เธอ ฉัน และ เขา 161

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ตอนนี้ทำไว้ 2 แบบ คือมีภาพและไม่มีภาพนะ ชอบแบบไหนก็อ่านกันได้

- อ่านก่อนๆ -

เนื่องจากตัวละครเยอะ ก็เลยต้องมาบอกกันก่อน คนที่จะปรากฎตัวในตอนนี้มีตามนี้น

ปู่เทียน ย่าหอม - ทุกคนน่าจะรู้จักดี
คนสนิทย่าหอม - เป็นคนที่ย่าหอมไว้ใจและให้ติดตามไปต่างสถานที่บ่อยๆ
ลุงทั่ง - พี่ชายพ่อทศ ตอนนี้เป็นหมอธรรมตามรอยปู่เทียน
อาทิว - น้องชายพ่อทศ ตอนนี้ทำอาชีพนายฮ้อยรับซื้อ / ขายควาย
อาธาร - น้องสาวของ ลุงทั่ง พ่อทศ อาทิว
แม่อร - แฟนเก่าพ่อทศ ที่ยังคงดูแลบ้านนี้เป็นอย่างดี และ เห่อไอ้ลิงบ้ามากๆ
คุณปราง - แฟนเก่าพ่อทศ สนิทกับคุณอรมากๆ รักไอ้ลิงมากๆด้วย

- พี่น้องของไอ้ลิงบ้า -

หมอทัต - ลูกชายลุงทั่ง เป็นหมอแผนปัจจุบันที่โรงพยาบาลในอำเภอ
หมอทับ - ลูกชายลุงทั่ง สืบทอดวิชาหมอธรรมจาก ปู่เทียนและลุงทั่ง
พี่แทม - ลูกสาวลุงทั่ง . . . . . .

พี่ทีม - ลูกชายอาทิว ทำงานเป็นนายฮ้อยขายควายเหมือนอาทิว

คุณปริญ ลูกชายคุณปราง ทำธุรกิจส่วนตัว
คุณเปิ้ล ลูกชายคุณปราง เป็นดีไซน์เนอร์ดาวรุ่ง

คุณอาร์ม - เป็นลูกชายคุณอร อายุมากกว่าพี่แมน และเห่อไอ้ลิงบ้ามากๆ

อีเจมส์ - เป็นลูกชายเพื่อนสนิทของพ่อทศสมัยหนุ่มๆ เพื่อนเราเอง


ใครอยากอ่านตอนอื่นๆ คลิกที่ภาพได้เลยนะ อัพเดทถึงตอนล่าสุดแล้ว



จากตอนที่แล้วเราก็เจอสารพัดสุกี้น้ำเลยแหละ แต่ก็รอดผ่านมาได้เพราะเขาแค่มาช่วยเราทั้งพายุและทิวา แต่พอเช้ามาก็ต้องรีบตื่นเพราะน้องพายุมาปลุกและบอกว่าพวกไอ้ลิงบ้ากำลังจะออกไปวิ่งแล้วพี่สาวตื่นเร็วๆ เราก็งัวเงียตื่นมาโห ใส่ชุดกันพร้อมเพียงเป็นทีมเลยอ่ะ แล้วก็เริ่มวิ่งกันโดยที่ไอ้ลิงเลือกไปทางซ้ายง้ะ ! ทำไมไปเร็วขนาดนั้น เราเริ่มปั่นตามเลยล่ะ กลุ่มหน้าแน่นอนแหละ เป็นคุณอาร์มกับไอ้ลิงบ้า ตามมาด้วยพี่แทม พี่ทับ พี่ทีม อื้ยยย หนักตะกร้าน้ำ มีน้ำอยู่ตั้ง 1 แพ็ค เอะ... จะว่าไป นี่เราเป็นเด็กส่งน้ำใช่ไหม

อื่อ .. มองยังไงก็ใช่ ทำไมคุณหนูแบบเราต้องมาเป็นเด็กส่งน้ำเนี่ยยย ฮืออออ หึ้ยยยย พี่แมนก็วิ่งนำหน้าเราหน่อยนึง อีเจมส์ก็ด้วย หูวว พอพ้นตรงนี้ไป บ้านคนก็ไม่ค่อยมี คือมีแต่ห่างๆกัน แต่สิ่งที่รับรู้ได้เลยนะคือ

อากาศดีมากๆเลย เย็นจมูกมากๆเลย พวกน้ำค้าง พวกไอหมอกยังลอยบนยอดหญ้าอยู่เลย รู้งี้เอากล้องมาดีกว่า อ๊าาาาา นั่นสวยมากกกก

