป์จังหวัดครับ" ทุกคนถ่ายรูปด้วยกันไม่นานก็ขอตัวแยกย้าย

แม่ของน้ำผึ้งสังเกตเห็นไทด์ "นั่นใครเหรอ" เธอถามน้ำผึ้ง เขาดูสูงใหญ่ ท่าทางเรียบร้อย ใบหน้าสะอาด ไทด์เดินมาสวัสดี "สวัสดีครับ... ผมไทด์ เพื่อนกายครับ" แม่ถาม "พ่อแม่ทำงานอะไรล่ะ" ไทด์ตอบ "พ่อผมเป็นครูครับ"

ทุกคนเงียบ ไม่มีใครสนใจจะถามต่อ ไทด์รู้สึกในใจ "ถ้าผมไม่ใช่นักธุรกิจใหญ่... หรือมีอาชีพที่มีเกียรติ ก็คงไม่มีใครสนใจ" เขาคิด คืนนี้เขาไม่มีที่ไป เพราะกายและแก้วไปกินเลี้ยงกับครอบครัวน้ำผึ้ง ซึ่งเขาไม่ได้รับเชิญ


ไทด์ส่งข้อความติดต่อ พิม เขาภาวนาให้เธอว่าง "พี่พิม... ตอนเย็นผมไปหาได้ไหม" เขาส่งข้อความ พิมตอบ "พอมีเวลานิดหน่อย... ไปกินส้มตำเจ้าประจำหน้าโรงพยาบาลก็ได้" ไทด์ยิ้มเป็นครั้งแรกในวันนี้

ไทด์ไปรอพิมที่โซนหน้าห้องรับยา พิมเดินมาอย่างคล่องแคล่ว สดใสเหมือนเดิม แต่ก็เห็นแววตาเครียดจากภาระงานและเรื่องส่วนตัว "เป็นไงบ้างพี่พิม... ยุ่ง ๆ ใช่ไหม" เขาถามด้วยความห่วง "อืม..." พิมตอบ

พิมรู้สึกดีกับไทด์ แต่ นวล เคยเล่าให้ฟังว่าไทด์สนิทกับน้ำผึ้ง ทำให้พิมที่เคยมีปัญหากับหมอตั้ม รู้สึกเบื่อเรื่องความรักในตอนนี้ เธอกำลังฟิตเรียนภาษาตอนกลางคืนเพื่อสมัครเป็นแอร์โฮสเตส แต่ยังไม่ได้บอกไทด์ การจบพยาบาลอาจมีแต้มต่อในการช่วยผู้โดยสารได้ แต่ทักษะภาษา อาจสู้เด็กสายศิลป์ศาสตร์หรือคนที่เรียนเอกภาษาโดยตรงไม่ได้ เธอคิด

ไทด์เล่าแผนของเขา "หลังเรียนจบ... ผมจะสอบทุนของสายการบิน เพื่อเรียนนักบินพาณิชย์ จะได้ไม่ต้องใช้เงินหลายล้านซึ่งที่บ้านผมไม่มีให้อยู่แล้ว" พิมยิ้ม "ดีจัง... ฉันเป็นกำลังใจให้นะ" ทั้งคู่กินข้าวเสร็จ ร่ำลา และอวยพรให้กันประสบความสำเร็จ ไทด์รู้สึกอบอุ่น คลายความผิดหวังจากเรื่องน้ำผึ้งวันนี้ที่กำแพงกั้นระหว่างทั้งสองคนสูงลิบจนเสียดฟ้า


หลังงานรับปริญญา ครูสมชาย ครูวิไล และครูนุชไปกินข้าวด้วยกัน ครูสมชายรู้สึกเครียด "ถ้าวิไลรู้... ชีวิตผมพังแน่" เขาคิด แต่ครูวิไลดูผ่อนคลาย นั่นยิ่งทำให้เขาวิตกกังวลมากขึ้น หลังกินข้าว ครูสมชายและครูวิไลไปส่งครูนุชที่โรงแรม

