ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_livelightly

ร้อนรักใต้ชุดขาว ซีซัน 2 ตอนที่ 5 (จบซีซัน 2)

เริ่มโดย livelightly, มีนาคม 25, 2025, 05:39:06 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

livelightly



พิม กลับมาทำงานแล้ว แต่สภาพจิตใจยังไม่เป็นปกติ โชคดีที่มี จิรา (จีน่า) ช่วยประคับประคองงานในแผนก ตอนนี้แก๊งสาวพยาบาลมีสมาชิกใหม่คือจิรา รวมเป็นสี่คน พิม จิรา จอย และ อุ้ม

เย็นวันนั้น ไทด์ และ นวล พากันไปกินข้าวเย็นที่ร้านส้มตำหน้าโรงพยาบาลเจ้าประจำ บางครั้ง หมอตั้ม ก็ไปด้วย เขาคอยสอบถามพิมด้วยความห่วง "พิม... เป็นยังไงบ้าง สบายใจขึ้นไหม" แต่ตอนทำงาน เขามักมองจิรานาน ๆ ด้วยสายตาหวานเชื่อม

จอยและอุ้มเริ่มสังเกต "ยังไงกันคะคู่นี้... มองกันขนาดนี้ คนอื่นเขินแทนนะ อนุญาตให้หนูเขินได้ไหมอ่ะหมอ" จอยแซว หมอตั้มยิ้มเขิน นวลปราม "จอย... เลิกแซวได้แล้ว" แผนกของนวลและพิมทำงานได้ดีขึ้นเพราะจิรา ทั้งทีมอยากได้จิรามาร่วมทีม แต่เธออยู่คลินิกพิเศษ ซึ่งเป็นหน่วยงานภายใต้โรงพยาบาล ขณะที่พิม จอย และอุ้ม สังกัดโรงเรียนแพทย์ภายใต้มหาวิทยาลัย


หลังผ่านเรื่องราวเครียด ๆ หมอตั้มขอผู้บริหารให้ทีมพยาบาลของพิม รวมถึงจิรา ไปพักผ่อนที่หัวหิน ไทด์ได้รับเชิญด้วย เพราะฝึกงานใกล้จบแล้ว ถือเป็นการเลี้ยงส่ง และช่วยให้พิมฟื้นฟูสภาพจิตใจ ทุกคนตื่นเต้น โดยเฉพาะจอยและอุ้ม นวล อาสาเฝ้าวอร์ด ประสานพยาบาลกลุ่มอื่นมาช่วยงาน "ไปแค่คืนเดียว... ไม่กระทบอะไรมาก" เธอบอก

เช้าวันทริป ไทด์โทรมาบอกคณะว่าไปไม่ได้ เพราะติดธุระด่วน หมอตั้มไปรับพิม จอย และอุ้มที่หอพักพยาบาลก่อน แล้วไปรับจิราที่คอนโด ระหว่างทางไม่ได้แวะซื้ออะไรมาก เพราะทริปนี้ไปพักโรงแรมกัน

ที่ชายหาด จิราใส่บิกินี่สีแดงสด ประกอบกับหุ่นสูงเกือบ 170 ผมสีน้ำตาลอ่อนไฮไลท์ ดัดลอนใหญ่ ตัดกับผิวขาวเนียน รูปร่างที่ดูแลจากฟิตเนสและคลินิกความงาม หนุ่ม ๆ เหลียวทั้งหาด พิมใส่วันพีซสปอร์ตสีกรมท่า ตัดกับผิวขาวและเรือนร่างสูงโปร่ง ต่ำว่าจิรานิดหน่อย หนุ่ม ๆ ตัดสินใจลำบากว่าใครเด่นกว่ากัน

จอยและอุ้ม ผิวขาว น่ารักสดใสสมวัย นี่คือแก๊งพยาบาลสาวป่วน ที่ทำให้หนุ่ม ๆ ทั้งหาดตื่นเต้น หมอตั้มสูงขาว ผมตั้งเซ็ตอย่างดี เดินโดยมีสาว ๆ สวย ๆ ห้อมล้อม รู้สึกเหมือนได้ครองโลก

