ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_magna67t เขียนเองอ่านเอง

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 4 ตัวช่วยฉุกเฉิน

เริ่มโดย magna67t เขียนเองอ่านเอง, เมษายน 27, 2025, 10:16:35 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

magna67t เขียนเองอ่านเอง

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 4 ตัวช่วยฉุกเฉิน


ผู้ชายขายน้ำ ภาค 1 ตอน 1
https://xonly8.com/index.php?topic=295462.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1
https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 1
https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0

แวะไปดูเรื่องเก่าๆ (แปดปียี่สิบสี่คน ภาคที่ 1-7/ แฟนกู ภาค 1-4 / วันธรรมดาของชีวิต ตอน1-7 / ผู้ชายขายน้ำ ภาคที่ 1-3-4) ได้ที่
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   ผมล้างตัวให้ส้มและตัวผมเองก่อนกลับมาใส่กางเกงในตัวเดียวนอนกอดส้ม 
ผมเล่าให้ฟังถึง "หน้า 7 หลัง 7" ส้มพยักหน้าเข้าใจ  เธอเก่งกว่าผมแยะ

   "ส้มมีเรื่องจะบอกนะพี่ม่อน  พี่ม่อนง่วงหรือเปล่า"
   "อืมม์  ไม่หรอก  เอาสิ..."

   ส้มเล่าเบื้องหลังที่ต้องมาอยู่ที่นี่เล่าว่า  แม่เธอคือแม่จริงๆ  แต่พ่อไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอ  พ่อเธอตายไปแล้ว  คนนี้เป็นพ่อเลี้ยงและพยายามที่จะมีอะไรกะส้ม  แม่พอรู้เรื่องนี้ก็เลยหาทางแยกส้มโดยให้ส้มมาเรียนที่โรงเรียน และอยู่กะครูอมร   ส้มเสียใจมากๆ เพราะทั้งชีวิต  ส้มไม่เคยห่างจากแม่เลย  แม่สัญญาว่าจะมาหาส้มบ่อยๆ  แล้วเวลาผ่านไปสามเดือน  ส้มก็ไม่ได้รับการติดต่อจากแม่อีก  ส้มคิดถึงมาก  และผมเป็นคนเดียวในตอนนี้ที่ส้มรักมาก...เหมือนแม่... 

เฮ้อ...ชีวิตพวกเราจะเป็นไงต่อไปอีก
   ..............................................................................

   อีกหลายวันต่อมา  ผมขึ้นไปกวาดถูห้องเรียนเหมือนเดิม  แต่พอผมทำที่โกยผงตกพื้น  ผมก็ได้ยินเสียงโครมครามตามมาจากห้องเรียน  และไอ้โจ้ก็วิ่งสวนออกมาโดยที่มันยังไม่ใส่กางเกงนักเรียนเรียบร้อย...

   "ไอ้ม่อน...  ไอ้ม่อนหรือเปล่า...."
   ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องเรียน  เมื่อได้ยินเสียงร้องเรียกชื่อผม  ไอ้ปุ้ยนั่นเอง  วันนี้มันนั่งแผ่อยู่ที่พื้นห้องและสภาพแบบโดนข่มขืน  เสื้อของมันหลุด  เนินเต้านมของมันเปิดเผยชัดเจนแต่ยังมียกทรงปิดหัวนมอยู่  กระโปรงมันถลกขึ้นมาถึงขาอ่อน  และที่แย่กว่าก็คือที่ปากมันมีหยดน้ำติดอยู่และกระจายเต็มหน้า
   
   "เฮ้ยยยย  ไอ้ปุ้ย  แกเป็นไรมั๊ยเนี่ย  แกโดนใครทำ... ไอ้เหี้ยโจ้ใช้มั๊ย"
   "ม่อน  ช่วยกูด้วย...." 
แล้วมันก็สลบไปเลย...
ผมรีบไปเอาผ้าของผมเช็ดน้ำออกจากหน้าของมัน  กลิ่นบอกเลยว่ามันคือน้ำกามของใครสักคน   มันแยะจนหยดลงที่เสื้อนักเรียนของมัน  ผมจัดการแต่งตัวให้มัน และแม้ผมไม่ได้มอง  ผมก็เห็นนมที่โคตรสวยของไอ้ปุ้ยมัน  แต่ผมไม่มีอารมณ์ทั้งนั้น... ผมกลัวไอ้ปุ้ยมันตาย...