หน้าห้อง ครูนุชบอก "พี่สมชาย... รออยู่นอกห้องก่อนนะ..หนูมีเรื่องคุยกับพี่วิไล" แล้วดึงมือครูวิไลเข้าห้อง ครูสมชายหน้าซีด "เอาแล้ว..." เขาคิด ภายในห้องบรรยากาศตึงเครียด "พี่... นุชขอโทษ" ครูนุชพูด ครูวิไลรู้ทันทีว่าเรื่องอะไร ครูนุชทรุกลงไปเกาะขาครูวิไลและทำท่าจะกราบ "หยุด... ลุกขึ้นมา นี่มัน พ.ศ. ไหนแล้ว" เธอพูดเสียงดัง

"เสียแรงที่ฉันเห็นเธอเป็นเหมือนน้องสาว" ครูวิไลพูด ครูนุชน้ำตาไหล "นุชขอโทษค่ะ... นุชเป็นคนเริ่มเอง" เธอคิดว่าจะยอมโดนตบสักสองสามที ครูนุชหลับตาลงรอรับชะตากรรม แต่ครูวิไลกลับมาสวมกอดเธอ "สมชายยังไม่ได้แต่งกับฉัน... ที่เธอยอมพูดความจริง ก็แสดงว่าไม่ใช่คนเลวร้าย"

ครูวิไลเปิดประตู เรียกครูสมชายเข้ามา เขาเห็นครูนุชร้องไห้ ก็ยิ่งหน้าซีด "จะว่าไงคุณ... ฉันบอกให้ดูแลนุชเหมือนน้อง ดูแลแบบไหน น้องท้องชนกันเหรอ" ครูวิไลถามเสียงดัง แต่ครูสมชายกลับตอบอย่างฉะฉาน "ผมผิดเอง... เรื่องนี้อย่าไปว่านุชเลย" ครูสมชายยอมรับ "ดูท่าจะรักกันมากใช่ไม๊... ออกรับแทนกันขนาดนี้" ครูวิไลประชด


ครูวิไลเดินไปที่เตียง พลางถอดเสื้อผ้าออก "ยืนบื้อทำอะไรล่ะ" เธอแหกขากวักมือเรียกครูพละหนุ่มเข้ามา ครูสมชายก้มลงเลียหีแฟนสาวด้วยความสำนึกผิด ลิ้นของเขาควานหาเม็ดแตด บี้วนรอบแล้วดูด "อ๊า... สมชาย... เสียว..." ครูวิไลคราง ใช้สองมือบีบเต้ากลมพร้อมเล่นหัวนมตัวเองไปด้วย ส่วนล่างก็ใช้บั้นเอวส่ายร่อนรับลิ้นแฟนหนุ่ม

ครูนุชยืนมองแล้วหลับตาหันหน้าไปทางอื่น รู้สึกปั่นป่วนตรงหว่างขา "นั่นก็อีกคน... รู้จักทำงานหน่อย" ครูวิไลสั่ง ครูนุชโดยสั่งให้ถอดกางเกงครูสมชายออก ควย 7 นิ้วแข็งเกร็ง เส้นเอ็นปูดโปนโผล่ออกมาชี้หน้าครูวิไล "ปากว่างอยู่ไม่ใช่เหรอ" ครูวิไลสั่งเสียงดัง ครูนุชตกใจ แต่ก็ก้มลงอมควยใหญ่ยาว "อืม... อ๊า...โอ้วววว..." ครูสมชายคราง