พระอาทิตย์กำลังขึ้น และมีต้นไม้บังคือสวยยย มางที่เราวิ่งก็เป็นทางราดยางแหละ แค่ค่อนข้างมีอายุแล้ว ก็คือทำมานานแล้วอ่ะแหละ น้องพายุก็วิ่งอยู่ข้างๆเรา แหม่ ๆ ๆ ๆ ทำเป็นวิ่ง นะไอ้เด็กผีตัวแสบ

เราก็ปั่นไปและถามว่า แล้วทิวาไปไหนเนี่ย เมื่อกี้เห็นอยู่ด้วยกัน น้องพายุบอกว่าก็ไปข้างหน้านู่นแหละครับพี่สาว เปิ้ลก็หันมามองถามคุยกับพายุเหรอหมิว เราบอกอื้อ แล้วก็คิดในใจเปิ้ลมองไม่เห็นเหรอ พี่แมนน่ะเห็นแน่ๆเพราะมีตะกรุดของพ่อทศ น้องพายุลอยตัวขึ้นแล้วชี้ไปทางเปิ้ลแล้วพูด ถูกต้องนะคร๊าบบบบบ  น้องก็วิ่งวนๆ ๆ ๆ รอบเปิ้ลแล้วบอกหนูอยู่นี่ คือโคตรซนอ่ะ พี่แมนบอกอ่ออืออออ


พอผ่านบ้านคนพวกเขาเรียก โท้นนนน ไปไสล่ะ ไอ้ลิงก็วิ่งคร๊าบบ วิ่งคร๊าบบบ ผ่านกี่บ้านก็เหมือนกัน ตอนแรกก็กลัวว่าหมาจะวิ่งมากัด แต่ไม่เลย น้องหมาแต่ละบ้าน แค่วิ่งมาหน้าบ้านและทำท่าหมอบ ๆ ๆ ไอ้ลิงบ้าวิ่งผ่านแล้วพูด แอ้ะ !!!!

อื้ดดดดด ปั่น ๆ ๆ ๆ คือแทบทุกบ้านที่ผ่านๆ ทักไอ้ลิงบ้าหมดเลย เราเร่งปั่นนิดนึงไปถามเปิ้ลว่าทำไมคนเขารู้จักไอ้ลิงเยอะจังเลยอ่ะเปิ้ล เปิ้ลบอกก็ธรรมดาอยู่แล้วหมิว ลูกหลานของตระกูลผู้บุกเบิกหมู่บ้าน

อีกอย่าง... เปิ้ลมองแล้วบอกว่าตัวตนของโทนค่อนข้างพิเศษน่ะหมิว เรายอกอื้ออีเจมส์ก็บอกแบบนี้อ่ะ อีเจมส์ที่วิ่งข้างๆ ก็.. หือไรนะ เราบอกหูตึงรึไง เปิ้ลหัวเราะแล้วบอกว่ารายละเอียดค่อยคุยหลังวิ่งจบนะ ถ้าไปที่ตลาดตอนขากลับ ก็จะได้คำตอบแหละ

เราก็บอก อื้ออ กลุ่มผู้นำยังคงเป็นไอ้ลิงบ้า พี่ทับ พี่ทีม พี่แทมกับคุณอาร์มน่ะ เขาก็วิ่งเกาะกลุ่มกันไป คุณปริญ เปิ้ล พี่แมน อีเจมส์ก็อยู่ติดๆกัน วิ่งไปคุยไป พี่แทมดูชิลด์มาก อากาศเย็นๆดีมากเลยอ่ะ

พระอาทิตย์สาดแสงเหนือยอดไม้ คือดีอ่ะ ดีมากๆเลย บรรยากาศตอนเช้าแบบนี้คือไม่เคยเจอเลย กับชีวิตในกรุงเทพฯ ที่แบบตื่นมาก็ต้องขับรถไปมหาวิทยาลัย เจอรถติด เจออะไรเหมือนเดิมทุกวัน แต่ตอนมันกลับกันเลย

จากที่รอบๆตัวจะมีรถเต็มสองข้างทาง ผู้คนที่เดินอย่างเร่งรีบ ตึกที่สุงรอบล้อมซ้าย ขวา หน้าหลัง เสียงเครื่องยนต์จากทั้งรถเรา และรถคนข้างๆ ความวุ่นวายในทุกๆเช้าที่เคยเจอ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เลย

พอวิ่งผ่านมาได้ราวๆ 1 กิโลเมตร ตอนนี้มันคือถนนที่ทอดยาวไปลนพื้นที่กว้างสุดลูกหูลูกตา รถที่เคยขับเปลี่ยนมาเป็นจักรยาน อากาศที่เคยเป็นแอร์จากรถ มันเปลี่ยนเป็นลมเย็นๆจากธรรมชาติที่พัดมาปะทะตัวเมื่อออกแรงปั่น

