ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_magna67t เขียนเองอ่านเอง

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 8 สืบสวนคดีข่มขืน

เริ่มโดย magna67t เขียนเองอ่านเอง, พฤษภาคม 08, 2025, 10:07:37 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

magna67t เขียนเองอ่านเอง

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 8 สืบสวนคดีข่มขืน   

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 1 ตอน 1
https://xonly8.com/index.php?topic=295462.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1
https://xonly8.com/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 1
https://xonly8.com/index.php?topic=284920.0

แวะไปดูเรื่องเก่าๆ (แปดปียี่สิบสี่คน ภาคที่ 1-7/ แฟนกู ภาค 1-4 / วันธรรมดาของชีวิต ตอน1-7 / ผู้ชายขายน้ำ ภาคที่ 1-3-4) ได้ที่
https://xonly8.com/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
-------------------------------------------------------------------------------

   "พี่ม่อนนนนน...."

   เธอกระโดดขึ้นมากอดผมทันที  ตัวสั่น ร้องไห้  ผมเอาผ้าห่ม  ห่มตัวส้มไว้ก่อน
"พี่ม่อนนน... ส้มโดนข่มขืน"

   ผมตกใจสุดขีด  ไอ้เหี้ยตัวที่วิ่งผ่านหน้าผมไปแน่นอน..  ผมรีบประคองน้องส้มขึ้นนั่ง  เธอทำท่าเจ็บท้อง
   "ส้ม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า... โดนทำร้ายด้วยหรือเปล่า"

   ส้มน่าสงสารมากๆ  เธอร้องไห้หนัก  ผมพาเธอไปเข้าห้องน้ำก่อน  พอส้มลุกจากที่นอน  น้ำของไอ้โจรร้ายไหลออกมาจากช่องทางของส้มไปตามขาอ่อนของเด็กสาว  ผมเห็นมันเป็นสีแดง   แย่แล้ว...  ผมทำอะไรไม่ถูกเลย นอกจากประคองส้มเดินกระย่องกระแย่งไปเข้าห้องน้ำ  ผมตะโกนเข้าไป...
   "ส้ม  อย่าเพิ่งทำไรนะ  พี่ไปตามพี่แนนก่อน"

   พี่แนนเพิ่งหลับไปได้ไม่ถึงสิบนาที  ก็โดนผมปลุกอย่างรุนแรง  พี่แนนงัวเงียมาเปิดประตู
   "พี่แนน ช่วยด้วย   น้องส้มโดนข่มขืน...!!!!!!!"
   พี่แนนหายง่วง  เบิกตาโพลง  และรีบวิ่งแข่งกะผมมาที่ห้องยัยส้ม  ส้มออกมาจากห้องน้ำแล้ว  เอามือกุมท้องน้อยตลอดเวลา 
   "ไปโรงบาลกันเดี๋ยวนี้..."
   พี่แนนวิ่งไปเรียกรถสองแถวเข้ามา  แล้วผมกะพี่แนนก็รีบพาส้มไปโรงพยาบาล
   ...

   "ตอนนี้หมอตรวจไม่มีไร  เฮ้ยยยย...ม่อน  ม่อน หันหน้ามาหาพี่   เร็วๆ   ดูหน้าพี่นี่ก่อน  ช้าๆ..."
   ผมโกรธจนเป็นไฟ  กำมือแน่น  กัดกรามแน่น  ถ้าไอ้ตัวนั้นอยู่หน้าผม  ผมคงฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ   ผมสงสารน้องส้มสุดชีวิต  เธอคงเจ็บปวดมากมายมหาศาล  พี่แนนดึงผมมานั่งรอและผมเล่าให้พี่เค้าฟังว่าเกิดอะไรขึ้น   พี่แนนพูดให้ผมได้สติ
   "รู้ว่าโกรธ...รู้ว่าแค้น  แต่ใครละที่ทำ  ม่อนรู้เหรอ  จะไปเอาเรื่องใคร...  เดี๋ยวเอางี้  เสร็จจากนี่ เราจะไปแจ้งความกัน"