พิมนอนเตียงผ้าใบใต้ร่ม จอยและอุ้มส่งเสียงเย้ว ๆ จากริมฝั่ง หมอตั้มและจิราเดินคู่กัน ดูเท่เหมือนนายแบบนางแบบ ตกเย็น ทั้งหมดไปกินบุฟเฟต์นานาชาติ แล้วนั่งกินดื่มกันต่อริมสระ มองวิวทะเลยามค่ำที่ระยิบระยับ


คืนก่อนหน้า กาย โทรหาไทด์ "ไทด์... พรุ่งนี้มึงว่างรึเปล่า" เสียงฟังดูเร่งร้อน "พรุ่งนี้จะไปหัวหิน... ที่โรงพยาบาลเค้าจะเลี้ยงจบฝึกงานว่ะ" ไทด์ตอบ แต่รู้สึกว่าน้ำเสียงเพื่อนต้องมีเรื่องเดือดร้อน

"กูเข้าใจ... แต่เจ้กูมีเรื่อง เดี๋ยวกูค่อยเล่ารายละเอียดให้ฟัง" กายบอก ไทด์เสียใจที่ไม่ได้ไปหัวหินกับพิม แต่จำใจต้องช่วยเพื่อน "พรุ่งนี้มึงเอารถที่บ้านกูไป... เดี๋ยวกูไปส่งแม่ทำงานเอง จะขอมึงไปรับครูผู้หญิงคนนึงที่โคราช ชื่อครูนุช" ไทด์รับปาก และโทรแจ้งพิมว่าไปเที่ยวด้วยไม่ได้แล้ว


หมอตั้มชนแก้วกับจอย อุ้ม และจิรา ทุกคนหัวเราะสนุกสนาน พิมที่สภาพจิตใจดีขึ้น รู้สึกขอบคุณเพื่อน ๆ จิรา และหมอตั้ม จอยและอุ้มไปเติมกับแกล้ม จิราเดินมาหาพิม "ฉันไม่เคยชนะเธอได้เลยนะพิม... เมื่อก่อนฉันคิดแต่อยากเอาชนะ จนลืมความสำคัญในการใช้ชีวิต"

จิราพูดขรึม ๆ "ฉันมัวแต่วิ่งหาเงิน หาข้าวของ... มันไม่ได้ทำให้มีความสุขจริง ๆ ยิ่งวิ่งหายิ่งเหนื่อยและว่างเปล่า" พิมยิ้ม "ฉันไม่เคยคิดแข่งกับใคร... แค่อยากใช้ชีวิตให้มีความสุข ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน และได้ช่วยเหลือทุกคน"

จิรากอดพิม "ฉันขอโทษนะ... ที่ผ่านมา มองเธอเป็นศัตรูคู่แข่ง ทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยคิดอะไรเลย" พิมน้ำตาไหล "ฉันไม่เคยโกรธเธอเลยนะจิรา... วันนี้ดีใจมากที่มีเพื่อนน่ารัก ๆ อีกคน" จิราจูบแก้มพิมเบา ๆ "ขี้แยจริง... ชีวิตมันไม่ง่าย อีกหน่อยเธอต้องเข้มแข็งไว้นะ มีอะไรก็บอกฉัน"

จิราลูบผมพิมจากด้านหลัง แล้วขอตัวไปหาหมอตั้ม จอยและอุ้มกลับมา เห็นหมอตั้มจูงมือจิราเดินไปไกล "อย่างหมอตั้มต้องได้ยัยจิราโน่น... เธอเอาหมอไม่อยู่หรอกพิม" ทั้งหมดหัวเราะ "ฉันก็ไม่ได้ต้องการจะเอาให้อยู่... ฉันไม่ได้ชอบหมอแต่แรกแล้ว" พิมยิ้ม

"ยัยจิราอยู่ ๆ ก็น่ารักขึ้นซะงั้น... ยังจำได้ตอนเรียน อยากจะรุมตบมันอยู่" จอยพูด ทั้งหมดคุยเรื่องเก่าในอดีต แต่เชื่อว่าอนาคตต้องดีขึ้นแน่ ๆ