ข้างๆที่เคยมีรถเบียดเสียด มันกลับกลายเป็นความกว้าง ที่ไม่รู้ว่าเท่าไร ตึกสูงที่รายล้อมรอบตัวมันกลายเป็นภูเขาสูงตระหง่าน
เสียงรถยนต์อื้ออึงก็กลายเป็นเสียงนก กลายเป็นเสียงฝีเท้าที่วิ่งไปบนถนนและมีเสียงครืดๆจากพื้นร้องเท้าที่โดนหินเม็ดเล็กๆบนถนน เสียงยางรถจักรยานที่บดหินดั่งกร่อบๆเบาๆ และเสียงหายใจที่ถี่ประมาณนึงจากการวิ่ง คือทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมกับที่เคยเป็นมาในทุกๆวันเลยล่ะ

เสียงรถยนต์ที่เคยได้ยินก็เป็นเสียงจากรถไถที่ใส่ยางแล้ววิ่งสัญจรไปมา เขาก็ทักทายหมอทับไปไหน พี่ทับก็บอกวิ่งออกกำลังกายน่ะพ่อเฒ่า พี่ทับมีคนเรียกว่าหมอแล้วเหรอเนี่ย โหววว เสียง แถ่กๆๆๆๆ จากเครื่องยนต์รถไถก็ค่อยๆผ่านไป แต่ก็ได้ยินมาไกลๆนั่นแหละ ถนนนี่ดูไม่ใหม่นะ แต่ก็ไม่ได้ดูเก่าเลยเป็นทางลาดยางที่ยังเป็นสีดำสนิท

เราก็พูดทำไมทางยังดูใหม่จัง เราหันไปถามเปิ้ล เปิ้ลบอกอ๋อ ถนนนี่ห้ามรถเครื่องวิ่งมานะ จะให้วิ่งแค่รถที่บรรทุกพวกพืชผลทางการเกษร พวกรถที่ใช้วิ่งในไร่ พวกรถที่น้ำหนักเกินกำหนด หรือสูงเกินที่กั้นก็จะเข้ามาไม่ได้ เพราะงั้นถนนเลยดูใหม่ แล้วอีกอย่างตรงนี้เป็นทางที่ชาวบ้านใช้น่ะ แล้วส่วนมากก็จะเป็นคนเฒ่าคนแก่ เพราะงั้นไม่มีใครขับรถเร็วหรอก

อีกอย่างตรงนี้ก็เป็นที่ของอาทิว เราก็บอกอาทิวเหรอ เปิ้ลบอกใช่ อาทิวแบ่งมาให้ชาวบ้านใช้ในการสัญจรน่ะ เพราะมันจะตรงเข้าหมู่บ้านเลย เพราะงั้นอาทิวก็เป็นคนตั้งกฎระเบียบได้ อีกอย่างก็มีใช้กฎหมายที่ถูกต้องเข้ามาช่วยด้วยนะ เราแบบโห !!!  ฟังแล้วแบบอึ้งอ่ะ

วิ่งมาไกลขนาดนี้แต่ยังเป็นที่ของคนในบ้านอีกเหรอ แล้วเรามองๆรอบๆคือโห แบบพูดไม่ออกเลยมันสวยมากๆเลย เราแปะ mv เพลงนี้ให้ดู

มันเป็นถนนที่แบบพอพ้นไหล่ถนนไป ก็จะเป็นทางลาดลงทุ่งเล็กน้อยเลย มีหญ้าเขียวสลับเหลือง มองไปก็เห็นภูเขาใกล้ๆเลยอ้ะ คือแบบถ้าเรายังเป็นตัวเราแบบที่ผ่านๆมา บอกเลยว่าแบบนี้คงไม่ได้เห็นแน่ๆ คือถ้ามาเที่ยวก็อาจจะได้เจอภาพแบบนี้ แต่มันจะได้เจอในความรู้สึกแบบนี้ ต้นไม้ที่สูงชะรูด ดูอุดมสมบูรณ์รอบๆ ก็แบบช่วยให้เย็นสบายมากๆเลยล่ะ

แล้วพืช มีต้นไม้ที่เราไม่รู้จักเต็มไปหมดเลย ข้างหน้าก็คุยเล่นกันดูสนุกสนานเลย ไอ้ลิงบ้าก็วิ่งแบบ วิ่งๆ สลับกับบิดเอว คือท่าวิ่งเท่มากๆ พี่แทมนี่แล้วใหญ่ คือแทบจะสลัดภาพผู้หญิงบ้านๆ ที่ดูเรียบร้อย ดูมีอำนาจที่สั่งการพวกพี่น้องของไอ้ลิงบ้าได้ มาเป็นแบบนักวิ่งที่มองข้างหลังยังรู้เลยว่าประสบการณ์ในการแข่งต้องเยอะมากแน่ๆ