"ยังไม่ตาย  ไม่ใช่แบบที่มึงคิดนะ..."
"เอ้อ  ค่อยยังชั่ว  ไปโรงบาลมั๊ย  ตกลงไอ้โจ้ทำมึงใช่มั๊ยวะ...."
ไอ้ปุ้ยโบกมือ  แล้วหลับตาลง  ฟ้าข้างนอกเริ่มมืดลงแล้ว
"เอางี้นะ  มึงช่วยโทรไปบอกที่บ้านหน่อยว่ากูทำรายงาน  ค้างกะพี่แนนที่โรงเรียน  แต่กูขอค้างห้องมึงได้มั๊ยอ่ะ"
ผมไม่คิดอะไรกะไอ้ปุ้ยอยู่แล้ว  แม้มันจะเป็นเพื่อนระดับน่ารักได้คะแนนความน่ารัก 9/10 แต่มันก็เป็นสาวที่ก๋ากั่น  โจ๋แต่ไม่เป็นทอม   ผมก็ไม่สนใจมันมากมาย  ผมรู้ว่าไอ้โจ้ชอบพอกะมัน  แต่พอมันขอ...ผมรับปากมันไปทันทีและทำตามที่มันบอกโดยไม่คิดอะไร  พอดีพรุ่งนี้วันเสาร์ เลยไม่ต้องมากังวลเรื่องชุดนักเรียน   ผมประคองมันลงจากตึกเรียน  ผมเพิ่งเห็นว่าขาอ่อนของมันเขียวช้ำและมันคงปวดจนเดินกระเพลก  จากตึกเรียน ม 3 เดินไปตึกภารโรงของเราก็ไกลอยู่  แต่ผมก็ประคองไอ้ปุ้ยมาตลอดทางจนถึงตึก  ผมให้มันนั่งรอที่ม้าหิน  ก่อนเดินไปบอกพี่แนน  พี่แนนรับรู้แค่ว่าปุ้ยจะมาค้างกะผม  โดยไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นกะมัน

"ใช้ถุงยางนะไอ้ม่อน..."  พี่แนนแอบมากำชับกระซิบข้างหู

ผมพยักหน้า ก่อนเดินกลับไปหาไอ้ปุ้ยและประคองมันขึ้นไปชั้น 3   ทั้งหมดไม่รอดพ้นสายตาของส้ม  เธอเห็นผมประคองไอ้ปุ้ยผ่านหน้าห้องจนพาเข้าไปในห้องของผม   

"พี่ม่อน  มาคุยกะส้ม..."
เธอพูดเสียงห้วนเรียกผมหน้าห้อง  หน้าตาเธอเอาจริง....  ผมเดินออกมาและดึงเธอมาที่ห้องของเธอ
"พี่ทำไรอ่ะ  พี่เอาใครมาที่ห้องต่อหน้าส้มเลยนะ..."
"เฮ้ย...ส้ม  ฟังพี่ก่อน  นี่พี่ปุ้ย เพื่อนห้องพี่เอง  พี่ปุ้ยโดยข่มขืน  เค้าไม่กล้ากลับบ้าน  ขอนอนห้องพี่คืนนี้ก่อน"
"พี่ม่อน  พี่บ้าหรือเปล่า  โดนข่มขืนก็ไปหาตำรวจดิ..  มาอยู่กะพี่ได้ไง  พี่มีส้มแล้วนะ  พี่ม่อนอย่าทำแบบนี้นะ...." สาวน้อยทำท่าจะร้องไห้เมื่อสงสัยว่าผมจะนอกใจเธอ
"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ  ส้ม  ไม่มีไรแบบนั้นหรอก... พี่เองถ้ามานอนกะส้มคืนนี้  เรื่องเราก็คงรู้ไปทั่วแหละ  เอางี้มั๊ยล่ะ  ส้มมานอนห้องพี่  แต่นอนเสื่อนะ...  พี่ต้องยกเตียงให้ปุ้ยมันไป....