"หันตูดมาด้านนี้ด้วย" ครูวิไลสั่ง ครูนุชหันก้นไปด้านที่ครูวิไลนอน ครูวิไลใช้สองนิ้วคลึกโหนกนูนอย่างพอใจแล้วค่อยๆ ล้วงหีครูนุช คลึงจุด G-spot ด้วยความชำนาญ "อ๊า... พี่วิไล... นุชเสียว..." ครูนุชคราง ไม่นานน้ำเงี่ยนก็แตกไหลย้อยเพราะตั้งแต่วันที่แข่งฟุตบอลชนะครูสมชายก็คอยเลี่ยงเธอตลอดจึงต้องเก็บกดความเงี่ยนไว้ ครูวิไลพลิกตัวเป็นท่าหมา โดยให้ครูนุชทำท่าเดียวกัน "เอาสิ... จะเลือกใคร" เธอพูดพร้อมส่ายตูดยั่ว

ครูสมชายเลือกครูวิไล เขาจรดควย 7 นิ้วตะบันเข้าไป "อ๊า... สมชาย... เย็ดแรง ๆ เลย!" ครูวิไลคราง มืออีกข้างของครูสมชายล้วงหีครูนุชไปด้วย ครูนุชเด้งหีสู้มือ "อ๊า... เสียว..." ครูวิไลที่ไม่ได้ควยใหญ่ยาวของจริงมาหลายเดือน แป๊บเดียวก็เสร็จตอดหีถี่ ๆ รับควยแฟนหนุ่ม "อ๊าย... เสร็จแล้ว!" เธอถึงจุดสุดยอดอย่างรวดเร็วแต่ครูสมชายยังไม่เสร็จ

ครูสมชายชักควยออก ครูนุชกลับลงไปนอนหงาย "ขอพักเหนื่อยก่อน..." เธอพูด ครูสมชายกระหน่ำเย็ดหีครูนุชต่อในท่าหมา "อ๊าย... พี่สมชายขา... นุชเสียว... จะแตกแล้ว..." ครูนุชคราง ควยใหญ่ยาวตะบันเข้าสุดออกสุด "ตั่บ ๆ ๆ" จนเธอทนไม่ไหว ครางเสียงดังลั่นห้อง

ครูสมชายก็ทนไม่ไหว "อ๊า... ใกล้แล้ว..." เขาปล่อยน้ำเชื้อขาวขุ่นที่เก็บมาหลายสัปดาห์ พุ่งใส่หีสาวที่รอควยเขามาหลายอาทิตย์ น้ำควยและน้ำหีครูนุชไหลย้อนกลับออกมา ยืดเป็นเส้น "นุช... ฉันรักเธอเหมือนน้องสาวจริงๆ" ครูวิไลพูด "ฉันตัดสินใจแล้ว... ฉันจะย้ายไปสอนโรงเรียนประถมเอกชนที่โคราช"

ครูวิไลหันไปหาครูสมชาย "ฉันให้มีครูนุชคนเดียวนะ... ไม่ให้มีใครเพิ่มอีก" ครูนุชโผเข้ากอดครูวิไล ครูสมชายกอดทั้งสองคน จูบแก้มครูวิไล "รักวิไลที่สุด... รักนุชด้วย" เขาพูด คืนนั้นทั้งสามคนนอนกอดกันที่โรงแรม และวางแผนจะไปใช้ชีวิตแบบสามคนผัวเมียที่โคราช

ผู้เฒ่าเซราะกราว

ต้องชื่นชมครูวิไลที่ใจกว้างและชื่นชมครูนุชที่กล้าสารภาพกับครูวิไลถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ทำให้ครูสมชายโชคดีไปได้เมียสองคน

1819

อยากเป็นสมชาย ร้อยแรงม้า 555 ครูวิไล ใจกว้างมาก อุปสรรค ของไทด์ และ น้ำผึ้งใหญ่โตแท้ เรื่องฐานะ มัน ปีนยาก กว่า ความรู้จริงๆ พืม กลายเป็นตัวรอง 
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

therasak

ครูวิไลช่างใจกว้างมากยอมให้แบบนี้ ครูสมชายคงต้องฟิตหน่อย

swss2511