เรารู้สึกแปลกใจกับตัวเองนะ ทำไมเราถึงมาอยู่ที่ต่างจังหวัดนี้ได้ มันเกิดอะไรขึ้นหลายๆอย่างๆเลย เรามารู้จักกับเปิ้ล รู้จักกันไม่ถึง 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำแต่พูดกันคุยกันเหมือนรู้จักกันมานาน อีเจมส์กับพี่แมนก็ดูวิ่งแล้วพากันมองซ้าย มองขวากันแบบ เด็กที่พึ่งเจอวิวแปลกๆ เราเองก็ไม่ต่างกันวิวตรงนี้มันดีมากๆ มันสวยมากๆเลย

ทั้งชาวบ้านที่สัญจรไปมา ทั้งนั่งรถไถ ทั้งที่เดินถือเบ็ดตกปลาสะพายไหล่เดินผ่านไป ก็ยิ้มทักทายว่าไงนายฮ้อยทีม บางจุดที่ข้างทางเป็นทุ่งกว้างก็มีเลี้ยงวัวด้วย คือเหมือนเรามาทัศนศึกษาเลยล่ะทุกคน เอ้าโทนหายดีแล้วใช่ไหม คนที่เลี้ยงวัวตะโกนทักมา ไอ้ลิงบ้าก็บอกดีขึ้นมากแล้วครับ

ตอนแรกก็กลัวๆว่าวัวจะวิ่งใส่ไหมอ่ะ แต่ไม่เลย แล้วแบบเป็นพื้นที่โล่งกว้างเป็นเนินเขา วัวก็เล็มหญ้ากินหญ้าไป มันแบบพูดไม่ถูกจริงๆนะ วิถีชีวิตของพวกเขาก็เริ่มกันตั้งแต่เช้า แต่ทำไมดูแล้วไม่อึดอัดไม่เร่งรีบเหมือนกับตอนที่เราอยู่ในกรุงเทพฯเลยล่ะ ข้างหน้าเขาก็คุยกันดูสนุกๆนะ ไอ้ลิงบ้ากับพี่อาร์มก็แย๊ปใส่ เตะใส่ ก็หลบกันเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ

เล่นอะไรกันละนั่น เราปั่นๆขึ้นมานิดนึงถามพี่แมน อีเจมส์ไหวไหมอ่ะ อีเจมส์บอกสบายๆ แต่พี่แมนบอกว่า น่าจะไม่รอด 5 โลว่ะ เราก็บอกเอ๋า พี่แมนบอกจะเอ๋าอะไรล่ะ พี่ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาเลย แต่ว่าถ้าวิ่งด้วยความเร็วแค่นี้ก็น่าได้อยู่ แต่ว่าพูดไม่ถึง 1 วินาทีเลยเหมือนสวรรค์แกล้งอ่ะ กลุ่มผู้นำซึ่งคือ พี่ทับ พี่แทม พี่ทีม ไอ้ลิงบ้า และคุณอาร์มอยู่ดีๆก็วิ่งเร็วขึ้น

คุณปริญก็วิ่งตามคือไม่ได้วิ่งแบบว่าวิ่งขาดกระจุยนะ แต่เรารู้สึกว่าเขาเพิ่มจังหวะในการวิ่งให้เร็วขึ้นพี่แมนก็ถอนหายใจแล้ววิ่งขึ้นตามเลย เราก็ต้องเร่งปั่นตามอ่ะแหละเห้อออออออ ทำไมคุณหนูแบบเราต้องมาปั่นจักรยานตามด้วยนะ แต่ช่างเถอะ เพราะได้วิวดูวิวข้างๆทางมันก็คุ้มแล้วล่ะ ฮึ๊บ ปั่น ๆ ๆ ๆ

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

- อ่านก่อนๆ -

เนื่องจากตัวละครเยอะ ก็เลยต้องมาบอกกันก่อน คนที่จะปรากฎตัวในตอนนี้มีตามนี้น

ปู่เทียน ย่าหอม - ทุกคนน่าจะรู้จักดี
คนสนิทย่าหอม - เป็นคนที่ย่าหอมไว้ใจและให้ติดตามไปต่างสถานที่บ่อยๆ
ลุงทั่ง - พี่ชายพ่อทศ ตอนนี้เป็นหมอธรรมตามรอยปู่เทียน
อาทิว - น้องชายพ่อทศ ตอนนี้ทำอาชีพนายฮ้อยรับซื้อ / ขายควาย
อาธาร - น้องสาวของ ลุงทั่ง พ่อทศ อาทิว
แม่อร - แฟนเก่าพ่อทศ ที่ยังคงดูแลบ้านนี้เป็นอย่างดี และ เห่อไอ้ลิงบ้ามากๆ
คุณปราง - แฟนเก่าพ่อทศ สนิทกับคุณอรมากๆ รักไอ้ลิงมากๆด้วย

- พี่น้องของไอ้ลิงบ้า -

หมอทัต - ลูกชายลุงทั่ง เป็นหมอแผนปัจจุบันที่โรงพยาบาลในอำเภอ
หมอทับ - ลูกชายลุงทั่ง สืบทอดวิชาหมอธรรมจาก ปู่เทียนและลุงทั่ง
พี่แทม - ลูกสาวลุงทั่ง . . . . . .