หมอตั้มจูงจิราเข้าไปในห้องพักของเขา อยากโผเข้ากอด แต่สายตาของเธอทำให้เขาหยุด "จิรา... จะให้ผมต้องพิสูจน์อะไรแค่ไหน คุณถึงจะ..." จิราปิดปากหมอด้วยริมฝีปาก ผลักเขานอนหงายบนเตียง "หมอเรียกฉันว่าจีน่าได้เฉพาะที่บ้าน... และฉันต้องเป็นที่หนึ่ง หมอจะมีอีกกี่คนฉันไม่สน เพราะนิสัยหมอคงเปลี่ยนไม่ได้"

จิราถอนบิกินี่สีแดงขึ้นทางด้านบน เต้า 36D กลมสวย ไม่หย่อนคล้อย เด้งเหมือนสปริง "เวลาไปทำงาน... ต้องทำงานอย่างเดียว ไม่มีเรื่องเซ็กส์ที่ทำงานเด็ดขาด ฉันชอบคนมีอนาคต จะต้องไม่มาเสียกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง" เธอก้มถอนกางเกงขาสั้นของหมอ ควย 7 นิ้วแข็งเกร็ง ที่รอจีน่ามาเป็นเดือน

"ฉันกำลังจะไปเรียนโทบริหารสถานพยาบาล... หมอช่วยติวฉันด้วยนะ" จีน่าบอก หมอตั้มรู้สึกดี "ความฝันที่ฉันจะมีโรงพยาบาลของตัวเอง... ดูมีแสงสว่างขึ้นมา" เขาคิด จีน่าที่คล่องแคล่ว เข้มแข็ง เป็นงาน จะเป็นเมียที่พาออกสังคมได้ไม่อายใคร และเธอยังไม่ห้ามให้เขามีเมียคนอื่นด้วย

ขณะคิดถึงอนาคต หีอวบอูม หมอยตัดเล็มเป็นระเบียบ มาอยู่ตรงหน้า จีน่าอมควยเขาอยู่ด้านล่างและหันหีขึ้นมาให้เขาเลีย "อ๊า... จีน่า... เสียวควยเหลือเกิน..." หมอคราง เธอเอาริมฝีปากฉ้ำรูดควยขึ้นลง สลับกับดูดหัวบาน "อืม..." เสียงครางในลำคอ หมอตั้มตวัดลิ้นชิมน้ำหี เขาเคยเย็ดเธอมาก่อน... แต่จำไม่ได้เพราะครั้งก่อนเมา แต่ช่างมัน... เย็ดครั้งนี้มีความสุขกว่าครั้งไหน ๆ เขาคิด

"หมอจะเย็ดตูดก็ได้นะ... แต่ใส่ถุงยางก่อน เดี๋ยวมาเอาข้างหน้าต่อมันจะติดเชื้อ" จีน่าบอก หมอตั้มสวมถุงยาง จับจีน่าหันตูดกลมใหญ่ กระชับจากการเล่นฟิตเนสประจำ "อ๊า... จีน่า... ตูดฟิตชิบหาย..." เขาคราง ดันควยเข้ารูไปช้า ๆ "อ๊า... หมอ... เบา ๆ ก่อน ... จุก..." จีน่าคราง แต่ตูดเธอปรับตัวได้ไว

หมอตั้มซอยตูด "ตั่บ ๆ ๆ" เสียงดัง "อ๊า... จุกแต่เสียว... จีน่า..." เขาคราง สุดทน "อ๊า... ออกแล้ว..." น้ำแตกในถุงยาง เขาดึงควยออก ถอดถุงยางทิ้ง จีน่าพลิกตัว ขึ้นขย่มควยเขาต่อ "ตั่บ ๆ ๆ" เธอร่อนเอว บดหี หนอกชนหนอก หัวควยกระแทกมดลูกทุกเม็ด "อ๊า... หมอ... เสร็จแล้ว..." จีน่าแหงนหน้าสูดปาก เสียวถึงจุดสุดยอด