   นานทีเดียวครับที่หมอตรวจ
   "โดนข่มขืนแน่นอนค่ะ  เดี๋ยวหมอเขียนใบให้ไปแจ้งความนะคะ  ก็..พบน้ำอสุจิในตัวน้องเค้าด้วย  เก็บตัวอย่างแล้วนะคะ  ถ้ามีคดีความหรือตำรวจต้องการก็สามารถตรวจดีเอ็นเอได้ค่ะ  โชคดีที่น้องเป็นเมนส์นะคะ  หมอไม่ต้องให้ยาคุมฉุกเฉิน  อื่นๆก็ไม่มีอะไร  อวัยวะเพศช้ำแต่ไม่ถึงกะฉีกขาด  น้องคงจะเจ็บปวดไปอีกสักสองสามวัน  หมอให้ยาแล้วจะกลับก็ได้หรือจะนอนโรงพยาบาลดูอาการสักคืนก็ได้นะคะ"
   
   ส้มกลัวครับ  เธอไม่กล้าอยู่คนเดียว  เราเลยพาส้มกลับ  และพี่แนนก็พาพวกเราไปหาตำรวจทันที  หลังจากแจ้งความ...

   "ยากครับ  แต่ผมรับแจ้งความไว้ก่อนนะครับ  ไม่มีเบาะแสอะไรเลย  น้องผู้ชายบอกแค่เห็นคนร้ายแต่คลุมหน้ามาหมด  กล้องก็ไม่มี  ไม่รู้จะตามยังไงนะครับ  แต่ดีที่หมอมีอสุจิของคนร้ายไว้  ถ้าสงสัยใครก็มาบอกตำรวจนะครับ ได้เอาตัวอย่างไปเทียบกัน อ้อ  อย่าเพิ่งให้ใครเข้าห้องนะ  เดี๋ยวผมจะเข้าไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ"

   ผมไม่รู้ว่าการไปแจ้งความมันจะมีประโยชน์อะไร  ส้มกลับร้องไห้มากกว่าเดิมหลังจากที่พี่ตำรวจอธิบายว่าทำอะไรไม่ได้  ผมกะพี่แนนช่วยกันปลอบใจส้ม
   "คืนนี้ส้มมานอนห้องพี่นะ  เดี๋ยวไอ้ม่อนมาปูเตียงให้ด้วย..."

   เกือบตีสองครับ กว่าทุกอย่างในคืนลอยกระทงอันยากลำบากนี้จะสิ้นสุดลง  หลังจากที่ผมส่งทั้งสองคนเข้านอน  ผมก็ขึ้นไปสำรวจห้องส้มก่อนตำรวจเพื่อหาหลักฐานที่มันอาจหลงเหลือก่อนตำรวจจะมา  ผมตั้งใจว่าผมจะไม่ไปยุ่งไปจับอะไรทั้งนั้น  ที่เตียงส้มมีรอยต่อสู้เต็มไปหมด  รุนแรงจนผ้าปูที่นอนของส้มขาด  หมอนและหมอนข้างลงไปอยู่ที่พื้น   ยิ่งไปกว่านั้นก็มีรอยเลือดเปรอะเต็มทั้งเตียง  รวมทั้งยังมีหยดที่พื้นห้องด้วย  ผมว่ามันเป็นประจำเดือนของส้มมากกว่า  มีคราบน้ำชื้นๆอยู่กองนึง  แล้วสายตาผมก็ไปเห็นของสิ่งนึงบนเตียงของส้ม....
   
   มันเป็นสร้อยข้อมือ  ผมคุ้นๆมาก   ผมว่าผมเคยเห็นมันที่ไหนมาก่อน  แต่ผมนึกยังไงก็นึกไม่ออก  แต่จากสร้อยข้อมือ  ผมพอรู้แล้วว่าคนที่ทำส้มต้องเป็นเด็กวัยรุ่นซึ่งนิยมใส่สร้อยแบบนี้...
   ....................................................................................