พี่ทีม - ลูกชายอาทิว ทำงานเป็นนายฮ้อยขายควายเหมือนอาทิว

คุณปริญ ลูกชายคุณปราง ทำธุรกิจส่วนตัว
คุณเปิ้ล ลูกชายคุณปราง เป็นดีไซน์เนอร์ดาวรุ่ง

คุณอาร์ม - เป็นลูกชายคุณอร อายุมากกว่าพี่แมน และเห่อไอ้ลิงบ้ามากๆ

อีเจมส์ - เป็นลูกชายเพื่อนสนิทของพ่อทศสมัยหนุ่มๆ เพื่อนเราเอง


ใครอยากอ่านตอนอื่นๆ คลิกที่ภาพได้เลยนะ อัพเดทถึงตอนล่าสุดแล้ว



จากตอนที่แล้วเราก็เจอสารพัดสุกี้น้ำเลยแหละ แต่ก็รอดผ่านมาได้เพราะเขาแค่มาช่วยเราทั้งพายุและทิวา แต่พอเช้ามาก็ต้องรีบตื่นเพราะน้องพายุมาปลุกและบอกว่าพวกไอ้ลิงบ้ากำลังจะออกไปวิ่งแล้วพี่สาวตื่นเร็วๆ เราก็งัวเงียตื่นมาโห ใส่ชุดกันพร้อมเพียงเป็นทีมเลยอ่ะ แล้วก็เริ่มวิ่งกันโดยที่ไอ้ลิงเลือกไปทางซ้าย

ง้ะ ! ทำไมไปเร็วขนาดนั้น เราเริ่มปั่นตามเลยล่ะ กลุ่มหน้าแน่นอนแหละ เป็นคุณอาร์มกับไอ้ลิงบ้า ตามมาด้วยพี่แทม พี่ทับ พี่ทีม อื้ยยย หนักตะกร้าน้ำ มีน้ำอยู่ตั้ง 1 แพ็ค เอะ... จะว่าไป นี่เราเป็นเด็กส่งน้ำใช่ไหม

อื่อ .. มองยังไงก็ใช่ ทำไมคุณหนูแบบเราต้องมาเป็นเด็กส่งน้ำเนี่ยยย ฮืออออ หึ้ยยยย พี่แมนก็วิ่งนำหน้าเราหน่อยนึง อีเจมส์ก็ด้วย หูวว พอพ้นตรงนี้ไป บ้านคนก็ไม่ค่อยมี คือมีแต่ห่างๆกัน แต่สิ่งที่รับรู้ได้เลยนะคือ อากาศดีมากๆเลย เย็นจมูกมากๆเลย พวกน้ำค้าง พวกไอหมอกยังลอยบนยอดหญ้าอยู่เลย




รู้งี้เอากล้องมาดีกว่า อ๊าาาาา นั่นสวยมากกกก พระอาทิตย์กำลังขึ้น และมีต้นไม้บังคือสวยยย




มางที่เราวิ่งก็เป็นทางราดยางแหละ แค่ค่อนข้างมีอายุแล้ว ก็คือทำมานานแล้วอ่ะแหละ





น้องพายุก็วิ่งอยู่ข้างๆเรา แหม่ ๆ ๆ ๆ ทำเป็นวิ่ง นะไอ้เด็กผีตัวแสบ เราก็ปั่นไปและถามว่า แล้วทิวาไปไหนเนี่ย เมื่อกี้เห็นอยู่ด้วยกัน น้องพายุบอกว่าก็ไปข้างหน้านู่นแหละครับพี่สาว เปิ้ลก็หันมามองถามคุยกับพายุเหรอหมิว เราบอกอื้อ แล้วก็คิดในใจเปิ้ลมองไม่เห็นเหรอ พี่แมนน่ะเห็นแน่ๆเพราะมีตะกรุดของพ่อทศ น้องพายุลอยตัวขึ้นแล้วชี้ไปทางเปิ้ลแล้วพูด ถูกต้องนะคร๊าบบบบบ  น้องก็วิ่งวนๆ ๆ ๆ รอบเปิ้ลแล้วบอกหนูอยู่นี่ คือโคตรซนอ่ะ พี่แมนบอกอ่ออืออออ

พอผ่านบ้านคนพวกเขาเรียก โท้นนนน ไปไสล่ะ ไอ้ลิงก็วิ่งคร๊าบบ วิ่งคร๊าบบบ ผ่านกี่บ้านก็เหมือนกัน ตอนแรกก็กลัวว่าหมาจะวิ่งมากัด แต่ไม่เลย น้องหมาแต่ละบ้าน แค่วิ่งมาหน้าบ้านและทำท่าหมอบ ๆ ๆ ไอ้ลิงบ้าวิ่งผ่านแล้วพูด แอ้ะ !!!!