เป็นอันว่าผมยุติเรื่อง  หาทางออกสำหรับเย็นนั้นได้  แต่มันคือลมพัดน้อยๆก่อนพายุใหญ่จะมา  คืนนั้นเราสามคนนอนห้องเดียวกัน  ต่างคนต่างนอน  ผมพาพี่แนนขึ้นมาดูว่า..มันไม่มีอะไรจริงๆ  เพื่อเป็นพยานว่าเรานอนกันสามคน  ก่อนเช้าวันรุ่งขึ้น  ผมโทรไปบอกที่บ้านให้มารับไอ้ปุ้ยกลับไป
.................................................................................................

ชีวิตในโรงเรียนที่ผมทำหน้าที่เป็นนักเรียนและภารโรงผ่านไปเป็นเดือนที่สี่แล้ว  เราสอบมิดเทอมกัน  เรียบร้อย  ผมน่าเป็นห่วงว่าจะตกทุกวิชา  ในขณะที่ส้มสบายๆกับการเรียน   วันที่สอบเสร็จผมปลดปล่อยความบ้าด้วยการเล่นบอลตั้งแต่บ่ายสองจนเกือบๆห้าโมง  ส้มไม่รอผม  เธอกลับไปก่อน   ส่วนผมเลิกเล่นก็ทำหน้าที่ปัดกวาดของผมเหมือนเดิม   ขณะที่ผมเดินอยู่  ไอ้ปุ้ยก็เดินสวนออกมา  วันนี้ไอ้ปุ้ยแปลกไป  มันแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนนักเรียนดีๆน่ารักๆคนนึง   

"ไอ้ปุ้ย  ผีเข้าหรือไงวะ  วันนี้มึงไม่เห็นเปิดอกเลยอ่ะ"
ได้ผลครับ  มันหันควับมาหาผมแล้วกระชากมือผมเข้าห้องเรียนไป  มันดึงผมเข้าไปในสุดของห้อง  แล้วตัวมันก็รีบวิ่งมาปิดประตู   ผมงงกะมันจริงๆ  จะเล่นอะไรกะผมอีก   ไอ้ปุ้ยกลับมายืนหน้าผมแล้วเปิดกระดุมเสื้อให้ผมเห็นเสื้อในของมัน  ผมตาค้าง... เฮ้ย  ไอ้ปุ้ยมันบ้าไปแล้ว

"มึงอยากดูนักใช่มั๊ย  เหี้ย  พวกมึงแม่งเห็นนมกูเป็นไรวะ  มาเลยไอ้ม่อน  มึงอยากดูนมกูมากกว่านี้ก็มาเปิดเอง"
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ผู้ชายขายน้ำ / แฟนกู / แปดปียี่สิบสี่คน / วันธรรมดาของชีวิต

magna67t เขียนเองอ่านเอง

ข้อดีของนายม่อนคือ มีความอยากเสมอ
ข้อเสียของนายม่อนคือ ไม่เคยเก็บความอยากเลย

นิสัยแบบนี้เป็นมานานแล้ว
ตั้งแต่สมัยเรียนรู้กามกะน้องนุ่น
เฮ้อ  พี่แนนจะขัดเกลานิสัยนี้ได้มั๊ยนะ

อ่านกันต่อเลยครับ
ผู้ชายขายน้ำ / แฟนกู / แปดปียี่สิบสี่คน / วันธรรมดาของชีวิต

ryg123456

นายม่อนเจอคนจริงแบบเพื่อนแบบนี้ น่าจะไม่กล้าแน่ๆเลย

achuya



suktua



drblackjack


eden2313


jarbmong





mot66


schareon