   เช้าวันรุ่งขึ้น  ผมลงไปกินข้าว เห็นพี่แนนยืนคุยกะตำรวจ และพาตำรวจไปที่ห้องของส้ม  บรรดาป้าๆลุงๆเดินมาถามผมว่าเกิดอะไรขึ้น  ผมก็บอกว่าไม่ทราบครับ  ต้องถามพี่แนน  ก่อนวิ่งหนีไปเรียน

หลายวันผ่านไปแล้วหลังจากที่ส้มโดนข่มขืน  ส้มก็ยังไม่ค่อยสบายใจ  เธอไม่กล้านอนคนเดียวและต้องย้ายมานอนห้องผมหรือห้องพี่แนนในทุกคืน  แต่ผมไม่กล้ามีอะไรกะส้มอีกเลย  และก็ไม่กล้ามีอะไรกะพี่แนนด้วย  เพราะส้มติดพี่แนนมากๆ  เธอหวาดหวั่นหวาดกลัว  ส่วนตัวผมเองยังไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงกะไอ้สร้อยเส้นนั้น  ผมไม่ได้ปรึกษาเรื่องนี้กะพี่แนน  แต่พี่แนนมาเล่าให้ผมฟังในวันที่ตำรวจมาตรวจที่เกิดเหตุ

   "มันไม่มีหรอกพี่  จะไปมีได้ไง  ผมบอกแล้วว่าโจรแม่งใส่ถุงมือสีดำ  ตำรวจไม่ฟังผม"
"แต่เค้าก็เก็บผ้าปูของส้มไปนะ  เห็นบอกว่าจะตรวจดีเอ็นเอ"

ผมไม่รู้หรอกว่าตรวจดีเอ็นเอมันทำยังไง  แล้วนานมั๊ย  แล้วมันต้องจ่ายเงินมั๊ย  แล้วจะจับโจรได้มั๊ย  แต่ผมมีหลักฐานที่ผมไม่บอกใครอยู่ชิ้นนึง...
..................................................

วันนึง หลังจากเรียนเสร็จและผมกวาดก้องเรียนทำความสะอาดเรียบร้อย  ผมก็เจอไอ้ปุ้ย... ผมว่าจะถามมันดูว่าผมควรทำไง
   "เฮ้ย..ไอ้ปุ้ย  มึงมานี่  กูมีอะไรให้ดู"
ผมดึงมือเพื่อนที่โดนผมเปิดซิงที่หลังห้อง  ไอ้ปุ้ยมันคิดว่าผมเงี่ยนมัน  มันก็อิดเอื้อนไม่ยอมไป  จนผมยกสร้อยให้มันดู
"มึงเคยเห็นมันมั๊ย..."
ไอ้ปุ้ยมอง แล้วหยิบมันไปดูใกล้ๆ  ก่อนมองซ้ายมองขวาทำท่าไม่ค่อยสบายใจ
"คุยที่อื่นดีมั๊ย   มึงมีที่ไหนที่ไม่มีคนรู้... ไม่ใช่ห้องนอนมึงนะ.."

 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ผู้ชายขายน้ำ / แฟนกู / แปดปียี่สิบสี่คน / วันธรรมดาของชีวิต

magna67t เขียนเองอ่านเอง

เริ่มเข้มข้นครับ

ที่ลงภาค 2 นี่ก็กำลังเขียนภาค 5 อยู่
เขียนไปหลายตอนแล้ว  ใกล้จะเสร็จแล้ว
ภาค 5 จบ สมบูรณ์ลงตัว

เสร็จไปอีกเรื่อง

เรื่องต่อไปว่าจะแนวแฟนตาซีแบบไทยๆ
พอดีดูหนังเกาหลีมา  เอามาเป็นต้นเรื่องเลย 5555
คอยติดตามกันนะครับ

ผู้ชายขายน้ำ / แฟนกู / แปดปียี่สิบสี่คน / วันธรรมดาของชีวิต



achuya



natt4556

โคม่อนมาแล้ววววว

ความจริงมีแค่หนึ่งเดียวววววววววววววววว ::Reader::

♤judas♤

ปุ้ยคงรู้ว่าสร้อยเป็นของใครไม่งั้นคงไม่ชวนไปคุยที่อื่น





jarbmong



yyyyuuuutttt

ส้มน่าสงสารมาก ม่อนก็โกรธจัดเลยแต่ใกล้จะรู้ตัวแล้ว