อื้ดดดดด ปั่น ๆ ๆ ๆ คือแทบทุกบ้านที่ผ่านๆ ทักไอ้ลิงบ้าหมดเลย เราเร่งปั่นนิดนึงไปถามเปิ้ลว่าทำไมคนเขารู้จักไอ้ลิงเยอะจังเลยอ่ะเปิ้ล เปิ้ลบอกก็ธรรมดาอยู่แล้วหมิว ลูกหลานของตระกูลผู้บุกเบิกหมู่บ้าน

อีกอย่าง... เปิ้ลมองแล้วบอกว่าตัวตนของโทนค่อนข้างพิเศษน่ะหมิว เรายอกอื้ออีเจมส์ก็บอกแบบนี้อ่ะ อีเจมส์ที่วิ่งข้างๆ ก็.. หือไรนะ เราบอกหูตึงรึไง เปิ้ลหัวเราะแล้วบอกว่ารายละเอียดค่อยคุยหลังวิ่งจบนะ ถ้าไปที่ตลาดตอนขากลับ ก็จะได้คำตอบแหละ

เราก็บอก อื้ออ กลุ่มผู้นำยังคงเป็นไอ้ลิงบ้า พี่ทับ พี่ทีม พี่แทมกับคุณอาร์มน่ะ เขาก็วิ่งเกาะกลุ่มกันไป คุณปริญ เปิ้ล พี่แมน อีเจมส์ก็อยู่ติดๆกัน วิ่งไปคุยไป พี่แทมดูชิลด์มาก อากาศเย็นๆดีมากเลยอ่ะ พระอาทิตย์สาดแสงเหนือยอดไม้ คือดีอ่ะ ดีมากๆเลย





บรรยากาศตอนเช้าแบบนี้คือไม่เคยเจอเลย กับชีวิตในกรุงเทพฯ ที่แบบตื่นมาก็ต้องขับรถไปมหาวิทยาลัย เจอรถติด เจออะไรเหมือนเดิมทุกวัน แต่ตอนมันกลับกันเลย เสาไฟที่เห็นในทุกๆวันก็กลายเป็นต้นไม้สูงๆ ทีพระอาทิตย์ลอย อยู่ยอดไม้




จากที่รอบๆตัวจะมีรถเต็มสองข้างทาง ผู้คนที่เดินอย่างเร่งรีบ ตึกที่สุงรอบล้อมซ้าย ขวา หน้าหลัง เสียงเครื่องยนต์จากทั้งรถเรา และรถคนข้างๆ ความวุ่นวายในทุกๆเช้าที่เคยเจอ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เลย


พอวิ่งผ่านมาได้ราวๆ 1 กิโลเมตร ตอนนี้มันคือถนนที่ทอดยาวไปลนพื้นที่กว้างสุดลูกหูลูกตา รถที่เคยขับเปลี่ยนมาเป็นจักรยาน อากาศที่เคยเป็นแอร์จากรถ มันเปลี่ยนเป็นลมเย็นๆจากธรรมชาติที่พัดมาปะทะตัวเมื่อออกแรงปั่น


ข้างๆที่เคยมีรถเบียดเสียด มันกลับกลายเป็นความกว้าง ที่ไม่รู้ว่าเท่าไร ตึกสูงที่รายล้อมรอบตัวมันกลายเป็นภูเขาสูงตระหง่าน
เสียงรถยนต์อื้ออึงก็กลายเป็นเสียงนก กลายเป็นเสียงฝีเท้าที่วิ่งไปบนถนนและมีเสียงครืดๆจากพื้นร้องเท้าที่โดนหินเม็ดเล็กๆบนถนน เสียงยางรถจักรยานที่บดหินดั่งกร่อบๆเบาๆ และเสียงหายใจที่ถี่ประมาณนึงจากการวิ่ง คือทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมกับที่เคยเป็นมาในทุกๆวันเลยล่ะ