หมอตั้มจับหมอนวางรองตูดจีน่า หีนูนสวยลอยเด่น เขาแหกขา โชว์หีสีชมพูเข้มน่าเย็ด เขาไม่รอช้าฝังหน้าเข้าสูดดม "หอมจัง..." เขาคราง แล้วเลียกินน้ำหีพยาบาลสาวสวยอย่างหิวโหย ใช้สันจมูกโด่งเขี่ยแตดที่แข็งเป็นสัน "อ๊า... หมอ... อย่าเสียว..." จีน่าคราง เขาดูดแตดที่ชูขึ้นมา "อ๊าย... น้ำแตกแล้ว..." จีน่าเสร็จ น้ำเงี่ยนพุ่ง หมอเผลอดูดจนเกือบสำลัก "บอกแล้ว..." ทั้งคู่หัวเราะ "มีความสุขจังเลย... เย็ดกับที่รักเนี่ย" หมอคราง "มีความสุขแต่ตอนเย็ดเหรอ" จีน่าแกล้งทำเสียงดุ "เปล่าจ้ะ... มีความสุขทุกตอน ตอนจีน่ามาปรึกษาเคส ดูเธอตั้งใจมาก หรือตอนทำงานในวอร์ด ผมก็แอบมองอยู่นะ" หมอเล่าความในใจ

"ฉันอยากตั้งใจทำงาน... ไม่ให้คนว่าได้ว่าสวยแค่หน้าตา แต่ทำงานไม่เก่ง" จีน่าพูด "จีน่าเก่งหมดแหละ... ลีดก็เก่ง ทำงานก็เก่ง เย็ดก็เก่ง" หมอแกล้งแหย่ "จะบ้าเหรอ... พูดอะไรก็วนไปเรื่องเย็ด ๆ ทุกที" จีน่าขำ หมอตั้มหัวเราะ "ชีวิตต่อจากนี้ไป... ต้องโดนผู้หญิงคนนี้ควบคุม... แต่ผมยินดี" เขาคิด

หมอตั้มจับจีน่านอนหงาย เปลี่ยนเป็นเย็ดท่าธรรมดา แต่กอดกันแบบแนบชิด "อ๊า... จีน่า... ฉันรักเธอ..." เขาคราง ซอยเอวช้า ๆ "อ๊า... หมอ... ชั้นรักหมอเหมือนกัน..." จีน่าคราง ทั้งคู่ถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน "อ๊า... ออกแล้ว..." น้ำควยและน้ำหีไหลเยิ้มเป็นพยานรัก


ดึกแล้ว จอย อุ้ม และพิม เดินกลับห้องพัก จอยและอุ้มมาถึงห้องของพิมกับจิรา แต่ห้องว่างเปล่า "ไปนอนห้องพวกฉันก็ได้นะพิม... จะได้ไม่เหงา ยัยนั่นคงไม่กลับมาแล้วคืนนี้" จอยบอก พิมยิ้มส่ายหน้า "ไม่เป็นไร... พวกเธอจะได้พักผ่อนเต็มที่ ฉันไปนอนเบียดเปล่า ๆ"

พิมนึกถึงไทด์ "เกิดเรื่องราวมากมาย... ทำให้ฉันไม่ได้สานสัมพันธ์กับเขา ไทด์เป็นคนดี... สักวันเขาคงเจอคนที่เหมาะกับเขา" เธอคิด คืนนั้นไทด์นอนคิดถึงพิม "เราจะต้องตั้งใจเรียนนักบิน... ให้พี่พิมภูมิใจ" เขาปฏิญานกับตัวเอง

bergkamp10

พิมพ์กำลังเศร้า ไทด์ต้องเย็ดปลอบให้กลับมามีความสุข

1819

ดาวต้องกลายเป็นน้อยไปโดยปริยาย แต่ ยังโชคดี ที่ จีน่า ไม่หวงตั้ม  และ เป็นอีกภาค ที่ลุ้น เจ้าไทด์ ว่าจะได้ใครก่อน แถมภาคนีีีี มี พยาบาลทหารรัตน มาเป็นตัวเข้าข่าย อีก1
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

swss2511