เสียงรถยนต์ที่เคยได้ยินก็เป็นเสียงจากรถไถที่ใส่ยางแล้ววิ่งสัญจรไปมา เขาก็ทักทายหมอทับไปไหน พี่ทับก็บอกวิ่งออกกำลังกายน่ะพ่อเฒ่า พี่ทับมีคนเรียกว่าหมอแล้วเหรอเนี่ย โหววว เสียง แถ่กๆๆๆๆ จากเครื่องยนต์รถไถก็ค่อยๆผ่านไป แต่ก็ได้ยินมาไกลๆนั่นแหละ ถนนนี่ดูไม่ใหม่นะ แต่ก็ไม่ได้ดูเก่าเลยเป็นทางลาดยางที่ยังเป็นสีดำสนิท


เราก็พูดทำไมทางยังดูใหม่จัง เราหันไปถามเปิ้ล เปิ้ลบอกอ๋อ ถนนนี่ห้ามรถเครื่องวิ่งมานะ จะให้วิ่งแค่รถที่บรรทุกพวกพืชผลทางการเกษร พวกรถที่ใช้วิ่งในไร่ พวกรถที่น้ำหนักเกินกำหนด หรือสูงเกินที่กั้นก็จะเข้ามาไม่ได้ เพราะงั้นถนนเลยดูใหม่ แล้วอีกอย่างตรงนี้เป็นทางที่ชาวบ้านใช้น่ะ แล้วส่วนมากก็จะเป็นคนเฒ่าคนแก่ เพราะงั้นไม่มีใครขับรถเร็วหรอก


อีกอย่างตรงนี้ก็เป็นที่ของอาทิว เราก็บอกอาทิวเหรอ เปิ้ลบอกใช่ อาทิวแบ่งมาให้ชาวบ้านใช้ในการสัญจรน่ะ เพราะมันจะตรงเข้าหมู่บ้านเลย เพราะงั้นอาทิวก็เป็นคนตั้งกฎระเบียบได้ อีกอย่างก็มีใช้กฎหมายที่ถูกต้องเข้ามาช่วยด้วยนะ เราแบบโห !!!  ฟังแล้วแบบอึ้งอ่ะ

วิ่งมาไกลขนาดนี้แต่ยังเป็นที่ของคนในบ้านอีกเหรอ แล้วเรามองๆรอบๆคือโห แบบพูดไม่ออกเลยมันสวยมากๆเลย เราแปะ mv เพลงนี้ให้ดู

นี่เลยถนนที่วิ่งเป็นแบบใน mv เลย แล้วข้างๆมีทุ่งกว้างมีภูเขา มันเป็นถนนที่แบบพอพ้นไหล่ถนนไป ก็จะเป็นทางลาดลงทุ่งเล็กน้อยเลย มีหญ้าเขียวสลับเหลือง มองไปก็เห็นภูเขาใกล้ๆเลยอ้ะ คือแบบถ้าเรายังเป็นตัวเราแบบที่ผ่านๆมา บอกเลยว่าแบบนี้คงไม่ได้เห็นแน่ๆ คือถ้ามาเที่ยวก็อาจจะได้เจอภาพแบบนี้ แต่มันจะได้เจอในความรู้สึกแบบนี้ ต้นไม้ที่สูงชะรูด ดูอุดมสมบูรณ์รอบๆ ก็แบบช่วยให้เย็นสบายมากๆเลยล่ะ


แล้วพืช มีต้นไม้ที่เราไม่รู้จักเต็มไปหมดเลย ข้างหน้าก็คุยเล่นกันดูสนุกสนานเลย ไอ้ลิงบ้าก็วิ่งแบบ วิ่งๆ สลับกับบิดเอว คือท่าวิ่งเท่มากๆ พี่แทมนี่แล้วใหญ่ คือแทบจะสลัดภาพผู้หญิงบ้านๆ ที่ดูเรียบร้อย ดูมีอำนาจที่สั่งการพวกพี่น้องของไอ้ลิงบ้าได้ มาเป็นแบบนักวิ่งที่มองข้างหลังยังรู้เลยว่าประสบการณ์ในการแข่งต้องเยอะมากแน่ๆ

เรารู้สึกแปลกใจกับตัวเองนะ ทำไมเราถึงมาอยู่ที่ต่างจังหวัดนี้ได้ มันเกิดอะไรขึ้นหลายๆอย่างๆเลย เรามารู้จักกับเปิ้ล รู้จักกันไม่ถึง 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำแต่พูดกันคุยกันเหมือนรู้จักกันมานาน อีเจมส์กับพี่แมนก็ดูวิ่งแล้วพากันมองซ้าย มองขวากันแบบ เด็กที่พึ่งเจอวิวแปลกๆ เราเองก็ไม่ต่างกันวิวตรงนี้มันดีมากๆ มันสวยมากๆเลย

ทั้งชาวบ้านที่สัญจรไปมา ทั้งนั่งรถไถ ทั้งที่เดินถือเบ็ดตกปลาสะพายไหล่เดินผ่านไป ก็ยิ้มทักทายว่าไงนายฮ้อยทีม บางจุดที่ข้างทางเป็นทุ่งกว้างก็มีเลี้ยงวัวด้วย คือเหมือนเรามาทัศนศึกษาเลยล่ะทุกคน เอ้าโทนหายดีแล้วใช่ไหม คนที่เลี้ยงวัวตะโกนทักมา ไอ้ลิงบ้าก็บอกดีขึ้นมากแล้วครับ





ตอนแรกก็กลัวๆว่าวัวจะวิ่งใส่ไหมอ่ะ แต่ไม่เลย แล้วแบบเป็นพื้นที่โล่งกว้างเป็นเนินเขา วัวก็เล็มหญ้ากินหญ้าไป มันแบบพูดไม่ถูกจริงๆนะ วิถีชีวิตของพวกเขาก็เริ่มกันตั้งแต่เช้า แต่ทำไมดูแล้วไม่อึดอัดไม่เร่งรีบเหมือนกับตอนที่เราอยู่ในกรุงเทพฯเลยล่ะ ข้างหน้าเขาก็คุยกันดูสนุกๆนะ ไอ้ลิงบ้ากับพี่อาร์มก็แย๊ปใส่ เตะใส่ ก็หลบกันเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ

เล่นอะไรกันละนั่น เราปั่นๆขึ้นมานิดนึงถามพี่แมน อีเจมส์ไหวไหมอ่ะ อีเจมส์บอกสบายๆ แต่พี่แมนบอกว่า น่าจะไม่รอด 5 โลว่ะ เราก็บอกเอ๋า พี่แมนบอกจะเอ๋าอะไรล่ะ พี่ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาเลย แต่ว่าถ้าวิ่งด้วยความเร็วแค่นี้ก็น่าได้อยู่ แต่ว่าพูดไม่ถึง 1 วินาทีเลยเหมือนสวรรค์แกล้งอ่ะ กลุ่มผู้นำซึ่งคือ พี่ทับ พี่แทม พี่ทีม ไอ้ลิงบ้า และคุณอาร์มอยู่ดีๆก็วิ่งเร็วขึ้น

คุณปริญก็วิ่งตามคือไม่ได้วิ่งแบบว่าวิ่งขาดกระจุยนะ แต่เรารู้สึกว่าเขาเพิ่มจังหวะในการวิ่งให้เร็วขึ้นพี่แมนก็ถอนหายใจแล้ววิ่งขึ้นตามเลย เราก็ต้องเร่งปั่นตามอ่ะแหละเห้อออออออ ทำไมคุณหนูแบบเราต้องมาปั่นจักรยานตามด้วยนะ แต่ช่างเถอะ เพราะได้วิวดูวิวข้างๆทางมันก็คุ้มแล้วล่ะ ฮึ๊บ ปั่น ๆ ๆ ๆ

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[เดียวดายหงอย]

บรรยากาศแบบนี้รู้สึกสดชื่นเลยหายเหนื่อย

[deamondear]

กำลังถามเลยว่าลงซ้ำรึป่าว อ่ออันแรกล็อคไปแล้ว

[deamondear]

เหมือนเจอบุคคลน่าสงสารอ่ะครับ ลูกพี่เนม

[Blackhawkz]

บรรยายซะอยากไปเลยอะ

[minky way]

ดูรูปแล้วบรรยากาศน่าหาเวลาไปเที่ยวเลย

[toy5599]

วิว ยามเช้า สวยเสมอ

[ryg123456]

บรรยากาศแบบนี้ คุณหนูจะปั่นจักรยานตามไหวไหมนะ

[naoatt]

คุยกับน้องพายุได้นานๆ คงจะหายกลัวแล้วนะครับ

[ttasster]

อยกไปเที่ยวเลยครบ พี่หมิว  บรรยายซะฟินตาม

[potaeds]

จะไหวไหมแมน หมิวอะจะปั่นตามทันป่าว

[Tukky]

เห็นน้องพายุกันทุกคนเลย

[sunnies]

หลงบรรยากาศบ้านชนบทเข้าแล้ว

[1819]

โธ่ เฮียแมน ถ้าจะไม่ไหว น่าสงสาร งั้นต้องซ้อนท้ายจักรยานเจ้หมิวแล้ว ให้นางปั้นจักรยานไปด้วย ขนน้ำไปด้วย เป็นวินให้พี่แมนด้วย  เนี่ย ได้หลายเด้งเลย ดูเเลพี่ชาย ส่งน้ำให้คนรักและพี่น้องเขา แถมตัวเองได้ออกกำลังกาย และ เหนืออื่นใดิได้เสพบรรยากาศ ทิวทัศนํ ที่่แปลกตากว่าปกติ ด้วย